Uitgaan in Haarlem
E.E.G.-tariefsverlagingen eventueel
van toepassing op derde landen
De Theo Mann-Bouwmeester-ring
Charlotte Kohier met „Olivia"
Een Walsdroom" van Oscar Straus door
Haarlems Dilettanten Operette Gezelschap
13
HALLSTEIN OVER VRIJHANDELSZONE
Franse DC-7 na start
bij Bordeaux neergestort
Van de 65 passagiers
slechts 12 overlevenden
Bonn is ongerust over een
uitlating van Herter
VS niet tegen Russisch-
Oostduits vredesverdrag?
„Heli's highway" in een
autobus
op ieders lip!
OFkfllljüFÏïjf
VRIJDAG 2 5 SEPTEMBER 1959
Prof. W. Hallstein, de voorzitter van de E.E.G.-Commissie, heeft in het Europese
Parlement niet met ja of neen willen antwoorden op de vraag, of hij een Europese
Vrijhandelszone of multilaterale economische associatie wenst. Waar het nu om gaat,
zo zei hij, is het doorbreken van de huidige impasse. We moeten de zaak van de
economische associatie pragmatisch benaderen, de principiële kwesties laten rusten
en de zes regeringen bijgevolg niet tot een principiële uitspraak dwingen. De vraag
was aan Hallstein gesteld door de Nederlandse K.V.P.-afgevaardigde Blaisse, die
als rapporteur van de commissie voor handelsaangelegenheden van het Europese
Parlement een inleiding hield over het vraagstuk van de Europese economische
associatie.
Hallstein zei, dat er in elk geval vier
voorwaarden aan de multilaterale associa
tie moeten worden gesteld: 1. dat de voor
gestelde oplossing technisch uitvoerbaar
is, 2. dat zij politiek aanvaardbaar is, 3.
dat zij de ontwikkeling van de Gemeen
schap der zes niet in de weg staat, 4. dat
zij rekening houdt met de betrekkingen
tussen de Gemeenschap en de rest van
de wereld.
De zes regeringen zijn het nog niet ge
heel eens over deze voorwaarden. Daar
om heeft de E.E.G.-commissie voorstellen
uitgewerkt voor een pragmatische metho
de, die rekening houdt met de bestaande
realiteit. De associatie van Griekenland
en Turkije met de E.E.G. vormt een on-,
derdeel van deze methode. Zij geeft een
eerste reden tot voldoening aan de voor
standers van ideale oplossingen.
Hallsteins voorstellen:
Een geleidelijke, volledige afbraak van
de contingenten in het handelsverkeer voor
industriële produkten in de gehele we
reld;
toepassing van de volgende, verlaging
van de tarieven binnen de E.E.G.op 1
juli 1960, op basis van wederkerigheid, op
het verkeer met niet E.E.G.-landen.
Deelneming aan de G.A.T.T.-conferen-
tie van 1960-1961 die zal spreken over een
Amerikaans voorstel om de douanetarie
ven van de 35 G.A.T.T.-landen in twee jaar
tijd met twintig percent te verlagen. De
E.E.G. zou zich bereid moeten verklaren
met de andere Europese landen voorover
leg te plegen.
De E.E.G. moet verklaren dat zij een
liberale handelspolitiek in de gehele we
reld wenst. Voorts zou nu reeds verklaard
moeten worden dat door de E.E.G. na de
G.A.T.T.-conferentie van 1960-1961 nieuwe
voorstellen voor belangrijke tariefverla
gingen, op basis van wederkerigheid, zul
len worden gedaan.
De gemeenschap is bereid in moeilijke
gevallen tariefcontingenten toe te staan
aan zijn Europese handelspartners, uiter
aard weer op basis van wederkerigheid,
en voor zover dit in overeenstemming is
met de bepalingen van het G.A.T.T.
E.E.G. moet open Gemeenschap blijven
De heer Blaisse had in zijn inleiding ge
wezen op vroegere uitspraken van Hall
stein, waarin deze zich voor een Europese
multilaterale economische associatie had
uitgesproken. Dat moet volgens hem het
uiteindelijke doel blijven, al stelde hij aan
een vrijhandelszone een aantal voorwaar
den, bijvoorbeeld dat zij ook de landbouw
producten zou omvatten. De Nederlandse
afgevaardigde wees er met nadruk op dat
bij de ratificatie van het E.E.G.-verdrag
in de Benelux-landen en Duitsland duide
lijk was vooropgesteld, dat de E.E.G. een
open gemeenschap moest zijn en geen pro
tectionistisch blok.
