r
r
Geen salarissen voor arbeiders
en geen middelen bij de banken
Prijzen van bloembollen zijn tot
onrustbarende hoogten gestegen
J
Verwend?
Meester en leerling
DE FfcNM
schoolkleding
3
Van dag tot dag
Boerderij afgebrand
De Indonesische hervormingen
Gouverneur Bank
Indonesia neemt ontslag
Amsterdamse politierechter
nam afscheid
Critiek op het wassende
ambtenarendom
MISREKENING VAN EXPORTEURS?
€)p de
f <^raatótcel
Ruim 2000 leraren tekort
Hit öf ÖFrÏFbpn ïijh
DINSDAG 1 SEPTEMBER 1959
Er komen berichten uit Londen dat
Frankrijk kan rekenen op een grote mate
van welwillendheid van zijn bondgenoten
Amerika en Groot-Brittannië en dat pre
sident Eisenhower morgen de brenger van
die goede boodschap aan president De
Gaulle zal zijn. Frankrijk is ongetwijfeld
de kwaaie pier in de westelijke vierbond.
Het is overbelast met de Algerijnse oor
log en met de produktie van een „home
made" kernbom, het begeert vurig een
toporgaan met Frankrijk als lid dat
de opperste leiding zou moeten geven in
het Atlantisch bondgenootschap en het
wenst bovendien te delen in de topgehei
men van de kernwapens, welke het die
verheven plaats waardig zouden moeten
maken. Op al deze punten zou Eisenho
wer zijn Franse collega tegemoet willen
komen en dat alles ter wille van de wes
telijke eenheid met het oog op zijn komen
de ontmoeting met Kroesjtsjev.
De Gaulle zou aldus een maximum van
zijn verlangens zien ingewilligd met een
minimum aan redelijke vereisten. Een
spoedig einde van de strijd in Algerije is
al zovele malen aangekondigd, dat nie
mand daar nog serieus aan gelooft.
Frankrijk is door die uitputtende strijd en
door zijn eisen om zeggenschap te hebben
over het eventueel gebruik van Ameri
kaanse kernwapens, die op Franse bodem
waren opgeslagen, de zwakste militaire
schakel in de Noordatlantische Verdrags-
organisatie geworden, niet alleen door het
onttrekken van Franse troepen en vloot-
eenheden aan de Europese defensie, maar
ook door het vertrek van Amerikaanse
vliegtuigen van Franse vliegvelden. De
Franse kernbom ten slotte, waarmee
Frankrijk de toegang wil forceren tot de
club der kernmogendheden en tot een top
orgaan in de NAVO. laat nog steeds op
zich wachten. Niettemin heeft Frankrijk
al laten weten dat het zich niet zal sto
ren aan het verlengde moratorium op
kernproeven, waartoe de drie kernmo
gendheden zich bereid hebben verklaard,
en aan de protesten die in Afrika tegen
de Franse kernplannen in de Sahara op
gaan.
Het merkwaardige is nu dat die Fran
se grootspraak vruchten begint af te
werpen en dat die Franse kernproef mis
schien niet nodig zal zijn, als Eisenhower
de Franse verlangens inzake het delen in
de kerngeheimen naar De Gaulles wensen
in voldoende mate tegemoetkomt. Frank
rijk kan zich dan het odium van een kern
proef besparen en zou bovendien een ein
de kunnen maken aan zijn mysterieuze
politiek ten opzichte van de Sovjet-Unie.
Men moet afwachten wat de Amerikaan
se president in Parijs kan bereiken, maar
het beste nieuws zou ongetwijfeld zijn dat
Frankrijk zijn kernexperiment opgeeft, al
zou de prijs dan ook onevenredig hoog zijn
en al zou Frankrijk nog gestijfd worden
in zijn nationale trots. Wellicht zou dit de
Atlantische eenheid bevorderen maar de
Europese eenheid belasten met een ver
wend Frankrijk.
De verwachtingen van de komende ont
moeting tussen Eisenhower en Kroesjtsjev
reiken niet verder dan een klimaatsver
betering maar het wordt nu al steeds dui
delijker dat die klimaatsverbetering niet
globaal van karakter zal zijn. De grens
incidenten, die zich thans tussen India en
China voordoen, bewijzen maar al te dui
delijk, dat het jonge, blakend revolutionai
re Chinese bewind niet alleen intern maar
ook extern zijn eigen weg zal blijven gaan.
