Horen en zien
Is dat hygiene
Fantoom ie de bar
I W
I ,n Klasje
PANDA EN DE TROETELTROEP
AVONTUREN VAN EEN HOND
Fransman komt de
Rijn afzwemmen
YDO EN DE DRAAK
TO bp bprlpbpn fijb
11
JM tVtOA
apart
Isp ^rookies-
radio •televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Knap reportagewerk
Grand national
Sartre's „Vuile handen
voor televisie
Dankzij „Wij komen
Moeder bezoekt zieke
dochter in Australië
Vakantiewerk voor
scholieren
4 rbeidsbureau A msterdam
zal bemiddelen
20 stuks 45 ct
met menthol SO ct
Mottenballenschipwordt
in Rotterdam gesloopt
Kostbaar vervoer
Nog 3146 Nederlandse
gezinnen naar de V.S.?
De radio Zeeft woensdag
T elevisie programma
DOOR
WILLIAM
DINSDAG 8 MAART 1960
17. Jolliepopriep Panda, „je gaal
toch niet weg?" „Dat is inderdaad mijn
voornemen, meneer Panda," antwoordde
de knecht koel, „de toestanden in dit huis
zijn van dien aard, dat ik geen minuut lan
ger wens te blijven." „Maar dan sta ik
overal alleen voor!" riep Panda wanhopig,
„hoe moet het nou met de troetels van tan
te Petronella?" „Dat probleem zult U zelf
m.oet.en oplossen, als ik zo vrij mag zijn,"
zei de knecht onvermurwbaar, „maar zo
lang deze wilde troeteltroep van wijlen Uw
tante in huis is, blijf ik er buiten." Hij open
de de deur en stootte hevig zijn
hoofd tegen een boomstam, die juist naar
binnen werd gedragen. Met een zucht zak
te hij door zijn knieën en sloot de ogen.
„Jolliepop!" riep Panda, zich verschrikt
over de bewusteloze knecht buigend. Toen
keek hij boos op naar de inbreker, die met
de boomstam was binnengekomen. „Ik
kan het niet helpen," zei de inbreker hui
lerig, „ik wou alleen maar hierbinnen wat
houtjes hakken. Die vent daar wil niet, dat
ik het buiten doe." En hij wees veronge
lijkt op Panda's buurman, die opgewonden
kwam binnensnellen.
Beeldjournalistiek van de bovenste
plank was het extra-journaal van het Pe
ruviaanse staatsbezoek, dat de NTS gis
teravond op het scherm bracht: een voor
treffelijke reportage waarin alle ceremo
niële evenementen volledig verslagen wer
den, maar ook de plezierige franje erom
heen niet vergeten was. Prima werk, dat
blijk gaf van vakmanschap en fantasie, al
bleef het jammer dat de camera's ons ner
gens veel enthousiasme van het publiek
langs de kantjes kon tonen. Lag het aan
het kille winterweer of lopen de Amster
dammers na al de officiële bezoeken der
laatste jaren alleen nog warm voor ko
ninklijke gasten?
Van even goed gehalte was de recht
streekse reportage uit de Koninklijke
Haagse schouwburg, waar het Neder
lands Ballet onder leiding van Sonia Gas-
kell ter ere van de hoge bezoekers een
galavoorstelling gaf van twee goede be
kenden uit zijn repertoire: het roman-
tisch-verhalende ballet „La Somnambule"
van Balanchine op de muziek van Bellini
ditmaal met een technisch-voortreffe-
lijke Leonie Kramer in de titelrol en
van het moderne ballet-pur „Les Présa-
ges" in de zetting van Leonid Massine en
door deze in 1957 met het Nederlands Bal
let ingestudeerd. De zeldzaam goed ge
disponeerde Engelse gastsoliste Joan Cad-
zow gaf als intermezzo een vertolking van
De stervende zwaan in de befaamde zet
ting van Fokine, zoals die ook door Pavlo
va gedanst werd. Alle drie de balletten
kregen een indrukwekkende vertolking,
maar het hoogtepunt was naar onze
smaak ongetwijfeld Les Présages met
waarlijk sublieme pas-de-deux en pas-de-
trois van Sonja van Beers. Peter Appel
en Billy Wilson, bij wier geïnspireerde
dansen zich de overige solisten, en vooral
in het laatste deel ook het corps-de-ballet
voorbeeldig aansloten. Jammer dat het
begeleidende Kunstmaandorkest onder
Anton Kersjes vooral in de aanvang enkele
fikse steken liet vallen, terwijl ook de zoet-
sappig-populaire commentaren en pauze
praatjes van Guus Weitzel af en toe da
nig uit de toon vielen.
