Italiaanse prof-sprinter Maspes
ontfutselde Rousseau eretricot
Vijf Nederlandse stayers reeds
zeker van plaats in de finale
Gasparella prolongeerde zijn titel
bij de amateur-sprintwedstrijden
Nederlander Derksen vóór de
Belg Debakker eervol derde
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN OP DE BAAN
INCIDENT
Van Houwelingen favoriet
bij de amateurs
Nederlanders in achtste
finales uitgeschakeld
7
Programma voor de
wereldkampioenschappen
Schur won Ronde
van Oost-Duitsland
MAANDAG 10 AUGUSTUS 1959
Geen sprintkampioenschap zonder
incidenten. Zaterdagavond kwam het
tumult na de eerste herkansingsrit in
de achtste finale van de professional
sprinters. De rit werd volkomen nor
maal door de Deen Lykke Palle Jensen
gewonnen voor de Japanner Yoshida
en de Italiaan Enzo Sacchi. Opnieuw
had een Japanse outsider het resultaat
beïnvloed. Yoshida was weggesprongen
bij het uitgaan van de voorlaatste bocht
en alleen Jensen had hem bijtijds kun
nen volgen. De 10.000 loeschoiiwers
waren verrukt. Maar hun enthousiasme
veranderde in een bittere gramschap
toen Sacchi naar de wedstrijdcommis
sarissen stapte en een lekke achterband
liet zien. De Italiaan vertelde, dat zijn
band vlak voor de 200 meterlijn was
leeggelopen maar dat hij zijn hand niet
had durven opsteken uit angst in de
bocht te zullen vallen. Jensen echter
beweerde, dat Sacchi's achterband pas
in de laatste honderd meter was ge
sprongen, hetgeen tot gevolg zou moe
ten hebben dat de rit niet overgereden
kon worden volgens het reglement. De
wedstrijdcommissarissen hielden zich
echter aan de woorden van de Italiaan
en beslisten, dat opnieuw gestart moest
worden. Jensen nam het niet en diende
een protest in tegen deze beslissing, zo
dat de jury van appèl er aan te pas
moest komen. Tien minuten bleven de
toeschouwers in spanning. Toen kwam
het bericht: het protest van Jensen was
afgewezen en hij zou dus opnieuw moe
ien starten. Toen dit bekend werd ge
maakt brak het tumult los. Het publiek
begroette de bekendmaking met geloei
I gefluit. Inmiddels waren Sacchi en
Yoshida aan de start gekomen. Jensen
had er genoeg van en bleef weg. Sacchi
en Yoshida gingen van start. Het werd
een rit door de hel, langs loeiende tri
bunes. Sacchi won en was zo onver
standig om nog een volle ronde lang-
i zaam langs de tribunes te rijden. Het
duurde niet lang of de zitkussentjes
vlogen hem om de oren. Men vormde
spreekkoren en riep om Jensen, maar
het was te laat. De Deen had door niet
te verschijnen zijn kans op een plaats
in de kwartfinale prijs gegeven.
en had geen antwoord meer. Hy werd met
drie lengten verslagen
Jan Derksen, nu geheel bevrijd van de
druk van een eventueel nieuw kampioen
schap, was in de ritten om de derde plaats
een geheel ander mens. Weliswaar won De-
bakker de eerste rit met banddikte, maar
Derksen, die de Belg de fijne kneepjes van
het metier heeft bijgebracht en hem bij
wijze van spreken beter kent dan zichzelf,
nam in de volgende ritten revanche. Twee
maal kreeg de pupil van de leermeester
een lesje in taktiek en snelheid. De twee
de rit won Derksen in 11.6 sec. over de
laatste 200 meter en in de beslissende rit
kwam Debakker er evenmin aan te pas.
Derksen had een fraaie derde plaats ver
overd.
De Nederlandse amateur-stayer Van
Houwélingen, die zich met verbluffend
gemak plaatste voor de finale. In een
van de voor-ritten passeerde hij achter
eenvolgens al zijn tegenstanders een
of meer keren.
