Gronchi kwam precies op tijd want
„het Colosseum stond op instorten"
WYBERT
Ambassadeur confronteerde hem
met Italië's „onechte" kinderen
Oostenrijk verzet zich tegen
hijsen der Oostduitse vlag
het vuistje" eten
Keulse officier van justitie
tekent hoger beroep aan
Kongolees eenheidsfront op de
Brusselse RTC brokkelt af
Wereldnieuws j
De eerste klap
GRIEP!
Koop nü IVOROL
FELISOL
écht kleurecht
Weer poging voor
Chessman
Voorproefjt
Economische hefboom onder een politieke last
Ambassadeur
Moeilijke positie
Mikojati bezocht
Hemingway
Westduitse pers tevreden met de milde uitspraak
Kasavoeboe vandaag weer in de zaal verwacht
WOENSDAG 10 FEBRUARI 1960
Zoals onze correspondent in de Verenig
de Staten gisteren berichtte is in de hoog
ste regionen in Washington opnieuw de
discussie opgelaaid over de staat waarin
de Amerikaanse „vergeldingsmacht" ver
keert en vooral over de vraag of Rusland
in staat zou zijn deze macht in één klap
te vernietigen.
De term vergeldingsmacht lijkt ontzag-
wekkender dan het vroegere „weer
macht". in wezen is zij echter zwakker
er valt niet veel meer te „weren", er
valt alleen misschien nog iets te vergelden
als de eerste klap van een agressor reeds
gevallen is. Maar de mogelijkheid van
die vergelding heeft zulk een afschrikwek
kende betekenis, dat zij toch ook defen
sief werkt. De eeuwenoude waarschuwing
dat wie het zwaard opneemt ook door het
zwaard zal vergaan, gaat namelijk in hoge
mate op voor atoomwapens.
In de nucleaire strategie gaat men dan
ook uit van de premisse, dat een atoom-
mogendheid een andere atoommogendheid
slechts kan onderwerpen door in één ver
rassingsaanval alle mogelijkheden tot een
vergeldingsaanval uit te schakelen. Zij zal
deze aanval danook niet op bevolkingscen
tra maar tegelijkertijd op alle bases van
de tegenstander moeten richten en het zal
overal raak moeten zijn. Want als enige
bommenwerpers of raketten met kernwa
pens aan boord de dans ontspringen, loopt
de aanvaller het risico dat een paar mil
joenensteden in eigen land van de aarde
weggevaagd worden en dat het proces van
wederzijdse uitmoording in werking treedt.
Zolang die mogelijkheid tot vergelding
niet geheel kan worden uitgesloten kan
geen land zich een atoomaanval per
mitteren, zo redeneerde men.
Welnu, de commandant van het S.A.C.
(Strategie Air Command) in de Verenig
de Staten, generaal Power, heeft nu zijn
landgenoten gewezen op de mogelijkheid
dat de Sovjet-Unie een stadium in de ont
wikkeling van haar raketten kan hebben
bereikt dat haar in staat zou stellen alle
Amerikaanse bases in één keer te ver
lammen. Het is vooral de precisie van de
laatste Russische raketlanceringen in de
Stille Oceaan geweest, welke hem die in
druk heeft gegeven. Met andere woorden:
de „deterrent", de afschrikking, werkt niet
meer en daarmee wordt volgens die ge
neraals, die slechts in termen van fysie
ke kracht denken, de gehele positie van
het Westen bedreigd.
De generaals verbinden hieraan natuur
lijk weer de noodzaak de inspanningen'
voor de bewapeningsrace nóg verder op
te voeren, maar het is te hopen, dat de
politici van deze ontwikkeling hebben ge
leerd, dat het raadzaam is nieuwe wegen
in te slaan. Al jarenlang gaan er gezag
hebbende stemmen op, die ervoor pleiten
zich bij het Westers beleid niet voorna
melijk door militaire overwegingen te la
ten leiden. Uit de waarschuwing van ge
neraal Power blijkt wel dat het hoog tijd
wordt naar deze stemmen te luisteren.
Advertentie
Textiel stoffen met
het FELISOL-etiket
zijn kleurecht!
Let U dus voortaan
op FELISOL.
TUCSON (Reuter) Er is weer een po
ging gedaan om Caryl Chessman van de
gaskamer te redden. De juridische advi
seur van de Amerikaanse „Vereniging ter
bescherming van de burgerlijke vrijhe
den" heeft de rechterlijke instanties om
uitstel van executie verzocht. De terecht
stelling is bepaald op 19 februari.
