KIEKEN
nieuw
Zendingsdag classis Haarlem der
Ch, gereformeerde kerk in Santpoort
Nederlandse soldaten versmaden
Frans stokbrood en knoflookworst
DE DRAAK
Maar de Franse legerbakkerij in
La Courtine bakt nu
Nederlandse broodjes
pantalons
<~Praatótoel
DONDERDAG 9 JULI 19 5 9
3
Uitlating van commandant
zeemacht Nieuw-Guinea
Kamerlid stelt vragen aan
minister van Defensie
Insektenverdelger
luchtververser
In één VLIDO spuitbus
Psychologisch instituut
voor verkeersveiligheid
Rundvleesprijzen weer
normaal
Kamperen
geknipt om te
Gevangenbewaarder
vrijgesproken
SPIJKERBROEKEN
Politie dregde urenlang
naar schipper
Gezochte was met geld van
patroon naar Parijs
Motor van lesvliegtuig
wilde niet stoppen
Roemenië staat emigratie
van Joden weer toe
Ook in Uw
0p de
VeftJtcuJe
beschuit
Verongelukte helikopter
uit zee opgehaald
Het Tweede Kamerlid de heer Van der
Veen (P.S.P.) heeft aan de minister van
Defensie de volgende vragen gesteld:
„Heeft de minister kennis genomen van
de toespraak van de commandant zee
macht in Nieuw-Guinea, schout-bij-nacht
Valkenburg, gehouden bij de commando
overdracht, in tegenwoordigheid van de
gouverneur en marinepersoneel van alle
rangen, en is het de minister bekend, dat
deze commandant daarbij o.a. tot het ma
rinepersoneel zei:
„Prent u in, dat, mocht onze bruine
buurman, die reeds zo vaak zijn begerige
ogen op dit gebiedsdeel richt, werkelijk
zijn klauwen uitslaan, ook van u geeist
zal worden, dat u uw plicht tot 't uiterste-
vervult?"
„Is de minister niet van mening, dat een
dergelijke uitlating, gedaan door een zo
hooggeplaatst Nederlands militair, be
ledigend is voor een bevriend en nog op
allerlei wijzen bijzonder met het Neder
landse verbonden volk als het Indonesi
sche en voor zijn regering, en verder op
ontoelaatbare wijze blijk geeft van een
hoogmoedige minachting, die er blijkbaar
bij bepaalde hooggeplaatste personen be
staat ten aanzien van andere volken en
met name gekleurde rassen, de spanning
tussen Indonesië en Nederland op gevaar
lijke wijze vergroot, onmeetbare schade
toebrengt aan de zo noodzakelijke goede
verstandhouding tussen de Nederlandse
regering en de niet westerse regeringen
in Azië en Afrika, en daardoor de kansen
verkleint op vredelievende oplossingen
van de problemen, die er tussen deze vol
ken en "net westen bestaan?
Is de minister bereid om het gedane on
recht en het gewekte wantrouwen, in het
bijzonder bij de Indonesische regering,
weg te nemen, en zo ja, welke die stap
pen zijn?
Zal de regering afdoende maatregelen
nemen om te voorkomen, dat een dergelij
ke gebeurtenis in de toekomst zich kan
herhalen?"
Advertentie
Nu met één vingerdruk een
dubbele weldaad: wég mot
ten, muggen, vliegen... wég
hinderlijke luchtjesGa gauw
zo'n grote voordelige bus
halen!
'n Erdal produkt,
dus goed!
Te Rotterdam is opgericht de stichting
„Psychologisch Instituut voor de Ver
keersveiligheid".
De stichting zal zich toeleggen op de be
vordering van de toepassing van de mid
delen, die de psychologie op het terrein
van het verkeer en de verkeersveiligheid
biedt. De hulp wordt geboden aan over
heid, overheidsinstellingen, verenigingen,
bedrijven en particulieren. Met organisa
ties op het gebied van het verkeer en de
verkeersveiligheid zal samenwerking wor
den nagestreefd.
