€sso
Exposities van twee collecties
Het Rotterdams Toneel
met stuk van Marivaux
AKKERTJES
met
bent u beter uit!
Akkertjes
helpen écht
tegen kou
en griep
en snel ook!
Petitie aan het comité
Albert Schweitzer
Nieuwe leerstoel voor
prof. Samkalden
Dr. A. E. Cohen tot
hoogleraar benoemd
De steward en de stewardess,
de kamerleden op reces,
de praatvaar en de bestevaar,
de reder en de redenaar,
de muzi- en de predikant
en wat er verder in het land
iets wezen wil of wat beduidt
- ze roepen 't allemaal zeer luid:
Kabinet bezocht de T.H.
Dronken wegpiraat na
wilde jacht ingesloten
Duizend liter smeerolie
op straat
Loosdrechtse raad in
actie tegen B. en W.
Sir Winston Churchill legt
de pen eindelijk neer
Wees Moskou Amerikaan uit
omdat hii „lastig" was?
Baron Bentinck bij
Selwvn Llovd
Vereniging van
Fotojournalisten
DINSDAG 27 OKTOBER 1959
DE WERKEN VAN (Pierre Carlet de Chamblain de) Marivaux die leefde van
1688 tot 1763 genieten tegenwoordig een hernieuwde, alleszins gerechtvaardigde
populariteit. De bevoorrechten onder ons zijn de laatste jaren bijzonder verwend
met enkele fraaie tot schitterende opvoeringen daarvan door franstalige groepen
uit Parijs (Barrault, Vilar) en Brussel, alsmede in het laatste Holland Festival door
een provinciaal ensemble. Het was in principe dan ook een verstandig besluit van
de leiding van het Rotterdams Toneel de instudering van het stuk, waarmee men
hier ten lande diens gracieuze vreugde wilde laten herleven, aan een Franse regisseur
toe te vertrouwen. Men heeft hier namelijk te doen met een overheersende stijl, die
ons in wezen vreemd is gebleven. De marivaudage, dit schermen met elegant ge
slepen woorden, vergt volledige vertrouwdheid met de traditie der welgemaniei-d-
heid. Hoeveel winst het ook heeft gebracht, men kan toch niet zeggen dat de mede
werking van Guy Suarès een onverdeeld succes is geworden. Men kan zich trouwens
enigszins verbazen over deze keuze. Guy Suarès heeft zich in zijn nog maar korte
loopbaan (hij werd geboren in 1932, debuteerde in 1951) reeds een niet onaanzienlijke
reputatie verworven, zonder evenwel bewijzen van affiniteit met Marivaux te
hebben geleverd.
MAANDAGAVOND heeft de eerste van
enkele voorstellingen in de Haarlemse
Schouwburg plaats gehad van „De liefde
komt van vier kanten". Onder deze kenne
lijk moeizaam bedachte en allerminst ka
rakteristieke titel gaat de meesterlijke
komedie „La double inconstance" ver
borgen. Dit blijspel, geschreven in de twin
tiger jaren van de achttiende eeuw, was
een apotheose van Marivaux' eerste schep
pingsperiode, toen de financiële zwendel
van John Law hem in grote moeilijkheden
had gebracht. Het was bestemd voor het
repertoire der Italiaanse komedianten en
zou later alleen door „Le jeu l'amour et
du hasard" qua muzikale toon en psycho
logische verfijning overtroffen worden.
Als badinerende zedenschildering van het
bloeitijdperk van het menuet heeft het in
zijn oeuvre, laat staan in dat van anderen,
.-•'üi gelijke niet.
Luc Lutz als Harlekijn en Lies Fran
ken als Flavinia in „De liefde komt
van vier kanten van Marivaux.
Marivaux, heeft Robert Kemp eens ter
inleiding van een bloemlezing opgemerkt,
was beslist geen reus onder de toneel
schrijvers, maar hij is uniek. Zijn stukken
lijken allemaal op elkaar en zijn toch an
ders en steeds weer nieuw, net als die van
Bach, waarmee hij trouwens naar de
vormbeginselen misschien nog meer ver
wantschap heeft dan met Vivaldi, uit
wiens oeuvre tijdens de hier besproken
vertoning nu en dan flarden ter melodieuze
begeleiding van gevoelsopenbaringen de
zaal inzweefden. Waar ik op doel is de
kruiswerking van opzettelijke contrasten,
waarbij de motieven in elkaar overvloeien.
