Israel vreest thans geen Arabisch
offensief maar wel groeiende druk
Ben Goerion hoopt in het Westen
garanties en hulp te krijgen
Afrikaanse voogdij gebieden op
twee na dit jaar zelfstandig
Ku Klux Klan: draak met vele
koppen in zuiden der V.S.
Zuidwest-Afrika
tragische uitzondering
Verlies voor Labour bij
tussentijdse verkiezing
„Gezelligheidsvereniging" bestaat nu
niet meer, maar haar terreur wel
Rassenstrijd in Georgia
en Florida laait op
Tsarapkin noemt plan
van V.S. ontmoedigend
Twee Cubaanse attachés
breken met Fidel Castro
VRIJDAG 18 MAART 1960
7
Kort nieuws
Grote vraag
Niet toezien
Evenwicht een illusie
„Pravda" dankt V.S. op
voorpagina voor redding
van vier Russen
De komende kernproef
(Van onze correspondente in Jeruzalem, Mirjam Gerzon)
Nu er tekenen zijn die er op wijzen dat een hoogst explosieve situatie in het
Nabije Oosten een beetje aan het kalmeren is, heeft het zijn nut de oorzaken
en de aanleiding van een verslechtering op politiek en militair gebied aan een
onderzoek te onderwerpen. Israel houdt zijn leger paraat, zij het niet gemobili
seerd, alhoewel de troepenconcentraties van Egypte en Syrië aan zijn grenzen
menig niet-Israeliër een slapeloze nacht geven. De Israëliër die zijn geschiedenis
en derhalve ook de voorgeschiedenis van de militaire operaties kent, heeft niet
veel geloof gehecht aan de gezamenlijke actie en mobilisatie van de legers der
V.A.R. want wie iets in zijn schild voert doet dit in het geheim. „Waarom zou
president Nasser van de V.A.R. dezelfde tactische fout van vóór de Sinaï-oorlog
van 1956 begaan, toen zijn legers door de Israeli's in de Sinaïwoestijn omsingeld,
uit elkaar geslagen en verdreven werden?" Deze wedervraag hebben wij her
haaldelijk als antwoord op onze vraag vernomen over de mogelijkheden van
acuut oorlogsgeweld. Echter tijdens de Israëlische actie van 1956 werden de
Israëliërs gesteund door de opmars der Fransen en Engelsen en werd Nasser
in de steek gelaten door het Syrische leger. Vandaar ook dat men in politieke
kringen inderdaad gelooft, dat president Nasser in de uitvoering van welk plan
dan ook, alles eerst op de enthousiaste en actieve steun der Syriërs moet
kunnen bouwen.
Hulp voor Agadir. Op giro 5261 van
de stichting Oecumenische Hulp aan ker
ken en vluchtelingen te Rotterdam is tot
nu toe ten behoeve van de slachtoffers der
aardbeving in Agadir, een bedrag van
ruim 34.000,binnengekomen. Er is
voorts 15 ton goederen (meel, melk, sui
ker en kleding) naar Marokko gezonden.
De serie van grens-incidenten aan de
76 kilometer lange Israelisch-Syrische
grens en de triomfale tocht van Nasser
door Syrië, waar hij het spoedige einde
van Israel en de „heilige oorlog" aankon
digde, zijn voor Israëlische politici een aan
duiding, dat er van een zekere systematiek
en van een samengaan van oorlogsbeloften
en beschietingen van Israëlische boeren
en vissers aan de Syrische grens sprake is.
Zolang deze beschietingen nog plaats vin
den is het directe oorlogsgevaar niet ge
weken, want Israel is blijkbaar niet van
plan zich te laten beschieten, aangezien
het meent aldus in de kaart van president
Nasser te spelen.
De vraag blijft, in hoeverre Nasser uit
prestige-overwegingen bij de herhaalde
Israëlische tegenactie op een der militair
versterkte en geheel of gedeeltelijk ver
laten Syrische dorpjes op Israels grond
gebied, met groot oorlogsgeschut moet op
treden, als Israel op zelfstandige wijze, een
kleine militaire actie in het gedemilitari
seerde gebied binnen haar grenzen onder
neemt. Want dit is gebeurd. De slagen
kwamen neer aan het meer van Kinnereth
of Genesareth, zoals de bijbelse naam luidt.