Het curatorium van de stichting wordt
door mr. G. E. Langemeijer, procureux--
generaal bij de Hoge Raad, voorzitter.,
H. M. W. Westerlaken, directeur van het
Centraal Bureau voor de Afgifte van Rij-
Centraal Bureau Afgifte van Rijbewijzen,
mr. D. J. van Gilse, procureur-generaal
bij het gerechtshof te 's-Gravenhage.,
K. J. Muller, chef van de verkeerspolitie
te Rotterdam, en mr. C. B. Reinhold, kan
tonrechter te 's-Gravenhage. Directeur
van de stichting is dr. ir. H. J. Kolkman,
Psycholoog te Rotterdam.
Na de regenbuien van verleden week
zijn de prijzen op de rundveemai-kt weer
gestegen, omdat de aanvoeren kleiner
werden. Op het ogenblik is het. prijsbeeld
weer normaal, hoewel het niet uitgesloten
is, dat een nieuwe droogteperiode de
markt weer enigszins zal verstoren. Dit
verklaarde de voorzitter van het Produkt-
schap voor Vee en Vlees, de heer Joh. de
Veer, in de vergadering van het produkt-
schap, die gisteren gehouden werd. De
varkensprijzen zijn in de afgelopen twee
weken iets gestegen.
Bij de meitelling is gebleken, dat de
rundveestapel in één jaar met 189.000 tot
3.4 miljoen dieren is toegenomen, een stij
ging van zes percent. Het aantal jonge
dieren voor de mesterij steeg van 113.000
tot 173.000. In de eerste vijf maanden van
dit jaar werd 5 percent meer geslacht
dan in dezelfde periode van 1958.
De varkensstapel nam met 5 percent in
omvang toe, het aantal fokzeugen met 17
percent. Het aantal paarden bleef vrijwel
gelijk: oudere dieren werden geslacht.
Het aantal paarden beneden de drie jaar
nam met 11 percent toe.
Advertentie
(ook in kleur)
Woensdag werd in het Burg. Rijkens-
park in Santpoort de Zendingsdag van de
christelijke classis Haarlem van de chr.
gereformeerde kerk gehouden, waarvoor
vooral des middags zeer veel belangstel
ling bestond. Tijdens de morgenvergade
ring voerden twee predikanten, ds. S.
Wijnsma van Broek op Langendijk en ds.
C. van der Weele van Leiden het woord.
In. de middagvergadering hielden drie
predikanten toespraken. Dit waren ds.
D. Slagboom van 's-Gravenhage, ds.
B. van Smeden van Rotterdam-Zuid en
ten slotte ds. L. S. den Boer van Sassen-
heim. De leiding van deze zendingsdag
berustte by ds. II. van der Schaaf van
Opperdoes.
De toespraken werden afgewisseld door
samenzang en gebed.
Nadat ds. Van der Schaaf de aanwezi
gen des morgens namens de classikale
zendingscommissie welkom had geheten
op deze zendingsdag wees hij erop, dat
Het Franse stokbx-ood met zijn harde
korst ligt de Nederlandse soldaat niet.
Daarom hebben we de Franse legerbak-
kerijen geleerd hoe zij Nederlands brood
moeten bakken. Dit gaat thans uitstekend
en de Nederlandse soldaat kan nu netjes
boterhammen snijden, deze met boter be
smeren en beleggen, zoals hij dit thuis ge
wend was. Een en ander tot grote verba
zing van de Fransen die de legerplaats
bezoeken en die hun stokbrood plegen te
trekken of te breken en deze, zonder dat
er boter aan te pas komt, nu en dan eens
aan een stuk knoflookworst of kaas knab
belend, met landwijn naar binnen spoe
len."
Dit vertelden ons de intendant van het
eerste legerkorps, majoor Mazurel en de
intendant van de kampstaf van het Fran
se legerkamp La Courtine, kapitein Es-
seveld, in welk kamp thans 6.000 Neder
landse militairen gedurende drie weken
geoefend worden in de moderne oorlog
voering.