Beeldschermer
Reeds enige tijd geleden had de VARA
in één harer televisieprogrammas Vuile
Handen (Les Mains Sales) van Sartre
willen uitzenden. Wegens moeilijkheden
met de rolbezetting ging dat toen niet
door. maar nu komt dit stuk toch voor de
cameras.
In de televisie-uitzending van de VARA
op donderdagavond 17 maart zal men het
kunnen zien en horen. Kees van Iersel re
gisseert het stuk, dat vertaald werd door
Anna Blaman en waarvoor Fokke Duetz
het decor ontwierp. De voornaamste rol
len worden gespeeld door Kees Brusse
die destijds ook in de voorstellingen, wel
ke Rotterdams Toneel van dit stuk gaf,
een der hoofdrollen speelde 1-Ienk van
Ulsen, Andrea Domburg en Femke Boers-
ma. Voor dit programma zal, in de tele
visie-uitzending van de VARA op deze
avond, dr. L. de Jong de laatste ontwikke
lingen in de internationale politiek toe
lichten en voorts is er dan weer een direc
te reportage van enkele gedeelten van het
door Jaap van der Merwe gepresenteer
de programma in het Amsterdamse Leid-
seplein-cabaret. De televisieregie daar
van is van Eimert Kruidhof.
Advertentie
Mevrouw A. Moreels uit Den Haag die
dezer dagen dankzij het noodfonds „Wij
komen" per K.L.M. naar Sydney kon rei
zen om daar haar ernstig zieke dochter
te bezoeken heeft nu bericht gezonden dat
zij haar kind gelukkig nog levend heeft
aangetroffen. Onmiddellijk na aankomst
van het K.L.M.-toestel te Sydney kreeg
zij van alle kanten hulp. De toestand van
de dochter was ernstig doch ze hei-kende
haar moeder onmiddellijk. Beiden waren
bijzonder dankbaar dat deze hereniging
mogelijk is gemaakt.
Het Gewestelijk Arbeidsbureau te Am
sterdam zal de komende zomer de ar
beidsbemiddeling verzorgen voor scholie
ren. Hierdoor hoopt men te bereiken dat
de ongewenste toestanden op het gebied
van arbeidsvoorwaarden en salariëring,
die zich in het verleden voordeden, wor
den voorkomen. De scholieren zullen
straks verzekerd kunnen zijn van norma
le lonen en werktijden, terwijl het ar
beidsbureau uitsluitend medewerking
verleent voor indiensttreding bij te goe
der naam bekend staande werkgevers en
bij bedrijven waar niet een te grote licha
melijke inspanning wordt gevraagd.
Naar schatting hebben de afgelopen ja
ren een kleine 10.000 Amsterdamse scholie
ren per jaar een baantje in de vakantie
gezocht. Het Gewestelijk Arbeidsbureau
zal binnenkort via de scholen bekendheid
geven aan de nieuwe regeling.
Advertentie
Flink verkouden zijn,
10, 20 keer snuitea
!n êên-en-dezelfde zakdoek
en iedere keer
die zakdoek weer „veilig"
in uw tas bergen.
En dan, waar anderen
bij zijn die zakdoek
als een vaatdoek
tevoorschijn toveren en
fijntjes verkoudheids-
bacillen om u heen strooien.
Hygiëne? Kom nou!
Hygiëne
Dat Is na het gebruik uw zakdoek
weggooien, een TEMPO zakdoek
wel-te verstaan, dan
steekt u uzelf niet meer aan!
TEMPO zakdoeken worden gemsski van heel zschte
celstof. Omdat ze snti-bacterisch bestraald zijn. zijn
ze bijzonder hygiënischNa het gebruik verdwijnt
een TEMPO-zakdoskjesamen met Uw verkoud
heid. Elk pakje beval 2 x 10 doekjes10 voor direct
gebruik en 10 als reserve.
