Het experiment bij Kees Verwey
HOUT-O-LUX
Vernieuwing in werk van Otto B. de Kat
door expositie bevestigd
Wekelijkse Esperanto*cursus
TENTOONSTELLING IN GRONINGEN
DE HOUTWERF N.V.
De negen Muzen
Vierde les
13
'n nieuw
Houtwerfproduct
SMYRNA- WOL v.a. 1.95
In september ruim 7500
nieuwe woningen
Album voor
Hammarskjoeld
De middenstand in de
Stillevens van Jan van
Huysum ontdekt
N.O.-polder
Oekrainse delegatie
in Nederland
Jongen dodelijk gewond bij
vechtpartij in Venlo
VRIJDAG 6 NOVEMBER 195 9
KEES VERWEY
exposeert tot 9 no
vember in het Gro
ninger Museum. Men
kan er onder meer
zijn portret van de
acteur Albert van
Dalsum ontmoeten.
En ik zag meer dat
nieuw voor mij was.
Daarbij waren wer
ken ook van oudere
datum. Van Dalsums
portret is fors en bril
jant geschilderd, le
vendig van expressie
en naar ik dacht uit
stekend van houding.
Anders dan dat van
Lodewijk van Deyssel
is het toch van een
zelfde kracht. Voor
een deel ontleent het
zijn kracht aan de
sterke kleur en de ro
buuste schildering.
Ook Van Deyssels
portret is hier weer
te zien. Ik meende het
een vorige keer in
een passender lijst
ontmoet te hebben,
die aan de verhou
ding tussen kopen
achtergrond meer
recht deed. Want door
de zo sterk gevormde
kop ontstond een
merkwaardige span
ning in die ver
houding.
NIEUW VOOR MIJ was „Het Vogelecht
paar" uit 1959. De heer Jos de Gruyter,
directeur van hét Groninger Museum,
schrijft in zijn inleiding tot de catalogus
dat hij de modellen voor het nogal grote
schilderij bij toeval op Vërwey's atelier
ontdekte. Ze waren ongeveer 6 centimeter
hoog. Verwey vergroot zijn gegevens wel
meer. Zijn hier niet geëxposeerde „Pop-
penkamer" van het Amsterdamse Stede
lijk Museum (wanneer zien we het daar
weer eens?) is voor mij tot nu toe het
meest geslaagde en wel zeer treffende
resultaat. Met zijn „Paardje", een speel-
goedpaardje, had, zoals ik al eens mocht
schrijven, ik moeite,en ook hier kon het
niet lang boeien. Minder deden dat nog
dat „Vogelechtpaar", geen lelijk schilderij
misschien, maar mij weinig zeggend. Hoe
wel niet abstract, verkregen dergelijke
composities voor Jos de Gruyter „in hun
onopzettelijke kleurmuziek, hun gebon
den vrijheid van vorm, verhoudingsgewijze
een experimenteel-abstract karakter".
Zelf dacht ik bij dit schilderij even aan
Diederen en Lataster. Niet dat ik wil aan
nemen dat Verwey bewust in hun richting
gewerkt zou hebbena Ik apprecieer Ver
wey nu eenmaal meer dan deze figuren.
Ik heb overigens niets tegen een experi
menteren door Verwey. Anders was hij
wellicht niet tot zijn „Poppenkamer" ge
komen, een doek dat het zo goed uithoudt
naast de sterkste Kruyders. Zijn Van Dal
sum is het uiteindelijk resultaat van weer
andere experimenten, waarvan ik som
mige voorbeelden vroeger al verdedigen
mocht.
EEN PORTRETJE uit 1940 van mr. L.
Ali Cohen, was ook nieuw voor mij, een
werkje van fraaie directe wijze van schil
deren, puntig, ingehouden van kleur.