Afgezien van de vraag of de Sovjet-Unie
aan de vooravond van het belangrijke con
tract tussen Oost en West er in het alge
meen belang bij heeft nieuwe moeilijkhe
den te creëren, staat het wel vast, dat de
infiltraties in India, de grote proeftuin
van het door haar zo toegejuichte neutra
lisme, onmogelijk haar instemming kun
nen hebben.
De acties van de Chinese troepen, die
eerst al Tibet van zijn autonomie hebben
beroofd en nu de grens met de Noordoost-
Indische provincie Assam op hun manier
aan het corrigeren zijn, zal aan de zaak
van het wereldcommunisme (waarmee
het er op het ogenblik in Azië toch al niet
te best voorstaat) weinig goed kunnen doen.
De Amerikaanse politiek blijft ervan uit
gaan, dat de gedachte aan een heimelijke
vijandschap tussen Rusland en China een
bedrieglijke illusie is, maar men kan toch
op zijn zachtst zeggen, dat de leerling op
het ogenblik erger is dan de meester. Dat,
waar de politieke strategie van het Krem
lin een zekere voorzichtigheid is opgedron
gen door de verschrikkelijke uitwerking
van een moderne oorlog, het optreden van
China gekenmerkt wordt door de oude re
volutionaire dadendrang, die niet zozeer
naar de gevolgen vraagt.
Een opmerkelijk verschil tussen de
meester en de leerling doet zich ook voor
bij de benadering van de oorlog in Alge
rije. Bij de Chinese bijvalsbetuigingen en
toezeggingen van steun aan het Bevrij
dingsfront herkent men de simpele dialec
tiek, die oproept tot de strijd tegen het ko
lonialisme, onverschillig waar. Maar Rus
land waardeert Frankrijk als „enfant
terrible" in de NAVO te zeer om het over
de Algerijnse zaak lastig te vallen. Het
heeft nu dan naar het schijnt een paar
hospitaalvliegtuigen naar Afrika gestuurd
om gewonde rebellen op te halen en te ver
plegen, maar de Algerijnse regering in
ballingschap wordt niet erkend. En in de
UNO onthoudt Rusland zich, wanneer het
om een veroordeling van de Franse poli
tiek gaat.
Het is een klein maar typerend voor
beeld, dat bewijst dat Moskou niet alleen
onwillige leerlingen heeft, zoals Tito,
maar ook een overijverige leerling, met
name de Chinese Volksrepubliek. Rus
land en China blijven te zamen een angst
aanjagende macht vormen, maar de ont
wikkeling der laatste jaren toont wel aan,
dat het Russische leiderschap van het in
ternationaal communisme ook zijn gren
zen heeft.
De grote boerderij van de heer A. Tim
mer in Ouderkerk aan de Amstel is in de
afgelopen nacht tot de grond toe afge-
bi-and. De vrijwillige brandweer en de
brandweer van de B.B., die het blussings-
werk met negen stralen verrichtten, kon
den niet meer bereiken dan dat de hooi
berg en een bijschuur behouden bleven. De
bewoners sliepen reeds toen de brand door
een voorbijganger werd ontdekt. De schade
bedraagt ongeveer 50.000.
INDONESIË was op weg naar een ernstige economische en politieke crisis in ver
band met het ontbreken van de nodige geldmiddelen om op het einde der maand de
salarissen van de arbeiders te betalen, het eerste onmiddellijke gevolg van de
deze week genomen drastische financiële maatregelen. De banken deelden reeds aan
zakenlieden, die chèques trachtten te verzilveren, mede niet genoeg geld te hebben
en nadere instructies van de regering af te wachten, terwijl van Indonesische en
buitenlandse bedrijven werd vernomen dat ook zij niet over voldoende contanten
beschikken om de salarissen uit te betalen.
Het Indonesische Monetaire Comité heeft meegedeeld dat ondernemingen op het
gebied van de produktie, export, distributie en vervoer, welke geen liquide middelen
hebben om salarissen uit te betalen, zich voor leningen tot banken kunnen wenden.
Dit meldt het persbureau Antara. De banken kunnen op hun beurt zich tot de
Centrale Bank wenden. De Standard Vacuum Oil Company heeft 25 miljoen rupiah
van de Bank Indonesia geleend om de salarissen over deze maand te kunnen betalen.
De Indonesische banken zien zich volgens Lukham Kahim, gouverneur van
de Bank van Indonesië, thans voor grote moeilijkheden gesteld. Door de recente
monetaire hervormingen zal de geldcirculatie dalen van 32 tot slechts 19 miljard
rupiah. Dit is een ernstige en plotselinge daling, die de liquiditeit van de bank
instellingen in het gehele iand zal aantasten.
