andréa
UCT GESCHENK
I. KAM
OP EN OM HET BINNENHOF
Amsterdam's gemeentewasserij
de modernste in den lande
MEUBELSHOW
C. G. Meskers is nieuwe voorzitter
Revalidatiecentrum
voor blinden
Z1LFAPLEET - BEGEER
gr houJslraa! 163
Afperser ontliep
zijn straf tegen
wil en dank
De ongelukken bij
het Esso-object
in de Botlek
v. DU5VEMBG0EN
Huwelijk in Teheran
Vreemde zaak voor het hof
Ontslag uit Overheidsdienst
voor ambtenaren Europese
instellingen
He overheid wast toch goedkoper
H 3: geen verjongings
maar verdovingsmiddel
Russen pogen Einsteins
theorie te bewijzen
BEZOEKT
IÉ M H komt natuurlijk van
rijksdaalders uit!
KVOB VIERDE TWEEDE LUSTRUM
Boek van Den Doolaard
door hondegeblaf verlaat
VRIJDAG 27 NOVEMBER 1959
2.
Aan de vooravond van de officiële
bekendmaking in Teheran van de ver
loving van de Sjah van Perzië met de
studente Farah Diba, is de zuster van
de vorst in het huwelijk getreden met
generaal Khatami, opperbevelhebber
van de Perzische luchtmacht. De foto
toont prinses Fatima met haar echt
genoot na de voltrekking van het
huwelijk.
De minister van maatschappelijk werk,
mejuffrouw dr. M. A. M. Klompé, heeft
donderdag in Loenen op de Veluwe „De
Schansenberg" revalidatiecentrum voor
blinden van alle gezindten, geopend. Dit
centrum, het eerste op het vasteland van
Europa is in het leven geroepen door de
stichting „Het Nederlandse Blindenwe
zen" en door de stichting „Algemene en
individuele blindepbelangen".
De voorzitter van de stichting „Blinden
wezen", de heer W. C. A. Riemvis. sprak
over de mensen die blind worden. Voor de
naaste omgeving is het.moeilijk de juiste
houding tegenover de pas blind geworden
mens te vinden. Derhalve achtte spreker
het van bijzonder belang, dat revalidatie
buiten de eigen omgeving van de blinde
kan geschieden.
Minister Klompé was verheugd en dank
baar, dat dit centrum via samenwerking
van verschillende groepen uit de bevolking
tot stand is gekomen. Een moeilijk punt
is nog het maatschappelijk werk in de
blindenorganisaties. De minister kon zich
met specialisatie in het blindenwerk ver
enigen, maar zulks dan in nauwe samen
werking met het algemeen maatschappe
lijk werk, om aldus tot vruchtbare coördi
natie te kunnen komen en om te voorko
men, dat de mens door te veel goedwil
lende instanties wordt besprongen. Tot nu
toe wordt het blindenwerk door te veel or
ganisatorische knelpunten belemmerd, al
dus de minister.
Advertentie
ALLE MODELLEN VOORRADIG
Doordat twee totaal onbekende heren
de op verdenking van collaboratie gedeti
neerde metaalhandelaar C. G. P. uit Am
sterdam in begin 1946 uit zijn cel haalden
en hem over de Belgische grens zetten,
is deze P. ontkomen aan Vrouw Justitia.
Vermoedelijk was tevens zijn dossier
gelicht, zodat hij zich nooit heeft behoe
ven te verantwoorden voor zijn gedrag tij
dens de bezettingsjaren. Hij ontkent ook
thans nog ten stelligste dat hij heeft vol
daan aan opdrachten van de Duitsers tot
het omsmelten van geroofde Joodse kerk
schatten uit Amsterdamse synagogen.
