Sig nor Patti beïnvloedt het weer
Misdaad om een
VARA wantrouwt het
regeringsbeleid inzake tv.
PETROLEUM
DRIE ONTSNAPPINGEN UIT FRANSE GEVANGENISSEN
PANDA EN DE TROETELTROEP
de
haardolie
YDO EN DE DRAAK
GLOBETROTTER
GARCIA DE LEON
AVONTUREN VAN EEN HOND
MOLENDIJK - dameskapper
DINSDAG 23 FEBRUARI 1960
9
DOOR
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
Examens
5. Het kostte Panda nogal moeite om
aan de verontwaardigde Jolliepop uit te
leggen, dat deze beleefd tegen het paard
moest zijn. Toen het hoe en waarom ein
delijk, tot de goede knecht doordrong, was
hij diep geschokt. „Dus dit troeteldier van
wijlen Uw tante moet hier in huis blij
ven?!" riep hij uit. „Heel juist", zei de
notaris, „indien het troeteldier althans zin
heeft, om nog hier te blijven, nadat U het
zo onbeleefd hebt behandeld". Maar het
paard bleek niet haatdragend te zijn. Het
legde goedig een hoef op Jolliepops schou
der en likte hem langs de wang. „Mooi",
zei de notaris, „deze troetel stemt er in
toe, om hier zijn intrek te nemen. De an
dere troetels zullen weldra volgen". „An
dere ehtroetels?!" riep Jolliepop ont
steld. „Komen er dan nog meer?!.Net
als deze?!" „Nee, niet net als deze", ant
woordde de notaris, terwijl hij zich naar
de deur begaf, „niet zo gemakkelijk in de
omgang, bedoel ik. Met hen zult u waar
schijnlijk wat last hebben". Maar Jollie
pop hoorde deze laatste ivoorden al niet
meer: de arme knecht was flauw geval
len.
„Wij staan tegenover de nieuwe rege
ring met veel wantrouwen. Niet slechts
in politieke zin, maar ook ten aanzien
van haar culturele bedoelingen. Wat in de
loop van 1959 bekend werd over de voor
nemens der regering ten aanzien van de
commerciële televisie, geeft aanleiding
tot grote ongerustheid".
Aldus kan men lezen in het zojuist ver
schenen jaarverslag van de VARA over
1959. Het verslag vermeldt voorts o.a.,
dat het ledental van de VARA in 1959
steeg van 479.581 tot 506.337; het aantal
afdelingen van 646 tot 649 en het aantal
correspondentschappen van 27 tot 28.
Het is onmiskenbaar, dat bij velen, die
zich tegen het huidige omroepbestel ke
ren, niet in de laatste plaats de bedoeling
voorzit, op deze wijze vooral de VARA te
rug te dringen. Het is niet onmogelijk, al
dus het verslag, dat de grote groei van
onze omroepvereniging een gevolg is van
het feit, dat velen in ons volk deze opzet
doorzien.
Per 31 december telde de VARA in to
taal 132 personeelsleden. Wat de studio-
bouw betreft, het eerste gedeelte, de tech
nische vleugel, werd op 2 mei in gebruik
genomen. Aan het tweede deel van de stu
dio waarvan de bouw zich in drie fasen
voltrekt wordt met grote voortvarend
heid gewerkt. In dit tweede deel bevinden
zich o.m. vier nieuwe studioruimten. In
1961 zal een zomerfeest worden gehou
den, in verband met het overschrijden
van een ledental van een half miljoen op
21 november jl. en ter viering van het
35-jarig bestaan van de VARA op 1 no
vember a.s., en dan zal tevens de vol
tooiing van de tweede fase van de studio-
bouw kunnen worden gevierd.
De bewuste remming van de ontwikke
ling van de televisie in de afgelopen ja
ren door de regering is niet tot uiting ge
komen in de groei van het aantal televisie
toestellen (dat in het verslagjaar steeg
van 391.036 tot 584.766). Zij heeft echter
wel geleid tot een beperking van beschik
bare zendtijd, studioruimte, technische en
andere faciliteiten. Het gevolg is geweest,
dat nu reeds sinds enige jaren het even
wicht volkomen is verbroken tussen de
groei van het aantal televisiekijkers en
de diensten die men hun kan bewijzen. Er
is evenwel wat dit betreft eèh kentering
ten goede waar te nemen.