9. Marsell (W.-Dld.)Merkens op 15 ron
den plus 420 m, 10. Ernst (USA)—Walra
ven op 29 ronden plus 40 m. Koch (Ned.),
Bucher (Zwits.), Pizzali (It.), Timoner
(Sp.), De Paepe (Belg.) en Wierstra (Ned.)
plaatsten zich dus reeds in de finale.
De uitslag van de eerste serie van de
amateurs achter grote motoren, een rit
over 50 km was: 1. Deconinck (Fr.) achter
Lorenzetti 40 min. 4) ,6 sec., 2. Buis (Ned.)
—De Graaf op 460 m, 3. Honl (It.)—Pelli-
sari op 1200 m, 4. Meister (Oost-Dld.)—
Erdenberger op 2400 m, 5. Schindler (Oost-
Dld.)—Aurich op 3200 m, 6 Uytterhoe-
ven (Belg.)—Walraven op 4300 m, 7. Ka-
nya (Hong.)—Schmidt op 5410 m, 8. Ven-
clovsky (Tsjsl.)Valansky op 5920 m. De
eerste vier gaan over naar de finale.
De uitslag van de tweede serie achter
grote motoren voor amateurs luidt: 1. Van
Houwelingen (Ned.)—Wiersma 39 min.
12 sec. gemidd. 76.524 km/u., 2. Van der
Meulen (Ned.)Van Roey op een ronde,
3. Smirnov (Rusl.)Zeeser op 7 ronden en
11 meter, 4. Vandenbergh (Belg.)Van-
deboom op 7 ronden en 100 meter, 5. De
Coster (Belg.)—De Graaf op 8 ronden
plus 300 m, 6. Wahl (Oost-Dld.)—Schoen-
dorf op 8 ronden plus 400 m, 7. De Lillo
(It.)Giotti op 9 ronden, 8 Menschy
(Tsjsl.)—Zulansky op 18 ronden. Van Hou
welingen (Ned.), Van der Meulen (Ned.),
Smirnov (Rusl.) en Vandenbergh (Belg.)
gaan over naar de finale.
„Hoor je dat papa is de beste fietser van de hele
wereld". De 27-jarige Antonio Maspes, die zondag in het
Olympisch stadion in Amsterdam zijn vier jaar jongere
rivaal Michel Rousseau de titel van de profsprinters had
ontnomen, trachtte tot vier maal toe met deze woorden
het kleine ventje, dat op zijn schouder gezeten hoog
boven de opdringende menigte uitstak, van de belangrijk
heid van dit moment te overtuigen. De 2'/2 jaai* oude
Roberto Maspes begreep er echter niets van. Zijn uit
gelaten vader overlaadde hem met kussen cn dat vond
hij ten aanschouwe van zoveel mensen maar vervelend.
Roberto had maar één wens: veilig terug te keren in
de armen van zijn charmante mama, die echter onbereik
baar leek. Of hij wilde of niet, Roberto moest meedelen
in de roes, waarin zijn papa verkeerde. Maspes had
revanche genomen voor de vernederende nederlaag, die
hij het vorige jaar in de halve finale tegen Rousseau had
gereden. Revanche op een wijze, die geen twijfel liet en
Maspes mag de regenboogtrui, die reeds in 1955 en 1956
zijn schouders had gesierd, nu weer een jaar lang dragen.
De Italianen vielen elkaar om de hals en de Neder
landers, blij met de prachtige derde plaats van Jan Derk
sen, gingen van de weeromstuit meedoen. En ook de
15.000 toeschouwers, die deze middag zulke voortreffe
lijke sport hadden gezien, deden een duit in het zakje.
De ovaties rolden van de tribunes: voor Maspes, voor
Rousseau en voor de vaderlandse troef Jan Derksen.
Maar ook voor de kleine Roberto, die de ceremonie
protocollaire op de schouders van zijn vader meemaakte.