De Indonesische minister van Finan
ciën Djuanda heeft bepaald, dat alle
plaatselijke lichamen die ingesteld wer
den om de Nederlandse banken over te
nemen, ondergebracht moeten worden
in het Centrale Comité dat dinsdag werd
ingesteld voor het uitvoeren van de juist
getroffen monetaire maatregelen. Dit
Comité heeft dus nu vertakkingen over
het gehele land.
De regering heeft verder bekendge
maakt, dat op remises uit het buitenland,
reischèques en buitenlandse bankbiljetten
een belasting van twintig percent zal wor
den geheven. In handelskringen in Dja
karta was nog niet bekend, of deze belas
ting ook zal worden geheven op in Indo
nesië binnenkomend buitenlands kapitaal.
De nieuwe wisselkoersen in Indonesië
Na. de monetaire hervorming in Indo
nesië van deze week, waarbij de koers
voor de Amerikaanse dollar werd vastge
steld op 45 rupiah per dollar, heeft Antara
thans de lijst bekendgemaakt voor de wis
selkoersen voor een aantal andere valuta's,
welke onder meer de volgende koersen
vermeldt: pond sterling 126.45 rupiah;
Australisch pond 101.16; Belgische franc
per 100 90.08; Franse frank per 1 zware
fr 9.18; Duitse mark 10.76; Ned. gulden
11.91; Zweedse kroon 8.70; Zwits. frank
10.44; en Ned. Westindische gulden 24.00.
De Times over de hervormingen
In een bespreking van de door In
donesië getroffen maatregelen op mo
netair en financieel terrein, zegt de
„Times", dat het terugbrengen van de
bankbiljetten van 1000 en 500 rupiah
tot een tiende gedeelte van hun waar
de neerkomt op zuiver confiscatie. Het
omzetten van negentig percent van de
bankrekeningen boven de 25.000 ru-
plan in leningen aan de Indonesische re
gering tast de belangen van de gehele
buitenlandse handel aan. „Geen enkele
buitenlandse onderneming kan werken
bij zulk een systeem, zelfs al had zij
ook maar enig vertrouwen in een der
gelijke gedwongen belegging".
„Een sterke regering, die vertrouwt
op haar bekwaamheid en met een wel
overwogen economisch beleid, kan
haar toevlucht nemen tot een drastisch
ingrijpen, maar de maatregelen, die de
Indonesische regering thans heeft ge
nomen, lijken eerder voort te komen
uit zwakheid dan uit kracht", aldus de
„Times".
Sukarno's socialisme
President Sukarno heeft de pas inge
stelde Nationale Raad voor Economische
Plannen verzocht, zo spoedig mogelijk een
ontwikkelingsplan op te stellen om te ko
men tot een op rechtvaardigheid geba
seerde welvaartsstaat. In een rede op de
eerste bijeenkomst van de 77 leden tel
lende Raad onder leiding van prof. Mo
hammed Yamin, zei de president dat het
gehele potentieel van het land moet wor
den gemobiliseerd om er voor te zorgen,
dat iedereen in Indonesië voldoende voed
sel en kleding heeft en dat nergens de
ene burger door de andere wordt uitge
buit.
Prof. Yamin verklaarde dat de raad er
naar zal streven, dat het eerste deel van
de algehele ontwikkeling voor de volgende
onafhankelijkheidsdag 17 augustus 1960
zal zijn voltooid.
Sukarna drong er bij de Raad van Ad
vies op aan te werken voor de socialis
tische gemeenschap in Indonesische stijl.
Sukarno verklaarde dat hij de uitdrukking
socialistische gemeenschap in Indonesi
sche stijl gebruikte, omdat Indonesië niet
wenst in één groep te worden samenge
bracht met die mensen die geloven dat
socialistische gemeenschappen uit zichzelf
zullen evolueren. Hij voegde hier aan toe
dat Indonesië niet tevreden is met „libe
ralisme" en dat, willen de idealen worden
verwezenlijkt, het liberalisme geheel over
boord gezet moet worden. Sukarno nam er
nota van dat verandering van de econo
mische structuur van de natie niet ge
makkelijk is en veel ongemakken met zich
zal brengen. Hij zei dat de natie een op
planning gebaseerd beleid moet voeren
dat het fundamenteel principe van de ge
leide democratie is.