De ontwikkeling op het gebied van de
televisie eist een grote samenwerking tus
sen de omroepverenigingen. Veel .is wat
dit betreft reeds tot stand gebracht. Toch
zijn er nog teiTeinen, waarop naar de me
ning van de VARA, een versterking van
het gemeenschappelijk apparaat noodza
kelijk is. Zo deed de VARA in 1959 het
voorstel bij de N.T.S. te komen tot de
vorming van een eigen regie- en presenta
tiestaf. De besprekingen hierover zijn nog
gaande.
Hoewel de televisiestaf van de VARA oo
in 1959 verder uitgebreid kon worden,
bleef er toch een bij tijden nijpend tekort
aan creatieve krachten, o.a. doordat de
eisen, die men aan het televisieprogram
ma stelt, steeds hoger worden en de ge
middelde tijd van voorbereiding per pro
gramma aanmerkelijk stijgt.
In steeds meer huisgezinnen heeft de
radio, die jarenlang als massa-communi
catiemiddel het monopolie had, de televi
sie als concurrent gekregen. Dit betekent,
dat de radio tijdens de televisie-uitzendin
gen noodwendig luisteraars verliest, die
kijkers worden. De ervaring leert, dat als
in een gezin pas televisie gekomen is, het
luisteren op de uren dat de televisiepro
gramma's worden uitgezonden, tot het
minimum terugloopt, maar leert even
eens, dat na enige jaren de balans terug
slaat. Dan komt men ertoe om een keuze
te maken tussen luisteren en kijken. In
Amerika, waar enige jaren terug het ra-
dioluisteren sterk was afgenomen, is in
1959 meer naar de radio geluisterd dan
naar de televisie gekeken.
Het is begrijpelijk, dat de komst van de
televisie de radiomensen heeft gemaand
tot bezinning op hun programma. In ons
land staat dit probleem wat minder sterk
in de belangstelling. Ten eerste omdat er
alleen 's avonds televisie is en tot dusver
Advertentie
Lpfl cl
met het hoogste
rendement
ZUINIG - GEEN ROET - MEER WARMTE
nog niet op alle avonden. Ten tweede om
dat het aantal bezitters van een televisie
toestel nog slechts 20 percent bedraagt
van het aantal geregistreerde radioappa
raten. Hieruit volgt, dat het probleem be
langrijker wordt met het toenemen van
het aantal uren dat de televisie uitzendt
en met de groei van het aantal kijkers.
Reeds thans is het duidelijk, dat de zend
uren van de radio vóór acht uur 's avonds
en na tien uur a halfelf in belangrijkheid
toenemen. De VARA heeft dan ook in de
laatste jaren aan deze zendtijd hoe lan
ger hoe meer aandacht besteed, maar zal
onverdroten moeten voortgaan met het
verbeteren van de kwaliteit en de aantrek
kelijkheid niet alleen van deze, doch van
alle programma's. Dit is echter mede een
financieel probleem, bij voorbeeld ten
aanzien van de zo gewenste uitbreiding
van het aantal medewerkers in vaste
dienst.
Het verslag bevat uitvoerige overzichten
van de radio- en televisieprogramma's in
1959 en voorts enkele overzichten, waar-
uit blijkt, dat de VARA in dat jaar in haar
radioprogramma's 17.2 percent van de
zendtijd besteedde voor ernstige muziek,
32.6 percent voor lichte muziek, 4.9 per
cent voor cabaret- en gevarieerde pro
gramma's, 15.1 percent voor uit muziek en
gesproken woord samengestelde program
ma's (voor de jeugd, voor de vrouw, voor
de zieken, voor boven-zestigjarigen, streek-
uitzendingen, enz.) en 30.2 pexxent voor
gespi-oken woord, waaronder lezingen, re
portages, spoi-tuitzendingen, klankbeel
den, hoorspelen, nieuwsberichten e.d.