Zelfs gedurende de afgelopen dagen deden
zich nog grensincidenten voor, uit de Sy
rische militaire stellingen. Van de heuvel
toppen, welke de Syriërs bezitten strijken
zij neer op de boeren en vissers in het dal.
Zij snijden de vissersnetten kapot, mitrail
leren vissersboten en bekogelen of be
schieten boeren. Door hun topografische
voordelen hebben zij een enorm militair-
taktisch overwicht op de Israëliërs. Vele
honderden klachten van beide zijden be
reiken de wapenstilstandscommissie
(M.A.C.) van de U.N.O., die in deze on
rustige zone waarnemers op verscheidene
posten heeft. De Israëlische zienswijze ver
schilt herhaaldelijk van die der waar
nemers en zeker van die der Syriërs. Men
ziet hier in de M.A.C. niet de autoriteit,
die verhinderen kan dat het gewone leven
aan Israels zijde van de grens voortgang
vindt, zonder een „zuiverings"-actie van
Israëlische zijde. Het wapenstilstandsver
drag tussen Syrië en Israel is dusdanig ge
compliceerd, dat het voor een tweezijdige
uitleg vatbaar kan zijn, iets waarvan Israel
en Syrië dan ook herhaaldelijk gebruik
maken.
De algemene opinie is, dat Israel niet
dankzij maar ondanks de UNO de ont
wikkelingsplannen aan zijn grenzen tot
uitvoer brengt. Een Israëlische vergel
dingsactie kan nimmer de verhouding tus
sen Israel en zijn nabuurstaten regelen.
Dat heeft men terdege beseft toen een Is
raëlische legereenheid het verlaten en tot
militaire vesting omgebouwde dorpje „Ta-
wafik" opblies. Het Arabische dorpje van
waar uit herhaaldelijk beschietingen had
den plaats gevonden, lag in de zogenaamde
gedemilitairiseerde zone, waar Israel noch
Syrië legereenheden mag bezitten.
Israels „zuiveringsactie was een uiting
van Israels politieke standpunt, dat gene
raal Dayan 24 juli 1959 in een artikel als
volgt vertolkte: „Zullen wij de vrede na
derbij brengen door middel van de politiek
van onze vijanden waardoor het mogelijk
is op hun gemak en een voor hen gunstig
tijdstip, vijandigheden jegens ons te be
gaan zonder de angst van een vergelding?"
Niets doen is namelijk voor menig Israëliër
ook een vorm van activiteit en het effect
heirvan is volgens hem dat men de hui
dige situatie accepteert.
Dit wellicht was de oorzaak van Israels
besluit om aan zijn grenzen niet in ledig
heid toe te zien, temeer, daar men de her
nieuwde beschietingen van de Israëlische
boeren en vissers vanuit de Syrische stel
lingen enige honderden meters van het
meer van Kinnereth vandaan als de ge
volgen zag van een opvlamming der poli-
tieke-militaire ambities van president Nas
ser. Men volgt hier nauwkeurig de radio-
en persberichten uit de Arabische landen,
waaruit volgens de Israeli's onder meer
bleek dat kleine triomfen aan de Syrisch-
Israelische grens en grote beloften over de
verdeling van Israel, voor Nasser nodig
waren om de ontevredenheid in bepaalde
Syrische kringen te overwinnen.
Zijn argumenten en plannen tijdens de
zittingen van de Arabische Liga welke in
februari plaats vonden betekenen voor Jor
danië amputatie en voor Israel vernieti
ging. Het, opslokken van een stuk Jor
danië door de oprichting van een vluchte-
lingenregering en het doorsnijden van de
Israëlische Negeb-woestijn zouden Nasser
de gelegenheid hebben gegeven de geo
grafisch van elkaar gescheiden troepen
van de V.A.R. te verenigen.
Men heeft in Israel uitgekeken naar een
verklaring van tenminste een der grote
mogendheden. Want men herinnert zich
Amerika's veroordeling van Israels straf
expeditie tegenover Egypte in 1956. Deze
werd gevolgd door de eis der U.N.O., dat
Israels leger zich uit de Sinaï zou terug
trekken. Men herinnert zich tevens de
daadwerkelijke Amerikaanse hulpverlening
aan het onderling verdeelde Libanon, enige
jaren geleden en de komst van Britse troe
pen, toen de jonge koning Hoessein van
Jordanië zich door zijn Arabische buur
staten bedreigd voelde. Bitter en veront
rust is men over het vooral in Amerika
heersende standpunt dat een wapen-em
bargo in het Nabije Oosten gewenst is.