Nieuw ook was „Het rode jakje"(1950)
voor me. Het is een uiterst driftig ge
schilderde studie naar zijn vrouw van
een rijke, twinkelende en toch diepe
kleur. Nieuw voor mij waren enige aqua
rellen en tekeningen, ook weer uit ver
schillende jaren. Nieuw tenslotte een
stilleven „De Ontbijttafel", dat dit jaar
geschilderd werd. Verwey beproefde in
dit stilleven weer een stippeltechniek, die
hem al jaren geleden intrigeerde. Een
vroeger gesteld probleem moest blijk
baar opgelost worden. Verweys experi
menteren is nooit speculeren. Dan ziet
men ook wel aan de doeken, waarvan de
verflaag een lang doorwerken verraadt.
VERDER WAS HET dus een weerzien
van veel. Het portret van Coba Ritsema,
door mij al eens met bewondering ge
noemd. moet critiek ondervonden hebben
om de handen. Bedoelde critiek kan ik
na' dit weerzien alleen maar verdacht
making noemen. Weerzien met „Winter"
(1931), de latere aquarel van het Spaar-
ne, nabij het Kolkje en in Delft en in
Verona gemaakte aquarellen, en een
ouder schilderijtje van de Amstel doen me
Advertentie
Een luxe betimmering van
massief hout voor een normale
beurs.
Bruynzeel kasten en keukens
Kampersingel 20-24 - Tel. 12104 - 11932
Het vogelechtpaar (1959) van Kees
Verwey.
verlangen naar meer landschappen en
stadsgezichten van Verwey. Respect
dwong hij mij weer af om de kleurkracht
van verscheidene aquarellen naar bloe
men. Respect ook voor zijn tekening naar
Georgette Hagedoorn.
Bob Buys
Advertentie
Rijksstraatweg 127 - Tel. 54012 - Haarlem
„Principes" van Bahr. Op zaterdag
14 november geeft de Haagsche Comedie
in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag
de eerste voorstelling van „Principes". De
Oostenrijkse auteur van dit werk, Herrn,ann
Bahr, is in ons land al bekend doordat het
Wiener Burgtheater in.het Holland Festi
val „Das Konzert'' van hem speelde. Bob
de Lange voert de regie.
Kunstveiling. In het veilinggebouw S.
J. Mak van Waay is een kunstveiling be
gonnen, die tot en met 10 november zal
duren. Er werd een begin gemaakt met de
veiling van schilderijen. De hoogste prijs
bracht „Rivierlandschap bij opkomende
maan" van de zeventiende eeuwse mees
ter A, van der Neer op, namelijk f 9400,
„De opstanding van Christus" van Anto
nio Moro ging van de hand voor f 4500,
Voorts werden geveild drie schilderijen
van Isaac Israels (onder meer twee Sche-
veningse vrouwen voor f 3000.en een
van Jozef Israels. Een schilderij ter groot
te van een briefkaart van de Franse mees
ter A. Guillemin bracht f 1250,op.
Volgens gegevens van het Centraal Bu
reau voor de Statistiek werden in septem
ber van dit jaar 7.573 nieuwe woningen
opgeleverd. In september 1958 werden 7.629
nieuwe woningen voltooid.
In de eerste negen maanden van 1959
kwamen 56.970 nieuwe woningen gereed,
tegen 64.002 in de overeenkomstige perio
de van 1958.
Van de in september voltooide wonin
gen werden er 1.032 als systeemwoning
gebouwd. In de egrste negen maanden van
1959 kwamen 6.113 systeemwoningen ge
reed.
In september 1959 werden 7.895 wonin
gen in aanbouw genomen, tegen 8.028 in
september 1958. In de eerste negen maan
den van 1959 werd begonnen met de bouw
van 65.644 woningen, in de overeenkomsti
ge periode van 1958 met 64.238 woningen.
Daar het aantal begonnen woningen in
september groter was dan dat van de ge
reedgekomen woningen, steeg het aan
tal in uitvoering zijnde woningen tot 92.849
op 1 oktober 1959 Op 1 oktober 1958 waren
90.120 woningen in aanbouw.
