Bulgarije speelde het beste voetbal,
Nederland was
het
produktiefst
Machinaal
Hoop
Feller
=™EIGEH BEELD—
Drie voortreffelijke goals
van Tonnie van der Linden
VOETBALZEGE VAN NATIONAAL ELFTAL (4-2)
Tevreden stemming in de
Nederlandse kleedkamer
Beslissende goals in
de tweede helft
Lenstra bondsridder
van de KNVB
MAANDAG 4 APRIL 1960
ll
Evenals in zovele andere Oosteuropese
landen, waar de communistische ideolo
gie als de enige ware wordt beschouwd,
is in Bulgarije de staatsbemoeienis met de
sport groot. En aangezien sportsuccessen
uitermate belangrijke schakels zijn in het
systeem, zijn uitblinkers in de sport bur
gers met hoge waarde. Zij worden met
een slechts schijnbaar belangrijke be
trekking in staat gesteld om hun sportie
ve talenten tot volle ontplooiing te bren
gen. Men noemt ze staatsamateurs. Ko
men ze tot individueel grote prestaties
dan staat hun een als het moet nog roos
kleuriger bestaan te wachten en worden
ze onderscheiden tot „meester" of „ver
dienstelijk meester in de sport". Ook de
Bulgaarse ploeg die zich gisteren zo soe
pel over de grasmat van het Olympisch
Stadion bewoog en na perioden van groot
overwicht toch een nederlaag van 4-2 te
slikken kreeg, telde enkgle van die ver
dienstelijke Bulgaarse staatsburgers.
Wij bekennen het ten volle, wat die
Bulgaren aan staaltjes voetbal lieten zien
was meer dan voortreffelijk. Zij hadden
een conditie waaraan slechts weinig voet
balploegen kunnen tippen en hun vaardig
heid met. de bal grensde aan het acroba
tische. Maar hoe leuk dat alles ook was
voor het oog van de pure voetballiefheb
ber, boeien kon dat Bulgaarse spel op
den duur toch niet. Het hield te weinig
verrassing in. Steeds maar weer dat zui
vere schuiven van de bal van man naar
man, verliest op den duur zijn bekoring.
Het doet veel te machinaal aan. Slechts
een heel enkele keer zagen wij een varia
tie in het aanvalsspel met een sprint in
de ruimte voor een lange throughpass.
Met dat wel zuivere, maar veel te ver
doorgevoerde samenspel in meest drie
hoekscombinaties kregen de Nederlandse
verdedigers steeds maar weer de gelegen
heid om in te grijpen.
Waarbij dan nog kwam dat de Oosteuro
pese aanvallers één groot zwak punt ver
toonden: het schieten. Een schot van bui
ten het strafschopgebied zag men van hen
zelden en in de gevallen dat men het er
op waagde was de richting volkomen
zoek. Neen, voor ons was het Bulgaarse
spel hoe goed van kwaliteit dan ook
te slaapverwekkend op den duur. En
nu mag men dan in de watten gelegd
worden als staatsamateur en na een ja
renlange training onder leiding van de
capabelste mensen de hoogste kundig
heidsgraad bereiken als individu en als
ploeg, het steeds maar spelen volgens de
alleenzaligmakend geachte regels van het
boekje werkt het machinale voetbal wel
dermate in de hand dat het handelen op
eigen inzicht en eigen gevoel volkomen ver
drongen wordt.
En dan verder: het Bulgaarse spel mis
te toch ook wel veel felheid. Dat trof ons
het meest toen de Bulgaren in de tweede
helft achter kwamen te.V staan'. 'Goed, zij
verhoogden het tempo, maar dat duurde
slechts heel kort en dé prikkel om alsnog
met inzet van alle krachten een beter re
sultaat te behalen liet vergeefs op zich
wachten. Daar voorzag het systeem
niet in. De machine reageerde niet op
tegenslag en liep goed gesmeerd
verder tot het einde van de voor een
voetbalwedstrijd vastgestelde tijdslimiet.
Wij geven het royaal toe: de Bulgaren
speelden beter voetbal, maar ook veel
saaier enonproduktiever en men zal
zich in Bulgaarse kringen eens ernstig
moeten gaan bezinnen op het feit dat een
voetbalmatch niet wordt beslist met een
cijfer van een jury voor algemene kun
digheid, maar door doelpunten.
