Stratenmaker reed met weggenomen
auto op politieman in
dra Ion
Twee jaar gevangenisstraf geëist in
Deense schilderijen-affaire
Tegen Beverwijker jaar cel geëist
voor diefstal van vrachtauto
halfzwaar -
Huwelijkszwendelaar maakte
anderhalve ton buit
Eis: twee jaar
jeugdgevangenis
Vijf jaar gevangenisstraf
geëist
VRIJDAG 25 S E P T E \I B E R 1959
17
HAARLEMSE RECHTBANK
Haarlemse rechtbank
Lasser verhandelde ruim
twintig bromfietsen
Muziekschool in Geleen
Minister slaat eerste paal
voor 3000 systeemwoningen
Washington weigert visum
aan Russische professor
Hume voor de rechtbank
dié is het
toch maar!
Ook in Virginia
en American
Kinderen stichtten brand
op zolder; kleuter
omgekomen
Antwoord van minister
over koelhuisboter
Gasfitter stond terecht
wegens dood door schuld
Ontslagen KLM-employé
beledigde directie
Oud-KNIL-militairen
procederen tegen de staat
Dr. Banki uit Roermond
ligt in Oost-Berlijns
ziekenhuis
Twee jaar jeugdgevangenis heeft de of
ficier van Justitie bij de Haarlemse recht
bank, mr. H. Lagerwaard, donderdag ge-
eist tegen een 21-jarige Haarlemse hulp-
stratenmaker. Drie feiten waren hem ten
laste gelegd: diefstal van een fiets en een
auto, samen met een 23-jarige Haarlem
se opperman, verder het rijden onder in
vloed van sterkedrank in deze auto en
het niet voldoen aan het stopteken van
twee Haarlemse hoofdagenten van poli
tie. Een der politiemannen kon slechts
door ijlings opzij te springen aan dood of
verwonding ontsnappen.
Het gebeurde allemaal in de avond van
4 juli en de nacht daarop. Om halftwaalf
verliet het tweetal het Haarlemse café,
waar het bier en jenever had gedronken,
de hulpstratenmaker naar zijn zeggen 12
a 13 glazen bier en twee of drie borrels
en de opperman tien glazen bier, naar
hij zei. In de Spiegelstraat in Haarlem
nam de opperman een fiets weg. De stra
tenmaker stuurde en de opperman ging
achterop zitten. Op het Prinsen Bolwerk
gekomen gooide de opperman de fiets in
het water. Daarna zag de stratenmaker
een auto staan. Het portier bleek niet af
gesloten te zijn. Met een schroevendraaier
werd contact gemaakt en het tweetal ging
op weg naar Amsterdam. Op de Harmen-
jansweg stond een politieman, op het
trottoir onder een brandende lantaarn.
Volgens zijn verklaring tegenover de
politie en de rechtercommissaris zag de
stratenmaker de man al op verre afstand
staan. De politieman stapte op de rijweg
en gaf een stopteken. De stratenmaker
schrok, naar hij verklaarde, begon te slin
geren en reed het stopteken negerend en
meer gas gevend recht op de agent af.
Toen de auto nog tot op twee drie meter
van de agent verwijderd was, sprong de
ze ijlings opzij. „Als die agent dat niet
gedaan had had ik hem doodgereden,"
had verdachte tegenover de politie ver
klaard. Thans kwam hij hierop terug. Dat
had hij in zijn zenuwachtigheid gezegd,
verweerde hij zich. De president, mr. H.
J. Ferwerda, antwoordde, dat hij zich
hield aan verdachte's oorspronkelijke ver
klaring.
Om twee uur in de nacht arriveerden de
Haarlemmers in de hoofdstad. Zij reden
wat rond en keerden terug naar Haarlem.
Op de Schipholweg vroeg de opperman
zijn vriend een stukje te mogen lijden. Hij
had nog nooit een auto bestuurd. De stra
tenmaker deed het voor. De opperman
reed ongeveer vijf kilometer. „Laat mij
maar weer rijden, vóór er ongelukken ge
beuren," zei de stratenmaker.