DE NEGEN MUZEN
Carl Garaguly. Carl Garaguly, de
nieuwe dirigent van het Gelders Orkest,
die dezer dagen zijn werkzaamheden in
Arnhem is begonnen, is aangezocht om in
de maand april 1960 als gastdirigent op te
treden met het Gewandhaus-Orkest te
Leipzig, dat hij in het vorige seizoen ook
reeds dirigeerde. Garaguly, die nog in
Stockholm woont, overweegt zich defini
tief in Nederland te vestigen. Hij is 58 jaar
oud en gehuwd met een Zweedse.
De heer Blaisse kon zich voorstellen dat
Frankrijk redenen had om voor het ogen
blik niet voor een Europese vrijhandelszo
ne te voelen, doch men zou aan de Franse
bezwaren tegemoet kunnen komen door
middel van uitzonderingsbepalingen. Als
dan maar de conceptie van de uiteinde
lijke vrijhandelszone behouden bleef. Wat
Amerika betreft, zei de heer Blaisse, latei-
bijgevallen door prof. Hallstein, dat de
Verenigde Staten na de oorlog, nadat ze
Europa met omvangrijke financiële hulp
op de been hadden gebracht, de preferen
tie van de E.G.K.S. en daarmee discrimi
natie van de Amerikaanse handel welwil
lend hadden toegelaten. Nu is echter de
Amerikaanse betalingsbalans in een on
gunstiger positie komen te verkeren en
men moet zich afvragen of de Verenigde
Staten een uitbreiding van de preferentie
en dus discriminatie van de Amerikaanse
handel door een grotere Europese vrij
handelszone zouden goedkeuren.
BORDEAUX (Reuter/AFP) Een vlieg
tuig van het type DC-7 van de Franse
maatschappij „Transports Aériens Inter-
continentaux" (T.A.I.) is donderdagavond
kort voor middernacht ongeveer vier km
van het vliegveld van Bordeaux, vanwaar
het was opgestegen, in een bos van pijn
bomen neergestort. Van de 65 inzittenden
overleefden twaalf onder wie drie kleine
kinderen het ongeluk en 53 mensen
kwamen om. Er zijn zes zwaar gewonden.
De minister van gezondheid van Frans
Kameroen, Sekoe Sissoko, behoorde tot de
lichtgewonden. De overlevenden schijnen
uit het toestel geslingerd te zijn op het
ogenblik, dat dit de grond raakte. De
andere inzittenden zaten opgesloten in het
vliegtuig, dat in brand vloog. Er waren
negen bemanningsleden. De T.A.I. deelde
mee, dat drie omgekomen Britten naar
men gelooft de enige niet-Fransen zijn.
Kort na het opstijgen weerklonk er een
luide ontploffing en er kwamen twee ge
weldige lichtflitsen uit het toestel. Wrak
stukken lagen over een groot gebied ver
spreid. Het toestel had zich een weg van
honderd meter door het bos gebaand. De
reddingsploegen werden in hun pogingen
belemmerd door het duister en het ont
breken van begaanbare wegen in het bos.
Personeel van de Franse luchtmacht, dat
gestationeerd is op Merignac vertelde dat
de DC-7 nauwelijks een minuut na de
start door een explosie uiteen werd ge
reten. Aan het eind van de startbaan viel
het toestel in een bos pijnbomen, en vloog
daar onmiddellijk in brand.
Naar aanleiding van de verklaring van
Cor van der Lugt Melsert over de oprich
ting van de Else Mauhsstichting, in het
bijzonder de motivering van diens weige
ring daaraan enige medewerking te verle
nen, stelt mej. I. Mauhs er prijs op van
haar kant nadrukkelijk te verklaren dat
haar moeder meer dan eens oprechte spijt
heeft geuit over de juridische onmoge
lijkheid de Theo Mann-Bouwmeester-ring
te kunnen overdragen aan een (en dan tel
kens met name genoemde) acteur. De tekst
van de stichtingsakte aldus mej. Mauhs
opent thans gelukkig de juridische mo
gelijkheid geheel volgens de wens van de
testatrice te handelen.