Ter bevordering van de internationale
samenwerking worden door de stichting
Amsterdams Schriftmuseum ieder jaar
twee albums met 130 afbeeldingen en een
beschrijvende tekst in het Nederlands en
Engels van de voornaamste bezienswaar
digheden van Nederland, Suriname en de
Nederlandse Antillen beschikbaar ge
steld voor personen die zich voor die sa
menwerking ernstig inspannen.
Dit jaar zullen op 14 november 1959 twee
leerlingen van de openbare lagere Jan
Evert Scholtenschool in Groningen, waar
de jeugd een actie voor de hulpverlening
aan Pakistan heeft gevoerd, ter gelegen
heid van het tienjarig bestaan van het
Unesco-centrum Nederland, een. album
overhandigen aan de voorlichtings-atta-
ché van de UNO in Nederland voor de se
cretaris-generaal van de Verenigde Na
ties, Dag Hammarskjoeld. Bij het album
is een oorkonde gevoegd met de hand
tekeningen van 28 leerlingen (14 jongens en
14 meisjes) als vertegenwoordigers van
de jeugd in Nederland. Suriname, de Ne
derlandse Antillen en Nedcrlands-Nieuw-
Guinea.
In 1957 werd een album met oorkonde
aangeboden aan de ambassadeur van
Amerika voor president Eisenhower en
één aan prinses Marijke. In 1958 werden
de albums met ooi-konden geschonken aan
Pandit Nehru en aan dr. Albert Schweitzer.
NIET ALLEEN OMDAT Otto B. de Kat
mij na slaat bezocht ik zijn tentoonstel
ling in Den Haag, die tot 13 november in
de kunsthandel Martinus Liernur aan de
Zeestraat gehouden wordt. De Kats laat
ste tentoonstelling, die bij Santee Land
weer te Amsterdam gehouden werd, toon
de dat deze schilder bewust naar een ver
nieuwing zocht. Dus was ik ook nieuws
gierig in hoeverre De Kat die zou hebben
ingelost. Een stilleven, bij Arti geëxpo
seerd en door mij bewonderd was al een
blijk daarvan. Het is ook hier te zien en
steunt een breed geschilderd vrouwepor-
tret, dat ook bij Arti was. De Kat heeft
blijkbaar zekerheid betreffende zijn ver
nieuwen gekregen. Want ook nu toont hij
een portret van een jonge vrouw, dat al
voor zijn vorige tentoonstelling geschil
derd werd, maar nog niet daaraan toege
voegd.. Het stilleven zal hern de waarde
van dat laatste portret hebben doen schat
ten. Een overtuigende bevestiging van
De Kats vernieuwing is bovendien een
landschap uit Zeeuws Vlaanderen.
HET IS GOED dat hij hier twee kleine
re landschappen uit Les Sables d'Ollonnes
weer meebracht. Wij kenden deze goed.
Zij bewijzen dat De Kat toch zichzelf bleef,
want in het nieuwe van Zeeuws Vlaande
ren vinden we dezelfde sfeer terug, zij het
dan in een veel sterkere voordracht. Ge
zien een ouder interieur, waarin een sterk
rood en groen domineert, is de beschou
wer misschien genegen op te merk.en, dat
hij die vernieuwing niet zozeer van node
had. De schilder echter, gerust over de
waarde van dit even oudere resultaat,
zocht toch naar een grotere bewustwor
ding betreffende eigen kwaliteiten. Het is
niet onmogelijk dat zijn leraarschap hier
mede oorzaak van was. Een feit is dat De
Kat juist met het begin van zijn werkzaam
heden aan de Rijksakademie duidelijk aan
het zoeken en experimenteren ging. Een
voorbeeld daarvan treft men in het grijze
interieur met het gele kleed, dat'mij wel
kon bekoren, maar nu toch even in de
schaduw wordt gesteld door genoemd land
schap, stilleven en vrouweportret.
