Voeg Velsen, Beverwijk en Heemskerk samen tot één gemeente Minderheidsnota op voorstel B. en W. Antwoord op nota van minderheid Polen kocht Israëlische trawlers Wasmachines - Centrifuges LANGS SLUIZEN EN HAVENS 5 B. EN W. VAN VELSEN STELLEN RAAD VOOR: LOENDERSLOOT i WOENSDAG 17 FEBRUARI 1960 Het college van B. en W. van Velsen stelt de gemeenteraad voor de Ge deputeerde Staten van Noordholland, te berichten, dat de raad - onder afwijzing van de handhaving van de bestaande toestand - met het voorstel van de minister van Binnenlandse Zaken niet kan instemmen en dat de raad het standpunt inneemt, dat een juiste behartiging van de belangen dei- inwoners van het IJmondgebied en van zijn evenwichtige ontwikkeling medebrengt, dat de gemeenten Velsen, Beverwijk en Heemskerk worden samengevoegd tot één gemeente. De burgemeester van Velsen, mr. M. M. Kwint heeft niet deelgenomen aan de beraadslagingen, daar hij al geruime tijd ziek is, zoals men weet. Wij menen te weten, dat de burgemeester geen voorstander is van samen voeging van de gemeenten Velsen, Beverwijk en Heemskerk. Naar bekend, heeft Hare Majesteit de Koningin aan de minister van Binnenland se Zaken de machtiging verleend, om mede namens de minister van Volkshuis vesting en Bouwnijverheid, aan de voor zitter van de Tweede Kamer der Staten- Generaal de intrekking te berichten van het ontwerp van wet, houdende regelen ter bevordering van een evenwichtige ont wikkeling in het gebied van de IJmond. Eveneens hebben wij reeds eerder ge meld. dat Hare Majesteit de Koningin nu Gedeputeerde Staten van Noordholland ten aanzien van deze samenvoeging een afwijzend standpunt innemen ingevol ge artikel 165 der Gemeentewet machti ging heeft verleend voor het aanvangen van de in dat artikel bedoelde procedure, strekkende tot: 1. samenvoeging van de gemeenten Beverwijk en Heemskerk; 2. wijziging van de grens tussen de gemeen ten Velsen en Beverwijk. Gedeputeerde Staten maken bij hun ver zoek om advies niet de restrictie, dat dit zich heeft te beperken tot bedoelde grens wijziging, maar verlangen dat het advies zich ook uitstrekt over de samenvoeging. Intrekking wetsontwerp IJ mondrand Burgemeester en wethouders van Vel sen merken op, dat met de intrekking van het wetsontwerp tot instelling van een IJmondraad, geheel is gehandeld in de geest van het besluit van de gemeente raad waarin is tot uitdrukking gebracht „dat de thans voorgesfelde IJmondraad voor het gebied der gemeente Velsen niet nodig is en dat deze in genen dele de een drachtige samenwerking van Beverwijk en Heemskerk bij de realisering van de op het grondgebied dezer gemeenten te verrijzen stad zal kunnen bevorderen". Samenvoeging Beverwijk en Heemskerk Alvorens in te gaan op de argumenta tie, die de minister voert tot de conclu sie van de samenvoeging van deze bei de gemeenten, en alleen oog hebbende op het deel van het IJmondgebied dat Velsen heet, zeggen B. en W. dat de gedachte veel aanlokkelijks bezit. Velsen immers zou zich rustig kunnen ontplooien tot het geplande inwonertal en dan toch nog be horen tot die gemeenten, waarin de af stand tussen „bestuurden en bestuurders" geen beletsel vormt om te spreken van het contact, dat zo nodig is, wil van een gemeenschap een levendige belangstelling uitgaan naar wat en hoe het „bestuur" haar belangen behartigt. Te meer zou de ze houding kunnen worden ipgegeven dooi de wetenschap bij ondervinding hoe moei lijk het is een stad op te bouwen niet al leen, maar ook en vooral welke zorgen het oplevert om in deze stad een gemeen schap te brengen, die niet slechts „woont", doch in de volle wisselwerking van het maatschappelijk leven wéét deze gemeen schap te vormen. B. en W. zouden willen stellen, dat voor zoveel nog aanrakingspunten met de nieuwe noordelijke gemeente zouden blij ken, deze gemakkelijk door enkele ge meenschappelijke regelingen of andere af spraken zouden kunnen worden geregeld. Het is wel duidelijk, zo zegt het college, „dat wij het vorenstaande uitspreken als verdedigbaar voor Velsense bestuurders voor hun gemeente, maar daarmede ver zuimden te memoreren, dat de Velsenaar inwoner is en Velsen deel uitmaakt