Over de verklaring van Cor van der
Lugt Melsert deelt mej. G. Alingh Brug-
mans mede dat zij zich niet akkoord had
verklaard met een in de concept-oprich
tingsakte voorkomende clausule, volgens
welke „zij en de heer Van der Lugt Melsert
van oordeel waren dat er op dat moment
geen actrice voor de onderscheiding in
aanmerking kwam". Woensdagochtend
heeft mej. Alingh Brugmans dit „niet-
akkoord gaan" telefonisch uitdrukkelijk
ter kennis gebracht van notaris mr. J. J. E.
Stuyt. Deze antwoordde daarop terstond
dat de bedoelde clausule reeds was ge
schrapt.
Door de hierboven afgedrukte ver
klaringen wordt de kwestie er niet. duide
lijker op. Wel blijkt uit de mededeling van
mej. I. Mauhs, dat haar moeder zoals
wij gisteren al schreven de juridische
onmogelijkheid om de ring aan een man
nelijke collega over te dragen volkomen
besefte. Maar dat daartoe nu wèl een
juridische mogelijkheid zou bestaan is een
stelling, die blijkbaar alleen berust op de
hypothese dat de dochter van mevrouw
Mauhs het. recht heeft, naar eigen goed
dunken over de ring te beschikken en deze
dus, als zij dal rvenst, aan een stichting
over te dragen. Als men bedenkt, dal Else
Mauhs de ring nooit in volle eigendom
heeft ontvangen maar die om zo te
zeggen „in bruikleen" heeft gekregen,
immers met de verplichting om de ring bij
MET DE VOORDRACHT van het tien
jaar geledenin Engeland nogal opzienba
rend verschenen boek „Olivia" heeft Char
lotte Kohier donderdagavond in de kleine
zaal van het Concertgebouw te Amster
dam beivezen zich geenszins te willen be
perken tot het exploiteren van gangbaar
gebleven successen uit haar veelomvat
tend repertoire. Maar dat niet alleen. Men
kreeg sterker dan voorheen althans dan
in de laatste jaren bij het aanhoren de
indruk, dat zij meer aan zichzelf dan ver-
onderst, ellender wijs aan de wensen en de
omvang van haar publiek heeft gedacht.
Uit de vele haperingen en versprekingen,
die na enige herhalingen wel niet meer
zullen voorkomen, kon men misschien tot
een persoonlijke betrekking concluderen,
gegroeid tijdens het identificatieproces.
Op de een of andere manier moet Char
lotte Kohier de behoefte hebben gevoeld
zich te verplaatsen in het schemergebied
van de vooravond der volwassenheid, zich
te verliezen in de zielsverwarring van een
ander, terug te halen in de verbeelding
wat ver weg en voorbij is. Maar voor alles
zal zij na haar vele demonstraties van
virtuoos gedetailleerde typeringskunst be
wust gewild hebben een nieuwe kracht te
puren uit versobering tot elementaire ge
voeligheid.
OP HET EERSTE gezicht lijkt „Olivia"
weinig geschikt voor een avond solotoneel,
zoals men van Charlotte Kohier gewend
is. Maar in wezen is deze geschiedenis
van een zestienjarig Engels meisje in een
Frans pensionaat een tamelijk sterk voor
beeld van zelfdramatisering, hetgeen trou
wens blijkt uit de keuze van het pseudo
niem der schrijfster, te weten de naam
van de titelheldin. De in herinnering nog
maals doorgemaakte handeling voltrekt
zich in het Victoriaanse tijdperk van inge
snoerde emoties en bekrompen conventies.
Olivia raakt op de voorname kostschool
volledig onder de bekoring van de fasci
nerende lerares Mile Julie, die zij dweep
ziek bewondert om haar geest en haar
charme. Zij laat zich als een gewillige
prooi meeslepen door de ongedifferentieer
de sensaties tussen schoonheidservaring
en hartstocht, onevenwichtig heen en weer
geslingerd tussen aanbidding en jaloezie.