Niet voor niets heet het thans gespeelde
,.De dubbele onstandvastigheid". Daarmee
Is de bewering, het in elkaar overlopen
van omgekeerd corresponderende groepen,
als het ware tot programma verheven.
HET BEHANDELDE {hema vindt men
in bijna alle uitvloeisels via een joyeus
Advertentie
flitsen uw klachten weg
Het Comité Albert Schweitzer tegen
Atoombomproeven heeft in een brief aan
de regering en aan de beide Kamers der
Staten-Generaal, verklaard met veront
rusting te hebben vernomen, dat raketten
van het type „Honest John" reeds onder
weg zijn naar Nederland. Het comité acht
het aanvaarden van deze raketten volgens
een verouderde overeenkomst in strijd
met de inhoud van de recente besprekin
gen, die door de leiders van Amerika en
Rusland zijn gevoerd, waarbij ook de al
gemene ontwapening naar voren werd ge
bracht en waardoor in de gehele wereld
enige ontspanning begint te komen.
Het Comité verzoekt met grote aan
drang, terzake van het stationeren van de
ze raketten een zodanige beslissing te ne
men, dat ook Nederland aan deze inter
nationale ontspanning een positieve bij
drage levert.
Naar wij vernemen is binnenkort de be
noeming te verwachten van prof. dr. I.
Samkalden. oud-minister van Justitie in
het laatste kabinet-Drees, tot buitenge
woon hoogleraar aan de Leidse universi
teit voor het recht der internationale or
ganisaties. Prof. Samkalden zal hiermee
een nieuwe leerstoel bezetten.
Het ligt in de bedoeling dat deze bijzon
dere leerstoel binnen afzienbare tijd in een
gewone leerstoel wordt omgezet. Prof.
Samkalden was van 1952 tot zijn benoe
ming als minister reeds hoogleraar te
Wageningen.
gehanteerde pen van de geest van Mari
vaux terug: de twee hoofdpersonen denken
van elkaar te houden, maar ontdekken
gaandeweg hun vergissing als de ware
liefde in hun leven komt. Hier zijn Harle
kijn (de namen werden grotendeels ver
nederlandst) en Silvia de uit spelenderwijs
gegroeide gewoonte verloofd geraakten,
die elk een ander vinden, respectievelijk
Flavinia en de anonieme vorst, door wie
de ware hartstocht wordt opgewekt. De
intrige is bijzonder doorzichtig, alles gaat
precies zoals men het ziet aankomen. Maar
het doorlopend verrassende komt voort uit
de innerlijke spanningen van de genuan
ceerde processen der bewustwording. Ja
waarlijk, Marivaux is een bii uitstek muzi
kale toneelschrijver geweest, die in won
derbaarlijke combinaties van superieure
eenvoud een facinerende lyriek heeft ont
wikkeld. Vrijwel nergens is daarbij de so
ciale verwevenheid zo duidelijk aantoon
baar. Sommige commentatoren menen uit
de critische gesprekken ten aanzien van
de hoofse gedragsregels een prelude tot de
democratische revolutie te mogen afluis
teren. Maar veeleer heeft men. geloof ik.
te doen met de precieuze nostalgie van de
zwanezang van een in uiterste verfiining
ten ondergang neigende cultuurfase. Mari
vaux was toch duidelijk een overgangs
figuur een innerlijk verlichte naar
een nieuw stadiaum van do samenlevine
waarvoor de vormen nog gevonden
moesten worden.
DAT LAATSTE is in „La double incon
stance' opvallend merkbaar: Silvia en
Harlekijn, grootgebracht ojd het platteland
en de natuurlijkheid zelve, voelen zich bei
den onweerstaanbaar aangetrokken, na de
overwinning van hun aanvankelijke be
vreemding, tot vertegenwoordigers van een
bijna rituele erecode, die bescherming lijkt
te bieden tegen hun emotionele verwar
ring. Zij voelen zich heen en weer ge
trokken. Al deze dynamische elementen
zijn dank zij de uitmuntende zorgen van
Guy Suarès voor zowel objectieve als sub
jectieve plastiek op voor Nederland on
gekende wijze tot gelding gekomen. Men
lette slechts op de representatieve symbo
liek van het lopen: altijd met beheersing
en waardigheid door de zich machtig
wetende hovelingen, daarentegen als in
stinctieve reactie door de aan spontane
opwellingen gevolggevenden. De snelnnsi-
ties werden aldus duidelijk gemarkeerd in
hun geleidelijke verschuivingen. Deze
choreografie zou een regisseur van eigen
bodem hier nooit z.o doeltreffend hebben
kunnen bereiken, gesteld dat iele der
gelijks had willen nroberen (ik heb het
vrijwel nooit gezien).
