Hardere economische hand betekent
nog niet een mislukking in Polen
Stalinistisch leedvermaak: wel kranten uit
het Westen, geen biefstuk voorhanden
Presidentsverkiezings-jaar
in Amerika is begonnen
0PS
Halitran
Finland blijft afhankelijk van
het humeur van de Russen
Westduitse liberalen hopen op
een plaats als „derde partij"
POLEN II
Waakzaamheid
in Warschau
In opwinding van race wordt vergeten waar het om gaat
NIEUWE BEZEMS
Poolse textielarbeiders
verwerpen produktieplan
Kort nieuws
Ajoeb Khan acht India
èn Pakistan bedreigd
Jonge klare
Mikojan zvaarschuzvde voor de zeven
Heem elke dag Uw
2 Halitran capsules
Toenadering tot de Christen-Democratische Unie
DONDERDAG 12 NOVEMBER 195 9
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
WARSCHAU, november. „Je kan in Polen wel de „New York Times"
kopen maar niet een pond biefstuk". De Hongaarse partijman zei hel met
duidelijk leedvermaak, hetzelfde leedvermaak waarmee de partijpers van het
zelfgenoegzame Oost-Duitsland en het welgedane Tsjechoslowakije opvallende
aandacht besteedde aan Polens huidige economische moeilijkheden. Jn feite
willen de stalinistische zetbazen in Praag en Oost-Berlijn daarmee zeggen:
„Zie je wel, het „liberalisme" van Gomoelka leidt tot een failliet". Dat sommige
westelijke commentators dezelfde Poolse crisis aangrepen als bewijs dat een
communistische planeconomie het volk toch maar doet hongeren, is een van
de vele ironische aspecten van Polens uitzonderlijke situatie. Overigens is iedere
goed of kwaad gemeende critiek op Gomoclka's beleid min of meer academisch,
want het berust veel 'minder op theoretische bespiegelingen dan op een aantal
hard politieke en economische grondgegevens. Polen is een arm. door de oorlog
geteisterd land met een schrikbarende bevolkingsaanwas, dat door geen enkel
systeem plotseling tot bloei kan worden gebracht. PTet ligt zo vast verklonken
in de Russische invloedssfeer, dat een niet-socialistisch systeem er eenvoudig
ondenkbaar is. Van het gangbaar socialistisch patroon kan Gomoelka niet nog
verder afwijken dan hij al gedaan heeft, het Poolse liberalisme heeft zijn grens
bereikt, het moet nu wachten tot frisser tendensen zich in de andere socialis
tische landen, in de Sovjet-Unie vooral, openbaren. Maar evenmin kan Go
moelka al zou hij het willen de klok terugdraaien, met stalinistische metho
des de socialistische discipline herstellen. Want dat zou een revolutie met zich
meebrengen en een herhaling van de Hongaarse tragedie is het allerlaatste
dat Nikita Kroesjtsjev zou wensen.
g
Deze grondgegevens palen het terrein
af waarop Gomoelka kan manoeuvreren
om wat er economisch scheef is gegaan
recht te trekken met een politiek van
discipline. Drie mannen zullen die voor
hem moeten uitvoeren, Eugene Szyr, tot
1956 voorzitter van de plancommissie,
Julian Tokarski, tot 1956 minister voor de
zware industrie, in de Poolse oktober ge
degradeerd tot werkmeester in een fa
briek, maar geleidelijk weer tot hoger
posten opgeklommen en Tadeusz Gede,
tot voor enkele weken ambassadeur in
Moskou. Gede wordt vice-president van
de plancommissie, een duidelijke aanwij
zing dat Moskou Gomoelka wil bijstaan.
Szyr en Tokarski, wier namen met de
stalinistische periode zijn verbonden, wor
den allebei vice-premier.
•Het valt niet te ontkennen dat hun be
noeming in Polen bezorgdheid heeft ge
wekt, aanleiding heeft gegeven tot scherp
commentaar bij de man in de straat en
tot duidelijke waakzaamheid bij intellec
tuelen en studenten, bij vele hoge ambte
naren zelfs. Die argwaan werd ver
scherpt door twee ontslagen in de niet-
economische sector, de „liberale" minis
ter van Onderwijs, Bienkowkski, persoon
lijk vriend van Gomoelka, die nu de
verhouding tussen kerk en staat weer
verscherpt is moest boeten voor zijn
toegevendheid inzake het godsdienstonder
wijs op de scholen, en de „publicity-mana
ger" van de partij, Jerzy Morawski.