van het IJmondgebied en als zodanig een ze kere verantwoordelijkheid hebben voor het wel en wee van dat gebied, indien dit in zijn geheel een samenhang vertoont, die niet is te scheiden. Dat dit laatste het geval is, behoeven wij niet meer aan te tonen (de instelling van het IJmond-Adviescollege en zijn dagelijks bestuur is daarvan één der bewijzen) en wordt bovendien als vaststaand aanvaard door de minister van Binnenlandse Zaken waar Zijne Excellentie in de brief aan Ge deputeerde Staten stelt: dat het gezamen lijke gebied van de gemeenten Velsen, Be verwijk en Heemskerk als één woon- en werkgebied moet worden beschouwd, welks onderdelen een nauwe onderlinge samenhang vertonen". „Wij zijn daarom van oordeel dat wij ons niet mogen beperken tot de belangen van eigen gemeente, doch zullen hebben af te tasten, of de zo nauw verweven be langen met die over de noordelijke grens van onze gemeente het verdragen, dat in bèstuürlijke zin een splitsing wordt tot stand gebracht als door de minister wordt voorgestaan. Nader ingaande op de argumentatie van Zijne Excellentie, mogen wij verwijzen naar de brief aan de voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, waarin de minister stelt, na onderzoek en verleende audiënties aan de gemeen tebesturen, tot de conclusie te zijn geko men, dat. in elk geval samenvoeging van Beverwijk en Heemskerk noodzakelijk is". B. en W. vragen bijzondere aandacht voor de woorden „in elk geval". De be tekenis moet in het verband, waarin zij worden gebruikt, wel leiden tot de conclu sie, dat de minister eigenlijk van oordeel is, dat méér zou moeten gebeuren, maar om een of andere reden hiermede vol staat. daartoe mede uit overweging en deze blijkt uit zijn brief aan Gedeputeer de Staten dat „het bestuur van de nieu we gemeente en dat van Velsen een grote mate van bereidheid tot onderlinge sa menwerking in het belang van een even wichtige ontwikkeling in het IJmondge bied aan de dag zullen leggen". B. en W. willen het begrip „evenwich tige ontwikkeling" nader definiëren. Een nadere omschrijving immers is van be lang, omdat datgene wat wordt verstaan onder „evenwichtige ontwikkeling" mede bepalend is voor de beoordeling hoe de bestuurlijke indeling van het IJmondge bied behoort te zijn. Het bevorderen van een evenwichtige ontwikkeling van dat gebied kan, naar B. en W. menen, niet volstaan met. het ma ken van een plan en het bouwen van hui zen naar dat plan. Het is niet voldoende dat de mens kan wonen; hij moet ook „le ven" en daardoor in het voorgaande is daarop reeds gedoeld tot het besef ko men, dat hij deel uitmaakt van een ge meenschap, die voor al haar geledingen de voorzieningen treft, welke nodig zijn om tot werkelijk gemeenschapsleven te komen, In dit verband zou het college gaarne hebben gezien, dat bij de beoor deling van het onderwerpelijke vraagstuk behalve het ministerie van Volkshuisves ting, ook andere ministeries zouden zijn ingeschakeld geweest. Daardoor ware wel licht bereikt, dat de „evenwichtige ont wikkeling" meer in haar totaliteit wordt bezien en het gevaar van de eenzijdigheid in de beoordeling van het vraagstuk be ter vermeden. Immers de cultuur, het on derwijs, de volksgezondheid, het maat schappelijk werk e.d. maken een essen tieel deel uit van de evenwichtige ontwik keling van een gebied en het is stellig ver eist om deze bij de beoordeling van de be- stuursindeling in de beschouwing te be trekken. De gemeenschap in het IJmondgebied heeft het. récht in haar bestuur de weer slag te vinden van haar samenstelling. Dit recht bestaat nü i-eecls, want Velsen maakt deel uit van dit gebied. Plet gaat daarom niet aan, dat uitbreidingen in dit ge bied worden tot stand gebracht, zonder dat een deel der bewoners van het IJmondgebied door middel van zijn ver tegenwoordigers daarin is betrokken. In dit verband vragen B. en W. zich af of de minister werkelijk van mening is, dat een evenwichtige ontwikkeling, zoals wij die zien, kan worden bereikt door een veronderstelde grote mate van bereid heid van een nieuwe gemeente en Velsen tot een onderlinge samenwerking. Het is niet bekend door welke motieven de verondex-stelling