Een rechter voor appelzaken te Tucson,
in de Amerikaanse staat Arizona had eer
der geweigerd uitstel te verlenen.
(Van onze correspondent in Rome)
Met een maand uitstel is president Gronchi van Italië naar Moskou vertrokken.
Er hebben heel wat mensen het wijze hoofd geschud en aan pogingen, openlijk
en verdekt, om roet in het eten te gooien, om althans aan de reis zoveel mogelijk
alle betekenis te ontzeggen, heeft het niet ontbroken. Maar Gronchi is niet
iemand, die zich gemakkelijk laat beïnvloeden en hij is de kou tegemoet gegaan,
overtuigd dat zijn reis nuttige gevolgen zal hebben voor Italië en voor het
Westen in het algemeen. Hij is het eerste Westerse staatshoofd, dat ooit een
staatsbezoek heeft gebracht aan de Russen. Dat er voor de Russen en voor de
Italiaanse communisten heel wat propaganda in dat bezoek steekt en dat zij
daar handig gebruik van zullen maken (vooral wanneer straks Kroesjtsjev op
zijn beurt de Alpen overtrekt) is duidelijk, maar de ontspanning tussen Oost en
West is iels dat zwaarder moet wegen. Het programma is in hoofdzaak hetzelfde
dat reeds was vastgesteld voor januari. Men zal het misschien vreemd vinden,
dat de Italiaanse president op de heenreis in Kopenhagen overnachtte, maar
daar was een goede reden voor. Het temperatuurverschil tussen Rome en Moskou
is bijzonder groot in deze tijd.
Het is waar, dat we ook in Rome een
paar weken geleden een keer nachtvorst
gehad hebben (het vroor twee graden!) en
dat de kranten toen met ontzetting schre
ven alsof er een onherstelbare ramp de
eeuwige stad had getroffen: „Een nooit-
gekende, Siberische koude heeft alle leven
in onze stad verlamd en de hagelstrom,
die ons in de vroege ochtenduren heeft ge
teisterd, heeft straten en pleinen het aan
zien gegeven van gletsjers". Dagenlang
konden we lezen, wat men eten en drin
ken moest om aan zulke barbaarse tem
peraturen weerstand te kunnen bieden,
maar dat was vrij overbodig want het
kwik was al heel snel naar de gebruike
lijke tien tot twaalf graden Celsius ge
klommen. die we gewoon zijn „barre win
terkou" te noemen en die de Romeinse
dames, mits zij heel mooie en heel dure
bontmantels ten toon kunnen spreiden,
wel voor een half uurtje willen trotseren.
In Moskou is de toestand wel een ietsje
anders. De Russen hebben daarom reeds
lang van tevoren laten weten, dat het
voor iemand, die niet aan hun klimaat ge
wend is, het best is in de vroege namid
dag op het vliegveld te landen en dat het,
gezien de leeftijd van Gronchi beter zou
zijn wanneer hij niet op diezelfde dag de
Alpen zou overvliegen. Vandaar het be
sluit om eerst in een koude stad als Ko
penhagen te overnachten.
Het uitstel heeft ertoe geleid, dat we
met verscheiden journalisten konden pra
ten, die reeds in januari naar Rusland zijn
geweest- en er nu opnieuw heen gaan. Ze
zijn eenstemmig in hun lof over de gulle
ontvangst. Bovendien hebben zij voor hun
verslaggeverswerk profijt kunnen trek
ken van de onverwachte ziekte van de pre
sident. Het hele programma is namelijk
toch afgewerkt, natuurlijk zonder politie
ke besprekingen. Maar zij kregen ruim
schoots gelegenheid om alle plaatsen te
zien, die Gronchi in deze dagen gaat be
zoeken. De gala-voorstelling in het Bol-
sjoitheater is gewoon doorgegaan en op
de plaatsen, bestemd voor de Italiaanse
eregasten, zaten journalisten, van wie de
meesten verrukt zijn over Maya Plissets-
kaia en haar interpretatie van het Zwa-
nenmeer. Geen wonder als men het bal
let van de Romeinse Opera vergelijkt
met het Bolsjoi! Het galadiner bij de
Italiaanse ambassadeur Pietropiarchi
heeft eveneens plaatsgevonden (met min
der kostbare gerechten en wijnen) en
daarbij zat de ene journalist op de plaats
bestemd voor Vorosjilov, de andere op die
waar Gronchi zal komen te zitten of
Kroesjtsjev, enzovoort.
