Compromis moet Amsterdams
Ballet redden
Weense organist bekroond
Hans Haselböck won voor de tweede
maal het Haarlemse Orgelconcours
KEIP
Ovaties voor Bernhard Haitink in
het Amsterdams Concertgebouw
Optiek
Ceramiek van Just van Deventer
en leerlingen
Sneller en veiliger bruin met...
a.s. OPRUIMING
Holland
Festival
Internationaal orgelcongres
van 17-23 aug. in Utrecht
Holland
BEHANG
9
Geniet van de zon!
f4,50
OK
KEIP
Ook Haarlemse organisten
doen mee
WIJ RUIMEN OP
lOOO
Te Deum van Handel en Tweede van Bruckner
Mr. C. J. Enschedé tot
hoogleraar benoemd
ZONNEBRANDMIDDELEN
Europese kunstexpositie
in Londen
een GROTE PARTIJ
FABRIEKSRESTANTEN
BAKKER'BEHANG
Maria Callas op Schiphol
ZONNEBRAND CREME V.A. F. 1.- ZONNEBRAND OLIE Y-A. F. 0.95 ZONNEBRAND LOTION V.A. F 1.10 ZONNEBRAND SPRAY V.A. F 5.30
G. de Marez Ovens direc
teur Goois muzieklyceum
VRIJDAG 10 JULI 19 5 9
DONDERDAGAVOND HAD in de Grote Kerk, onder veel belangstelling het
liet negende Internationale Orgel-Improvisatieconcours plaats. De vier kandi
daten kregen tot taak voor de vuist weg een Partita te spelen naar een koraal
thema van Luigi Fernandino Tagliavini aldus een variawerk, vastgeankerd in de
tonaliteit van het gegeven, namelijk e kleine terts. De middenpuntvliedende
kracht van e mineur was deze avond dus troef en indien we vier orthodoxe
prestaties hadden ten gehore gekregen, zou die troefkaart tamelijk vervelend
geworden zijn. Maar in de meeste gevallen was er van streng klassieke conceptie
geen sprake. De jury bestaande uit Flor Peeters, Mechelen, Maurice Duruflé,
Parijs, en Piet Kee, Haarlem, kende, evenmin als het publiek, de volgorde waarin
de concurenten optraden. Deze beurtverdeling werd bij loting vastgesteld en
het was pas na afloop van de wedstrijd, dat wij er kennis van kregen.
DE EERST OPTREDENDE (het bleek
achteraf Hans Haselböck uit Wenen te
zijn geweest, die verleden jaar prijswin
naar was) exposeerde het thema in on
schoolse harmonisatie. Na een variatie met
de cantus firmus in de discant met triolen
begeleiding, en een tweede die het thema
gecoloreerd naar voren bracht, ontstond
een pauze, waarvan wij de betekenis niet
begrepen. De derde verandering in pleno
gespeeld, profiteerde van een hoofdmotief
van het gegeven, waartegen in het pedaal
het koraalthema zich begon te ontwikke
len; consequent verliep dit echter niet,
want de cantus firmus verhuisde ook naar
de discant. Wat in de vijf volgende varia
ties gebeurde was van bijzonder ingenieus
gehalte en bovendien treffend van regis
tratie. Het was eerst een langzaam stuk
in zachte fluittinten; verder een giocoso-
deel, waarbij bovengenoemd motief weer
functioneel werkte, wat bijzonder stern-
Hans Haselböck
mingwekkend gebeurde; daarna kwam een
zeer interessante langzame variatie, waar
bij het thema canonisch behandeld werd
met zijn eigen omkering, kunststukje dat
met een gewaagde harmonische uitwijking
besloten werd; vervolgens hoorden wij
een aardig gekleurde inventie met schijn-
imitatiesop een astinate bas; en ten slotte
een naar een coda met uitwijkingen drin
gende vrije variatie in het volle werk, die
Advertentie
Vergeet vooral Uw zonbril niet
(ook glazen In Uw no. geslepen)
Kelp heeft honderden leuke
zonbrlllen. alle met
ogensparende
o o t 1 s c b e glazen
't Is een Internationale sor
tering. waarbij U zeker de bril
naar Uw smaak zult vinden
De prtls' vanaf
OPTIEK
Grote Houtstraat 1S'<
naast. Luxor
het thema afwisselend, in discant en bas
te pas bracht.