Iedere soldaat krijgt per dag 600 gram
brood. Het brood wordt door de Franse
legerbakkerij gebakken. Aan vlees krij
gen onze militairen iedere dag, buiten de
vleeswaren die voor beleggingen dienen,
125 gram rund- of varkensvlees met been.
Zo worden er per dag in La Courtine twee-
en-een-halve koe of vijf varkens opgege
ten. Enige moeilijkheden bestaan nog ten
aanzien van de voorziening met groente,
daar deze niet in de buurt van het kamp
wordt gekweekt de grond is daartoe niet
geschikt doch uit Zuid-Frankrijk, Bre-
tagne of van elders moet worden aange
voerd.
Waar de Nederlandse soldaat in het ge
heel niet aan kan wennen zijn de Franse
worstsoorten. In het begin was dit begrij
pelijk, omdat in vrijwel alle Franse worst
knoflook verwerkt wordt. Maar ook thans,
nu de Franse intendance deze soort niet
meer levert, blijkt hij er nog een afkeer
van te hebben. Waarschijnlijk komt dit,
zo verklaarde kapitein Van Esseveld. om
dat de Franse worst zeer hard en inge
droogd is en er aan de buitenkant weinig
aantrekkelijk uitziet. De Nederlandse in
tendance zal de worstfabriek een recept
doen toekomen, die deze in staat zal stel
len worst te vervaardigen, zoals die in
Nederland wordt gegeten.
Wat de kaas aangaat: de Franse inten
dance levert een soort Edammer, die in
Frankrijk wordt gemaakt en die door de
Nederlandse soldaten zeer wordt gewaar
deerd.
Per man wordt voor de voeding per dag
ongeveer 250 Franse franc uitgegeven.
Hierbij moet men in aanmerking nemen,
dat de verschillen tussen de groothandels-
prijzen die de Nederlandse militairen
betalen en de kleinhandelprijzen in
Frankrijk zeer groot zijn. Zo betalen zij
voor een liter melk, waarvoor de Franse
burger 60 cent moet neertellen, slechts 35
cent.
Als broodbelegging wordt verstrekt
ham. leverpastei, hoofdkaas, pindakaas
en verschillende soorten hagelslag.
Soms gebeurt het wel, dat zich onvoor
ziene omstandigheden voordoen, waar
door men in plaats van verse groenten te
gebruiken zijn toevlucht moet nemen tot
blikgroenten. Soms komt het ook voor,
dat men noodmaatregelen moet nemen.
Dit was bijvoorbeeld verleden week zon
dag het geval toen een fourage-auto. die
een juist uit Nederland aangekomen batal
jon moest bevoorraden, in het. ongerede
raakte. De soldaten moesten zich toen in
plaats van met een warme maaltijd te
vreden stellen met boterhammen en een
plak worst uit blik.
De rechtbank te Amsterdam heeft een
51-jarige gevangenbewaarder vrijgespro
ken van' de hem ten laste gelegde over
treding van artikel 367 van het Wetboek
van Strafrecht, volgens hetwelk een be
waker, aan wiens schuld een ontsnapping
te wijten is, met ten hoogste twee maan
den of 3000 gulden boete kan worden ge
straft.
De officier van Justitie had vijftig gul
den boete geëist, omdat hij de schuld van
de verdachte aan de ontsnapping, van twee
Zwitserse gevangenen uit de luchtkooien
van het Huis van Bewaring op 8 april be
wezen achtte. De verdachte was belast
met de bewaking van deze luchtkooien.
het de roeping van de kerk is het evan
gelie van Gods koninkrijk te prediken.
De vijf predikanten, die op deze dag,
ieder uit eigen gezichtshoek, gloedvolle
toespraken hielden, hadden zowel de evan
gelisatie en zending in ons vaderland als
in het buitenland tot onderwerp gekozen.