Op de Raamsingel zag een collega van
de genoemde hoofdagent om half vijf in
de morgen de wagen met hoge snelheid
naderen. De bestuurder voldeed niet aan
zijn stopteken, gaf daarentegen nog meer
gas en nam de bocht naar de Wilhelmi-
nastraat zo ruim dat hij de daar liggende
vluchtheuvel links moest passeren. De po
litieman verklaarde nu dat hij niet op de
rijweg was gaan staan, omdat hij al wist
wat zijn collega op de Harmenjansweg
overkomen was. Een half uur later kon de
politie het tweetal aanhouden.
De officier van Justitie zei in zijn re
quisitoir tegen de stratenmaker dat deze
geestelijk niet hoog ontwikkeld is. Hij acht
te een heropvoeding noodzakelijk en hij
eiste twee jaar jeugdgevangenis. De
raadsman, mr. J. W. Crefeld, wees er op
dat de stratenmaker uit een goed milieu
komt en een blanco strafblad heeft. Hij
moet in een reflex, in een ogenblik van
schrik en angst op de agent zijn ingere
den.
De raadsman bepleitte een kortere on
voorwaardelijke straf dan was geëist en
„Dit is een van de verdrietigste zaken
die ik in mijn jarenlange praktijk heb
meegemaakt", zei mr. F. A. Bijvoet, de
raadsman van de 33-jarige Haarlemse
lasser die donderdag terecht stond voor
de Haarlemse rechtbank, omdat hij 21 of
23 gestolen bromfietsen zou hebben ver
handeld. Vijf gevallen, in april, mei en ju
ni van dit jaar, waren hem ten laste ge
legd. De officier van Justitie, mr. H. La
gerwaard, eiste 12 maanden gevangenis
straf, waarvan drie voorwaardelijk, met
aftrek, een proeftijd van drie jaar en toe
zicht van de protestants-christelijke re
classering.
Huilend en met het hoofd haast op de
knieën zat de lasser in de verdachtenbank.
Als jongen van tien jaar al kwam hij met
de kinderrechter in aanraking, na drie
jaar nogmaals. Hij werd ter beschikking
van de regering gesteld, in een inrichting
geplaatst en voorwaardelijk vrijgelaten.
Van 1947 af ging het beter met verdachte.
Hij kreeg vast werk. Via een advertentie
leerde hij een vrouw kennen. De man wil
het zijn vrouw zo goed mogelijk geven.
Hij draagt al zijn verdiensten aan haar
af. Maar hij knutselt graag en het geld dat
hiervoor nodig is wil hij niet van het huis
houdgeld afnemen. Een Amsterdammer
weet de lasser zo ver te krijgen dat deze
een bromfiets van hem koopt. En nog één
en nog één. Eerst wist de lasser niet dat
de bromfietsen gestolen zijn. Later wel;
hij kon het zien aan de gebroken sloten.
De bromfietsen verkocht hij weer aan
handelaars. Waren het er 21 of 23? Hij
weet het niet precies meer. Tegenover de
politie verklaart hij er 2000 wijzer van
geworden te zijn. Als hij eens goed gaat
narekenen komt hij niet verder dan on
geveer 950.
Dat is het verhaal dat de raadsman over
zijn cliënt vertelt. En dan is er ook nog
dat ongeluk, drie jaar geleden. Hij kreeg
een balk op het hoofd en liep een zware
hersenschudding op. Later gleed hij uit
en opnieuw kreeg hij een hersenschudding.
Hij leed schier ondragelijke hoofdpijnen.
Nu en dan bleef hij van zijn werk weg,
maar hij probeerde weer aan het werk te
blijven.
De officier van Justitie wees op het re-
lasseringsrapport, dat verdachte tekent
als een slappe figuur, bij wie het berouw
niet diep gaat. De raadsman drong aan
op een korter onvoorwaardelijk deel van
de straf dan was geëist.
Uitspraak donderdag 3 oktober om half
tien.
toezicht van het maatschappelijk consulta
tiebureau voor alcoholisme. Een herop
voeding achtte hij niet noodzakelijk, om
dat zijn cliënt goed is opgevoed.
Tegen de opperman eiste mr. Lager
waard 12 maanden gevangenisstraf, waar
van zes voorwaardelijk, drie jaar proef
tijd en toezicht van het consultatiebureau.
De officier vond deze verdachte zo moge
lijk geestelijk nog minder begaafd dan
zijn vriend.
