Britten zijn de verrassing
nog niet te boven
OOST-EUROPA TREKT ZICH OMHOOG
AAN ZIJN ZWARE INDUSTRIE
Vijf indrukken van 25ste „Leipziger Messe"
Ertstanker op Noorderpier
Russisch protest tegen
Duitse bases in Spanje
Nieuwe Rolls Royce-
motor kan lopen op
pindakaas
Huwelijk van prinses Margaret met een
burger wekt een ware sensatie
Indonesië besteedde acht
miljard buiten budget
Parijs ziet niets
in plan-Norstad
Prof. Leone informateur
in Italië
Amerikaanse senatoren
onderbreken hun debat
I - BRIGADEVORMING
II - OBJECTIEF
III DRAAISCHIJF
IV CICHOREI
V - GRAUW
Zie eens welke voordelen
Stoutenbeek's HU tapijt biedt
Geen kernwapens onder
zeggenschap der V.S.
ZATERDAG 5 MAART 1960
(Van onze correspondent in Bonn)
Goedkeurend zou Duitsland's meest-ge-
citeerde dichter Goethe tijdens deze Leip
ziger Messe door Auerbach's Keller in
Leipzig kunnen lopen. In de passage waar
in het ondergrondse restaurant is geves
tigd staan twee beeldengroepen met de
vermelding dat Mephistofeles uit Goethes
Faust hier de studenten betoverde. En be
neden in de ruime zaal van de „Keiler"
getuigen kleurige wandschilderingen van
duivel, heer en maagd. Maar bij de uit
gang zou de dichter ongetwijfeld aarzelen
want daar staat met felle rood-witte let
ters dat de 128 kelners, keukenprinsessen
en buffettovenaars van Auerbachs Keiler
zich verplicht hebben de besluiten van het
partijcongres uit te voeren. In een reeks
brigades zullen zij strijden om de titel
„Beste brigade van de socialistische ar
beid": de brigade van de kelnerleerlin
gen, de brigade van de kelners, de bri
gade van het keukenpersoneel, de briga
de van het buffetpersoneel etcetera; 128
mensen betoverd door een Mephistofeles
wiens woorden en vanen overal in deze
stad het leven beheersen. Goethe zou aar
zelen, huiveren en zich ijlings weer naai
de wijnkelder begeven waarvan de ingang
wordt beheerst door een bordje met de
voor de Leipzigers mephistofclische woor
den „Nur für Auslander".
Een Nederlandse zakenman zei tegen
ons: „Je moet eens proberen hier zoge
naamd objectief te zijn. Er is hier bij
voorbeeld niets meer op de bon, maar ook
niet veel te kopen. De opbouw van het
land, dat door de oorlog half werd ver
woest, en daarna stelselmatig door de
Russische bezetters werd uitgezogen,
moet van de grond af beginnen. De huren
zijn laag, de prijzen van brood en som
mige andere levensmiddelen eveneens.
Een arbeider verdient hier, in aantal mar
ken uitgedrukt, aardig, het dagelijks le
ven is dus, aan de buitenkant bekeken,
dragelijk. Wanneer een Leipziger werkt,
de rode vlaggen rood laat en over de po
litiek zwijgt, kan ook hij bij goede ge
zondheid zeventig worden."
„En, volgens de communisten, „weste
lijk subjectief" bekeken?" „Er zal meer
boter worden gegeten (5 V2 mark per
pond) dan bij ons, omdat de margarine
smaakt als wagensmeer. De kleding is
bijzonder slecht van kwaliteit en daarbij
duur. Duurzame consumptiegoederen zijn
er nauwelijks, een goede sigaar kost tach
tig pfennig, een groezelig overhemd
geen nylon (geen no iron) kost dertig
mark en een gouden, heel gewone, arm
band: 1100 mark. Een auto die in het Wes
ten ten hoogste 5000 zou kosten is hier on
betaalbaar: 13000 mark. Het leven is
grauw, eenzijdig en hard als in de oorlog,
vrouwen als -trambestuurders, vrouwen
als straatvegers, vrouwen als portiers. De
prikkel om iets beters te maken ontbreekt
omdat er geen concurrentie is. De kleur,
van het dagelijkse leven is zoek omdat de
winkels vervelend zijn en de straten, door
slechte verlichting en het ontbreken van
auto's, de indruk van negentiende-eeuwse
straten op zondag geven."