Ds. Wijnsma stelde dat wij leven in een
bezeten wereld, waar de angst welig tiert.
Niettemin is dit de eeuw van Christus.
Volgens spreker is de wereld de laatste
decennia godsdienstiger geworden en is er
een honger naar God, die ons oproept tot
de strijd. Wij leven volgens ds. Wijnsma
in oorlogstijd omdat Christus het evange
lisch offensief leidt.
Ds. Van der Weele sprak over de be
tekenis van de binnenlandse zending. De
predikant herinnerde eraan, dat niet al
leen in Canada, Afrika en Australië zen
ding wordt gedreven, doch ook in ons va
derland, onder meer in Drente, in de Zuid
oostpolder, bij de Deltawerken en ook, en
dat noemde spreker zeer verheugend
onder de r.-k. bevolking van het zuiden
des lands. Ook is het zendingswerk groots
opgezet in het nieuwe westelijk deel van
Amsterdam, waar binnenkort een evange
lisatie-predikant beroepen zal worden.
Was de taak binnenslands des morgens
onderwerp van gesprek, de middagver
gadering was aan de buitenlandse zen
ding gewijd. Ds. D. Slagboom had daar
voor „Van tien tot één" als onderwerp
gekozen, waarbij hij als troostboodschap
aan zijn gehoor meegaf, dat het herstel
van Israel in het zicht is. Dit zal dan een
toevluchtoord voor de heidenen worden,
want de nood van de huidige heidenenwe
reld is volgens ds. Slagboom, dat men God
kwijt is en uitzichtloos voortleeft. De
kerk zal moeten getuigen, aldus ds. Slag
boom, en de kerk zal bewoond moeten wor
den door de bediening van de heilige geest.
Ds. Van Smeden noemde het verheugend
dat de taak binnenshuis steeds beter ver
staan wordt in onze kerken. Het zendings
werk op een afstand daarentegen wordt
vaak met een waas van romantiek over
goten.
Als laatste spreker op deze zendingsdag
sprak ds. Den Boer over het onderwerp
„Het wachten is op de broeders", hier
mede doelende op de broeders van Jozef.
Wij mogen immers nooit vergeten, zo zei
de predikant, dat wij door joods bloed ver
lost werden en het wachten bij het huidi
ge machtige wereldgebeuren is op de jo
den.
Tijdens deze zendingsdag werden er col
lectes gehouden voor de evangelisatie,
voor de buitenlandse zending en ten slotte
voor de evangelieverkondiging in Israel.
Ook werden er bloemen verkocht uit
Aalsmeer ten bate van het zendingswerk.
Ds. Van der Schaaf bracht in een slot
woord, alle sprekers dank en ook al die
genen die aan het welslagen van deze zen
dingsdag een werkzaam aandeel hadden
gehad. Daarna sloot hij de bijeenkomst
met gebed.
Advertentie
VOOR DE VAKANTIE
in blue denim en khaki.
WEEKENDSHIRTS 10.—, 11.90, 13-90
ZOMERPANTALONS en COLBERTS
Gen. Cronjéstraat 40-44 - Haarlem
Telefoon 54679
Terwijl de Rotterdamse politie bezig
was te dreggen naar de 22-jarige schipper
G. F. B. omdat deze. plotseling was ver
dwenen, zat de „verdronkene" in de trein
naar Parijs. Hij had de bedoeling dienst
te nemen bij het Vreemdelingenlegioen.
