Oud-president Truman
is 75 jaar geworden
Britse kunstmanen krijgen
„lift" op Cape Canaveral
Nederland dichtstbevolkte ter wereld
Sonia Gaskell: Ik zal het opknappen;
het Nederlands Ballet blijft leven
Van dag tot dag
Argument
„Hij verzwolg leeuwen, maar
verslikte zich in muggen"
^"Hoe is het ontstaan
Dit woord: PRUILEN
de veelzijdige
voeding!
3
Terreur van Algerijnen in
Parijs neemt weer toe
Pleidooi voor verkorting
van werktijd bij de
spoorwegen
Rond en vierkant
Edith Piaf is hersteld
Prof. Niehans: specialist
in Arabische kwalen
0p
Krachtige Kost
voor het Kind!
WOENSDAG 13 MEI 1959
De Britse premier MacMillan heeft een
zeer hanteerbaar argument gevonden om
weerstand te bieden aan een duidelijk te
bespeuren neiging in Engeland tot het
houden van vervroegde verkiezingen.
Hij heeft namelijk betoogd, dat verkie
zingen op dit tijdstip tegen het nationale
Britse belang zouden ingaan, aangezien
de huidige internationale situatie een ver
scherping van de nationale tegenstellin
gen en het losbarsten van felle verkie
zingscampagnes niet wenselijk maakt.
Afgezien van het feit dat in iedere inter
nationale situatie een gezonde, stabiele
binnenlandse toestand voor alle betrokken
landen voorwaarde is tot het bereiken
van internationale stabiliteit, maakt dit
argument bovendien nog de indruk dat de
conservatieve Britse regering een oppo
sitionele invloed op de buitenlandse koers
van het Verenigd Koninkrijk wil voorko
men tot na het eventuele akkoord in Ge-
nève. Dit zou betekenen dat Engeland in
Genève niet uit de melange der nationa
le wilsbeschikking confereert, doch uit de
conservatieve principes, die blijkbaar
zodanig in geding zijn dat de zittende re
gering verkiezingen vreest als een moge
lijke degradatie.
Dit alles wil niet zeggen, dat MacMillan
in de huidige situatie edelmoedig zou moe
ten overgaan tot nieuwe verkiezingen
doch het is wel een symptoom voor de
verwikkelingen, die na de Geneefse con
ferentie zouden kunnen ontstaan. Als La
bour eventueel de regering zou overne
men, zou een op stapel staand akkoord
of een dreigende mislukking van Ge
nève wellicht door de nieuwe Engelse re
gering worden genegeerd als zijnde niet
in overeenstemming met de meerder
heidsovertuiging van de Engelsen. Daar
bij zal dan opnieuw de vraag in het ge
ding komen, of de Westerse eenheid die
nu enig verband schijnt te hebben gekre
gen op de Amerikaanse zienswijze moet
blijven georiënteerd. Want dat is een van
de voornaamste kloven tussen de stand
punten der Conservatieven en van Labour.
MacMillan riskeert nu reeds zeer dui
delijk, dat een eventuele mislukking van
de Geneefse conferentie op het toch al
zwaar belaste konto der Conservatieve re
gering zal worden geladen en dat de daar
opvolgende verkiezingen de Labour Par
ty meer winst zullen brengen dan nu, op
dit moment, het geval zou zijn.
(Van onze correspondent in Washington)
(Van onze correspondent in Londen)
De Britse regering zal een groep Brit
se raketdeskundigen naar Washington
sturen om na te gaan hoe Engeland en
de Verenigde Staten kunnen samenwer
ken op het gebied van het ruimteonder
zoek. Er zullen hierover ook met de an
dere leden van het Britse gemenebest
besprekingen worden gevoerd. Macmil-
lan onthulde dit, toen hij dinsdag in het
Lagerhuis de nog maar uiterst beschei
den Britse plannen inzake ruimteonder
zoek aankondigde. Het is slechts een eer
ste stap, welke misschien later zal wor
den gevolgd door geheel zelfstandige
Britse ruimte-exploraties. Wat de kosten
betreft zei Macmillan, dat het eerder een
kwestie is van enkele honderdduizenden
ponden dan van miljoenen. Engeland
gaat zich thans toeleggen op de vervaar
diging van in satellieten mee te voeren in
strumenten van een geheel eigen karak
ter, afwijkend van die welke door Ameri
ka of de Sovjet-Unie zijn gebezigd. Dit is
heel belangrijk, omdat hieruit blijkt, dat
Engeland er niets voor voelt om geld en
energie te verspillen door werk te doen,
dat reeds in de Verenigde Staten of Rus
land is gedaan. Macmillan merkte op dat
hij niet iemand is, die alles slikt wat we
tenschapsmensen hem voorspiegelen,
maar in dit geval was hij er toch van
overtuigd, dat van de Britse geleerden
buitengewone prestaties mogen worden
verwacht. Het programma is al goedge
keurd, zodat onmiddellijk met de uitvoe
ring ervan zal worden begonnen.