Het eerste vliegdekschip uit de „motten-
ballenvloot" der Verenigde Staten, dat in
Nederland zal worden gesloopt, is thans
onderweg naar Rotterdam. Uit Boston is
zondagmiddag dit 7800 ton metende vlieg
dekschip, de „Saginaw Bay" vertrokken,
gesleept door de zeesleper „Zeeland" van
Bureau Wijsmuller uit IJmuiden.
Het vertrek was aanvankelijk vastgesteld
op vorige week dinsdag, maar hevige
sneeuwstormen maakten uitvaren op die
dag onmogelijk. Het vliegdekschip, dat
WASHINGTON (UPI) Het uitwisselen
van persoonlijke contacten tussen regerings
leiders is geen goedkope diplomatie. Uit een
document van het Amerikaanse ministerie
van Buitenlandse Zaken blijkt, dat dit de
partement de dienst voor militair luchtver
voer 70.000 dollar (ruim 250.000 gulden) moest
betalen voor 't vervoer van premier Kroesjt-
I sjev binnen Amerika.
WASHINGTON (RTR) Het Ameri
kaanse Huis van Afgevaardigden heeft
maandag zijn goedkeuring gehecht aan de
toelating tot de Verenigde Staten van 3146
uit Indonesië afkomstige Nederlandse ge
zinnen. Het wetsontwerp moet nog in de
Senaat worden behandeld.
(Van onze correspondent in Parijs)
Vanmorgen om zes uur is de Fransman
Louis Lourmais te Schaffhausen in Zwit
serland in de Rijn gesprongen om die ri
vier over een afstand van ruim 1000 kilo
meter zwemmende af te zakken. Wanneer
Lourmais zijn programma volgens de op
zet verwezenlijkt zal hij op de avond van
24 maart aanstaande in Rotterdam kun
nen arriveren. Voor hij gistermiddag op
het vliegveld bij Versailles de Franse bo
dem verliet hebben we een half uur met
Lourmais over zijn plannen, bedoelingen
en vroegere ervaringen kunnen spreken.
Deze atleet van 1,78 meter, die 100 kilo
weegt en van Bretonse afkomst is, en met
zijn wat Mongoolse ogen en kale schedel
veel lijkt op de filmster Yul Brynner heeft
op het gebied van de zwemmerij en het
diepwateronderzoek in zijn 40 jaren al het
een en ander meegemaakt. In Canada
heeft hij als kikvorsman vele levensge
vaarlijke karweitjes op mogen knappen en
in datzelfde land legde hij, hartje winter,
zwemmende ook al eens zo'n 1200 kilome
ter af in de beruchte Fraserrivier. Lour
mais voert die huzarenstukjes echter niet
op voor het plezier om ten overstaan van
het verblufte volk zomaar wat met zijn ge
zondheid en met zijn leven te spelen. Hij
draagt trouwens een soort overall van soe
pel rubber waardoor zijn hele lichaam is
bedekt, ofschoon de kou en ook het water
toch echt wel tot hem doordringen. De be
doeling van zijn onderneming is, zo leg
de Lourmais uit, tweeledig. Ten eerste wil
hij bewijzen dat het menselijk lichaam te
gen felle kou en zelfs vorst bestand is wan
neer men maar zekere voorzorgen in acht
neemt. Lourmais reikt hier op zijn manier
zijn bekende landgenoot dr. Bombard de
hand, die zoals men zich herinnert als vrij
willige drenkeling heeft aangetoond, dat
de mens zich in geval van nood en in het
bijzonder na een schipbreuk enkel met zee
water en vis kan voeden. Maar Lourmais
mikt ook nog verder. Bij zijn verschillen
de expedities als kikvorsman heeft hij
ontdekt dat er diep onder water veel en
veel grotere vissen leven dan dichter bij
de oppervlakte. Vooral in het Verre Oos
ten heeft hij ontmoetingen gehad met reu-
zenkrabben en -vissen, die somds wel tien
of meer keer groter waren dan de ons be
kende soorten. Hij ziet hier in de diep
zeeën en ook wel in de rivieren voor de
mensheid voedselbronnen, die tot dusver
alleen door de Japanners werden aange
boord. Lourmais noemde het vreemd dat
in onze wereld nog een miljard mensen
honger lijden terwijl het voedsel in de ri
vieren en de zeeërf ligt opgehoopt of be
ter onbevangen en ongevangen rond
zwemt. Door deze spectaculaire tocht als
mens-vis wil hij ook hier de aandacht op
vestigen.