Vrijwel onmiddellijk nadat hij in de licht
stad was gearriveerd is hij een wervings
bureau Van het legioen binnengestapt,
maar hetgeen de kandidaat-x-ecruut, die
ëen weinig Frans spreekt, daar hoorde
deed hem hals over kop naar buiten snel
len. Hij nam linea recta de trein terug
naar Nederland. In Rotterdam stond de
politie hem op te wachten. Hij had name
lijk 700 verduisterd ten nadele van het
scheepstimmer- en reparatiebedrijf te
Rotterdam, waai'bij hij werkte. Het geld
had hij van een klant ontvangen, maar
niet afgedi-agen. Met de bankbiljetten op
zak begon hij 's morgens zijn werkzaam
heden op het sleepschip van zijn werk-
geefstex-, welk vaartuig in de Cool haven
lag. Plotseling gaf hij er de brui aan. Hij
ging er vandoor maar liet een keteltje wa
ter op het vuur staan. Het gefluit van dit
keteltje alai-meerde de schippers' van
schepen in de buurt. Zij ontdekten nie
mand aan boord en omdat zij meenden
dat B. over boord was geslagen, waar
schuwden zij de politie. Maar nadat deze
had vernomen dat B. een uitstekend
zwemmer is en dat hij bovendien talrijke
schulden had gemaakt werd het dreggen
gestaakt.
De schipper had, vooi'dat hij naar Pa
rijs was vei-trokken, zijn schulden betaald.
Bij zijn ari-estatie had hij npg 12 op zak.
Op het vliegveld Lelde in Groningen is
een lesvliegtuig van het type Tiger Moth
de PH-U.A.D. van de Rijksluchtvaart
school tegen een obstakel gebotst. Het
vliegtuig sloeg over de kop en werd ern
stig beschadigd. De adspirant-verkeers-
vlieger C. J. Wilbrink uit Beekbergen
kwam met de schrik vrij.
De leeiding-vlieger had het toestel op de
daarvoor bestemde parkeerruimte ge
plaatst, maar de motor bleef door tot nog
toe onverklaarbare oox-zaak na het afzet
ten van het contact doordraaien. De leer
ling-vlieger kon door kundig lavex-en an
dere toestellen ontwijken, maar botste ten
slotte tegen een transfoimatorhuisje.
WENEN (UPI) Twee weken geleden
heeft de i'egering van Roemenië opnieuw
Joden toestemming gegeven naar Isi'ael te
emigrei-en. De afgelopen veertien dagen
zijn ongeveer dertig gezinnen per trein of
vliegtuig uit Roemenië aangekomen. Drie
maanden geleden werd de emigratie van
Roemeense Joden stopgezet, vermoede
lijk als gevolg van protesten van de Ver
enigde. Arabische Republiek.
De emigranten blijven doox-gaans enke
le dagen in Wenen en reizen dan via Italië
naar Isi'ael. De nieuwe emigranten, intel
lectuelen en kunstenaars uit de gi'oep der
beter gesitueerden, hebben opdracht geen
mededelingen aan de pers te doen over
hun emigratie.
Op 9 maart kwamen de laatste Joodse
emigranten in Wenen aan. Sinds septem
ber 1958 hadden bijna twintigduizend Jo
den Roemenië vex'laten, soms 150 tot 200
per dag. Naar verluidt wonen' in Roeme
nië nog een 250.000 Joden, van wie de
helft wil emigreren.
Advertentie
mmmmwr--- ""j
.VacamW«||Q
altijd messcherp
in de vouw!
De romantiek der konings
kinderen ligt, ook in deze tijd
van ijzer en beton nog, sierlijk
als bedauwde spinrag geweven
tussen de dingen van alledag.
Een koninklijke bruid, om
stuwd door de praal van een
ï'uisende hofhouding, aan de
arm van een vorstelijke brui
degom, verwarmt de gemoe
deren van het gx-auwe, logge
mensdom nog steeds heviger
dan een sociale voorziening of
een democi'atische wetsregel.
Door de tijden heen hebben
wij, die tesamen het duizend
koppige monster „Publiek"
vormen, onze kinderlijke ont
vankelijkheid voor decorum
"en opsmuk niet verloren. Het
is onze zéér zwakke plek ge
bleven, waar wij heex'lijk te
treffen zijn.
Zoals ieder monster heeft
het „Publiek" zijn Achilles
pees. waar zijn uiterlijke on
bewogenheid een gevoelige
deuk heeft.