Toen de man dit jaar uit België in ons
land terugkeerde bleek er nog een vonnis
van bijna veertien jaar geleden tegen hem
te bestaan. Hij was in 1946 bij verstek ver
oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf
wegens afpersing, gepleegd tijdens zijn
kortstondige vrijheid na een ontvluchting
uit het Huis van Bewaring aan de Am-
stelveenseweg.
Tegen dit vonnis tekende hij beroep
aan, waarvoor hij thans voor het gerechts
hof verschijnen moest. Hij ontkende de
feiten niet. Met twee militairen in uni
form was hij op 14 februari 1946 naar het
huis van een koopman aan de Wetering
schans gegaan, had zich daar voorgedaan
als functionaris van de Dienst Nationale
Veiligheid, afdeling opsporing vijande
lijk vermogen. Men zei de koopman, dat
hij gearresteerd zou worden, omdat hij
juwelen van een S.D.-man zou hebben
achtergehouden en omdat hij tipgever zou
zijn geweest van het „Devisenschutzkom-
mando". Na enig onderhandelen kwam
de met arrestatie bedreigde koopman vrij
na het betalen van ruim zeshonderd gul
den.
„Een ellendige herinnering aan de tijd
na de bezetting" noemde de procuerur-
generaal deze afpersing. Hij achtte het
feit bijzonder ernstig en meende dat de
man zijn straf niet mag ontlopen. Toch is
er wel enig verschil in beoordeling tussen
toen en thans. Daarom requireerde de pro
cureur vermindering van de straf tot een
jaar en zes maanden.
De raadsman zei dat de man zich inder
tijd niet heeft onttrokken aan de straf,
doch dat hij zonder meer met een vals
paspoort over de grens was gezet. De man
heeft in België vele moeilijkheden onder
vonden. De raadsman bepleitte uiterste
clementie. Het hof zal 8 december arrest
wijzen.
De Nederlandse ambtenaren, die in Ne
derland op nonact.ivit.eit waren gesteld
toen zij in dienst van de Europese Ge
meenschappen traden, zijn dezer dagen
geheel uit Nederlandse overheidsdienst
ontslagen. Door hun nonactiviteitsstatus
konden deze ambtenaren lid van de Ne
derlandse pernsioenfondsen blijven, uiter
aard met doorbetaling van de pensioen
premie. Dit werd op prijs gesteld daar de
Eurooese Gemeenschappen geen weduwe-
en wezenpensioenen kennen.
Het Nederlandse standpunt in dezen, in
tegenstelling tot het standpunt van de ove
rige bij de Europese instellingen betrok
ken landen, is, dat een ambtenaar zich
volleidig aan de hem opgedragen Europe
se taak moet kunnen geven, aldus verne
men wij van de zijde van het ministerie
van Binnenlandse Zaken.
(Van onze Amsterdamse redacteur
De grootste en modernste wasserij van
Nederland staat in Amsterdam. Directeur
J. H. A. I-Iardeman zei dit donderdag met
enige trots, terwijl hij voor een aantal
genodigden de „tegenstroom-carrousel"
demonstreerde, een soort draaimolen met
tien wasmachines, waarin zich in even zo
vele fasen achter ronde patrijspoorten het
wasproces voltrekt.
Deze nieuwe Duitse vinding is een
van de vele snufjes waarmee deze wasse
rij is uitgerust. Er zijn nog tientallen ma
chines waarmee drogen, nadrogen, persen
en vouwen van wasgoed automatisch of
half-automatisch worden verricht. „On
danks deze ver doorgevoerde mechanisa
tie, die met hoge investeringen gepaard is
gegaan, is de kostprijs per kilo wasgoed
lager dan in welke andere wasserij dan
ook," zei de heer Hardeman voldaan.
Toch is er geen wasserij die zo weinig
reclame maakt als deze. Een simpel bord
je bij het complex gebouwen aan de Haar
lemmerweg, waarin vroeger een elektri
sche centrale was gevestigd, vermeldt de
naam van het bedrijf. En nu weten we
waarom de directeur zo trots is op het
feit dat hij zo efficiënt werkt: het is een
gemeentelijke wasserij. De 224 vrouwen,
die hier werken, zijn allen ambtenaressen
en zij wassen samen met al die machines
ruim 60.000 kilo wasgoed per week.