Maar na de wilde geruchten van de eer
ste dagen de gevoelige Poolse politieke
barometer slaat op de geringste atmosfe
rische schommelingen meteen tot het al
leruiterste uit lijkt de kalmte voors
hands weergekeerd. De overheersende
mening is thans dat de veranderingen in
het kabinet inderdaad op vrijwel puur
economische motieven berusten hetgeen
aan de algemene waakzaamheid niets af
doet: men zal de heren met de nieuwe
bezems bij het vegen nauwlettend op de
vingers kijken/
Er is in Polen op economisch terrein
inderdaad heel wat schoon te vegen. De
crisis die de afgelopen maanden vooral
in een pijnlijke schaarste aan vlees, het
Poolse volksvoedsel, hevig begon te
schrijnen er is nu een vleesloze dag
heeft vele permanente en tijdelijke oor
zaken. Geforceerde industrialisatie en een
beleid van maximale werkgelegenheid
leidden tot veelal onrendabele produktie
en een ongelofelijke overbezetting van de
bedrijven. Plet' totaal der uitbetaalde lo
nen zwol buiten iedere proportie tot de
produktie. Gomoelka's beleid van econo
mische decentralisatie gaf plaatselijke
functionarissen de kans soms noodzake
lijke maar vaak te snelle en ongecontro
leerde investeringen te doen. Het gevolg
was inflatie, de arbeiders zagen hun lo
nen stijgen, maar de koopkracht ervan
dalen.
De wederopbouw van Polen.
misschien Eurova's meest door de
oorlog geteisterde land kost enorme
economische inspanning.
De Poolse beurs is krap bemeten,
maar er zitten altijd wel een paar
zlotyo% in voor een gokje in de
staatsloterij, de enige (zij het
geringe) kans om in Polen snel rijk
te women
Deze latente kwaal werd verscherpt
door nieuwe factoren. De vleesproduktie
stokte, de stijgingen van 1956 en 1957 zet
ten in 1958 niet door, de oorzaken: klima
tologische tegenslagen en een verkeerd
prijsbeleid van de regering, die de nood
zakelijke verhoging der vleesprijzen om
politieke redenen niet tijdig aandurfde.
Het goederentekort kon niet worden aan
gevuld door grote importen, Polens buiten
landse handel die voornamelijk op de
steenkool-export steunt, kwam door de
crisis op de internationale kolenmarkt op
losse schroeven. Polens wankele econo
mische wagen die eigenlijk geen enkele
tegenslag kan' verdragen, begon vast te
lopen. Gomoelka, die afgezien van wat
marxistisch abc weinig economische ken
nis bezit en die aanvankelijk niet in een
komende crisis' wilde geloven, eerst
het piepen niet wilde horen, geraakte
in lichte paniek en greep terug op Szyr
en Tokarski, de economen van de harde
hand.
Zij zullen nu het Poolse volk duidelijk
moeten maken, dat ook in een socialis
tische economie men niet kan verdelen
wat er niet is. Ten eerste dus verhoging
der agrarische produktie. Hoe? Polens
boeren zijn vrij, van gedwongen collecti
visatie is geen heil te verwachten. Be
paalde vormen van coöperatie zijn voor
de Poolse dwergbedrijfjes nochtans le
vensnoodzaak, men zal dus proberen de
toetreding tot de „agrarische kringen",
een specifiek Poolse vorm van coöperatie,
aanlokkelijker te maken. De crisis op de
steenkolenmarkt kunnen ook Szyr en To
karski niet verhelpen. Rest dus de in
dustrie, een aanzienlijk zorgenkind. Cen
trale controle op investeringen is wel uit
voerbaar, maar voor rendabeler produk
tie is meer nodig. Niet ten onrechte klaagt
de staat over absenteïsme, luieren en fa-
brieksdiefstallen op grote schaal, een ge
brek aan belangstelling bij de arbeiders
voor hun bedrijven. Ook over inefficiënte
leiding, vertraagde levering, manco aan
kwaliteit, over directiies die hun bedrijfs
plannen vervullen door eenvoudig nóg
meer arbeiders aan te trekken.