Want men beseft dat het militaire even
wicht in dit gebied een illusie is zolang
Russische wapens plus experts gratis de
V.A.R. blijven binnenstromen.
Men gaat er in Jeruzalem van uit, dat
een krachtig en militair sterk Israel een
garantie is voor de status quo in het Na
bije Oosten is omdat geen Arabisch land
zich een oorlog met een militair sterk Is
rael veroorloven kan. Israels belang in de
status quo aan zijn grenzen is trouwens
destijds indirect een waarborg voor het
voortbestaan van Koning Hoessein van
Jordanië geweest. Wie zijn Israels ware
vrienden, vraagt men zich hier af. De reis
van premier Ben Goerion en anderen langs
de hoofdsteden van het Westen zal voor
Israel doorslaggevend wezen. Zal hij vér
strekkende garanties politieke beloften en
militaire en economische hulpverlening
verkrijgen teneinde de wedloop met Nasser
vol te houden? Zolang de Israëlische re
gering geen vertrouwen heeft in het Wes
ten, zal zij weinig geneigd zijn om zoals in
het geval van een blokkade van het Suez-
kanaal voor Israëlische vrachtgoederen,
volgens de spelregels van de „quiet diplo
macy" te blijven meespelen.
Observatiepost van de U.N.O. aan de
Israelisch-Syrische grens.
Een Joodse visser aan het meer van haaldelijk. worden Israëlische visnetten
Genesareth haalt zijn netten in. Her- kapot gesneden door Syriërs en worden
vissersboten beschoten.
Nu in Afrika de ene kolonie na de an
dere onafhankelijk wordt, is het interes
sant de balans op te maken voor wat be
treft de voogdijgebieden. Na de eerste we
reldoorlog werd op de vredesconferentie
van Parijs beslist, dat de op Duitsland
veroverde overzeese gebieden, onder de
overwinnaars zouden worden verdeeld.
Echter, deze gebieden zouden niet zonder
meer aan de koloniën van die landen mo
gen worden toegevoegd, maar kregen een
afzonderlijk statuut en bleven onder toe
zicht van de Volkenbond; het werden
mandaatgebieden van de Volkenbond. De
Volkenbond heeft de Tweede Wereldoor
log niet overleefd; wel werd een andex-e
internationale organisatie in het leven ge
roepen: de UNO.
In artikel 77 van het Handvest werd be
paald welke gebieden onder internationa
le contx-ole zouden komen. Het voogdijstel
sel zou van toepassing zijn op (1) gebie
den, welke toen onder mandaat stonden,
op (2) gebieden, welke als gevolg van de
tweede wex-eldoox-log van de vijandelijke
staten zouden worden losgemaakt en op
(3) gebieden, welke door de staten die ver
antwoordelijk zijn voor hun beheer, vrij
willig onder dat stelsel worden geplaatst.
In 1945 was het voogdijstelsel van toe
passing op de volgende gebieden (de na
men van de besturende landen zijn tussen
haakjes geplaatst): in Afrika: Togo (Gr.
Brittannië), Togo (Frankrijk), Kameroen
(Groot-Brittannië), Kameroen (Frank
rijk), Somalia (Italië), Roeanda-Oeroendi
(België), Tanganyika (Gr. Br.). Buiten Afri
ka zijn er nog: Nauru (Australië), Nieuw-
Guinea (Austr.), Stille Oceaan-eilanden
(Verenigde Staten), de Rioe-Kioe-eilanden
(Verenigde Staten), Samoa (Nieuw-Zee-
land).
Zuidwest Afrika neemt een bijzondere
positie in. Na de ooi-log 1914-1918 kx-eeg de
Unie van Zuid-Afrika „Deutsch Südwest
Afx-ika" als mandaatgebied van de Volken
bond. Echtex-, na de Tweede Wereldoorlog
heeft de Zuidafrikaanse Unie geweigerd
Zuidwest Afrika onder het voogdijstelsel
van de Vex-enigde Naties te plaatsen. De
Zuidafrikaanse regering bex-oept zich on
der meer op artikel 79 van het Handvest
van de UNO dat bepaalt, dat voor ieder
gebied, dat onder het voogdijstelsel zal
worden geplaatst ovex-eenstemming moet
worden bereikt tussen de rechtstx-eeks
hierbij betrokken staten, met inbegi-ip van
de mandataris, dus met inbegrip van de
Unie van Zuid-Afrika voor wat betreft
Zuidwest Afrika.