Op technisch gebied is er wel degelijk
een meetbai-e objectiviteit mogelijk. Dui
delijker dan ooit de laatste jaren bewijst
deze Leipziger Messe, zo zeggen westelij
ke zakenlieden, dat van westelijke zijde
de handel met het communistische blok
Advertentie
BONN (Reuter) Een woordvoerder
van de Westduitse regering heeft met
klem beschuldigingen in een* Russische
nota van de hand gewezen die volgens
hem inmenging in de aangelegenheden van
de Bondsrepubliek zijn. In een Russische
nota is geprotesteerd tegen Westduitse po
gingen in Spanje militaire inrichtingen te
verkrijgen.
Voor zover de inhoud van de nota in
Bonn -bekend is, beschuldigt de Sovjet-
Unie de bondsrepubliek ervan stelselma
tig en opzettelijk de ontspanning in de in
ternationale toestand te verstoren, aldus
de woordvoerder.
„Door een militair komplot met het re
gime van Franco aan te gaan", aldus het
Russische protest, „schendt West-Duits-
land zowel de onvoorwaardelijke overga
ve als de geallieerde overeenkomsten in
zake Duitsland".
Naar de Russische mening hebben „de
Spaans-Westduitse kuiperijen" ten doel
wrijving tussen Oost en West te scheppen,
de ontwapeningscommissie van tien te on
dermijnen en het werk van de topconfe
rentie te bemoeilijken.
MOSKOU (Reuter) De Sovjet-Unie
heeft de westelijke grote drie in nota's ver
zocht te voorkomen, dat West-Duitsland
..gevaarlijke militaire plannen" uitvoert,
aldus het Russische persbureau Tass.
WASHINGTON (Reuter) Een woord
voerder van het Amerikaanse ministerie
van Buitenlandse Zaken heeft gezegd dat
indien er in de NAVO overeenstemming
over bestaat dat West-Duitsland militai
re bases in Spanje, of elders in Europa,
nodig heeft, de Amerikaanse regering er
natuurlijk mee akkoord zal gaan. Hij wil
de niet zeggen welke houding de Verenig
de Staten in de NAVO aannemen.
niet te veronachtzamen is, en dat het zin
loos is deze handel door handelsembargo's
in te perken. Voorts zou men met oog
kleppen rondlopen als men zou ontkennen
dat bij voorbeeld de Oostduitse industrie
(optische instrumenten vooral) niet van
formaat zou zijn. Of dat landen als com
munistisch China, met gecompliceerder
machines dan voorheen, geen opmerkelij
ke industriële ontwikkeling tonen. West
duitse waarnemers, die hier ieder jaar
komen, spreken van een stormachtige
vooruitgang van de industrialisering van
China en van een „sprong naar voren" op
het gebied der automatisering tonen Rus
sen en Tsjechen volgens kenners bijzon
dere prestaties.
Dit is des te opmerkelijker omdat op het
gebied van de consumptiegoederen in al
deze landen het westelijke peil hier nim
mer bereikt wordt. Maar bij machines,
constructie en dergelijke komt het gehele
oosten, ten koste van ontstellende offers,
dicht in de buurt van het westelijke peil.
Vooral van Westduitse zijde is men niet
bereid op dit terrein struisvogelpolitiek te
voeren. Men erkent tenvolle dat bepaalde
takken van industrie in Oost-Duitsland,
Rusland en Tsjechoslowakije bezig zijn
het wereldniveau te benaderen en dat
Leipzig daarbij de functie tracht te vervul
len van draaischijf tussen Oost en West.
Daarvoor heeft men in Oost-Duitsland al
les over, omdat dit land daardoor in het
Westen in aanzien kan stijgen en de breuk
met West-Duitsland erdoor verdiept zal
worden
Met alle overtuiging die in hem was be
weerde een Oostduitse collega tegenover
ons dat „het zo als nu altijd in Leip
zig is". Maar een taxi-chauffeur die de
weg in Leipzig nota bene niet goed kende
en voor de duur van de messe „geimpor-
teerd" was, wist het beter: „Ze hebben
tientallen auto's uit alle mogelijke plaat
sen gehaald en die rijden hier nu als taxi's.
Ze hebben de etalages gevuld opdat de
westelijke bezoekers een indruk krijgen
van welvaart in onze socialistische staat".
De taxichauffeur was geen rebel-bij-uit
zondering. Een oude dame, die ons in een
der buitenwijken zag kijken naar een
groepje Oostduitse soldaten, rebelleerde
ook „Die gute alte Zeit" fluisterde ze en
wees op de soldaten.