De raadsman, mr. L. Ali Cohen, achtte
de diefstal van de fiets wel bewezen, maar
die van de auto niet. Dat heeft de straten
maker gedaan. De opperman ging alleen
maar mee. Hij bepleitte een straf, waar
van het onvoorwaardelijke deel gelijk is
aan het voorarrest. De raadsman was het
met de officier eens dat de opperman on
der leiding moet staan.
Uitspraak op donderdag 3 oktober om
half tien.
De staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. Y. Schol
ten, heeft in Geleen de muziekschool ge
opend. De staatssecretaris zei, de oprich
ting en instandhouding van dit soort mu
ziekscholen in eerste instantie te zien als
een taak van de plaatselijke overheid,
eventueel in combinatie met omliggende
gemeenten. Toch is er een uitermate be
scheiden rijkssubsidie. De staatssecreta
ris verklaarde, dat deze subsidieregeling
destijds tot stand is gebracht omdat er ve
le muziekscholen waren die de toets van
de kritiek beslist niet konden doorstaan.
Door de subsidieregeling te creëren kon
door de voorwaarden, aan het subsidie te
vei'binden, aan de goede scholen een ze
kere vorm van rijkserkenning worden ge
geven.
De minister van Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid, mr. J. van Aartsen, heeft
in Rotterdam-Zuid de eerste paal gesla
gen van een complex woningen, dat ge
bouwd wordt volgens het systeem Dura-
Coignet. Totaal worden 3.000 van deze hui
zen gebouwd, verdeeld over de gemeenten
Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen,
Maassluis, Ridderkerk en Spijkenisse. Op
een normale fundering verrijzen huizen,
waarvan wanden, trappen e.d. gevormd
worden door betonelementen, die gemaakt
worden in een fabriek te Rotterdam.
De directeur van de bouwonderneming,
de heer J. Dura zette uiteen, dat 200 ar
beiders geen bouwlieden per jaar
1.000 woningen kunnen vervaardigen. Vol
gens de traditionele bouw zouden hiervoor
1.000 bouwvakarbeiders nodig zijn.
Minister Van Aartsen geloofde, dat de
systeembouw belangrijke resultaten kan
bereiken. De systeembouw is kostenbespa
rend op de bouwplaats. De systeemwonin
gen doen kwalitatief niet onder voor de
traditioneel gebouwde. Hij hoopte, dat de
systeembouw tot verlaging vap de kost
prijs zal leiden.
MOSKOU, (Reuter) Professor Sko-
beltsyn, een Russische deskundige op het
gebied van de kosmische straling, heeft
geen inreisvisum voor de Verenigde Sta
ten. Volgens het Russische persbureau
Tass dat dit meldt, heeft het State De
partment geen reden voor weigering op
gegeven.
Skobeltsyn, die lid is van de Russische
academie voor Wetenschappen, zou de
Leninprijs „voor het bevorderen van de
vrede tussen de volken" uitreiken aan de
Amerikaanse sociale werker, de neger
predikant William Dubois.
Schattige
kinderkleding!
Ideale
stoffen!
Advertentie
Lichter, zachter, warmer en daarbij oersterk!
En o zo gemakkelijk in onderhoud Dank zij
Bayer's textiel vezel 'Draion', dank zij Zaalberg.
Let bij slof per meter cn kinderkleding op het Zaalberg-Dralon etiket!
De officier van Justitie bij de rechtbank
te Amsterdam, mr. H. G. van Everdingen
heeft tegen de 49-jarige Amsterdamse
koopman E. P. terzake van oplichting en
poging tot oplichting van Deense kooplie
den door verkoop van waardeloze schilder
stukken twee jaar gevangenisstraf met af
trek van voorarrest (sinds 28 mei j.I.) ge-
eist. In zijn requisitoir bracht de officier
van Justitie, mr. Ti. G. van Everdingen
allereerst in herinnering dat men in De
nemarken deze P. als hoofddader be
schouwt en hem gaarne zelf had willen be
rechten. Om formele redenen geschiedt
deze in Nederland. Vervolgens merkte de
officier op dat de zelfmoord van de fabri
kant S. W. tijdens de berechting van P.'s
medeplichtige A. Kiinster de zaak ernsti
ger heeft gemaakt.