Waar bevinden zich nu de voogdijgebie
den op de weg die leidt naar onafhanke
lijkheid? Brits-Togo is reeds onafhanke
lijk, hoewel het deel uitmaakt van de
Goudkust, die, na onafhankelijk te zijn ge
worden Ghana heet. Een volksstemming,
waaraan de gehele bevolking kon deelne
men, toonde duidelijk aan, dat het grootste
gedeelte van de bevolking van Togo zich
wenste te verenigen met de onafhanke
lijke Goudkust. Op 6 maart 1957 wex'den
de gebieden samengevoegd tot de onaf
hankelijke staat Ghana. De onafhankelijk
heid van Frans-Togo heeft langer op zich
laten wachten. Frans-Togo zal echter op
27 april 1960 onafhankelijk worden.
Kameroen, het andere Afrikaanse ge
bied onder Franse voogdij, is reeds op 1
januari 1960 onafhankelijk geworden. Voor
wat Brits-Kameroen betreft, hier moet een
onderscheid worden gemaakt tussen het
noox-delijke en het zuidelijke gedeelte.
Bij de volksraadpleging, welke in de
herfst van 1959 in het noordelijke gebied
werd gehouden, sprak de bevolking zich
uit voor een voorlopige handhaving van
het voogdijstelsel; voorlopig want het is
te vex-wachten, dat het noox-delijke Kame
roen zich zal aansluiten bij Nigeria wan
neer dit in oktober 1960 onafhankelijk
wordt. En wat het zuidelijke gedeelte be
treft, naar alle waarschijnlijkheid zal de
bevolking zich willen aansluiten bij het
onafhankelijke Kameroen (vroeger
Frans-Kamei-oen).
Somalia zal op 1 juli 1960 onafhankelijk
woi-den. De ovex-eenkomst waarbij Soma
lia onder voogdij werd geplaatst is de eni
ge waax-in een datum werd bepaald waar
op het voogdijstelsel een einde zou nemen,
namelijk 2 december 1960. Deze datum is
dus vervi-oegd. De volgende voogdijge
bieden zullen dus nog niet onafhankelijk
worden in 1960: Tanganyika en Roeanda-
Oeroendi. Wél zullen deze gebieden bin
nenkort een grote mate van autonomie
kennen.
(Van onze correspondent in Londen)
Twee tussentijdse verkiezingen in de
Britse Lagerhuisdistricten Brighouse in
Yox-kshire en Harx-ow West bij Londen
zijn een nieuwe ernstige tegenslag voor
Labour geworden. Het was de eerste stem
busstrijd sinds de algemene verkiezingen
in oktober. Beide verkiezingen werden
veroorzaakt door het ovexdijden van het
zittende Lagex-huislid.
Labour verloor Brighouse en werd in
Harrow West een veilige Tory-zetel
door een Liberaal van de tweede plaats
verdrongen. In Brighouse, waar de socia
list Edwards een bekende figuur in de
Raad van Europa zich vijf maanden
geleden slechts met een meerderheid van
47 stemmen kon handhaven, werd zijn op
volger thans door de Conservatieve kandi
daat met 666 stemmen geklopt. Het om
gaan van deze socialistische zetel wordt
als een belangrijk succes voor de regering
beschouwd, vooral omdat het totale aan
tal kiezers, dat naar de stembus toog,
slechts drie percent minder was dan bij
de algemene vei-kiezingen.
Het ondex-linge gekx-akeel in de Labour-
partij, dat gaande is sinds de grote ver
kiezingsnederlaag, heeft haar het ver
trouwen van velen gekost, zelfs in ge
bieden, die doorgaans Labourzetels op-
levei-en. De neergang voor de socialisten
zal waarschijnlijk aanhouden zolang het
nieuwe pax-tijbeleid, dat Gaitskell tegen
veel verzet in tracht te scheppen, niet is
gevestigd.
In het algemeen plegen tussentijdse ver
kiezingen in het begin van een nieuw ge
kozen parlement met een grote regerings-
meerdex-heid voordelig uit te vallen voor
de oppositie. In plaats daarvan was er een
ommezwaai van 0,4 percent ten voordele
van de Conservatieven.