In een restaurant zei een cynische kel
ner: „De caviaar is op. Terug naar de
cichorei, meneer." Het kopje koffie is hier
een verschrikkelijke drank die niets met
koffie heeft te maken dan de kleur. Tus
sen de tijdelijke luxe van de caviaar voor
„de anderen" en de permanente armoede
van de cichorei voor „de werkers van de
socialistische staat" wordt in deze dagen
in Leipzig geleefd.
Een straat in Leipzig: het plaveisel be
staat uit kinderhoofdjes. Geen winkels om
bloemen in te kopen. Geen fruitwinkels.
Geen huizen waarop staat vermeld dat
hier een arts of tandarts spreekuur heeft,
ook hun praktijk is genationaliseerd.
Alleen H.O. winkels, staatswinkels van
de Handels-organisation. Veel westelijke
auto's, waarbij de Citroen, de grote Ame
rikanen en kleine sportwagens steeds
weer door Oostduitse belangstellenden
worden bewonderd. De huizen grauw.
Voor een stalletje op de hoek van de straat
ziet men plotseling een rij mensen staan:
in de rij voor een ijsje dat blijkbaar plot
seling te koop is (in maart), of voor grauw
brood met slechte worst, dat men op
straat opeet. In de rij tegen een schutting
leunend, neutraal starend naar de vreem
de bezoekers, en overal: de rode vlaggen,
de Oostduitse zwart-rood-gele vlaggen met
hamer en passer, de leuzen over „socia
lisme en vrede".
(Van onze correspondent in Londen)
Roils Royce heeft een nieuwe motor ont
worpen, welke kan lopen op alle olieachti
ge stoffen, van benzine en petroleum tot
pindakaas en creosoot. Er is zeven jaar
aan de tot standkoming van deze motor
gewerkt. Na nieuwe experimenten zal de
motor worden toegepast voor alle pantser
wagens van de Britse strijdkrachten. Het
betekent dat elke soort brandstof, welke in
een gevechtsgebied wordt aangetroffen,
kan worden gebruikt, van vliegtuigbenzine
met een hoog octaangehalte tot kerosene
en dieselolie. De motor, welke licht van
gewicht is, kan ook werken wanneer hij
gekanteld is en zal zuiniger zijn dan de
benzinemotor. Waarschijnlijk zal het nog
verscheidene jaren duren voordat tot
commerciële toepassing van de nieuwe
uitvinding kan worden overgegaan.
Advertentie
Enorme sliitvastheid door een speciale menging van 1ste klas
haargaren met de zeer sterke danafloorvezel.
Geen gevaar voor pletten door de bijzonder hechte structuur
van het weefsel.
Levendig uiterlijk door de speciale weeftechniek van lus en
pool, waardoor hef tapijt tevens niet besmettelijk is.
Grote breedte - 1.90 meter, waardoor dit tapijt in de meeste
kamers slechts één, practisch onzichtbare, naad heeft.
Lage prijs - een kamer van 4 x 3.80 meter, belegd met dit
tapijt op viltpapier, kost slechts f 297,50.(190 breed f 33,25 p.m.)
Let op de
ingeweven naam
Stoutenbeek
Familio tapijt
Onze credietservice - op aantrekkelijke voorwaarden - maakt het U
mogelijk grotere uitgaven over langere tijd uit te spreiden.
BREESTRAAT 84 - TEL. 02510-3641
(Van onze correspondent te Londen)
Groot-Brittannië bevindt zich nog steeds
onder de ban van de verrassende en op
zienbarende koninklijke verloving. Dit
blijft de eerstvolgende dagen en misschien
weken nog wel zo, waarna in het voor
jaar het komende huwelijk de volle aan
dacht van het Britse publiek zal opeisen.
Het is een welkome en heilzame afleiding
van neerdrukkende dingen als het wispel
turige weer en de politiek.
Hoewel na de Townsend-crisis iedereen
vertrouwd was met de gedachte dat indien
de prinses niet haar trouwplannen voor
goed had opgegeven, haar huwelijkskeuze
wel weer gebruikelijk zou zijn, kwam de
onthulling daarvan niettemin als een
schok voor de mythe waarmee de monar
chie nu eenmaal is omgeven. De gewone
sterveling zeker in het traditionele Enge
land wenst heimelijk dat de koninklijke
kring bestaat uit personen die anders zijn
dan hijzelf. Weliswaar was groupcaptain
Peter Townsend, evenmin als Antony
Armstrong-Jones van koninklijke bloede,
of zelfs maar van aristocratische afkomst,
doch hij verkeerde al jarenlang aan het
hof en bekleedde daar een vertrouwens-
post. Hij was bovendien door harde strijd
geadeld, namelijk door zijn prestaties als
jachtvlieger in de luchtslag om Engeland.