De Poolse bedrijfsleiders wachten een
paar moeilijke jaren. Zij zullen moeten
(Van onze correspondent)
„Finland verkeert in de gelukkige
situatie, dat het niet behoeft deel te nemen
aan de internationale bewapeningswed
loop, daar de Sovjet-Unie garant staat
voor de veiligheid van dit buurland". Zie
hier de belangrijkste zin uit de rede van
de Russische vice-premier Mikojan tijdens
zijn bezoek aan Finland. Reeds eerder had
hij zich tegen een Finse aansluiting bij de
kleine vrijhandelszone „de zeven" uitge
sproken. Het bezoek van Mikojan aan de
Finse hoofdstad had officieel ten doel een
nieuw vijfjarig handelsverdrag af te slui
ten. Bovendien werden tegelijkertijd een
Russische handelstentoonstelling en een
modeshow gehouden en vond Mikojan ook
nog tijd de Russische wensen tegenover
Finland kenbaar te maken. Dit geschiedde
evenwel in zo voorzichtige termen, dat
verschillende uitleg mogelijk is.
De zin „de economische blokken zijn een
voortleving uit de dagen van de koude
oorlog" wordt al op uit.eenlonende wijzen
uitgelegd. Het Zweedstalige „Hufvudstads-
bladet" ziet via de twee Westeuropese
economische blokken en het blok van de
Oosteuropese landen een weg naar een
Europa zonder handelsbelemmeringen. Het
blad der agrariërs daarentegen onder
streept het negatieve van de economische
groepsvorming en laat doorschemeren, dat
de regering dient te handelen zoals Miko
jan heeft aanbevolen, dus buiten „de
zeven" te blijven.
Nagenoeg alle Scandinavische bladen
zijn trouwens diep op de woorden van
Mikojan ingegaan. Men ziet namelijk dui
delijk hoe Finland steeds hechter aan
Rusland wordt gebonden. Haast twintig
percent van de Finse export zal naar Rus
land gaan. Tel hierbij nog tien percent
voor de overige Oosteuropese landen, dan
bedraagt het totaal dertig percent.
Wat dat wil betekenen hebben de Finnen
nog pas geleden ondervonden toen Rus-
WARSCHAU (Reuter) Arbeiders in
een Poolse textielfabriek hebben het in
een communistisch land hqogst ongebrui
kelijke besluit genomen het produktie
plan voor de jaren van 1961 tot 1965 van
het centrale katoenbureau te verwerpen
omdat het bedrag dat in de huizenbouw zal
worden gestoken, is besnoeid.
Het besluit werd genomen d,oór een „zelf
bestuursconferentie" van arbeiders in de
katoenindustrie te Bielaw in Silezië.
De fabriek had in het voorjaar meege
deeld dat vergroting van de produktie mo
gelijk was, maar dat de woningtoestand
dan beter zou moeten zijn. Het stelde een
woningbouwprogram voor een periode van
vijf jaar voor ten bedrage van 25 miljoen
zloty (bijna vier miljoen gulden). Het cen
trale katoenbureau ging hiermee akkoord
maar verlaagde later eigenmachtig het be
drag voor de huizenbouw tot 17 miljoen
zloty.
Hier zitten de mannen die een
politiek-economische koorddans tot
een goed einde moeten brengen:
het is het hoofdkwartier van de
Poolse Verenigde Arbeiderspartij
waarvan Wlachjslaw Gomoelka
secretaris-generaal is.
proberen hun arbeiders mee te krijgen.
Gomoelka heeft die arbeiders drie jaar
geleden gouden bergen beloofd, zij heb
ben ze niet gekregen. Nu wordt het pa
rool: broekriem aanhalen, maar die staat
al zo lang op het laatste gaatje. Burger
zin aankweken in een land dat een paar
honderd kilometer op de landkaart is ver
schoven, dat een volksverhuizing van oost
naar west heeft doorgemaakt, waar de
oorlog zes miljoen mensen doodde en al
lerwegen familiebanden doorsneed, waar
in het algemeen zoveel houvast voor so
ciale stabiliteit verdween, is geen een
voudige zaak.
Men mag om wille van het welslagen
van het experiment-Gomoelka, dat zo'n
belangrijke eerste stap is op weg naar de
humanisering van het socialistische
kamp, hopen dat Szyr en Tokarski snel
en pijnloos succes zullen hebben en dat
de geruchten over spanningen in de in
dustriesteden Lodz en Poznan overdreven
zullen blijken. Er is ten slotte de troost,
dat bekwame westelijke waarnemers de
Poolse economische situatie niet zo zwart
zien als zij soms wordt afgeschilderd. Zij
wijzen er vooral op dat de industriële
produktie met negen percent per jaar
stijt, dat de kwaliteit beter wordt en dat
Polen doende is zich een plaatsje op de
wereldmarkt te veroveren. Zij achten
een geleidelijke verbëtering niet uitgeslo
ten.. Men mag bidden dat zij, en niet de
stalinistische erfgenamen in Praag, Ber
lijn of Boekarest gelijk zullen krijgen.
