DR. ADENAUER TIEN JAAR KANSELIER KROESJTSJEV NAAR Historische ontmoeting WASHINGTON met Eisenhower Krasse oude heer gaf stabiliteit aan de jonge Bondsrepubliek Nieuwe wet op de Amerikaanse vakverenigingen aangenomen Rusland wenst conferentie als die van Genève inzake Laos Sunn schermde voorbarig met Internationaal Hof Opnieuw onrust op Cyprus 9 Kroesjtsjevs reisroute door de Verenigde Staten Liefhebber Spaanse ooievaars voor een Haags park Senator Kennedy kwam er zonder kleerscheuren af Besluit in Veiligheidsraad „onwettig" genoemd „Kanseliersdemocratie" Politiek wonder Nehroe in Afghanistan DINSDAG 15 SEPTEMBER 1959 Met een Russisch straalvliegtuig van het type Toepoelev-114, tot nog toe het grootste en zwaarste straalvliegtuig ter wereld, werd premier Kroes,jtsjcv van de Sovjet-Unie vanmiddag om half vijf (Nederlandse tijd) te Washington verwacht na een rechtstreekse vlucht uit Moskou, vanwaar hij vanmorgen om vjjf uur (Neder landse tijd) is vertrokken, uitgeleide gedaan door een grote menigte, onder wie Russische functionarissen van regering en partij, alsmede buitenlandse diplomaten. Juist voordat Kroesjtsjev zich bij zijn familieleden en overige reisgenoten in het toestel zou begeven, maakte zich een arbeider uit de menigte los die de vertrekkende premier naar Russisch gebruik op beide wangen kuste. De menigte riep: „Veel geluk" Behouden thuiskomst", toen Kroesjtsjev de trap naar het vliegtuig besteeg. en De Russische pre mier heeft gis teren verklaart zich gelukkig te prijzen dat hij president Eisen hower een dupli caat kan over handigen van de wimpel, die op de maan is gebracht. Hij zei deze wim pel gekregen te hebben van de geleerden die de Loenik II hebben gebouwd. Kroesj tsjev zegt een en ander in een brief ter beantwooi-ding van brieven en tele grammen die hij ontvangen heeft in ver band met zijn bezoek aan de Verenigde Staten. De Russische premier zegt dat hij zijn best zal doen om hun hoop te recht vaardigen. Hij schrijft, dat zijn reis samenvalt met twee grootse gebeurte nissen: de eerste geslaagde vlucht in do geschiedenis van een ruimteraket naar de maan en het in gebruik nemen van de eerste atoomijsbreker in de wereld, de Lenin. Hiermee wordt volgens Kroesjtsjev opnieuw bewezen, dat het Russische volk vastbesloten is de kernenergie voor vreed zame doelen te gebruiken. Tegen de achtergrond van het jongste Russische succes in de verovering van de ruimte is het wereldtoneel in gereedheid gebracht voor de ontmoeting, zo niet krachtmeting, tussen de regeringsleiders van de machtigste twee mogendheden dei- aarde, binnen wier bereik het ligt te be slissen over oorlog of vrede. Het is een treffen dat zijn weerga niet heeft in de mo derne geschiedenis. Voor het eerst wordt Europa, eertijds centrum der wereld, ge passeerd en staat als onderwerp van ge sprek misschien niet eens het belang rijkste, zij het dan het moeilijkste in het centrum van de belangstelling. Weliswaar heeft Eisenhower rugge spraak gehouden met zijn bondgenoten, maar Kroesjtsjev heeft zijn handen in Oost-Europa vrij. Zijn eerste gang na het Washingtonse overleg ligt in Oostelijke richting, eerst naar Peking en daarna waarschijnlijk naar Nieuw Delhi, hetgeen extra reliëf zou geven aan de bemiddelende en neutrale houding die de Sovjet-Unie heeft ingenomen in de Chinees-Indische grensgeschillen. West-Europa wordt door Washington geraadpleegd en heeft de ge ruststellende toezegging gekregen dat er niet „zonder ons en over ons" zal worden onderhandeld. Oost-Europa, dat in de Russische invloedsfeer ligt, werd offici eel niet geraadpleegd, al zal het, na Kroesjt sjevs terugkeer uit het Verre Oosten, waarschijnlijk wel ingelicht worden. De Westeuropeanen