Koningin opende in Slotervaart
Rode Kruis-laboratorium
Mode
r
4-voudige werking...
extea geneeskracht!
Chefarine
E
Bijeenkomst van deskundigen
Van dag tot dag
<T^ra.at<dto<zl
^"Hoe is het ontstaan?^
3
j
Apen van dorst
omgekomen
Tijdens het vervoer van
Tilburg naar Stockholm
Tot levenslang veroordeelde
vrijgelaten
Kerkelijk nieuws
Tien jaar Gesprekcentrum
Koningin zal lustrum-
bijeenkomst bijwonen
Koopt het rijk een huis
voor prof. De Quay?
HMH
Diefstal van tramkaarten
bracht verduistering
aan het licht
A frekenchef van A mster-
damse tram gearresteerd
KLEINE VRIJHANDELSZONE
Minister in jacquet bij
sluiting Kamerzitting
Op de
Ongewenst bezoek van
zigeuners
Dit woord: BENARD
J
WOENSDAG 9 SEPTEMB
ER 1959
Er valt uit Russische uitlatingen nog
steeds een zeker optimisme te constateren
ten aanzien van het komende gesprek
tussen Eisenhower en Kroesjtsjev en men
zou daarbij, ondanks alle kwalijke prak
tijken der Sovjetrussische strategie, on
willekeurig tot de conclusie kunnen komen
dat er van die zijde een werkelijk ver
langen tot nadere kennismaking bestaat
ware het niet dat die kwalijke praktijken
intussen nog steeds een woordje mee
spreken.
Wanneer Kroesjtsjev verklaart dat de
voornaamste oorzaak van meningsverschil
len tussen Oost en West gelegen is in een
gebrek aan kennis van en begrip voor el
kanders nationale wezenstrekken, moet
men met verbazing vernemen dat de
Sovjet-Unie en haar satellieten jaarlijks
ongeveer honderd miljoen dollar besteden
aan een bestrijding van die kennis en dat
begrip, namelijk door een ontzaglijk net
van stooi-zenders te exploiteren die niets
anders doen dan hun nare fluit- en piep-
concerten de ether in te blazen. Een vol
komen onproduktief en negatief gedoe, dat
dateert uit een verouderde denkperiode,
toen men nog meende dat isolatie en dom-
houderij een geheel miljoenenvolk zouden
kunnen vrijwaren voor vreemde ge
dachten smet ten.
Dat die denkperiode achter de rug is,
heeft een man als Kroesjtsjev volledig
begrepen. Hij heeft in zijn land en in de
satellieten de kiemen zien opschieten van
universele denkbeelden en zijn politiek
naar binnen en naar buiten daaraan
schoorvoetend aangepast
En toch gilt het leger van stoorzenders
nog steeds zijn navrante lied als een
bende waanzinnigen die tot niets rede-
lijkers in staat zijn dan tot het doelloze,
redeloze geluid. Een kostbare antikwiteit,
die noch de propagandistische radio-uit
zendingen uit het Westen vermag te ont
zenuwen, noch beletten kan dat de opvat
tingen en denkbeelden van vrijere mensen
overwaaien naar de akkers van het zo
vruchtbare Russische denken.
De radio is, zoals andere contactmedia
van de moderne techniek, ontgroeid aan
nationale omgrenzingen. Zij is er om haar
aandeel te leveren in de algemene kennis
der mensen omtrent elkander. Zij geeft
niet, evenmin als andere contactmedia,
altijd de waarheid en de objectiviteit. Doch
daardoor is zij niet gevaarlijker of slechter
dan het boek, het gesproken woord van
mens tot mens, het diplomatieke verkeer,
de pers; de subjectiviteit is nu eenmaal
de aan alle menselijke contact inherente
factor, die echter uiteindelijk toch weer
zijn rol vervult in de onthulling van de
noodzakelijke feiten.