Er groeit in haar een radeloosmakende
liefde, waar haar verstand door gebrek
aan inzicht in menselijke verhoudingen
geen oplossing voor weet. Er is geen tra
giek, want zij is volmaakt onschuldig.
Charlotte Kohier tijdens haar voordracht
MET DIT EVEN subtiel als gereser
veerd geschreven verhaal heeft Charlotte
Kohier het zich bijzonder moeilijk ge
maakt. Zij zit op het toneel als de oudere
vrouw, die uit het licht van haar berusten
de levenswijsheid terugtreedt in het ro
mantische landschap van haar puberteit
en tegelijk de koel registrerende toe
schouwster blijft van de wisselingen tussen
fantastisch mooie wensbeelden en vrese
lijke hallucinaties. Deze boeiende verdub
beling gelukt beter naarmate de zonder op
smuk geschetste situaties zich duidelijker
aftekenen. Men geeft zich langzaam ge
wonnen, men bewondert vooral het ver
vloeiende in de expressiviteit, de volgba-
re overgangen van onzekerheid naar angst
naar extase naar gekweldheid. Met haar
rijkgeschakeerde talent dwingt mevrouw
Kohier haar auditorium tot een aandacht,
die overgaat in ontroerbaarheid.
Davicl Koning
haar leven of bij testament aan een andere
actrice over te dragen, rijst de vraag hoe
het mogelijk is dat het kleinood nu een
voudig als een onderdeel van de nalaten
schap wordt beschouivd. Men mag ver
wachten dat prof. Pitlo en mr. Stuyt hun
opvattingen hieromtrent spoedig in het
openbaar bekend zullen maken, want het
publiek heeft er stellig recht op, precies te
weten hoe deze zaak ligt.
Maar zelfs als de kwestie juridisch vol
komen in orde zou blijken te zijn en
gezien de positie van de betrokkenen valt
het moeilijk, daaraan te twijfelen is
daarmee de ethische kant van de zaak nog
geenszins in orde. De oorspronkelijke
schenkers van de ring hebben zeer beslist
nooit de bedoeling gehad, hun geschenk
nog eens bij een mannelijk toneelspeler
terecht te laten komen en dit legt èn het
door Else Mauhs met de keus belaste twee
manschap, èn haar dochter, èn de nu op
gerichte stichting de verplichting op, die
opzet te respecteren. Vooral nu mej.
Alingh Brugmans, gezien bovenstaand be
richt, ontkent dat zij en Cor van der Lugt
Melsert van oordeel waren dat er geen
actrice voor de onderscheiding in aan
merking kwam., valt eigenlijk de hele
grondslag voor de oprichting van de stich
ting weg. We mogen hier immers uit op
maken dat mej. Alingh Brugmans, evenals
de heer Van der Lugt Melsert, vindt dat er
wèl een actrice te vinden is die de ring
met ere zou kunnen dragen. Welnu, waar
om wordt hij haar dan niet aangeboden?
Fimon Koster
Van onze correspondent in Bonn)
In de Westduitse hoofdstad toont men
zich ongerust over een uitlating van de
Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken Herter, die dinsdag op een persbij
eenkomst te New York heeft gezegd: „De
Verenigde Staten hebben niets tegen een
afzonderlijk vredesverdrag van de Sovjet-
Unie met Oost-Duitsland. maar de Russen
mogen daarbij aan de Oostduitsers geen
rechten overdragen, die wij in Berlijn
hebben. De Russen hebben niet het recht
rechten weg te geven, die zij niet bezit
ten."
Om twee redenen heerst te Bonn over
deze uitlating ongerustheid:
1. Zoals door de oppositiepartij de so
cialistische S.P.D., is gezegd zou dit er
op neerkomen dat Washington een Rus-
sisch-Oostduits vredesvérdrag, indien
daarin de westelijke rechten in Berlijn
worden geëerbiedigd, zal erkennen. Daar
mee zou de officiële Amerikaanse politiek
de Russische theorie van het naast elkaar
bestaan van twee Duitse staten overne
men en daarmee weer zou de Duitse een
heid voorlopig van de baan zijn, gelijk van
communistische zijde wordt gewenst. De
eilandpositie van West-Berlijn zou voorts
bezegeld worden. Men vreest, dat dit al
les zowel in West-Duitsland als in West-
Berlijn en onder de Oostduitse bevolking
grote ongerustheid teweeg zal brengen,
daar van de eenwording dan ook in theo
rie als doel voor een nogal verre toekomst
geen sprake meer zou kunnen zijn.