Uit het bovenstaande mag men begrij
pen dat wij de overwinning van het Neder
lands elftal verdiend achten. Dat wil even
wel niet zeggen dat het Oranje-team tot
een topprestatie is gekomen. Zeker niet.
Spelers als Moulijn, Klaassens en Kuys
leken aan voorjaarsmoeheid te lijden, ter
wijl het verband tussen de linies toch ook
niet direct jeware genoemd kon worden.
Daar stond evenwel tegenover dat het
spel van de drie debutanten en dat kan
tot grote tevredenheid stemmen toch
wel hoop inhield voor de toekomst. Muller
en Groot speelden geen grootse wedstrijd,
maar voldeden toch wel, terwijl
Mijnals als spil zeer goed werk deed. Zij
verdienen in de volgende interlandwed
strijd tegen de Belgen meer routine
op te doen. Het zou ons niet verbazen als
in deze wedstrijd vooral een speler als
Henk Groot tot grote verrichtingen zou
komen. Want juist hij ging gisteren
in Amsterdam steeds beter wennen aan
het samenspel met enerzijds Rijvers, an
derzijds Van der Linden. En zijn reputatie
als topscorer in de eredivisie moet hij nog
waar maken.
Zoals reeds geschreven, de Bulgaren lie
ten voortreffelijk voetbal zien met een
zeer groot gevoel voor de combinatie.
Vooral in het timen en plaatsen van de bal
waren zij hun Nederlandse tegenstanders
verre de baas. Het moet ons evenwel
van het hart dat de Nederlanders het hun
dikwijls ook wel erg gemakkelijk maakten
zij lieten de Bulgaren de gelegenheid dat
„schuifwerk" tot in de perfectie uit te voe
ren. En dat was niet gebeurd als men in
de diverse linies alles in het werk had ge
steld om het tempo zo hoog mogelijk te
houden en als men feller op de bal had
gezeten.
Men liet nu de Bulgaren steeds maar
weer positie kiezen zonder dat de man die
de bal in bezit had fel werd geattaqueerd.
Was dat wél gebeurd, dan was zeer waar
schijnlijk de rust uit het Bulgaarse spel
verdwenen en daarmede de veelheid van
mogelijkheden tot het opzetten van aanval
len. Nu liet Nederland zich voor rust een
spel opdringen dat bij voldoende produkti-
viteit van de Bulgaren tot grote nadelige
gevolgen had kunnen leiden.
Niettemin, Nederland buitte na rust de
kansen uit en won zodoende de match met
twee doelpunten verschil en dat mag voor
waar een prestatie genoemd worden tegen
een ploeg die in de laatste maanden van
het vorig jaar overwinningen boekte op
Rusland, Frankrijk en Joegoslavië.
E. Koning
(Van onze sportredacteur)
Met een overwinning van 4-2 op Bulgarije heeft het Nederlands voetbal
elftal gistermiddag voor 65.000 toeschouwers in het Olympisch stadion in
Amsterdam een prestatie van de eerste rang geleverd. Vooral die vier
goals vóór, want de laatste keer dat de Bulgaren vier doelpunten tegen zich
gescoord zagen was bijna twee jaar geleden in de heksenketel in Rio de
Janeiro, waar het Braziliaanse elftal, dat het wereldkampioenschap zou
gaan winnen, de Bulgaren met 4-0 versloeg. Nu moet men niet direct den
ken dat Bondscoach Schwartz nu een voetbalploeg geformeerd heeft, die
het tegen de Brazilianen kan gaan opnemen, zeker niet, maar een gematigd
optimisme omtrent de toekomst is wel degelijk op zijn plaats. Toegegeven,
de Bulgaren waren gedurende een belangrijk deel van de wedstrijd in de
meerderheid, maar daar stond tegenover dat Nederland een meester bleek
in het uitbuiten van kansen. Rn dat is een uiterst belangrijke eigenschap
van een elftal. Vooral midvoor Tonnie van der Linden had een produktieve
middag met drie doelpunten van hoge kwaliteit. En het scheelde nog maar
enkele centimeters of hij had er een viertal op zijn naam gebracht. Zijn
schot dreunde evenwel tegen de bovenlat. Daar stond echter tegenover
dat het hem bij zijn derde goal geducht mee zat. Op 30 meter afstand -
schuin van het doel af - loste hij namelijk zo'n onverwacht schot, dat
doelman Naidenov volkomen verrast werd. En met grote snelheid ver
volgde de bal toen zijn diagonale weg naar de bovenhoek en werd pas
door het zijnet in zijn vaart gebroken.