De eerste Britse satellieten zullen voor
de tocht naar het wereldruim een lift
krijgen van de Amerikaanse raketten.
Daarover gaat het eerste contact met de
Verenigde Staten en de overzeese gebie
den. Macmillan heeft door zijn opmerkin
gen over de wetenschappelijke betekenis
van het Britse onderzoek al duidelijk ge
noeg gemaakt, dat de Britse regering niet
alleen maar het ruimtespel uit prestige
overwegingen bedrijft. In elk geval ge
looft men dat reeds dit eerste uitsteken
van de Britse wetenschappelijke voelho
rens in de kosmische ruimte belangrijke
resultaten zal opleveren voor de ontwik
keling van radio en andere elektronische
systemen en ook voor de weerkunde, zo
dat scheep- en luchtvaart er bij gebaat
zullen zijn. Vooral mag niet worden ver-
PARIJS (Reuter) De terreur van ben
den Algerijnse nationalisten in Parijs is in
de laatste tijd toegenomen. Volgens de
Franse politie zijn in april in dit gebied
25 mohammedanen gedood. Als een van
de oorzaken noemt zij de groeiende macht
van de nationale Algerijnse beweging
M.N.A. in Parijs. Aan de activiteit van de
meer militante F.L.N.-organisatie aldaar
werd in de herfst een eind gemaakt.
Voorts weigeren vele Noord-Afrikanen de
gevraagde contributies voor de nationalis
tische organisaties te betalen. Zij worden
dan gebrandmerkt als verraders en wor
den „berecht" en „terechtgesteld".
geten, dat de Britse wetenschap in het
jongste verleden zoveel ontdekkingen
heeft gedaan, dat er nauwelijks twijfel
aan bestaat dat de Engelsen ook in het
ruimte-onderzoek internationale bijdra
gen zullen leveren. Het Britse ruimtepro
gramma, zo deelde een ander lid der re
gering, Lord Hailsham, die met de uitvoe
ring ervan belast is, mede, bevat nog geen
plan om levende wezens de ruimte in te
zenden. Dit is tenminste een geruststel
ling voor de zeer actieve Engelse dieren
bescherming
De oppositieleider Gaitskell merkte op
dat Kroesjtsjev reeds voorstellen voor een
gemeenschappelijk ruimte-onderzoek met
de Britten had gedaan maar Macmillan
antwoordde, dat dat alweer een poosje ge
leden was geweest.
Het woord pruilen is betrekkelijk
jong. Het is ten dele een klanknaboot
send woord, maar ook is het in de bete
kenis verwante werkwoord muilen op
de vorming van invloed geweest. Mui
len is natuurlijk verwant met het zelf
standig naamwoord muil: bek en bete
kende: brommen, een mokkend geluid
maken. Al vroeg heeft men pruilen en
muilen als familie van elkaar be
schouwd. In het Zuidnederlands zegt
men zelfs: pruilemuilen. Aanvankelijk
betekende pruilen: verstoord zijn, zich
verongelijkt gevoelen. Langzamerhand
is de betekenis: zachtjes huilen, drei
nen, drenzen meer op de voorgrond ge
komen.
De voorzitter van de bedrijfsgroep
Spoorwegen van de Nederlandse Katho
lieke Bond van Vervoerspersoneel, de
heer A. J. Jentjens, heeft in de te Utrecht
gehouden vergadering van deze bond on
der meer het vraagstuk van de arbeids-
tijdverkoring voor het spoorwegpersoneel
aan de orde gesteld.