DAAR IS ECHTER een levensgroot na
deel tegenover gekomen, waardoor de
winst van de weeromstuit in verlies ver
keerde. Bij alle bewondering voor de stijl
zuiverheid van de toonaangevende révé
rence moest men vaststellen, dat er veel
van het contrast tussen naturel en raffine
ment verdween doordat allen in hun spel-
prestaties iets kennelijk aangeleerds
demonstreerden. Men kon te moeilijker op
het eerste gezicht en gehoor de tegenstel
ling aanvaarden tussen oprechtheid en op
smuk. tussen het in eenvoud bekoorlijke
en het habitueel gekunstelde, doordat men
nu juist voor de beide pastorale karakters
als toneelpersoonlijkheden ietwat ge
maniëreerde. overigens voortreffelijke
krachten als Ann Hasekamo en Luc Lutz
had ODgesteld. Vooral de laatste had in
zijn clowneske onzekerheid niettemin tal
van grapnige momenten. Maar het teveel
aan berekening van zijn kant had men
liever gezien bij Lies Franken als de net
iets te delicaat intrigerende naleisdame
aan wie ik overigens miin hulde voor haar
uiterlijk voorname verschijning niet mag
onthouden. Zo goed als volmaakt was de
vorst van Henk van Ulsen. inderdaad de
centrale figuur, een toonbeeld van no
blesse door de gave vereniging der inner
lijke en uiteHnke asoecten daarvan. The-
ra Verheugen kon zich in dit n-p'lieu nog
moeilük handhaven. Steve van Branden
berg dn de zeer belangrijke schakelrol van
bediende! en Pioter Lutz zochten tezeer
effecten in komiekerigheid.
IN DE SCHERPZINNIGE vertaling van
L. Th. Lehmann. waarin enkele fouten
voorkwamen die men zich op de middel
bare school niet zou mogen veroorloven,
werd een hoog tempo mogelijk en door
gaans bereikt. Friso Wiegersma ontwierp
de decors, kennelijk naar de uitdrukke
lijke voorschriften van de regisseur. Niet
graag zou ik verzuimen mee te delen, dat
uit de volle zaal herhaaldelijk enthousiaste
blijken van plezier opstegen.
David Koning
(Van onze Haagse redacteur)
Bij Koninklijk Besluit is dr. A. E. Cohen
uit Heemstede tot gewoon hoogleraar in
de faculteit der letteren en wijsbegeerte
aan de Rijksuniversiteit te Leiden be
noemd. Professor Cohen zal college geven
in de geschiedenis der middeleeuwen en
haar hulpwetenschappen. De nieuwe hoog
leraar was vele jaren werkzaam als we
tenschappelijk medewerker aan het Rijks
instituut voor oorlogsdocumentatie te Am
sterdam. Zijn echtgenote, mevrouw H.
Cohen-Koster. heeft sinds kort zitting in de
Heemsteedse gemeenteraad voor de Partij
van de Arbeid.
Advertentie
De ministerraad heeft maandag een
werkbezoek aan de Technische Hoge
school te Delft gebracht om een indruk
te krijgen van de problemen waarvoor de
T.H. zich in dit stadium van haar ontwik
keling ziet geplaatst.
De president-curator dr. C. H. van der
Leeuw sprak een welkomstwoord, waar
na de rector magnificus prof. dr. R. Kro
ning, de onderwijsproblemen onder de
loep nam. Voorts werd nog het woord ge
voerd door prof. ir. B. H. H. Zweers, ad
viseur voor bouwzaken. Het grootste deel
van het gezelschap vertrok vervolgens
naar het waterloopkundig laboratorium,
anderen bezichtigden het gebouw voor
technische fysica en scheikunde. In het
gebouw voor werktuig- en scheepsbouw-
kunde werd vervolgens de lunch gebruikt.
Niet alleen de nieuwe Technische Hoge-
schoolstad in aanbouw in de Wippolder
was deze dag een belangrijk punt van het
bezoek doch ook konden de ministers ken
nis nemen van de collectieve voorzienin
gen op sociaal gebied ten behoeve van de
studenten, die in de laatste jaren tot stand
zijn gekomen. Zo werd tijdens een ge
meenschappelijke rondrit per autobus een
bezoek gebracht aan de studentenflats aan
de Maria Duystlaan.
