Eisenhower kreeg Adenauers
fiat voor mildere politiek
Senator Fulbright bepleit
een serie topgesprekken
VELU
flïit hp bprÏFÖpn Mjb
Topconferentie alleen als
goede afloop vaststaat
ZEER BIJZONDERE
AANBIEDING
0/5 de
3
EXCLUSIEF VOOR
ONS BLAD
Bootdienst tussen
Amsterdam en Montreal
Een goede bekende
Dr. A. A. L. Rutgers
eredoctor der
Vrije Universiteit
Kerkelijk Nieuws
'^raatótoel
Wegenbouwers willen weten
waar zij aan toe zijn
Rijksoverheid zwijgt over
toekornts verwachtingen
200 Jaar
geleden
VRIJDAG 28 AUGUSTUS 1959
(Van onze correspondent in Bonn)
De Verenigde Staten beogen vóór al
les het ijs van de koude oorlog te doen
smelten. Met andere woorden om te
streven naar een adempauze in de hui
dige periode van tegenstellingen met de
Sovjet-Unie. Dat bleek gisteren te Bonn
uit de eerste persconferentie, die Eisen
hower als president buiten zijn eigen
land heeft gehouden, alsmede uit het
communiqué over zijn gesprekken met
bondskanselier Adenauer en de beide
ministers van Buitenlandse Zaken Her
ter en Von Brentano. Van Westduitse
zijde acht men daarbij twee punten van
grote en verheugende betekenis:
1. Het bezoek van de president aan
Bonn houdt de grote winst in dat het West
duitse volk bij Eisenhowers intocht jube
lend begrip heeft getoond voor het feit,
dat de strijd van het Westen een strijd
om de vrijheid is. Met die winst van het
begrip van het Westduitse volk als steun
in de rug kon de president rustig naar
Londen gaan. Hierin ziet men vooral Ame
rikaanse winst.
2. Met Kroesjtsjev zal Eisenhower geen
onderhandelingen maar slechts gesprek
ken voeren. Onderhandeld kan alleen wor
den op een topconferentie. En een topcon
ferentie heeft alleen zin, indien de ver
wachting gewettigd is, dat zij goed zal af
lopen. Hierover zijn Eisenhower en Ade
nauer het volkomen eens en staan zij bei
den tegenover de Britse premier Macmil-
lan, die meer waarde zou hechten aan het
houden van een topconferentie zonder
meer om de spanning te doen afnemen,
dan aan de voorwaarden die een dergelijk
overleg van tevoren reeds succesvol zou
den moeten maken. En dat is ongetwij
feld Westduitse winst.
Tot de laatste minuut
Met iedere minuut, die Eisenhower en
Adenauer gisteren (donderdag) konden vrij
maken om bij elkaar te zijn, is gewoekerd.
Dat ging zover, dat de ijverige en zeer
goed geluimde staatslieden, vergezeld van
Herter en Von Brentano in de namiddag
per auto van Bonn naar Bad Godesberg
reden, daar bij de Amerikaanse ambas
sade in een helikopter stapten en er mee
naar Wahn vlogen. Daar had in de Boeing-
707 nog gedurende drie minuten een laat
ste en „eenzaam" gesprek tussen presi
dent en bondskanselier plaats. Om vijf
uur ten slotte was het de allerhoogste tijd
en moest Adenauer afscheid nemen. Ook
gisteren konden de inwoners van Bonn en
Bad Godesberg niet genoeg krijgen van
het aanschouwen van de lachende en wui
vende Amerikaanse president, die des
morgens ontvangen was door president
Heuss en zijn opvolger Lübke. Daarna
begon het grote politieke gesprek, eerst
alleen met Adenauer, daarna met Hertel
en Von Brentano en de deskundigen in
totaal meer dan vier uur.