Uwe Röhl
DE TWEEDE KANDIDAAT (de Slees-
wijker Uwe Röhl) exposeerde het koraal
Unisono en bouwde daarna met ruime
fantasie een preludium op. Die geest van
vrije fantasie regeerde tevens in een eer
ste variatie over een koraalfragment. Ook
verder bleef de improvisator het thema
aan alle kanten betasten zonder het defi
nitief onder handen te nemen, waarbij
echter aardige effecten ontstonden. Leuk
van kleur was een giocoso-verandering
met de cantusfirmus in de bas. De slot-
variatie in het volle werk bracht behoor
lijk wat climaxen mee;
bij de laatste klonk het
thema in het pedaal. De
coda kreeg een interes
sante harmonische uit
wijking alvorens op het
dwingende e-mineur te
besluiten.
Wim Daim
NUMMER DRIE (Wim Daim uit Am
sterdam) exposeerde het thema in aardige
harmonisatie en met lichte neigingen ook
'al eens een imitatie te pas te brengen.
Zijn eerste variatie betrof het coloreren
van de caritus firmus; zijn tweede bracht
een fragmentarische behandeling op een
leuk klinkend stramien; het geheel echter
zonder consequenties doorgevoerd; de
derde variatie leek geïnspireerd op Orff's
klankeffecten en een vierde toonde niet
minder een speculeren op kleurige regis
tratie. In het slotnummer bleek de opzet
van het gegeven nu eens in streng klas
sieke zin uit te buiten, namelijk door mid
del van een dubbelganger. Het bleef echter
bij een aanloop tot dit audacieuse plan.
Uiteindelijk kwam de cantus firmus in het
pedaal het „quod erat demonstrandum"
aankondigen en met een harmonisch zeer
belangwekkende coda kwam het slot.
Raymond Daveluy
DE LAATSTE OPTREDENDE kandidaat
(Raymond Daveluy, uit Montreal) expo
seerde het thema nog eens unisono. In een
zevental variaties leerden wij deze im
provisator kennen als_.een degelijk contra
puntist, die echter niet bezeten is van het
muzikale echt scheppende entrain om zijn
weloverwogen, maar wat schoolse con
structies het waarachtige leven in te bla
zen. Het gaf alles de indruk van voor
zichtigheid, van orde en netheid, maar met
dat al bleef het dicht bij huis. De zesde
variatie markeerde een pogen om een meer
originele vorm te vinden. Maar in de
zevende werd een schools probleem aan
gepakt om het in mootjes gehakte koraal
in ricercarevorm te behandelen. Dit aan
horende kreeg ik meer dan genoeg van
het e-mineur zonder uitzicht, dat in de
fugapogingen tot slot uiteraard zijn abso
lute bevestiging vond.
Haselböck bekroond
EN TOCH, indien de jury zou oordelen
naar normen van klassieke correctheid,
dus naar trouw epigonisme, dan zou zo'n
kandidaat geen slecht figuur maken. Maar
zij oordeelt, en dat is begrijpelijk, naar de
innerlijke waarden van een vitale kunst,
die haar eigen vormen en expressiemoge
lijkheden zoekt. En die vond zij het sterkst
vertegenwoordigend en het meest overtui
gend in de prestatie van de eerste kandi
daat.
Bijgevolg werd de Oostenrijker Hans
Haselböck, evenals verleden jaar, winnaar
van de wisselprijs, die hij dus het volgend
jaar, wanneer wegens de restauratie van
het Bavo-orgel, het concours in de Lau-
renskerk op het Schnitgerorgel in Alkmaar
zal plaats vinden, andermaal zal moeten
komen verdedigen.
Jos. de Klerk
Onder auspiciën van het „Gesellschaft
der Orgelfreunde" in Stuttgart zal in ons
land van 1723 augustus een Internatio
naal Orgelcongres worden gehouden,
waaraan ongeveer tweehonderd organis
ten uit vele landen zullen deelnemen.
Er is een uitgebreid programma sa
mengesteld, dat de deelnemers gelegen
heid geeft kennis te nemen van diverse
zeer fraaie orgels, die ons land bezit. Zij
zullen bespeeld worden door uitsluitend
Nederlandse organisten, die klassieke,
zowel als moderne orgelwerken ten geho
re brengen. In het kader van het congres
zullen bovendien door een drietal deskun
digen lezingen worden gehouden.
Het congres begint met een officiële ont
vangst ten stadhuize van Utrecht op
maandag 17 augustus. Het openingscon
cert wordt gegeven in de Nicolaikerk in
Utrecht door de organist Lambert Erné
met medewerking van de kantorei van de
Nieuwe Kerk in Groningen onder leiding
van Evert Westra.