Het middagprogramma omvatte verder
bezoeken aan de gebouwen voor elektro
techniek, geodesie en van voertuig- en
vezeltechniek. De slotbijeenkomst werd
gehouden in het nieuwe studentensport
centrum waar gasten en gastheren nog
enige tijd geanimeerd bijeenbleven.
De politie van Bergen op Zoom heeft na
een wilde nachtelijke achtervolging zeke
re P.G. aangehouden, die zonder vaste
woon- of verblijfplaats is en in de nacht
van zaterdag op zondag, naar thans be
kend is geworden, in staat van dronken
schap een auto bestuurde.
De achtervolging werd ingezet, zodra de
politie door het slingerend rijden van G.
het vermoeden kreeg, dat hij onder in
vloed was. De race door de stad met een
snelheid van bijna 100 km. per uur eindig
de in een grasperk. G. had inmiddels een
verkeersbord geramd en een draadafras
tering omver gereden. Hij reed bovendien
zonder papieren. De achterbanden van
zijn wagen waren totaal versleten en zijn
ruitenwissers waren defect. De man is in
gesloten.
De Delftse politie heeft in de afgelopen
nacht de heer D. uit Den Haag aangehou
den en in arrest gesteld omdat hij als be
stuurder van een auto op de rijksweg Den
Haag-Rotterdam „onder invloed" op de
linker rijbaan reed. Nadat hij een motor
rijder had aangereden was hij gevlucht,
doch later keerde hij in een taxi op de
plaats van het ongeval terug. De politie
rekende hem toen in. De motorrijder liep
een gebroken arm en een hersenschudding
op.
Op het Maastunnelplein in Rotterdam
is maandag een tramstel van de R.T.M.
in botsing gekomen met een tankauto die
aan de rechterzijde bij de aftapkraan lek
sloeg. Van de vijftienduizend liter dunne
smeerolie, die de auto vervoerde, liep on
geveer duizend liter op straat. De rest kon
in een andere tankauto worden overge
heveld. De brandweer heeft tussen de
tramrails twee putten gegraven, waarin
de olie zich voor een deel verzamelde. De
tankauto kon ook deze olie wegzuigen.
Daarna werd zand gestrooid en na enige
uren was de „smeerboel" opgeruimd. De
tram moest worden weggesleept. Per
soonlijke ongevallen hebben zich niet voor
gedaan.
De Loosdrechtse gemeenteraad is una
niem niet te spreken over het beleid van
B. en W. over het afgelopen jaar en de
wijze waarop voor het komende jaar de
begroting is samengesteld. „Slap en in
teresseloos" aldus het P. v.d. A.-oordeel
over de werkwijze van het college, die
afbreuk doet aan een democratisch be
stel. Dit was ook het oordeel van de pro
testants-christelijke raadsfractie. De
V.V.D.-woordvoerder was van oordeel,
dat het plassengebied wel beschermd en
bewaard moest blijven, maar de water
sport en de toeristen worden door het ge
meentebestuur vertroeteld. De bewoners
hebben meer aan goede sportaccommoda
tie in de onmiddellijke omgeving van de
nieuwe wijken, aldus de V.V.D.
„Het is maar goed dat u geen burge
meester van Bergen bent", aldus de enige
K.V.P.-er in de raad. Ondanks herhaald
aandringen tot instelling van raadscom
missies voor onderwijs, financiën en open
bare werken, moet men het in Loosdrecht
nog steeds zonder deze lichamen stellen.
De nieuwgekozen wethouder H. Vlug, (pro
testants-christelijk) werd door de
P. v. d. A.-fractie „ongeschikt" geacht
voor een plaats in het college. De heer
Vlug is de opvolger van wethouder D.
Schoenmaker, die in augustus van dit jaar
door de politie beschonken achter het
stuur van zijn auto vandaan is gehaald.
Onmiddellijk daarna eiste de protestants-
christelijke fractie zijn aftreden, hetgeen
na enige strubbelingen geschiedde.
LONDEN (UPI) Sir Winston Churchill
heeft het schrijven opgegeven en wil nu al
le tijd die hij in Engeland is wijden aan
de politiek, zo heeft een goede kennis van
hem meegedeeld. Met de voltooiing van
zijn „Geschiedenis van de Engelsspreken
de volken" heeft hij het doel bereikt dat
hij zich als schrijver gesteld had.