Het programma voor a.s. dinsdag voor de
wereldkampioenschappen wielrennen in
het Olympisch Stadion in Amsterdam ziet
er als volgt uit: 18 uur: Achtervolging pro
fessionals, voorritten. Achtervolging ama
teurs, V2 finales.
Stayers amateurs: herkansing (50 km).
Achtervolging professionals (1/4 finales).
Achtervolging amateurs: derde en vierde
plaats. Achtervolging amateurs: eerste en
tweede plaats.
Stayers: tweede serie.
Wielrennen
„Die is nu zo goed als werkloos", zei
zaterdagmidag een der grote mannen ach
ter de schermen van de wielersport, ter
wijl hij op Roger Gaignard wees. „Vergeet
niet, dat het velodrome d'hiver in Parijs
zijn deuren heeft gesloten, hetgeen hem
zeker zo'n 20 a 25 contracten per jaar
scheelt en bovendien hebben de Fransen
genoeg aan Michel Rousseau. Neen, Gaig
nard gaat een moeilijke tijd tegemoet. Hij
zal nu maar moeten afwachten of de baan-
dlrecteuren hem alsjeblieft een contractje
willen geven en zal dan elk aangeboden
bedrag en dat zal ongetwijfeld niet hoog
zijn met beide handen moeten aanvaar
den. Hij kan geen eisen meer stellen".
Gaignard hoorde dit vonnis wel niet uit
spreken maar wist voor zichzelf welk lot
hem te wachten staat. Met het hoofd tus
sen de handen zat hij in de catacomben
van het stadion zijn verdriet uit te huilen.
Zowel in 1957 als in 1958 was de ex-clown
tot de laatste vier doorgedrongen. Twee
jaar geleden in Rocourt stond hij samen
met wereldkampioen Jan Derksen en twee
de-prijswinnaar Arie van Vliet op het ere
schavotje tijdens de ceremonie protocollai
re. Ook. toen -Ruilde Gaignard; maar het
was van vreugde over de waardevolle der
de plaats achter de grootmeesters van de
sprint.
Het vorige jaar in Parijs ontging
de kleine blonde Fransman het finaleduel
tegen zijn landgenoot Rousseau in drie rit
ten tegen Enzo Sacchi. nadat Gaignard op
fantastische wijze de eerste rit had gewon
nen. Maar hij was er weer bij geweest en
dat alleen al had hem een groot aantal
lucratieve contracten opgeleverd.
En nu had de kleine Roger, die zo over
tuigend een door hem ingediend protest
kan verdedigen, nog vóór de achtste fina
les het veld moeten ruimen. Tot tweemaal
toe vergiste de Fransman zich in de kracht
van de Japanse profsprinters. Tot twee
maal toe lette Gaignard alleen op een Ne
derlander in de serie op Hijzelendoorn
en in de herkansing op Schotman en
toonde eerst Takeno en daarna Yoshida
toch wel iets van het metier te verstaan
door van deze onachtzaamheid gebruik te
maken en de zege voor zich op te eisen.
Na die rit tgen Yoshida en Schotman
greep Gaignard de laatste strohalm, die
hem mogelijk nog de toegang tot de achtste
finales kon verschaffen een protest. De
bal voor de laatste van de twee ronden
was niet geluid en daarom wilde Gaignard
overrijden. Maar zelfs Gerardin, aan wiens
zorgen de Franse baanploeg is toever
trouwd, werd Gaignard ontrouw. De oud
wereldkampioen der amateurs Gerardin
veroverde deze titel in 1930 in Brussel
begreep wel, dat de wedstrijdcommissaris
sen dit protest geen kans zouden geven en
trok het even snel in als het door Gaignard
was ingediend. Gaignard had afgedaan
Het erepodium tijdens de huldiging rechts: Rousseau, Maspes en Derksen.
van de prof-sprinters. Van links naar Op de voorgrond het ruim twee jaar
oude zoontje van Maspes.