Zeven punten
Deze gesprekken werden zonder agen
da gevoerd, maar het communiqué erover
verraadt welzeker een scherpe systema
tiek. Er staat in dat de gesprekken vrij
moedig en in een vriendschappelijke geest
gevoerd werden, die zo kenmerkend zou
den zijn voor de nauwe betrekkingen tus
sen Bonn en Washington. Voorts worden
zonder nader commentaar zeven onder
werpen genoemd, waarover men heeft
gediscussieerd. Het zijn:
1. Ontwapening: Op zijn persconferen
tie zei Eisenhower dat men alleen via de
ontwapening kan komen tot een verster
king van de vertrouwenssfeer. Ook hier
staan Eisenhower en Adenauer naast el
kaar. De bondskanselier, die er van over
tuigd is dat de Russen aansturen op een
consolidering van de Russische westelijke
grenzen en op het laten voortbestaan van
twee Duitslanden, hoopt via een algeme
ne en gecontroleerde ontwapening te ko
men tot een vermindering van de span
ning in de wereld en daardoor tot weste
lijke activiteit inzake het Duitse eenheids
probleem zij het op lange termijn. Van
regionale ontwapeningsovereenkomsten,
zoals het plan-Rapacki, moet Adenauer
niets hebben. Bovendien gelooft men te
Bonn, dat een groot ontwapeningsgesprek
Moskou zal afleiden van de kwestie Ber
lijn.
In de Keilehaven te Rotterdam werd
donderdag een 140 ton wegende stalen
schuif voor de afsluiting van het Am
sterdam-Rijnkanaal bij Zeeburg op
pontons geplaatst voor het vervoer
naar Amsterdam. Omdat de 50 meter
lange schuif ongeveer tien meter boven
het water uitsteekt, kan zij niet „bin
nendoor" van Rotterdam naar Amster
dam. Zij zal een omweg via Arnhem,
Deventer, Kampen en het IJselmeer
moeten maken.
2. Berlijn: van nieuwe voorstellen over
dit vraagstuk kan volgens Eisenhower
geen sprake zijn. Hij herhaalde de verze
kering, dat de vrijheid en welvaart van
de Westberlijners beschermd zullen wor
den. Hij gelooft dat er niemand te wereld
zo dwaas is een algemene oorlog te wil
len over Berlijn. Voor Washington zowel
als voor Bonn gaat het er om de westelij
ke positie in Berlijn te handhaven. Daar
voor is men, vooral van Amerikaanse
kant bereid een mildere politiek te vor
men en daarvoor wil Bonn waarschijn
lijk een al te harde koers opgeven: men
streeft mee naar een rustpauze in de be
trekkingen met Moskou, misschien wel
door straks betrekkingen met Polen aan
te knopen.
3. Duitsland: van Westduitse kant ge
looft men niet dat er op het ogenblik meer
mogelijk is dan een handhaven van de
westelijke posities in Berlijn en tot aan
de Oostduitse grenzen. Eisenhower heeft
dat gisteren duidelijk gezegd: wanneer
men van hem tijdens zijn gesprekken met
Kroesjtsjev verwacht, dat hij het ijs zal
breken, dan kan een kwestie als die van
de voormalige Duitse gebieden achter de
Oder-Neisse-grens de zaak alleen maar
ingewikkelder maken: met andere woor
den: van Westduitse kant moet men
maat weten te houden en de vrede en vei
ligheid in Europa in het oog houden, in
het streven naar Duitse eenheid.
4. Europese eenwording.
5. De Westduits-Amerikaanse samen
werking binnen het Atlantische bondge
nootschap.
6. De resultaten van de onlangs beëin
digde Geneefse ministersconferentie.