Geen grote Amerikaanse lening
In Washington worden op het ogenblik
besprekingen gevoerd over een Ameri
kaanse lening aan Indonesië. De Indone
sische ambassadeur Moekarto Notowidigdo
deelde hierover mee, dat het niet om een
grote som gaat. De Indonesische regering
heeft verschillende verzoeken om kleine
leningen ingediend bij de Export-Import
Bank en het fonds voor ontwikkelings-
bassadeur bij de besprekingen niet aan de
orde gekomen.
Een zegsman op het Amerikaanse mini
sterie van Buitenlandse Zaken deelde
eveneens mee, dat het nu niet gaat om
diplomatieke vertegenwoordigingen. De
meeste ambassades zijn ernstig getroffen
door de maatregelen en zitten zonder geld
om de salarissen over augustus aan hun
personeel te betalen.
Ook de buitenlandse bedrijven hebben
met financiële moeilijkheden te kampen.
Er zijn geen aanwijzingen dat voor hen
een speciale dispensatie zal gelden.
Indonesisch commentaar
De „Times of Indonesia" oefende critiek
op de regering omtrent het uitblijven van
ontdooiing van de banktegoeden.
De student in de economie die de maat
regelen van SuKarno kort bestudeert,
schudt het hoofd: als er niet spoedig nog
meer maatregelen worden genomen ont
staat er een volslagen economische chaos.
President Sukarno, heeft bij zijn toelich
ting op de regeringsmaatregelen toegezegd
dat aanvullende maatregelen zullen volgen,
maar ook waarschuwde hij het volk voor
grote bedragen. Het laatste krediet van
beduidende omvang werd Indonesië ver
strekt bij de besprekingen die eerder in
de loop van dit jaar in Djakarta gevoerd
werden over het gebruik van de rupiah's
die Amerika kreeg voor de levering van
surplus-landbouwgoederen, zei hij. Hij be
vestigde, dat de kwestie van de compen
satie niet aan de orde is geweest,
kredieten. De kwestie van compensatie
betalingen door Indonesië voor genaaste
Nederlandse bezittingen is volgens de am-
Ambassades getroffen
Het corps diplomatique te Djakarta heeft
gisteren getracht van de Indonesische re
gering antwoord te krijgen op de vraag of
de maatregel tot bevriezing van de bank
tegoeden (boven de 25.000 rupiah) ook van
toepassing is op die van buitenlandse
moeilijke tijden, aldus didt blad.
De middenstand heeft zijn afzet sterk
zien verkleinen, omdat het volk wil af
wachten. Menige winkelier heeft prijzen
moeten verlagen, omdat hij anders niet
genoeg contanten in huis zou krijgen voor
het uitbetalen van zijn bedienden. Een
textielwinkelier heeft in twee dagen tijds
drie overhemden verkocht.
De maatregelen welke president Sukar
no genomen heeft om de economische chaos
van Indonesië te verlichten, hebben een
nog groter chaos, en grote onzekerheid met
zich gebracht. Voor talloze Indonesiërs
komt vandaag de betaaldag en vele be
drijven zullen als gevolg van de waarde
vermindering van de rupiah geen salaris
sen kunnen uitkeren. De toestand is zo
acuut dat de gemiddelde Indonesiër op het
ogenblik niet de minste belangstelling kan
opbrengen voor de toekomstplannen van
zijn president.
Ondernemingen die kans zien om de
npod-kredieten binnen een maand aan de
regering terug te betalen, zullen de crisis
wel doorkomen. Maar voor de bedrijven
die het niet kunnen, ziet de toekomst er
donker uit, zodat behalve de onmiddellijke
vraag waar het salaris blijft, thans ook de
vraag wat zijn toekomst zal worden, de
gemiddelde Indonesiër bezighoudt. De
„gewone man", die volgens de regering
niet getroffen wordt door de economische
maatregelen.
Nieuwe Indonesische maatregelen
De Indonesische regering heeft nieuwe
bepalingen bekendgemaakt ter regeling
van op de banken gedeponeerde gelden.
Deze bepalingen luiden:
Opneming van gelden van vrije reke
ningen is toegestaan tot een maximum van
25.000 rupiah.
Deposito's die na 25 augustus zijn ont
staan door stortingen of nieuwe be
talingen mogen in hun geheel worden op
genomen.
Postwissels en telegrafische wissels op
de basis van vrije rekeningen moeten ge
dekt zijn door vrije gelden. De transfer
Advertentie
VERTROUWENSNAAM
ANEGANG HOEK L VEERSTRAAT
van contanten door banken mag onbeperkt
geschieden.
Transfer van gelden is automatisch vrij
en mag tot het gehele bedrag worden
getrokken.