Goud en satijn, koetsen en
unifonrïen, tronen en diade
men, blinkende degens en rid-
derorden, erewachten en hoge
balkons aan massieve paleizen
en px-ille, jonge mensen van
koninklijken bloede daartus
sen dat is een tafereel
waax'bij de monsterlijke draak
der publieke belangstelling
sentimenteel de vele knieën
buigt als een olifant in het
circus en de ontelbare ogen
zijner duizenden koppen voch
tig voelt worden. Dan spuwt
hij geen vuur, zoals echte dra
ken dat plegen te doen, doch
dan hangen zijn monsterlijke
kaken open van kwijnende
bewogenheid en dan ligt hij
ontroerd en huilerig te slikken
van aandoening.
Zo heeft hij, die draak, bij
het televisietoestel gezeten tij
dens de plechtigheid te Brus
sel. waar px'inses Paola en
prins Albert elkander trouw
beloofden voor het leven.
Zo heeft hij, die draak, een
aantal tranen weggepinkt op
het moment dat het slanke,
kinderlijke bruidje het gewicht
van dat plechtige ogenblik
niet. torsen kon en haar kan
ten zakdoekje aan de ogen
drukte.
Wees niet beledigd, lieve
lezex's. Die dx-aak is enkel een
beeldspraak, om zo te zeggen.
Het is een geheimzinnig en
onvei'klaarbaar beest, dat ons
beux-telings tot ledematen en
tot slachtoffers maakt. Wij
behoren hem toe, wij haten
hem evenzeer. Wij drijven
hem, doch wij verachten hem
vaak genoeg. Wij voederen
hem en houden hem in het
leven, terwijl wij hem dood
zouden wensen. Wij vormen
een deel van hem. terwijl wij
ons individualisten wanen.
Wij allemaal, hoezeer ons dat
ook spijten mag.
De draak ligt. in een lange,
grauwe sliert uitgestrekt langs
de wegen, die de open calèche
volgt. Een jonggetrouwd men
senpaar wuift naar hem en hij
wuift terug, enthousiast en
liefhebbend, gelukwensend en
trouw, toegewijd en dankbaar.
De draak leest de kx-anten.
luistert naar de radio en zegt
tegen zichzelf dat hij nooit
ofte nimmer twee zuike be
minnelijke en eenvoudige ko-
ningskinderen heeft gekend.
Men zou denken dat hij dat
jonge paar alle goeds zou toe
wensen en alles zou willen
bijdragen tot de basis van hun
pasgebox-en geluk.
En misschien wil hij dat ook
wel maar hij is nu een
maal een draak. Dat wil zeg
gen: een wreed, dom, slap,
grillig en onbetrouwbaar dier,
dat geen echte liefde en geen
echte verbondenheid en geen
echte dankbaarheid kent, doch
enkel een mengsel van halve
goedheden en halve slecht
heden is.
Hij wuift het jonge paar uit
geleide naar het oord hunner
verblindend witte wittebroods
weken op een romantisch
eiland .waar de blauwe hemel
en de groene bergen enkel
voor hen geschapen lijken te
zijn.
Hij wuift en stuurt dan
grijnzend zijn trawanten naar
datzelfde eiland, Majorca,
waar het bruidje haar tranen
zou moeten vergeten en de
bruidegom zijn pasverwox'ven
bezit als een diamant in schit
terende zetting zou moeten
kunnen aanschouwen.
En de trawanten van de
dx-aak klimmen er aan wal,
zwermen uit over de landou
wen en verschuilen zich ach
ter het kreupelhout. Zij be
spieden de jonggehuwden en
houden hun lenzen op hen ge
licht. Zij jagen hen op, bruta-
liseren hen, verschrikken hen,
verstrikken hen en bezorgen
het jonge bruidje een zenuw
crisis in opdracht van de
almachtige, veeleisende, on
meedogende draak, die kort
geleden nog sentimenteel lag
te huilen in een bibberkronkel
van ontroering, toen de bruid
haar tranen van geluk niet
bedwingen kon.