Beroep op Kroesjtsjev
Een ten slotte, de houding van het Wes
ten tegenover de Sovjet-Unie. Zowel op de
persconferentie als uit het communiqué
bleek dat Eisenhower erop uit was Kroesj
tsjev te sparen. Hij verwacht van
Kroesjtsjev nieuwe voorstellen, die voor
het Westen aanvaardbaar zouden zijn, bij
voorbeeld aangaande Berlijn. Dergelijke
voorstellen van Kroesjtsjev, die de wereld
vrede zouden verzekeren, zouden de Rus
sische leider zijns inziens stempelen tot
een groot manJuist, om te zien of de
Russen dergelijke voorstellen of sugges
ties hebben, wil Eisenhower met Kroesj
tsjev praten, maar niet onderhandelen.
Men neemt hier aan, dat de president
Adenauer gewonnen heeft voor deze po
ging. Adenauer deelt met Eisenhower de
hoop, dat door een gesprek met Kroesj
tsjev het ijs van de koude oorlog gesmol
ten kan worden. Hij zou niet meer rem
mend willen optreden. Tot voor kort be
stond er bij de bondskanselier een groot
wantrouwen, dat werd gevoed door de
vrees dat men op Duitse kosten een adem
pauze in de wereldpolitiek zou willen ko
pen. Die vrees en dat wantrouwen zouden
zijn weggenomen en deze winst van een
Westduitse dekking in de rug vergezelde
Eisenhower naar Londen. Vandaar dat hij
rustig kon vertellen, dat er wat Bonn aan
gaat geen bewijzen of aanduidingen zijn
van een verzwakking van de westelijke
eenheid.
De komende ontmoetingen tussen pre
sident Eisenhower en premier Kroesjtsjev
zullen reeds geslaagd zijn, indien zij niet
meer dan slechts de basis zullen leggen
voor verdere ontmoetingen in de toekomst.
Dit is inderdaad alles, wat redelijkerwijs
verwacht kan worden van deze bespre
kingen, maar dat is ruim voldoende om
ze te rechtvaardigen.
Twee principiële bezwaren zijn naar
voren gebracht tegen deze ontmoetingen.
De eerste, welke voornamelijk betrekking
heeft op het bezoek van Kroesjtsjev aan
de Verenigde Staten, is, dat de heer
Kroesjtsjev een slecht mens is, die een
slecht systeem vertegenwoordigt, en dat
hij daarom niet welkom geheten zou mo
gen worden in of zelfs toegelaten tot
de Verenigde Staten. Dit bezwaar snijdt
geen hout. De heer Kroesjtsjev is het hoofd
van een machtige regering van een mach
tige staat. Of wij hem nu hoogachten of
niet, heeft er niets mee te maken. Maar
als men de kwestie volgens moreel stand
punt benadert, kan nog staande worden
gehouden, dat men zondaars niet kan be
keren door te weigeren met hen te spreken.
Het tweede bezwaar, dat zowel betrek
king heeft op het bezoek van Kroesjtsjev
aan de Verenigde Staten als op Eisen
howers bezoek aan de Sovjet-Unie, is dat
door deze bezoeken niets bijgelegd zal wor
den en dat zij daarom tot een wereldom
vattende teleurstelling en wanhoop zullen
leiden, welke slechts de koude ooi-log nog
kouder zullen maken.
Dit bezwaar heeft meer betekenis,
voornamelijk wel omdat er een algemene
neiging onder het publiek bestaat zulk
een ontmoeting als een hoogtepunt te be
schouwen. Deze neiging is in het leven ge
roepen door het zo ongewone karakter van
de ontmoeting. Daarom is het zo belang
rijk de ontmoeting in een juist perspectief
te zien en de verwachtingen op een realis
tisch niveau te houden.
Daarom heb ik reeds lang aangedrongen
op het houden van opeenvolgende topge
sprekken. zodat zij ten slotte beschouwd
zullen worden als een normaal verloop van
de diplomatie en niet te boek zullen staan
gelijk een soort Mont Blanc in de geschie
denis. Hierom meen ik dat de ontmoetingen
De uitwisseling van bezoeken tussen
Amerika's president Dwight D. Eisen
hower en de Russische premier Nikita
Kroesjtsjev is op het ogenblik in de
Verenigde Staten de meest omstreden
politieke kwestie. Sommigen menen,
dat de ontmoetingen de zaak van de
wereldvrede en het onderlinge begrip
eerder zullen belemmeren dan stimu
leren. In een duidelijk gesteld artikel,
speciaal voor ons blad geschreven, ver
zet de Amerikaanse senator J. W. Ful
bright zich tegen deze inzichten.