Schur, de wereldkampioen der amateurs
op de weg, heeft volkomen volgens ae
verwachtingen de ronde van Oost-
Duitsland op zijn naam gebracht. Van de
negen etappes die deze wegwedstrijd voor
amateurs telde won de Oostduitser er niet
minder dan vier. Van de eerste tot en met
de lataste dag had hij de leiding in de al
gemene klassering. De laatste etappe, van
Frankfort aan de Oder naar Potsdam
(165 km.), leverde een overwinning op
voor de Westduitser Edler. Hij had voor de
165 km. 3 uur 52 minuten en 33 seconden
nodig. Winnaar van het ploegenklasse-
ment werd Oost-Duitsland.
De Nederlander Zilverberg heeft de
tweede platas in het algemene klassement
behouden. De uitslag van de negende
etappe was: 1. Edler (W.-Dld) 3.52.33 (met
bonificatie 3.51.33); 2. Empler (O.-Did)
3.52.33 (met bon. 3.52.03); 3. Jansen 'Ned.)
3.52.33; 7. Van Straaten (Ned.) z. t; 9.
Sluys (Ned.) z. t.; 16. ex aequo: o.a. Bai-
vert, Steenvoorden en Zilverberg (allen
Nederland) in dezelfde tijd als de winnaar.
Het eindklassement luidt: 1. Schur iO.
Did) 35.40.16; 2. Zilverberg (Ned.) 35.49.59;
3. Loerke (O. Did) 35.50.45; 23. Balvert
(Ned.) 36.05.51; 24. Jansen (Ned.) 36.05.59;
27. Van Straaten (Ned.) 36.06.57; 54. Sluys
(Ned.) 36.51.31; 64. Steenvoorden (Ned.)
37.09.18.
Het ploegen-eindklassement luidt: 1.
Oost-Duitsland 107 uur 35 min. 29 sec.; 2.
België 107.51.35; 5. Nederland 108.01.49.
Het driemanschap Koch-Bucher-Pizzali
beheerste de eerste serie van de profes
sional stayers volkomen. Slechts de Span
jaard Gomila, die een hoog verzet draai
de, werd niet door dit drietal gedubbeld
maar kon zich toch ook niet in de strijd
om de drie beschikbaar zijnde finaleplaat
sen mengen. Wout Wagtmans eindigde als
voorlaatste op 10 ronden. De Bredanaar
had de eerste twintig minuten afwisselend
op de vijfde en zesde plaats meegedraaid
maar zakte af toen de oliedrukmeter van
de motor van gangmaker De Graaf het
begaf en Wagtmans van gangmaker
móest verwisselen. Hij raakte daarbij een
ronde achter, vond de cadans niet meer
terug en verdween ver in de achterhoede.
Noppie Koch reed een uitstekende wed
strijd. Hij was op de tweede plaats ge
start achter Bucher. gevolgd door Go-
deau, Wagtmans, Webb, Verschueren,
Jacobl, Varnajo, Gomila en Pizzali. Bin
nen een minuut had Koch zich naar de
kop gewerkt met Bucher op de tweede
plaats en na vijf minuten Pizzali als der
de. En zo bleef het tot op de eindstreep.
Slechts eenmaal kwam de leiderspositie
van Koch in gevaar toen Pizzali op Bucher
ging jagen en de Zwitser op Koch dreef.
Koch verhoogde toen zes minuten voor
het einde het tempo en sloeg deze aan
val gemakkelijk af.
De finaleplaats van Martin Wierstra is
In de tweede serie, die de professionals
achter de motoren reden, slechts een maal
werkelijk in gevaar geweest. Dat was
toen na 17 minuten de motor van zijn
gangmaker Van Ingelghem, die al bij de
start moeite had gehad de machine op
gang te krijgen; weigerde de vereiste snel
heid te handhaven. Twee ronden bleef
Wierstra, die zeer snel met de Belgische
oud-wereldkampioen Pol de Pape van
start was gegaan, zwemmen. Toen kwam
hij achter de rol van reserve gangmaker
....Wiersma. Uitgerekend dus achter de
man, met wie Wierstra na ernstige on
enigheid had gebroken.