Ten aanzien van de ten laste gelegde op
lichting van de genoemde S. W. (voor
290.000 Deense kronen! achtte de officier
het oogmerk van wederrechtelijke bevoor
deling bewezen. Immers, de werkelijke
handelswaarde van de verkochte schilde
rijen verschilt aanzienlijk van hetgeen ver
dachte er voor vroeg. Deze verdachte ge
bruikte tevoren in Duitsland soortgelijke
verhalen, aldus de officier. Deze hangen
aaneen van aperte leugens. Zo heeft hij te
genover de eerder genoemde Deense fa
brikant onder erewoord verklaard de doe
ken te hebben verkocht aan Braziliaanse
relaties. Hoewel S. W. stellig ook iets in
de speculatie dier doorverkoop heeft ge
zien moet wat zich daar heeft afgespeeld
als een voltooide oplichting worden be
schouwd. P. heeft zich daarmee weder
rechtelijk bevoordeeld met zeker een ton
in Nederlands geld, aldus de officier.
De officier concludeerde dat de aan P.
ten laste gelegde feiten ook in Nederland
strafbaar zijn. Het bewijs dat deze inder-
In Wintert hur (Zwitserland) is gisteren
het proces begonnen tegen de Britse
bankrover Donald Brian Hume, die
beschuldigd wordt van moord op een
taxichauffeur en de poging tot. moord
op een kassier van een bank in Zurich.
Nadat de aanklacht was voorgelezen,
begon het verhoor van Hume over zijn
levenswandel. Hume gedroeg zich zelf
verzekerd en zijn opmerkingen en ont
worden op vragen die door de presi
dent van de rechtbank gesteld werden,
waren onbeschoft. Een rapport van
Scotland Yard over zijn verleden,
werd door Hume afgedaan met de
opmerking „een stapel leugens". Hume
werd geboeid onder zwaar bewapend
geleide de rechtszaal binnengeleid.
daad zijn gepleegd achtte hij uit de ge
tuigenverklaringen geleverd. Ook diens
antecedenten liet de officier meespreken:
hij is meermalen veroordeeld, onder an
dere in Duitsland en België, hoewel ook
verscheiden malen vrijgesproken, en even
zo zijn enige zaken, die tegen hem aan
hangig waren gemaakt, geseponeerd.
De raadsman mr. dr. L. P. van der Does
zei in zijn pleidooi, dat de fabrikant en
bankdirecteur S. W. erop had gerekend in
korte tijd een grote slag te slaan met de
doorverkoop der schilderijen die hij
van P. had gekocht aan de Brazilia
nen. „S. W. is bepaald niet door een sa
menweefsel van verdichtsels en listige
kunstgrepen van verdachte tot afgifte van
het geld bewogen." Mr. Van der Does
wees erop dat zich in het dossier niet de
processen-verbaal bevinden van het ver
hoor van S.W. in de zaak Künster door
de Deense rechtbank. Künster is toen als
medeplichtige veroordeeld.
De raadsman ging uitvoerig in op de
zijns inziens niet geheel betrouwbare ex
pertise. De raadsman concludeerde dat er
geen sprake van is dat verdachte door een
samenweefsel van verdichtsels en listige
kunstgrepen de tapijtfabrikant S. W. heeft
bewogen tot afgifte van het geld. De listige
kunstgrepen ten aanzien van het optreden
van de Duitser Künster in deze zaken acht
te hij niet bewezen op grond van diens ver
klaringen. Pleiter kwam tot de slotsom
dat de tenlaste gelegde feiten niet waren
bewezen en concludeerde tot vrijspraak.
Zijn verzoek tot invrijheidstelling van P.
wees de rechtbank na in raadkamer te zijn
geweest, af.
De rechtbank doet op 8 oktober uit
spraak.
Advertentie
„Als deze man drinkt krijgt hij blijk
baar een onbedwingbare lust om in een
auto te rijden. Tot elke prijs ziet hij die
dan te bemachtigen. Het is een wonder
dat er nog geen doden of zwaar gewonden
zijn gevallen. Verdachte heeft steeds juist
zijn slachtoffers misgereden", aldus zei
de officier van Justitie bij de Haarlemse
rechtbank, mr. G. W. F. van der Valk
Bouman, donderdagmiddag in zijn requi
sitoir tegen een 25-jarige Beverwijkse los
arbeider en hij eiste wegens diefstal onder
bijzonder verzwarende omstandigheden
een jaar gevangenisstraf met aftrek.
Verdachte was ten laste gelegd dat hij
op 7 juni in Beverwijk uit een pakhuis een
vrachtauto heeft gestolen. Hij forceerde
de deur van het pakhuis met een koevoet.