van Zijne Excellentie wordt geschraagd. Zeker, er zal zijn en bffjvén' een sfeer van vriendelijkheid en goede bedoelingen, maar B. en W. zijn er van overtuigd, dat de praktijk zou uitwij zen, dat de nieuwe gemeente de uitbrei dingen op haar grondgebied naar eigen in zichten tot stand brengt en een evenwich tige ontwikkeling bevordert zoals zij die van eigen autonome sfeer uit in het be lang van het IJmondgebied ziet. Het col lege vraagt zich af, of de nieuwe gemeen te zelfs niet het recht daartoe zou hebben. Er zouden misschien enkele aanrakings punten met Velsen overblijven, die zo als hiervoor gezegd op de een of andere wijze zouden moeten worden geregeld, maar die zouden nauwelijks gewicht in de schaal leggen ter verzekering van de in vloed van de 65.000 in Velsen woonachtige inwoners van het IJmondgebied op de evenwichtigheid in de ontwikkeling van dat gebied. Dit spreekt te meer. wanneer mede wordt in acht genomen, dat de rest van het gebied thans nog slechts 46.000 in woners telt. Recht op één bestuur Het voorgaande voert tot de conclusie, dat het IJmondgebied récht heeft op één bestuur en dat de evenwichtige ontwikke ling van dat gebied in het belang van de huidige en toekomstige bewoners eist dat de gemeenten Velsen. Beverwijk en Heems kerk worden samengevoegd tot één ge meente. Het lijkt een ingrijpende maatre gel. maar wanneer werkelijk ernst wordt gemaakt met het verzekeren van de be langen van het gebied en zijn bewoners, zal elke andere oplossing op den duur een lapmiddel blijken te zijn, waardoor een evenwichtige ontwikkeling reeds in haar beginstadium in gevaar wordt gebracht. De te behartigen belangen van het IJmondgebied vereisen een bestuur van uit één visie, een bestuur, waarin alle in woners van het IJmondgebied zich verte genwoordigd weten op een wijze, die het mogelijk maakt alle belangen vanuit één punt gelijkelijk tegen elkander af te we gen. De instelling van één bestuur over het gebied biedt ook andere voordelen, wel ke, zoals de praktijk heeft bewezen, door het middel van beoogde samenwerking niet konden worden behaald. B. en W. brengen o.a. in herinnering de mislukte pogingen tot samengaan in zaken van de brandweer, de gasvoorziening. de compos- tering van huisvuil, de volksgezondheid (G.G.D.), de volkskredietbank. Terwijl bij samenvoeging om voor de hand liggen de redenen de efficiency wordt, betracht (gewezen wordt o.a. op de samensmel ting van bestuur, diensten en bedrijven), biedt zij door een daardoor verhoogd in wonertal gelegenheid, hogere bezoldigin gen te bieden, waardoor de mogelijkheid ontstaat zowel in het bestuur als in de top van deszeifs apparaat de beste krachten aan te trekken, voor de bestuurskracht zo zeer nodig in een dynamisch gebied als het onze. Weliswaar wordt „de afstand tussen be stuur en bestuurden" groter en zou dit als een nadeel kunnen worden gezien, maar afgezien van het feit dat hier natuur lijk maatregelen zouden worden getrof fen, die het euvel zoveel mogelijk zouden verhelpen dit eventuele nadeel zou moe ten worden aanvaard, omdat elke andere maatregel het doel niet of niet volledig zou dienen. Het college vraagt zich boven dien af, of de inrichting van het bestuur van een gemeente, op de grondslag van de in de Gemeentewet verankerde Thor- beckiaanse gedachte van uniformiteit, in principe gelijk voor kleine en grote ge meenschappen, naar moderne inzichten houdbaar is. B. en W. wijzen in dit ver band op de werkzaamheden van verschil lende commissies, van waaruit naar zij vertrouwen te eniger tijd aanbevelingen zullen worden-geconcretiseerd, welke zul len leiden tot een aanpassing, die het ge memoreerde bezwaar zal ondervangen. De belangrijke rol voorts, die het IJmondgebied in nationaal bestel is toe gemeten, is moeilijk te vervullen als het geschieden moet optrekken wanneer het gaat om het afwegen van de belangen van dat gebied tegenover of naast die, wel ke in nationaal of een andere plaatselijk belang worden voorgestaan. Ook in dit op zicht is het beslist noodzakelijk, dat dit gebied tot één gemeente wordt gevormd. Alvorens dit preadvies af te ronden met het voorstel, dat leidt tot de aanbeveling