Fulbright is een van de grote mannen
in het Amerikaanse politieke leven. Hij
is een Democraat, voorzitter van de be
langrijke Senaatscommissie voor bui
tenlandse betrekkingen en een voor
aanstaand mededinger bij de Democra
tische kandidaatstelling voor het presi
dentschap. Fulbright is een van de lei
dende „liberale" Democraten, die voort
durend zoeken naar nieuwe wegen en
middelen om de huidige spanning in
de wereld te verminderen.
-van deze herfst succesvol zullen zijn, in
dien zij slechts leiden tot volgende ont
moetingen, misschien in de komende len
te.
Een tweede ontmoeting zou minder on
gewoon zijn dan de eerste, een derde min
der ongewoon dan de tweede, enzovoort.
Hierdoor kan gerekend over een lange
periode, langzamerhand een sfeer worden
geschapen, welke meer bevorderlijk zou
zijn voor het opheffen van enkele verschil
len tussen de Verenigde Staten en West-
Europa aan de ene kant en de Sovjet-
Unie en Oost-Europa aan de andere kant.
Het kan zeer wel zijn dat enkele van
deze verschillen nooit werkelijk bijgelegd
zullen worden. Maar het is ook mogelijk,
dat er een manier wordt gevonden waar
door ieder der betrokkenen kan leren in
Advprtenlip
SPECIALE AANBIEDING
Tafelservies voor 6 personen f 69.-
Theeservies voor 6 personen f 19.75
Ontbijtservies voor 6 personen f 29.75
ARZBERG porwlein btkroond m«t
gouden medaille te Milaan.
GROTE HOUTSTRAAT 82-M - HAARLEM
SINDS 1876
Op 19 november zal voor heg eerst het
ruim 20.000 bruto ton grote vierschroefs-
stoomschip „Arkadia" van de Greek Line
Amsterdam aandoen. Dit eerste bezoek
gaat vooraf aan een geregelde drieweke
lijkse dienst tussen Amsterdam en Que
bec/Montreal v.v., waarmee de „Arka
dia" op 2 mei van het volgend jaar een
begin zal maken. Daarmee zal Amster
dam dan voor de eerste keer in de ge
schiedenis een gergelde passagiersdienst
op Canada hebben.
De „Arkadia" biedt accommodatie aan
1337 passagiers in de toeristenklasse en
50 passagiers eerste klasse.
Het schip zal op 19 november Amster
dam aandoen op weg naar Bremerhaven.
Op de terugreis gaat het via Amsterdam,
Londen, Le Havre en Cobh naar Canada.
Op de retourvaart komt het op 16 decem
ber ten derde male in Amsterdam. De to
tale reisduur van Amsterdam naar Que
bec bedraagt 8 dagen, naar Montreal 9
dagen. De „Arkadia" zal op 16 oktober
Canadese militairen naar Rotterdam bren
gen.
Advertentie
Senator Fulbright is een goede be
kende van, en in, Europa. Vorig jaar,
toen het Amerikaanse uitwisselings
program voor studenten, dat zijn naam
draagt, tien jaar bestond, aanvaardde
hij het eredoctoraat aan de Vrije Uni
versiteit van Brussel. Bij deze gelegen
heid werd bovenstaande foto gemaakt.
een minder gespannen geestesgesteldheid
en met geringer gevaar voor een gewa
pend conflict samen te leven. Hier zal
echter niets van terecht komen, indien het
publiek in het algemeen, en misschien
zelfs de deelnemers aan de besprekingen
in eigen persoon, deze ontmoetingen be
schouwen als een laatste wanhopige toe
vlucht die vrede of oorlog moet brengen.