Er is één verandering in het program
ma gekomen. President Gronchi en, zijn
vrouw worden begeleid door hun pas ze
ventienjarige zoon. Die jongen stelt bij
zonder belang in ruimtevaart en alles wat
daarmee samenhangt. De Russen hebben
daarom de invitatie tot hem uitgebreid en
terwijl zijn vader besprekingen voert,
kolchozbedrijven bezoekt en wat dies
meer zij, en mevrouw Gronchi ziekenhui
zen en scholen te zien krijgt, zal de jonge
Gronchi in laboratoria mogen rondsnuf
felen en een „Spoetnik" van dichtbij zien.
In de universiteit zal hij ook kennis ma
ken met de ruim zestig Italiaanse studen
ten, die daar in zekere zin clandestien col
lege lopen. Dit is een beetje een gek ge
val. Zo af en toe verdwijnt er een jeugdig
Italiaan, natuurlijk doorgaans de zoon van
een of andere vooraanstaande communist,
achter het ijzeren gordijn. Het zijn er nu
ongeveer tachtig, onder wie twaalf meis
jes.
Voor Italië bestaan deze jongelui officieel
(Van onze correspondent in Wenen
Oost-Duitsland stelt pogingen in het
werk om zijn vlag met passer en hamei-
in Oostenrijk te hijsen en langs deze weg
ingang te doen vinden in het Westen. De
regering van Pankow gebruikt voor dit
doel de Oostduitse Kamer van Koophandel
die bij gelegenheid van de aanstaande
jaarbeurs in Wenen haar vlag aan de
voorpui van het paviljoen wil hangen. Hier
tegen heeft de regering in Wenen gepro
testeerd omdat Oostenrijk geen diploma
tieke betrekkingen met Oost-Duitsland on
derhoudt. Het hijsen van een vlag, toebe
horend aan een niet-erkende staat, is niet
in overeenstemming met de internationale
gebruiken. Wel kan de Oostduitse Kamer
van Koophandel haar paviljoen met com
munistische vlaggen van binnen versieren
maar aan de buitenkant is dit niet toege
staan. In Wenen heeft men zijn verwonde
ring uitgesproken over deze handelwijze
van Pankow, dat op deze manier econo
mische betrekkingen misbruikt voor poli
tieke doeleinden.
Bij het internationale skispringen in
Innsbruck stelde de Oostduitse regering
kort geleden eenzelfde poging in het werk
door haar eigen vlag te willen hijsen. Toen
de organisatoren daarop het compromis
voorstel deden om geen enkele vlag te hij
sen, trokken de skispringers uit Oost-
Duitsland zich terug.
Wanneer de Oostduitse regering op
grond van de Oostenrijkse weigering niet
wenst, dat haar handelskamer aan de
Weense jaarbeurs deelneemt, betekent dit
voor Oostenrijk geen groot verlies. Ernsti
ger zou het zijn wanneer de Sovjet-Unie
en de overige satellieten dit voorbeeld zou
den volgen. Men neemt echter aan dat
Moskou zich niet met deze zaak zal be
moeien, omdat het Oostenrijkse standpunt
correct is.
Anderzijds is het voor Oostenrijk van
groot belang dat het zijn handelsbetrek
kingen met het Westen en vooral met de
Westduitse bondsrepubliek niet in gevaar
brengt door toe te geven aan een politie
ke manoeuvre van Pankow, dat in het Wes
ten symbolische erkenning tracht te vin
den. Eenzelfde poging werd door Pankow
op de tèxtieljaarbeurs van Dorribirn on
dernomen.
niet, behalve dan voor de politie, die hun
namen terdege heeft genoteerd. Te zamen
verdelen zij de twintig studiebeurzen, die
de universiteit van Moskou voor Italianen
ter beschikking stelt, zodat zij onderdak
en voeding hebben plus een „salaris" van
900 roebel (zowat driehonderd gulden).
De ambassadeur Pietromarchi, die bij
Buitenlandse Zaken voor een halve com
munist doorgaat en dus heel slecht staat
aangeschreven, helpt die studenten in
noodgevallen, maar uit eigen middelen,
want, zoals gezegd, officieel bestaan zij
niet. Pietromarchi had er ook voor ge
zorgd, dat ze bij de aankomst van Gron
chi op het vliegveld aanwezig waren.