Dinsdag 18 augustus gaan de congres
sisten naar de Grote Kerk in Alkmaar,
waar de organist Piet Kee een concert
zal geven, en vervolgens naar de Nieuwe
Kerk in Haarlem, waar Klaas Bolt con
certeert en waar een lezing zal worden ge
houden door dr. H. L. Oussoren, rijksor-
geldeskundige in Haarlem.
Woensdag'zijn de ronde Lutherse Kerk
in Amsterdam organist Willem Mudde
en de Nederlandse Hervormde kerk in
Loenen organist Haite van der Schaaf
aan de beurt.
Voor donderdag vermeldt het program
ma een lezing van Willem Mudde in het
wijkgebouw der Nicolaikerk in Utrecht
en concerten in de Cunerakerk in Rhenen
en de Grote Kerk in Wageningen.
Op vrijdag volgt een bezoek aan de
Zorgvliedkerk in Scheveningen en om 17.30
uur houdt dr. J. W. Doeve, secretaris van
de orgelcommissie der Nederlandse Her
vormde kerk, in de Zorgvliedkerk een le
zing.
Tenslotte zullen zaterdag 22 augustus de
Michaelskerk in Zwolle (organist Albert
de Klerk), de Nederlandse Hervormde
kerk in Emmeloord (organist W. Dal) en
de Bergkerk in Amersfoort (organist W.
Hulsmann) worden bezocht.
DE NEGEN MUZEN
Holland Festival. De dirigent Lorin
Maazel, die op zaterdag 11 juli Het Radio-
filharmonisch Orkest in de Kurzaal te
Scheveningen zou dirigeren, is ziek ge
worden. Hij zal voorlopig niet kunnen op
treden. Op genoemde datum zal zijn plaats
worden ingenomen door de 31-jarige Ame
rikaanse dirigent Donald Johanos, vaste
dirigent van het Symfonie-orkest van Dal
las. Het oorspronkelijk voor de avond vast
gestelde programma wordt in verband met
deze feiten als volgt gewijzigd: Symfonie
Nr. 104 van Haydn; Pianoconcert van Ra-
vel (solist: Nikita Magaloff) en van Moes-
sorgski de Schilderijententoonstelling in
Ravels orchestratie.
Advertentie
tafel- thee- en ontbijtserviezen
tegen zéér lage prijzen!
v.a. 15 juli
GROTE HOUTSTRAAT 82-34 - HAARLEM
SINDS 1876
BBBBRKD
Wim Daim
Raymond Daveluy.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
EEN COMPROMIS moet het Amsterdamse Ballet redden. Het is het college van
B. en W. niet gelukt uitvoering te geven aan het besluit van de Amsterdamse
gemeenteraad, dat het ballet een tweehoofdige artistieke leiding moet hebben,
bestaande uit Mascha ter Weeme en Johan Verdoner. Het is evenmin gelukt om, na
dat er moeilijkheden zijn gerezen, die tweehoofdige leiding te herstellen, maar B.
en W. menen, dat er een oplossing kan worden gevonden, waardoor er nochtans een
band tussen de nieuwe balletgroep en Johan Verdoner kan worden gevormd.
Donderdag, tijdens de gemeenteraadszitting, noemden B. en W. als oplossing dat
het ballet onder artistieke leiding zou staan van Mascha ter Weeme, geassisteerd
door de heer Alan Carter en met de heer Verdoner als gastchoreograaf, belast met
de artistieke verzorging van een deel van het repertoire op een behoorlijke financiële
basis.
Meegedeeld werd, dat de meerderheid
van het bestuur van de stichting „Het
Amsterdams Ballet" er geen vertrouwen
in heeft, dat een herstel van de twee
hoofdige leiding van het nieuwe ballet
gezelschap zal leiden tot een levenskrach
tig ballet. Gezien de na de gebeurtenissen
in april ontstane vertrouwenscrisis zou
deze meerderheid voor een dergelijke daad
de verantwoordelijkheid niet kunnen
dragen.
Johan Verdoner heeft zich in beginsel
bereid verklaard een dergelijke regeling te
aanvaarden en te verwerkelijken, maar hij
heeft een verderstrekkend voorstel gedaan.