MEN IS VOORTS genegen te veronder
stellen dat het nu zo dicht in de buurt zijn
van een gewaardeerd collega als Jan Wie-
gers De Kat bewoog tot een zich met eigen
middelen meten met zijn buurman. Met
het grijze interieur nam hij al direct een
andere stelling in, was hij veel meer ge
oriënteerd op schilderkunstige waarden,
die Matisse aan ons openbaarde. Zijn
Stilleven van Otto B. de Kat
winst nu is dat zijn eigen karakter weer
geheel is gaan gelden. Gelijk de Franse
impressionisten weet De Kat midden en
maat te houden. Dat maakt hem geschikt
als leraar van jongeren, die nog alle kan
ten op kunnen, het laatste maakt hem
sterk als schilder. De Kat kent affecties
en deze kwamen ook wel door in zijn werk.
Ondanks alle waardering en zelfs genegen
heid hiervoor moet ik erkennen dat, hoe
wel er sprake kan zijn van lichte ontroe
ring of onrust, er geen grote bewogenheid
uit blijkt. Dat laatste betekent geen cri
tiek. Men schat de verdiensten van een
kunstenaar rfear zijn karakter, voorzover
men dat door het werk heen leert kennen.
Zoals gezegd kon mij het werk van De Kat
lief zijn. Zijn laatste werk nu dwingt door
grotere mannelijkheid bovendien meer
respect af.
LIEF IS MIJ een schilderijtje van een
vioolspelende jongen; met enig ontzag be
kijk ik zijn stilleven of zijn landschap en
ik betrap mezelf er op dat dit landschap
me ook bewogenheid schenkt. Er leeft in
De Kat een zekere zin tot monumentali
teit. Deze was zelfs te constateren in be
paalde aquarellen van een zeer even
wichtige compositie. Men vindt op deze
expositie een voorbeeld daarvan in het
stilleventje met druiven en pruimen. Ik
heb ze nog eenvoudiger en daardoor ster
ker ontmoet. In zo'n aquarel spreekt ech
ter een niet te miskennen picturale gevoe
ligheid, die altijd al karakteristiek voor
De Kat was. En daarmee wordt zijn lijn
bepaald: midden en maat houden en dat
geeft aan zijn in olieverf geschilderde
stilleven die gespannenheid. Het waren
nooit de minsten, die midden en maat wis
ten te houden. Opdat men mij goed begrij-
pe verwijs ik dan ten slotte nog naar het
voorbeeld van Velasquez.
Bob Buys
De restaurateur van schilderijen de
heer A. F. van Beek te Delft heeft, in op
dracht van de n.v. Amsterdamsche Bank
aldaar, vijf schilderijen met bloemen en
vruchtenstillevens, zijnde één groot
schoorsteenstuk en vier kleinere deur
stukken, in restauratie. Deze schilderijen
zijn afkomstig uit een der lokalen van het
bankgebouw, een oud patriciërshuis aan
de Oude Delft, dat momenteel een inwen
dige verbouwing ondergaat.
Bij het schoonmaken van de schilderij
en, die van het bijkans verteei'de linnen
op panelen worden overgebracht is de
rastaurateur gèbleken, dat het schoor
steenstuk en een der kleinere schilderijen
van de hand zijn van de stillevenschilder
uit het begin der achttiende eeuw Jan van
Huysum, voor wiens werk tijdens zijn le
ven al grote bedragen werden betaald. Op
het deurstuk is de signatuur van de schil
der duidelijk voor de dag gekomen bij het
schoonmaken, aldus de restaurateur. De
drie andere stukken zijn, volgens de heer
Van Beek, van een zekere Robaert, die
een leerling van Van Huysum was.
La patrino ridas. Si vidas la malgran-
daN knaboN kun la alta, nigra capelo,
kun la kofro kaj la irbastono kaj kun la
longa, griza surtuto de la patro cirkaü la
korpo kaj si ridetas. Si diras al la knabo:
„BonaN vojagoN, sinjoro! Restu sur la tro-
tuaroj veturu per sipo aü aütomobilo, per
flugmasino aü biciklo al fremdaj landoj.