(Nrr—1
/V\
land uitsluitend door economische druk in
staat was de socialistische regering ten val
te brengen. Thans is het zo, dat de rege
ring uitsluitend op dertig van de twee
honderd leden van de Rijksdag steunt.
Iedere andere combinatie is haast on
mogelijk, omdat de socialisten er uit liggen
bij de Russen en geen burgerlijke partij
met de grootste partij de communisten
wil samenwerken, al heeft zij dan ook
vijftig van de tweehonderd zetels kunnen
veroveren.
Het handelsverdrag met Rusland vatten
de Finnen zelf niet al te zwaar op. Het is
zelfs iets soepeler dan gebruikelijk, omdat
niet bij voorbaat de verschillende hoeveel
heden tot in bijzonderheden werden vast
gesteld. Dit zal van jaar tot jaar worden
gedaan. Gedurende de komende vijf jaar
zal Finland iets meer naar Rusland expor
teren, dan het van zijn oosterbuur zal
kopen (drie miljard roebel). Dit betekent
een stijging van tien percent vergeleken
met de voorafgaande jaren. Aangezien
echter ook 's lands produktie met tien per
cent zal toenemen, blijft de verhouding
haast ongewijzigd.
In de eerste plaats exporteren de Fin
nen metaalwaren (vijftig percent) en pro-
dukten van de houtindustrie (35 percent),
terwijl Finland olie en vaste brandstoffen
krijgt, alsmede zaadgoed. metaal, suiker,
katoen, kunstmest en machines. Ook zullen
jaarlijks vijfduizend-zesduizend Russische
auto's worden geïmporteerd.
Etruskisch grafveld. Italiaanse arche
ologen hebben bij Castiglione del Lago, aan
de oevers van het Trasimenomeei-, een
Etruskische begrafplaats ontdekt, die uit
ongeveer 1000 v.C. moet dateren. Castig
lione del Lago ligt op ongeveer 40 km. af
stand van Perugia.
(Van onze correspondent in de V.S.)
Het valt niet te ontkennen: ruim een
jaar voordat de verkiezingsdag aan
breekt, is de strijd om het Amerikaanse
presidentschap in alle ernst begonnen.
Men voelt zich in Washington als bij
een race op een renbaan „they are
off!" roept het publiek en dat wil
zeggen: de paarden zijn gestart! Wie ligt
er voor, wie gaat er winnen? Dit zijn
natuurlijke vragen, volkomen passend
bij een race. Maar er schuilt een groot
gevaar in het feit, dat deze verkiezingen
vóór alles als een wedstrijd beschouwd
kunnen worden. Hoe dichter men toe
komt aan de verkiezingsdag, des te meer
vraagt men zich af: wie heeft de beste
kans om te winnen? En de vraag, die
de kiezers zich natuurlijk behoorden te
stellen, is: wie van de kandidaten zou
de beste president zijn?
Vooral in juli 1960, wanneer de twee gro
te partijen hun congressen of conventies
houden, is het gevaar groot, dat de mach
tigen in de organisaties' aansturen op de
kandidaatstelling van die man, die de
beste wedstrijd-capaciteiten lijkt te" heb
ben, dat is: de man, die winnen kan. En
dat behoeft uiteraard niet de man te zijn,
die het bgste als staatshoofd kan fungeren
in een van de.twee machtigste staten ter
wereld.
De moraal van dit alles is, dat opwin
ding, spanning en, niet te vergeten, par
tijbelang de aandacht dermate in beslag
kunnen nemen, dat het eigenlijk doel van
de verkiezingen de selectie van de bes
te man voor het presidentschap op de
achtergrond geraakt.
De verantwoordelijke journalisten en
radio- of televisie-voorlichters voelen zich
daarom des te meer verplicht om het volk
te wijzen op de grote belangrijkheid van
deze verkiezingen. Wie in 1960 het Witte
Huis zal betrekken zal daar in elk geval
vier en mogelijk acht jaar kunnen blij
ven. Die vier of acht jaar zullen naar het
zich laat aanzien beslissend zijn voor Ame-
rika's betrekkingen met de Sovjet-Unie.