Gangmaker Wiersma liet zich echter
niet kennen en geholpen door de ronde
vergoeding, die Wierstra voor zijn pech
kreeg, was de achterstand weldra weer
teniet gedaan. De Nederlandse combina
tie klopte weer als vanouds en toen Van
Ingelghem weer in de baan kwam zag de
soepel draaiende Amsterdamse advoca-
tenzoon geen reden om het risico van het
wisselen te nemen. Hij bleef achter Wiers
ma en nadat de bel het einde van de race
had aangekondigd en Timoner eerste
met een afgelegde afstand van 79,350 km
De Paepe en Wierstra zich met ten
minste twee ronden voorsprong op de ove
rigen hadden geplaatst, pakte de Neder
landse stayer de microfoon om voor het
forum van zijn duizenden stadgenoten
„Wiersma, met wie ik zo'n onenigheid
heb gehad" te bedanken.
Zeven minuten na de motorpech van
"Van Ingelghem had'Wlerstra'zijn positie
achter Timoner en De Paepe weer inge
nomen. Maar helemaal bekeken was de
strijd toch nog niet, want met nog 20 mi
nuten voor de boeg reden Timoner en De
Paepe onze landgenoot op een ronde en
daarmee lag Wierstra zij het met 300
meter voorsprong in dezelfde ronde als
de Fransman Bouvard. Timoner kwam
zelfs even alleen met een ronde voorsprong
aan kop, maar na een serie felle sprints
die voor de rest van het veld niet te stui
ten waren en waaraan ook Timoner niet
helemaal weerstand kon bieden, herna-
achter zich en de Italiaan op de derde
plaats. De rest van het veld had al een
of meer ronden achterstand. Van Houwe
lingen en Van der Meulen hadden er echt
zin in en distancieerden zich van De Lillo,
die na 20 km zijn eerste lap kreeg.
In de finale, die donderdagavond gere
den wordt, hebben zich tot nog toe de drie
Nederlanders Van Houwelingen, Buis en
Van der Meulen, de Fransman Deconinck,
de Oostduitser Meister, de Belg Vanden-
berg, de Rus Smirnov en de Italiaan Honl
geplaatst.
De uitslag van de eerste serie achter
grote motoren der professionals over 1 uur
luidt: 1. Koch (Ned.) achter Wiersma
75,350 km, 2. Bucher (Zwits.)Grolimond
op 40 m, 3. Pizzali (It.)Pasquier op 70
m, 4. Gomila (Sp.)Van Roey op 450,
5. Varnajo (Fr.)Van der Stuyft op 2
ronden, 6. Jacobi (W.-Dld.)Schindler op
4 ronden, 7. Verschueren (Belg.)Laval
op 5 ronden, 8. Goddeau (Fr.)Blac Ga-
rin op 5 ronden, 9. Wagtmans (Ned.)De
Graaf op 10 ronden, 10. Webb(Austr.)
Beets op 15 ronden. De eerste drie plaats
ten zich in de finale. De overigen rijden
in de herkansing.
De uitslag van de tweede serie achter
grote motoren voor professionals over 1
uur was: 1. Timoner (Sp.)—Meuleman
79,350 km, 2. De Paepe (B.)Van den
Bosch op 1 ronde plus 100 m, 3. Wierstra
(Ned.)Van Ingelghem en Wiersma op 1
ronde plus 150 m, 4. Bouvard (Fr.)Loren
zetti op 2 ronden plus 300 m 5. Simic
(Oostenrijk)Boesching op 4 ronden plus
360 m, 6. Meier (Zwits.)Wambst op 5
De 24-jarige Valentino Gasparella heeft
de Italiaanse keuzehcren, die hem het vo
rige jaar na het veroveren van de regen
boogtrui bij de amateursprinters over
haalden nog een jaar buiten de rijen der
beroepsrijders te blijven om ook in Am
sterdam een sterke troef te hebben, niet
teleurgesteld. Evenals in Parijs werd de
finale van de amateursprint een volko
men Italiaanse aangelegenheid. Opnieuw
vond Gasparella in de eindstrijd zijn land
genoot Gaiardoni tegenover zich en voor
de tweede maal was Gaiardoni kansloos
tegen de Italiaanse kampioen.