Die ambassadeur heeft met dit bezoek
heel wat te stellen gehad en mevrouw
Pietromarchi was vooral ontdaan over het
uitstel, liefst drie weken, van het galadi
ner waarvoor zij uit Scandinavië onder
meer een twintigtal fazanten had laten ko
men. In dit geval is het Russische klimaat
een voordeel gebleken. De kok heeft zijn
fazanten keurig in sneeuw en ijs weten te
bewaren, een systeem waar volgens hem
geen koelkast ter wereld tegen op kan.
Wat meer zorg had hij over zijn twee
meesterwerken: grote taarten die het
Kremlin en het Colosseum voorstellen.
Hij had zich daarbij laten helpen door de
kok van de Argentijnse ambassade, het
geen aanleiding werd tot een grappige
episode. Die „Argentijnse" kok (een Na-
politaan, die Salvatore heet) was diep on
der de indruk van het bericht, dat Gronchi,
wegens ziekte niet kon komen. Hij keerde
terug naar zijn eigen excellentie en vertel
de hem die tegenslag, eindigende met de
woorden: „Het is een ware ramp, want al
kan het Kremlin het nog wel een twee of
drie maanden uithouden, voor het Colos
seum zijn we beducht". De ambassadeur,
die in andere termen denkt dan zijn kok,
meende dat Salvatore via de keuken iets
belangrijks te weten was gekomen over de
te verwachten levensduur respectievelijk
van de Italiaanse en de Russische rege
ringen en wilde er het zijne van weten. Na
heel wat misverstand ging hem een licht
op, toen Salvatore zei: „We hebben een
deeg in het Colosseum verwerkt, waarvan
we niet weten hoe lang het goed zal blij
ven".
Gronchi, daarover zijn de journalisten
het eens, wordt als een gast van betekenis
beschouwd. Hij zal wel troependefilés
moeten zien, het gierend geluid van heel
wat „jets" moeten horen en allerlei mu
sea bezoeken, maar hij krijgt ook de gele
genheid tot vele uren onderhoud met
Kroesjtsjev en andere Sovjetgroten, zal
arbeiders ontmoeten, een kolchoz bezoe
ken en waarschijnlijk ook geïnterviewd
worden voor de televisie.
De Italiaanse president bevindt zich in
een wat moeilijke positie: christen-demo
craat en rooms-katholiek, maar toch een
man van links en gekozen door de gehele
oppositie en een klein deel van de christen
democraten, op vele punten niet akkoord
met de politiek van zijn toch ook chris
ten-democratische regering en vooral met
Pella, die hem begeleidt. Dat is voor de
in totalitaire termen denkende Russen na
tuurlijk een wat vaag beeld. Maar Kroesjt
sjev weet dit allemaal heel goed, dank zij
de uitstekende voorlichting die hij van de
ambassade te Rome ontvangt.
HAVANA (UPI) De plaatsvervan
gend premier van de Sovjet-Unie Anastas
Mikojan heeft maandag de auteur Ernest
Hemingway in zijn huis in de omgeving
van Havana opgezocht en hem een cadeau
tje gegeven een verzameling van
Hemingway's boeken in een Russische
vertaling. Mikojan verklaarde tegenover
de schrijver een verwoed lezer van hem
te zijn.
Het bezoek aan Hemingway's buitenver
blijf in San Francisco de Paula, tien kilo
meter van Havana, geschiedde in vol
strekte geheimhouding. Men wist zelfs niet
eens dat Hemingway op Cuba was, omdat
de laatste berichten luidden, dat hij naar
de V.S. was vertrokken.
Advertentie
Gebruik regelmatig
Alleen in dozen met Wybert-beeldmerk
Advertentie
DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
Wie vaak in een restaurant eet
weet het: er zijn van die
kippetjes die weigeren om zich
met vork en mes te laten
ontleden hóé handig U het
ook probeert. En wat dan? Het
opgeven en de helft laten staan?
Nooit doen, kip-liefhebbers!
Neemt U het boutje gerust in
de vingers - het mag! De ober
zal in dat geval dadelijk voor
een vingerkom met lauw water
zorgen. Nu kunt U even de
vingers dippen en afvegen. Dit
geldt ook voor ander gevogelte.
En na het etentje, welke
sigaretten presenteert U dan?