hebben overigens alle reden zich zorgen te maken over deze Rus- sisch-Amerikaanse ontmoeting, waarvan zij, ondanks alle informaliteit, de inzet vormen. De Russen wensen, nu zij formeel als gesprekspartner van de Amerikanen zijn toegelaten, onder meer een definitie ve regeling in Europa, die niet meer aan gevochten of bedreigd kan worden. Vertrek van de Amerikaanse troepen uit Europa, ontbinding van de Noordat- lantische Verdragsorganisatie, opheffing van de Amerikaanse bases in Europa, scheppen van een kernwapenvrije zone in Midden-Europa, met inbegrip van West- Duitsland, erkenning van de (communis tische) Oostduitse staat en de naoorlogse grens langs de Oder en Neisse met Polen, zijn verklaarde einddoelen van de Russi sche politiek. Deze beoogde ontmanteling van de West- europese defensie tegenover de steeds groeiende militaire macht van de Sovjet unie met kernwapens en raketten, zou ook West-Europa binnen de invloedssfeer van de Sovjet-Unie brengen. Dat is de re den waarom de Westeuropese leiders, en met name bondskanselier Adenauer van West-Duitsland en president De Gaulle van Frankrijk, zelfs niet op ondergeschik te punten aan de Russische verlangens te gemoet willen komen, zoals bij voorbeeld blijkt uit hun verzet tegen de ontmante ling van West-Berlijn, waarmee de Rus sen wilden beginnen en waarop de confe rentie van Genève is gestrand. Er komt dus heel wat op het spel te staan bij deze officiële dooi in de koude oorlog, waarbij beide partijen eikaars posities zul len aftasten en waaraan van beide zijden dreigementen zijn voorafgegaan. Ameri kaanse generaals hebben met hun uitlatin gen over de militaire macht van de Ver enigde Staten bittere Russische commenta ren uitgelokt, maar sinds de Russische re gering ten tijde van het Suezconflict Groot Brittannië en Frankrijk ondubbelzinnig wees op mogelijke represailles met raket ten, heeft Kroesjtsjev geen gelegenheid voorbij laten gaan duidelijke toespelingen te maken op Russische ballistische projec tielen, waarvoor geen plekje op de aarde veilig zou zijn. De Russische maanraket is een waarschuwing te meer dat die pro jectielen, naar aardse schaal gemeten, zeer zuiver kunnen worden gericht. De Amerikaanse vice-president Nixon heeft uit deze ontwikkeling de conclusie getrok ken dat het enige alternatief voor „bom- uitbarstingen met woorden" het gebruik van „echte bommen" in een totale oorlog is. Is Eisenhower wel partij voor Kroesj tsjev, de 65-jarige Russische leider, die zich in een harde leerschool onder Stalin de weg naar de leiding heeft gebaand en thans onvervaard en zelfbewust de top der werelddiplomatie bestormt?, zo heeft men zich in West-Europa afgevraagd. Eisenhower is naar Eui-opa gekomen om te bewijzen dat die taak hem wel is toe vertrouwd. Het publiek heeft met zijn geestdrift getoond dat het niet vreest dat de Amerikaanse president zal capituleren. Niettemin is er een reële verleiding voor de Amerikanen om met de Russen tot een vergelijk te komen, nu de dreiging van bui_ Amerikaanse grenzen zonder moeite kan overschrijden. De ontmoeting tussen Kroesjtsjev en Eisenhower is niet alleen wereldpolitiek, maar ook historisch gezien een zeldzame gebeurtenis, want nauwe- contacten tussen beide landen dateren in feite van deze eeuw. Rusland en Amerika hebben doorgaans vriendschappelijke be trekkingen onderhouden. Onder het tsaris tische regime was er maar één voortdu rende bron van wrijving: de onderdruk king van de minderheden, (inzonderheid de Joodse) die als immigranten in de Ver enigde Staten sterk vertegenwoordigd wa ren. In 1867 werd een territoriaal geschil opgelost door de verkoop van Alaska, „Russisch Amerika" voor zeven miljoen dollar aan de Verenigde