BonaN vojagoN, sinjoro! Mi zorgos por
viaj kunikloj, per via hundo kaj via kato.
BonaN vojagoN!"
Kaj la malgranda Karlo iras for, la kna-
beto kun la cilindra capelo sur la kapeto.
La patrino rigardas post li kaj si ridetas
denove.
Cu la granda sinjore iras al la strato?
Cu li iras al alia (klemtoon!) urbo?
Ne, ne! Li restas en la gardeno. La flor-
bedo en la angulo estas por li fremda ur
bo. La tuta gardeno estas por li lago, kaj
li sidas sur bela sipo kaj vojagas al frem
daj landoj. Li ne vidas arbojN, li ne vidas
florbedojN, li nur vidas la grandaN lagoN
kaj la belaN sipoN.
Kiu venis el la lernejo? Kiu nun staras
Malantaü dika arbo kaj ridas pri la gran
da sinjoro en la longa surtuto? Estas Niko,
la frato de Karlo. Li estas granda kaj for-
ta kaj li jam iras al la lernejo. Cu li restas
malantaü la arbo? Ne, ne! Li iras sur la
pintoj de la piedoj post la frateto kaj su-
bite li batas per ia pugno sur la cilindra
capelo.
Taalregels
18. De bepaling zonder voortzetsel' krijgt
in Esperanto een -n-, die we voorlopig om
u er aan te wennen, met een hoofdletter
schrijven. Later, als u hem in uw werk
moet invullen, schrijven we voor de zin
een kruisje, omdat we u daardoor ver
plichten, de zin wat nader te bekijken.
Maar als we praten over bepalingen zon
der voorzetsel, moeten we zorgen, dat u
de voorzetsels kent. Daarvoor hebben we
een aardig ezelsbruggetje. In het zinnetje:
in de kooi, kunnen we dat -in- vervangen
door wel een twintigtal andere woordjes:
op de kooi, voor de kooi, door de kooi, enz,
enz. Zoek zelf maar eens uit, hoeveel u er
kunt bedenken. En het zijn allemaal voor
zetsels. Let er op, dat de woordjes -de- en
-het- (b.v. voor het huis) geen voorzetsels
zijn! Let daar goed op. Het zijn immers de
lidwoorden, die we in taalregel 4 al hebben
leren kennen.
Hier zijn de voornaamste:
ce (bij) la benko.
apud (vlak bij) la benko.
cirkaü (rondom) la benko.
antaü la benko.
pro (vanwege) la benko.
sur la benko.
sub (onder) la benko.
al (naar) la benko.
kun la benko.
per la benko.
post la knabo.
inter (tussen) la floroj.
si ridas pri (om).
kontraü la arbo.
en la gardeno.
Als u deze voorzetsels kent, krijgt u de
volgende week een recept, om dat ennetje
feilloos op de goede plaats te zetten.
19. Het achtex-voegsel -et- maakt ver
kleinwoorden.
kapo - kapeto (hoofdje),
capelo - 'papeleto (hoedje).
20. Gebiedende wijs. Dat is niet restas,
maar restu! (blijf!), iru! (ga!), ludu!
21. In de toekomende tijd eindigen de
werkwoorden op -os-.
Mi zorgos por via hundo - zal zorgen.
Mi vojagos al fremdaj landoj - zal
reizen.
22. In de verleden tijd eindigen de werk
woorden op -is-.
Niko venis el la ternejo - kwam uit
school.
Li vidis la frateton - hij zag het broertje.
23. -Estas Niko- is even vlotter dan: Li
estas Niko.
24. Let op het woordje -de-, dat wij,
Nederlanders, willen uitspreken als in -de
hond-. Maar dat is fout! Dg -e- heeft maar
één klank! Dus: dé.
Vertaling.