Hoewel in menig bedrijf bij continu
diensten veel minder dan 48 uren arbeid
wordt verricht, geldt, aldus de heer
Jentjens, voor het spoorwegpersoneel,
met uitzondering van enkele administra
tieve groepen, nog een maximum van 48
uur. Hij zei, dat een studie in de Be
drijfsgroep Spoorwegen heeft uitgewezen
dat niet alleen vermindering van het
diensttijdmaximum belangrijk is maar
evenzeer maatregelen die een redelijke
verdeling van de dienst- en rusttijden ga
randeren. De heer Jentjens deed de sug
gestie, een geleidelijke vermindering van
de maximum diensttijd tot bij voorbeeld
45 uur per week toe te passen. Hij sprak
er voorts zijn teleurstelling over uit, dat
pogingen om bij de N.S. tot bezitsvor
mende maatregelen te komen voor het
personeel in de vorm van een gepremieer
de spaarregeling, tot dusverre zonder re
sultaat zijn gebleven.
Met 340 inwoners per vierkante kilo
meter is Nederland een der dichtstbevolkte
gebieden ter wereld. Wanneer men de
stad-staten zoals Hongkong, Berlijn of
Vaticaanstad niet meerekent, is Nederland
zelfs het dichtstbevolkte land. België telt
295 inwoners per vierkante kilometer,
Groot-Brittannië 212, West-Duitsland 208,
Italië 161, Luxemburg 122 en Frankrijk 80.
Veel minder dicht bevolkt zijn de Ver
enigde Staten met 22 inwoners per vier
kante kilometer. Canada heeft slechts
2 inwoners per vierkante kilometer. Ca
nada is daarmee even dun bevolkt als
Suriname en Nederlands Nieuw-Guinea.
De Nederlandse Antillen tellen 196 in
woners per vierkante kilometer.
Het Statistisch Jaarboek 1958 van de
Verenigde Naties, waarin deze gegevens
vermeld staan, geeft voor de gehele wereld
een bevolkingsdichtheid van slechts 21 per
sonen per vierkante kilometer, zodat voor
de wereld als geheel nog geen sprake kan
zijn van een overbevolking. Het dichtstbe
volkte werelddeel is Europa met 84 in
woners per vierkante kilometer, doch het
wordt steeds meer ingehaald door Azië, dat
reeds 57 inwoners per vierkante kilometer
telt. Daarachter komen Centraal-Amerika
met 22, Noord-Amerika met 9, Zuid-
Amerika en Afrika met 7 en Oceanië met
slechts 2 inwoners per vierkante kilometer.
De dichtstbevolkte landen in Azië zijn
Formosa met 264. Japan met 246 en Zuid-
Korea met 230 inwoners per vierkante
kilometer. Grote delen van Azië zijn echter
onbewoonbaar, zodat de bevolkingsdicht
heid in feite in vele streken veel groter is.
De stad-staten hebben een veel grotere
bevolkingsdichtheid dan de grotere lan
den. Aan de spits gaat Monaco met 13.758
inwoners per vierkante kilometer! Het
wordt gevolgd door West-Berlijn met
2.771, Hongkong met 2.550, Singapore met
2.517 en Vaticaanstad met 2.273 inwoners
per vierkante kilometer.
Volgens een opgave van het Centraal
Bureau voor de Statistiek bedroeg het
aantal inwoners van Nederland op 1 april
11.310.511.
In het eerste kwartaal van dit jaar wer
den 14.813 huwelijken gesloten tegen 16.412
in het eerste kwartaal van 1958. Het aan
tal levendgeborenen gaf een stijging te
zien van 59.256 tot 61.506. Het aantal over
ledenen bedroeg 24.367 tegen vorig jaar
24.349. Het aantal immigranten daalde
zeer aanzienlijk, namelijk van 26.277 in
het eerste kwartaal van 1958 toen veel
repatrianten uit Indonesië ons land binnen
kwamen tot 7.492 in het eerste kwartaal
van dit jaar. Het aantal emigranten be
droeg in het eerste kwartaal van dit jaar
12.424 tegen vorig jaar 12.711.
Aan de ronde tafel in het Palais des
Nations te Genève: van links naar
rechts de vertegenwoordigers van de
Verenigde Staten, Frankrijk, Groot-
Brittannië en de Sovjet-Unie. Aan de
vierkante tafels: links de Westduitse
en rechts de Oostduitse afvaardiging.
Ontluistering
Dinsdag heeft mevrouw Sonia Gaskell
in 'n der zalen van Hotel Centraal in Den
Haag een persconferentie gehouden, waar
in zy mededelingen heeft gedaan over
haar plannen met Het Nederlands Ballet
en over de toekomst van dat ensemble.