Staten. Tevoren had tsaar Alexander II geweigerd in te gaan op het voorstel van keizer Napoleon III om tussenbeide te komen in de Ameri kaanse burgeroorlog en tijdens de inter ventie van de Europese landen in de Rus sische burgeroorlog van 1918-1921 hielden de Verenigde Staten zich afzijdig. Contacten tussen de Amerikanen en Rus sen kwamen eigenlijk pas tot stand na de bolsjewistische revolutie. Amerikaanse Quakers lenigden de nood die Stalins ter reur onder de boeren aanrichtte, Ameri kaanse bedrijven leverden machinerieën en deskundigen voor de Russische in dustrialisatie, Amerikaanse toeristen, ge leerden en schrijvers, aangetrokken door het communistische experiment, bereis den de Sovjet-Unie. Officieel contact kwam tot stand in 1933 toen de Verenigde Staten onder Roose velt besloten de Sovjet-Unie te erkennen. Nauwere samenwerking ontstond pas in 1941, toen Hitier de Sovjet-Unie aanviel en Roosevelt zijn persoonlijke vertegenwoor diger Harry Hopkins naar Moskou afvaar digde om Stalin Amerikaanse hulp aan te bieden. Ondanks Stalins voortdurende klachten over de geringe mate en het trage transport van het materieel en zijn herhaald aandringen op een tweede front, functioneerde deze hulpverlening tot te vredenheid van beide partijen. Echte moeilijkheden ontstonden over de naoorlogse regelingen, waarbij Stalin zich tegenover Roosevelt een gewiekst onder handelaar toonde en de basis wist te leg gen voor territoriale expansies en in vloedssferen in Europa, waarvan Kroesj tsjev thans de definitieve bevestiging na streeft. (Reuter) Ofschoon het bezoek van of ficiële zijde in Washington zeer is toege juicht vanwege de mogelijkheden tot be vordering van de internationale ontspan ning die het met zich zou brengen, heeft in de afgelopen weken toch een gevoelen van ongenoegen veld gewonnen dat uit drukking heeft gevonden in het Congres, in de pers waarin betaalde protestadver tenties verschenen en in betogingen van kleine omvang bij het Witte Huis en ande re voorname punten. Men verwacht ech ter niet dat het tijdens het bezoek tot noe menswaardige incidenten zal komen. Het „comité voor vrijheid van alle volken" gaat rouwbanden uitdelen Verscheidene afgevaardigden hebben pogingen in het werk gesteld om het Con gres voor de aankomst van Kroesjtsjev op reces te krijgen zodat de Russische pre mier niet de gelegenheid zou krijgen de volksvertegenwoordiging toe te spreken zoals voor hoge bezoekers te doen gebrui kelijk is. Ondertussen staan de veiligheidsdiens ten onder hoogspanning. Een vijftien dui dend man politie, militairen en leden van de veiligheidsdiensten komen op de been. Alle routes waarlangs de Russische gast zal gaan, worden zeer grondig geïnspec teerd en bewaakt. De Russische premier zal volgens het programma slechts twee conferenties met president Eisenhower hebben, een kort na zijn aankomst en de andere op 24 sep tember na terugkeer te Washington van een reis door het land. Het is Eisenhowers bedoeling een dooi in de koude oorlog tussen Oost en West tot stand te doen komen en hij verwacht van Kroesjtsjevs bezoek geen onmiddellijk of ingrijpend resultaat. LONDEN (Reuter). De Turkse stafchef, generaal Rustu Erdelhun, heeft maandag bij een bezoek aan de Britse mariniers te Portsmouth op schudding veroorzaakt. Nadat hij de eenheden, die te zijner ere waren aangetreden, uitvoerig had geïnspecteerd, zei hij tot de hem be geleidende officieren: „Laten we het nog eens helemaal overdoen". De be- loeling hiervan werd duidelijk, toen de adjudant van de generaal met een film camera verscheen. De gastheren kon den niet anders doen dan het Turkse verzoek inwilligen en zo werden de mariniers voor de tweede maal geïn specteerd terwijl de