7677. Het geloei van de draak had opeens 'n ware paniek ten gevolgede wach
ters op de wallen krompen van schrik in elkaar en doken zo ver mogelijk weg achter
de kantelen, want ze dachten niet anders, of de draak zou in de aanval gaan.
Angstige ogen tuurden knipperend naar het dier, dat daar zo'n oorverscheurend gegil
uitstiet. En ook in de stad, onder de burgers, brak de schrik uitnaar alle kanten
stoven de mensen weg.
Wacht toch, mensen! riep Ydo. Het is niets bijzonders, de draak roept mij, hij voelt
zich zo alleen!
Maar hij had goed pratende mensen waren niet zo gemakkelijk gerust te stellen.
In de tuin van signor Angelo Patti staat een soort kanon, met de loop naar de
hemel gericht. Het wapen vertoont niet de minste gelijkenis met een stuk modern
afweergeschut en de eigenaar heeft het dan ook volstrekt niet tussen zijn vrucht
bomen opgesteld om beveiligd te zijn tegen gevaren uit de lucht. Het fungeert
eerder als voortdurende herinnering aan de duivelskunstenaar uit de Renaissance,
Leonardo da Vinci, die de heer Patti bescheiden zijn eerste leermeester noemt.
„Er wordt tegenwoordig maar al te vaak vergeten, dat we zonder Leonardo da
Vinei op het gebied van de raketwetenschap nergens zouden zijn geweest", be
weert Angelo beslist. Met deze ene forse zin veegt hij de prestaties van Wernher
von Braun en anderen van de kaart. „Hij is het eerst op hel idee gekomen, dat
een terugstotende kracht een voorwerp vooruit kan stuwen."
Het gevaarte torent hoog boven hem
uit. Op een metalen vierpoot, waartus
sen zich de afvuurinrichting bevindt,
verheft zich een naar boven toe als
een trechter breder wordende loop.
Het is een kopie van het kanon, dat de
middeleeuwse schilder-beeldhouwer
uitvinder heeft ontworpen.
Terwijl de Verenigde Staten de Sov
jet-Unie en Groot Brittannië kapitalen
besteden aan de vervolmaking van ra
ketten, waarmee een beschaving bin
nen de kortst mogelijke tijd kan wor-
der vei'nietigd, streeft Angelo Patti
vreedzamer doeleinden na. Men zou
hem de professor Vei-aart van de Po-
vlakte kunnen noemen, maar er is één
verschil. Wijlen onze regenmaker had
zich tot taak gesteld wolken in regen
op te lossen, opdat de dorstige akkers
gedrenkt konden wox'den. Angelo Patti
maakt regen om de te velde staande
gewassen te beschermen tegen hagel.
Ver buiten zijn woonplaats Somma
Campagna bij Verona heeft hij als ra-
ketdeskundige een grote naam ver
kregen. Naar hijzelf vex-klaart en ik
kan het tegendeel niet bewijzen is
hij de eerste geweest, die een dreigen
de hagelbui door middel van een ra
ketexplosie in een onschuldige regen
heeft doen verkei-en. Gedurende de
laatste tien jaar is zijn methode al et
telijke malen met succes door Italiaan
se boeren toegepast.
„Ik zou u graag de wei-king van een
raket demonstreren", zegt hij, „maar
jammer genoeg kan ik niet naar ver
kiezing een met hagel geladen wolk
produceren".
Hoewel ik dus niet de heilzame ge
volgen van een ontploffing heb gezien,
acht ik mij op grond van officiële ver-
klaringen wel gerechtigd de loftrom-
pet te steken over Angelo Patti's acti
viteiten. De theoi-ie die aan zijn metho
de ten grondslag ligt, is in wezen zeer
eenvoudig.