Het bestuur van het Nederlands Ballet
was op deze bespreking niet tegenwoor
dig, wat op z'n zachtst gezegd een ietwat
wonderlijk figuur werd, omdat Sonia Gas
kell in haar mededelingen nu weinig po
sitiefs kon zeggen. Men weet immers dat
tengevolge van een conflict tussen dit be
stuur en de leidster van Het Nederlands
Ballet, mevrouw Sonia Gaskell destijds
haar ontslag heeft aangeboden, een kwes
tie die wel tot veel verwarring aanleiding
gaf, maar die nog altijd niet is opgelost,
zodat deze bespreking over de toekomst
van Het Nederlands Ballet, zonder enig
commentaar van het bestuur op z'n minst
wonderlijk aandeed.
Zij noemde namen van danseressen die
in ons land veel bereikten en toen weer
heen moesten gaan.. „Nu scheen ik ook
op de lijst tc staan om te verdwijnen,"
zei zij. „Elk mens heeft z'n deugden en
z'n gebreken. Ik had misschien tien deug
den en tien ondeugden, maar de ondeug
den werden tot vijfhonderd fouten uitge
breid. In zulk een sfeer kon ik niet wer
ken en ik ben heengegaan. Veel heb ik be
grepen, veel leek mij logisch, maar één
ding heb ik niet kunnen begrijpen en zal
ik nooit begrijpen: dat Nederlandse dan
sers zelf met zulk een lichtzinnig gebaar
alles hebben willen vernielen. Een aantal
mensen bij het Nederlands Ballet scheid
de zich af. Een commissie, die zei het wel
zijn van het ensemble te behartigen, wist
alles beter dan ik. Ik heb hun hun kans
willen geven, ook daarom ben ik wegge
gaan. En toen begon de splitsing. Deze
commissie heeft mede het ballet verraden.
Sommige dansers hebben dat al lang wil
len doen. Men meende betere kansen te
hebben met een kleine groep, maar dat is
een fout. Wat ik heb gewild is een groot,
representatief ballet voor Nederland. Nu
het bestuur en ook het ministerie van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen mij
opnieuw om raad vroegen in deze benarde
situatie, heb ik gezegd: goed. ik knap het
wel op. En nu kan ik dit reeds vertellen:
het corps de ballet is volledig en zal het
volgend seizoen beter zijn dan voorheen.
Linda Manez heeft bij het Nederlands Bal
let als soliste getekend en komt bij ons en
niet bij de groep, die alle moeite heeft ge
daan haar voor zich te winnen. Solisten
van internationale vermaardheid zullen
het volgend jaar bij ons optreden. Over
enkele weken zal een nieuwe persconfe
rentie definitieve plannen en namen kun
nen geven. Van Lifar heb ik de toestem
ming gekregen zijn balletten exclusief bij
het Nederlands Ballet te brengen. Met Ba-
lanchine zijn over diens choreografieën
onderhandelingen gaande.
Verder heb ik plannen voor de jeugd le
zingen te geven en te laten geven om hen
de sleutel te verschaffen tot het juiste be
grip voor moderne kunst, niet alleen voor
de dans, ook voor poëzie, muziek, schil
derkunst enzovoorts. Auteurs, musici,
componisten, schilders zullen daaraan op
hoog niveau meewerken. Tot 10 juni ga ik
met vakantie, dan kom ik terug en zal ik
het door mij aan het bestuur en het mi
nisterie gegeven woord gestand doen: „Ik
zal het opknappen en het Nederlandse
ballet zal blijven leven."
Uit deze woorden van mevrouw Sonia
Gaskell blijkt dus dat zij op haar ontslag
name is teruggekomen, en ook dat het be
stuur van plan is haar de leiding van
het Nederlands Ballet weer in handen te
geven. Maar dit alles neemt niets weg van
de onduidelijke situatie waarin èn me
vrouw Gaskell door haar geëmotioneerd
en overhaast ontslag èn het bestuur, dat
de stilte van het graf handhaaft, het bal
let heeft gebracht. Over de verhouding
van de artistieke leiding en de rechten en
plichten van een onontbeerlijke, krachti
ge, zakelijke leiding, een der grote pun
ten in het conflict, wordt noch door de een
noch door de ander gerept.
Dat een „stel" ontevreden en onverant
woordelijke dansers „alles vernielen wil
den" is een zeer lichtzinnige verklaring.
Er zijn in totaal achttien leden van het
ballet heengegaan en hun behoren de na
men, die Sonia Gaskell ons steeds als de
belangrijkste uit haar ensemble heeft
voorgehouden: acht van hen werden ont
slagen, tien hebben ontslag genomen! Dat
is meer dan een kleine paleisrevolutie!