Dit is de fabel van de ko
ningskinderen en de draak.
Door alle tijden heen heeft
het ondier zich gewenteld in
de romantiek en in het bloed
tegelijk. Het heeft mensen ge
koesterd en verslonden, zijn
tong heeft hen gelikt als de
trouwe tong van een liefheb
bende hond, doch zijn adem
heeft vlammen gespuwd in de
ontstelde gezichten zijner gun
stelingen.
Hij heeft mensenkinderen
verheven tot tronen en toege
juicht. en hen laten vallen in
de duisternis van de vergui
zing en net scnavot.
De publieke opinie is niet de
vastgestelde, krachtige over
tuiging ener meerderheid. Het
is veeleer een onbestemde en
onbeheerste hartstocht, die de
ene seconde kan liefhebben
met de onbedaarlijke passie
van een brandend gemoed, om
het volgend ogenblik redeloos
te haten en te kwetsen. De
uitkomsten der beschaving
zijn niet bepalend voor haar
doen en laten. Zij kan zich
cultureel gedragen als een
select groepje kunstlieven den
op een tentoonstelling, of zich
onbeschaafd verliezen in een
ongemotiveerd en hatelijk
wantrouwen. Zij kan slechts
één ding nooit opbrengen: dat
is de pure humane tact van
een edel gemoed, vervuld van
mededogen en begrip voor
menselijke moeilijkheden,
zwakheden en wensen. Maar
daar is zij nu eenmaal een
draak voor.
Hoe modern de wereld en
de mensheid ook zijn. tenslotte
is dit leven toch altijd nog
het toneel van een legendari
sche monstei'strijd. De draak'
beheerst de maatschappelijke
ruimte, de enkelingen bevech
ten hem, worden door hem
vertrapt of rijden op zijn ruwe
rug. Wie de zwakke plekken
van het ondier kent. is zijn
meester Wie hem met open
vizier tegemoet treedt, ver
trouwend op zijn krokodillen-
lach en zijn glimmende oogjes,
verbrandt in de vlammen van
zijn muil.
Wie zijn liefkozingen ver
staat als een teken van begrip
en mededogen, komt bedrogen,
uit. Wie denkt dat het beest
hem met rust zal laten als hij
rust verlangt in de koele mid
dagschaduw van het geluk,
bijvoorbeeld op Majorca, leert
de draak kennen als een be
drieger en komediant, die zijn
honger naar sensatie en sen
timentele prikkelingen niet
beheersen kan en daaraan zijn
genegenheden offert.
Dit is iets wat jonge konings
kinderen moeten weten. Want
zij zijn geroepen om met de
draak vrienden te zijp, hem
alles te vergeven en hem glim
lachend tegemoet te treden.
Dat is moeilijk, lijkt mij.
Het is van oudsher steeds
moeilijk geweest, koningskind
te zijn. Het is zoveel gemak
kelijker, deel van de draak
te wezen. J. L.
Handel
„Waarom kijk je zo bedenkelijk?", ver
langde mijn zoon te weten. „Als ik non
iets heb, waar ik tóch niet meer naar om
kijk en dat Peter graag wil hebben, waar
om zou ik het dan niet ruilen tegen iets
van hem, waar hij op uitgekeken is en dat
ik mooi vind. De Germanen deden het alt!"
„Ja-ja", zei ik, „leuke lui, die verdobbelen
hun vrouwen ook". Ik nam een sprong
over de inhoud van de speelgoedkast, die
op de grond was uitgestald. Zijn vriend
Peter zat vol belangstelling over de ruil-
viaar heengebogen en had in de hoek al
een stapel gemaakt van de artikelen, waar
hij „wat in zag".
Een kwartier later kwam mijn zoon de
keuken in met een stuk of wat voorwer
pen, die onmiskenbaar mijn eigendom
waren. „Als ik deze dingen erbij doe, kan
ik een mooi, oud scheepskompas krijgen",
fluisterde hij, „mag het?? Je gebruikte die
verrekijker en dat zakmes tóch nooit, even
min als die oude Japanse spaarpot".