Gladstone! Want Gladstone is -
met of zonder Silk Filter - een
milde sigaret die iedereen
voldoening schenkt!
-y* H
VOORNAAM EN AANGENAAM
20 STUKS F 1.-
(Van onze correspondent in Bonn)
De officier van Justitie bij de strafka
mer van het Landgericht te Keulen heeft
hoger beroep aangetekend tegen de uit
spraak van de kamer in het proces van
vorige weck tegen de beide besmeurders
van de synagoge en het monument voor
de slachtoffers van het naziregime in de
ze stad, Schonen en Strunk. De beslissing
over deze poging tot revisie van het Keul
se proces ligt bij het bondsgerechtshof te
Karlsruhe. Beslist dit positief dan zal het
proces opnieuw moeten worden gevoerd.
Een en ander zal overigens wel enige tijd
vergen.
De officier had tegen Strunk een gevan
genisstraf van twee jaar en drie maanden
geëist, tegen Schonen een jaar en negen
maanden, beiden met verlies van burger
rechten voor twee jaar en onder aftrek van
voorarrest. De uitspraak ging daar ver
onder: Schonen werd in eerste instantie
tot tien maanden, Strunk tot veertien
maanden veroordeeld.
In de Westduitse pers was men de afge
lopen dagen over deze uitspraak wel te
vreden. Verscheidene commentaren kwa
men er op neer dat het sop (te weten het
kaliber van de beide verdachten) de kool
(een zware straf) niet waard was. Men
schreef dat de mening van de rechtbank
dat een bezonnen strafmaat eerder het
brengen van rust in de huidige situatie kan
bevorderen dan een strenge „politieke"
straf wel aanvaardbaar was. Al te harts
tochtelijke processen zouden aldus deze
commentators de jeugdige bewonderaars
van de nazi's kunnen opzwepen in plaats
van afschrikken.
Hoe ver nog.
Maar er waren wel zeker ook Westduit
se bladen die zich afvroegen of hier geen
vergissing is gemaakt. Vooraanstaande
dagbladen als „Die Welt" en de „Stuttgar-
ter Zeitung" schreven dat de rechtbank
gefaald heeft doordat zij het element van
afschrikking niet in het vonnis heeft ver
disconteerd.
Goedkeuring
In de Westduitse hoofdstad zelf is zowel
van de zijde van de CDU als van de SPD
en de FDP de beide oppositie-partijen
instemming betuigd met de uitspraak.
Maar het Bielefeldse SPD-bondsdaglid
Lohmar zond de officier van jusitie in het
Keulse proces, Meyer-Bode, een telegram
waarin hij aandrong op revisie van de
zaak. Ook van Joodse zijde is de uitspraak
te laag bevonden en wel door de uitgever
van de „Allgemeine Wochenzeitung der
Juden", Marx. Deze schreef voorts dat het
zeker is dat de beide verdachten niet uit
eigen initiatief handelen maar in sterke
mate beïnvloed zijn door de Deutsche
Reichspartei.
(Reuter) In Frankfort is een 27-jari-
ge timmerman tot vijf maanden gevange
nisstraf veroordeeld wegens het kladde
ren van hakenkruisen en anti-joodse leu
zen op een school. Een jonge monteur is
tot een maand voorwaardelijk veroordeeld
wegens het kladden van een S.S.-teken
„om zich te laten gelden". Hij werd tevens
veroordeeld tot het lezen van» een boek
over het concentratiekampsysteem van
de nazi's en het schrijven van een samen
vatting van tien pagina's.
Een rechtbank te Osterode nabij de
Oostduitse grens heeft een vroegere ge-
n eenteambtenaar, veroordeeld tot vijf
maanden gevangenisstraf omdat hij in
een restaurant had gezegd dat er niet vol
de :nde Joden zijn vergast.
Advertentie
Dubbele tuben: Voordeliger prijs.
Uw tanden vragen het beste.
(Van onze correspondent in Brussel)
De Rondetafelconferentie was dinsdag
opnieuw het toneel van de strijd tussen de
voorstanders van een Kongolese eenheids
staat en de voorstanders van een centrale
organisatie van de onafhankelijke Kongo.