2. Men vreest te Bonn, dat Herter's me
dedeling een voor Duitsland gevaarlijke
invloed kan hebben op de dialoog Eisen-
hower-Kroesjtsjev.
De Westduitce regering heeft, nadat
haar gebleken was dat Herier zich inder
daad in deze bewoordingen had uitgela
ten, de ambassadeur in Washington nade
re inlichtingen laten inwinnen. Daaruit
blijkt ook al hoe ongerust dé regering te
Bonn is dat er een wijziging op handen
is in de Amerikaanse politiek jegens Duits
land.
De veteranen van de Amerikaanse 101
Airborne Division, welke divisie zich in
1944 door de Duitse linies een corridor
vocht van Eindhoven naar Nijmegen:
„Heli's highway", hebben deze weg don
derdag nog eens genomen, maar deze keer
rustig in een autobus over gebaande we
gen. Omstreeks vier uur bereikte het
ongeveer 100 man tellende gezelschap het
paleis Het Loo in Apeldoorn, waar een de
putatie van zes personen door Prinses
Wilhelmina ontvangen werd.
De Prinses toonde zich zeer verheugd de
veteranen te ontmoeten en onderhield zich
geruime tijd met hen. Zij gaf het gehele
gezelschap toestemming, de fraaie paleis
tuin te bezichtigen.
Op de tocht van Nijmegen naat Het Loo
werden alle gemeenten aangedaan die in
de toenmalige corridor lagen. Gisteravond
werd namens de 101 Airborne Division
een krans gelegd bij het monument op de
Grebbeberg ter ere van de gesneuvelde
Nederlandse soldaten.
Advertentie
Koningin naar Rotterdam. De Ko
ningin is voornemens zaterdag 24 oktober
een bezoek te brengen aan Rotterdam. In
de morgenuren zal de vorstin de nieuwe
schouwburg en het ziekenhuis Dijkzigt
bezichtigen, des middags zal zij een bij
eenkomst bijwonen ter gelegenheid van de
voltooiing van het middenschip van de St.
Laurenskerk.
TONEEL EN DANS
Zaterdag 26 september, Stadsschouwburg,
20 uur: De Nederlandse Comedie met
„Hier met de poet" van Félicien Mar-
ceau in regie van Guus Oster. Mede
werkenden zijn onder andere Ank van
der Moer, Kitty Janssen, Mien Duymaer
van Twist, Joan Remmelts, Louis Borel,
Guus Oster èn Henk Rigters.
Zondag 27 september, Stadsschouwburg.
20 uur: De Nederlandse Comedie met
„1-Iier met de poet" (zie zaterdag 26
september).
Woensdag 30 september, Stadsschouwburg.
20 uur: Het Nederlands Ballet onder
leiding van Sonia Gaskell. Het program
ma vermeldt „Dessins pour les Six",
„Don Quichotte", „Les Forains" en
andere werken.
Woensdag 30 september, Minerva Theater,
20 uur: De dans- en balletstudio Leonard
Salaz geeft een balletuitvoering. Het
programma vermeldt „De gelaarsde
kat", „Le Mort et la fille" en „De Hoe
denwinkel".
Donderdag 1 oktober. Stadsschouwburg,
20 uur: Charlotte Kohier draagt „Olivia"
voor, geschreven door Olivia, in de ver
taling van A. H. Nijhoff.
AMATEURTONEEL
Maandag 28 september, Stadsschouwburg,
20 uur: „De Plankeniers" geven een op
voering van „Uw bad is klaar, me
vrouwvan Majorie Carleton voor
„Het Sterhuis".
Dinsdag 29 september, Stadsschouwburg,
20 uur: „Een vrouw op zicht" door de
r.-k. Rederijkerskamer „Alberdingk
Thijm" onder regie van Johan van Zwie-
ten. Voorstelling voor het r.-k. Militair
Tehuis.