Kostbaar en nutteloos, verouderd en be
lachelijk; dat zijn de stoorzenders, evenals
alle andere pogingen om in de samenge
smolten wereld van vandaag de mensen
te beletten te horen, te zien en te denken.
Alleen de openlijke poging daartoe im
mers tekent de bedrijver ervan tot een
onwaarachtige, leugenlievende, de werke
lijkheid vrezende dwingeland.
Een zending apen uit Nederland is dins
dag in deplorabele toestand in Stockholm
aangekomen. Van de 250 dieren waren er
tien dood, waarschijnlijk omgekomen van
dorst. De andere lagen bewusteloos in hun
kooien. Zij leefden op, toen zij water kre
gen.
Een firma uit Tilburg had de dieren ver
kocht aan het Zweedse nationale bacterio
logische laboratorium. Het laboratorium
geeft alle schuld aan de Nederlandse fir
ma omdat die de verantwoordelijkheid had
voor het vervoer. Volgens een veearts wa
ren de twintig kooien waarin de beesten
vervoerd werden te klein. De afmetingen
waren 85 bij 50 bij 50 centimeter. Drie we
ken geleden stierven enkele apen bij een
soortgelijk transport. (UPI).
De vroegere Utrechtse inspecteur van
politie, P. I. M. Thijssen, die wegens wan
gedrag in de oorlogstijd op 1 juli 1946 door
het bijzonder gerechtshof te Amsterdam
werd veroordeeld tot levenslange gevan
genisstraf, is op vrije voeten gesteld, op
dezelfde gronden die voor de vrijlating
van Van Geelkerken en Haasc hebben ge
golden.
Thijssen had reeds wijziging van zijn
straf gekregen bij gratiebeschikking. Zijn
straf werd hierbij bepaald op 21 jaar en 5
maanden. Aangezien thans tweederde van
deze termijn is verstreken en Thijssen zich
in de Bredase gevangenis „goed gedra
gen" heeft, is hij thans voorwaardelijk in
vrijheid gesteld.
Thijssen, die berucht werd door zijn Jo
denvervolgingen, was in oorlogstijd ook
een half jaar korpschef van de gemeente
politie te'De Bilt. Zijn optreden was zelfs
de Duitsers te bar, zodat hij enige tijd werd
opgesloten in een strafkamp van de S.S.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Wildervank J. M. Visser te
Dokkum. Bedankt voor Schiedam J. P.
Geels te Haarlem-C.
Baptisten Gemeenten
Aangenomen naar Nieuw-Weerdinge C.
van Wier te Leeuwarden.
De Koningin is voornemens de viering van
het tienjarig bestaan van het Nederlands
Gesprek Centrum op 3 oktober te Utrecht
bij te wonen. Deze bijeenkomst zal onder
leiding staan van de algemeen voorzitter
prof. J.H. Bavinck. Het programma der
lustrumviering vermeldt inleidingen van
prof.dr. A.A. van Ruler, prof.dr. E.C.F.
A. Schillebeeck en dr. J. P. van Praag.
Het Nederlands Gesprek Centrum is in
1949 opgericht op initiatief van wijlen prof.
dr. Ph. Kohnstamm, samen met het me
rendeel van de huidige curatoren. De
stichting stelt zich ten doel bij de voor
naamste in het Nederlandse volksleven
aanwezige richtingen en gi-oepen een be
ter inzicht in en een vollediger begrip voor
de wederzijdse standpunten en opvattin
gen te bevorderen, opdat daardoor de een
heid en verscheidenheid, welke in het Ne
derlandse volksleven worden aangetrof
fen, beter beseft en juister gewaardeerd
worden.
De minister-president, prof. De Quay
zoekt een woning in Den Haag. En daarom
bestond er voor de veiling van onroerende
goederen, die in het Venduhuis der Nota
rissen in Den Haag plaats had, bijzondere
belangstelling. Verwacht werd namelijk,
dat de Rijksgebouwendienst een bod zou
doen op het herenhuis Waalsdorperweg
161, dat bij aankoop de toekomstige wo
ning van de minister-president zou wor
den.