De kleine Liberale partij die slechts
zes van de 630 Lagerhuiszetels bezet
heeft weer wat moed gekregen door de
uitslag in Harrow West, waar de Conser
vatieve meerderheid afbrokkelde van
18.000 tot 11.426. Het Labour stemmen-
aantal liep met de helft terug van 12.512
tot 6.030. De liberaal eindigde als tweede
met 7.100 stemmen.
HOUSTON (UPI) In een stad waar twintig jaar lang niets was gemerkt van
de Ku Klux Klan, Houston in de staat Texas, heeft een kleine groep blanke burgers
een neger afgeranseld en hem vervolgens de drie hoofdletters „k", afkorting van
„Ku Klux Klan", op het lichaam gesneden. De wandaad trok sterker de aandacht
dan andere activiteiten van het berucht geheim genootschap in de laatste jaren,
zozeer dat men zich gaat afvragen: bestaat de Klan nog? Het antwoord moet ont
kennend luiden: de Ku Klux Klan, zoals die na de burgeroorlog werd opgericht en
zich na de tweede wereldoorlog uitbreidde tot een fel anti-religieuze, racistische
groep, is niet meer. Maar wel lopen er in Amerika vele figuren rond die een eigen
K.K.K. op touw hebben gezet. Er zijn tientallen van die groepen, elk met een eigen
leider, die men ziet aangeduid met titels als „Kleagle (Klan-adelaar), „Cyclops"
(Cycloop), „Klud" (onvertaalbaar) en „Klaliff" (Klan-kalief).
Nog maar 35 jaar geleden was de Klan
acht miljoen leden sterk, volgens zijn ba
zen. Betrouwbaarder autoriteiten hebben
het ledental nooit hoger geschat dan
100.000, waarvan er nu ten hoogste 5000
over zijn, in hoofdzaak in de zuidelijke sta
ten.
In Alabama zijn de vorige maand drie
gevallen geweest van „Klan-leden," die
negers afranselden. Twee jaar geleden
hebben zes in witte mantels en hoofdkap
pen gestoken figuren in Birmingham (Ala
bama) een neger ontmand. Vier van hen
zijn daarvoor tot twintig jaar gevangenis
straf veroordeeld, de overigen zijn nooit
achterhaald.
Hendrix, de Klan-leider in Floi'ida zegt
„het kwade element" te weren uit zijn
vereniging. Dat moet hij wel zeggen want
hij is kandidaat voor het gouverneurschap
van de staat. Enkele van zijn handlangers
hebben enkele jaren terug zelfs gepro
beerd een Klan-afdeling te stichten, die ne
gers tot het lidmaatschap zou toelaten. Dat
was de blanken te bar, en geen enkele
blanke meldde zich aan. Geen enkele ne
ger ook.
Lesje van Indianen
Twee jaar geleden heeft te Maxton, in
de staat Noord-Carolina, het meest ge-
i*uchtmakende Klan-avontuur gespeeld. In
Robeson County, waar Indianen van de
Lumbee-stam wonen, begon men ki-uisen
te verbranden, om de Indianen te waar
schuwen, dat zij zich niet met de blanken
moesten bemoeien. De Indianen, meest
boeren en zakenmensen, beschouwden
die aktie als agressie. En toen dertig Klan-
leden in een korenveld bij Moxton een mee
ting op touw poogden te zetten, trokken de
Indianen, naar de traditie hunner voorva
deren, op het oorlogspad. Driehonderd van
hen, schreeuwend, krijsend, zwaaiend met
stokken en geweren in de lucht afschie
tend, overvielen de in hun witte mantels
en kappen gehulde klannex-s, die ijlings
het hazenpad kozen. James Cole, bijge
naamd „Catfish" en „Grote Tovenaar"
van de Klan in Noord-Carolina, werd on
der een heg vandaan geplukt, waar hij lag
te bibberen. Hij zit nog in de gevangenis
wegens het aanstoken tot onlusten.
Wat er heden ten dage in Amerika
tracht door te gaan voor Ku Klux Klan
lijkt niet op de organisatie, die rechter T.
J. Jones en zijn zoon in 1865 te Pulaski,
in de staat Tennessee, als een gezellig
heidsvereniging begonnen.