Dat betekende een voorsprong van 3—2 en dat was oneindig veel meer dan de
duizenden op de tribunes verwacht hadden. Want Bulgarije speelde niet alleen
voetbal van veel hogere kwaliteit, maar had reeds vijf kwartier laten zien over een
oerslerke verdediging te beschikken. Een verdediging evenwel die alleen raad wist
met aanvallen volgens het boekje^en duidelijk in moeilijkheden kwam bij zeer on
verwachte handelingen van de opponenten. En dat had vier glasheldere goals tot
gevolg, de laatste van debutant Henk Groot die enkele minuten voor het einde een
voorzet van Van der Kuil met een beheerste hoofdknik tot een doelpunt omboog.
De vierde goal in wording
Een televisietoestel aldus een mis
schien reed,- aan velen bekende definitie
is een apparaat van zevenhonderd tot dui
zend gulden, waarop men films kan be
kijken die men tien jaar geleden voor der
tig cent kon zien. Met een variant daarop
mag men thans zeggen, dat een televisie
toestel een apparaat, is, waarop men Ne
derland niet van Bulgarije heeft zien win
nen, omdat er in België competitiewedstrij
den werden gespeeld. Er zijn nu eenmaal
grenzen. Tenslotte is voetbal geen sport
maar een zakelijke onderneming.
In zulke gevallen herinneren de echte,
doorgewinterde liefhebbers zich het Mexi-
caande hondenhok, dat onze voorouders als
radio leerden kennen en waarderen. Het
grote voordeel daarvan is dat men kan
kiezen uit drie programma's: Hilversum 1,
Hilversum 2 en Scheveningen, welk laat
ste station het dichtst het ideaal van een
nationale omroep benadert. De Nederland
se radio doet buurman Belg blijkbaar geen
concurrentie aan. Waarom niet? Zijn onze
verslaggevers zo slecht, dat niemand er
voor thuis blijft? Helaas, dat moeten wij
wel aannemen.
Hoe dan ook, gisteren werd onze plaats
op de tribune ingenomen door Dick van
Rijn, de man die zo geestdriftig het zijne
bijdraagt tot de Europese eenwording door
het Engelse woord voor doelpunt juichend
uit te spreken als de naam van het Franse
staatshoofd. Hij probeerde de indruk te
weken van sublieme onpartijdigheid door
in het spel van de tegenstanders luidkeels
die kwaliteiten te prijzen, waar zij vol
strekt geen kivaad mee konden aanrichten,
zoals de onvruchtbare techniek. De Bul
garen, zei hij met professionele bezorgd
heid in zijn guttuale uitbarsting, kunnen
letterlijk alles met de bal, behalve het ding
laten praten. Dat hoefde immers niet, want
praten deed hij wel, tweemaal drie kwar
tier, geestdrift opwekkend met kunstma
tige ademhaling knetterend, kletterend,
kwetterend.
Zo'n verslaggever bedrijft een eigenaar
dig spelletje: hij ziet, hij ziet, wat u niet
ziet, wat niemand ziet. Hij schept de illusie
van een uitermate levendige partij door
schijnbaar de verrichtingen op de voet te
volgen en zich dan keer op keer door tref-
fennde uitschieters te laten verrassen. Op
die manier bewijst hij de superioriteit van
de radio boven de televisie als bevorderaar
van onze zelfwerkzaamheid. De televisie
biedt immers slechts een passief genoegen
door de dingen te laten zien zoals ze wer
kelijk gebeuren. De radio daarentegen
dwingt, nee inspireert ons tot activiteit, mtot
het maken van een eigen voorstelling.
Zo kon men deze zondag twee keer ge
nieten van een wedstrijd, die 's avonds in
de op het scherm gebrachte filmflitsen
geheel anders verliep en toch dezelfde uit
slag opleverde. Commentator Bep Bak-
huys geloofde kennelijk niet in de wonde
ren van de techniek en vervulde ons met
angst en beven, dat het achteraf toch nog
op een nederlaag zou kunnen uitdraaien.
Hij stamelde aanmoedigingen en schreeuw
de waarschuwingen („pas op je dekking,niet
zo pingelen daar in het middenveld") onze
huiskamer binnen. Wij slaakten een zucht
van verlichting, toen er ondanks alles ge
lukkig geen wijziging in de score kwam.