„Het is gedeeltelijk een kwestie van
organisatie", verklaart hij. „In het
voor- en najaar, wanneer de kwade
kansen op hagelbuien het grootst zijn,
komen de eerste waarschuwingen van
de weerkundige dienst. Overal in de
omgeving hebben boeren raketten in
depot. Zodra het alarmsein wordt ge
geven, rennen de mannen (of vrou
wen) naar de lanceerinrichting er
zijn er verschillende op precies uitge
kiende plaatsen en wachten daar
mijn bevel af. Dat is dan de organisa
torische kant van de zaak. Hoe de x-a-
ketten moeten worden gelanceerd, is
hun grondig bijgebracht en ik beschik
over assistenten, die bijna even goed
als ik weten hoe de raket moet woi-den
gesteld om hem op een bepaald punt
tot ontploffing te brengen".
Dat is meer de wetenschappelijke zij
de van het project en u mag van mij
niet verwachten, dat ik u hierover
haarfijn kan inlichten. Het komt hierop
neex\ dat de explosie moet geschieden
precies onder het zwaarst met hagel
geladen deel van een wolk. Een daar
door wordt het hagelijs verandex-d in
water.
Ik weet wel, dat het allemaal uiterst
eenvoudig klinkt, maar zo vlot is de
ontwikkeling ervan in de praktijk niet
gegaan. Nu nog is Angelo Patti voort
durend bezig verbeteringen aan te
brengen en daarvoor maakt hij een
diepgaande studie van het weer en de
vorming van wolken.
„Ik ben nog lang niet tevreden", be
kent hij deemoedig. „Ik wil bij vooi--
beeld alles weten over de aard van zo
genaamde warme en koude wolken en
ik heb ook nog niet voldoende door
grond hoe de condensatie tot stand
komt en op welke manier in de wolk de
waterdamp tot ijs wordt. Ik maak dus
niet alleen studie van raketten en volg
de laatste ontwikkelingen op dit ter
rein, maar ik probeer tevens mijn me
teorologische kennis voortdui-end te
vergroten. Welke zijn precies de invloe
den van warme en koude luchtstromin
gen op de wolkvorming? Er zijn hier-
over door weerkundigen uiterst plau
sibele theorieën opgebouwd, maar
zelfs de beste meteoroloog moet nu en
dan erkennen voor raadsels te staan.
We zijn al tamelijk ver gekomen in
de kunst van weervoorspellen, maar
hoe dikwijls gebeui-t het niet, dat een
prognose niet uitkomt? Dan zijn er
altijd wel vei'klaringen voor aan te ge
ven: het ontbi-eken van voldoende ge
gevens, waardoor het niet helemaal
mogelijk is elkaar tegenwerkende of
samenwerkende invloeden juist te in
terpreteren".
Om de kans op succes zo groot moge
lijk te doen zijn en bovendien om een
snelle werking van het alarmapparaat
te waarboi-gen, staat de regenmaker
in voortdurend contact met de meteo-
x-ologische dienst. En wanneer het sein
wordt gegeven, weet Angelo dat alom
in zijn gebied boeren en boerinnen de
arbeid in de steek zullen laten om zich
in recordtijd naar hun aangewezen
depot van i-aketten te begeven. Er wor
den mannen en vrouwen Olympische
prestaties verricht om maar snel op
de plaats van lancering aan te ko
men. Hoezeer echter snelheid is gebo
den, als zij er maar even de kans voor
hebben zullen zij eerst aangaan bij het
beeld van de heilige Bai-bara, de pa-
tx-ones van de Italiaanse artilleristen,
om een reverente kus te drukken op
het voetstuk. De moderne techniek kan
heel veel tot stand brengen zonder
haar hulp zouden de gunstige resulta
ten wel eens kunnen uitblijven, geloven
zij.
(Nadruk verboden
(Van onze correspondent in Parijs
De Franse gevangenissen zijn blijkbaar
gemakkelijker te verlaten dan men zo op
het eerste gezicht zou denken. Nog geen
14 dagen geleden ontsnapten zes opgeslo-
tenen uit de gevangenis van Fresnes bij
Parijs, nadat zij, nagenoeg onder het oog
van een cipier, een onderaardse gang van
15 meter lengte hadden gegraven van hun
cel naar de vrijheid. Zaterdag heeft één
gevangene het huis van bewaring te Mon-
tauban en twee hebben dat van Caen ach-
ter zich gelaten. De man die in Montau-
ban de vrijheid hervond, heet Truchetet.