En wij denken niet alleen aan de diploma
tieke betrekkingen. Wil men namelijk
langs diplomatieke weg geraken tot een
waarlijk stabiel evenwicht in de wereld,
dan zal het nodig zijn, dat Amerika in
technologisch opzicht de gelijke blijft van
de Sovjet-Unie. En om de achterstand op
het gebied van raketten en ruimtevaart in
te halen, zal er hard aangepakt moeten
(Van onze correspondent in Bonn)
Sedert de lokaal georiënteerde verkie
zingen in Bremen en Sleeswijk-Holstcin,
waarbij de Westduitse liberaal getinte
FDP goed aan haar trekken kwam, ge
looft men in FDP-kringen meer dan ooit
in de zin van het eigen bestaan. Men denkt
zelfs, dat er een redelijke kans is, dat het
in 1961 na de Bondsdagverkiezingen van
dat jaar zal komen tot een coalitierege
ring van de partij van Adenauer, de
CDU-CSU en de FDP.
De FDP behaalde in Sleeswijk-Hol-
stein en Bremen aanzienlijke winst. Of-
dat nu iets te maken heeft met een zekere
ontevredenheid over de politiek van Aden
auer en met de tegenstellingen in de
CDU rond de kwestie van het president
schap, is onduidelijk. Er .kunnen wel zui
ver lokale belangen in het spel zijn ge
weest. Maar vast staat dat deze FDP-
successen de partij een fikse ruggesteun
gaven. En evenzeer is het opmerkelijk,
dat er gesproken wordt van een beschei
den breuk met het twee-partijen-systeem,
waarbij de kiezer het voornamelijk hield
bij de CDU of de socialistische SPD.
Van belang is deze constatering onge
twijfeld, omdat te Bonn algemeen de me
ning heerst, dat de verkiezingscampagne
voor 1961 de afgelopen maand september
al is begonnen. Dat bleek uit debatten in
de Bondsdag over de pensioenen van de
oorlogsslachtoffers en uit andere discus
sies, waarbij grote bevolkingsgroepen be
trokken zijn. Men maakt reclame voor de
eigen stand, men verkondigt luidt dat men
de kiezer iets wil aanbieden hoeveel
miljarden het ook allemaal kost.
Klein maar fijn
De FDP hoopt hieruit een slaatje te
slaan. Zij is ongetwijfeld de sterkste on
der de kleine Westduitse partijen: zij
trekt een op de veertien kiezers aan (in
1949 nog een op de acht en zij gaat.
ondanks de geweldige maatschappelijke
hervorming in de Bondsrepubliek door als
draagster van de traditie van het negen-
tiende-eeuwse liberalisme, uit de tijd van
het befaamde Duitse burgerlijke leven
Zij kan steunen op de overtuiging, dat er
in de huidige Westduitse financieel-econo-
mische politiek en het gehele naoorlogse
maatschappelijk leven vele neo-liberale
tendenzen schuilen, ja, dat de politiek van
een man als Erhard eigenlijk ook die van
de FDP is.
Bij de verkiezingen van 1957 werd de
FDP in feite tussen CDU en SPD
worden in de Verenigde Staten. Dit is niet
alleen een kwestie van meer geld, niet al
leen een zaak van meer en beter onder
wijs, maar vóór alles een kwestie van een
wijziging, een bekering zo men wil in de
geestelijke instelling: minder accent op
comfort en vermaak, meer toewijding
voor het werk, voor de wetenschap, voor
de plicht.
Natuurlijk zal zulk een ommekeer niet
alleen door één man teweeg gebracht kun
nen worden. Hij zal steun nodig hebben
van medewerkers en voor alles zal hij ge
hoor moeten vinden bij zijn volk. Niemand
echter heeft zozeer de kans om een leider
te zijn in Amerika als de president. Ame
rika, hoe jong ook, heeft een renaissance,
een wedergeboorte nodig om op het hoog
ste niveau te blijven. Zal het volk zo wijs
zijn in november 1960 om de man te kiezen,
die waarlijk een geestelijk leider kan zijn
en die aan zijn staat nieuwe levenskracht
vermag te geven? Dit is de grote vraag,
een heel wat belangrijker probleemstel
ling dan wie is de grootste stemmen-
verwerver?