„Ben je dól geworden?"vroeg ik hem,,
wa..t al zit je nou niet de hele dag via een
verrekijker je buren te bestuderen, of je
peentje te schrappen met een kostbaar in
gelegd mes en al heb je geen geld, om in
een oude Japanse doos te bewaren, tóch
mis je ze niet graag. Tenslotte kan een
mens niet dl zijn bezittingen intensief ge
bruiken.
„Dan geef ik er wel wat anders voor in
de plaats", zei hij met een blik, die mij
kleinzieligheid verweet ik heb zelf nog
wel wat anders. Ik móet dat scheepskom
pas hebben, weet je!" En hij verdween uit
mijn gezichtsveld. Even later stond hij
weer voor me: „Mag ik Pieta's vorige
schooltas erbij doen? Dan staan we wel zo
ongeveer quitte".
„Dat moet je haar zélf maar vragen",
vond ik.
Na tien minuten waren ze het blijkbaar
eens, want Peter verdween met een arm
vol begeerlijke zaken van mijn zoon. Even
later werd er een knaap van een scheeps-
kömpas naar binnen getorst.
„Mooi hè?", zei hij dromerig, toen Peter
weer weg was. „Zv;dar joh, til het es op!!"
„Maar wat. wil je er in 's hemelsnaam
mee?", informeerde ik. Het is een groot
sta-v -de-weg
„Ik? Niks! Ilc wil het niet. hebben!"
„Maar, kreet ik verbaasd, je gaf er een
'k weet niet. wat voor, om het te krijgen!"
„Ik wil het niet hebben, maar Tóm", zei
hij droog.
„O juist", zei ik sullig, maar
„Kijk, legde hij uit, ik ruil het dóór. Op
school is een jongen, Tom heet ie en die
wil het graag ruilen tegen een zo goed als
nieuw fietsstuur. Het staat op zolder en
hij heeft er niets an".
„Maar jij toch óók niet?", merkte ik met
stomheid geslagen op.
„Nee, dat. niet, maar Bob van de tennis
club heeft er een nodig en dan krijg ik een
stengun. Je weet, dat ik er altijd zo dól-
araao een heb willen hebben! En mag ik
nou dat mooie zakmes van jou, want ik heb
het mijne geruild".
„Een stengun???", brulde ik ontzet, „wat
éng, wat móet je ermee, zitten er nog
kooels in óók??".
Hij haalde onverschillig, zijn schouders
op: „Ik geloof het niet, maar dat zullen
we dan wel merken en
„Wefen Bobs ouders dat?", interrum
peerde mijn dochtertje bezorgd.
„Zeur toch niet zo, zusje, anders ruil ik
jou óók nog es in!!"
„Mijn mes krijg je beslist niet, akelige
sjacheraar", beet ik hem toe.
Hij verdween fluitend de tuin in, mij in
zorgen achterlatend.
U weet het dus, binnen een week zijn we
in het bezit van een stengun. Ik hoop
maar, dat. hij verroest is. want dan maak
ik een fikse kans, dat hij hem, doorruilt
tegen een opgezette kraai of een fez
Marianne van Raait
Advertentie
Zacht-bros
en heerlijk va" *maak
vooPn 20 ets Verkade reep!)
Gistei-middag is het wrak van de in het
Marsdiep verongelukte marine-helikopter
boven water gebracht. In het wrak wer
den de stoffelijke overschotten aangetrof
fen van de twee inzittenden. Zij zijn naar
Den Helder overgebracht.
Koning Boudewijn, Koningin Juliana en
Prins Bernhax-d hebben de commandant
van de Max-ine-luchtvaartdienst verzocht
hun deelneming over te brengen aan de
nagelaten betrekkingen van de omgeko
menen bij het ongeval met de helikopter.