Toen zijn cipier hem wilde wekken zag
hij, dat niet Truchetet op zijn brits lag,
maar een pop van stro met een hoofd van
karton, waarop ogen waren geschilderd en
echte haarlokken van de ontsnapte waren
geplakt. Eerst enige uren nadat de ont
snapping was ontdekt bemerkte men hoe
deze had plaats gehad. Truchetet had eni
ge spijlen van het venster doorgevijld en
die door stukken zwart geschildei'd karton
vervangen. Van dat raam uit was de uit
breker door middel van zijn aan elkander
gebonden lakens op het dak van een gai-a-
ge gekomen en vandaar had hij via een
binnenplaats de buitenwereld kunnen be
reiken. Op die binnenplaats liepen waak
honden. Die hebben niet geblaft want Trrj-
chetet was sedert weken goede maatjes
met hen. Iedei-e dag hij mocht vrij
rondlopen, want hij deed schildei-werk in
het gebouw had hij ze klontjes gevoerd
en daarmee heeft hij ze ook de nacht van
zijn ontsnapping zoet gehouden.
De twee andere vrijheidszoekers, Canut
en Saintier geheten, werkten in de zakken-
makerij van de gevangenis van Caen. Van
die omstandigheid hebben zij gepi-ofiteerd
om zich lange koorden van jute te fabri
ceren. Ook had een van beiden een ijzeren
haak gemaakt. Die slingerden zij over de
muren en goten en vervolgens konden zij
die- obstakels overwinnen. Canut is een
nogal gevaarlijk individu. Hij had op de
muur van zijn cel geschreven: „de groe
ten aan de achtergeblevenen". Die achter
geblevenen weten echter, dat hij is uitge
broken om zich te wreken. In de eerste
plaats op een vrouw, die te Cherbourg
woont en die hem zou hebben verraden,
vervolgens op een kapitein van de mare
chaussee te Metz, die hem eens heeft ge
arresteerd. Saintier, ook reeds vele ma
len veroordeeld, is blijkbaar latinist. Op
zijn linkerarm heeft hij de spi-euk „alea
jacta est" (de teerling is geworpen) laten
tatoueren, op zijn i-echter de woorden „laus
satanas" (de lof van de duivel).
Advertentie
Iedere dame is verwend
met MOLENDIJK'S PERMANENT
Santpoorterplein 1, Haarlem, Tel. 19706
Bus 2-3-4
56)
Isabelle kneep de handen in elkaar en bleef hem
een paar minuten staan nakijken. Er heerste een vol
komen stilte. Het volgend ogenblik begonnen de kik
vorsen echter hun nachtelijke koor, alsof hun leven er
van afhing.
Zij bleef nog een tijdlang over het veld staren, kij
kend hoe de schaduwen uit het bosje te voorschijn kwa
men. Even later ging zij met een zucht terug naar de
benauwde hut van mevrouw Timball, nam de revolver
op, die nog steeds op de vloer lag en ging zitten wach
ten.
De oude vrouw haalde nog altijd adem op een angst
wekkende luidruchtige maniei\ De kaars flikkerde en
wiei-p sinistere schaduwen op de muren van de hut.
Zij was doodsbang en de dansende schaduwen, welke
de kaars vei-oorzaakte deden haar angst nog toene
men. Zij zat rechtop met de i-evolver in de rechterhand
en was vreselijk bang, dat de oude vrouw ieder ogen
blik ovex-eind zou komen en haar met die van haat ver
vulde ogen aankijken. Zij kon zich niet vooi'stellen, dat
zij iets gedaan had, dat de vrouw haar zo deed haten.
Zij kon evenmin begrijpen, waarom Rob gezegd had,
dat hij nooit, nooit zou trouwen.