bewegingen van de stafchef op de filmstrook werden vast gelegd. Vervolgens nam generaal Er delhun de camera zelf ter hand, nadat hij de militairen had verz:ocht „wat rond te marcheren". Toen de film vol was, verzocht de gast een marinier, een nieuwe te gaan halen (Van onze Haagse redacteur) De Spaanse ambassadeur in Nederland, dag op het weidse plein voor het Haagse gemeentehuis aan de burgemeester van de hertog van Baena, heeft vrijdagmid- schoten, drie ooievaars en drie flessen sherry overhandigd bij wijze van groet van diens ambtgenoot van de Spaanse sherrystad Jerez de la Torontera. Mr. Van Kolfschoten had aanzienlijk minder moeite met de aanvaarding der flessen dan met het in ontvangst nemen van de lepelaars, 's-Gravenhage, mr. H. A. M. T. van Kolf- een ereplaats in het Haagse wapen in neemt. Uit de in het Frans gehouden toespra ken vernamen we, dat de ooievaar ook in de streek van Jereze de vruchtbaarheid symboliseert, maar de ambassadeur hoopte, dat zulks niet al te prompt in Den Haag merkbaar zou worden om de huisvestings problemen van het gemeentebestuur niet nog groter te maken. Wellicht, dat men daarom gedurende deze ceremonie in zak formaat de bruisparen langs een andere weg naar de trouwvertrekken voerde. De vogels dragen dezelfde namen als de drie flessen „vloeibare zonneschijn": Man- zanilla, Fino en Oloroso. Ze worden in een der stadsparken gehuisvest en daar ze zijn geleewiekt (dat is wat minder kort gekortwiekt), zal de reis per K.L.M. van de sherry naar de melk wel de langste vlucht blijven welke zij ooit hebben ge maakt. (Van onze correspondent in de V.S.) President Eisenhower heeft maandag 't omstreden wetsontwerp getekend waar mee de uitroeiing van corruptie en mis dadige activiteit in de vakbeweging wordt beoogd en waarbij zekere beperkingen worden opgelegd aan het georganiseerde posten en andere activiteiten van de vak beweging. De nieuwe wet „Labor-Mana- gement Reporting and Disclosure Act of 1959" is de grootste hervorming van de arbeidswetgeving sinds de Taft-Hartley- wet van twaalf jaar geleden. Het Amerikaanse Congres heeft met grote meerderheid deze nieuwe wet aan genomen om de activiteit van de vakver enigingen te regelen. Het publiek was werkelijk verontwaardigd geraakt over de corrupte praktijken van een beperkt aan tal vakorganisaties en vooral de transport arbeiders onder Beck's en Hoffa's leiding hadden veel ergernis gewekt. Zonder die publieke ontstemming zou een wet, die de vakbeweging wat meer aan banden legt, geen meerderheid behaald hebben en men kan niet ontkennen, dat de werkgevers organisaties dankbaar gebruik hebben ge maakt van de heersende ergernis. MOSKOU (Reuter) De Russische re gering heeft een internationale conferen tie over Laos voorgesteld, meldt het Rus sische persbureau Tass. De conferentie zou de toestand in Laos moeten normali seren. Zij zou onverwijld moeten worden bijeengeroepen met als deelnemers de landen, die in 1954 de conferentie over Indo-China te Genève hebben bijgewoond. Naar de mening van de Russische re gering moet de internationale commissie van toezicht voor Laos rapport aan de voorgestelde conferentie uitbrengen over het resultaat van het verrichte werk en aanbevelingen doen ter verbetering van de toestand. De Sovjet-Unie is ervan overtuigd, dat de spanning in Laos alleen kan worden opgeheven op basis van de akkoorden van vrede en veiligheid in Indo-China. De Russische regering is van oordeel, dat het debat in de Veiligheidsraad over het vormen van een subcommissie voor Laos en de stemming van 10 september in de raad over de ontwerp-resolutie van het Westen een duidelijke schending van het Handvest en van het reglement van de Veiligheidsraad vormen. De