Daarom was hij door de koning uitge
kozen. Maar het is een sensatie van de
eerste rang dat een Windsor zich zal ver
binden met een Jones, de meest dood
gewone naam in Engeland. Een halve
eeuw geleden nog zou zoiets wellicht on
mogelijk geweest zijn.
De Britse ertstanker „River Afton" liep I minuten te hebben vastgezeten werd
vrijdagmorgen vast, op de IJmuidse de tanker door Wijsmuller-sleepboten
Noorderpier. Na nauwelijks twintig losgetrokken en naar Hoogovens ge
sleept om daar te lossen.
Men moet vijf eeuwen in de geschiede
nis teruggaan om in het koninklijk huis een
huwelijk met een niet-adellijk persoon aan
te treffen, namelijk door koningin Cathe
rine, de weduwe van Hendrik V, die trouw
de met Owen Tudor, uit Wales, die de
grondlegger werd van het koninklijke
huis van die naam. Het is symbolisch voor
de nieuwe tijd dat het thans een Jones is,
al heeft men ter geruststelling van de tra
ditionalisten gauw uitgerekend dat Anto
ny's overgrootmoeder in de 21ste graad
afstamde van een Wallische prins., maar
voor modern denkende Britten is het aan
gekondigde huwelijk een verfrissende er
varing omdat er geen dynastieke overwe
gingen aan te pas zijn gekomen en het
uitsluitend gegrond is op wederzijdse ge
negenheid.
Het spi-ookje van de prinses die een oude
vrijster dreigde te worden, kreeg zijn ro
mantische slot toen zij tot de liefde werd
gewekt door een jonge aanbidder uit de
middenklasse, die, hoewel een vrijbuiter
en een pretmaker, tevens iemand is die
hard werkte om zijn dagelijks brood te
verdienen en die datgene wat hij bereikte
te danken heeft aan eigen bekwaamheid
en doorzettingsvermogen.
Er is nauwelijks een scherper contrast
denkbaar dan de plotselinge verandering
in het bestaan van deze uitverkorene die
tot vorige week nog in een onooglijk flatje
in een armzalige buurt leefde en plotse
ling is overgeplaatst in de statige pracht
en de altijd onwerkelijke sfeer van een
koninklijk paleis, hoe democratisch de
jongere generatie zich daar ook mag voe
len. Iedereen prijst het in prins Philip dat
hij aan veel verouderde gebruiken aan het
hof een eind heeft gemaakt. Margaret en
Anthony zullen evenwel een compromis
moeten sluiten. Want hoe vrij en gemak
kelijk de nieuwe sfeer in het naoorlogse
koninklijke leven ook is, een onvermijde
lijke formaliteit zal een zekere druk blij
ven uitoefenen.
De publieke nieuwsgierigheid richt zich
thans óp Armstrong-Jones, die de fotogra
fie als uitdrukkingsmiddel van een dyna
mische tijd tot een nieuwe kunstvorm ver
hief. Prinses Margaret blijft ook na haar
huwelijk een koninklijke hoogheid, op een
lijn met de andere dragers van die titel
Het is waarschijnlijk dat Antony Arm
strong-Jones in de adelstand zal worden
verheven, maar het is niet nodig dat hij
ter wille van de prinses hertog wordt. In
1874 werd voor het laatst een niet-konink-
lijk persoon tot hertog benoemd, de her
tog van Westminster.
Men leest nu het levensverhaal van An
tony Armstrong-Jones, zoals dat verteld
wordt door vrienden, medewerkers, buren,
schoonmaaksters en kasteleins.. Hier
volgt aan de hand daarvan een korte lei
draad of zo men wil een spoedcursus voor
de kennismaking met de nederige bruide
gom van de dochter van een koning en de
zuster van een koningin:
1. Tony blonk op school allerminst uit
Hij kroop het liefst de hele dag weg als
hij weer met een slecht rapport naar huis
kwam. Dit tot troost van alle ouders die
wanhopen aan hun kinderen.