De transfer van gelden door banken die
voor de bevriezingsorder niet voltooid
waren, is tijdelijk bevroren.
De regering kondigde tevens aan dat
importeurs wier garantiedeposito's door de
vorige week afgekondigde maatregelen
waren bevroren, geen nieuwe garantie
deposito's hoeven te storten indien zij
nieuwe importaanvragen indienen. Het
ministerie van Financiën gaf de autori
teiten in de buitengewesten waar geen
regeringsinstanties bestaan voor het toe
zicht op overgenomen Nederlandse ban
ken, de opdracht afzonderlijke „commis
sies voor regeling van financiële kwesties"
in te stellen.
De plaatsvervanger van de plaat
selijke militaire commandant dient als
voorzitter van elke commissie op te
treden.
Lukman Hakim, de gouverneur van de
Bank Indonesia, heeft zijn ontslag aan
president Sukarno aangeboden, aldus be
richt het persbureau „Antara". Het ont
slag, dat werd aangevraagd met ingang
van 1 septembex\ is door president Sukarno
aanvaard. De heer Hakim weigerde op zijn
stap enig commentaar te geven.
In het jaarverslag van de Bank zei Ha
kim dat de huidige inflatie in Indonesië
werd veroorzaakt door hoge regeringsuit
gaven bij de poging om de veiligheid te
herstellen, zo meldt „Antara". De regering
gaf 17 miljard rupiahs uit voor haar cam
pagne tegen de opstandelingen in 1958.
Hakim was op 30 januari 1958 gouver
neur van de bank geworden na het aftre
den van Sjafruddin Prawiranegara.
Volgens dagbladen heeft de Indonesische
minister van Financiën, Djuanda, ver
klaard dat het ontslag van Hakim niets te
maken heeft met de recente monetaire
maatregelen van de Indonesische regering.
Nieuwe gouverneur benoemd
Tot waarnemend gouverneur van de
Bank Indonesia is met ingang van heden
benoemd de heer Indra Kusuma, lid van de
directie van de Bank.
De Nederlandse temster Tina Berman
van het circus Williams, dat in Berlijn
vertoeft, heeft op haar verjaardag
haar vrienden en enige Berlijnse
journalisten uitgenodigd om in de
leeuwekooi te komen ontbijten. Tina
(met bloemen) vond het zeer geslaagd,
maar of de genodigden rustig gegeten
hebben, wagen we te betwijfelen.
Met een ernstige vermaning aan alle
overheidsinstanties zich te herstellen van
de „ziekte van Parkinson", „het ziekelij
ke uitbreidingsproces van het ambtena
rendom", heeft de politierechter te Am
sterdam, mr. L. de Blécourt, die per 1
september wegens het bereiken van de 70-
jarige leeftijd gepensioneerd wordt, in een
bijzondere zitting van de rechtbank te
Amsterdam afscheid genomen. Als il
lustratie van het wassende ambtenaren
dom, waarbij volgens hem talloze func
ties in tweeën worden gespleten', die el
kaar daarna overlappen, noemde hij zijn
eigen ambt: „Ik word door twee politie
rechters opgevolgd".
De president van de rechtbank, mr. U.
W. H. Stheeman, noemde de politierech
ter het meest openbare lid van de recht
bank. In de 12 jaar dat hij dit ambt be
kleed heeft, heeft mr. De Blécourt, aldus
de president, naar ruwe schatting bijna
40.000 strafzaken afgehandeld en dan nog
wel met veel humor en menslievendheid.
„U hebt uw rechtszittingen gemaakt tot
een markant stuk openbaar, gezond Am
sterdams volksleven, waarop u met wee
moed maar met voldoening over het vol
brachte kunt terugzien".
Mr. De Blécourt doorspekte zijn af
scheidsrede met talloze grappige anekdo
tes uit zijn loopbaan. Hij sprak ook droeve
woorden over de tienduizenden joodse
landgenoten, die in de oorlog door de Duit
sers vermoord zijn. „Na de oorlog kon ik
het bijna niet meer over mijn hart ver
krijgen joden naar de gevangenis te stu
ren". Hij vroeg zijn collega-rechters re
kening te houden met het vreselijke leed,
dat deze mensen in de oorlog ondervonden
hebben, wanneer een van hen, die destijds
de Duitsers is ontglipt, thans terecht zou
moeten staan.
Over het nozem-probleem in Amster
dam zei hij, dat een fiks pak slaag steeds
heilzaam kan werken. Hij hoopte dat de
politie drastisch tegen de belhamels zou
optreden. „Zij luisteren alleen naar ge
weld", zei hij.