Uit Katanga, de koper- en uraniumprovin-
cie, kwamen traditionele stamhoofden de
delegatie van de Katangese partij, de Co-
nakat, op het hart drukken dat er geen
enkele concessie mag worden gedaan op
het federale standpunt. De Katanga, die
meer dan de helft van de belastingen van
Kongo opbrengt, wenst dat een groter
deel van die belastingen in Katanga zelf
zal worden besteed voor openbare werken
en andere overheidsinvesteringen. De de
legaties van de traditionele stamhoofden
bij de R.T.C. spraken tegen dat de chefs
een „kartel" zouden vormen met de Na
tionale Kongolese Beweging van Patrice
Loemoemba. Zij verklaarden in een com
muniqué dat hun stellingen eerder met de
gematigde politieke opvattingen van de
nationale progressieve partij kunnen wor
den vergeleken.
Er is dus geen sprake meer van een ge
sloten eenheidsfront der Kongolese dele
gaties. Integendeel die eenheid brokkelt
iedere dag meer af, hetgeen een gevaar
is voor de ordelijke overgang naar de on
afhankelijkheid. Vooral de stamhoofden
dringen aan op handhaving van de orde
tijdens de overgangsperiode, ook na de
proclamatie van de onafhankelijkheid op
30 juni. Tussen sommige stammen in Kon
go laaien oude twisten en veten op over
het gebruik van jachtgebieden en andere
rimboekwesties, wat aanleiding kan geven
lot bloedige twisten.
Anderzijds is het vrijwel zeker dat Ka
savoeboe vanochtend opnieuw op de R.T.C.
zal verschijnen om zijn verzoek tot de
vorming van een voorlopige regering for
meel aan de orde te stellen. Andere Kon
golese delegaties willen de eis van Kasa
voeboe afwijzen. Het wordt dus een leven
dige zitting.
De minister van Financiën professor Van
Houten ontving gisteren een afvaardiging
van de Wereldbank, waarmee België on
derhandelt over een lening van veertig
miljoen dollar (ongeveer 150 miljoen gul
den), ten behoeve van de financiering van
investeringen in Kongo. De lening zou wor
den gesloten voor twaalf jaar, en zou door
België moeten worden gegarandeerd.
Slaapkamers
Sinds jaren al ben ik een liefhebber van
statistieken. Gemakkelijke kritiek als ver
vlochten in allerlei aphorismen („de kunst
van het groeperen van cijfers"; „er zijn
leugens, grote leugens en statistieken")
wijs ik van de hand. Statistieken zijn fijn.
En boeiend. En interessante lectuur. Het
Statistisch Jaarboekje is een bron van ein
deloze vreugde en het kantoor van het
C.B.S. een paleis van fascinerend glim
mende cijfermassa's en gegevens.
Dit is waarschijnlijk een gebrek. Ri
chard Rovere, de Amerikaanse biograaf
van wijlen senator Joseph McCarthy, be
schuldigt zijn landgenoten van een soort
feiten-fetischisme. Hij zegt daarbij, dat er
belangrijker dingen zijn dan feiten, en hij
heeft ongetiuijfeld gelijk.
Maar ik houd van statistieken. Ik heb
juist weer een uitermate boeiende gevon
den. Zij stond in een bouwtechnisch blad
en zij had betrekking op de omvang van de
Europese huizen en de onderdelen daar
van. In het kort zal ik u even de feiten (ja
hoor, daar heb je ze, onvermijdelijk) ge
ven.
In heel Europa heeft Nederland relatief
de meeste huizen met meer dan vier ka
mers inclusief keuken): 66 percent. Daar
onder komen, in deze volgorde: Engeland,
Denemarken, België, West-Duitsland,
Noorwegen, Frankrijk, Italië. Italië heeft
dus de minste grote huizen. Maar het steekt
boven alle anderen uit op een geheel ander
gebied. Italië heeft gemiddeld de grootste
slaapkamers van Europa (35 vierkante me
ter) en Nederland heeft de kleinste slaap
kamers (19 vierkante meter).
Vooral dit laatste gegeven nu, boeit me.
Ik besef heel goed, dat de discussie over
de relatieve verdiensten van slaapkamers
al snel kan leiden tot een wandelen op zeer
glad ijs. Laten we het gesprek dus simpel
en mooi houden.
Maar zelfs als we deze beperking aan
vaarden, dan nog blijven er genoeg vragen
over: waaróm hebben Italianen behoefte
aan grotere slaapkamers dan Nederlan
ders en hebben zij die altijd al gehad? Of
hebben ze er helemaal geen behoefte aan
en k r i j g e n ze ze zomaar, ongevraagd?