Jan Cotatar leverde daarop een tweede
proeve van de destructieve kracht der
televisie. Hij had de zojuist tot bondsridder
geslagen Abe Lenstra en de blonde debu
tant Henk Groot van het feestelijke diner
meegesleept naar de studio in Bussum om
hen zinloze antwoorden op onnozele vra
gen te laten geven. Dat had hij niet moeten
doen. In de eerste plaats hebben die jon
gens recht op hun ijstaart. In de tweede
plaats hebben wij in deze tijd, waarin
toch al zoveel zekerheden wankelen, be
hoefte aan de instandhouding van helden.
De radio doet dat allemaal anders en beter.
Die staat de bewonderaars toe hun eigen
beelden te vormen. In de sportrevue van
zes uur of daaromtrent kwam Tony van
der Linden aan het woord. Gevraagd naar
zijn bevindingen met veel grotere tegen
standers sprak hij deze woorden van
stichtse wijsheid: „Ach, ze koken allemaal
met water!" Uit dat doeltreffende hoofd
heeft dat stellig iets te betekenen. Laten
wij er eens over nadenken.
Omdat wij van voetbal nu eenmaal nooit
genoeg kunnen krijgen, werden wij tegen
middernacht nog getracteerd op enkele
tafrelen uit de krachtmeting tussen Groot-
Brittannië en onze oranje amateurs. E?
was opvallend verschil in kwaliteit. Het
deed bijzonder sympathiek aan, dat men
blijkbaar om in stijl te blijven een ama
teurcineast naar Zwolle had gestuurd.
Ko Brugbiei
had gehad door het voortdurend combi
neren van de Bulgaren, waardoor de
situatie voor zijn doel zich steeds wijzigde.
De Munck was het in 't geheel niet eens
met de scheidsrechterlijke beslissing wat
betreft het tweede Bulgaarse doelpunt. „Ik
had mijn hand op de bal en die werd er
door die midvoor onder vandaan gescho
ten", zo luidde de lezing van De Munck,
waar echter een andere uitleg van scheids
rechter Campanati tegenover stond.
Met assistentie van een van zijn grens
rechters, Genei, die als tolk (in het Duits
fungeerde, vertelde de 36-jarige Milanese
industrieel, die reeds vijf jaar internatio
naal fluit, dat hij duidelijk had geconsta
teerd, dat de bal in het doelgebied rolde
en dat De Munck vergeefse pogingen deed
hem te pakken. Vandaar dat hij geen
enkele reden had het doelpunt te annu
leren. Overigens was hem deze wedstrijd
niet moeilijk gevallen. Speciaal roemde hij
van het Nederlands elftal de conditie.
Terug naar de Nederlandse kleedkamer,
waar de debutant Bennie Muller moe op
een bank neerviel„Joh, wat speelden die
Bulgaren goed. Ja, in het begin had ik wel
last van zenuwen, maar later ging dat in
de strijd wel over".
Humphrey Mijnals, de debuterende spil:
„Het viel wel mee! Al ging het wel snel".
Aanvoerder Kees Rijvers was alleszins te
vreden over zijn ploeg. „Wij mochten in
dividueel dan iets tekort hebben gescho
ten bij de Bulgaren, als ploeg waren wij
beter en sterk. Bovendien hebben wij vier
magnifieke goals gemaakt."
Ook bondscoach Elek Schwarz was te
vreden over het bereikte resultaat met
zijn ploeg, die niet minder dan drie debu
tanten telde. „De jongens hebben intelli
gent en spontaan gespeeld. De taktiek heeft
gezegevierd. Het was de mooiste uitslag
die wij in jaren hebben gehad. De Bul
garen waren sterker, akkoord, maar de
jongens begrepen de situatie goed. En dat
is voetbal En vergeet niet, dat Bulga
rije Frankrijk en Rusland heeft verslagen!
Internationaal is het daarom een goed re
sultaat." De heer Schwarz verheelde niet,
dat de debutanten beter kunnen dan ze nu
hebben gespeeld, maar voor een belangrijk
deel weet hij dit aan de zenuwen.
Dat Tonnie van der Linden met zijn drie
doelpunten in een opperbeste stemming
verkeerde, behoeft haast niet vermeld te
worden. Bescheiden als hij is, zocht hij
echter stilletjes de douche op. En in de eer
van de overwinning liet hij ten volle zijn
ploeggenoten delen.
