P.T.T. wil draadomroep
gaarne afstoten
Horen en zien
Misdaad om een
Panda en de meesteivdïplomaat
Lonende exploitatie alleen door
invoering draadtelevisie mogelijk
Liquidatie zal f 72
miljoen vergen
Avonturen van een hond
^oclt ió het zo
Ydo en de Draak
15
De radio geeft vrijdag
T eieriis'tpbrogrnmma
Onrustige Zenuwen?
Mtjnh&rdlt's Zenuwfa bietten
FELISOL
écht kleurecht
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Haast
AKKER
BOUW
Da Costa-herdenking
Rijbewijs voor junioren
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
urn
DONDERDAG 28 JANUARI 1960
48. Nadat de gevangenen in het kamp
waren gebracht, overlegden sheik Ali Bin
Oli en zijn mannen, raat zij met hen zouden
doen. Er werden verschillende voorstel
len gedaan, die Panda allemaal heel on
prettig vond. „Ze hebben hier echt een he
kel aan ons", dacht hij, „en ik ben nog
maar te kort diplomaat om te weten, hoe
ik dit moet aanpakken. Kon Smurk maar
wat zeggen!" Maar Archibald Smurk zat
daar met opeengesnoerde kaken, zodat hij
het niet verder bracht dan een benauwd
gemompel, dat niemand verstond. Hij
stootte Panda aan en bewoog met zijn
wilde, begreep Panda niet. De hulpeloze
gebaren van de diplomaat trokken intus
sen de aandacht van sheik Ali Bin Oli.
„Wal mummelt ge? Wat wringt ge U ge
lijk een worm?!" zei hij, dreigend op de
diplomaat toetredend. „Hij w-wil 11 iets
zeggen," stamelde Panda, „iets h-heel be
langrijks!" Smurk wierp hem een goed
keurende blik toe en loensde naar het
touwtje, dat hem de mond snoerde. Het
kan nooit belangrijk zijn, wat deze worm
wenkbrauwen, maar wat hij nu precies
te zeggen heeft," bromde Ali Bin Oli ver
achtelijk. Maar omdat hij toch nieuwsgie
rig was, sneed hij het touwtje door. Dade
lijk keerde de vertrouwde diplomaten-
glimlach op Smurks gezicht terug en hij
fluisterde de sheik iets in het oor. Het resul
taat was verbluffend. Met een juichkreet
drukte sheik Ali Bin Oli de diplomaat aan
zijn hart. Panda keek sprakeloos toe. Hij
was gewend, dat de meesterdiplomaat met
enkele welgekozen ivoorden stemmingen
kon doen omslaan, maar deze omzwaai
sloeg alles!
„De tegenwoordige draadomroep is
in zijn huidige vorm niet bedrijfseco
nomisch te exploiteren", aldus de con
clusie van een PTT-rapport aan de
minister van Verkeer en Waterstaat.
Er zijn geen middelen om tot een
sluitende exploitatie te komen. Indien
behalve bedrijfseconomische normen,
ook maatstaven van algemeen belang
worden aangelegd, kan dit ertoe lei
den, dat PTT met de voortzetting van
de exploitatie wordt belast. In dat ge
val zullen exploitatieverliezen moeten
worden aanvaard. Wordt verlies
doorslaggevend geacht, dan zal liqui
datie aan de orde moeten komen.
In het rapport wordt de voorkeur
gegeven om bij eventuele liquidatie
snel te handelen en een verlies van
ongeveer 72 miljoen gulden te nemen.
Een nationaal bezit zal dan echter
teniet worden gedaan en het perso-
neelsaspect mag niet uit het oog wor
den verloren.
Indien het algemeen belang zich tegen
liquidatie verzet, dan zal nieuwe levens
vatbaarheid moeten worden verkregen
door de draadomroep zonder tariefsver
hoging attractiever te maken. Het aantal
aansluitingen dient dan opgevoerd te wor
den, terwijl afzeggingen moeten worden
geremd. Dan moet echter tevens een
nieuw produkt gebracht worden door bij
voorbeeld grotere soepelheid te betrach
ten bij de aanvullende programma's op
de lijnen 3 en 4, waardoor deze worden
„aangepast aan de bij het publiek leven
de behoefte". Anderzijds wordt aanslui
tingsmogelijkheid van neven-apparatuur,
zoals bij een radiotoestel, aanbevolen. Dit
kan alleen in samenwerking met handel
en industrie geschieden door deze bij de
exploitatie van de draadomroep in nieuwe
vorm te betrekken.