De Amsterdamse gemeentewasserij is
in 1918 uit sociale overwegingen opgericht.
De stad zag zich gedwongen iets te doen
tegen de „volksvervuiling," die door het
gebrek aan zeepmiddelen in de oorlogs
jaren was ontstaan.
De sociaal-hygiënische grondslag is tot
op de huidige dag gebleven. Door de jaren
heen zijn de wassen van de huisgezinnen
sterk in aantal teruggelopen. Meer en meel
is het bedrijf zich gaan specialiseren op
het wasgoed van de gemeentelijke zieken
huizen, op de handdoeken uit de twintig
badhuizen en op de wasgoederen uit de
ruim 750 gemeentelijke gebouwen in de
hoofdstad.
De enige particuliere klanten zijn nu
nog degenen, die door de dienst voor So
ciale Zaken worden aangewezen. Op het
ogenblik zijn er 1500 van zulke weekklan-
ten, meest bejaarden. „Uit de grafieken
van deze klanten kunnen wij de welstand
van de stad aflezen", aldus de directie van
de wasserij. „Zijn er weinig klanten dan
gaat het Amsterdam goed, zijn er veel
dan is het niet best".
Bijna 75 percent van het vrouwelijk per
soneel der wasserij is huisvrouw. Dit is
wellicht een verklaring voor het enorm
hoge verzuimpercentage, namelijk 25.
„Maar zelfs dat kan niet verhinderen dat
wij de laagste kostprijs van alle Neder
landse wasserijen hebben bereikt", aldus
directeur Hardeman. „Dat mag wel eens
worden gezegd van een overheidsinstel
ling".
LONDEN (Reuter) Het Britse medi
sche tijdschrift, het officiële orgaan van
het Britse Medische Genootschap, heeft
stelling genomen tegen het verjongings
middel van de Roemeense professor An
na Asian, dat bekend staat onder de naam
„H 3". Het blad schrijft, dat er geen wer
kelijke bewijzen zijn voor Anna Asians
stelling, dat H3 oude mensen weer jong
kan maken.
De enorme publiciteit, die in de pers aan
dit middel is gegeven, zal helaas de hoop
van velen aanwakkeren, dat men einde
lijk het levenselixer heeft gevonden, al
dus het blad.
H 3 is niets anders dan een plaatselijk
verdovingsmiddel, dat al meer dan een
halve eeuw bekend staat onder de naam
„novocaïne". Het geven van een nieuwe
en zinloze naam aan dit middel schijnt
ons geen excuus te zijn, evenmin trou
wens als de „promotie" van H 3 tot vita
mine, want het is geen vitamine, zo
schrijft het blad.
Professor Anna Asian heeft in Engeland
lezingen gehouden over haar „verjon-
gingspil".
MOSKOU (Reuter) Het Russische
kerninstituut te Doebna bij Moskou zal de
eerste proef op aarde nemen ter staving
van professor Einsteins algemene relati
viteitstheorie. Dit plan is bekendgemaakt
op een bijeenkomst van vertegenwoordi
gers van de twaalf communistische rege
ringen die deelnemen aan de werkzaam
heden van het instituut van Doebna. Dr.
Blochintseve zei dat de proef is voorbereid
in het nieuwe laboratorium voor neutro-
nenfysica van het instituut. Tot dusver
waren proeven van deze aard alleen mo
gelijk in omstandigheden, zoals die in de
kosmische ruimte heersen, aldus dr.
Blochintseve.