Sprekend over de „ziekte van Parkin
son", citeerde hij de uitspraak, dat een
ambtenaar zijn ondergeschikten wenst te
vermenigvuldigen en dat ambtenaren el
kaar werk plegen te verschaffen. „Vroe
ger was de staat te krenterig, tegenwoor
dig wordt er met geld gesmeten", zei mr.
De Blécourt, die in dit opzicht de kostba
re vernieuweingen in het Paleis van Jus
titie laakte, waarbij de twee grote en im
ponerende strafzalen in twee veel kleine
re zalen en talloze kamertjes voor amb
tenaren zullen worden verdeeld.
(Van onze medewerker voor bloembollencultuur)
liet begint er naar uit te zien, dat de exporteurs van bloembollen zich dit jaar
ernstig vergist hebben. Toen zij in de afgelopen winter en in het voorjaar de
bloembollen in het buitenland verkochten, waren de prijzen op de binnenlandse
markt redelijk. De exporteurs zowel als de kwekers konden er aan verdienen.
Bovendien verkeerde men in de mening, dat er ondanks de droogte bollen
genoeg zouden zijn. Men kocht dus niet al te veel oogsten op, want vrij alge
meen nam men aan dat de prijzen nog wel iets zouden zakken. Het tegendeel
is nu aan de gang. De prijzen van alle rassen en maten zijn tot onrustbarende
hoogten gestegen.
De oorzaken hiervan worden aan zeer
veel verschillende factoren toegeschreven.
Een kleine groep beweert, dat er te veel
bloembollen verkocht zijn. Anderen menen,
dat er te weinig geteeld is en vrijwel alle
exporteurs zijn van oordeel, dat er te veel
bollen moeten worden weggegooid tenge
volge van beschadigingen bij het oogsten
en door diverse aantastingen.
De bloembollenhandel is een riskant be
drijf. Men verkoopt het produkt tegen
vaste prijzen op het moment, dat men
niets van de voorraad, en dus de prijzen,
weet. Om dit enigszins te omzeilen koopt
men in het voorjaar een gedeelte bij de
kwekers en schat de opbrengsten. Men
weet namelijk wel zo ongeveer wat er uit
de grond komt en blijft daar gewoonlijk
bij zijn schattingen iets onder. Vallen de
leveringen echter tegen of zit er veel
„ziek" in de bollen, dan moet men de rest
op de veilingen aanvullen. Het zijn jaar
lijks flinke hoeveelheden, want weken
achter elkaar worden er honderdduizen
den manden op de verschillende veilingen
aangeboden. Dit jaar zijn de afleveringen
wat tegengevallen. Bovendien moet men
bij de ontvangst heel wat partijen aan de
kwekers terug zenden wegens een te groot
percentage zieke of beschadigde bollen. Of
men houdt ze vast en zoekt de partijen
opnieuw uit.
Het gevolg hiervan is, dat er veel kopers
aan de markt zijn, die hun klanten in het
buitenland moeten leveren en dus maar
wat meer gaan betalen dan zij oorspron
kelijk aannamen. Dat komt ieder jaar bij
verschillende soorten voor, maar dit jaar
is alles duur geworden. Vooral de laatste
week zijn alle prijzen tot onrustbarende
hoogten gestegen. Men vreest tekorten.
Zelfs rassen, die normaal vijf gulden per
honderd kosten, gaan nu voor acht en
negen gulden.
Geen overschotten meer
Uit het feit, dat men nog partijen van
tienduizenden stuks tegelijk koopt is af te
leiden, dat er nog heel wat exporteurs
zijn, die veel bollen nodig hebben. Er zijn
dan ook nergens meer overschotten te
vinden. Daarbij komt, dat er vermoedelijk
meer bollen van de tweede grootte zijn
verkocht dan de oogst oplevert, zodat deze
ongeveer even duur zijn of dikwijls zelfs
een gulden per honderd duurder. Volgens
de exportvoorschriften mag men niet de
goedkopere „dikke" bollen verzenden. Ook
dit drukt dan weer de winst die men zich
oorspronkelijk had gedacht.
In jaren, waarin de prijzen vrij veel
schommelen, kan men wel met de klanten
overeenkomen de te dure bollen te ver
vangen door even goede goedkopere. Deze
kans is nu ook niet aanwezig. Sinds enkele
jaren is al te zien geweest, dat de over
schotten zeer klein waren. Te klein waar
schijnlijk en dat gaat zich nu wreken.