100101. Ziezo, dat is in orde... mooi gedaan, m'n beste Riko! lachte Ydo te
vreden, z'n draak strelend.
De boer en z'n vrouw waren erg in hun schik, dat het gevaar was geweken. Ze keken
dankbaar lachend naar Ydo en z'n draak en bedankten hem.
Zie je nou wel, dat niemand bang hoeft te zijn voor m'n draakje? zei Ydo. Heus, hij
is zo mak als 'n lammetje, en zo slim als 'n hond!
Ja, dat zagen de boer en de boerin nu ook in. Ze vertelden het wonderlijke geval later
over aan anderen, en zo werd het overal in de omtrek bekend: met die draak was
't in orde, daar hoefde geen mens meer aan te twijfelen
De BBC heeft bekendgemaakt dat de
Grand National, de grootste wedi-en met
hindernissen in Engeland, op 26 maart zal
worden uitgezonden naar enkele Europese
landen, waaronder Nederland.
Dit is de eerste maal dat deze beroemde
paardenrace door de televisie wordt uit
gezonden. De andere landen waar men ge
tuige kan zijn van de wedren, zijn Oosten
rijk. Denemarken, Duitsland, Italië, Noor
wegen en Zweden.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00 - 24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gyinn. 7.23 Gram. en
reportages. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. en actualitei
ten. 8.55 Voor ae vrouw. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.30 Gevar. progr. 12.00 Lichte
rou7.12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor liet
platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nieuws en ten toon -
stellingsagenda. 13.20 Lichte muziek. 13.45 Péidio-
portret. 14.00 Gram. 15.00 Voor de jeugd. 17.00
Radiokoor. 17.15 Lichte muz. 17.50 Regeringsuitz.:
Emigratierubr.: Het emigratiepraatje door H. A.
van Luyk. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Regerings
uitz.: Serie: Kies een loopbaan bij het onderwijs.
III. De functie van leraar bij het v.h.m.o., door J.
C. Deering. rector van het Libanonlyceum te Rot
terdam. 18.30 Koperorkest. 19.00 Voor de kleuters.
19.10 Heroriëntatie, toespraak. 19.25 VARA-Varia.
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws.
20.05 Het zwarte pak. hoorsp. 21.20 II segreto di
Suzanna, opera. 22.05 Gram. 22.20 Keuren en kie
zen, comment. 22.30 Nieuws. 22.40 Volksliederen.
23.05 Tussen mens en nevelvlek, wetensch. lezing.
23.20 Lichte muz. 23.45 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.10
Staatsiebezoek president van Peru. 10.20 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Hoorsp. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Gcvar. muziek. 12.53
Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden,
praatje. 13.20 Met PIT op pad. praatje. 13.25 Ge
varieerde muz. 13.50 Gram. 14.45 Pianospel. 15.00
■leugdconc. 15.45 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Volksmuz. 18.15 Spec
trum van het Christelijk organisatie- en vereni
gingsleven. 18.30 Leger des Heilskwart. 18.45 Bock-
bespr. 19.00 Nieuws en weerpraatje. 19.10 Op de
man af, praatje. 19.15 Jiddische liederen. 19.30
Radiokrant. 19.50 Gram. 20.00 Bidstond voor ge
was en arbeid. 21.00 Gram. 21 10 Ork.conc. 21.45
Rep. 22.00 Koersen. 22.30 Nieuws. 22.40 Zaalsport
uitslagen. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuwe
gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 325 m.
12.00 Gram. (Om 12.30 Weerber.). 12.52 Koersen.
13.00 Nieuws. 13.15 Operettemuz. 14.00 Schoolra
dio. 14.45 Kamerork. en sopr. 15.30 Pianorecital.