2. In Cambridge deed hij iets aan de
studie van architectuur. Hij ontkent ten
stelligste dat hij een intellectueel is. Of hij
afgestudeerd is of niet weten wij niet. Hij
zegt dat zijn verblijf aan de universiteit
weinig meer voor hem betekent.
3. Omdat hij zo klein en licht is werd
hij al spoedig stuurman in de roeiwedstrij-
den voor Eton en in 1950 van de zegevie
rende Cambridge-acht.
4. Hij had slechts oog voor zijn kunst en
werd tegen wil en dank voorzien van het
door hem verafschuwde etiket „society"-
of, erger nog, „hoffotograaf". Zijn verzoek
om de jonge hertog van Kent te mogen
fotograferen, werd zijn entreebewijs aan
het hof, waar hij vaste voet kreeg sinds
zijn eerste originele portret van de acht
jarige prins Charles. Daarna maakte hi;
de meerderheid van alle hoffoto's waarbij
hij met conventionele methoden brak.
5. Hij was een leerling van de bekende
hoffotograaf wijlen Baron, die vond dat
hij te weinig persoonlijkheid had en hem
aanspoorde de nodige charme te ontwik
kelen, onontbeerlijk om in topkringen te
slagen. Dit is hem prachtig gelukt.
6. Van het society-leven kreeg Antony
al gauw genoeg. Hij specialiseerde zich op
de toneelfotografie en legde in Londen en
op zijn reizen overal mensentypen vast
Ook als persfotograaf maakte hij naam
7. Ook deed hij pogingen mode-ontwer
per te worden maar hij had minder suc
ces op dit gebied, al ontwierp hij nog niet
zo lang geleden aantrekkelijke ski-kleding
8. Armstrong-Jones danst niet omdat hij
in zijn jeugd polio heeft gehad en daar
door iets met een been trekt, hoewel zulks
nauwelijks merkbaar is.
9. Hij is iemand die alles gewend is zelf
op te knappen. Hij kookt voortreffelijk en
bezit evenals prinses Margaret een uitste
kend imitatietalent en dezelfde kunstzin
nige aanleg. Hij bezit ook dezelfde grote
zin voor humor als zij.
10. Hij is kleinzoon van een beroemde
psychiater en de zoon van een bekend ad
vocaat. Zijn vader is juist voor de der
de maal getrouwd, thans met een 31-jari
ge luchtvaartstewardess met wie hij zich
op de huwelijksreis in de Verenigde Sta
ten bevindt. Hij is de enige zoon uit het
eerste huwelijk. Zijn moeder is Anne
Messel, die thans met de Count of Rosse
is getrouwd, en een zuster van Oliver Mes
sel, de beroemde binnenhuisarchitect en
ontwerper van toneeldecors.
DJAKARTA' (UPI) De Indonesische
premier Djuanda heeft in het parlement
toegegeven, dat het overnemen van Ne
derlandse bedrijven de regering een aan
zienlijke som gelds heeft gekost. De pre
mier, die tevens de portefeuille van finan
ciën beheert, verdedigde vandaag extra
uitgaven buiten de begroting van 1958. De
ze uitgaven bedragen ongeveer acht mil
jard roepiah, waardoor het tekort tot de
verbijsterende som van 13 miljard roe
piah opliep.
Djuanda gaf toe dat de regering onwet
tig gehandeld had door buiten de goedge
keurde begroting extra-uitgaven te doen,
zonder eerst de goedkeuring van het par
lement te hebben gevraagd. „Maar spoed
eisende omstandigheden dwongen ons tot
deze stap," zo verklaarde hij.
De regering was gedwongen extra-geld
uit te geven wegens het overnemen van
Nederlandse bedrijven, zo zeide hij. Ook
waren grote hoeveelheden geld nodig om
de grootscheepse militaire operaties tegen
de rebellen op Sumatra, die in 1958 in op
stand waren gekomen, te bekostigen.
Wegens de urgente aard van de uitga
ven was de regering niet in staat om par
lementaire goedkeuring te vragen, voeg
de hij eraan toe.
(Van onze correspondent in Parijs)
Het plan voor een Atlantisch instrument
van nucleaire stootkracht waarvoor Ame
rika, Engeland en Frankrijk zouden sa
menwerken en dat enkele dagen geleden
door generaal Norstad in zijn grote lijnen
werd onthuld, schijnt bij de Franse rege
ring niet in goede aarde te zijn gevallen.