Handhaving van het draadomroep-mo
nopolie in de huidige omvang en vorm
wordt in het rapport niet langer noodza
kelijk, en zelfs minder wenselijk geacht.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 7.23
Gram en reportage. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. en act.
0.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Vrou
wen in het Nederlandse zakenleven, lezing. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Oude muziek. 11.40 Gram.
AVRO: 12.00 Lichte muz. 12.20 Regeringsuitzend.
Landb.rubr. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Sport en prognose, praatje. 12.50 Pianospel. 13.00
Metied. en gram. 13.25 Metropole-ork. 13.55 Beurs-
ber. 14.00 Kinderkoor. 14.20 Voordr. 14.40 Gram.
15.00 Gevar. progr. VARA: 16.00 Muzikale lezing.
16.30 Voor de zieken. 17.00 Gram. 17.55 Act. 18.00
Nieuws. 18.15 Pol. lezing. 18.25 Lichte muz. 18.50
De puntjes op de i, lezing. 19.00 Voor de kleuters.
19.10 Orgel en zang. VPRO: 19.30 Technische bij
stand aan minder ontwikkelde gebieden, lezing.
19.45 VPRO-nieuws. 20.00 Nieuws. 20.05 Overdracht
van waarden, gesprek. 20.20 Bas en piano. 20.35
Boekbespr. 20.40 De film als document, lezing.
20.50 Europa één, lezing. VARA: 21.00 Hobbyquiz.
21.50 De gyroscopen tollen, klankb. 22.15 Buitenl.
weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg om
de mens, gesprek. VARA: 23.00 Soc. nieuws in
Esperanto. 23.10 Vergelijkenderwijs, muzikaal ge
sprek. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.ber. 7.10 Gram. 7.30
Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00
Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Vooroudere
luisteraars. 12.00 Pianorecital. 12.30 Land- en tuin
bouwmeded. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gram. of act.
13.00 Nieuws. 13.15 Vijftien jaar geleden, praatje.
13.20 Promenade-ork. en solist. 13.55 Gram. 14.05
Schoolradio. 14.25 Kamermuz. 15.10 Voordr. 15.30
Kamermuz. 16.00 Wenken voor de tuin. 16.15 Ka
mermuz. 16.40 Gram. 17.00 Voordr. 17.20 Gitaar-
muz. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 17.50 Koorzang
en orgel. 18.20 Gevar. progr. 18.50 Regeringsuitz.:
Industrialisatie I. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10
Op de man af, praatje. 19.15 Vocaal ens. 19.30
Radiokrant. 19.50 Gram. 20.00 Avondrust, hoorsp.
20.35 Gram. 20.40 Kunstrubriek. 21.00 De Bijbel in
het tijdbeeld van de kunst, muzikale lezing. 22.30
Nieuws. 22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Langs wegen van kunst en schoonheid, le
zing. 23.20 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.52
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelrecital. 14.00
Schoolradio. 15.45 Lichte muz. 16.00 Koersen. 16.06
Lichte muz. 16.20 Gram. 17,00 Nieuws. 17.10 Gram.
17.45 Duitse les. 18.00 Liederen. 18.10 Voordr. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
19.20 Automobielkroniek. 19.40 Gram. 19.50 Idem.
20.00 Vrijdagavondconc. 20.40 Kunstkaleidoscoop.
20.55 Verv. vrijdagavondconc. 21.30 Pianowerken.
22.00 Nieuws. 22.15 Kamermuz. 22.45 Gram. 23.00
Sluiting.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverzicht. AVRO: 20.30 De toe
stand in de wereld. 20.40 Gevar. progr. 21.25 Film
programma. 21.35 Perry Como-show. 22.20 Einde.
BRUSSEL. 324 m.
Men denkt daarbij aan handhaving van
het transmissiemonopolie met de rest van
de exploitatie in particuliere handen.