Critiek en verwijten
Nu komt dan de heftige critiek los. Men
verwijt elkaar de te lage aanbiedingen in
hét buitenland, de exporteurs verwijten de
kwekerij de kortzichtigheid om de te be
plante oppervlakte te klein te houden en
de export daardoor voldoende armslag te
onthouden. Velen wensen de opheffing
van de maatregelen, die aan de teeltbe-
heersing verbonden zijn. Men wenst vrij
heid van handelen. Ieder moet maar zijn
eigen risico dragen.
Er zijn natuurlijk zaken, die wel vol
doende winst maken, doordat zij hun in
koop dit jaar goed hebben geschat of die
hun eigen overschotten voor zoveel geld
kunnen verkopen, dat zij zonder moeite de
tekorten tegen deze hoge prijzen kunnen
kopen. Men mag echter wel aannemen, dat
er op het ogenblik heel wat exporteurs
zijn, die „zwaar zitten te zweten", zoals
een van hen het uitdrukte. Met bezorgd
heid ziet men de eerste november tege
moet, omdat dan alle bollen betaald moe
ten worden. Het zou niet zo erg zijn als
alle klanten hun bollen een of twee weken
na ontvangst betaalden. Zijn het echter
broeiers dan kunnen zij meestal pas be
talen, nadat zij de gebroeide bloemen heb
ben verkocht. Zo in februari of maart dus.
Meestal is men blij alles op 1 mei binnen
te hebben. Een mei is namelijk de officiële
uiterste betalingstermijn.
Leidende figuren in het bloembollenvak
hebben op diverse vergaderingen verklaard
dat het teeltrecht wel iets bij de uitbrei
ding van de export achtergebleven is.
Deze achterstand is moeilijk op zeer korte
termijn in te halen, omdat daarvoor plant
goed nodig is, wat gezien de hoge prijzen,
die de kwekers er op het ogenblik voor
geven, ook niet in voldoende mate voor
radig blijkt te zijn.
Het lijkt er dus wel sterk op, dat de
geleide economie van het bloembollenvak
te veel gericht is geweest op de bescher
ming van de teelt en te weinig op een
voldoende uitbreiding van de export.
Duiven en doffers
Gedurende een lang en onnuttig leven
is één van de dingen, die ik heb geleerd,
dat iedere vrouw, hoe weinig aanleiding
zij daartoe ook geeft, vatbaar is voor elke
vorm van vleierij.
De belangrijkste is, haar te zeggen, dat
zij zo intelligent is en dat u haar zo aan
trekkelijk vindt, niet in de eerste plaats
om haar haren („het klinkt misschien een
beetje overdreven, Jenny, maar ik zie er
altijd plekjes van puur goud in"); niet om
haar prachtige figuur („dat is natuurlijk
wel belangrijk, maar de domste vrouw kan
een mooi figuur hebben"), maar om haar
geest („op een vrouw zonder geest ben
ik gauw uitgekeken").
Het wonderlijke is, dat een vrouw alle
moeite doet om er mooi (zo niet verleide
lijk) uit te zien; dat zij de halve dag bezig
is om haar uiterlijk te verzorgen, maar dat
zij beledigd is, wanneer u op dit uiterlijk
afkomt.
„Je denkt blijkbaar dat ik zo maar een
juffrouw ben, Henk."
„Integendeel, Jenny, zo-maar-juffrouwen
lopen er bij de vleet rond. Wat mij juist
zo in jou aantrekt, is dat je mij iets te
zeggen hebt en dat ik met jou zo goed
kan praten over alles. Bij jou kan ik
met al mijn problemen aankomen".
Bijna alle vrouwen doen alsof haar
uiterlijke aantrekkelijkheid er niets toe
doet en alsof zij de aantrekkingskracht
daarvan voor de man niet kennen.
Let u maar eens op duiven. De doffer
maakt de mooiste danspassen, vol inge
houden drift, om het duifje. Hij stoot de
prachtigste rollende geluiden uit en steekt
zijn kraagveren omhoog. Hebt u ooit een
vrouwelijk wezen zich zó onverschillig
zien belonen om zo veel attenties? Zij
ziet het gedoe van haar minnaar niet
eens. Zij pikt rustig graantjes en dingetjes
en negeert alle po ging en-tot-aandacht-
trekken van het mannetje.