Hij wil ten eerste de leiding hebben van
een balletschool, waar de. dansers voor het
Amsterdams Ballet worden opgeleid. Hier
toe wenst hij een gemeentelijke subsidie
van maximum tienduizend gulden per
jaar; ten tweede wil hij per seizoen enige
choreografieën ontwerpen mèt bijbehoren
de werkzaamheden en ten derde binnen
één of twee jaar opgenomen zijn in de
artistieke leiding.
Gelegenheidscomposities zijn doorgaans geen voorbeelden van onvergankelijke
muziek. Het doet er zelfs, vaak weinig,,toe-oLzij.geschreveo werden door een .meester
of dat zij ontstonden door de bemoeienissen van kleinere, talenten. Een klassiek
voorbeeld van tot verbleking gedoemde gelegenheidsmuzielc is Beethovens ouverture
„De slag bij Vittoria", die, wanneer zij eens voor de curiositeit tot uitvoering komt,
ervaren wordt als muzikale contrabande. Maar er zijn in de loop der eeuwen ook
gelegenheidswerken voltooid door de stimulans van een zeldzaam kunstzinnige
inspirerende kracht, welke onvergankelijke schoonheid in de muziek concentreerde.
Een dergelijk werk kwam donderdagavond tot uitvoering op een concert van het
Holland Festival, dat in het Concertgebouw te Amsterdam werd gegeven. Het was
het „Te Deum", dat Georg Friedrich Handel in januari van het jaar 1713 beëindigde
en dat dienen moest om de Vrede van Utrecht plechtig te vieren.
Handels „Te Deum" is overwegend voor
een groot gemengd koor geschreven en
was al een aankondiging van de richting,
waarin de oratoriumstijl van Handel zich
zou ontwikkelen. Aan vijf vocale solisten
werd een betrekkelijk kleine, maar veel
eisen stellende taak opgedragen in af
wisseling met de kooi-zang. De sopraan
Ellv Ameling, de alt Annie Hermes, de
tenoren Tom Brand en Arjan Blanken en
voorts de bas Leo Ketelaars vervulden die
taak met heel hun beproefd kunstenaar
schap. De dirigent Bernard Haitink leidde
de uitvoering, waarbij het Toonkunstkoor
van de afdeling Amsterdam en het Con
certgebouworkest medewerking ver
leenden.
Het werd een vertolking, die uitmuntte
door voortreffelijke
klank en door een
muzikale spanning, die
de dwingende directie
van Bernard Haitink
bewerkte. Geen enkel
moment liet hij zich het
initiatief ontnemen;
steeds was hij de leider, op wie koor en
orkest steunen konden en aan wie ook de
solisten zich moesten onderwerpen.
En zo kon Handels „Te Deum" zich
laten gelden als een compositie van in
drukwekkende schoonheid en met, een
hymnische expressie, die aan het slot een
haast extatisch hoogtepunt verkreeg. Een
niet genoemde organist zorgde met het
orkest voor een uitstekende begeleiding.
Het Amsterdamse Concertgebouw is de
plaats, het centrum van een Bruckner-
cultus. Het uitvoeren van de tweede S3rm-
fonie van Bruckner na de pauze kon be
schouwd worden als een uiting van ver
ering van de vrome meester, die met zijn
symfonieën een schat, van pure muziek,
doortrokken van verheven emoties aan de
wereld naliet. Bernard Haitink is een nog
jonge dirigent, hetgeen niet wegneemt, dat
er tussen hem en Bruckners diepgaande
muziek een zuivere relatie is ontstaan, die
hem openstelt voor het wezen van de. mu
ziek, dat hij zonder hinderende en struc
tuur vertekenende eigengereidheden dient.
Men kon inderdaad bewondering krijgen
voor deze uitvoering, die toch onder een
drukkende hitte in de zaal tot stand moest
komen.
De vele toehoorders hebben het dirigent
en orkest niet aan geestdriftige bijvals
betuigingen laten ontbreken. Men kwam
zelfs tot een langdurige ovatie.
F. Zwaanswijk
B. en W. wensen aan de derde voor
waarde niet te voldoen. Tijdens de discus
sies in de raad bleek overigens, dat alle
fracties met uitzondering van de Pacifis
tisch Socialistische Partij het beleid van
B. en W. in deze affaire willen volgen.
Enkele raadsleden wensten als voorwaar
de, dat B. en W. de objectiviteit van het
Stichtingsbestuur ten aanzien van Johan
Verdofiers prestaties zouden waarborgen.