16.00 Koersen. 16.06 Engelse les. 16.21 Gram. 17.00
Nieuws. 17.1.0 Duitse en Franse liederen. 17.50
Boekbespr. 18.00 Lekenmoraal en filosofie. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
19.40 Vlaamse liederen. 20.00 Opera-fragmenten.
20.30 Akademie des diskofielen. 21.30 Jazzmuziek.
22.00 Nieuws. 22.15 Godsd. Israëlische uitz. 22.45
Folkl. muz. uit Japan. 22.55 Nieuws. 23.00 Voor
de zeelieden.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de jeugd. NTS: 17.30 Jeugd-
iourn. 20.00 Journaal en weeroverz. AVRO: 20.20
Sportpanorama. 20.50 Portugees programma. 21.15
Documentaire. 21.5022.20 Film.
8)
Een stilte viel in. een stilte die zó lang duurde. Jat hij
al begon te verbleken voordat zij verbroken werd.
Die das zat om de nek van uw vrouw geknoopt,
mijnheer Henderson! Zó vast geknoopt, dat ze gestikt
is. Zó stevig, dat we haar los moesten snijden met een
mes
Duizend vragen volgden. Het licht van de aanbre
kende dag deed de kamer er anders uitzien, alhoewel er
niets veranderd was en dezelfde mensen er nog waren.
Het. leek op een kamer, waar de gehele nacht feest was
gevierd. Alle asbakjes waren boordevol en bovendien
tal van andere snuisterijen, die daar niet voor bestemd
waren. De kobaltblauwe lamp brandde nog steeds en
zag er vreemd uit in het opkomende daglicht. Er hing
een krans van een steeds bleker wordend schijnsel om
heen.
Iedereen zag er uit alsof hij last had van een kater.
Jasjes en vesten waren uitgedaan en de boorden waren
losgeknoopt. Eén van de detectives was in de badka
mer. Hij trachtte zich met koud water wat te verfrissen.
Je hoorde hem blazen en spetteren. De anderen rookten
aan één stuk door en liepen rusteloos heen en weer. Al
leen Henderson bleef rustig zitten. Hij zat nog steeds op
de bank, waar hij nu al de gehele nacht op gezeten had.
Hij had het vreemde en onwerkelijke gevoel, of hij daar
al heel zijn leven had gezeten.
De man. die in de badkamer bezig was geweest
hij heette Burgess verscheen in de deuropening. Hij
wreef het overtollige water uit zijn haar. Kennelijk
had hij zijn hoofd in een volle wasbak gedompeld.
Waar liggen de handdoeken? vroeg hij aan Hen
derson. Zijn stem klonk merkwaardig gewoon.
Ik heb ze zelf nooit kunnen vinden, zei Henderson.
Zij... ik kreeg er altijd één als ik er om vroeg, maar
ik weet nog steeds niet. waar ze liggen.
De detective keek hulpeloos om zich heen, terwijl het
water met straaltjes op de grond viel.
Vindt u het erg, als ik een punt van het gordijn
van de douche gebruik?
Helemaal niet, antwoordde Henderson een beetje
droevig peinzend.
Het begon opnieuw. Plet begon steeds weer opnieuw
op het moment dat het eigenlijk afgelopen leek.
Het kan niet alleen om twee kaartjes voor een show
geweest zijn! Waarom wilt u ons dat toch doen geloven?
Hij keek eerst de verkeerde aan. Hij was het gewend
dat iemand, met hem sprak, hem ook aankeek. D
man, die hem hu juist niet aankeek, bleek het hen
echter gevraagd te hebben.
Omdat het dit geweest is. Hoe kan ik nu iets an
ders zeggen, als het dit geweest is? Heeft u er nog nooit
van gehoord, dat twee mensen wel eens verschil van
mening kunnen krijgen over kaartjes? Dat gebeurt wér
kelijk wel eens. Dat kunt u gerust van mij aannemen.
De ander schoot nu een vraag af.
Kom nou, Henderson, blijf er nu niet om heen
draaien. Wie is ze?
Wie is wie? Begin daar nu niet opnieuw mee!,
verzuchtte zijn ondervrager. Dat brengt ons weer
anderhalf of twee uur terug van het punt. waar we van
morgen om vier uur al waren. Wie is ze? Henderson
woelde met vermoeid gebaar door zijn haar. Burgess
kwam uit dde badkamer, zijn overhemd in zijn broek
stoppend. Hij pakte zijn polshorloge, deed het om en
keek er even op. Toen liep hij de hal in. Hij moest
de huistelefoon opgenomen hebben.