van samenvoeging van de drie gemeen ten, is het noodzakelijk in te gaan op een nota met afwijkend standpunt van de kleinst mogelijke minderheid in het Vel sense college van B. en W. (Zie elders in dit blad). Burgemeester en Wethouders staan dus afwijzend tegenover de maatregelen, die de minister wenst te doen treffen. Zou hun denkbeeld ter zake worden gerealiseerd, dan is grenswijziging uiteraard niet nodig. Mocht onverhoopt de door B. en W. voor gestane oplossing niet worden aanvaard, dan is het noodzakelijk, dat omtrent de voorgestelde grenswijziging het advies van de raad is uitgebracht. Uit een ter visie gelegde kaart blijkt, Advertentie Miele - AF,G - Edy - Bico - Ruton e.a. Eigen crediet-service LANGE NIEUWSTRAAT 433 - 435 Centrum Galerij - IJmuiden dat het de bedoeling is dat Velsen wordt uitgebreid met een niet onbelangrijke strook industrieterrein benoorden Breed band, terwijl Beverwijk een kleinere strook krijgt toegevoegd ter afronding van het industrieterrein aan de Pijp. Ten slotte wordt de toestand bij de zuidelijke entree tot Beverwijk door een bescheiden ge- biedsovergang geregulariseerd. In principe hebben B. en W. tegen deze grenswijziging geen bezwaar. De over gang van het Hoogoventerrein levert ad ministratieve gemakken op. Het industrie terrein aan de Pijp kan, door zijn ligging, vanuit Beverwijk beter worden bediend; hier moet echter wel het beding worden gemaakt, dat Velsen gelegenheid krijgt enkele kleine industrieën, die moeten wor den verplaatst, naar dat terrein over te brengen. De regularisering van de zuide lijke ingang tot Beverwijk spreekt voor zich zelf en behoeft geen verschil van me ning op te leveren. Burgemeester en wethouders van Vel sen stellen de gemeenteraad daarom voor Gedeputeerde Staten te berichten, dat met de grenswijziging op zichzelf in principe wordt ingestemd, waarbij wordt aangeno men, dat de definitieve vaststelling van de nieuwe grens geschiedt in overleg met de gemeentebesturen en voorts dat het be ding van industrievestiging door enkele Velsenaren aan de Pijp wordt aanvaard. VERGELEKEN MET ENGELAND, Duitsland en ons land liet Frankrijk vlak na de eerste wereldoorlog al grote trawlers bouwen. Frankrijk ligt nu een maal verder van de noordelijke visgronden verwijderd dan de andere West- europese landen, die aan de visvangst deelnemen. Daarbij komt nog dat de Fransen met hun grote schepen de bij Newfoundland gelegen visgronden be zoeken met de Portugezen en de Spanjaarden. Eén lid van het college is van mening, dat de conclusie van de meerderheid, waarin zij een pleidooi voert voor samenvoeging der drie IJmondgemeenten, in feite een afwijzing vormt van het voorstel van de minister van Binnenlandse Zaken en waar over de minister een oordeel vraagt. Er van uitgaande, dat continuering van de huidige situatie, welke niemand bevrediging schenkt, ongewenst is, moet aangenomen worden, dat afwijzing van het ministeriële voorstel opnieuw uitstel van een oplossing met zich zal brengen. Dit klemt te meer waar tot nu toe het standpunt van Gedepu teerde Staten, die tot voor kort drie zelfstandige gemeenten onder toezicht van een IJmondraad voorstonden, nog niet bekend is en het tot nu toe niet gebleken is, dat samenvoeging der drie gemeenten in parlementaire kringen een gunstig onthaal zou kunnen vinden. In herinnering wordt tevens gebracht het besluit van de Raad op 24 juni 1958 be treffende de IJmondraad, waaruit de con clusie getrokken werd, dat de moeilijkhe den zich voordeden op het woongebied van Beverwijk en Heemskerk en aan Vel sen „een rol zou worden toebedeeld in een IJmondraad tot medewerking aan de op lossing van vraagstukken, die zich niet voordoen op haar gebied maar vrijwel uit sluitend op het gebied van Beverwijk en Heemskerk" Het bedoelde lid kan zich dan ook niet verenigen met een pleidooi tot samenvoe ging der drie. gemeenten. Uitgaande van de door de raden der drie IJmondgemeen ten goedgekeurde streekplannen voor Kennemerlana-zuid en IJmond-noord moet hij constateren dat, met alle respect voor de energie en kunde van Heemskerk, er in feite twee delen van de staalstad zijn opgetrokken zonder een