Eerst had hij zijn oog laten vallen op een
geparkeerde personenauto, maar hij kreeg
deze niet op gang. In de vrachtauto, die
was geladen met 179 kratten, reed hij naar
Haarlem. Op het Verwulft zwenkte hij
rechtsaf, tegen het verkeer in, de Grote
Houtstraat in. Hij reed achteruit en be
landde op het trottoir. Onlangs is de Be
verwijker reeds wegens het rijden onder
invloed met de vrachtauto veroordeeld tot
vier maanden gevangenisstraf. Daarbij
werd vhem voor tien jaar de rijbevoegd
heid ontzegd, terwijl hij reeds gedurende
zeseneenhalf jaar niet mocht rijden. Een
rijbewijs heeft verdachte niet. In totaal
moet hij nog ongeveer anderhalf jaar uit
zitten, afgezien van de straf die hij krijgt
voor het feit, waarvoor hij nu terecht
stond.
Toen de president, mr. H. J. Ferwerda,
verdachte op het grote aantal veroorde
lingen wees en hem vroeg of dit nu zo
maar moet doorgaan zei de Beverwijker
dat hij zich nu aan een anti-alcoholkuur
wil onderwerpen.
De raadsman mr. B. J. Lambers, meen
de dat een opeenhoping van straffen nut
teloos is. Een uitsluitend voorwaardelijke
straf vond hij op dit moment het beste.
In de gevangenis kan zijn cliënt een re-
fusalkuur ondergaan onder toezicht van
het consultatiebureau voor alcoholisme.
Tegen een 47-jarige directeur uit Sas-
senheim, die op 16 juli op de Velsertun-
nelweg onder invloed zijn auto zou hebben
bestuurd, eiste de officier van Justitie een
maand gevangenisstraf en twee jaar ont
zegging van de rijbevoegdheid.
„Erkent u onder zodanige invloed te zijn
geweest dat u niet kon rijden?", vroeg de
president verdachte.
„Daar kan ik zelf niet over oordelen. Ik
heb er niets van gemerkt," antwoordde de
directeur.
„Kunt u er geen antwoord op geven",
vroeg mr. Ferwerda verder. „Ik heb uw
vraag zo goed als ik kan beantwoord", zei
verdachte.
Op de bewuste avond was de politie bij de
Velser tunnel bezig met een verkeerscon
trole. Een agent zwaaide met een rode
lamp. Als hij niet opzij was gesprongen
zou de directeur hem hebben aangereden,
verklaarde de politieman als getuige. Ver
dachte zei de agent niet te hebben gezien.
Hij stopte verderop en daar hij naar drank
rook en zeer onvast ter been was, vorder
de de agent het contactsleuteltje'en het rij
bewijs in. De directeur weigerde deze te
geven en een collega van de politieman
moest het hem toen afnemen.
,Ik geef je 25 als je me naar Hillegom
rijdt" zou de directeur de politiemannen
hebben aangeboden. Even later verhoog
de verdachte het aanbod tot 100 als de
politiemannen hem en ook een man die
Vijf jaar met aftrek van voorarrest
heeft de officier bij de Amsterdamse recht
bank geëist tegen een 57-jarige man, zon
der beroep en zonder vaste woon- of ver
blijfplaats, wegens oplichting van een
aantal vrouwen, met wie deze rijzige, grij
zende verdachte via huwelijksadvertenties
in contact was gekomen. Hij zou op deze
wijze in enkele jaren tijds totaal 144.000
in handen gekregen hebben.
„Een huwelijkszwendelaar, die een bij
zonder groot gevaar is voor de maat
schappij en met name voor bepaalde da
mes", aldus de officier van Justitie. In
1952 was de man voor eenzelfde delict ver
oordeeld tot. 2Vj jaar gevangenisstraf. Een
strenge straf achtte de officier daarom
geboden.
De verdachte voerde aan. dat de vrou
wen in kwestie het hem wel heel gemak
kelijk maakten.
Hij gaf de drie hem ten laste gelegde
gevallen volmondig toe. In huwelijksadver
tenties prees hij zichzelf aan als een „heer,
allround zakenman, bereisd, gescheiden,
gezond en vitaal", die kennismaking wens
te met „beslist niet onbemiddelde vrouw,
representatieve verschijning, buiten wo
nend".