In geval van een bestaande vraag in die
richting, moet er dan enig verband ge
zocht worden met de siësta-gewoonte? En
indien dit laatste het geval is, moeten we
dan aannemen dot, als ook hier de voor
treffelijke gedachte van het siësta-houden
ooit veld zou winnen, ook Nederlanders op
eens tweemaal zo grote slaapkamers van
hun architecten zouden gaan eisen?
Misschien zijn Italianen bijzonder woe
lige slapers. Mogelijk ook slaapwande
laars, die hun wandelingen liever geheel
op eigen terrein houden. U ziet, talloze
vragen geen enkel antwoord. Maar u
weet hier misschien meer van, u die tevre
den bent met een hokkerig klein slaapka
mertje en die blijkbaar geen behaaglijke
privé-slaapzaal ambieert.
Zo ja, wilt u mij dan eens voorlichten?
Mijn aangeboren liefde voor slapen heeft
mij ook een diepgaande belangstelling be
zorgd voor alle problemen betreffende de
slaap.
En privé houd ik van zéér grote slaap-
kanier$,-, ?.,\G too
E. Romatjn
Nogmeer. Australië zal dit jaar behalve
de 3.000 vluchtelingen, die het vóór 1 ju
li aanstaande zal opnemen, nog 3.000 be
woners van Europese kampen voor ver
plaatste personen toelaten als een ex
tra-bijdrage in het raam van het We-
reldvluchtelingenjaar. Dit heeft de Aus
tralische minister voor migratie, Dow
ner, dinsdag te Canberra bekend ge
maakt. Hij zei, dat Australië sinds 1946
bijna 250.000 vluchtelingen heeft op
genomen.
Ontdekkingsreis. Russische geleerden
hebben in de Indische Oceaan ver
scheidene diepe stromingen en onder
stromingen ontdekt, die, tot dusverre
onbekend waren bij de wetenschap,
meldt Tass. Dit bericht was gebaseerd
op een boodschap, die ontvangen is van
het schip Vityaz, dat een wetenschap
pelijke reis van vier maanden maakt.
Twintigste. De Italiaanse Maria Tassina-
ri uit Bergamo heeft het leven geschon
ken aan haar twintigste kind, een meis
je. Moeder en dochter maken het wel.
Voorkeur. Een moordenaar heeft bij de
rechtbank in New York bepleit,
dat hij naar de electrische stoel wordt
gestuurd. „Levenslange gevangenis
straf is niet barmhartig", zo verklaar
de Habib Riad Hawa, 28-jarige zoon
van een Turkse en een Libanees, „Ik
heb niemand om voor te leven. Ik sta
helemaal alleen. Liever zou ik ster
ven". Hawa, die in het Franse vreem
delingenlegioen is geweest, had in ju
ni van het vorig jaar een winkelbe
diende vermoord.
Grondbezit. De Israëlische politie heeft
maandag tussenbeide moeten komen
in een gevecht tussen de bewoners van
de kibboets (collectief boerenbedrijf)
Ramat Johannan in Galilea en een
troep bedoeïenen over het eigendoms
recht over weidegronden. De Israëli
sche autoriteiten bestuderen een com
promis-overeenkomst.
Verboden. Het hof van appèl te Rabat
heeft het op 14 september vorig jaar
door een lagere rechtbank uitgevaardig
de verbod van de Marokkaanse commu-
nische partij, in hoger beroep beves
tigd, en opdracht gegeven tot sluiting van
de kantoren van de partij en staking
van alle activiteiten.
Vertegenwoordiging In goedingelichte
Amerikaanse kringen in Washington
heeft men dinsdag verklaard, dat de
Amerikaanse regering de nodige wette
lijke voorzieningen laat uitwerken met
het oog op de vestiging van een diplo
matieke vertegenwoordiging van de
Europese gemeenschappen in de Ame
rikaanse hoofdstad. De wettelijke voor
zieningen zou men nog tijdens de hui
dige Congreszitting, die tot eind juni
duurt, willen laten behandelen.
U Nu weer. In politieke kringen in Ran
goon heeft men dinsdag verklaard, dat
als gevolg van de zaterdag gehouden
verkiezingen generaal Ne Win, die se
dert oktober 1958 het bewind in Birma
voert, weer zijn oude functie van staf
chef van defensie zal krijgen en dat
Oe Noe weer premier wordt met een
kabinet van eigen keuze.