De moeder lacht. Ze ziet de kleine ion
gen met de hoge, zwarte hoed, met de kof
fer en de wandelstok en met de lange,
grijze overjas van de vader rondom het
lichaam en ze glimlacht. Ze zegt tegen de
jongen: „Goede reis, mijnheer! Blijf op het
trottoir, reis per schip en per auto, per
vliegmachine of per fiets naar vreemde
landen. Goede reis, mijnheer! Ik zal zor
gen voor je konijnen, voor je hond en je
kat. Goede reis!"
En de kleine Karei gaat weg, het Ton
getje met de hoge hoed op het hoofdje. De
moeder kijkt hem na en ze glimlacht op
nieuw.
Gaat de grote mijnheer naar de straat?
Gaat hij naar een andere stad? Nee, nee.
Hij blijft in de tuin. Het bloembed in de
hoek is voor hem een vreemde stad. De
hele tuin is voor hem een meer, en hij zit
op een mooi schip en reist naar vreemde
landen. Hij /.iet geen bomen, hij ziet geen
bloembedden, hij ziet slechts het grote
meer <»n het mooie schip.
Wie is uit (de) school gekomen7 Wie
staat nu achter een dikke boom en lacht
om de grote mijnheer in de lange overjas?
Het is Niko, de broer van Karei. Hij is
.groot en sterk en hij gaat al naar (de)
school. Blijft hij achter de boom? Nee, nee!
Op zijn tenen (piedpintoj of piedfringroj)
loopt hij achter bet broertje (aan) en plot
seling slaat hij met de vuist op de hoge
hoed.
Oefeningen.
13. Voorbeeld:
De hoge bomen
La altaj arboi.
De bomen zijn hoog
La arboj estas altaj.
Denk om die laatste -j-.
Evenzo. Vertalen.
De jonge moeders. - De moeders zijn
jong.
De grote vliegtuigen. - De vliegtuigen
zijn groot.
De grijze hond. - De hond is grijs.
De mooie bloemen. - De bloemen zijn
mooi.
De oude fietsen. - De fietsen zijn oud.
De nieuwe auto's. - De auto's zijn nieuw.
14. Vertalen.
Karei is in de tuin. Hij gaat niet naai
de straat. Wie zit op de bank bij het huis?
Zijn de'bomen in de tuin hoog? In de an
dere hand is de lange wandelstok. Nu is
de jongen in de hoek van de tuin. Rijden
de auto's op de straat? De auto is stuk. De
hond en de kat rennen in de tuin. Blijft
de hond bij de moeder? Wie blijft bij de
moeder? De jongen groet, maar hij gaat
niet uit de tuin. Van tijd tot tijd zit hij op
de bank.
15. Vertalen. De drie zinnetjes achter
elkaar horen bij elkaar.
De tuin. Hij ligt achter het huis. Is hij
groot?
De moeder. Ze zit op de bank. Wie zit
op de bank?
De heer. Is hij rijk? Wie is rijk?
De koffer. Hij is groen. Is hij in de hand
van de jongen?
De wandelstok. Is hij lang? Is hij in de
andere hand?
De rijke heer. Blijft hij in de tuin? Hij
groet met de hand.
16. Weer het verhaaltje, liefst harop, ver
tellen. Denk er om! Dit is het voornaam
ste deel van uw taak! Lezen, herlezen en
vertellen!
Advertentie
Befaamde merken die
kwaliteit waarborgen
De bedrijfsresultaten van de midden
stand in de Noord-Oostpolder liggen aan
zienlijk hoger dan gemiddeld elders in Ne
derland. Tot deze conclusie komt een ver
schenen rapport van het Economische
Instituut voor de Middenstand te 's-Gra-
venhage getiteld: Middenstander en con
sument in de Noord-Oostpolder. De onder
nemers, die destijds de stap hebben ge
waagd om zich in de nog min of meer kale
polder te vestigen en daarbij de vele moei
lijkheden hebben aanvaard van de aan
loopperiode, hebben hun pogingen over
het algemeen met succes bekroond gezien.