Aan exploitatie door derden wordt ge
dacht door afstoten van lokale netten, in
nog niet ontgonnen gebieden of over
dracht van exploitatie op ruimere schaal,
waarbij particulieren bij voorbeeld eige
naars of huurders van lokale netten wor
den. De groeiende televisie kan echter
een struikelblok vormen voor deelneming
in draadomroepnetten, aldus wordt ge
constateerd.
Het is mogelijk, na bepaalde voorzienin
gen het merendeel der netten voor draad
televisie geschikt te maken. Men zou daar
toe in geselecteerde gebieden moeten be
ginnen. Tijdig zou dan vereenvoudigde en
goedkopere onlvangapparaluur in pro-
duktie moeten worden genomen. Draadte
levisie kan meer programma's doorgeven,
ook voor reclametelevisie. Men krijgt sto-
ringvrije ontvangst, mogelijkheden voor
meer programma's, goedkopere t.v. ont
vangapparaten en men heeft geen anten
ne nodig. Bij draadtelevisie zou P.T.T. zich
volgens het rapport tot monopoliehoudster
voor de transmissie moeten beperken. Het
rapport verwacht van draadtelevisie be
tere bezetting van apparatuur, meer klan
ten en door combinatie van radio en tele
visie, bij participatie van particulieren,
winstmogelijkheden.
Advertentie
Advertentie
Textiel stoffen met
het FELISOL-etiket
zijn kleurecht!
Let U dus voortaan
op FELISOL.
Hedenavond speelt de Toneelgroep
Theater voor de K.R.O.-televisie „De
vrouw van de zee" van Ibsen. Het stuk
is voor de televisie vertaald door Nel
Bakker. De foto toont van links naar
rechts Elise Homans als Ellida, de
tweede vrouw van de medicus Wangel,
Wim Hodden als de vreemdeling en
Richard Flink als Wangel.
Twee crises stempelden het begin van
het VARA-programma van woensdag
avond, namelijk de staking bij de NBM en
de gang van zaken bij het overleg met de
regqring waarover de vakbondsleider
Van Tilburg nog even snel de kijkers
kwam inlichten en de opstand in Al
giers, waaraan dr. L. de Jong zijn com
mentaar wijdde. Dr. De Jong gaf niet al
leen maar een analyse van de ontwikke
ling in Algerije, maar toonde een grote
persoonlijke bewogenheid over het lot van
Frankrijk en wist zijn publiek te betrek
ken bij een diep medeleven met de in dit
alles zorgwekkend eenzame figuur van De
Gaulle. Juist dit persoonlijk accent maak
te de rubriek deze keer indrukwekkend.
Wat tempo betreft doet de rubriek Spie
gel der Kunsten steeds meer denken aan
de eerste stomme films: in zeer korte tijd
moesten vijf aspecten worden belicht: De
tentoonstelling „Bewust Abstract" van de
nieuwe groep Fugare in Pulchri Studio, de
tentoonstelling van tachtig door Openbaar
Kunstbezit aangekochte en onder leden te
verloten werken in de Leidse Lakenhal,
een interview met de regisseur Peter Sja-
rov over Tsjechov, een kennismaking met
werken van Segall en een interview met
een oud-lid van het Concertgebouworkest,
de heer H. Stips, die nog onder Gustav
Mahler gespeeld had. Alleen voor het in
terview met Sjarov kon men eens rustig
gaan zitten omdat die er tenminste zélf de
tijd voor nam om op meesterlijke wijze de
oorzaak te beschrijven, waardoor men
Tsjechov in het westen naar zijn mening
vaak volkomen ten onrechte als een me
lancholicus ziet. Door de haast kon van het
bezoek aan Pulchri-Studio niet veel méér
blijven hangen van de opmerking van Jan
van Heel, dat de jeugd veel minder moei
te heeft met de abstracte kunst dan vol
wassenen. Vooral voor Segall en diens ge
weldige oeuvre had men wat meer tijd
DE graafstok, die de eerste menselijke
landbouwers gebruikten om de grond los
te woelen, werd later vervangen door de
hak en wéér later door de eerste voor
lopers van de ploeg. Deze ontwikkeling
schijnt voor de hand te liggen, maar zo
erg vanzelfsprekend is zij toch niet, want
in heel Amerika en Oceanië ontbrak de
ploeg voor de blanken hem importeerden.