De zuidelijke staten hadden de burger
oorlog verloren, 'vier miljoen negex-s wa
ren uit de slavex-nij bevi-ijd, het zuiden was
in beroex-ing. De wederopbouwwet van
1867 had tot gevolg, dat de blanke inwoners
van de zuidelijke staten uit hun grond
eigendom ontheven werden en dat dit on
der beheer van het federale leger werd ge
plaatst. In dat jaar werd de gezelligheids-
vex-eniglng van Pulaski in Nashville, even
eens in Tennessee, gereorganiseerd. Ge-
nex-aal Nathan Bedford Fox-rest, befaamd
cavaleriegeneraal van de geconfedereer-
den (zuidelijken) werd benoemd tot de
eerste „Grote Cycloop" van de Ku Klux
Klan.
Schots voorbeeld
De „Klan" was een imitatie van de
Schotse clans (familiegroepen) uit de
feodale tijd, het brandende kruis was een
imitatie van de vurige kruisen die in de
Hooglanden het sein wax-en, dat een vijand
naderde. Het doel van de Klan was de
blanken in het zuiden te beschermen, het
aantal stemmen dat negex-s konden uit
brengen te x-educeren tot nul, en in het al
gemeen allen die de zijde van de negers of
van de noordelijke staten kozen, uit het
zuiden weg te jagen. In 1877, toen genei'aal
Forrest overleed, stierf ook zijn Klan.
De huidige versie van de Klan werd in
1915 gesticht, in de oorlogsvei-warring,
door Joseph Simmons te Atlanta. In vijf
jaar was de gx-oepering uitgegroeid tot een
factor van grote politieke betekenis, en al
in 1919 werden in 27 staten tweehonderd
Klan-bijeenkomsten gehouden, waar ge
ageerd werd tegen negers, joden en katho
lieken. In dat jaar had de Klan de hand in
25 x-assenrellen, waarvan die te Chicago de
ernstigste was. Bij dat oproer kwamen 23
negers en 75 blanken om het leven.
Maar enkele jax-en later begon het getij
te verlopen en opnieuw verdween de Klan.
In de dex-tiger en veertiger jaren keerde
ze weer terug, maar niet als een nationa
le organisatie, het was weer een soort ge
zelligheidsvereniging voor volwasse
nen, met geheime wachtwoorden, maar
MOSKOU (Reuter) Op de voorpagina
van de „Px-avda" moest donderdag de po
litiek het veld ruimen voor kapij over de
redding van vier Russische militairen, die
op de Stille Oceaan in een landingsboot op
drift waren geraakt, door een Amex-ikaans
vliegdekschip. De pagina wex-d ingenomen
door foto's van de vier geredden en de hun
door premier Kroesjtsjev gezonden geluk
wensen, van president Eisenhower en bur
gemeester George Christopher van San
Francisco. Ook was een dankbetuiging af
gedrukt, die de Sovjet-Russische minister
van Defensie maarschalk Malinovsky aan
zijn Amerikaanse collega Thomas Gates
had gezonden.
Kroesjtsjev zelf heeft president Eisenho
wer zijn „diepgevoelde dankbaarheid" be
tuigd voor de redding der Russische mili
tairen, die volgens hun eigen verklaring 49
dagen lang met hun boot hadden rondge
zwalkt voordat zij door het Amerikaanse
vliegdekschip „Kearsage" werden opgepikt
en naar San Fx-ancisco gebracht. Men ver
wacht, dat het viertal een paar weken in
een ziekenhuis verpleegd zal worden.
ook mantels, kappen en brandende krui
sen.
Acht Amerikaanse staten bezwoeren de
dreiging door te verbieden dat in het open
baar maskers of mantels als vermomming
werden gebruikt, uitgezonderd tijdens het
carnaval. Toen de Klan-leiders onver-
momd voor hun overtuigingen moesten
uitkomen waren zij aanzienlijk minder op
standig. In 1952 en 1953 werden ruim hon
derd mannen, die zeiden van de K.K..K. te
zijn veroox-deeld wegens een epidemie van
ranselpartijen en enkele ontvoeringen in
de staten Noord- en Zuid-Cax-olina. De
Klan is, al is zij uiteengevallen, haar
angel nog niet verloren.
ATLANTA, GEORGIA (UPI) In de
plaatsen Savannah (Georgia) en St. Augus
tine (Floria) is het gistex-en tot botsingen
gekomen tussen negers en blanken. De
politie kwam tussenbeide, gebruik makend
van de politieknuppel en van traangas.