En toch, een enerverende wedstrijd zo
als wij bij voorbeeld verleden week
woensdag zagen op Highbury in Londen
tussen Sparta en Glasgow Rangers was
het bepaald niet. Daarvoor was het spel
vooral in de eerste helft te loom.
Want Bulgarije begon al direct ragfijne
combinaties op de grasmat te leggen, die
evenwel slechts in zeer zeldzame geval
len een afwerking vonden met een schot
van redelijke richting.
Toch namen de Bulgaren al in de ne
gende minuut de leiding. Bij een frontale
aanval reageerde de jongste speler van
het Bulgaarse elftal de negentienjarige
linksbinnen Yakimov het eerst op een
korte throughpass van midvoor Panayo-
tov en prikte de bal daarop beheerst ach
ter doelman De Munck.
Nederland probeerde daarna het tik
tak-spelletje van de Bulgaren te spelen,
maar miste daar duidelijk de capacitei
ten voor. Het plaatsen was niet zuiver
en het begrip voor eikaars bedoelingen
ontbrak. Daarbij vertoonde het Neder
landse spel een zekere voorjaarsmoeheid,
zodat de Bulgaarse verdediging het vrij
gemakkelijk had.
Totdat in de 22ste minuut Van der Lin
den de bal in bezit kreeg na een misver
stand tussen twee Bulgaren. Enkele me
ters over de middenlijn nam hij de bal
mee en ondernam vervolgens een rush,
die door geen Bulgaar meer te stuiten was.
In moeilijke positie en in de rug gehin
derd door de te hulp geschoten Manolov
schoof hij de bal via de rechterpaal in
het net achter de reeds verslagen doel
man Naidenov.
Kopstoot
Ook na rust speelden de soepele Bulga
ren de bal in grillige figuren steeds weer
naar het Nederlandse strafschopgebied
Diev vervulde daar als zwervende rechts
buiten steeds een voorname rol bij
maar oh wat onprodulttief was dit op den
duur slaapverwekkende voetbal. Slechts
Yakimov slaagde erin een schot van rich
ting af te vuren, maar een treffer werd
het dankzij De Munck niet.
Nederland begon het daarna steeds meer
in de lange crosspass te zoeken en daar
hadden de Bulgaren enkele keren niet van
terug. Zoals bij de aanval, waarbij Mul
ler de bal over grote afstand naar Mou
lijn dirigeerde, die met een razendsnelle
sprint twee Bulgaren voorbij vloog. Zijn
voorzet bereikte Van der Linden, die zijn
rechterwreef met grote vaart achter de
bal zette. Het leer knalde evenwel van
de lat met grote vaart in het veld terug.
En weer trokken daarna de Bulgaren ten
aanval. De conditie en technische vaardig
heid konden een ieders bewondering weg
dragen, maar schieten, neen daar was in
Sofia blijkbaar niet in geoefend door de
„meesters in de sport". Ook het veel min
der vaardige Nederland lukte het niet.
Van der Linden kopte net. over, waarna
een schot van Rijvers afketste op een Bul
gaars lichaam, terwijl de doelman al
verslagen was.
De beslissing
Toch hadden de 65.000 toeschouwers
nog plotseling reden tot een uitbundig
juichen. Dat was in de 34ste minuut toen
Van der Linden zijn reeds genoemde der
tig meterschot afvuurde, dat Naidenov vol
komen verraste.
Deze voorsprong van 3-2 was het sein
voor Nederland om de verdediging te ver
sterken. Muller bleef in de achterste li
nie, terwijl Rijvers diens plaats innam.
En van dat moment af was er voor de
Bulgaren helemaal geen doorkomen meer
aan. De prikkel tot massaal offensief
bleef uit en Nederland kon zonder al te
veel moeite de premie van 750,- veilig
stellen. Het werd zelfs nog 4-2 toen enkele
minuten voor het einde Van der Kuil de
bal scherp en hoog voor het doel plaatste.
Naidenov greep mis en Groot, die er in
de tweede helft steeds beter was ingeko
men, veerde hoog op om de bal met een
knikje naar het zijnet te koppen. Niet
lang daarna kondigde scheidsrechter
Campanati aan dat de Nederlandse zege
op Bugarije definitief was. Een welver
diend applaus begeleidde daarna de Ne
derlanders naar de kleedkamers. De re
vanche voor de nederlaag van 3-2 in het
Wassilevski-station in Sofia op 13 mei
1959, was een feit.