„Wij zullen ons best doen te bevorderen,
dat er een behoorlijke regeling tot stand
komt", was de enige verzekering, die bur
gemeester mr. G. van Hall kon geven.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
mr. C. J. Enschedé, vice-president van
de rechtbank te Rotterdam, benoemd tot
gewoon hoogleraar in het strafrecht en de
strafvordering aan de universiteit van
Amsterdam, in de vacature die is ont
staan door het vertrek met emeritaat van
mevrouw prof. mr. D. Hazewinkel-Su-
ringa.
Mr. Enschedé, die op 29 december 1911
is geboren te Amsterdam, legde in 1936
doctoraal examen af in het Nederlands
recht aan de Leidse universiteit. Van 1946
tot 1949 was hij raadsheer-plaatsvervan
ger bij het Bijzonder Grechtshof in Den
Haas en tevens rechter in de arrondisse
ment sréc htbank fe Rotterdam'. In maart
1957 volgde, zijn benoeming tot vice-pre
sident van deze rechtbank. Mr. Ensche
dé is tweede onder-voorzitter van de Raad
voor de Scheepvaart te Amsterdam. Hij
vervult velerlei functies op sociaal ter
rein. Hij is onder meer lid van het hoofd
bestuur van het Nederlands Genootschap
tot Reclassering, voorzitter van de Com
missie van Advies inzake de Justitiële
Documentatie en lid van de Centrale
Raad van Advies voor het Gevangenis
wezen, de Reclassering en de Psychopa
tenzorg.
Voorts benoemde de gemeenteraad prof.
dr. ir. H. Mol te Leiden tot buitengewoon
hoogleraar in de fonetische wetenschap
pen, dr. W. Noordenbos, thans weten
schappelijk hoofdambtenaar, tot lector in
de neurochirurgie en dr. M. de Jong, le
raar aan het Nederlands Lyceum in Den
Haag, tot lector in de Portugese taal en
letterkunde, allen aan de Gemeente Uni
versiteit van Amsterdam.
In het gebouw van Arti et Amicitiae te
Amsterdam is tot 12 juli een tentoonstel
ling te zien van ceramiek van Just van
Deventer (1906-1957) en zi' i leerlingen.
Van Deventer, lazen wij, ging aanvankelijk
in de handel. Dat moet hem niet zo be
vallen zijn. Zijn hart. trok naar een voor
zijn gevoel mooier bestaan en dat was in
de kunst. Hij koesterde een voorliefde
voor de ceramiek en na enige lessen heeft
hij zich verder als autodidact ontwikkeld.
Om in zijn onderhoud te voorzien is hij
verder les gaan geven. De tentoonstelling
is door zijn leerlingen als een soort eer
betoon georganiseerd. Men kan zich dat
voorstellen. Want bij Arti exposeren er
negentien.
Waar alles er aantrekkelijk genoeg uit
ziet verdient de leraar deze eer, die overi
gens voldoende gerechtvaardigd is door
eigen werk. Buiten een enkel vrij gevormd
ding kan men altijd meegaan met Van
Deventers vormen, die nooit extravagant
zijn. Men moet goed op de hoogte zijn van
de techniek om alles te kunnen schatten
zoals Van Deventers leerlingen dat on
getwijfeld leerden schatten of minstens
begrijpen. Ons geldt meer het resultaat
dan de wijze waarop dat bereikt werd. Dan
valt Van Deventers werk te midden van dat
van de bekende Nederlandse pottenbak
kers misschien niet als zeer bijzonder op.
Maar de betekenis van deze figuur, die met
Theo Dobbelman samen een cursus in Den
Haag leidde en later leraar was aan de
kunstnijverheidsschool in Den Bosch, blijkt
zeker van belang ook door de resultaten
met zijn leerlingen. Mij vielen daarvan
enkelen in het bijzonder op: Karin Jans
sen-Jebsen, door onder meer haar orna
mentiek, Nel Ogtrop-Gijsbers door haar
zo eenvoudige en tegelijkertijd geraffineer
de kleurcombinatie in een schaal van een
heerlijk glanzend even groenend blauw
tegen een dof groenig grijze rand en een
prachtig en ook weer eenvoudig gevormde
blauwe vierkante kom, en Beatrijs Cha-
vannas door elegantie. Men kan andere
voorkeuren koesteren. Bewezen wordt dat
een persoonlijk vormen onder Van Deven
ters leiding bij de leerlingen tot ontwikke
ling kwam. Simpelheid in vormgeving
moet door hem gestimuleerd zijn, gezien
eigen werk ën gezien dat van zijn leer
lingen. Materiaalbehandeling en -keuze is
ook van veel belang geweest. Ik neem aan
dat de samenwerking met Dobbelmann
hiertoe bijdroeg. Enkele van zijn oud-
leerlingen drijven thans een commerciële
pottenbakkerij. Dat mag best, dacht ik.