De menselijke mannetjes doen meestal
niet anders. Hun rolgeluiden zijn gearticu
leerder dan die van de doffer, er komen
hele woorden en zinnen van, maar zij heb
ben niet veel meer om het lijf. Het duifje
heeft ze duizend-en-éénmaal gehoord. Het
is merkwaardig hoe weinig doffers begrij
pen, dat zij andere praatjes-voor-de-vaak
moeten verkondigen dan de anderen, om
gehoor te vinden.
„Wat jij eens tegen mij gezegd hebt over
Vincent van Gogh, dat heb ik nu, in een
beetje andere vorm, precies zo gelezen in
een tijdschrift, Jenny".
„Ik heb altijd jouw oordeel over Louis
Couperus onthouden. Gisteren heb ik de
hele avond in zijn Oude Mensen zitten
lezen; het is frappant dat jij dat zo goed
gezien hebt, Jenny".
By the way, Jenny, wat is je haar mooi.
't Is net of het gouden vlekjes heeft".
„Dat is wél heel merkwaardig. Wat jij
nu zo ineens over de zin van het leven
zegt, dat heeft Spinoza eigenlijk óók zo
gezegd. Hij formuleerde het anders, maar
'het komt precies op hetzelfde neer".
Dat hoedje staat je schattig, Jenny".
Ik heb dit allemaal te laat ontdekt.
Mijn leven zou nóg onnuttiger zijn ge
weest, wanneer ik dit eerder begrepen had.
Ik heb trouwens'vroeger hooit zo op dui
ven en doffers gelet.
Elias
„De ontwikkeling van het voorbereidend
hoger en middelbaar onderwijs gaat nog
steeds in dalende lijn. Het aantal onbe
voegd gegeven lessen is bijna vijf en twin
tig percent, voor Frans x-uim veertig pex--
cent. Ongeveer 1430 lessen zijn niet gege
ven en het tekort aan bevoegde leraren
is 2289. Allemaal cijfei-s, die ondubbelzin
nig de aftakeling van het v.h.m.o. demon
streren."
Dit zei de heer S. Roodenbux-g, voorzit
ter van het Genootschap van leraren aan
Nederlandse Gymnasia en Lycea, dat te
Driebergen zijn algemene vex-gadering
hield.
Van de noodzakelijkheid van één wet,
die alle vormen van ondex-wijs tussen la
ger en hoger onderwijs zal x-egelen de
Mammoetwet) toonde de heer Rooden-
burg zich niet overtuigd. Om deze wet,
eigenlijk nog slechts een geraamte, goed
te doen werken is naast een overgangs
wet nog een serie van veertig algemene
maatregelen van bestuur nodig. Hierbij
dreigt het gevaar, dat steeds willekeuri
ge verrassingen mogelijk zijn, aldus de
heer Roodenburg, die het ook gevaarlijk
achtte, dat voor het in de Mammoetwet
genoemde havo (hoger algemeen vormend
onderwijs, vergelijkbaar met de huidige
hbs) met nieuwe akten met lagere be-
voegdheidseisen zou worden volstaan. De
minister zou blijkens zijn ax-gumentatie
daarmede een tijdelijke noodmaatregel,
voortkomend uit het huidige leraren-te-
kort, als algemene regel willen gaan in-
voex-en. Het gehele kax-akter van de havo-
school achtte de heer Roodenbux-g trou
wens in het wetsontwerp onbestemd.
Advertentie
Warme schotels
ƒ2.
LUNCHROOM
Grote Houtstraat 105
Tel. 18598
Uit de Opregte Donderdagse Haerlemse
Courant van 30 Augusti 1759
NYMEGEN den 29 Augusti. Wanneer gis
teren avond tusschen 10 en
11 uuren eene Houtvloot
den Rhyn quam afzakken,
meenden de Fransen in
Cleefsland, langs de Rivier
geposteerd, dat de Ge
allieerden bezig waren om
trent Cleve de Rhyn te pas-
seeren; alles geraakte in Alarm, en de
by Calcar en Xanten campeerende Trou-
pen maakten Toestel, om dix-ect na Wezel
te retireeren. Verscheydene Persoonen van
Distinctie vertrokken uyt Cleve, zonder na
haare Goedex-en om te zien, zommige na
Wezel, zommige na den Hollandsen Bo
dem; ook wierd den Burgex-en en Inwoon-
deren by Levensstraf verboden zig niet
buytenshuys te laten vinden; alle Paerden
wierden tot het Transpox-t van Goederen
geligt. Doch met het aanbx-eken van den
Dag wierd de oorzaak dier panique Schrik
ontdekt, en alles geraakte wederom in de
voox-ige Gerustheyd.