centrum en sa menwerking, terwijl de noodzaak van eenheid van conceptie bij de verdere bouw dringend gewenst is. Daarbij ware er de aandacht op te vestigen, dat in het ministeriële voorstel niet gesproken wordt van annexatie door Beverwijk van Heemskerk, maar samenvoeging van Be verwijk en Heemskerk. Vanuit dit stand punt dient het ministeriële voorstel beoor deeld te worden. Waar dus in IJmond-noord het zwaarte punt zal vallen op de bouw van woningen en alle problemen die daarbij betx-okken zijn, ziet hij, dat in de toekomst voor Vel sen geheel andex-e problemen aan de orde zullen komen. De praktijk zou bewijzen, dat een gemeente met een uitgestrektheid van Santpoox-t-zuid tot Heemskerk-noord en uit vele heterogene delen bestaande, door haar logheid allexiei bezwaren met zich bx-engt. Eén gemeentebestuur over de drie gemeenten, dat als hoofdtaak de snel le bouw van een stad in noord zou hebben, zou niet voldoende tijd kunnen besteden aan de ontwikkeling van Velsen. De vele facetten, m.n. culturele en so ciale opbouw, woningsanering etc. zul len de voortdux-ende aandacht blijven vra gen van college en ambtenaren. Daar komt nog bij, dat bij de samenvoe ging tot één gemeente langzaam maar ze ker het zwaartepunt in de IJmondstad zou worden verlegd van IJmuiden (nu de voor naamste kern van Velsen met zijn eigen specifieke cachet) naar de stadskern in IJmond-noox-d. Het lid meent, dat dit door een Raad van Velsen, zonder bepaalde dwingende en onontkoombare argumenten moeilijk zal kunnen worden aanvaard. Tot nu toe ziet hij deze ax-gumenten echter nog niet. Verwijzend naar de conclusie van de Raad van 24 juni 1958 over de IJmondraad leest men in het voorstel van het college aan de Raad. als dit gaat over de wenselijke samenwerking der drie ge meenten, ng bepaalde zaken zoals het stichten van scholen, leesbibliotheken, clubhuizen, sportvelden etc., letterlijk het volgende: „Wij spi'eken als onze mening uit. dat deze voorbeelden weinig gelukkig zijn. Ten aanzien van scholen en zieken huizen geven wetten en x-egelingen aan de burgers bepaalde rechten, waax-aan niet te tornen valt, en de overige voorbeelden liggen zo typisch in de gemeentelijke be moeiingssfeer, dat een IJmondraad wei nig verstandig zou handelen indien hij hieromtrent voorschriften zou uitvaardi gen". Het lid meent, dat hetzelfde ook thans nog geldt en dat de stad in het noorden en Velsen haar gemeentelijke problemen zelf ieder in het belang der eigen bevol king het beste zal kunnen oplossen. Het bestaande Velsen en de toekomstige stad in het noorden verschillen in vele opzich ten van elkander en men kan zich afvra gen of een dwingen van de ontwikkeling van bepaalde zaken in IJmond-noord van uit IJmond-zuid of omgekeerd wel zal kun nen leiden tot gemeenschapszin, die on ontbeerlijk is voor de voorgestelde grote stad. Zo heeft IJmuiden bijv. rnet zijn visse rijwezen en nevenindustx-ieën en het ha ven- en sluizencomplex, aan Velsen een aantal karaktertrekken toegevoegd, wel ke de nieuwe stad vreemd zullen blijven. Waar nu de beide gemeenten, welke de minister in zijn voorstel zich denkt, elk groot genoeg zijn om een ki-achtig eigen leven te leiden, is de mening van het lid, dat het voorstel van de minister aan- vaax-dbaar moet woi-den geacht. Zijn er dan nog gemeenschappelijke pro blemen dan zal men toch in beider eigen belang moeten trachten die gemeenschap pelijk op te lossen. Het is weliswaar zo, dat van positieve samenwerking nog niet veel gebleken is, maar aan de andere kant mag men toch de verwachting uit- spx-eken, dat als er eenmaal een defini tieve beslissing gevallen is meer bereid heid zal komen om die px-oblemen samen op te lossen. Tenslotte kan men zich nog afvx-agen of het niet zo is da.t, waar andex-e gemeen ten bijv. Amsterdam en Haarlem allerlei plannen maken, die ook Velsen's grond gebied zullen aantasten, men beter als één IJmondstad dan als Velsen zich hier tegen verweren kan, ten einde Velsen als woongebied onaangetast te laten en zijn taak op stx-andrecx-eatiegebied te bevorde ren. Men moet echter ten eerste aannemen, dat Rijkswaterstaat nauwgezet alle plan nen zal bestuderen en deze