Sovjet-Unie stelt Amerika, Enge land en Frankrijk de indieners van de resolutie verantwoordelijk voor deze gang van zaken, die „verstrekkende ge volgen voor de vrede en veiligheid in In do-China" kan hebben. Het optreden van de Westelijke mogend heden in de Veiligheidsraad, zo gaat de verklaring voor, is een weerspiegeling van de pogingen van bepaalde kringen in die landen om de internationale toestand te bederven, juist toen er duidelijk tekenen waren van ontspanning en de gehele mens heid hoopte dat er als gevolg van de we derzijdse bezoeken een eind aan de kou de oorlog zou komen. Aan de Gcneefse conferentie van minis ters van buitenlandse zaken werd in 1954 deelgenomen door Rusland, Amerika, En geland. Frankrijk, China en de vier Indo- chinese staten. (AFP) Naar van doorgaans welinge lichte zijde te Washington wordt vernomen zullen de V.S. zeer waarschijnlijk het Rus sische voorstel van de hand wijzen. VIENTIANE (UPI) In de provincie Sam Neua zijn de rebellen weer actief ge worden, aldus is te Vientiane meegedeeld. In het communiqué, dat melding maakte van de activiteit der Pathet Lao-rebellen werd echter gezwegen over de situatie rond Mongsoe, waar de rebellen donder dag in de aanval zijn gegaan. De laatste berichten meldden, dat een kolonne ver sterkingen voor het garnizoen van Mong soe zich een weg baande door het oer woud. Ten noorden en noordwesten van de stad Sam Neua hebben verkenningspatrouilles van het leger grootscheepse rebellenac- tiviteit gemeld. Nadere bijzonderheden ontbreken. TOKIO (Tass) Het Russische pers bureau Tass meldt, dat het Japanse publiek verotnrust is over Amerikaanse berichten, dat de Amerikaanse strijdkrachten op Oki nawa in staat van alarm zijn gebracht. Bovendien zouden alle verloven van de mariniers, bepaalde infanterieeénheden en medische diensten zijn ingetrokken. WASHINGTON (AFP) De Ameri kaanse minister van defensie, McElroy ver trekt zondag met de stafchef van de lucht macht, generaal White, naar het Verre Oosten. Via Alaska gaat de reis naar Tokio, waarna bezoeken zullen worden ge bracht aan Zuid-Korea, Formosa, Hong kong, Manilla, Australië en Nieuw Zee«- land. (Van onze correspondent in Bonn) Op 7 september 1949 ging te Bonn de première van de Westduitse Tweede Ka mer, de Bondsdag. Acht dagen later werd de toen reeds kras genoemde 74-jarige dr. Adenauer door de Bondsdag tot de eerste kanselier van de Bondsrepubliek Duits land gekozen met een meerderheid van één stem. Sedertdien zijn tien jaar ver lopen, waarin West-Duitsland is uitge groeid tot een zelfstandige staat, tot een welvarend land, tot een trouw NAVO- partner, tot een voorstander van Europese samenwerking. Tien jaar, waarin toch vóór alles de oude heer, wiens carrière op die 15e september voor de tweede maal be gon, zijn autoritair stempel zette op een nieuw Duitsland. In 1949 was West-Duitsland nog een be zet land. Het zou het blijven tot de herfst van 1954. Pas toen werd het een soeve reine staat, die vrij kon beschikken over de eigen binnen- en buitenlandse rechten. Maar toen reeds had het sociaal-econo misch afgerekend met de ellende van het verleden uit de jaren 19331945. Nog in 1947 was de produktiecapaciteit van West- Duitsland niet groter dan om voor elk van de goed vijftig miljoen inwoners één kostuum te maken inveertig jaar. één hemd in.... tien jaar. Thans behoort West-Duitsland economisch tot de sterkste landen ter wereld. Maar wat waarschijn lijk toch wel het voornaamste is: de hui dige welvaart, bereikt op grond van een uiterst liberaal stelsel, wordt gesteund door vertrouwen van de westelijke wereld in de nieuwe staat van de Westduitse bevol king in het democratische systeem. Men spreekt graag van het