Het is nu wel goed, Tierney, hoorden ze hem na
melijk zeggen
Niemand hechtte er echter bijzondere aandacht aan,
en Henderson nog wel in het minst. Hij was half in
slaap, maar zijn ogen stonden nog open, starend naar
het tapijt.
Burgess kwam weer binnen en liep doelloos heen en
weer alsof hij eigenlijk niet goed wist wat te doen.
Ten slotte bleef hij voor het raam staan. Hij schoof het
gordijn nog iets verder terzijde, zodat er meer licht
de kamer binnen kon komen. Op de vensterbank zat
een vogel. Het diertje boog het kopje terzijde.
Kom eens Plendefson. Wat is dit voor een soort
vogel? Toen Henderson niet prompt opstond, liet hij er
op volgen: Schiet op, kom nou, voordat het beest
wegvliegt. Er leek op dat moment niets belangrijkers
voor de detective te bestaan.
Henderson stond op en liep naar het raam. Zijn rug
was naar de kamer gekeerd.
Een mus, zei hij kortaf. Hij keek de man aan als
of hij wilde zeggen: Het is niet hiervoor, dat je me
hebt geroepen.
Dat dacht ik al, antwoordde Burgess. En toen, om
hem nog iets langer naar buiten te laten kijken:
Aardig uitzicht heeft u van hier. U kunt het
van me cadeau krijgen, met vogel en al. zei Henderson
verbitterd. Er viel een opmerkelijke stilte in. Geen
vraag werd meer gesteld.
Henderson draaide zich om en bleef toen stokstijf staan
Er zat een meisje op de bank. Precies op de plaats,
waar hij heel de nacht gezeten had. Geen geluid had
haar komst verraden. Niet het gekraak van een deur,
noch het geritsel van kleding. De drie mannen keken
hem doordringend aan. Als blikken konden villen, dan
werd hij op dit moment gevild. Hij spande zich tot het
uiterste in om doodstil te blijven staan. Het kostte hem
veel moeite, maar hij wist zich te beheersen. Zij keek
hem aan en hij haar. Ze was van het Angelsaksische
type. Blauwe ogen en toffee-kleurig haar zonder krul
len. dat in golvende lokken geborsteld was. Over haar
schouders hing losjes een kameelharen jas. De mouwen
bungelden er doelloos bij. Ze had geen hoed op, maar
hield stevig een tas vast. Ze zag er aantrekkelijk uit
en was nog jong. Jong genoeg in ieder geval om nog
aan liefde te kunnen geloven. Maar misschien zou zij
dat altijd wel doen en bezat zij een idealistisch tem
perament. Dat zou ten minste kunnen blijken uit de
manier, waarop zij hem aankeek. In haar blik brandde
een vertoornd vuur.
Hij bevochtigde zijn lippen even en knikte nauwelijks
merkbaar, als ware het een verre kennis, wier naam hij
zich niet kon herinneren. Verder scheen hij geen inte
resse voor haar te hebben. Burgess moest een of ander
gebaar hebben gemaakt, want plotseling waren ze al
leen.
Hij trachtte haar nog een teken te geven, maar het
was al te laat. De kameelharen jas hing al tegen de
leuning van de bank. Leeg. Toen zakte ze ineen tot een
bruine berg. Gelijk een projectiel was ze op he mafge-
schoten.
Hij trachtte haar te ontwijken en deed een stap terzij
de.
Nee, niet doen. Wees voorzichtig. Hier speculeren
ze juist op. Ze luisteren natuurlijk naar ieder woord dat
we zeggen.
Er is niets, waar ik bang voor hoef te zijn. Ze greep
zijn ai"m en schudde hem even heen en weer.
Maar jij? Jij soms? Je móét me antwoorden!
Zes uur achtereen heb ik me ingespannen om jou
er buiten te houden. Hoe is het hun gelukt om je hier te
krijgen? Hoe hebben ze je kunnen ontdekken?
Hij stompte zichzelf krachtig op de schouder.