Als we evenwel deze ontmoetingen niet
beschouwen als pogingen met het voorop
gezette doel belangrijke kwesties die ons
scheiden op te lossen, maar alleen als een
poging van twee belangrijke mensen het
begrip voor elkaar te versterken, dan kan
er iets zeer goeds komen uit een serie van
dergelijke ontmoetingen over een periode
van jaren.
Ontmoetingen tussen regeringshoofden
zijn in de afgelopen jaren meer en meer
gewoon geworden. De staatshoofden van
de Amerikaanse republieken ontmoetten
elkaar in 1956 in Panama. De regerings
leiders der NAVO-landen kwamen in 1957
in Parijs bijeen. Er bestaat een voortdu
rende processie van hoge buitenlandse of
ficiële persoonlijkheden in Washington en
sinds de tweede oorlog waren hierbij de
premiers of staatshoofden van het meren
deel der Europese en Latijns-Amerikaanse
staten, alsmede van vele Aziatische en
Afrikaanse landen.
De Eisenhower-Kroesjtsjev-ontmoetin-
gen, zo lijkt het mij, moeten eigenlijk zon
der meer gezien worden als twee bijeen
komsten méér in de opeenvolging van
uitwisselingen op internationaal terrein.
Ik ben verder van mening dat het voor
president Eisenhower van belang is naar
Europa te gaan om bondskanselier Aden
auer, president de Gaulle en eerste minis
ter Macmillan te ontmoeten. Zowel Aden
auer als Macmillan heeft onlangs de Ver
enigde Staten bezocht en ik hoop dat zich
in de toekomst voor de Gaulle gelegen
heid zal voordoen hetzelfde te doen. Er
bestaan minder problemen geen enkel
daarvan is, naar ik geloof, onoplosbaar
tussen vrienden, maar het altijd nuttig
van gedachten te wisselen in een persoon
lijk gesprek.
Algerije-Portorico
Afgezien van de zaken, die rechtstreeks
Kroesjtsjev, Berlijn en de toekomst van
Duitsland betreffen, zijn er vele onder
werpen die met wederzijds voordeel be
sproken kunnen worden. Algerije staat ze
ker op de lijst. Ik realiseer me dat dit
probleem door de betrokken mannen-van-
goede-wil in Frankrijk en Algerije moet
worden opgelost. Het is een vraagstuk dat
eldex-s in de wereld niet onbekend is ge-
De senaat der Vrije Universiteit te Am
sterdam heeft op voorstel van de faculteit
der rechtsgeleerdheid besloten het eredoc
toraat in de rechtsgeleerdheid te verlenen
aan dr. A. A. L. Rutgers te 's-Graven-
hage, oud-vice-president van de Raad van
State, oud-gouverneur van Suriname, oud
lid van de Tweede Kamer en oud-direc
teur van Landbouw, Nijverheid en Han
del te Buitenzorg.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Nijverdal (toez.) J. J. van
der Krift te Ermelo.
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Beroepen te Treebeek I. van Til te
Middelstum.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Haledon Avenue, Paterson
(New Jersey, U.S.A.) M. Heerschap te
Borssele.
Advertentie
TERLENK A-TREVIR A-DR AION
costuums v.a. 129.50
TERLENKA pantalons
45% wol - 55% polyester.. 29.50
Sportcolberts „Zaalberg"
moderne kleuren 49.50
Regenjassen
ruitvoering m. satijnen rug 37.50
GROTE HOUTSTR. 96
TEL. 12210
weest. Bij het zoeken naar een oplossing
lijkt het me dat onze Franse vrienden
zouden mogen wensen kennis te nemen
van de wederzijds tot voldoening stem
mende verhouding, welke is uitgewerkt
tussen Portorico en de Verenigde Staten.