In antwoord op vragen van het C.P.N.-
Tweede-Kamerlid Bakker heeft staats
secretaris Roolvink van Sociale Zaken en
Volksgezondheid medegedeeld, dat behal
ve dat op het Esso-object aan de Botlek op
28 en 29 oktober 1959, een tweetal ernstige
ongevallen heeft plaatsgevonden waar
door vijf arbeiders werden gedood en 2
gewond, tot 27 oktober nog een ander do
delijk ongeval is voorgekomen. Door een
misstap viel namelijk een uitvoerder van
het dak van een in aanbouw zijnde loods,
hetgeen hem het leven kostte.
De arbeidsinspectie heeft zich onthou
den van mededelingen omdat de justitie
deze zaak nog in onderzoek heeft.
De staatssecrestaris zegt voorts, zich te
kunnen indenken, dat een zo snel op elkaar
volgend aantal ongelukken met dodelijke
afloop gi-ote ongerustheid heeft verwekt
bij de arbeiders over de veiligheid in het
bedrijf.
De heer Roolvink zegt verder dat van de
medische verzorging van de ruim 3000
personen, die ter plaatse werkzaam zijn,
niet kan worden gezegd, dat zij zeer onvol
doende is. Zij voldoet in elk opzicht aan de
wettelijk gestelde eisen. De uitvoerder
van de bouw heeft voortdurend contact ge
had met de arbeidsinspectie en met'haar
regelmatig overleg gepleegd omtrent de
veiligheidsinspecteur is speciaal voor dit
werk in dienst genomen. Hij is dagelijks
op het werk aanwezig.
Het eerste ongeluk, op 28 oktober, be
stond hierin, dat bij de bouw van een
schoorsteen twee personen van een hoog
te van ongeveer 32 meter vielen. Bij het
tweede ongeluk op 29 oktober jl. werden
drie personen gedood door een vallende
kraanarm. De officier van justitie heeft
zelf ter plaatse het onderzoek geleid. Door
de rijkspolitie is van beide ongelukken
proces-verbaal opgemaakt.
Of een strafvervolging tegen de even
tuele schuldige(n) zal worden ingesteld,
staat ter beslissing van de officier van jus
titie, aldus de staatssecretaris.
Advertentie
vrijblijvend de permanente
SPAARNE 11 t.o. de Damstraat
De meest verwende cliënt slaagt
bij onze groep C 20"
van fabriek naar particulier
SPAARNE 11 - HAARLEM
Tel. 13608 - 17165 - 34200
Advertentie
JUWELIER HORLOGER
HAARLEM - BARTELJORISSTRAAT 2 - TEL. 13004
Advertentie
Stophoest, 'ten 'tI
Schrijf deze zin over op een briefkaart en
vul de ontbrekende woorden in. Plak er
dan 2 Stophoest-agenten bij (U vindt ze
op elke rol Stophoest van 17 cent) en
zend de briefkaart vóór donderdagmor
gen 3 dec. aan Red Band - Roosendaal.
De eerste 200 goede inzendingen wor
den beloond met elk 2 rijksdaalders.
Prijstoekenning onder controle van Nota
ris Mr. Jos van Gastel, Roosendaal.
Dit is de laatste kans, zend Uw oplossing
direct in.
E HOEST, NEEM STOPHOEST
Donderdagmiddag werd in café-restau
rant Brinkmann in Haarlem een vergade
ring gehouden van de Katholieke Vereni
ging van Ondernemers in het Bloembollen-
bedrijf (K.V.O.B.), welke gelegenheid
werd aangegrepen om, zij het op sobere
wijze, het tweede lustrum te vieren. Mgr.
J. P. Huibers, bisschop van Haarlem, had
een felicitatietelegram gezonden. Mede
aanwezig waren de heer R. A. Elfrink na
mens de Katholieke Landarbeidersbond
en de heer J. W. A. Lefeber namens het
Bedrijfspensioenfonds voor het bloembol-
lenbedrijf.