Sinds 1898 heeft de bijna 85-jarige staats
man tal van biografieën, artikelen en
commentaren geschreven in het sonore,
ietwat retorische proza van zijn grote re
devoeringen. In 1953 kreeg hij de Nobel
prijs voor letterkunde, in de eerste plaats
voor zijn zesdelige geschiedenis van de
tweede wereldoorlog, waarmee hij tien
miljoen gulden heeft verdiend.
Zijn eerste boek handelde over de veld
tocht van Malakand. waaraan hij deelnam
als jong officier. Hij haalde er zich de
woede van zijn superieuren mee op de
hals maar won zoveel faam, dat hij bin
nen een jaar de best betaalde Britse oor
logscorrespondent was.
WASHINGTON (Reuter-UPI-AFP)
Russell Langelle, het hoofd van de veilig
heidsdienst van de Amerikaanse ambas
sade te Moskou die onlangs uit de Sovjet-
Unie is gewezen, heeft op een persconfe
rentie te Washington verklaard, dat naar
zijn oordeel de Russen hun maatregel te
gen hem hadden genomen, omdat hij er in
geslaagd was, pogingen om toegang te
krijgen tot het werk van de ambassade en
dit te ondermijnen te verijdelen. Het aan
tal pogingen om zulks te doen was het laat
ste half jaar toegenomen. Ook vele andere
ambassades in Moskou hadden hiervan te
lijden, aldus Langelle, die geen nadere bij
zonderheden wilde verstrekken, naar hij
zei uit veiligheidsoverwegingen.
Hij zei wel nooit enig bewijs te hebben
gevonden voor de bewering dat er verbor
gen microfoons in de ambassades zouden
zijn. De Russen proberen alleen voortdu
rend het personeel om te kopen.
LONDEN (Reuter-AFP) De Neder
landse ambassadeur te Londen, mr. A. W.
C. baron Bentinck van Schoonheten, heeft
maandag op eigen verzoek een onderhoud
gehad met de Britse minister van Buiten
landse Zaken, Lloyd. Het ging om een al
gemene bespreking. Minister Lloyd ont
ving ook de Belgische ambassadeur te
Londen, Van Meerbeke. De Belgische am
bassadeur had om het onderhoud ver
zocht.
Zowel van de zijde van de Nederlandse
als van de Belgische ambassade werd ver
nomen, dat het onderhoud alleen maar
ten doel had. contact met minister Lloyd
op te nemen, die na de verkiezingen de
portefeuille van Buitenlandse Zaken heeft
behouden. De ambassadeurs hadden hem
sedert de verkiezingscampagne niet meer
ontmoet. In beide gevallen is gesproken
over de internationale toestand en zonder
twijfel ook over een topconferentie. Pro
blemen die in het bijzonder Groot-Brittan-
nië, Nederland en België betreffen, zijn
niet ter sprake gebracht, zo werd op de
ambassades te Londen vernomen.
HET ARNHEMSEl gemeentemuseum
exposeert tot 15 november de collectie van
de heer H. L. Straat, chirurg te Leeuwar
den, het Haagse Gemeentemuseum tot de
zelfde datum die van de schilder P. Artn-
zenius. Beide collecties kunnen onze sym
pathie hebben. Die van de heer Straat om
dat hij daarmee enige schilders hielp en
mogelijk stimuleerde, die van de schilder
omdat het een zo bijzonder goed uitgezoch
te verzameling is. Het laatste mocht men
verwachten gezien Arntzenius eigen werk,
dat van grote smaak en een fijne eruditie
getuigt. Gezien het feit dat Arntzenius een
deel van zijn bezit al vaak in bruikleen
aan het Haags museum afstond valt het
te verwachten dat zijn bezit voor zover
mogelijk toch voor Nederland bestemd is.
Wij hopen dat in ieder geval. Want Arnt
zenius collectie is een afgerond geheel te
te noemen van waardevolle zaken. Ken
nelijk heeft hij in het werk van de door
hem bewonderde kleine meesters de stil
te gezocht, die hem blijkens zijn eigen
werk zo lief is. Stilte, zeker, maar Dau-
bigny's dorpsgezicht is eigenlijk van een
grote bewogenheid, gezien de wijze waar
op het geschilderd werd; maar het is toch
weer bewogenheid om de stilte.