Deze onderlinge relatie is, zo ver ik weet,
uniek. Portorico is geen staat, zoals New-
York of California, geen „territory", zo
als Alaska en Hawaii waren, voordat zij
onlangs tot staten werden gepromoveerd,
geen „federaal district", zoals Washing
ton d.c. en ook geen kolonie. Het is een
gemenebest, verschillend van al het ande
re op dit terrein, dat ik ken. Het volk van
Portorico heeft het Amerikaanse staats
burgerschap. Dit is een regeling die voor
alle betrokkenen weldadig is.
Een ander onderwerp voor discussie met
onze Westeuropese vrienden is de ontwik
keling van de gemeenschappelijke markt,
waarin de Fransen zulk een groot aandeel,
staatslieden waardig, hebben gehad, en
de te scheppen verhoudingen tussen de ge
meenschappelijke markt, het Verenigd
Koninkrijk en de Verenigde Staten. Het
is mijn persoonlijk verlangen dat deze
verhoudingen zich gestadig zullen ontwik
kelen naar steeds sterkere en hechtere
banden, welke tot een groter en groter
wordende economische integratie zullen
leiden.
De recente vooruitgang van Frankrijk,
onder de straffe leiding van haar grote
president, is opzienbarend geweest en
heeft alle vrienden van Frankrijk bijzon
der voldaan, vrienden die, zoals ikzelf,
haar historie en de talenten en cultuur van
het Franse volk sinds lang hebben bewon
derd. Met haar gestadig groeiende econo
mische kracht ben ik er zeker van dat
Frankrijk een steeds belangrijker aan
deel in de toekomstige ontwikkelingen zal
hebben.
Bett je over
De grote mensen hebben de kleine we
reld van mijn zoon plotseling verdeeld in
zittenblijvers en overgeganen in dom-
men en knappen. Hoe kan je die onbarm
hartige vraag ontlopen, waarmee iedereen
je nu overrompelt: „Ben je over?"
Je kunt in de tuin op je rug liggen dro
men, als er visite komt, of gewoon geen
antwoord geven, of je kleine bruine armen
liefkozend om een vaas bloemen slaan, en
zeggen: „Wat zijn bloemen toch leuk van
binnen hè? Zo'n wit steeltje met een kruis
je erop, en er omheen allemaal van die
kleine steeltjes met poeier
Maar tante Bertha laat zich niet met
een kluitje in het riet sturen, en vraagt
nog eens nadrukkelijk: „Hé, zeg! Ben jij
over?" Mijn zoon schudt zwijgend zijn
hoofd, en duwt zijn neus verder in de
bloemen.
Hij droomt te veel, had juf gezegd. En
overal zit hij poppetjes op te tekenen.
Vreemd, om na jaren diezelfde bekende
klacht weer te horen. Dat zoiets toch erfe
lijk is! Wonderlijk, dat er speciale poppe
tjesteken-chromosomen bestaan
„Mmmmm," smaalt Bertha. „En vind je
dat dan niet erg, om bij allemaal kleine
jongens in de klas te komen?"
Hij haalt onverschillig z'n schouders op.
„Die groeien toch zeker," zegt hij.
„Ben jij over?" vraagt Bertha nu aan
Mi-ra, die ergens in de voorkamer ligt.
Mira knikt gretig.
Ze heeft er hard genoeg voor moeten
werken vaak tegen de stroom in. Dan
had kleine Ina het gezicht van Oldenbar-
neveldt weer bekrast, en dan had ze appel
stroop op de Zeeuwse eilanden laten val
len. Om maar niet te spreken van het hei
dense lawaai van Ina en André altijd om
je heen, als je werken moest.
„Ilouen jullie eens op! Je weet toch, dat
ik in de overgangsleeftijd ben!" had Mira
eens wanhopig uitgeroepen. Want ze leest
al de krant, als een echte vrouw, eerst de
advertenties.
„En had je een mooi rapport?" vraagt
tante Bertha.