In zijn openingstoespraak herinnerde
voorzitter Ant. Nijssen aan dit tienjarig
bestaan. In feite bestaat de K.V.O.B. ech
ter veel langer, want uiteindelijk is zij
het vei'lengstuk van de reeds in 1912 opge
richte R.K. Patroonsvereniging.
Opgericht 24 november 1949 en begon
nen met 75 leden, telde de K.V.O.B. in
1954 reeds 1200 aangeslotenen. Thans be
draagt dit aantal meer dan 2700. zodat ge
zegd kan worden dat de vereniging haast
alle katholieke bloembollenkwekers en
-exporteurs omvat.
Spr. getuigde van waardering voor zijn
voorgangers op de voorzitterszetel, de he
ren C. Ph. Freriks, P. M. Hulsebosch en
wijlen Jac. Th. de Vroomen, aan wier taai
doorzettingsvermogen het mede te danken
is dat de K.V.O.B. de plaats inneemt die
ze verdient.
De bestuursverkiezing had tot resultaat
dat in de vacatures C. Ph. Freriks (Hille-
gom) en G. Meskers (De Zilk) werden ge
kozen de heren W. Witteman (Hillegom)
en C. G. Meskers (De Zilk). De aftreden
den waren reglementair niet herkiesbaar.
De voorzitter, de heer Ant. Nijssen
(Santpoort), trad af. Tot zijn opvolger
werd met grote meerderheid van stem
men (494) gekozen de heer C. G. Mes
kers. De heer P. A. van Saase kreeg 158
stemmen.
Een bestuursvoorstel om de voorzitter
een jaarlijkse vergoeding van 2000 toe
te kennen vond bij een enkele afgevaar
digde tegenkanting. De stemming bleek
echter niet mis te verstaan: met 567 stem
men werd het vooi-stel aangenomen, 101
stemmen werden tegen uitgebracht.
Een voorstel tot contributieverhoging
was gekoppeld aan de begroting voor 1960.
Een der afgevaardigden kon zijn stem
niet zonder meer aan het voorstel geven,
omdat hij een resultatenrekening miste;
dezelfde afgevaardigde kantte zich tegen
de vergoeding voor de voorzitter. Een
ander lid bepleitte betere controle op de
opgaven van het beteelde areaal, waar
naar de contributie wordt vastgesteld.
Ten slotte werden voorstel en begroting
aanvaard met dezelfde stemmenverhou
ding als het voorgaande.
Door de afdeling Noordwijkerhout wa
ren twee voorstellen ingediend om de sta
tuten zodanig te wijzigen dat slechts één
jaarlijkse algemene vergadering, en wel
in het najaar, zal worden gehouden, als
mede een voorstel om periodiek aftreden
de bestuursleden direct weer herkiesbaar
Opstandige Kamer
Donderdagmiddag was, aan het slot van
de behandeling van de begroting van
Landbouw, de hele Tweede Kamer (op de
communisten na!) opstandig. Nu behoe
ven de lezers zich over deze mededeling
niet onmiddellijk kopzorgen te maken. In
werkelijkheid deed er zich namelijk niets
anders voor dan dat de Kamer een motie
van de heer v.<" Ploeg (K.V.P.) bij zitten
en opstaan aannam. De Kamer kan, zo zij
even aangestipt, beslissingen nemen bij
hoofdelijke stemming, zonder hoofdelijke
stemming (in dat geval geldt het besluit
met algemene stemmen te zijn aangeno
men), en zij kan het ook doen volgens de
methode, die donderdag toepassing vond.