plannen in fei te op landelijk niveau moeten beslist wor den en ten andere zal een verweer van de twee IJmondgemeenten niet minder indruk maken dan van de ene grote stad. Men denke bijv. aan ons gezamelijk verzet te gen de tweede basisindustrie. Het bedoelde lid staat daarom op het standpunt, dat de voorstellen van de mi nister in het huidige stadium de gewen ste oplossing is en zouden zich in de toe komst nadere thans niet te voorziene ontwikkelingen voordoen dan zal men zich opnieuw moeten beraden of verdere stappen noodzakelijk zijn. De minderheid stelt zich voor bij de be handeling in de x-aad in te gaan op de in het px-eadvies van het college opgenomen weei-legging van haar ax-gumenten. B. en W. zeggen: „In de mindex-heidsno- ta wordt een parallel getrokken met de x'ol, die Velsen zou hebben te vex-vullen in de IJmondraad en die is afgewezen. B. en W. zijn van oordeel, dat de aangehaalde zin uit het verband is getrokken, omdat in dertijd daarnaast is gesteld, dat de x-eden waarom Velsen deze rol afwees hierin is gelegen, dat weinig lust werd gevoeld om steeds genoodzaakt te wox-den als scheids rechter op te treden in de vele en veler lei twistpunten, die zich voordeden en zou den kunnen voordoen tussen Beverwijk en Heemskerk. Zo gezien, is dus in feite geen parallel aanwezig, omdat één bestuur voor :t gehele gebied wQrdt voorgestaan, waar- in voor een „rol geen plaats is. In de minderheidsnota wox-dt het plei dooi voor het afzondex-lijk houden van de te formeren nieuwe gemeente en de ge meente Velsen, voorts in hoofdzaak ge- gx-ond op de stelling, dat elke gemeente genoeg aan haar eigen zorgen zal hebben en op de vrees, dat bij het samenvoegen van de drie gemeenten het accent zal ko men te liggen in de nieuwe stad. die alle aandacht zou vordex-en, waai-door andex-e delen van hei gebied een geringere ver- zoi-ging deelachtig zouden worden. Hier moet de vrgag wox-den gesteld, of dit dan in de grotex-e steden het geval is. Juist als uit hoofde van de behartiging van een evenwichtige ontwikkeling van het gebied samenvoeging wordt bepleit, ligt daarin toch besloten, dat daardoor ieder deel van de nieuwe gemeente en de daarin samengetrokken gemeenschappen door afweging van alle belangen gelijk be- rechtigd zijn in deze zin, dat alle elemen ten bij het centx-ale punt (het bestuur) tot die behartiging kunnen wox-den aangedx-a- gen om die evenwichtige ontwikkeling tot stand te brengen en in de hand te houden Het gaat daax-om niet aan in de min derheidsnota in dit opzicht een vergelij king te trekken met wat voor de IJmond- x-aad indertijd is afgewezen, omdat „hi.i weinig verstandig zou handelen indien hi] hieromtx-ent voox-schriften zou uitvaardi gen". De IJmondraad zou namelijk zijn 'n bovengemeentelijk lichaam en wat inder tijd voor dat lichaam moest worden ont raden geldt toch niet voor het IJmondge bied als één gemeente, wanneer het gaat om taken in de „gemeentelijke" bemoei ingssfeer. Juist wanneer het gebied tot één gemeente is gevoi-md. is het mogelijk vanuit die sfeer de centrale voox-zieningen voor dat gebied tot stand te brengen. Waardoor toch zijn die voorzieningen in het IJmondgebied achterwege gebleven? Waarom is in dit gebied bij voorbeeld geen kantongex-echt, geen hogex-e techni sche school (m.t.s,), geen kweekschool voor onderwijzend personeel, enz.? Waar om behoort dit gebied bij voorbeeld tot, twee onderwijsinspecties (Alkmaar en Zaandam)? „Wij streven hier niet naar volledighcid; het antwoox-d moet naar on ze vaste overtuiging worden gezocht in het gescheiden zijn in bestuurlijke zin. Het gebied blijft daax-door vex-stoken van voor zieningen. die in andere gemeenten als vanzelfspx-ekend aanwezig zijn en worden aanvaai-d. Een x-ecent voox-beeld, waaruit blijkt, dat het gebied wordt gepasseex-d, is de stichting van een u.t.s. buiten dit gebied. De minderheid aanvaardt en beveelt aan te volgen het voox-stel van de minis ter. Naar haar oordeel liggen de taken van de nieuw te vormen gërrieente en van Vel sen te zeer uiteéa en, vgx-schillen zij der mate' van 'elkaar, 'dat een afzondex-iijk be stuur voor elk der gemeenten gewettigd is. Zij zou zich dan