Officieel heeft Parijs, tijdens de afwezig
heid van generaal De Gaulle, zijn mening
nog niet bekend gemaakt. Maar de ver
wachting is wel, dat de regering dit plan-
Norstad binnen afzienbare tijd van de
hand zal wijzen. Of er van Franse zijde
dan tegenvoorstellen zullen worden ge
daan, is op dit ogenblik nog niet te zeggen.
In Franse regeringskringen wordt de At
lantische opperbevelhebber al verweten
dat hij uit de school zou hebben geklapt.
In de „standing-group" te Washington zijn
militaire autoriteiten der drie Westelijke
grote landen al maanden bezig om een op
lossing te zoeken voor de bekende Ameri
kaans-Franse tegenstellingen inzake de in
tegratie in Atlantisch verband. De denk
beelden, die generaal Norstad enkele da
gen geleden op zijn persconferentie heeft
uitgesproken, zouden ook in Washington al
meerdere malen ter sprake zijn gekomen.
Van Franse zijde knelt de schoen echter
nog altijd op dezelfde plek: men en dat
is uiteraard wel generaal De Gaulle
wenst geen enkel ander land, Amerika in
begrepen, het recht toe te kennen het laat
ste woord te spreken wanneer het gaat om
het gebruik van kernwapens, die op Fran
se bodem staan opgesteld. De militaire
integratie is voor generaal De Gaulle geen
geloofsartikel en de Atlantische gemeen
schap evenmin een kathedraal. Tegen een
bezoeker moet de generaal in verband met
de NAVO dezer dagen van een verzeke
ringsmaatschappij hebben gesproken,
waarmee hij dan ook uitsluitend zakelijke
relaties wenst te onderhouden. Hoe dat zij,
in zijn goedbedoelde poging de kloof tus
sen Washington en Parijs in verband met
de militaire integratie te overbruggen
heeft generaal Norstad, zo schijnt het dus
wel, opnieuw schipbreuk moeten lijden.
ROME (Reuter) Professor Giovanni
Leone, de voorzitter van de Italiaanse
Kamer van Afgevaardigden, begint van
daag met een onderzoek naar de moge
lijkheid om een nieuwe regering te vor
men, ter vervanging van het christen-de
mocratische kabinet onder professor Seg-
ni, dat elf dagen geleden aftrad.
Politieke waarnemers achten het on
waarschijnlijk dat de 51-jarige hoogleraar
in de rechten aan de universiteit van Ro
me zelf met de vorming van een kabinet
zal worden belast, als hij zijn informatie
ve opdracht zal hebben vervuld. Het feit
dat hij als kamervoorzitter sinds 1955 geen
partij heeft gekozen, is naar men aan
neemt voor president Gronchi aanleiding
geweest hem te verzoeken, een oplossing
voor de crisis te zoeken.
Professor Leone wordt beschouwd als
een vertegenwoordiger van het centrum
van de christen-democratische partij.
Deze partij, die sinds het einde van
de oorlog alle premiers heeft opgeleverd,
wordt nu bedreigd door een splitsing. De
jongste crisis werd veroorzaakt doordat
de kleine liberale partij een van de drie
rechtse groeperingen met behulp waar
van de christen-democratische minder
heidsregering regeerde besloot het ka
binet voortaan haar steun te onthouden,
omdat dit een te linkse koers zou volgen.
Segni gaf toen de voorkeur aan aftreden
boven afhankelijkheid van de neo-fascis-
tische en monarchistische partijen.
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse senaat, die sinds maandag met
slechts een onderbreking van een kwar
tier op woensdag in zitting bijeen is ter be
handeling van een wetsontwerp ter verze
kering van het kiesrecht van de negers,
zal zaterdagmiddag laat uiteengaan en
waarschijnlijk niet vóór maandagmiddag
weer bijeenkomen. Dit heeft de voorzitter
van de democratische meerderheid, Lyn
don Johnson, vrijdagavond meegedeeld.
Men neemt aan, dat maandag de actie van
de zuidelijke democraten, die het wetsont
werp willen „doodpraten", zal worden
voortgezet.
Vrijdagmiddag brak de senaat het re
cord van 1915, toen de senatoren 54 uur
en tien minuten onafgebroken bijeen wa
ren. Intussen beginnen vele senatoren te
kenen van uitputting te vertonen, de tegen
standers van het wetsvoorstel door de
schier eindeloze redevoeringen waarmee
zij het debat rekken, en de overigen door
dat zij steeds op korte termijn in de zaal
aanwezig moeten zijn als de Zuidelijke
willen laten vaststellen of het quorum nog
aanwezig is.