Duitse „wirt- schaftswunder", en daarbij heeft men clan het oog op de grote welvaart, die in be trekkelijk korte tijd is bereikt. Een derde van alle Westduitse gezinnen woont in een eigen huis, zeventien percent heeft een eigen auto, 25 percent een eigen koelkast, twintig percent een eigen was machine. Er zijn bijna drie miljoen tele visietoestellen. Er gaat een golf van be stedingen over het land: steeds meer „Sekt" (Duitse champagne) wordt er ge dronken en tot ieders grote verbazing is de afzet van kaviaar een winstgevend be drijf geworden.... Kortom, welvaart ziet men alom en dat bij een werkkracht, waarover geklaagd wordt dat zij afneemt. Men is meer dan ooit gesteld op vrije tijd, op kortere werkweken, op langere va kanties. Dit zijn de schaduwzijden van het. „wonder". Maar het heeft zeker ook iets van een wonder wat bereikt is op politiek terrein. De tien jaar oude Bondsdag, die een over- tenaf niet alleen de Europese, maar ook de stelpende hoeveelheid werk heeft verzet, verkreeg een good-will onder de bevol king, zoals Duitsland die in feite méér nodig had in de Weimarse tijd van 1919 tot 1933. Er is hierin stormachtig gedebatteerd, Men heeft er ware parlementaire veld slagen geleverd, gejammerd en geschreeuwd maar vooral is men er in die Bondsdag in geslaagd te breken met wat voor 1933 als Duitse democratie doorging. De poli tiek concentreerde zich tenslotte op twee partijen, de CDU/CSU en de SPD, waar mee een breuk niet slechts met de Duitse parlementaire traditie, maar eigenlijk met de geheel Europees-continentale traditie, wat het partijwezen aangaat, werd be reikt. Wat zich na tien jaar „Bonnse" de mocratie heeft ontwikkeld, is een duide lijke neiging tot het Britse twee-partijen stelsel, dat voor Duitsland het bijzondere voordeel heeft, dat het kleine extremis tische groepen geen kans meer biedt. Com munisten noch neo-nazi's kunnen thans aan bod komen. Te minder daar de welvaart een groot vertrctiwen heeft gegeven in de. „Bonnse" democratie. „Bonnse" democratie? In de Westduitse hoofdstad spreekt men liever van „kanse liersdemocratie", waarmee men het oog heeft op de ietwat autoritaire wijze, waar op Adenauer tien jaar lang nu al zijn ambt uitoefent. Autoritair de Westduitse grondwet gaf Adenauer daartoe alle kans. Alleen de bondskanselier, zegt de grond wet, is verantwoordelijk. De ministers staan op de tweede rang, omdat de grond wet vóór alles is gemaakt om een sterke regering te scheppen, in tegenstelling tot de Weimarse republiek, die aan elkaar hing van zwakke regeringen. Voor een man van allure school in 1949 in de grondwet een kans om zelfbewust, autori tair, maar democratisch de zaak in han den te nemen. Welnu, de toen 74-jarige Adenauer nam die kans, en haalde er alles uit wat er in zat. Hij alleen is de Bondsdag, die hem kiest, verantwoording schuldig voor de gehele politiek. Hij wijst de mi nisters aan. die de president formeel be noemt. Wat in geen enkel democratisch Westeuropees land voorkomt, kon daar gebeuren: West-Duitsland behield toen tien jaar lang, de eerste tien jaar van zijn bestaan, hetzelfde regeringshoofd. Want Adenauer won met zijn CDU/CSU niet slechts de verkiezingen in 1953 maar ook die in 1957 verkiezingen, die geheel af gesteld leken te zijn op één man, Adenauer, en daarom ook „Adenauer-volksstem- mingen" werden genoemd. De voormalige burgemeester van Keu len, die tijdens de Weimarse republiek reeds de kans kreeg kanselier te worden en die toen ook op de nominatie stond voor de kandidatuur van president deze thans 84-jarige politicus geldt in de eerste plaats als de man die in West-Duitsland stabiliteit gaf. Zijn bijzondere persoonlijk heid, zijn uitgebreide politieke macht, zijn