Abe Lenstra, die in 1940 tegen Luxem
burg in het Nederlands elftal debuteerde
en in totaal 47 interlands speelde, is zon
dag na afloop van de wedstrijd Nederland-
Bulgarije benoemd tot bondsridder van de
KNVB. Een onderscheiding die hem is
verleend op grond van zijn vele diensten
voor het Nederlands elftal in het bijzonder
en het Nederlandse voetbal in het alge
meen.
Abe Lenstra kreeg deze onderscheiding
uit handen van bondsvoorzitter A. L. M.
Schroder tijdens het diner na afloop van
Nederland-Bulgarije. Hij is de eerste ac
tieve voetballer die deze onderscheiding
heeft ontvangen.
Humphrey Mijnals gaat na afloop op
de schouders van zijn bewonderaars.
En terecht, want, de Surinamer had
een meer dan redelijke partij gespeeld
in zijn eerste interlandwedstrijd voor
Nederland.
Dat gaf de burger moed en zo waar had
Nederland zes minuten later een voor
sprong. Van der Linden stond volkomen
vrij voor het doel en dus richtte Van dei-
Kuil de bal in zijn richting. Het resultaat
bleef niet uit. Met een ferme kopstoot di
rigeerde de D.OS-speler de bal ongehin
derd langs de grijpende handen van Naide
nov in het net (2-1).
De Bulgaren hadden echter direct een
antwoord klaar. Nauwelijks hadden ze af
getrapt of rechtsbuiten Diev glipte langs
de Nederlandse verdediging en lanceerde
toen een scherpe, lage voorzet, waar De
Munck de grootste moeite mee had. Hi.
liet de vervaarlijk draaiende bal los
waarna het voor Panayotov een koud
kunstje was de bal in het net te trappen
De Bulgaren bleven elkaar daarna de bal
met zeer zuivere passes toespelen, maai
veel schoten kwamen er niet uit voort
En zo legden hun uitstekende conditie en
hun zeer grote vaardigheid geen noe
menswaardig gewicht in de schaal. Wel
moest Mijnals, die er steeds beter in
kwam. Diev het schieten beletten met een
ferme sliding, maar daar stond tegenover
dat ook Van der Linden een kans kreeg
(hij schoot echter naast) en een schot
van dezelfde speler zeer fraai door Nai
denov werd gehouden.
Vreugde om een goal. Rijvers, Groot
en Mijnals wensen Tonnie van der
Linden geluk met een van zijn treffers.
Nederlandse jeugd stelde
tegen Niederheim teleur
Met Piet van der Kuil voorop, die dade
lijk voor zich een kop thee inschonk, kwam
het Nederlands elftal moe, maar vol
daan de kleedkamer binnen. Er was
geen juichstemming, maar wel grote te
vredenheid over het bereikte resultaat.
Spelers schudden elkaar de hand een
gelukwens met de overwinning en wel
dra volgden anderen, officials van de
KNVB, onder wie bondsvoorzitter Schro
der, dit voorbeeld. Terwijl de een reeds
onder de warme douche stond, gaf de
ander nog een uitvoerig relaas over de
wedstrijd, zoals Roel Wiersma, die de be
wegelijke Bulgaren maar lastige tegen
standers had gevonden, waarmee Kees
Kuys het roerend eens was. Zoals ook
Frans de Munck, die een rusteloze middag
De wedstrijd tussen het Nederlands
jeugdelftal (spelers 16-18 jaar) en de
jeugdploeg van Niederrhein, die zondag
morgen voor 800 toeschouwers op het
terrein van AFC in Amsterdam werd ge
speeld, is geëindigd met een 0-0 score. Het
duel was zeer teleurstellend.
Henk Groot die (niet zichtbaar) ach
ter doelman Naidenov staat heeft
de vierde treffer voor Nederland doen
aantekenen. Dimitrov doet een ver
geefse poging de door de Ajaxied in
gekopte bal zijn weg naar het net te
onderbreken.
Van der Lijidens eerste treffer. Zwaar
gehinderd en in moeilijke positie ten
opzichte van het doel, schuift hij de
bal langs de Bulgaarse doelman Nai
denov.