De notaris, ten overstaan van wie de
veiling van dit huis plaats had, las, alvo
rens tot de veiling werd overgegaan, een
groot aantal bijzondere voorwaarden voor.
Grote hilariteit verwekten de voorwaar
den, dat het pand niet ingericht mag wor
den als winkel, slijterij, dansgelegenheid,
speelhuis of bordeel.
Het eerste bod was 50.000, maar al
spoedig liep de prijs op tot ƒ55.000. Toen
tenslotte de hamer van de afslager viel,
was 60.400 geboden door een makelaar,
wiens opdrachtgever onbekend is
Over veertien dagen zal het huis worden
afgemijnd. Mocht de Rijksgebouwendienst
erin slagen dit huis, dat negen kamers
bevat, aan te kopen, dan zal het aan de
minister-president worden verhuurd.
Advertentie
Chief
Whip
>\v
op ifp! 2o stuks f. 1.-
De op handen zijnde tariefsverhoging
van de Amsterdamse tram heeft een ver
duistering aan het licht gebracht, die een
50-jarige afrekenchef over een periode van
enkele jaren heeft gepleegd. De verduiste
ring kwam aan het licht, toen een dief
stal van 12.500 aan vijfrittenkaarten
werd ontdekt, welke eveneens door de
chef was gepleegd. De diefstal van de rit-
tenkaarten is een wanhoopsdaad geweest
van de afrekenchef, die hiermee de gaten
wilde vullen, welke door de verduistering
waren ontstaan.
De dader, bijna 20 jaar in gemeente
dienst was een van de afrekenchefs in
de remise, bij wie de conducteurs hun
kaartjes betrokken. In de afgelopen jaren
eigende de chef zich steeds bedragen toe,
hetgeen onopgemerkt bleef, omdat de chef
steeds een depot van 35.000 gulden aan
tramkaarten onder zich had.
Hij vreesde echter dat bij de tariefsver
hoging, wanneer alle kaarten zouden wor
den ingenomen, de verduistering zou wor
den ontdekt. Hij vergreep zich toen aan
een zending kaarten, welke voor een col
lega was bestemd.
De man heeft bekend en is ter beschik
king van de Justitie gesteld.
Dinsdag zullen in Stockholm de delega
ties van deskundigen uit de zeven landen
van de Kleine Vrijhandelszone bijeenko
men. Zij zullen tot omstreeks 1 november
werken aan het opstellen van de tekst van
de conventie die onmiddellijk daarna, of
in ieder geval voor medio november, door
de ministers van Buitenlandse Zaken uit
Oostenrijk, Denemarken, Noorwegen,
Portugal, Zweden, Zwitserland en Enge
land zal worden ondertekend. Finland zal
door de deskundigen, en later door de mi
nisters, op de hoogte worden gehouden van
de loop der besprekingen. Na bekrachti
ging zou zij op 1 januari 1960 in werking
kunnen treden, terwijl de eerste verlaging
van de douanetarieven, ter grootte van 20
percent, op 1 juli 1960 zou kunnen geschic-
den.
Commentaar van de Financial Times
De Financial Times schreef met be
trekking tot het plan voor de Kleine Vrij
handelszone, dat de voornaamste aantrek
kelijkheid voor Engeland van dat plan is,
dat het de dreigende isolatie doet ver
dwijnen en de groep landen aan de grens
van de Europese Gemeenschappelijke
markt bijeenhoudt. „Gehoopt wordt, dat
er te zijner tijd toenadering tussen de
beide groepen landen zal komen en, dat
door nieuwe onderhandelingen althans een
grotere vrijheid van handel tussen deze
landen tot stand zal komen", aldus het
blad.