in een later stadium willen bei-aden of verdere stappen nood zakelijk zijn. Wij handhaven daartegenover ons stand punt met de minister dat 't IJmond gebied één woon- en werkgebied is met nauw verweven en in elkaar overgaande belangen. De voox-gestelde IJmondraad. het inge stelde Adviescollege en zijn bestuur zijn wij herhalen het daarvan de bewijzen. Bovendien kunnen wij erop wijzen, dat al- lex-lei kerkelijke, cultux-ele en sociale in stellingen dit reeds lang hebben inge zien, waar zij ter behartiging van hun ac tiviteiten in het IJmondgebied hun orga nen hebben gebundeld dan wel zich doen bedienen door overkoepelende ox-ganen. Hier spx~eekt de px-aktijk en daax-om ach ten wij 't weinig gelukkig, dat de bestuux-- lijke indeling daai-bij ten achter blijft en in de gedachtengang van de minder heid daarbij ten achter zal blijven. De evenwichtige ontwikkeling van het gebied is er beslist niet mee gediend wan neer zij Wordt afhankelijk gesteld van vrijwillige samenwerking. De ervaring heeft ons dit geleerd en er is geen enkele waarborg, die grond geeft voor de hoop, dat in de toekomst in dit opzicht betere verwachtingen mogen worden gekoesterd. De gemeente is autonoom en het begrip „evenwichtige ontwikkeling" wordt nu eenmaal in de autonome sfeer op eigen wijze uitgelegd en beleefd. Is de gedachte hieromtx-ent eemaal bepaald, waarbij po litieke instelling van gewichtige invloed is, dan kan een samenwerking met een ander autonoom lichaam daaraan niets veranderen en zal dit zich erbij moeten neerleggen, dat de „evenwichtige ontwik keling" anders wordt gezien en ten uit voer gelegd dan het zich had voorgesteld. Daarom hebben wij bepleit, dat het ge hele gebied vertegenwoordigd moet zijn in één bestuur. Slechts op deze wijze wordt, de waarborg geschapen, dat de evenwichtigheid in de ontwikkeling wordt gevonden zoals dit gebied deze wenst. Daarmede kan niet worden gewacht tot een later tijdstip, want deze evenwichtig heid is x-eeds te lang in 't gedi-ang geko men, nu drie gemeentebesturen haar heb ben te behartigen en zal zoals betoogd stellig niet zijn gewaarborgd wanneer twee gemeentebesturen haar vanuit hun eigen autonome sfeer in hun zorg zullen hebben te betrekken. In het vox-enstaande hebben wij er x-eeds op gedoeld, dat wanneer de ene ge meente plannen laat uitwerken, waarbij het grondgebied van een andere gemeen te is betx-okken (u ontvangt daax-over bin nenkort de toegezegde nota), die andere gemeente sterker staat wanneer zij het gehele gebied vertegenwoordigt dan wan neer het betx-okken gebied in zijn belan gen moet worden verdedigd door meer, misschien gescheiden optrekkende, be sturen. Nu noemt de minderheid wel de in gezamenlijke afweer verwox-pen twee de basisindustrie in de IJmond, maar zij verzuimt daarbij te vermelden welk een moeite het heeft gekost en welke zox-gen daai-bij moesten worden overwonnen, voor dat van een gezamenlijk front kon wor den gesproken. En dit betrof dan nog wel een geval, waarvan de verwezenlijking zulk een ramp voor het gezamenlijke ge bied zou hebben betekend, dat reeds op het eerste gezicht een afwerende houding was geboden. Hoe zou dit echter vex-lopen, wan neer een zodanige eenstemmigheid niet voor de hand ligt? Deze vx-aag doet inzien, dat samenwex-king niet steeds de oplossing Het schip op de foto is een stoomtrawler varende onder de vlag van Israel maar die zijn loopbaan in Frankrijk is begonnen. In 1920 werd deze 585 reg. ton bruto metende stoomtrawler gebouwd bij Hall, Russell Co. Ltd. te Abex-deen in opdracht van de Société Anonyme Les Pêchex-ies de Fé- camp, die het schip onder de naam „Si mon Duhamel" in de vaart bracht. De lengte bedraagt 52.04 m, de bx-eedte 8.23 m en de holte 4.27 m. Een zustex-schip, de ..Cap Fagnet" kwam in hetzelfde jaar bij dezelfde werf in Aberdeen gex-eed. waar door de rederij in het bezit kwam van drie stoomtrawlers met de „Normandie", bouwjaar 1913, als oudste. Kort daarna schafte men zich nog een stoomvracht- bootje aan. gx-oot 539 reg. ton bruto, dat uit Nedex-land afkomstig was. Dit vaartuig was gebouwd bij de Gebr. Boot in Leiden en had korte tijd gevaren onder de naam „Peizerdiep". Genoemde Franse visserijmaatschappij was blijkbaar zeer tevreden over de sche pen die bij Hall, Russell in Abex-deen wa ren gebouwd want in 1927 kwam er daar nog een gereed, die aanmerkelijk groter was dan zijn vooi'gangei-s. Dit 913 ton me tende schip kreeg de naam „Senateur Du- hamel". De .Simon Duhamel" werd later verkocht aan de Soc. Gravelinouse de Pêche te Boulogne sur Mei-. Van die tijd af heette het schip „Capitaine Armand". Ging de „Senateur Duhamel" in de tweede wereldoorlog vex-lox-en, de vx-oegere „Si mon" bleef behouden, maar vijf jaar na staking van de vijandelijkheden, vex-liet de trawler Frankx-ijk. Het schip kreeg een bij zondere Thuishaven voor een trawler, na melijk Tel Aviv in Israel. De Diepzee Vis- s'erijMij. Zrah had de"'trawler aangekocht en de naam „Shulamith" TA 17 gegeven. Na aanvankelijk vanuit Oostende geope- x-eerd te hebben zagen we deze tx-awler in 1951 enkele malen in IJmuiden. Te gelijkertijd vertoonde zich ook in IJmuiden de Ziporah TA 19 van dezelfde rederij. Dit vaartuig was eveneens van Franse oor- spx-ong en in 1921 in. bedrijf gekomen als de sleepboot „L'Ox-age". Voorts had Israel zich de Britse stoomtrawler „Fotherbj'" aangeschaft, die voorheen „Aston Villa" heette. Met Tel Aviv als thuishaven voex-- de het schip de naam „Mirian". Ook dit schip arriveerde in 1951 in IJmuiden. Op zekere dag werd het drietal tegelijkertijd vei-kocht naar Polen, welk land in die tijd verschillende trawlers aankocht. Het op nieuw veranderen van eigenaar bracht met zich mee, dat de schepen een andere naam kregen. De „Shulamith" werd verdoopt in „Kassiopea", de „Ziporah" heette in het vervolg „Wielkwoz" en de naam van „Mi rian" veranderde in „Pollux". Zo kwam Polen in het bezit van die flinke trawlers die intussen al weer op de tweede plaats staan gezien het grote aantal moderne stoomtrawlers dat de laatste jaren op Poolse werven is gebouwd. Arie van der Veer kan bx-engen en dat de nadelen van ge scheiden optx-ekken alleen kunnen worden ondervangen wanneer vanuit één bestuur visie ontstaat en wordt vex-dedigd. Voorts is het nu eenmaal zo, dat een gx-o- te gemeente meer zeggingskx-acht heeft dan een kleinex-e. Ook op nationaal iveau wordt daarmede rekening gehouden en behoeft niet te wox-den gevraagd om me de stem te hebben, maar wox-dt zij daar om verzocht. De minderheidsnota in haar geheel be schouwende, veroox-loven wij ons op te mei-ken, dat zij te weinig in het geding brengt maatregelen om de evenwichtige ontwikkeling van het IJmondgebied te verzekeren en naar ons gevoelen ten om-echte vasthoudt aan de gedachte, dat het IJmondgebied in twee min of meer van elkaar gescheiden delen is te split sen, waarom wij het aanvaarden van de conclusie moeten ontx-aden. Tenslotte wordt in de nota betwijfeld of samenvoeging van de drie gemeenten in parlementaix-e kringen een gunstig ont haal zou kunnen vinden. Nu geloven wij, dat het criterium voor de beoox-deling van deze gewichtige zaak niet hierin moet wor- den gezocht of in hogere instanties een denkbeeld politiek haalbaar zou zijn, maar dat dit uitsluitend moet zijn gebaseex-d op inzichten, die wox-den ingegeven door de verantwoordelijkheid voor de evenwichti ge ontwikkeling van het IJmondgebied. Het is dit vex-antwoordelijkheidsbesef uit autonoom x-echt, dat naar ons oordeel maatstaf behoort te zijn voor het advies, dat uw Raad zal hebben uit te bx-engen. Daaraan doet niet af de mogelijkheid, dat het bx-engen van een oplossing verder zou kunnen wox-den vex-schoven; de verant woordelijkheid daarvoor ligt elders. Wij stellen uw Raad op grond van het vorenstaande voor de Gedeputeerde Sta ten, onder overlegging van dit preadvies, te berichten, dat u onder afwijzing van de handhaving van de bestaande toe stand met het voorstel van de minister van Binnenlandse Zaken niet kunt instem men en dat u het standpunt inneemt, dat een juiste behartiging van de belangen der inwoners van het IJmondgebied en van zijn evenwichtige ontwikkeling mede brengt, dat de gemeenten Velsen, Bever wijk en Heemskerk worden samenge voegd tot één gemeente.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1960 | | pagina 5