De voorzitter verzocht de voorstanders
op te staan en dit is dar de simpele ver
klaring van de parlementaire opstandig
heid, die zich heeft voorgedaan. Intussen,
om, na dit kleine grapje, tot de ernst dei-
dingen te komen, heel prettig was deze
gang van zaken voor minister Marijnen
niet. De motie-v.d. Ploeg, die beoogde de
Kamer te laten uitspreken, dat zij van de
regering de verzekering verlangt, dat bij
de loonpolitiek in de landbouw dezelfde
regels kunnen worden gevolgd, welke voor
andere bedrijfstakken gelden, had de be
windsman overbodig genoemd. En dit, om
dat hij na het in de gedachtenwisseling
over zijn begroting gebleken verzet ten
aanzien van de loonpolitiek in kwestie al
had toegezegd de zaak opnieuw in het ka
binet aan de orde te zullen stellen. Met uit
zondering van de communisten bleken
echter alle andere afgevaardigden het in
roerende eensgezindheid nuttig te achten
de minister deze motie mee te geven ter
versterking van zijn positie bij het nader
beraad binnen het kabinet. Misschien is
het inderdaad niet overbodig voor mr.
Marijnen om de motie straks nog eens in
het bijzonder onder de aandacht van zijn
ambtgenoot van Financiën te brengen!
Woensdag jl. hield het Comité van Bel
gisch-Nederlands-Luxemburgse Samen
werking in 's-Hertogenbosch zijn jaarlijk
se algemene vergadering. De voorzitter,
mr. C. G. W. H. baron van Boetzelaer van
Oosterhout, laatstelijk onze ambassadeur
in Parijs en van 1946 tot 1948 minister van
Buitenlandse Zaken, sprak er zijn jaar
rede uit. Daarin verklaarde hij o.a., dat de
op 17 november jl. genomen beslis
sing van de Tweede Kamer om de behan
deling uit te stellen van 't verdrag van de
Economische Unie der Beneluxlanden aan
het hoofdbestuur van het Comité van
Benelux-Samenwerking reden tot diepe
teleurstelling en ernstige bezorgdheid
geeft. De voorzitter twijfelde niet of ook
deze vergadering zou het inzicht van het
hoofdbestuur in dezen delen, dat de Bene-
luxgedachte aldus ondergraven dreigt te
worden. Ofschoon een der aanwezigen,
met name het Tweede-Kamerlid mr. F.
J. F. M. van Thiel, een poging ondernam
om de Tweede Kamer enigermate in be
scherming te nemen en het onder meer te
doen voorkomen alsof het gecritiseerde be
sluit van onschuldige aard was, blijf ik
van mening dat voorzitter van Boetzelaer
de spijker wel degelijk op de kop had ge
slagen.
Men verkeerde dus in Den Bosch even
in een omgeving om het Binnenhof. Van
Brabants zeker niet van charmes ontbloot
zijnde hoofdstad thans terug naar Den
Haag en wel op het Binnenhof. Daar ziet
het er jammer genoeg voorlopig naar uit,
dat het uitstel van de behandeling van het
wetsontwerp ter goedkeuring van ver
meld verdrag helemaal niet zo kort zal
zijn als minister Luns wel gewenst had.
Gelijk een vorige keer al aangestipt ver
klaarde deze immers op 17 november, dat
de regering zich kon neerleggen bij een
„zeer kort" uitstel. Het blijkt nu wel, dat
de minister toen toch 'n fout heeft begaan
door niet te rekenen, maar alleen te gok
ken. Had hij het eerste wel gedaan, dan
zou hij terstond bespeurd hebben, dat het
bijkans ondoenlijk ware om zo tijdig het
nader overleg omtrent de landbouwver-
wikkelingen tussen de Benelux-ministers
te kunnen doen plaatsvinden, dat dit ach
ter de rug zou zijn vóór de Kamer tot de
openbare behandeling zou overgaan. Dit
laatste was nu eenmaal nodig sinds de
Kamer eerst omtrent dat overleg inge
licht wenste te worden.