Eric Sevareid, een bekend commenta
tor voor de televisie, heeft een intelligent
onderscheid gemaakt tussen twee groepen
van kandidaten: jongens en mannen. Als
jongens kwalificeert hij de kandidaten,
die iets willen zijn, als mannen, zij die
iets willen verrichten. Het zou al van veel
belang zijn, indien het publiek dit onder
scheid in het oog wilde houden in het jaar
dat thans is aangebroken.
TEHERAN (Reuter) Het Perzische
blad „Kayhan" schrijft zondag dat presi
dent generaal Ajoeb Khan van Pakistan
in een vraaggesprek heeft gezegd, dat de
bezetting van Tibet door communistisch
China en de aanleg van wegen in Afgha
nistan een groot geyaar in het noorden
zijn. Volgens de president zal het Indisch-
Pakistaanse subcontinent binnen vijf jaar
bedreigd kunnen worden met een aanval.
Verder zei de president volgens het
Perzische blad dat Pakistan en India ge
vorderd zijn in de richting van een oplos-
.sing van het geschil over de waterverde
ling en dat de twee landen in het laatste
stadium zijn van het sluiten van een al
gemene overeenkomst over Kasjmir.
Daarna zullen de twee landen zich se
rieus kunnen bezighouden met het vraag
stuk van de gemeenschappelijke verdedi
ging van het subcontinent, aldus heeft
Ajoeb Khan volgens de „Kayhan" gezegd.
gekraakt. Men vreesde lange tijd voor haar
parlementaire leven, toen het leek of zij de
vereiste vijf percent van het aantal kie
zers, noodzakelijk om in de Bondsdag toe
gelaten te worden, niet zou halen. Meri ge
loofde ternauwernood in de slagzin van de
zeventig-jarige FDP-leider Reinhold
Maier, dat de FDP „klein maar fijn"
was en daardoor altijd aantrekkelijk voor
vele „fijne luiden". Er ontstond zelfs een
zeer actieve oppositie in de FDP van
jongeren uit het Ruhrgebied, die tegen de
CDU in het geweer trad zonder evenwel
een reveil onder de kiezers tot stand te
brengen. Desondanks drongen die jonge
ren tot de FDP-leiding door: Maier zal
volgen jaar vervangen worden door Men
de, thans fractieleider in de Bondsdag.
Inleidend contact
Na de winsten in Noord-Duitsland wil
men zich in de FDP bezinnen op een
politieke heroriëntatie. Men is afgestapt
van de mening, dat iedere coalitie met de
CDU onaanvaardbaar is. Men wil, zoals
dat zo fraai heet, weer verantwoording
dragen, ministerszetels te Bonn bezetten.
Reeds voeren CDU en FDP-politici ge
sprekken om de sfeer tussen beide partijen
te verbeteren, die nog aan belang winnen
daar het er meer en meër op gaat lijken
dat de huidige regeringspartner van de
CDU. de Deutsche Partei, in 1961 de vijf
percent niet zal halen, uit de Bondsdag
zal verdwijnen en daardoor ook als coali
tiegenoot van de CDU zal uitvallen. Dan
krijgt de FDP de kans zich aan te bie
den als partner van de CDU, die beslist
niet alleen zou willen regeren Men is
daarom in de FDP bezig de controverse
tussen de oud-liberalen uit Zuid- en Zuid-
west-Duitsland en de „Jonge Turken" uit
het Rijngebied te beslechten. Lukt dat en
handhaaft zich de neiging onder de kie
zers om de FDP stemmen te geven, dan
staat de weg open voor een burgerlijke
coalitie tussen CD,U en FDP in 1961.
Voor het zover is, moet er overigens nog
meer aan de oppervlakte komen.
Advertentie
UW HAAR IS UW KROON!
EEN PERMANENT WAVE
een kwestie van vertrouwen en....
zéér goed modelknippen.
Prijzen voor iedere beurs.
C. 7. OERLEMANS
Med. gedipl. haarkundige
GIERSTRAAT 69 - TELEF. 21736
RAMPLAAN 49 - TELEF 40589
Advertentie
Uw levenslust bewaren
met
Advertentie
Gemakkelijk in te nemenHalitran, het natuur
lijke concentraat uit de levers van heilbot en
andere edelvissen geeft meer weerstand tegen
griep, bronchitis en andere ziekten. Voor kleina
kinderen zijn er druppels (3 per dag). Halitran
voor de gezondheid van het hele gezin
ca. 60 x zoveel vitaminen als gewone levertraan
i