harde hand en zijn gevoel voor tactiek dit alles leidde er toe dat hij zijn bewind tien jaar lang hard, maar volgens alle democratische regels kon uitoefenen. Waai de Weimarse republiek leed onder labili teit, daar kon Adenauer in de Bonnse „kanseliersdemocratie" rust en welvaart scheppen. West-Duitsland had in deze eerste tien jaren van zijn bestaan ongetwijfeld een president nodig, wiens optreden geestelijk een resolute breuk betekende met het dic tatoriale gedoe van voorafgaande decen nia. die president bleek Heuss te zijn. En het land had een regeringschef nodig, die moest profiteren van alle macht die de grondwet hem maar kon geven, die daar enboven een persoonlijkheid was, een harde onderhandelaar en een bekwaam tacticus: die man was Adenauer. Slechts zelden zal de start van een nieuwe staat Dr. Adenauer is gewoon zijn vakanties door te brengen in Cadeuabbia, een plaatsje aan het Como-meer i?i Noord- Italie, waar een villa wordt ingericht als tijdelijk regeringskwartier. Dit jaar was hij er onder een merkwaardig hoedje te zien. begunstigd zijn door het voorhanden zijn van twee van dergelijke boven allen uit stekende politici. Dat Adenauer, in tegen stelling tot Heuss, in die tien jaar menig gevecht moest leveren tegen zijn omge ving, en dat hij daarbij bepaald niet altijd een gelukkige hand had wie vergeeft dit niet een politicus, die onmiskenbaar een groot man bleek te zijn bij het leiden in de moeilijkst denkbare omstandigheden van een staat, toen die uit het niets moest worden gecreëerd? Met recht kon Ade nauer dezer dagen wijzen op vier funda mentele successen uit de laatste tien jaar die zijn bewind bereikte: 1. economisch is het land gezond, 2. van werkloosheid is geen sprake, 3. de munt is stabiel, 4. mil joenen vluchtelingen zijn op bevredigende wijze in het arbeidsproces opgenomen. Het zijn ondanks alle mogelijke critiek op „Bonn" grote successen. Een poging om langs wettelijke weg op te treden tegen ondemocratische en cor rupte vakverenigingspraktijken was stel lig verantwoord: de vakbeweging zelf had zich niet bij machte getoond schoon schip te maken op eigen domein. De leiders van de vakbonden hebben niettemin moord en brand geschreeuwd over de wet die hun boven het hoofd hing. Hun taal was rijke lijk overdreven. Deze wet zal waarlijk niet zoals sommigen betoogden aan de vakbeweging de doodsteek toedienen. Tweeërlei uitwerking kan men ver wachten: a. De wet zal het ietwat moeilijker ma ken voor de vakverenigingsleiders om per soonlijk te profiteren van hun positie, maar de meeste gewiekste leiders zullen zich daardoor niet uit het veld laten slaan. b. Kleine vakverenigingen zullen enigs zins belemmerd worden in hun werk door een paperassenlawine en vooral in het zui den van de Verenigde Staten zal het nog moeilijker worden dan voorheen om vak organisaties op te richten. Compromis Aanvankelijk had de jonge Democra tische pretendent voor het presidentschap, Kennedy, er in de Senaat een wet door gekregen, die de vakbeweging met enige tegenzin wel aanvaardbaar wilde noemen. In het Huis van Afgevaardigden echter bleek de neiging om krachtig tegen de vakbeweging op te treden zo sterk, dat daar een wet tot stand kwam, die veel verder ging dan Kennedy's ontwerp. Twaalf dagen hebben vertegenwoor digers uit beide huizen geconfereerd om tot een compromis te komen en het resul taat is thans een wet, die door de vak beweging officieel wordt verfoeid. Ken nedy is er politiek echter zonder kleer scheuren afgekomen, want de leiding van het overkoepelende vakverbond heeft er officieel haar waardering uitgesproken, dat Kennedy en sommige anderen de scherpste kanten hadden afgevijld van het ontwerp dat het Huis aanvankelijk