In St. Augustine hing de rel samen met
cafetax-ia-demonstraties, die daar al drie
dagen achtereen bij één etablissement
plaats vinden. Acht negerstudenten gingen
daar donderdagochtend om 10 uur naar
binnen en namen plaats aan de lunch
tafels. Toen de studenten vier uur later
vertrokken, werden zij afgeranseld door
ongeveer honderd blanken, die zich voor
de zaak hadden verzameld. De politie ar
riveerde en zij beval de negers zich te ver
wijderen.
In de binnenstad van Savannah kwam
het tot een handgemeen tussen groepen
blanken en negers. Pas toen de plaatse
lijke politie assistentie had ontvangen van
24 man van de staatspolitie en met traan
gas had gewerkt, kon de rust worden her
steld.
De politie noemt de toestand in Savan
nah explosief, omdat er ter viering van
St. Patricks Day zeer veel mensen naar
de stad zijn gekomen. Onder de neger
bevolking heerst grote ontevredenheid
over het traineren van de maatregelen tot
opheffing van de rassenscheiding.
GENEVE (Reuter) De Sovjet-Unie
heeft dondex-dag op de conferentie over
het stopzetten van kernwapenproeven te
Genève critiek geleverd op het Ameri
kaanse voornemen om in januari 1961 een
kernappax-aat ondergronds tot ontploffing
te brengen.
De Russische afgevaardigde Tsarapkin
noemde het nieuws „zeer ontmoedigend",
aldus is in conferentiekringen gezegd.
Maar zijn opmerkingen waren „mild" in
vergelijking met vroegere aanvallen op de
Vex-enigde Staten. Tsarapkin zei, dat geen
overeenstemming was bereikt over het ar
tikel in het voorgestelde vex-drag aangaan
de ontploffingen voor vreedzame doelen.
Hij sprak de hoop uit, dat er tegen de tijd
van de voorgenomen Amerikaanse kern-
px-oef een vex-drag tussen Oost en West
zou zijn.
De Amei-ikaan James Wadsworth zegde
toe, dat de ontploffing in ovex-eenstem
ming zou zijn met de bepalingen, die in
het verdx-ag zouden worden neergelegd.
Alle gegevens, die de explosie zou ople-
Alle gegevens, die de explosie zou ople-
vei-en, zouden ter beschikking gesteld
worden van alle belanghebbende landen.
Natuurkundigen uit alle landen, die de
proef willen bijwonen, zouden welkom
zijn, aldus Wadsworth.
Canadees voorstel
OTTAWA (UPI) De leider van de
oppositie. Lester Peax-son heeft in het
Canadese Lagerhuis geoppex-d, dat de on-
dex-grondse kernproef, die de Verenigde
Staten in New Mexico willen houden, zal
plaats vinden onder internationaal toe
zicht. Pearson betoogde, dat de gegevens,
welke deze proef zal opleveren, misschien
zullen helpen het px-obleem van detectie
van ondergx-ondse ontploffingen op te los
sen. Hij bepleitte dat px-emier John Die-
fenbaker zijn voox-stel met Washington
zou opnemen. Diefenbaker antwoordde
dat dit idee het overwegen waard is en
dat het door de x-egering zal worden be
studeerd. Het is echter niet nodig spoe
dig een beslissing te nemen.
WASHINGTOxN. (UPI) Twee hoge Cu
baanse functionarissen hier hebben er de
brui aan gegeven de regering Fidel Castro
nog langer te dienen. Commander Miguel
F. Pons, Cubaans gedelegeerde bij de in-
ter-Amerikaanse defensieraad, deelde op
een besloten zitting van dit orgaan mee
dat hij ontslag nam. Uit ingelichte bron
wordt vernomen dat hij de raad vertelde
dat Castro te egocentrisch is om een doe-
treffende en verantwoordelijke regering te
kunnen leiden. Pons,die een ijverig aan
hanger van Castro en de revolutie is ge
weest, noemde Castro een stroman van
het internationale communisme".
Kapitein Angel L. Saavedra heeft ver
klaard dat hij ontslag heeft genomen als
militair en luchtvaartattaché op de Cu
baanse ambassade. Hij was een geheime
agent van Castx-o op de ambassade en
werd door Castro bevorderd toen de Cu
baanse leider in april van vorig jaar een
bezoek aan Washington bracht.