Een der reflectanten was een dame
uit Hilversum, die een brief van de „heer"
kreeg onder een valse naam en een af
spraak met hem maakte. Hij vertelde
haar later openlijk dat hij een valse naam
had opgegeven, dat hij gescheiden was
doch „een nieuw leven" wilde beginnen.
Hij zei schulden te hebben aan zijn gewe
zen vrouw. Ondanks deze verhalen maak
te de man een dermate beschaafde en be
trouwbare indruk op de vrouw, dat zij
hem na een aanvankelijke weigering, bij
een tweede bezoek vijftien briefjes van
duizend ter hand stelde, omdat zei de
president „zij meende een lot uit de lo
terij te hebben getrokken met deze man".
Later gaf zij hem nog meer geld tot een
totaal van 28.000. ook toen bleek dat zijn
verhalen over eigen zaken gelogen waren.
De Hilverrumse had vrijwel al haar spaar
geld aan de man ter hand gesteld. Ook een
vrouw uit Roermond en een uit Loosdui
nen zijn op deze wijze de dupe geworden
van de zwendelaar.
Niets geleerd
Uit de stukken bleek, dat de verdachte
reeds tweemaal was gescheiden en thans
samenleeft met een zeer verkwistende
vrouw, waarvan hij .zegt, oprecht te heb
ben gehouden. Hij 'had de laatste jaren
geen enkel beroep uitgeoefend. Een dei-
slachtoffers heeft thans nog contact met
de man. Zij schreef hem brieven toen hij
in de gevangenis zat en verklaarde zich
bereid, hem na het uitzitten van zijn straf
alsnog in huis te nemen.
„Enkele vrouwen zijn door dit optreden
van de verdachte volkomen aan de grond
geraakt en moesten op rijpere leeftijd nog
gaan werken om in haar onderhoud te
voorzien", deelde de officier nog mede.
De raadsvrouwe sprak haar verwonde
ring uit over het feit, dat er zoveel vrou
wen zijn die op zulke losse gronden gelden
afgeven. „Je kunt het de man niet kwalijk
nemen dat hij het zo grif aangeboden geld
aannam", zo meende ze.
„Maar we moeten het hem kwalijk
nemen", repliceerde de president.
Uitspraak op 7 oktober.
bij hem in de auto had gezeten naar Hil
legom zouden rijden.
De agenten lieten verdachte op de weg
over een witte lijn lopen. Daarbij maakte
hij een „uitslag" van wel drie meter, al
dus de agenten. De directeur verklaarde
enige glazen sherry en bier te hebben ge
dronken. De bloedproef had hij geweigerd.
Op het politiebureau was hij ter ontnuch
tering ingesloten.
De officier van Justitie vond dit een in
zijn soort zwaar geval. Na de eis zei ver
dachte al tien weken helemaal niet meer
te hebben gedronken.
De raadsman, mr. F. J. D. Theijse jr.,
bepleitte een voorwaardelijke straf en toe
zicht.
Uitspraken op donderdag 8 oktober om
half tien.
Bij een brand in de woning van de
familie Scholte in de IJsselmondestraat te
Schiedam is vanmorgen het driejarig
zoontje Wim om het leven gekomen. De
drie kinderen van het gezin sliepen op
zolder. Vermoedelijk hebben zij vanmor
gen met lucifers gespeeld, waardoor
brand ontstaan is. Een der kinderen, de
zesjarige Tom, kwam om acht uur naar
beneden en riep dat er brand was. De
rookontwikkeling was toen al zo hevig,
dat de ouders de zoldertrap niet meer op
konden. Aanvankelijk meende men dat
zich nog twee kinderen op de zolder be
vonden, maar spoedig zag men Tom en
een broertje buiten lopen. De driejarige
Wim werd echter nog vermist. De inmid
dels gealarmeerde brandweer stelde alles
in het werk om de kleine te vinden. Aan
gezien de rookontwikkeling te groot was
om via de trap tot de zolder door te drin
gen, werd een gat in het dak geslagen.