„Ik heb er van Oma vijf gulden voor
gehad," zegt ze zakelijk, maar tante Bertha
gaat er niet op in.
Die kijkt nu weer naar André, die on
hoorbaar op de grond is gegleden en een
eindeloos dromerig spelletje speelt met
een reep zonlicht, die over het kleed valt.
Hij legt z'n hand er in, bekijkt al zijn
vingers langdurig, beweegt ze, likt er een
paar nat en bestudeert het effect. Daar
sloven ettelijke speelgoedfabrikanten zich
uit om het meest weelderige speelgoed
voort te brengen, en hier houdt één van
hun klanten zich urenlang bezig met zon
licht, tien eigen vingers en een tong.
„Wat wil jij later dan worden?" vraagt
Bertha met iets van wanhoop in haar
stem.
Hij kijkt niet op of om.
„Nou, niks," zegt hij dan. „M'n vader is
ook niks."
Paula Spotter
„De verrichtingen op wegenbouwgebied
zijn ook dit jaar, ondanks een lichte ver
betering in de algemene financiële situ
atie, ver beneden het noodzakelijke mini
mum gebleven. Dit knelt te meer, wanneer
men oog heeft voor het werk dat in deze
bedrijfstak in de volgende tien jaar zal
moeten geschieden. Hoewel de wegenbouw
in het afgelopen jaar niet op dezelfde
kunstmatige wijze werd afgeremd als in
1957, bleef het vraagstuk van de financie
ring van de lagere publiekrechtelijke licha
men bestaan, mede door de nog voortdu
rende invloed van de gevolgen van de be
stedingsbeperking. Daarentegen kwam de
rijksoverheid naar verhouding met een
behoorlijke hoeveelheid wegenbouwwerk
op de markt".
Dit zegt de Nederlandse Vereeniging van
Wegenbouwers in haar jaarverslag 1958/59.
Het minimum noodzakelijke op wegen
bouwgebied is moeilijk exact te bepalen
en de wegenbouwers vinden het daarom
jammer, dat de rijksoverheid geen cijfers
publiceert, dit temeer, daar zij wel over
betrouwbare ramingen beschikt. Het ont
breken van concrete gegevens omtrent toe
komstige verwachtingen maakt het, aldus
het jaarverslag, voor de wegenbouwbe
drijven uitermate moeilijk om hun be-
drijfspolitiek min of meer in verband met
de redelijke verwachtingen in overeen
stemming te brengen.
De wegenbouwers achten bovendien
coördinatie tussen de rijksoverheid en de
lagere publiekrechtelijke lichamen nood
zakelijk.
Over de invoering van de publiekrech-
teliike hedn'ifsorganisatie zegt het jaar
verslag. dat het ontbreken van klare taal
op dit punt het hedn'ifslevën alleen r«aar
kopschuw maakt. ..De goede wil en de
vurige wens schijnen het hü de P.B.O.-aan
hangers zo dikwijls te winnen van zake-
'iike argumenten en zekerheid", zo wordt
gezegd. Een welgemeende wens van de
wegenbouwers is in dit verband dan ook.
.dat men niet. moegepraat. ziin fiat geeft
aan de een of andere mistige proefneming
met een bedrijfschap".
Uit de Oprechte Dingsdagse Haerlemse
Courant van 28 Augusti 1759
ST. GOAR den 24 Augusti. Wanneer de
Fransen s' namiddags den
21 deezer eene quantiteyt
Buskruyt op Wagens door
deeze Stad na elders ver
voerden, en door eene
naauwe Straat passeerden,
zo vloog dezelve zonder te
weten door welk Toeval
met eenen yselyken Slag in de Lucht,
waardoor de naby gelegenen Huyzen in
gestort en veele Menschen onder de Puyn
bevallen, ve: pletterd en om het leven ge
komen zyn. In de gantsche Stad vind men
bvna geen gave Ruyt meer, zynde alle de
Vensters geruïneerd en ten eenenmaal
weggeslagen.