„Het klinkt als een paradox, maar het is
niet het bestaan van de Kleine Vrijhan
delzone, dat naar het schijnt het meest
Koningin Juliana, heeft gistermiddag
in aanwezigheid van Prins Bernhard het
nieuwe gebouwencomplex van het cen
traal laboratorium van de bloedtrans
fusiedienst van het Nederlandse Rode
Kruis aan de Albert Plesmanlaan in de
Amsterdamse tuinstad Slotervaart offi
cieel in gebruik gesteld. Met deze plech
tigheid, de belangrijkste gebeurtenis tij
dens het bezoek van het koninklijk paar
aan de hoofdstad, is een einde gekomen
aan de gebrekkige, voordien over de
stad verspreide huisvesting van het cen
traal laboratorium.
Deze openingsplechtigheid kreeg nog een
bijzonder reliëf door de aanwezigheid van
een achttal vooraanstaande buitenlandse
medici, deskundigen op het gebied van de
bloedtransfusie, vijftien gedelegeerden
van nationale Rode-Kruisverenigingen, de
directeur van de Liga van Rode-Kruisver
enigingen, de secretaris-generaal van de
Raad van Europa en een gedelegeerde
van de World Health Organisation.
Het koninklijke paar werd ontvangen
door burgemeester Van Hall en de minis
ter van Sociale Zaken en Volksgezondheid,
mr. dr. Chr. J. M. A. van Rooy.
In een toespraak gewaagde de minister
van de dankbaarheid voor de belangrijke
bijdrage, die het laboratorium heeft gele
verd aan de praktische uitoefeningen der
geneeskunde en daardoor aan de volks
gezondheid in ons land.
Directeur onderscheiden
De directeur, prof. dr. J. J. van Loghem
Jr. heeft met onverflauwde ijver en met
grote deskundigheid de belangen van het
laboratorium voorgestaan. Zijn weten
schappelijke kennis kortgeleden ge-
eerd door zijn benoeming tot hoogleraar
is in binnen- en buitenland vermaard
en heeft te zamen met zijn organisatorische
gaven het laboratorium gemaakt tot de
modelinrichting, die het thans is. Daarbij
vond hij tijd voor talrijke publikaties en
voor het vervullen van maatschappelijke
functies, die met zijn hoofdtaak verband
houden. De regering heeft daarvoor grote
bewondering aldus minister Van Rooy, die
zijn rede besloot met.de mededeling, dat
de Koningin prof. Van Loghem had be
noemd tot officier in de Orde van Oranje-
Nassau.
De voorzitter van het Rode Kruis, mr.
F. H. A. de Graaff, bood namens het
hoofdbestuur een geschenk aan, bestaan
de uit een bij de vijver geplaatste gesty-
leerde vrouwenfiguur symbool dei-
barmhartige hulpverlening vervaardigd
door de beeldhouwer Jan Wolkers.
De vice-voorzitter van de Liga van Rode
Kruisverenigingen, de voorzitter van het
Zwitserse Rode Kruis, prof. dr. A. von
Albertini, zei, dat het Nederlandse Rode
Kruis een pionierstaak volbracht heeft op
het gebied van de bloedtransfusie.
Als laatste sprak prof. Van Loghem, die
de vorstin dank bracht voor de hem ver
leende onderscheiding. Voorts bracht hij
dank aan allen, die medegewerkt hebben
aan de totstandkoming van het nieuwe la
boratorium en aan de duizenden bloedge
vers.
Het koninklijk gezelschap en de autoritei
ten begaven zich vervolgens naar de vij
ver voor het complex. Koningin Juliana
trok hier aan het koord, waardoor de deur
wegschoof van een hok waaruit twee pe
likanen (uit West-Afrika) naar buiten kwa
men en snel de vijver inplonsden. Met deze
symbolische handeling was het centraal
laboratorium officieel in gebruik gesteld.