Brandweerlieden die rookmaskers droe
gen, ontdekten de kleuter in een kleren
kast, waarin hij blijkbaar uit angst was
weggekropen. De kleine bleek reeds in de
rook gestikt te zijn.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
de heer Borst (C.P.N.) over de verkoop
van koelhuisboter heeft de minister van
Landbouw en Visserij het volgende geant
woord;
1. Het is de minister niet bekend, dat
aan de kleinhandel boter, die langer dan
acht weken in een koelhuis is opgeslagen,
als verse boter ten verkoop wordt aange
boden. Het is ook niet mogelijk, dat dit
verschijnsel zich op enigszins belangrijke
schaal zou voordoen, gezien het feit, dat
de botervoorraden momenteel uiterst ge
ring zijn.
De minister is bereid er zijn medewer
king aan te verlenen, dat de consumen
ten, zowel wat kwaliteit als wat prijs be
treft, niet worden gedupeerd. Op grond
van dit motief geldt trouwens met betrek
king tot boter, die in groot-verpakking in
het koelhuis is opgeslagen, reeds sinds
en.ige. ïaren het voorschrift, dat zij. indien
zij bij 't verlaten van het koelhuis ouder is
dan acht weken, moet worden omgepakt
in wikkels, voorzien van de opdruk „koel
huisboter".
De officier van justitie bij de rechtbank
te Leeuwarden heeft opnieuw twee maan
den gevangenisstraf geëist tegen een 24-
jarige gasfitter wegens dood door schuld.
Op 30 december van het vorige jaar zou
de man een muntgasmeter in het perceel
Javastraat 22 te Leeuwarden in onvol
doende gecontroleerde toestand hebben
achtergelaten, waardoor gas wegstroom
de. Op 1 januari werd de bewoner van dit
perceel, de 78-jarige alleenwonende heer
C. van Asperen, dood in zijn woning aan
getroffen. Bij een nauwkeurig onderzoek
bleek een zogenaamde wartelmoer scheef
op de aansluiting te zitten.
Tijdens een zitting op 25 maart had de
officier twee maanden gevangenisstraf ge-
eist, doch de rechtbank had het bij nader
inzien wenselijk geacht een deskundigen
rapport over de zaak te vragen. Hieruit
bleek dat het met enige moeite wel mo
gelijk zou zijn geweest een manometer te
gebruiken bij het opsporen van het lek.
Dat de aansluiting door het zware verkeer
zou zijn losgetrild achtte men niet aanne
melijk. In het rapport werd voorts gesteld
dat het wel mogelijk was dat een lek, dat
600 liter gas per uur doorlaat, pas 60 uur
later de dood van een mens tengevolge
heeft.
De deskundige van de verdediger be
streed, dat in het onderhavige geval een
manometer gebruikt had kunnen worden.
Zijns inziens zou het lek zeer goed hebben
kunnen ontstaan doordat de heer Van As-
peren per ongeluk tegen de meter zou heb
ben geschopt.
De officier verklaarde dat het rapport
hem had versterkt in de mening dat de
verdachte haastig- en zorgeloos te werk
was gegaan. Rekening houdend met het
feit dat de man nog maar kort in dienst
was van het gemeentelijk energiebedrijf,
vorderde hij opnieuw twee maanden ge
vangenisstraf. Uitspraak over veertien da
gen.
Een vroegere employé van de KLM, ge
reedschapmaker en 48 jaar oud, is bij ver
stek door de Amsterdamse politierechter
veroordeeld tot 25 boete en een voor
waardelijke gevangenisstraf van 14 dagen
ter zake van belediging van de directie
van de KLM.
De officier van justitie had 100.— boete
en 14 dagen voorwaardelijk geëist.
De enige die, als ooggetuige, enige toe
lichting kon geven was de portier van het
KLM-passagebureau op het Amsterdamse
Leidseplein, die vorig jaar briefjes van de
verdachte in de vestibule van het gebouw
en op straat had gevonden met beledigende
opmerkingen aan het adres van de KLM
en haar directie.
Uit een schriftelijke verklaring van de
president-directeur der KLM, de heer
Aler, bleek dat de man al jarenlang be
ledigende brieven aan zijn privé adres
richt. De gereedschapmaker, wiens liefde
voor zijn werk na een onenigheid in het
bedrijf was omgeslagen in haat tegen de
KLM, schreef bijvoorbeeld dat de KLM
„een levensgevaarlijk luchtnet exploi
teert", „winsten behaalt die voor een groot
deel afkomstig zijn uit diefstal" en boven
al dat „de directie hem na 17 dienstjaren
geestesziek had verklaard, om haar eigen
misdaden te verbergen". Dit laatste verge
leek de verdachte in zijn epistels met de
behandeling die Nagy en Maleter tijdens
de Hongaarse opstand ondergingen.