Het rapport verdiept zich na de beschrij
ving van de middenstand eveneens in het
standpunt, dat de polderbevolking in
neemt tegenover het distributie- en am-
bachts-apparaat. Zo blijkt dat de polder
bewoners hun levensmiddelen en andere
dagelijkse levensbehoeften behoudens
een enkele uitzondering voor het over
grote deel in de polder zelf aankopen.
Eigenlijk mocht, aldus het rapport, ook
niet anders worden verwacht: het geheel
van winkels in de dorpskernen is daar
met teveel zorg samengesteld.
Daarentegen blijken de polderbewoners
voor de aankoop van de duurzame ge
bruiksgoedéren, zoals textiel, schoeisel en
woninginrichting, voor een niet onbelang
rijk gedeelte van de winkels op het omlig
gende oude land gebruik te maken. De
winkelcentra van Zwolle en Kampen voor
al oefenen in dit opzicht een grote aantrek
kingskracht uit. Toch blijkt Emmeloord,
de grootse plaats in het hart van de polder,
zich krachtig te ontwikkelen tot het ver
zorgingscentrum van de polder, niet in het
minst dank zij de zorgen, welke hier aan
uitbreiding en verbetering van het winkel
en ambachtsapparaat worden besteed,
wordt in het rapport gesteld.
Een groep Russische deskundigen, af
komstig uit de Oekraïne, maakt op het
ogenblik een studiereis door Nederland
De delegatie, die op uitnodiging van de
Unesco naar ons land is gekomen, be
staat uit 7 deskundigen op het gebied van
Landbouw, veeteelt en machinerieën.
Voorts maakt de heer F. Fomenko van
de internationale afdeling van de centrale
raad van vakverenigingen in de U.S.S.R.,
er deel van uit. De leider heet A. Moljako,
een vakbondsfunctionairs uit Kiev. Ten
slotte is er nog de 28-jarige J. Sjoebin,
leraar Duits aan een kweekschool en een
van de Russische taaiwonderen. Hoewel
hij nooit eerder in Nederland is geweest,
spreekt hij Nederlands zonder enig ac
cent, zij het dat hij bij het vertalen van
de gesprekken, dat hij zeer consciëntieus
doet. af en toe naar het goede woord moet
•zoeken.
Bij een interview met een A.N.P.-redac-
teur in Amsterdam waar de groep verblijf
houdt, beantwoordde hij zelf geen enkele
vraag, ook geen vraag die hem persoon
lijk gold. Hij vertaalde eerst alles voor
de delegatieleider, die er dan antwoord op
gaf.
Het excursieschema houdt bezoeken aan
zeewerken en aan grote landbouwbedrij
ven in.
De groep is thans bijna tien dagen in ons
land rondgeleid en ?al zondagmiddag van
Schiohol de terugreis aanvaarden. Op de
vraag of men wellicht ook enige goedbe
doelde kritiek op ons land zou kunnen uit
oefenen, luidde het antwoord: „Wij zijn
gekomen om het beste te zien, niet om
naar tekortkomingen te zoeken."
Zonder zich overigens enthousiast of te
leurgesteld te tonen, gaven de gasten wel
te kennen, uitwisseling tussen vakbonds
leiders en deskundigen van harte toe te
juichen. Wij vinden dit contact zeer nut
tig voor beide zijden. Vooral de bakbond-
leiders spreken graag met hun collega's
in het buitenland.
Desgevraagd uitte de delegatieleider
zijn tevredenheid over de ontvangst in
Nederland. Wij moeten openhartig zeggen
dat vriendelijkheid bij alle ontmoetingen
met Nederlanders, die wij gehad hebben,
ons tegemoet straalde.
De heer Fomenko voegde aan de opmer
kingen van de leider nog toe „Wij zijn van
mening, dat een van de hoofdtaken van
de vakbeweging in de hele wereld is con
tacten tot stand te brengen en het weder
zijds elkaar leren kennen te bevorderen.
De vakbeweging in de Sovjet-Unie is dan
ook bereid om groepen van leden van ver
schillende vakbonden uit te wisselen met
Nederland voor studiereizen."