(de pelikaan, het zinnebeeld van de
zelfopofferende liefde, is het embleem van
de bloedtransfusiedienst).
Vervolgens maakten de Koningin en de
Prins een rondgang door het complex. De
Prins liet zich in een der afdelingen bloed
afnemen voor de bepaling van zijn bloed
groep.
Tijdens de rondgang toonde de Prins bij
zondere interesse voor een kaart van
Nieuw-Guinea waarop de resultaten van
een bloedgroepenonderzoek op Nieuw-
Guinea en Melanesië zijn aangegeven.
Hoewel de Papoea's en de Melanesiërs
uiterlijk op elkaar gelijken heeft dit on
derzoek aangetoond, dat zij totaal verschil
lend zijn, daarmede bewijzend dat er geen
verwantschap bestaat.
Geen pleister
Ook Koningin Juliana wilde haar bloed
groep laten bepalen, doch zag er aanvan
kelijk van af omdat zij 's avonds bij de
ontvangst in het paleis, niet met een pleis
ter op haar arm wilde lopen. Toen zij ech
ter vernam, dat een bloedmonster voor dit
onderzoek ook uit een vinger kan worden
afgenomen liet zij uit een vinger wat bloed
afnemen.
Bezoek aan industrieën
Des morgens was Koningin Juliana de
gast geweest in de Hogere Technische
School voor de Confectieindustrie „Mr.
Koetsier" aan de Keizersgracht. De Ko
ningin liet zich voorlichten over de school,
de economische en de sociale aspecten van
de confectieindustrie in ons land en in het
bijzonder in de hoofdstad. In Amsterdam
zijn 359 confectiebedrijven gevestigd, die
32 percent van de landelijke omzet voor
hun rekening nemen.
Van de school ging de vorstin naar R.
Dooyes confectiefabrieken in de St. Willi-
brordusstraat, waar zij een rondgang door
de verscheidene afdelingen van het be
drijf maakte.
Prins Bernhard had intussen een bezoek
gebracht aan het industrieterrein in de
Westhaven. Tijdens een boottocht liet de
Prins zich voorlichten over de ontwikke
ling van het westelijk haven- en industrie
gebied van Amsterdam.
Aan boord van het 10.000 ton metende
Terwijl Prins Bernhard gistermiddag
de machinefabriek Du Croo en Brauns
in Amsterdam bezocht werd in de
smederij een plaquette geslagen ter
gelegenheid van dit bezoek. Toen de
Prins de plaquette wilde aanpakken,
moest de maker (links) hem dit ten
sterkste afradenomdat het metaal nog
gloeiend heet wasVandaar het
afwerend gebaar van de Prins.
ertsschip „Hödur" van de Duitse rederij
Frigga uit Hamburg sloeg de Prins het
lossen van de lading erts door vier reus
achtige laadbruggen gade.
Daarna ging de Prins naar de machine
fabriek Du Croo en Brauns.
Geïnteresseerd liet de Prins zich tijdens
een rondgang de werking van de diverse
machinerieën uitleggen. In de smederij
zag de Prins het gehele proces van het
smeden van een speciaal voor dit bezoek
vervaardigde plaquette, die zijn beeltenis
en het randschrift „Ter ere^ van het be
zoek op 8-9.1959" draagt. Een der werklie
den toonde de hoge gast het eindprodukt.
Maar toen de Prins een gebaar maakte
om de 6 kilo zware plaquette aan te ne
men, deinsde de zwaar gehandschoeide
werkman terug. De plaquette was name
lijk nog gloeiend heet
Voordat de Prins naar het paleis terug
keerde bood de directeur, ir. Roscam Ab-
bing, hem de inmiddels afgekoelde pla
quette aan.