Bob Buys
Advertentie
HIVEA
Vandaag is in de Tate Gallery en in de
Art Council Gallery te Londen de vijfde
Europese tentoonstelling geopend, die on
der auspiciën van de Raad van Europa
wordt gehouden. Het doel is de eenheid
van de Europese cultuur aan het grote pu
bliek te tonen.
Het grootste deel van de werken, die
men kan bewonderen in Londen, dateert
uit het bewogen tijdperk 1780-1850. Onder
meer is geëxposeerd „De massamoord van
Chios" van Delacroix uit het Louvre en de
„Vrouwen van Algerije", geleend van het
museum van Montpellier; de „Wedloop van
paarden zonder ruiters'' van Géricault
(Baltimore); „Napoleon in Arcole" van
Gros (Louvre); „De slavenboot" van Tur
ner (Boston); evenals werken van Fuseli,
Blake, Wright of Derby, Lawrence, Con
stable Hubert Robert, Prud 'hon Girodet,
Chassériau, Ingres, Daumier, Millet et
Goya. Verschillende karakteristieke land
schappen van Caspar David Friedrich, en
werken van Cornélius, Overbeek, Runge,
Schnorr, Koch, Blechen en anderen, zullen
de Duitse romantische schilderkunst, die
weinig bekend, is in het buitenland verte
genwoordigen. België, Denemarken, Italië,
Nederland, Noorwegen, Zweden, Ierland,
Polen, Spanje, Zwitserland, De Verenigde
Staten en Joegoslavië zijn eveneens ver
tegenwoordigd.
Behalve de driehonderdtachtig doeken
zijn ook talrijke pentekeningen, aquarellen
en postzegels geëxposerd in de Art Coun
cil Gallery. De tentoonstelling zal in Lon
den blijven tot 27 september.
Advertentie
Wij kochten voor de
Verkoop hiervan begint
woensdag 15 juli a.s.
Gen. Cronjéstr. 135, Tel. 55432, Haarlem
Maria Menighini Callas is donderdag
avond met de K.L.M.-Constelletion uit
Milaan op Schiphol gearriveerd, waar
zij werd verwelkomd door de heer
Peter Diamand, secretaris van het Hol
land Festival. Een batterij fotoappara
ten, film- en televisielenzen werden op
de zangeres, die voor de eerste keer in
Nederland zal optreden, gericht. Jour
nalisten en radioreporters, die eerst
door luchthavenpolitie en marechaus
see op enige afstand waren gehouden,
stormden op haar af, toen zij als laat
ste, in het zwart gekleed en met een
fel rode hoed, het toestel verliet. Voor
de microfoons van televisie en radio
vertelde Maria Callas dat zij zeer ver
heugd was in Nederland te zijn en za
terdag met het Concertgebouworkest
op te treden. Zij had er bijzonder naar
verlangd om ook eens in ons land te
zingen. En toen de televisievertegen
woordiger haar vroeg hoe dat nu ei
genlijk zat met de moeilijkheden mei
het orkest en het verlichtingsprobleem
keek zij. die kennelijk in een stralend
humeur ivas, verwonderd op. „Moei
lijkheden?", vroeg zij. „Ik weet er niets
van". Na Amsterdam zal Maria Callas
op 14 juli een concert geven in Brussel.
Het bestuur van de stichting Goois
Muzieklyceum heeft, ter voorziening in de
vacature van directeur, die was ontstaan
als gevolg van het overlijden van Hans
Brandts Buys, als opvolger benoemd de
heer G. de Marez Oyens uit Hengelo. De
heer De Marez Oyens doorliep 't gemeente
lijk gymnasium van Hilversum en be
haalde nadien het einddiploma van het
Amsterdamse Conservatorium en het
schoolmuziekdiploma. De nieuwe direc
teur geniet grote bekendheid als compo
nist, organist en dirigent. De benoeming
gaat in op 1 september aanstaande. De
heea De Marez Oyens zal tevens 'n functie
gaan vervullen bij het muziekopleidings
instituut in Midelloo, Amersfoort. Het is
nog niet zeker of de nieuwe directeur te
vens de heer Hans Brandts Buys zal op
volgen als directeur van het Toonkunst
koor Hilversum.