had aangenomen. Het zou voor Kennedy een grote slag geweest zijn. indien hij zich een veto van de vakbeweging op de hals had gehaald in zijn streven naar de Democra tische kandidatuur. (Van onze correspondent in Bonn) In de Westduitse hoofdstad is onlangs overleg gepleegd tussen Nederlandse en Westduitse rijnvaartdeskundigen, die de mogelijkheden hebben onderzocht welke kunnen leiden tot een oplossing van het ge schil over de Rijnvaart. Er is inderdaad geen sprake van dat daarbij „besloten" zou zijn het geschil voor te leggen aan het Internationale Gerechtshof in Den Haag, aldus vernemen wij van diplomatieke zij de. Men kan, zo vernemen wij voorts, de mo gelijkheid niet uitsluiten dat het probleem voor het Internationale Gerechtshof zal komen, maar daarover zullen de delega tieleiders het eerst eens moeten worden. De heren van Houten en Lahr hebben, el kaar de afgelopen weken niet meer ge sproken. Evenmin hebben, zoals van ze kere Westduitse zijde gezegd is, de minis ters Luns en Von Brentano het besluit ge nomen de zaak voor te leggen aan 't In ternationale Hof. Iedere verklaring dat in onderlinge samenwerking besloten zou zijn dit te doen is voorbarig. Hier is waarschijnlijk sprake van een voorbarige uitlating van Westduitse zijde waarbij als besluit is genoemd dat wat in werkelijkheid nog slechts onderhandelings object is tussen deskundigen van beide par tijen. De uitlating werd onlangs gedaan door een vertegenwoordiger van het minis terie van Buitenlandse Zaken te Bonn op een persconferentie hier naar aanleiding van een vraag over de stand van zaken van het Westduits-Nederlandse overleg. Blijkbaar is daarbij als voldongen feit ver meld wat in werkelijkheid nog slechts een mogelijkheid inhoudt. Dat van Nederland se kant ten deze totdusver gezwegen is, past volkomen bij de gang van zaken van het algemene overleg. NICOSIA (Reuter/AFP) Zondag zijn in Kyrenia (Noordwest-Cyprus) vlug schriften verspreid waarin gezegd wordt, dat de gehele Cyprische bevolking zich zal verzetten tegen „de gewelddadige uitvoe ring van de Londense overeenkomst aan gaande Cyprus" en „elk middel tot haar beschikking" zal aanwenden. De vlug schriften. die verspreid zijn door de on dergrondse beweging die zich „het ge knechte en verdeelde Cyprus" noemt, eist van aartsbisschop Makarios, dat hij een volksstemming uitschrijft om de wensen van het volk vast te stellen. Makarios heeft zondag „ergens in Cyprus" besprekingen gevoerd met zijn belangrijkste medewerkers en met leiders van de EDMA over de uitnodiging van generaal Grivas voor een onderhoud in Athene. Aframmeling Een vijftiental gemaskerden heeft vrij dagmiddag zes monniken van een klooster in Midden-Cyprus een pak slag gegeven. De overvallers zouden lid zijn van de KEM een beweging voor vereniging van Cyprus met Griekenland. Kerkelijke autoriteiten in Nicosia hebben de Cyprische regering gevraagd geen actie te ondernemen voor de aanval op het klooster. Een paar dagen geleden heeft Makarios het klooster be zocht om te bemiddelen in een geschil tussen enkele monniken en abt Irineos. KABOEL (Reuter) De Indische eer ste minister Nehroe is maandag in Kaboel aangekomen. Hij brengt een officieel be zoek van vier dagen aan Afghanistan. Zijn dochter mevrouw Indira Gandhi, voor zitter van de Congrespartij, die in India aan het bewind is. vergezelt hem. Premier Sardar Mohammed Daud, de Afghaanse premier, verwelkomde Nehroe op het militaire vliegveld te Bagram, dat met Russische technische steun is aan gelegd. Nehroe zal een onderhoud hebben met koning Zahir en verscheidene malen ge legenheid hebben voor bespi-ekingen met premier Daud.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1959 | | pagina 9