Ontvangst
Des avonds ontving het koninklijk paar
in de Burgerzaal van het paleis op de Dam
ruim 550 personen uit alle delen van het
land. De ontvangst werd opgeluisterd door
de Marinierskapel in gala-uniform en door
George van Renesse, de op de vleugel im
proviseerde, o.a. op motieven, die de gas
ten hem opgaven.
waarschijnlijk invloed op deze onderhan
delingen zal hebben. De Franse en Duitse
politieke mening hebben tot nu toe be
trekkelijk weinig aandacht geschonken aan
de onderhandelingen te Stockholm. Van
belang is, de ontwikkeling van de Engel
se betrekkingen met de Frans-Duitse en
tente als zodanig en 'n andere vitale kwes
tie is, of die entente de regimes van Ade
nauer en De Gaulle, die haar vormden,
zal overleven. De vrees, dat dit misschien
niet het geval zal zijn, is ongetwijfeld een
belangrijke factor geweest, die maakte dat
Adenauer zo hardnekkig aan zijn functie
vasthield. Gezegd moet worden, dat En
geland tot dusverre de Frans-Duitse en
tente meer als een onbewezen hypothese
dan als een vaststaand feit heeft beschouwd
en dat deze houding een groot deel van
de Europese openbare mening sterk ge-
irriteerd heeft. Als deze entente blijft be
staan, zal zij echter de macht zijn, die
voor Europa het woord zal voeren en be
grip voor dit feit zou de Engelsen een be
ter inzicht in de positie van generaal De
Gaulle hebben gegeven. Het onderwerp,
dat geregeld zal moeten worden, is er uit
eindelijk niet louter een van handel doch
van de fundamentele houding van Enge
land tegenover Europa".
De sluiting van de zitting der Staten-ge-
neraal zoals gebruikelijk is drie dagen
voor Prinsjesdag, wanneer de nieuwe zit
ting wordt geopend zal zaterdag met
minder decorum gepaard gaan dan de
laatste jaren. De nieuwe minister van
Binnenlandse Zaken, mr. E. H. Toxopeus,
zal namelijk niet in ambtsgewaad ver
schijnen, maar in jacquet.
In dat statige zwart placht ook voor
1957 de minister van Binnenlandse Zaken
in naam der Koningin de zitting der Sta-
ten-generaal gesloten te verklaren. Twee
jaar geleden introduceerde de toenmalige
minister Struycken echter het ambtsge
waad, mede naar aanleiding van opmer
kingen in de Eerste Kamer, waar men
doorgaans gevoeliger voor het decorum is
dan aan de overzijde van het Binnenhof.
Ook vorig jaar verscheen mr. Struycken
in dat gewaad. Zijn oude galakostuum uit
de jaren, dat hij gouverneur van de Ne
derlandse Antillen was, verleende voor
dit doel goede diensten. Er behoefden
slechts enkele veranderingen te worden
aangebracht.
Minister Toxopeus beschikt echter niet
over iets dergelijks en daar de kosten van
een ambtskostuum moeilijk op de rijksbe
groting kunnen worden gebracht, ligt het
voor de hand dat de nieuwe bewindsman
zaterdag in jacquet op het Binnenhof zal
verschijnen.
(Shows, snufjes en alles wat
verder in het domein der vrouw
dagelijks aan de orde komt)
In de druk bezette zalen van het Victo-
riahotel'te Amsterdam toonde Ferry Of
ferman gisteren in een welhaast tropische
hitte zijn nieuwe wintercollectie. Terwijl
iedereen zich met zijn programma koelte
toewuifde, werden de mannequins voor de
zware taak gesteld warme mantels te to
nen, die ons tegen de komende winterkou
de zullen beschutten.