Maar goed, met die ploeg
die een betere bewerking van f
de grond en düs grotere oog
sten mogelijk maakte, meende
men tot voor kort, dat de voor
waarde voor de eerste steden-
beschaving aanwezig was. Men
vergat daarbij echter één ding:
het water. De zomer van 1959
heeft zelfs de bewoners van het groten
deels natte Nederland er weer eens aan
herinnerd, hoe belangrijk het water voor
kuituurgewassen eigenlijk is. Landbou
wers, tuinders en zelfs veehouders, die na
die heerlijke zomer op een enigszins rede
lijk jaarinkomen prijs stelden, deden dan
ook alles wat zij konden om hun gewassen
kunstmatig al was het maar met een
primitieve brandslang te besproeien.
Hadden zij dat niet gedaan, de schade zou
voor velen aanzienlijk groter zijn geweest.
Zo lang de mens er zich mee vergenoeg
de het platgebrande stuk land in het woud
te bebouwen, behield de akkerbouw zijn
primitief karakter. Als de ontgonnen grond
na verloop van jaren is uitgeput, of als
het onkruim de overhand heeft gekregen,
moet nieuw land ontgonnen worden. Van
bemesting of wisselbouw is uiteraard nog
geen sprake. Maar dan voltrekt zich in het
Oosten een revolutie. Waar bergstromen
rijkelijk water in het lager gelegen land
voeren, waar grote rivieren als Nijl, Eu-
fraat en Indus de vlakten wijd en zijd
overstromen, kan men er betrekkelijk ge
makkelijk toe komen met het water zijn
voordeel te doen. In deze streken ging men
er dan ook toe over de akkers kunstmatig
te bevloeien. Méér dan iets anders heeft
dit de velden, maar tevens de menselijke
nederzettingen duurzaam ge
maakt. Het is dan ook be
slist geen toeval, dat de oud
ste stedenbeschavingen juist
zijn ontstaan in de gebie
den waar tevens de oudste
sporen van bevloeiingswerken
1 zijn aangetroffen, te weten
in Egypte en West-Azië. Daar,
waar akkers bevloeid worden, kunnen de
oogsten zo hoog worden opgevoerd, dat de
mens niet behoeft weg te trekken. En aan
de andere kant: bevloeiingswerken eisen
zoveel moeite en arbeid, dat de mens er
eenvoudig niet aan begint als hij de be
vloeide gronden na enige jaren weer zou
moeten verlaten. Daarom moesten de eer
ste grote permanente menselijke neder
zettingen ontstaan in de streken, waar men
het eerst tot bevloeiing overging.
Hand in hand met de bevloeiingstech-
niek verbeterden ook de landbouwwerk
tuigen, waardoor de oogsten vermeerder
den, maar voor het moment is het wel
licht toch belangrijker te zien, hoe kuituur-
planten uit de wilde vormen te voorschijn
kunnen treden.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden
moeten hebben en de grijze musicus Stips
liet men maar nauwelijks uitspreken over
zijn ervaringen met Mahler.
De Spiegel der Kunsten deed denken aan
een te volle etalage en dat vonden wij ge
zien de onderwerpen alleen maar te be
treuren. Als de kijker iets „op zich in moet
laten werken", dan is dat zeker dit!
Een flitsend schimmenspel was de re
portage van de ijshockey wedstrijd van
H.IJ.S.-HOKIJ tegen de Royal Canadian
Airforce Flyers I. Als schimmenspel werd
het eentonig maar als wedstrijd was dit
voor de liefhebbers zeker attractief.
De eerste aflevering van het forum
„Welbeschouwd" onder voorzitterschap
van mr. G. J. P. Cammelbeeck maakte
een goede indruk zowel door zijn eigen sa
menstelling als die van zijn programma.
De vragen waren actueel genoeg om tot
meedenken te lokken: moet de hulp bij
rampspoed als in Tuindorp Oostzaan van
het volk of van de overheid komen is het
juist, dat een jongeman, die nog geen
stemrecht heeft wel reeds dienstplicht
heeft gaat een democraat met vakantie
naar Spanje?