MUZIEK
Maandag 28 september, Grote Kerk, van
15.30 tot 16.30 uur: Beiaardbespeling
door Arie Peters.
Donderdag 1 oktober, Frans Halsmuseum,
20 uur: De Franse cellist Henri Honeg-
ger speelt suites van Bach (in de Renais-
sancezaal).
Donderdag 1 oktober, Concertgebouw, 20.15
uur: De Christelijke Oratorium Vereni
ging „Door Zang Vriendschap" geeft
onder leiding van Simon C. Jansen mei
medewerking van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest en de organist
Rudolf Jansen een uitvoering van Mo-
zarts „Grosse Messe" en de Kantate 84
van J. S. Bach.
Vrijdag 2 oktober. Stadschouwburg, 20 u.:
De Hoofdstad Operette, onder regie van
Otto Aurich, geeft een uitvoering van
Chief
Whip
Deze „piekfijne" sigaret, in
de prettige prijs van f 1.-,
behoort tot een van de meest
gevraagde merken.
20 stuks f. 1.-
11
DE COMPONIST Oscar Strauss heeft zich eens door idealen bezield aan de
operette-kunst gewijd. Hij wilde ook op dit gebied der muziek zuivere artistieke
beginselen laten gelden door aan de operette een aanvaardbare ontwikkeling te
geven en vooral ook een hechte eenheid tot stand brengen tussen de tekst en de
muziek. Zijn streven kreeg echter niet de waardering ,die het verdiende. Zeer prak
tische overwegingen brachten hem er toe meer toe te geven aan de verlangens van
het operette-minnende publiek, dat meer dansmelodieën wilde horen. De logica der
dramatische ontwikkeling en de toneelsituaties kwamen daarbij niet meer in het
geding. Als eerste operette, waarin de oppervlakkigheid zo haar intrede deed was
„Ein Walzertraum". Het Haarlemse dilettanten-operettegezelschap „Diogé" koos
deze operette van Strauss voor zijn openingsvoorstelling, die donderdagavond in de
Haarlemse Stadsschouwburg gegeven werd.
„Sissi", op muziek van Johan Strauss
en Fritz Kreisler. Medewerkenden zijn
Fritz Steiner, Otto Aurich, Lizzy Schöff-
man, Jan Henderson, Claire Clairy,
Marga Graf en anderen.
Vrijdag 2 oktober, Grote Kerk, 11.30 tot
12.30 uur: Beiaardbespeling door Arie
Peters. Het programma vermeldt wer
ken van Beethoven, Söhren, Rayck,
Steenhuis en Wagenaar.
Vrijdag 2 oktober, Concertgebouw, 20 u.:
Pianorecital Pierre van Overbeeke.
Werken van Bach, Mozart, Grieg, Turino
en Albenit (Tuinzaal).
Zaterdag 3 oktober, Stadsschouwburg, 20
uur: De Hoofdstad Operette met „Sissi"
(zie 2 oktober).
Zondag 4 oktober, Stadschouwburg, 14
uur en 20 uur: De Hoofdstad Operette
met „Sissi" (zie 2 oktober).
Dagelijks In 't Goede Uur tot 5 oktober
van 21 tot 22 uur: Grammofoonplaten-
concert van werken van J. S. Bach.
DIVERSEN
Zaterdag 26 september, Gebouw Sint
Bavo, 20 uur: Bauke van der Wal met
zijn programma „Ditten en Datten" voor
„Gysbert Japicx".
Zaterdag 26 september, Concertgebouw,
20 uur: Het Instituut voor Arbeidersont
wikkeling geeft een feestavond.
Zondag 27 september, Brinkmann, 10.30 u.:
Dr. I. Vijlbrief uit Dordrecht spreekt
over „Zekerheid of vertrouwen" (Huma
nistisch Verbond).
Maandag 28 september Concertgebouw,
2021.30 uur: Cursus „Hedendaags
toneel" door prof. dr. J. G. A. Ros S.J.
voor „Geloof en Wetenschap" (cursus).
Maandag 28 september, Hotel Boekenrode,
20 uur: Jhr. Mollerus spreekt over zijn
„Reis naar Montreal en New York" voor
leden van Buurtbelang Aerdenhout-
Bentveld.