Tri-ang treinen HO
12 'volt gelijkstroom
Dit model met tender 38,70.
Bijzonder aantrekkelijke aan-
vangsset verkrijgbaar. Grote
uitbreidingsmogelijkheden (b.v.
bovenleiding). Zeer grote keus
uit natuurgetrouwe modellen
van locomotieven en wagons
(reeds van 2,15 af).
Tri-ang metalen speelgoed
Dit is de Ford Thames Tip Lor
ry: 15,90. Talloze andere mo
dellen reeds van 10,75 af.
Tri-ang trapauto's
Een „dreamcar", ijzersterke
lichtlopende trapauto, lengte
86 cm. Een van de vele Tri-ang
modellen. Prijs compleet 69.75.
Tri-ang Minic
Dit is een Tri-ang metalen pas
sagiersschip. Vele andere mo
dellen metalen schepen en ha
venwerken van 0,75 af.
Frog-plastic-vliegtuigmodellen
op schaal, verpakt in attrac
tieve doos (van 1.45 af).
AI deze artikelen zijn,
^evenals de prachtige
POPPEN
TJ
gemaakt in de bekende
Tri-ang fabrieken - Engeland
Verkrijgbaar in speelgoed
winkels en warenhuizèn
Tijdens een vechtpartij tussen vier jon
ge arbeiders in Venlo is gisteravond de
18-jarige J. Jansen uit Tegelen zodanig
met een dolkmes gestoken dat hij korte
tijd later in een ziekenhuis overleed.
De dader, een 21-jarige Venlonaar was
door de drie andere jongelui aangehou
den en belaagd. Toen hij geen kans zag,
aan zijn aanvallers te ontkomen, trok hij
een dolkmes waarmee hij in het wilde weg
om zich heen stak. Daarbij werd de 18-ja
rige Jansen getroffen.
De gewonde is door een passerende be
stelauto naar het ziekenhuis gebracht. De
21-jarige Venlonaar is gearresteerd
„DE SCHILDKNAAP VAN OUTRE-
MER" door Ronald Welch (Uitgever C. P.
J. van der Peet, Amsterdam). Een boeiend
verhaal uit de tijd der Kruistochten, ge
baseerd op historische 'feiten. Ridder Phi
lip verenigt in zich alle kwaliteiten die
men maar van een Kruisridder kan ver
langen. Zijn heldenfeiten tegen de Turken
en op het toernooiveld leveren voldoende
stof voor een romantisch relaas waarin
het wapengekletter zelden ontbreekt. De
verschillende figuren zijn goed getypeerd.
Nini Brunt droeg zorg voor een behoor
lijke vertaling.
„DJAIDIN" door L. van Suchtelen-
Leembruggen Uitgeverij V. A. Kramers,
Den Haag) Diaidin is een Javaanse jongen,
die allerlei avonturen in het Sumatraanse
oerwoud beleeft, nadat hij door bosmensen
is meegenomen. Als een van hen leert
Djaidin het oerwoud door en door kennen.
Maar toch wordt het verlangen naar huis,
naar zijn ouders en zusjes hem tenslotte
te machtig. Dan komt zijn vurigste wens
in vervulling.
„DAT ZIJN M-BRIGADIERS" door An
Rutgers van der Loeff-Basenau (Uitgeverij
Ploegsma, Amsterdam). De inhoud van
honderden brieven die ouders, onderwij
zers en anderen schreven over de presta
ties van M-brigadiers heeft de schrijfster
omgewerkt tot een bundel vrolijke en
minder opgewekte verhalen. Het gevaar,
dat het een verzameling weinig geniet
bare en onechte vertelsels over de „helden
daden" van zoete meisjes en jongens zou
worden, heeft de schrijfster naar onze
mening uitstekend weten te ontlopen Sa
men met de illustraties van Elly van Beek
is het een boek geworden dat in elk op
zicht het leven waard is.