Mevrouw Sonia Gaskell heeft ons niets
positiefs verteld, maar voldoende om ons
te doen begrijpen dat èn het bestuur èn
het ministerie niet zonder haar kunnen en
haar dus, gezien haar inzichten op dit
punt, weer „plein pouvoir" geven. Men
krijgt de indruk uit deze persconferentie
buiten-het-bestuur-om, dat Sonia Gas
kell hoog spel heeft gespeeld, maar heeft
gewonnen en dat zij, alle andere inzich
ten ten spijt, haar eigen inzichten zal
doorvoeren. Het bestuur maakt na dit al
les een niet bepaald krachtige en overtui
gende indruk. Als men Sonia Gaskell wenst
te handhaven, waarom wordt zij dan nu
niet dadelijk officieel m haar positie her
steld? Alleen dan krijt?t. ook deze perscon-
ferentie-in-de-mist tenslotte waarde.
Ben van Eijsselsteijn
Een ernstig woord, lezer. Een woord met
diepe inhoud. Gij meent immers dat gij „er
nog wel mee door kunt?" Nu, dat is niet
zo; wij hebben het aan den lijve onder
vonden wat óns overkomt, overkomt u
ook. Gelukkig maar trouwens; anders
stonden wij maar akelig alleen.
Dus: wij begeven ons naar een kleding
magazijn om een nieuw jasje te gaan
kopen; het schone meiweder lokt. Op straat
erheen voelen wij ons trouwens in het
oude jasje nog best een keurig, pront
baasje. Een elegant, vlug ventje; een krin
kelend, winkelend waterding, zeg maar.
Wij glimlachen in de spiegelruiten en stap
pen op rappe zool voort langs medeburger
en soldaat. Wij hebben een redelijk kopje,
zien wij, een vouwtje in de pantalon en
eigenlijk maken wij nog wél een soort
slanke indruk ook. Wij mogen er, daar
buiten op straat, best zijn.
Maar binnen! Eenmaal binnen wordt dat
anders. Dan komt onmiddellijk een agiel
man op ons af met een ijskille blik en
vragend geheven hoofd: „Wat wilt u, indi-
viduutje?' En hij stelt duidelijk, in één oog
opslag zo onherroepelijk en feilloos als de
klik van een fototoestel vast, dat het jasje
dat u aanheeft 67,50 heeft gekost (met
f 2,75 voor het veranderen) en dat uw
broekje maar een ientig ding is met lub
beringen van voor en rimpelingen van
achter. Hij vergeeft u dat echter groot
moedig. Hij haalt u zelfs als een soort
vriend naar binnen. Hij legt bijkans de
arm om u heen en voert u, een overleven
de van een scheepsramp, troosterig naar
boven terwijl hij zacht en mooi spreekt.
Daar loopt gij dus. Links en rechts zijn
rijen tamelijk beduchte vrouwen die als
gehypnotiseerde diertjes zo benepen op
rechte stoelen zitten terwijl haar mannen,
verloofdes en broers, ongewoon opgelaten
en schutterig, veelal met openstaande pan
talons, te lange of veel te korte armen,
krakerig-smetteloos af en aan lopen met
een natte bovenlip. Een troosteloos beeld.
Inderdaad: gij hebt al veel van de fijna
zwier van straks verloren op de lange
lopers.
Dan komt de spiegel! Niets is er dan
nog dat opheft tot de klasse der beter-
gekleden die in dure tijdschriften met zo
veel gemak over landelijke hekken leunen,
de pijp losjes in de mond, de jachthonden
krioelend om de lange benen. Geen sprake
van de fijne elegance waarmee de heren
der advertenties, rank en toch oersterk,
verfijnd maar desondanks stoer en bruin,
neerblikken op ongemeen-mooie en mo
dieuze vrouwen met een bezitterige glim
lach die er op wijst dat het hier zeker geen
zusters betreft. En zelfs geen nichtjes.
Wat wij zien in zo'n spiegel, terwijl ach
ter ons de spiegelbeelden van even onbe
holpen mannen als wij af- en aanschutte-
ren in nimmer-passende met prijskaartjes
behangen kostuums, is een afgezakt vaal
ventje. Een diakenhuiskereitje, een Ome
Keesje. Met een verftodderd en vergoord
pakje en een gezichtje zo verflensd en ver-
muizeld dat men er in tranen van weg zou
lopen. Met wallen rond de ogen zo dik als
muizébuïkjes. Met plooien erin als de
rivieren op luchtfoto's. MetEnfin:
nergens staat men naakter dan in de spie
gels van een kledingmagazijn.