Uit de keuken klonk het geluid van een kaffergitaar-
tje. Een inlander begon een liefdesliedje te zingen,
dat een bewogen indruk op haar maakte. Onbeweeglijk
bleef Isabelle zitten met gespannen spieren en de re
volver in de hand, terwijl in haar geest één smeekbede
voortdurend werd herhaald: O, laat Rob gauw terug
komen; laat Rob gauw terugkomen!
ZESENTWINTIGSTE HOOFDSTUK
Gedurende de nacht viel er regen en in de verte
flitsten de bliksemstralen en rommelde de donder als
kanonvuur over de bergen. Het regende niet zwaar,
maar wel regelmatig, waarbij het geluid ervan door
het gevlochten stro van de hutten gedempt werd. De
twee kaffex-s in de keuken hadden opgehouden met spe
len en zingen en sliepen in hun dekens gerold op de
vloer. Ook zij hadden de deur .opengelaten. Het blauwe
bliksemlicht speelde af en toe op het blinkende staal
van een kleine bijl, die daar lag.
Isabelle zat nog altijd in de hut. Haar tante bewoog
zich niet en toen de kaars sputterde en dreigde uit
te gaan, verving zij die door een andei-e. Het leek haar
of de minuten voorbij kx-open. Zij had een oud exem
plaar van Dickens' Samuel Pickwick en trachtte dit
te lezen, maar de woorden hadden voor haar geen
betekenis, daar zij in werkelijkheid alleen maar luis
terde naar de galop van een paax-d, dat de farm na
derde en in haar geest de tijd schatte, die Rob er voor
nodig zou hebben om Kantani te bereiken, de dokter
wakker te maken en heirx mee terug te brengen naar
de fax-m.
Tegen het aanbreken van de dag werd zij zich be
wust, hoe hongerig zij eigenlijk wel was, daar zij ook
geen avondeten had gehad. Haar vingers waren stijf
van het vasthouden van de revolver en alsof het grauwe
morgenlicht veiligheid en verlichting bracht, legde zij
het wapen op een kast, die bij de deur stond. Zij gaapte
en rekte zich eens hevig uit.
Over de horizon kwam een glimp van een diep rode
tint langs de hemel, die van grijs tot een doorschijnend
blauw overging. Een ossendrijver kwam gapend van de
hutten der inlanders en liep naar de wei. Binnen enkele
minuten hooi-de zij hem tegen de beesten schreeuwen.
En toen weerklonk in de klare stilte van de morgen
het scherpe geluid van galoppei-ende paardehoeven.
Isabelle bleef doodstil staan, terwijl haar ogen vochtig
werden. Het leek haar, dat Rob een wonder bereikt had
door zo snel terug te zijn. Zij dacht met de onwillekeu
rige prik der jaloezie: Dat zou Julie alleen maar als
natuurlijk beschouwen. Zij zou zich niet realiseren,
wat het betekent om dat eind in die tijd af te leggen.
Daai-na ging zij terug naar de hut en wierp een angstige
blik op mevrouw Timball, die stijf en stil in bed lag,
zuchtte zonder bepaald te weten waarom zij dit deed
en ging naar de keuken.
De kok was bezig met aan het fornuis te prutsen en
door hem hai-d toe te spreken bracht zij hem tot een on
gekende activiteit en tegen de tijd, dat zij de twee rui
ters het laatste stuk weg zag opkomen, stond de koffie
op het fornuis.
Dokter Cope was een dikke man met een rood gezicht
en kleine tinteldenae oogjes. Zijn haar was grijs en
stoppelig en hij had rode hande met stompe vingers.
Zijn wooi-denkeus was niet fraai, maar hij kon een mij
lenlange rit maken en aan het einde daarvan toch nog
met vaste hand opereren. Zijn manier van doen was
kortaf; hij gromde altijd en toch wekte hij bij de men
sen vertrouwen. Hij liet. zich onhandig van zijn paard
glijden, toen hij bij het woonhuis stilhield en zei tegen
Isabelle: Morgen, Waar is de patiënt?