De collectie was van grote schoonheid,
zeer smaakvol en zó boeiend, dat men er
de warmte haast door vergat. De man
tels waren zwierig van lijn, recht van rug
of wijd uitstaand met enorme kragen van
de meest edele bontsoorten. Ze vormden
een pracht combinatie met de tailleur of
rok van hetzelfde materiaal of met de ja
pon, in dezelfde of daarmee harmoniëren
de tint. Beige was de meest in het oog val
lende kleur: in tweed, die met een garne
ring van bever nog beter tot haar recht
kwam, maar ook in uni, waarvan een ge
breide mantel met een bijpassende rok
met hoge rokband, waarlangs een leergar-
nering wel bijzonder geslaagd te noemen
was. De tailleurs met jasjes, die variëren
van vrij kort tot tamelijk lang, accentue
ren zeer vaag of juist bijzonder nadrukke
lijk de natuurlijke taillelijn. Dit laatste
door een ceintuur, die de ruimte strak bij-
eensnoert. Offerman toont een duidelijke
voorkeur voor „levende" materialen, zo
als bij voorbeeld tweed en bouclé, die het
niet moeten hebben van gecompliceerde
verwerkingen, maar juist van de perfec
te coupe en het geniale ontwerp, dat door
een klein accent, zoals enkele knopen,
tresgarnering of aparte kraag, tot haute
couture modellen worden' gepromoveerd.
Een originele interpretatie van de tuniek
werd ons getoond bij een japon van brui
ne tweed: Over de strakke rok met a-sym-
metrische sluiting en zwarte tres-garne
ring werd een wijde overrok gedragen, die
afknoopbaar was.
De gala- en avondjaponnen, wijd en van
een lieflijke schoonheid vormden een be
langrijk deel van de collectie. Ze waren
nauw aangesloten of wijd uitstaand, ge
borduurd met paillettes en pareltjes en
flonkerend van gouden lovertjes. Bijzonde
re voorkeur werd getoond voor het zacht
glanzende satin duchesse in verfijnde
kleuren, en het waren de weergaloze kleu
renpracht en rijke verwerking tot in de
kleinste details, die ons allen boeiden.
Al is de mode dan vaak grillig en on
evenwichtig, voor deze collectie kunnen we
alleen maar bewondering hebben, omdat
de vrouwelijkheid en romantiek de boven
toon voeren.
Katij
Goed zo
Elke keer dat ik op mijn schrijfmachine
aan het einde van een regel kom, gaat er
een belletje. Dat is dan het teken om de
regel zo gauw mogelijk af te breken, met
een forse ruk de wagen naar het begin te
rug te doen lopen en weer van voren af
aan te beginnen. Zelfs voor een kort ar
tikeltje als een pratende stoel gebeurt dat
een dertig of veertig maal. Dit belletje is
dus belangrijk in mijn leven.
Maar het is mijn eerzucht, langere
schrijf stukken te maken. Korte verhalen,
ja novellen of toneelstukken en hoorspe
len. Maar precies zoals het indertijd mij een
te grote opgave was om Romeins Recht te
studeren of Oudvaderlands Recht, zo ont
moedigt mij thans iedere grotere taak van
langere duur. Om te schrijven behoeft men
aanmoediging. Als een hond die op het
trottoir zijn plichten vervult of een baby
die blokken op elkaar stapelt behoef ik
iemand die zegt „knappe Herman, nee
maar, dat doet-ie toch zo goed. Kijk 'ns
wat een flinke jongen."
Schrijven, vind ik, is een harde bezig
heid. Je keert je zelf binnenste-buiten, eta
leert je intieme vitrines, zoekt nieuwe zak
ken voor oude wijn. Dat is pijnlijk en stuit
bij mij op harde weerstanden.
Ik begin een veelbelovend eerste bedrijf.
Nee maar, denk ik, dat is goed. Maar dan,
naarmate de schrijfmachine voortratelt en,
regel na regel, het belletje tinkelt en ik
de wagen met een roets naar rechts duw
om weer vooraan de nieuwe regel te be
ginnen, hoe langer dat voortgaat, hoe meer
ik begin te twijfelen. Die twijfel vreet aan
mijn creatieve persoonlijkheid als een geit
aan een berkeboom. Tegen het einde staat
het arme boompje kaal met afgegeten tak
ken, vruchteloos, hulpeloos, en waait
alleen nog wat treurig in de wind.