ARNTZENIUS, gezien zijn eigen werk
kón het nauwelijks anders, heeft voorkeur
voor de school van Barbizon en diens tijd
genoten, waarmee we dan heel schuchter
enig werk uit onze Larense school mogen
vergelijken. De Haagse School heeft trou
wens alles met de Barbizonners te ma
ken. Arntzenius schildert werken, die ons
wel herinneren aan de Haagse School.
Maar hij is net iets minder oog en iets
meer geest, waardoor hij meer aanslui
ting vindt met de school van Barbizon;
minder geladen misschien dan de Neder
landse voorgangers. Mogelijk heeft hij
compensatie gevonden in zijn verzame
ling voor wat hem zou kunnen ontbreken.
Arntzenius waardeer ik thans in ieder ge
val meer dan ik al deed. Nu om hemzelf
en zijn collectie. In die collectie komt een
schilderijtje voor waarvan de maker on-
Chinees terra cotta grafplastiek uit de
collectie H. L. Straat. Het werk stamt
uit de Wei- of T'ang-periode.
bekend is. En juist dit schilderijtje zou bij
na van Arntzenius kunnen zijn. Voor wie
Arntzenius' werk niet kent: het is num
mer 19a, en na het zien daarvan zal Arnt
zenius' werk niet tegenvallen.
ARNTZENIUS koos dus vooral onder
Franse schilders. Waar hij koos onder Ne
derlanders zijn deze met hun werk dicht
bij die Franse collega's. Het verwondert
me bijvoorbeeld niet dat hij Gabriël (1828-
1903) koos, want deze kon nauw in de om
geving van de grote Franse schilder Co-
rot zitten. En wat Arntzenius verder koos
kan de liefhebber met plezier gaan zien.
Hij ontmoet onder meer, naast de Dau-
bigny's, werken van Fantin Latour, Har-
pignies, een bewogen schilderijtje van Isa-
bey, werk van Is. Israels, Karsen, Jacob
Maris, Matthijs Maris, Raffaëli, die toch
eigenlijk een voorloper was van Utrillo,
Redon, Ribot, Tholen, met een nogal gro
te en zo gerechtvaardigde hoeveelheid,
Verster, Vollon, Weissenbruch en Willem
de Zwart.
DE CHIRURG H. L. STRAAT benader
de de beeldende kunst als geïnteresseer
de leek. Het is dan ook te begrijpen dat
hij zich bij het samenstellen van zijn col
lectie heeft laten leiden door wat leek te
gelden. Het kan er namelijk bij mij moei
lijk in dat men zowel verliefd is op de „ma
gische realisten" en ik zou bijna zeg
gen zogenaamde expressionisten als
Chabot en Benner. Te goed ken ik Cha-
bots begin, gesteund door het voorbeeld
van de Belg Permeke, wiens werk trou
wens nog de collectie van de heer Straat
steunt. Benner zat meer in de omgeving
van de heer Straat en dat deze belang
stelling voor hem had kan men gezien de
hier vertoonde schilderijen zich wel voor
stellen. We kunnen het de heer Straat
moeilijk kwalijk nemen dat Benner op zo
overdreven wijze wordt gewaardeerd te
genwoordig. Ten slotte komt diens werk
van Kruyder en het Duitse expressionis
me, vermoedelijk toch via Wiegers, van
daan. Wantrouwend als ik ben vraag ik me
af of de sombere schilderijen van Theo
van der Horst ook niet van de kunsthan
del Van Lier, welke men achter de aan
koop van een en ander vermoedt, komen.
Van der Horst beloofde wel degelijk wat
en mogelijk maakt hij dat nu. We hoor
den zo lang al niet van hem. Gezien deze
collectie lijkt het me wel tijd dat beloftes
ook voor het publiek worden ingelost. Ge
zien het schilderij van Aad de Haas, be
kend door zijn moeilijkheden met zijn re
ligieuze kunst in Zuid-Limburg, begrijp ik
niet waarom men zoveel ophef van deze
figuur maakte. Is het een in de bres sprin
gen voor hem van de kant van Straat?
Men zou dit kunnen waarderen. Maar men
had zo gaarne het aan de collectioneur ge
gund dat aan zijn verzameling een even
sterke liefde duidelijk was als welke blijkt
uit die van de schilder Arntzenius.
Bob Buys
Op de te Amsterdam gehouden jaarvei
gadering van de Nederlandse Vereniging
van Fotojournalisten zijn tot leden van
het dagelijks bestuur gekozen de heren P.
van Breukelen te Rijswijk (voorzitter), T.
van der Reijken te Laren (secretaris) en
D. Stokvis te Den Haag.