Het kabiriet zal er goed aan doen van nu
af wel behoorlijk te rekenen en dan, zodra
de datum van het samenkomen der Bene
lux-ministers vaststaat, aan de Kamer
kenbaar te maken het op prijs te stellen,
wanneer deze binnen enkele dagen na ver
krijging van de bedoelde inlichtingen het
desbetreffende ontwerp in behandeling zal
nemen. Mocht het zo lopen, dat de minis
ters der Benelux-landen pas op het laatst
van dit jaar kunnen bijeenkomen, dan
zou er alles voor pleiten als de Tweede Ka
mer zo vroeg mogelijk in januari haar
kerstvakantie zou onderbreken, om zich
gedurende een tweetal dagen aan de af
doening van het Unie-verdrag te wijden.
Gok voor het kabinet
Nu het wetsontwerp tot wijziging van de
Loterijwet is ingediend met. de bedoeling
om wettelijk de voetbalpool mogelijk te
maken, is al spoedig duidelijk gebleken,
dat het ontwerp geenszins onverdeelde in
stemming in de Kamer zal kunnen ver
werven. In het bijzonder niet, omdat er
grote ontevredenheid bestaat over het feit,
dat de regering ten aanzien van het maxi
mumbedrag voor de hoofdprijs in de
voetbalpool haar keuze heeft laten vallen
op 25.000.—. Dat is slechts de helft van
het maximum, voorgesteld door de com-
missie-Wiarda, die indertijd over deze
aangelegenheid advies heeft uitgebracht,
en reeds dat bedrag was aan de lage kant.
Bij de K.V.P., de V.V.D. en, zo ik me niet
vergis, bij een groot deel van de P.v.d.A.
bestaat er op het ogenblik een sterke nei
ging om met behulp van een amendement
de mogelijkheid te scheppen, dat de hoofd
prijs 100.000 gulden zal kunnen bedragen.
C at het die kant uit, dan doet zich voor
het kabinet natuurlijk de vraag voor, of
het zich bij een dergelijke wijziging ten
slotte zou kunnen en willen neerleggen
dan wel of men van de zijde van de mi
nisterstafel het „onaanvaardbaar" zal
moeten laten horen. Natuurlijk zou dit
laatste in het bijzonder de anti-revolu
tionairen en de christelijk-historischen
toelachen. Toch kan ik mij niet goed
voorstellen, dat de ministers van die bei
de richtingen zouden eisen, dat zulk een
houding wordt aangenomen, willen zij nog
langer deel blijven uitmaken van de
ploeg-De Quay. Te bedenken valt immers,
dat het hier werkelijk niet om een prin
cipiële kwestie gaat, want wat het begin
sel betreft van wettelijke toelaatbaarheid
van een voetbal-pool, zijn nu eenmaal be
doelde ministers, toen zii tot dit kabinet
toetraden, over hun principiële bezwaren
heengestapt. Waarom de principiële te
genstanders van spel en weddenschap zich
er wel bij kunnen neerleggen, dat er zo iets
bestaat als een Staatsloterij en zo iets als
het gokken op de beurs, doch niet bereid
zouden zijn te aanvaarden, dat de wet bij
de voetbalpool een maximumprijs van
100.000 zou toelaten, ware wel heel raad
selachtig. Overigens blijft denkbaar, dat
het kabinet, ook indien de anti-revolutio
naire en christelijk-historische ministers
er geen halszaak voor hun eigen porte
feuilles van zouden maken, uit vriende
lijkheid tegenover hen toch maar in elk
geval de banvloed van het „onaanvaard
baar" zou willen bezigen, ingeval van een
amendement ter verhoging van het voor
gestelde maximumbedrag voor de eerste
prijs. Het blijft toch een gok en zelfs een
gevaarlijke gok, indien men van regerings
zijde tegen aanneming van een dergelijk
amendement alleen het w^pen zou hante
ren van „ernstig ontraden". Overigens
hebben de minister-president en zijn me
de-ministers nog wel enige tijd voor na
denken over dit gokje, aangezien het wets
ontwerp vermoedelijk niet eerder dan
over een tweetal maanden of nog iets la
ter in openbare behandeling zal komen.