De politierechter meende dat er voor de
KLM niet veel aanleiding bestaat, zich van
deze dwaze brieven iets aan te trekken.
Anderzijds-kon hij zich voorstellen dat de
directie de jarenlange hardnekkige brie-
venschrijverij wel vervelend begon te vin
den. Hij legde een lagere geldboete op dan
de officier had geëist, omdat hij de gereed
schapmaker, die bij de KLM is ontslagen,
financieel niet al te zwaar wilde treffen.
De civiele kamer van het gerechtshof
in Den Haag heeft zich beziggehouden met
het proces, dat mr. A. G. Maris namens
de hier te lande verblijvende oud-KNIL-
militairen voert tegen de staat der Neder
landen. De oud-militairen eisen een ver
klaring betreffende hun status, waarbij
zou moeten worden vastgesteld, dat zij nog
steeds als militairen in staatsdienst zijn.
Dit wordt door de staat bestreden. De
landsadvocaat, mr. E. Droogleever For-
tuyn, betoogde voor het hof dat het ont
slag van de oud-KNIL-leden volkomen
rechtsgeldig is geweest en dat zij dus be
schouwd moeten worden als burgers.
De kwestie is uiteraard van het groot
ste belang voor de betrokkenen, meest
Ambonezen. Niet alleen hun eventuele sa
lariëring hangt ex-van af, doch tevens, of
zij op rijkskosten zullen moeten worden
teruggebracht naar Ambon. Daar zou naar
hun mening het ontslag pas kunnen in
gaan.
De zaak werd in eerste instantie aan
hangig gemaakt voor het ambtenarenge
recht te Den Haag. Dit wees de eis toe,
doch tijdens de behandeling in beroep,
voor de Centrale Raad van Beroep te
Utrecht, werd beslist dat het ambtenaren
gerecht om formele redenen niet bevoegd
was geweest tot oordelen. De Ambonezen
maakten de zaak opnieuw aanhangig, dit
maal voor de burgerlijke rechter. De
rechtbank in Den Haag wees de eis ech
ter af. De betrokkenen gingen tegen deze
beslissing in beroep bij het gerechtshof.
Het gaat in dit geding om de vraag of een
algemene order van 1935 van het Neder
lands-Indische gouvernement van toepas
sing op de ontslagkwestie is en zo ja, hoe
deze order geïnterpreteerd moet worden.
Mr. Maris meent, dat deze algemene or
der wél van toepassing is en dat het dienst
verband tussen de staat en de betrokken
KNIL-militairen nog steeds bestaat. Dat
de order van toepassing is zou blijken uit
de gemeenschappelijke beslissing in 1950
van de ministers van Oorlog en van Unie
zaken.
Volgens de landsadvocaat is de algeme
ne order van toepassing op de KNIL-mili-
tairen, behalve wat de ontslagkwestie be
treft. Het ontslag is geregeld in de ge
meenschappelijke beslissing van 1950, al
dus mr. Droogleever Fortuyn, die op
grond hiervan wederom concludeerde tot
afwijzing van de eis. Het hof zal waar
schijnlijk over zes weken arrest wijzen.
De zitting werd bijgewoond door een
groot aantal Ambonese voormalige KNIL-
militairen.
Naar de politie te Roermond mededeelt
heeft de neuroloog dr. Banki uit Roermond
die sinds een dag of tien niets van zich
had laten horen, in Oost-Berlijn een onge
luk gehad. Hij ligt daar in een ziekenhuis,
Dr. Banki heeft dit meegedeeld in een
brief aan zijn echtgenote.
Dr. Banki is op 13 september, vergezeld
van zijn secretaresse, mej. M. Heijnen,
naar een congres in Keulen gegaan. Ver
moedelijk, aldus de politie, is dr. Banki
tijdens het congres in Keulen in contact
gekomen met collega's uit Berlijn, met
wie hij is meegereisd. Hij is thans opge
nomen in een ziekenhuis te Ftirstenwalde
bij Oost-Berlijn. In zijn brief schrijft dr.
Banki, dat zijn toestand vooruitgaande is.
Mej. Heijnen bevindt zich eveneens in
Ftirstenwalde in afwachting van haar te
rugkeer naar Nederland, aldus de politie.