Rob glimlachte moe tegen haar. Alles nog hetzelf
de? vroeg hij.
Precies hetzelfde, zei Isabelle. Er woi'dt koffie
in de eethut opgediend, Rob.
Daarna leidde zij dokter Cope naar de hut van me
vrouw Timball.
Rob volgde hen en bleef aan het voeteneind van het
bed staan. De arts boog zich over de vrouw heen en toen
hij dit deed, kwam er een plotselinge blik van begrip in
die oude ogen. Zij keek naar hem en toen naar Isabelle
en naar Rob. Maar toen zij naar haar zoon keek, kwam
er een smekende uitdrukking in die bijna uitgebluste
ogen. Rob glimlachte tegen haai', kwam opzij van het
bed staan en nam haar hand.
Het is in orde, zei hij zacht, niemand weet het
moedei-.
In haar ogen kwam een uitdrukking van vrede, zoals
een vogel zich zacht op zijn nest zet. Een vaag, hees ge
luid x-atelde een ogenblik in haar keel, haar trekken ont
spanden zich en met een diepe zucht zegde zij het le
ven vaarwel.
Met een half onderdrukte snik liet Rob zich naast het
bed op de knieën vallen De dokter kwam naar voren en
sloot haar de ogen. Isabelle strompelde de hut uit en
bleef met de hande voor de ogen in de heldere morgen
lucht staan. De oude vrouw had nooit haar genegenheid
weten te wekken, maar zij was er toch geweest, als het
ware als een ondex-deel van de omgeving, sterk en vei
lig. En nu was zij heengegaan, liet zij een grote leegte
en een vx-eemd gevoel van verlies achter.
Na enige tijd kwam dokter Cope naar buiten en nam
haar bij de elleboog.
Nou, nou, nou, zei hij brommerig, wat is er aan
de hand? Waar is die koffie, meiske? Die heb ik nodig
en jij ook. Er is een hoop te doen en we moeten allemaal
gaande worden gehouden. Kom, ga nu maar mee.
Binnensmonds voegde hij er aan toe: Het is maar
goed, dat die Wentworth hier ergens in de buurt is.
Dan is er tenminste iemand om de rouwdienst te lezen
er. de zaken behoorlijk af te wikkelen. Hij vroeg zich
af, of de oude vrouw de oude gewoonte gevolgd had
om een doodkist gereed te houden. Daar zou hij Rob
later wel naar vragen, als de jongen een beetje gekal
meerd was. En dan moest een van de kaffers er maar
op uit om naar Wentworth te zoeken.
Hij deed Isabelle in een stoel in de eethut plaats ne
men en schonk haar hete koffie in.
Vertel me eens, zei hij op zakelijke toon, waar
is je oom begraven?
Achter de boomgaard, zei Isabelle. Mijn vader
ligt daar ook.
Goed, zei de dokter. Dx-ink je koffie op, nu die
nog warm is.
Hij vroeg zich af, of zij gedurende enige tijd alleen
gelaten zou kunnen worden. Er moesten verschillende
dingen worden gedaan. Hij moest een paar kaffers een
graf laten gx-aven. De dood in Rhodesia stelt andex-e
eisen dan in Europa. De oude vx-ouw moest vóór zons-
ondex-gang begraven worden. Daarna kon het verdriet
zijn plaats krijgen, maar daar was nu niet veel tijd voor.
Terwijl hij zijn koffie dronk en deze dingen overdacht,
kwam Rob binnen. Hij keek even naar Isabelle en wend
de toen zijn blik weer af. Dit was het einde van bijna
alles. Het einde van de tragische warboel, die zijn moe
der van alles had gemaakt en ook het einde van Isabelle
voor wat hem betrof. Het kon haar nu worden medege
deeld werd. Zijn moeder was in veiligheid. Zij was over
deeld zonder dat er iemand behalve hijzelf door bena
alles heen en aan alles ontsnapt. Daar was hij blij om, al
was dan ook zijn blijdschap met vex-driet gemengd.