Beeldschermer
De Stichting Het Reveil-Archief zal, in
samenwerking met de Maatschappij der
Nederlandse Letterkunde en de Vereni
ging Het Bilderdijkmuseum op 28 april in
Amsterdam een studiedag houden ter na
gedachtenis van Isaac da Costa, die op 28
april 1860 overleed. De vier te houden voor
drachten zullen gewijd zijn aan: Isaac da
Costa als mens, als bijbel-uitlegger, als
dichter en aan zijn verhouding met en tot
zijn Rooms-Katholieke land- en tijdgeno
ten. De sprekers zijn prof. dr. E. L. Srae-
lik, prof. dr. W. P. M. A. Asselbergs (An
ton van Duinkerken), prof. dr. W. A. P.
Smit en mej. dr. M. E. Kluit.
De Westduitse Automobielclub heeft gis
teren op een vergadering besloten de
mogelijkheid van uitreiking van rijbewij
zen voor junioren te overwegen. Het idee
is aan 16- en 17-jarigen, indien zij een
streng examen met goed gevolg afleggen,
een voorlopig rijbewijs te verstrekken, tot
zij op 18-jarige leeftijd het normale rijbe
wijs krijgen. Verkrijgen van het voorlopig
rijbewijs zou gebaseerd zijn op de vorde
ringen op de scholen in het rijden en on
derhoud van auto's.
3233. Met grote ogen staarde Ydo voor zich uitTerwijl hij daar zat te denken,
was z'n oog opeens op het dorp gevallen, en wat hij daar zag
Het kan niet waar zijn! hijgde Ydo verschrikt. Ik moet dromen, ik ben vast nog
niet wakker!
Hij kneep zich in z'n arm, maar au.dat deed zeer. Dan droomde hij dus niet!
Daarginds, achter het dak van een huis, stak een lange nek omhoog; en op die nek
zat een geweldig grote kop en ogen, die loerend rondkeken. Langzaam bewoog de kop
zich heen en weer, en toen het beest wat verder liep, kon Ydo het helemaal zien. Wat
een monster was dat, met z'n lange staart!
De lucht was koel, ondanks het feit, dat de zon scheen
en de grond begon te stomen. Flarden witte damp
krulden boven de rode grond omhoog. Zij maakte voor
zichzelf koffie en pap en nuttigde die snel, waarna zij
wandelde naar een plek, waar zij naar de bei-gen kon
kijken. Ze leken erg ver weg en zagen er net uit als va
ge strepen op een schilderij. Vanuit de lager gelegen
weide dreef de herdersjongen het vee naar buiten om
te grazen. Ze keek er naar en realiseerde zich nu eerst,
wat een bij elkaar geraapt stelletje het eigenlijk was.
van allerlei soort en in allerlei conditie, kleine binnen
lands gefokte koeien en beesten, die veel Afrikaans
bloed hadden.
Er zat geen lijn in deze fokkerij. De dieren waren te
mager en glansden niet. De kudde ging naar beneden
naar de rivier en zij dacht er aan. dat de vorige week
de krokodillen drie kalveren hadden gegrepen. Maar
goed. dan moesten ze daar niet gaan drinken, of iemand
had eerst de krokodillen moeten verjagen. Die verspil
ling en die zorgeloosheid ergerden haar in hoge mate.
Opeens bedacht zij, dat zij er niets meer mee te maken
had. Rob en zijn dwaasheid en zijn lege charme kwa
men er niet meer op aan.
Wat zij had willen hebben, was een goede farm, die
zij met trots als het werk van haar man aan anderen
zou hebben kunnen tonen. Kijk eens naar mijn per
zikenboomgaard, mijn vee, mijn bloemen, mijn huis..
Zij had gemeend dit met Rob sarnen te kunnen berei
ken! Zij was bezeten geweest van het leven, dat zij om
zich heen zag en alleen maar omdat Rob een charmeur
was en haar het hof had gemaakt. Omdat hij op het
land woonde en farmer was, had zij gemeend, dat dit
inderdaad iets betekende. Maar dat deed het niet. Rob
was geen farmer. Tlij was niet vei-groeid met het be
drijf. Zijn land, of liever het land, dat het zijne zou zijn,
was zelfs niet bewerkt. Het ging terug naar wat het ge
weest was: verzuurd land. Zijn vee zag er ellendig uit,
maar dat liet hem volkomen onverschillig. Het was
eigenaardig, dacht zij, terwijl zij daar in het morgen
licht stond, dat het haar zo'n verdriet deed. Die verkwis
ting! Hij had zoveel kansen en hij gaf er niets om.