Ik heb thans de oplossing voor het pro
bleem van voortdurende opbeuring bij
creatief schrijfwerk. Ik laat mijn machine
moderniseren. Inplaats van het belletje na
een regel laat ik een kleine spreekinstal-
latie maken en als ik aan het einde van
de regel kom, hoor ik dan, inplaats van het
tinkelend geluid, een stemmetje: „Voor
treffelijk, hoor." Bij de volgende regel:
„Meesterlijk, zeg", en dan: „Prachtig, hè."
Met nog een paar spreuken als „Wereld
klasse", „Best-seller", en „Geweldig!" is er
genoeg variatie om aan de oprechtheid van
de stem te blijven geloven en opgewekt
verder te gaan met de volgende regel en
regels.
Het is de oplossing voor schuwe, gerem
de schrijvers. Voor oncritische en over-
vruchtbare scribenten kon de stem geva
rieerd worden: „Iets te kleurig", of „Te
lang", maar in het algemeen schijnt mij
het prijzende, opbeurende, moed-gevende
stemmetje toch de oplossing. Zelfvertrou
wen is althans wat i k nodig heb.
Ja, als ik dan inplaats van een belletje
zo'n prijzend stemmetje aan mijn schrijf
machine had, hoe anders zou het leven
zijn. Misschien was ik beroemd, maar
zeker zou het inplaats van te tinkelen nu
ik aan het einde van deze regel kom, prij
zend uitroepen: „Buitengewoon aardig."
H. B. Fortum
Advertentie
4 middelen tezamen werken sneller
krachtiger en langduriger.
In de hele wereld wordt tegen pijn en
griep meer en meer een combinatie van
middelen gebruikt De 4 middelen van
Chefarine „4"- elk op zichzelf al beroemd
helpen elkaar en werken daardoor bij
zonder weldadig. u
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordi beschermd door het bestanddeel Cliefarox.
In Rotterdam troffen agenten van poli
tie op de hoofdweg bij de Kralingse Plas
te Rotterdam een zevental auto's aan met
caravans. Het bleek, dat men met zigeu
ners te doen had, een veertigtal, onder
wie 23 kinderen. Hoe ze over de grens wa
ren gekomen was een raadsel. Ze be
schikten niet over geldige papieren en
hadden geen middelen van bestaan. Allen
werden overgebracht naar het hoofdbureau
van politie, teneinde Rotterdam en omge
ving te vrijwaren voor bedelarij en ande
re praktijken. De politie heeft later de on
gewenste vreemdelingen naar de Duitse
grens gebracht. De zigeuners bleken uit
een kamp in Italië te komen.
De Duitse douane heeft echter vijfen
twintig zigeuners teruggewezen. Vijfen
twintig andere zigeuners, die over Duitse
passen beschikten, werden toegelaten. De
25 die teruggewezen werden, installeerden
zich eerst een poos in het niemandsland
tussen de twee slagbomen en konden ten
slotte op Nederlands grondgebied terug
keren, nadat de Duitse douane erop ge
wezen had, dat de groep, die Italiaanse
papieren had, via België en niet via West-
Duitsland naar Nederland was gekomen.
Zij zijn daarop naar de Belgische grens
gebracht.
Benard wil zeggen: woelig, onrustig
(benarde tijden); zorgwekkend, ongun
stig (benarde omstandigheden); angstig
(de benarde schipbreukelingen).
Benard is het enige overblijfsel van
een oud werkwoord benarren, dat ook
in de vorm benaren bestond. Het hangt
samen met het woord naar, akelig en
betekent dus oorspronkelijk: in narig
heid brengen, in het nauw brengen, be
angstigen. Het bijvoeglijk naamwoord
wordt dan toegepast op de toestand
waarin iemand verkeert die benard
wordt