(Wordt vervolgd)
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 7.23
Gram en reportages. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. en
act. 8.55 Tips van de voedingsmarkt. 9.00 Gvmn.
voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.i.
VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de
vrouw. 11.00 Gevar. progr. 12.00 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platetland.
12.38 Orgelspel. 13.00 Nieuws en tentoonstellings
agenda. 13.20 Lichte muz. 13.45 Gesproken portret.
14.00 Gram. 14.10 Kamerork. en solist. 15.00 Voor
de jeugd. 17.00 Oude pianomuz. 17.15 Lichte muz.
17.50 Regeringsuitz.: Emigratierubr.: Het emigra
tiepraatje van H. A. van Luyk. 18.00 Nieuws en
comm. 18.20 Regeringsuitz.: Serie: Kies een loop
baan bij het onderwijs. II. J. W. van Hulst, direc
teur van de Herv. kweekschool te Amsterdam en
lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal.
spreekt over: De functie van onderwijzen es) bij
het Lager Onderwijs. 18.30 R.V.U.: Hormonen,
door prof. dr. M. Tausk, tweede lezing. 19.00 Voor
de kinderen. 19.10 Olymp. winterspelen 1960. 19.15
Verleden en toekomst, lezing. VPRO: 19.30 Voor
de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Promenade
orkest en sol. 20.50 Het nummer, hoorspel. 21.35
Strijkork. .22.05 Keuren en kiezen, praatje. 22.15
Olympische winterspelen 1960. 22.30 Nieuws. 22.40
Lichte muz. 23.00 Tussen mens en nevelvlek, le
zing. 23.15 Jam Session. 23.35 Gram. 23.55—24.00
N ieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.25 De
Heer K. te H., hoorspel. 12.10 Kamerkoor. 12.30
Land- en tuinb.mede. 12.33 Kamerork.. omr.koor
en solist. 12.37 AIle-Dag-kerkdienst. 13.00 Nieuws.
13.15 15 jaar geleden, praatje. 13.20 Met PIT op
pad. 13.25 Lichte muz. 13.55 Gram. 15.00 Jeugd-
conc. 15.45 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Pia
norecital. 17.40 Beursber. 17.45 Metropole-orkest.
18.15 Spectrum van het Christelijk organisatie- en
verenigingsleven, lezingen. 18.30 Gram. 18.45 Boek-
bespr. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man
af. praatje. 19.15 Pianorecital. 19.30 Radiokrant.
19.50 Meisjeskoor en instr. kwintet. 20.10 Youth
for Christ-rallye. 21.10 Radio-philharm.ork. 21.30
Afrikaners stellen hun eisen. rep. 21.45 Mil. ork.
22.30 Nieuws. 22.40 Zaalsportuitsl. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Platennieuws. 23.55—24.00 Nws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram. 12.52
Koersen. 13.00 Nieuws en weerber. 13.15 Gram.
14.00 Schoolradio. 14.45 Gram. 15.05 Pianorecital.
15.20 Kamermuz. 16.00 Koersen. 16.06 Engelse les.
16.21 Volks- en trekkersliederen. 16.30 Órk.conc.
17.00 Nieuws en weerber. 17.10 Gram. 17.20 Lof
voor het Vlaamse toneel. 17.50 Boekbespr. 18.00
Leken moral en filosofie. 18.20 Voor de soldaten.
18.50 Sportkroniek. 19.00 Nieuws. 19.40 Koorzang.
20.00 Klankb. 20.30 De akademie der discofielen.
21.30 Jazzmuziek. 22.00 Nieuws en weerber. 22.15
Pedagogisch praatje. 22.25 Gram. 22.45 Oude muz.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Int. jeugdjournaal. KRO: 17.10—17,30
Voor de kinderen. NTS: 19.00 Olympische win ter-
spelen 1960. 20.00 Journ. en weeroverzicht. VARA:
20.20 Intervieuw. 20.30 Kunstrubriek. 21.00 Quiz
programma. 21.45 Forum.
Leiden. Doctoraalexamen geneeskunde II: mej.
S. v. d. Burg. Haarlem.