Verduiveld! Ik zou mijn rechterarm wel tot hier
willen missen, om jou er buiten te houden.
Maar ik wil juist zo graag mét jou erin betrokken
zijn, samen met jou, nu jij in moeilijkheden zit. Je kent
me kennelijk nog niet goed genoeg.
De kus verhinderde hem om te antwoorden.
Je hebt me gekust, zei hij ten slotte, vóórdat je
nog maar zelfs wist of ik nu wel of niet
Nee, dat heb ik niet, zei ze hartstochtelijk. Nee,
ik zou me niet zó vergissen. Dat zou niemand kunnen.
Als ik dat wél had gedaan, dan zouden zij mijn geestver
mogens moeten onderzoeken! Maar zó is het niet met
me gesteld.
^Nu, je kunt gerust zijn, zei hij somber gestemd.
Ik heb Marcella heus niet gehaat. Maar ik hield niet ge
noeg van haar om nog langer met haar te leven. Dat is
de hele zaak. Ik zou haar nooit vermoord kunnen heb
ben. Ik geloof, dat ik niemand ooit zou kunnen vermoor
den, zelfs niet een man.
Ze verborg haar gezicht tegen zijn borst. Het was een
gebaar van onuitsprekelijke dankbaarheid.
Moet je me dat nu écht nog zeggen? Ik ken je toch!
Je kunt geen vlieg kwaad doen! Ik weet toch hoe je kijkt,
als er een straathond op ons toeloopt, als er een slepers
paard langs de stoep staat.
Ach, dit is eigenlijk niet het juiste moment om het je te
zeggen, maar waarom denk je dat ik van je hou? Je
denkt toch niet, omdat je zo'n knap uiterlijk hebt? Om
dat je zo briljant bent of omdat je zo stoer bent?
(Wordt vervolgd)
ssasSss
„EEN ERFENIS" door Sybille Bed
ford is uitgegeven door H. P. Leopolds
uitgeversmaatschappij n.v. Den Haag,
In dit door Clara Eggink met veel gevoel
voor nuances vertaalde werk geeft de En
gelse schrijfster een met forse streken op
gezette tekening van de „fin de siècle"-
periode in het Wilhelminische Duitsland.
Men zou het boek kunnen vergelijken met
een familieroman, maar de geschetste fi
guren hebben een dermate doordringende,
treffende en van humor getuigende karak
tertekening meegekregen, dat het niveau
van „De erfenis" dat van de gemiddelde
familieroman zeker verre overtreft. Twee
families leveren de voornaamste figuren
voor dit verhaal: een Joods patricisch
koopmansgeslacht uit Berlijn en een met
veel sympathie beschreven oude adellijke
familie uit Zuid Duitsland. Vooral de uit
laatstgenoemde kringen voortgekomen
personen doen bijzonder aangenaam aan
vergeleken met de Pruisische sfeer, die
aan het einde van de negentiende eeuw
in het grootste deel van Duitsland heerste.
De huwelijksband tussen de edelman Ju
lius en de Berlijnse koopmansdochter
Melanie eindigt met de spoedige dood van
laatstgenoemde, waarna Julius hertrouwt
met een onconventionele levenslustige en
intelligente Engelse vrouw. Ook dit huwe
lijk blijkt echter niet bestand te zijn te
gen de benauwd-muffe sfeer van het oude
Duitsland. S\pbille Bedford tekent het beeld
van dit Duitsland bijzonder trefzeker en
humoristisch als achtergrond van haar
levensecht geschilderde figuren.
Oprechte Donderdagse Haerlemse Courant
den 6 Maart 1760
OOSTENDE den 2 Maart. Door den
Capiteyn de Lille en noch
eenen anderen Caper van
Duynkerken voerende de
Fregatten la Fulvis en le
Chevre, is genomen en te
Havre de Grace opgebragt
eene Engelse Brigantyn van
24 stukken Canon en 90
man Equipage, van Livorno na Londen
gaande, geladen met 400 Baaien Zyde.
Marmer, Wijnen en andere Goederen, ge
schat ter waarde van 2 Millioen Livres;
Zy zyn volle zeven Uuren slaags geweest
en de Capiteyn de Lille heeft in het ge
vecht vier Dooden en 8 Gequetsten be
komen.