Dr. E. van Raalte
te doen zijn. De pre-adviezen van het
hoofdbestuur waren voor beide voorstel
len afwijzend en de vergadering ging
daarmee akkoord.
De afdeling Noordwijkerhout vroeg aan
het hoofdbestuur stappen te ondernemen,
teneinde de mogelijkheid te scheppen, dat
in de bloembollenstreek wederom aardap
pelen mogen worden geteeld. Het hoofd
bestuur wees er echter in een pre-advies
op dat de maatregel door de Plantenziek-
tenkundige Dienst was genomen in nauw
overleg met het bedrijfsleven en in het
belang van de bloembollenexport. Enkele
afdelingen steunden echter het verzoek
van Noordwijkerhout. De voorzitter zeg
de toe de zaak nog eens in het hoofdbe
stuur te doen bespreken en eventueel con
tact met het Landbouwschap op te nemen.
Mgr. Jac. van der Hoogte, geestelijk ad
viseur van de vereniging, hield een inlei
ding over „De betekenis van de K.V.O.B.
als principiële vakorganisatie in het
Blo^mbollenbedrijf" waarna de heer C. Ph.
Freriks een summier overzicht gaf van de
totstandkoming der vereniging.
Voor de Apeldoornse kantonrechter is
de auteur A. den Doolaard als getuige
verschenen met het oog op de overlast,
die hij bij zijn werk ondervindt van een
hond. Deze hond, de herdershond Nora,
zo verklaarde de schrijver voor de kanton
rechter, is er door zijn aanhoudend geblaf
en hysterisch gehuil oorzaak van ge
weest, dat mijn laatste boek een maand te
laat in de winkels is verschenen. Vandaar
dat tegen de eigenaar van de hond een
klacht werd ingediend. De hond is eigen
dom van de heer G.F. uit Hoenderlo, die
een kampeercentrum exploiteert, waar de
woning van de heer Den Doolaard naast
is gelegen. De schrijver verklaarde, dat
het hondegeblaf door de omliggende hel
lingen nog wordt versterkt en zo hinder
lijk is, dat hij verschillende malen naar
de Hoenderlose zandverstuivingen is ge
vlucht om daar te werken. Maar zelfs op
een afstand van tweeënhalve kilometer
was het geluid nog te horen. De getuige-
verbalisant, agent Knoef, gaf tijdens de
zitting toe, dat het inderdaad geen plezier
is om het geblaf van Nora de gehele dag
te moeten aanhoren.
De raadsman van verdachte F., mr. dr.
Schaeffer von Wienwald, die voorzitter is
van de Apeldoornse Vereniging voor Die
renbescherming, zei met de inspecteur van
genoemde vereniging, de heer Houtkamp,
een proef met de hond te hebben geno
men, waarbij het dier enkele malen had
geblaft, maar toen ertoe was overgegaan
de handen van de inspecteur te likken. En
kele omwonenden verklaarden, dat de
hond wel tegen vreemden, maar niet te
gen bekenden en buurtgenoten blaft. De
behandeling van de zaak is daarna ge
schorst, omdat de kantonrechter nog en
kele getuigen wil horen.
Het is bijna Sinterklaas! Hupfalderie!
denkt de burgemeester van Kopen
hagen, Julius Hansen, ogenschijnlijk.
Doch in werkelijkheid is hij bezig met
het nadoen van de zoveelste Ameri
kaanse rage, „Jumpologie" geheten,
waarvan de uitvinders beweren dat zij
het mogelijk maakt iemands karakter
te ontleden aan de manier waarop hij
hupt. Volgens ons is Julius Hansen
een ernstige, standvastige persoonlijk
heid, die zich niet uit zijn evenwicht
laat brengen en verbeten vasthoudt
aan eenmaal gekozen principes. Boven
dien verraadt zijn manier van dansen
zin voor humor.