Dinsdag 29 september Minerva Theater,
20.15 uur: Mr. A. Hustinx geeft in de
„Wereldreizigersserie" een verslag van
zijn tocht tussen Indus en Ganges.
Dinsdag 29 september, Concertgebouw,
20 uur: Bonte V.A.R.A.-avond verzorgd
door het gezelschap Tom Manders.
Donderdag 1 oktober, Gebouw van de
Maatschappij tot Nut van t' Algemeen,
Lange Veerstraat 16, 14.30 tot 16.30 uur:
Marijke van Raephorst draagt voor en
vertelt voor bejaarden van 60 jaar en
ouder.
Vrijdag 2 oktober, Gebouw van de^Maat-
schappy tot Nut van 't Algemeen, Lange
Veerstraat 16, 14.30 tot 16.30 uur: Me
vrouw J. FontijneKoejers houdt de
eerste van vier lezingen over „Was mu
ziek en dans er niet, 't leven had geen
WAT IN DEZE operette door Straus aan
inhoudsdiepte werd opgeofferd, werd ver
vangen door een element van show. Maar
ook dit element stelde bij alle oppervlak
kigheid zijn bijzondere eisen, hetgeen de
opvoering met het oog op de beperkte
middelen, waarover een amateurgezelschap
doorgaans beschikken kan, toch niet een
eenvoudig te volvoeren onderneming deed
zijn. Vooral bij de aanvang van de opvoe
ring bleek het hoe de uiterlijke ogen- en
orenstreling van de „show" moeilijk tot.
een versmelting met de eigenlijke hande
ling te brengen was. De ontwikkelingsgang
werd toen telkens onderbroken door ogen
blikken van stilstaande handeling en van
verstarde pantomime, die het contact met
de toehoorders en toeschouwers op de
proef stelden. Verder bleek de gang van
zaken in de tuinscènes met de dameskapel
Joan Cadzow en Robert Morrow in
Don Quichotte (Zie Nederlands Ballet
op' 30 september).
waarde". Voor bejaarden van 60 jaar
en ouder.
Vrijdag 2 oktober, Concertgebouw, 20 uur:
Filmavond „Vakantieweelde in de ber
gen" voor leden van de Nederlandse
Reisvereniging.
Zaterdag 3 oktober, Frans Halsmuseum,
20 uur: Feestavond Volksuniversiteit.
Medewerkenden zijn Marjo Tal, God
fried Bomans en Harry van Os.
TENTOONSTELLINGEN
Museum Het Huis Van Looy: Van 19 sep
tember tot en met 11 oktober: expositie
van werken van mevrouw Erika Visser.
Dagelijks geopend van 13.3017 uur, des
zondags van 1417 uur.
Teylermuseum. Tekeningen uit de Hol
landse, Italiaanse en Franse school van
de zestiende tot de twintigste eeuw.
Fossielen, mineralen, natuurkundige
instrumenten, 10—17 uur.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat. Oude
religieuze kunst, schilderijen, middel
eeuwse beeldhouwwerken, 1017 uur,
zondagen 1317 uur.
Frans Halsmuseum: Permanente tentoon
stelling van werken uit de Haarlemse
school van de 16de eeuw tot op heden.
Dagelijks geopend van 1017 uur. Op
zon- en feestdagen van 1317 uur. Van
1 oktober af van 1016 uur; des zondags
van 1316 uur.
Cruquius-museum: Historische stoom
machines en grote maquette van Neder
land; met waterstanden en overzicht
overstromingsramp februari 1953. Ge
opend op werkdagen en ook zondags van
9—12.30 en van 14.30—17 uur.
Voormalig woonhuis Jacobus van Looy
(Kleine Houtweg 103): Op donderdagen
geopend van 1012.30 en van 13.3017
uur, op zondagen van 1417 uur.
In 't Goede Uur: Expositie van teke
ningen en etsen van Rein Dool, 10 tot
22 uur. Van 1 oktober af tekeningen en
etsen van Frans Verpoorten.
zich niet altijd naar wens te ontplooien.
De „bezoekers" van de tuin toonden zich
in hun onbewegelijk afluisteren van de
gesprekken der charmante musiciennes
wel wat al te hinderlijk nieuwsgierig. Zij
hadden zich meer afzijdig moeten houden.