Gasparella maakte tijdens de rijstebrij
berg van voorritten, achtste-, kwart- en
halve finales slechts eenmaal 'n foutje. Dat
was in de eerste rit van de halve finale
tegen de Belgische coming-man Leo
Sterckx, die bij verrassing voor de mara
thontribune demarreerde en met een
kwart wiel won. Het bleef bij die ene mis
rekening, want overigens was Gasparella
ongenaakbaar.
In de kwartfinales had hij in twee ritten
de sterke Deen Melby uitgeschakeld,
waarbij hij eenmaal de laatste 200 meter
in 11.6 sec. aflegde, welke tijd slechts door
Jan Derksen geëvenaard zou worden. Na
zijn misstap tegen Sterckx nam Gasparel
la geducht revanche, zette de Belg twee-
Het erepodium in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam tijdens de céré
monie protocolaire voor de sprintkam-
pioen van de amateurs: v.l.n.r. Sterckx,
Gasparella en Gaiardoni.
maal schaakmat en ook in de finale had
hij weinig moeite met Gaiardoni, die in de
halve finale de Franse kampioen Gruchet
uit de eindstrijd had gehouden. Gasparel
la is rijp voor de beroepssport en zal on
getwijfeld tussen de groten van de sprint
zijn weg wel vinden.
Een verrassing bij de amateursprinters
was dat geen der gemenebestsprinters,
die in de laatste jaren steeds een grote rol
speelden, er in slaagde tot de laatste
vier door te dringen. De strijd om
de derde plaats tussen Gruchet, die
het vorig jaar tot teleurstelling van
zijn landgenoten al in de achtste finales
was uitgeschakeld en de Belg Sterckx
vergde drie ritten. Sterckx, die na zijn ze
ge op Gasparella triomfantelijk had rond-
geschreeuwd dat hij wereldkampioen zou
worden, won de eerste maar moest het
daarna tweemaal tegen de geroutineerde
Fransman afleggen.
Al het werk van Arie van Vliet in zijn
sprintschool heeft geen vruchten afge
worpen. Want evenals het vorig jaar in
Parijs overleefde geen der Nederlandse
amateursprinters de achtste finales.
Mees Gerritsen, niet alleen qua stijl en
routine maar ook in pure snelheid veruit
de beste van het drietal, verloor zijn serie
kansloos. Toen Gruchet, de Belg Sterckx
en Gerritsen op 300 meter voor de streep
de eindspurt inzetten, werd de Hagenaar
door de twee anderen van het wiel gere
den. Een verrassing was daarbij, dat Gru
chet op de streep door Sterckx werd ver
slagen. Gerritsen kreeg nog een klein
kansje in de repechage maar verspeelde
die kans door alleen op Lewandowski te
rijden. In de laatste bocht nog zat Gerrit
sen steeds maar achterom te kijken naai
de Oostduitser, terwijl de Hongaar Bics-
key op kop reed. Gerritsen maakte toen
de fout iets omhoog te gaan en bood de
Oostduitser de gelegenheid onderdoor te
glippen. Lewandowski greep deze kans
met beide handen en vond daarna ook
in Bicskey een gewillig slachtoffer.
Aad de Graaf en Rinus Paul toonden
hun gebrek aan routine duidelijk. De
Graaf in zijn rit tegen Leonov en de Deen
Melby, waarin de Rotterdammer alleen
op de Rus lette en vergat, dat Melby ook
in vorige jaren al uitstekende prestaties
had geleverd. De Graaf slaagde er inder
daad in de Rus achter zich te houden maar
Melby was onbereikbaar geworden.