Zij hoorde voetstappen achter zich. Zich omkerend
zag zij Isabelle, die een katoenen jurk en zeildoekschoe
nen droeg, met het haar weggestreken van het voor
hoofd en met een geweer in de hand.
Hallo, zei Julie, waar ga jij heen?
Proberen om die krokodil te pakken te krijgen, zei
Isabelle. Het is een duivel.
Zij liep even door, maar bleef toen staan en keek
over haar schouders naar Julie.
Ik heb de rest van de pap van je opgegeten, zei ze.
Die was lekker. Ik wou dat je mij eens leerde, hoe je
dat moet klaarmaken.
Het is niet zo moeilijk, zei Julie. Zou jij me willen
tonen, hoe je een krokodil kunt schieten?
O dat, zei Isabelle onverschillig. Daar heb je ja
ren voor nodig. Bovendien, jij zou hem maar verjagen.
Op de een of andere manier moet ik hem hebben. Neen,
ik wil je niet mee hebben.
Allright, zei Julie.
Isabelle aarzelde.
Rob is nog niet terug
Julie haalde haar schouders op.
Kijk eens, zei Isabelle, heen en weer slingerend
tussen haar liefde voor Rob en haar gevoel van recht
vaardigheid, kijk eens. Ik moet dit doen. Ik bedoel,
ik moet proberen, die krokodil te pakken te krijgen.
Maar terwijl ik weg bendoe dandoe dan
alsjeblieft niet iets stoms. Ik bedoel: er kan iets met
Rob gebeurd zijn. En ik moet proberen de zaak voor el
kaar te houden.
Er zal hem niets overkomen zijn, zei Julie. Zij wil
de nu eenmaal niet in ongerustheid over Rob zitten. Zij
was niet meer verliefd op hem, maar had stellig van
hem gehouden. Hij was, zoals haar plotseling duidelijk
werd, erg kwetsbaar. Zij voelde zich veel ouder dan
Isabelle en Robveel, veel ouder.
Isabelle trok haar schouder op en ging verder. Het
zonlicht viel op haar magere, kale figuurtje en op haai
dikke zwarte haar. Zij zag er uit als een rebel, dacht
Julie, romantisch en armoedig... een rebel. Men zou
haar nooit in het model kunnen krijgen. Zelfs mei
zulke vriendelijke mensen als de Ferndales zou zij niet
kunnen opschieten.
Julie slenterde terug naar de hutten. Op de een of
andere manier moest zij de tijd doden en vooral moest
zij niet in paniek raken. Er zou tenslotte wel iemand
komen opdagen. Er was geen kaffer te zien. Niemand
die zij kon trachten om te kopen om een boodschap
naar Burgoyne te brengen. Zij begon nu in te zien,
hoe futiel haar gehele gedrag geweest was. Het leek
haar nu werkelijk ongelooflijk. Waarom had zij niet
naar mevrouw Ferndale geluisterd of naar John Fern-
dale of zelfs enige notitie genomen van David Baxters
scherpe afkeuring? Maar, dacht zij met stijgende ver
ontwaardiging, waarom had David Baxter haar niet
alle inlichtingen gegeven? Hij zou haar toch hebben
kunnen zeggen, wat mevrouw Timball voor een persoon
was en had haar kunnen vertellen van Isabelle. Het
enige, wat hij gedaan had, was een ontevreden gezicht
zetten en onhebbelijke opmerkingen maken over Rob.
Als hij er nu die eerste morgen persoonlijk op aan
gedrongen had met hem mee terug te gaan... als hij
dat gedaan had... Zij zette het idee van zich af. In
ieder geval, dacht zij, was hij toch alleen maar ge
ïnteresseerd in Isabelle.
Zij besloot met het schoonmaken van haar hut te
beginnen; dat zou wat tijd in beslag nemen. Het had
geen zin te trachten met de Timballs samen te werken.
Juist toen zij bij de deur van haar hut gekomen was,
bleef zij echter staan, daar zij het geluid hoorde van
paardehoeven, die over de zachte bodem galoppeerden.
Zij luisterde scherp en was er zeker van. dat er meer
dan één paard aankwam. Met een gevoel van opluchting
liep zij in de richting van het pad.