Duif
Advertentie
WASHINGTON (UPI) Edith Piaf, de
Franse chansonnière die onlangs twee ope
raties onderging, heeft dinsdagavond in
Washington veel succes geoogst met haar
eerste optreden in het Shorehamhotcl. Zij
zong negen liedjes met oude vitaliteit en
zei na afloop, dat zij verwacht haar pro
gramma in Washington te kunnen af
werken en dat zij reeds uitziet naar nieuwe
concerten in Canada. Eind juni keert zij
voor een lange vakantie terug naar
Europa. Maandagavond was zij reeds op
getreden voor de televisie, maar toen leek
zij nog erg zwak.
De koning van Jemen, die voor een me
dische behandeling in Rome verblijft, heeft
de Zwitserse arts prof. dr. Paul Niehans
aan zijn ziekbed ontboden. Prof. Niehans,
die juist terugkwam uit Saoedi-Arabië,
waar hij koning Saoed heeft behandeld, is
in Rome aangekomen.
John L. Sullivan, die onder presidcui
Truman minister van Marine is geweest,
heeft over zijn vroegere chef gezegd:
„Hij verzwolg leeuwen, maar verslikte
zich in muggen". Daarmede is Truman
geschetst in zijn grootheid en in zijn be
perking. De leeuwen, dat waren de be
slissingen van grote allure, die Roose
velt's opvolger heeft moeten nemen, de
muggen, dat waren de kleine strubbelin
gen waar Truman zich soms klein in toon
de. Maar hij wist, waar de grote proble
men lagen, die ging hij niet uit de weg
en vrijwel steeds toonde hij zich een
krachtig man in zijn belangrijke beslis
singen. Vorgie week is Truman op zijn
75ste verjaardag door de Democraten in
Amerika gehuldigd.
„Hij verzwolg leeuwenSullivan
moet gedacht hebben aan het formaat
dat Truman toonde wanneer er grote be
slissingen genomen moesten worden: te
hulp komen aan Griekenland en Turkije,
het Marshallplan, de Noordatlantische
Verdragsorganisatie, zijn strijd tegen
John Lewis, de leider der mijnwerkers,
zijn moed inzake het negervraagstuk (dat
hem in 1948 de steun van vier zuidelijke
staten kostte), zijn beslissing om op te
treden in Korea, om de waterstofbom te
gaan vervaardigen, een indrukwekkende
parade van „leeuwen".
En de muggen? Daar praatte men niet
te veel over op deze verjaardag en als
men het al deed, dan bracht men met
een vergoelijkende glimlach bij voor
beeld in herinnering, hoe fel Truman uit
viel in een brief aan de criticus van de
Washington Post die een ongunstige re
censie geschreven had over het zingen
van Truman's dochter Margaret. Geen
president was Truman op zulke momen
ten, alleen een partijdige, ietwat ordinair-
verontwaardigde vader....
Men waardeerde het, dat deze man niet
wilde doorgaan voor meer dan hij was
en gaandeweg is men beginnen in te zien,
dat Truman's natuurlijke manier van le
ven en reageren een van de belangrijk
ste redenen was van zijn kracht. Deze
president was beducht voor wat hij „poto-
mac-koorts" noemde: een gezwollen ge
wichtigheid, die velen bedreigt, die aan
Washingtons rivier de Potomac wonen.
Hij was de mening toegedaan dat wel een
miljoen Amerikanen een even goed pre
sident konden zijn als hijzelf was, maar
hij was het nu eenmaal geworden en hij
was verplicht ervan te maken wat hij
kon. Truman was allerminst de aarzelen
de intellectueel, die wikt en weegt en, het
voor en het tegen ziende, e^- beslissing
uitstelt. Truman begreep, da. men za
ken, die dringend om een beslissing vroe
gen niet op de lange baan mocht schuiven.
Hij dacht na, nuchter, en hakte de knoop
door. Zijn manier van leven was niet
verfijnd, zijn humor evenmin, maar zijn
lichaam en geest waren sterk en kernge
zond. De nervositeit van een Engels rij
paard was hem vreemd, maar hij had en
heeft nog steeds het uithoudingsvermo
gen, de werklust en de natuurlijke intel
ligentie van een sterk paard op een
Amerikaanse ranch.
Oud-president Harry S. Truman
Advertentie
'i is een LIGA-kindje!