In de herkansing nam een andere Rus,
Vargachkine, revanche voor Leonov en
schakelde De Graaf uit.
Rinus Paul tenslotte liet overduidelijk
zien, dat hij nog heel veel te leren heeft.
Hij vormde, na in de eerste rit van de re
pechage een figurantenrol te hebben ge
speeld in het gezelschap van Binch en Bar-
tels, een gevaar in de rit tegen Lonov en
de Engelsman Barton door zijn onoordeel
kundig rijden. Paul was er de oorzaak van
dat Leonov in de bocht voor de zuidelijke
tribune ten val kwam en lelijke schaaf
wonden aan de rug en de dijbenen opliep.
Toen het drietal voor de tweede maal was
gestart ging Paul een duel aan met Leo
nov. In de laatste bocht dwong hij de Rus
omhoog te gaan en liet Barton de vrije on
derdoorgang waarvan de Brit een dank
baar gebruik maakte.
Gerritsen had in de voorritten gewon
nen van de Rus Vassiliev en De Graaf en
Paul hadden de achtste finales bereikt
door in de herkansingen met zeer gering
verschil te winnen van respectievelijk de
Pool Zajac en de Belg Lelanque.
men De Paepe en Wierstra hun oorspron
kelijke plaatsen.
De eerste rit van de amateurstayers
had weinig om het lijf. De Belg Uytter-
hoeven vertrok van kop gevolgd door de
Fransman Deconinck, de Oostduitser
Schindler, de Hongaar Kanya, de Oost-
duitse wereldkampioen Lothar Meister, de
Italiaan I-Ioni, de Nederlander Buis en de
Tsjech Vencloskv. Al na enkele ronden
werd hef duidelijk wie de hoofdtoon zou
den aangeven. Dat waren Meister, Buis,
Honl en Deconinck, die in deze volgorde
na 15 van de 50 km alle anderen al een of
meerdere malen hadden gelapt.
Het internationale amateur stayerswe
reldje keek belangstellend in de tweede
rit naar de Nederlanders Van Houwelin
gen en Van der Meulen die het gehele
veld aan stukken reden. Zonder enige
moeite won Van Houwelingen deze serie
in 39 min. en 12 sec., voor zijn doen op de
stadionbaan een matige tijd. Hij heeft tij
dens de populaires, tijdens welke de Ne
derlandse amateurstayers zich hebben
kunnen bekwamen, de 50 km al eens in
iets meer dan 37 minuten afgelegd. Hij
had zondag echter geen enkele aanleiding
om zich te forceren, bepaalde zelf het
tempo en reed alle buitenlanders op mins
tens zeven ronden.. Alleen Van der
Meulen kon tot de laatste vijf kilometer
het tempo van Van Houwelingen uitste
kend blijven volgen, maar kreeg vlak voor
het einde toch nog een lap.
Binnen tien kilometer was het al ge
beurd. Toen had Van Houwelingen zich op
kop genesteld met Van der Meulen vlak
ronden plus 440 m, 7. Von Buren (Zwits.)
Guerin op 7 ronden plus 410 m, 8. Holz
(W.-Dld.)Kaeb op 12 ronden plus 290 m,
De achtste finales hadden voor de favo
rieten nog weinig moeilijkheden opgele
verd. Rousseau had op „één been" van de
Japanner Yoshida gewonnen, Maspes had
met een fantastische 11.5 sec. over de laat
ste 200 meter de Deen Jensen naar de her
kansing verwezen, Debakker versloeg bij
verrassing Sacchi, die in Parys in de finale
de tegenstander van Rousseau was geweest,
Jan Derksen had Takeno stil laten staan,
terwyl Von Buren en de geslepen Vos
Plattner respectievelijk Potzerheim en Pe-
senti de directe entree tot de kwartfinales
hadden afgesneden. Via de herkansingen
icwamen ook Sacchi (na een incident met
Jensen) en Pesenti by de laatste acht.