OVERIGENS is de opvoering van „Een
Walsdroom" aardig verlopen. De regisseur
Kick Steenkist had in Nico Boer een prima
kracht gevonden om luitenant Niki, de
prins-gemaal uit te beelden. Hij deed dit
met jeugdig elan en met zuiver begrip voor
de positie, die deze figuur in de gang van
het spel inneemt en voor het aristocrati
sche milieu, dat hij vertegenwoordigde.
Bovendien moet Nico Boer een compliment
hebben voor zijn zang. Zijn frisse tenor
stem harmonieerde voortreffelijk met het
karakter van zijn rol. Jaap Kaan bleef
met zijn typering van luitenant Montschi
op een zelfde niveau van uitbeelding al
kon hij in vocaal opzicht Nico Boer niet
evenaren. Een sympathieke verschijning
was Martha Koper als prinses Hélène, psy
chologisch gezien een moeilijk te spelen
rol. Haar stem zou aan kern kunnen win
nen door grotere technische aclembeheer-
sing. Niet minder moeilijk, ook al door ka
raktergesteldheid, bleek het brengen van
de figuur van Franzi, de aanvoerster van
het damesorkestje. Met natuurlijke onbe
vangenheid maakte Suze Spoelder een
aanvaardbaar type van deze gepassioneer
de, opofferingsgezinde musicienne, waar
bij haar goed geplaatste heldere stem van
betekenis werd.
GEESTIG WAS het spel van Jan Vander
als Joachim, vorst van Flausenthurn. Bij
alle grappigheid in de dialogen bleef hij
de beheerste aristocraat, een waar voor
beeld voor karaktereenheid in actie en
uitbeelding. Plezier hebben de toeschou
wers en toehoorders ook gehad van Her
man Bartholomeus, die de rol van graaf
Lotharius had gekregen en van Bep Steen-
kist als de representante van de welgeda
ne Fifi. Men zag nog een hofdame in stijl
van Leni Vander en voorts waren er nog
een paar kleinere rollen, die verdienstelijk
werden gespeeld.
Voor aantrekkelijke dans-intermezzi
zorgde een ballet-groep onder leiding van
Leonord Salaz. Het Haarlems Operette-
orkest was als vanouds de vertrouwde
steun bij deze opvoering, die door de diri
gent Henk Steenkist handig werd geleid.
De koren waren soms wat ongelijk, maar
vaak konden zij zich onderscheiden, vooral
met het zingen van de beroemde wals.
MET VEEL „open-doekjes" toonden de
toeschouwers zich zeer voldaan over de
prestaties, een waarderingsuiting, die een
extra nadruk kreek met de warme bijval,
die de woorden van dank aan het slot van
de avond uitgesproken, vergezelde. Ver
diend was zeker de hulde, die daarbij ge
bracht werd aan de hoornblazers van de
muziekvereniging „Bato", die zo keurig de
welkomstfanfare hadden uitgevoerd.
F. Zwaanswijk
„DE LAATSTE KANIBALEN IN
NIEUW GUINEA" door Jens Bjerre (Uit
geverij Scheltens en Gïltay-Amsterdam)
op prettig-leesbare wijze voert de schrij
ver ons naar gebieden waar wilde stam
men nog in natuurlijke staat leven. Deze
primitieve volken, Europees van oor
sprong, zijn langzaam maar zeker tot uit
sterven gedoemd. Na eerst Centraal
Australië met zijn alleen door inboorlin
gen bewoonde woestijn te hebben bezocht,
beschrijft de auteur het leven van de pa-
poea's in de onherbergzame binnenlan
den van Australisch Nieuw Guinea. Onder
meer maakt de lezer kennis met een kan-
nibalenopperhoofd, die likkebaardend
vertelt dat er niets boven mensevlees gaat.
Hoogtepunt van de expeditie is de oorlog
tussen twee stammen waar de schrijver
in verzeild raakt en die hem toch weer
naar meer „beschaving" doet terugver
langen. Een groot aantal bijzonder fraaie
foto's is in het boek opgenomen. De ver
taling is van J. F. Kliphuis.