Toen zij langs de hutten liep, zag zij mevrouw Timball
uit haar slaapkamer komen. De oude vrouw bleef op de
kleine veranda staan met één hand boven de ogen en
starend in de richting, vanwaar het geluid kwam.
De rivier is blijkbaar niet zo hoog, dacht Julie opge
wekt. Men kan er doorheen en dat betekent, dat
ik hier weg kan.
De dampende witte mist lag nog op de grond en de
paarden schenen door de wolken te galopperen. Ze zag,
dat één van de ruiters Rob was en verheugde zich
erover, dat het blijkbaar goed met hem was. Maar
toen zag zij, dat de ander een politieman was. Haar
adem stokte even. Misschien was het ten slotte met
David toch niet goed... misschien was Rob in arrest.
Uit de verte klonk het geluid van een schot en Julie
vroeg zich een beetje afwezig af, of Isabelle de krokodil
nu werkelijk te pakken zou hebben gekregen. Rob en de
politieman reden inmiddels op haar toe en hielden hun
paarden in. Ze zag, dat Rob er afschuwelijk uitzag met
grote kringen onder de ogen en dat de politieman een
sergeant was met een gebogen neus en een scherp ge
zicht. Arme Rob, dacht ze bij deze man heeft hij to
taal geen kans. En toen: Maar hij verdient ook geen
kans.
Ze stond naar hen te kijken met een strakke mond
en ernstige ogen.
Hallo, Ju, zei Rob met een mislukte poging tot jo
vialiteit, dit is Wentworth.de beroemde Wentworth.
Julie zei niets. Zij keek even vragend naar Went
worth, die haar correct salueerde Hij steeg af en zei:
Hoe maakt u het?
Is er nog zo iets als een ontbijt? vroeg Rob.
(Wordt vervolgd)
De titel „ACHTER DE SCHERMEN
VAN DE DIPLOMATIE", die een in de
serie Meulenhoff-Pockets verschenen
boekje van dr. A. L. Constandse draagt,
zou kunnen doen vermoeden dat de lezer
zal worden onthaald op een reeks roman
tische avonturen, revolvercomplotten en
amoureuze intriges zoals die achter ge
noemde „schermen" in een bepaald soort
ontspanningslectuur plegen voor te ko
men. De lezer die daarop af gaat zal echter
danig worden teleurgesteld. Dr. Constandse
biedt hem niets van dat alles, maar wél
een vlotte samenvatting van hetgeen in de
ondertitel van het werkje wordt omschre
ven als „De achtergronden van de wereld
politiek sedert 1933".
De redacteur Buitenland van het Alge
meen Handelsblad heeft ongetwijfeld nut
tig werk gedaan door in minder dan 200
bladzijden druks een overzicht te geven
van de jongste ontwikkelingen in de we
reldpolitiek en van de overwegingen of co-
incidenties waaruit deze ontwikkelingen
zijn ontstaan. Een nuttig werk, omdat men
dankzij dit zeer korte bestek gemakkelijk
zijn geheugen kan opfrissen omtrent aller
lei recente gebeurtenissen die, bij het ra
zend snelle tempo waarin onze wereld in
politiek opzicht leeft, intussen alweer door
andere op de achtergrond waren gedron
gen. Zo is het juist in deze dagen, waarin
de situatie in Algerije zich toespitst, zeker
de moeite waard om Constandse's relaas
van ,De dertiende mei" (1958) eens te
lezen en te realiseren hoe het tot de hui
dige toestand is gekomen.
Het spreekt bijna vanzelf, dat de kijk
van de auteur op sommige politieke en
militaire figuren niet helemaal objectief is
en dat men dus op bepaalde punten met
hem van mening kan verschillen. Dat heeft
hij trouwens met vrijwel alle geschied
schrijvers ter wereld gemeen. Maar de
mogelijkheid van meningsverschillen
dringt zich minder op als het niet, zoals bij
Constandse, om figuren gaat die onze
eigen tijdgenoten zijn of waren.
Bekroning. Op een internationaal
festival van korte en documentaire films
te Santiago in Chili heeft de Nederlandse
documentaire „Rembrandt, schilder van de
mens" de hoofdprijs gekregen.