Het toeval wilde, dat Sacchi, die het pu
bliek tegen zich in had genomen door zijn
weinig sportieve houding na de aanvanke
lijke nederlaag tegen Jensen, Jan Derksen
in de kwartfinales moest bestrijden. Toen
deze indeling bekend werd gemaakt, ging
men er op de tribunes eens voor zitten. Het
ging er nu niet alleen om Derksen aan te
moedigen omdat men zo graag zag, dat
de Amsterdammer zich na zijn debacle van
het vorig jaar zou rehabiliteren, maar bo
vendien zou een overwinning van Derksen
het wraakgevoel van de massa jegens
Sacchi bevredigen.
Sacchi wist dit ook wel en kwam met
lood in de schoenen aan de start. Hij had
het naar zijn mening dit keer maar slecht
getroffen. Het publiek tegen zich en boven
dien als tegenstander de op een mis
schien laatste succes gebrande Derksen.
De Amsterdammer reed als in zijn beste
dagen. Hij had de aanmoedigingen niet
eens nodig. In twee ritten vernietigde
Derksen het toch al geknakte moreel van
de Italiaan volkomen. Derksen had de hal
ve finale bèreikt.
Michel Rousseau bracht tegen Pesenti
zijn beproefde taktiek in de strijd: afstop
pen, aanzetten, weer afstoppen om dan
plotseling in de laatste bocht te explode
ren. Pesenti had er geen antwoord op en
verdween evenals Sacchi van het toneel.
Maspes had meer moeite met de Zwitser
Plattner, die hem eerst tot een zeven mi
nuten durend sur place duel dwong tot
Plattner een ietsje achteruit reed en de kop
moest nemen. Toen werd het duidelijk, dat
Maspes inderdaad in de grote vorm ver
keerde die hem tot een van de voornaam
ste concurrenten van Rousseau stempelde.
Hij overklaste Plattner in twee ritten.
De Belgische kampioen Debakker ten
slotte, die de laatste weken zo goed reed,
dat de kenners voor hem waarschuwden,
had drie ritten nodig om de Zwitser Von
Buren te elimineren.
Zo goed als Derksen zaterdagavond in de
kwartfinales tegen Sacchi had gereden, zo
slecht ging het zondagmiddag in de halve
finale tegen Maspes. Het was of Derksen
alle wyze lessen uit zyn lange loopbaan
had vergeten. Als een beginneling nam hij
in beide ritten de kop, zat zenuwachtig als
een haas achterom te kijken en werd twee
maal achtereen op precies dezelfde wijze
verslagen. By het ingaan van de laatste
200 meter kwam Maspes gelanceerd en was
halverwege de laatste bocht al zeker van
de zege. Rousseau had weinig moeite met
Debakker, die toch niet aan de verwachtin
gen voldeed.
Finale
Onder een haast ondraaglijke spanning
begonnen Maspes er. Rousseau aan de fi
nale. In de eerste rit moest Rousseau van
kop vertrekken. Als slakken kropen de ri
valen over de baan tot Maspes voor de Ma
rathontribune aanzette, Rousseau ving hem
prachtig op maar leek loch verslagen toen
Maspes bij het uitkomen van de laatste
bocht langzij kwam. De Italianen juichten
te vroeg. Want terwijl Maspes in volle
snelheid aan het laatste rechte eind begon
ontbrandde de tweede trap van de „raket-
Rousseau". Centimeter voor centimeter
vocht Rousseau van zijn achterstand weg
en versloeg Maspes met een kwart wiel.
In de tweede rit dwong Maspes na een
korte sur place Rousseau de kop te ne
men. Tien meter voor de streep, die de
laatste 200 meter aangeeft, zette Rousseau
aan, maar nu was hij te laat. Maspes kwam
gelanceerd en klopte de Fransman met an
derhalve lengte.
Het was het keerpunt in de geschiedenis
van deze finale. Want in de derde beslis
sende rit raakte Rousseau de kluts kwyt
