De Gaulle bepleit Frans-
Britse verbondenheid
Vast tapijt
Autonome taak van de filmkunst
Hooggestemde rede in Westminster Hall
Von Brentano oefent felle
critiek op de Sovjet-Unie
Israëlische
vierdaagse
Parijs is verguld met ontvangst
van de president in Londen
Wm Dubbele stuks aanbieding
17.90
Kreymborg
Eigen uitdrukkingsvorm in een
keur van experimentele films
Londense City weet geen raad
met miljoenen ponden sterling
Westelijk beraad over de
ontwapeningsconferentie
VRIJDAG 8 APRIL 1960
5
(Van onze correspondent in Londen
President De Gaulle heeft gisteren in
zijn rede in de Westminster Hall, waar
hem een luisterrijke ontvangst werd be
reid (hij werd met korte toespraken ver
welkomd door de Lord Kanselier (voorzit
ter van het Hogerhuis) en de Speaker
(voorzitter van het Lagerhuis) in hun met
goud bestikte zwarte toga's en hun tot op
de schouders reikende grijze pruiken op)
de oprecht klinkende verzekering gege
ven, dat Frankrijk en Groot-Brittannië on
danks bepaalde meningsverschillen,
schouder aan schouder staan. Hij bracht
hulde aan premier Macmillan voor diens
voorbereidend werk voor de topconferen
tie. De vier staatslieden, die binnenkort in
Parijs bijeen zullen komen, kennen en res
pecteren elkaar. Wij gaan naar de confe
rentie als reizigers met een lange en moei
zame tocht voor de boeg, aldus De Gaulle.
Frankrijk is zich ervan bewust wat er
op het spel staat en is, zonder overdre
ven verwachtingen, vervuld van redelijke
hoop. Hij stelde de vraag welke andere
twee landen het zo eens zijn wat hun eind
doel betreft als Frankrijk en Groot-Brit
tannië. Zij weten beter dan wie ook, dat
niets de wereld kan redden behalve de
eigenschappen, welke juist zij in zo bijzon
dere mate bezitten, namelijk wijsheid en
vastberadenheid.
In zijn, in het Frans uitgesproken, rede,
die hij zonder de geschreven tekst te raad
plegen op rustige, ernstige wijze voor
droeg, met een minimum aan gebaren,
haalde hij de oorlogsherinneringen op,
daarbij opnieuw hulde brengend aan Chur
chill, die hem vergenoegd aankeek. Boven
alles, zei de Gaulle, zijn het zijn grote na
tionale eigenschappen, die het Britse volk
in staat hebben gesteld de hoofdrol te spe
len toen de storm het hoogtepunt had be
reikt. Het was alsof De Gaulle met afgunst
sprak over het solide Britse parlementai
re systeem. In twintig jaar hebben slechts
vier staatslieden Groot-Brittannië geleid,
riep hij in vervoering uit. De Gaulle zei
ook, dat zijn meningsverschillen met Win
ston Churchill tijdens de oorlog, als het er
op aan kwam, van ondergeschikte aard
zijn geweest.
Kernwapens vernietigen
Tegenover de dreiging van gigantische
wapens en nu er sprake is van ontspan
ning wendt Frankrijk zich uit instinct .en
verstandelijke overwegingen tot Groot-
Brittannië. Het voelt dat Britten en Fran
sen, wetende wat zij waard zijn, niet het
hoofd zullen verliezen, zoals soms wel eens
met reuzen het geval is, en dat het hun
bestemming is samen te werken voor de
vrede. Frankrijk gelooft, aldus De Gaulle,
dat deze vrede alleen kan worden bereikt
wanneer de algemene vr.ees voor plotse
linge vernietiging eerst uit de weg zal zijn
geruimd. Frankrijk wenst boven alles, dat
de voorraden kernbommen zullen worden
vernietigd en zal gaarne de bomproeven
opgeven, zodra de andere dat ook doen.
Frankrijk verwacht, dat de vrede niet de
bestaande kloof zal vergroten noch de won
den zal vergiftigen en merkte in dit geval
op, dat het Duitse volk, dat gisteren onze
vijand was, thans een onmisbaar onder
deel van het Westen vormt en onze ge
meenschappelijke bondgenoot is.
President De Gaulle zei verder, dat
Frankrijk wil, dat Europa zijn eigen le
ven leidt, daartoe in staat gesteld door het
tegenwicht van krachten tussen Oost
West Dit was een pleidooi in algemene
termen voor handhaving van de status
quo. De Gaulle waarschuwde echter, dat
zolang er nog twee miljard menselijke
wezens in diepe ellende verkeren, de vre-
Alle Formule meubelen kunt U
dagelijks van 9-5 uur bezichtigen in
Kempkes meubeltoonzalen
Oude Schans 72-75-77 Amsterdam
telefoon 020-222166 of te VVaddinxveen
formule meubelen
'n Kempkes product
Levering uitsluitend
via de erkende meubelhandel
BONN (UPI) De Westduitse minis
ter van Buitenlandse Zaken Hein rich von
Brentano heeft de Sovjet-Unie er van be
schuldigd door aanvallen op West-Duits-
land de betrekkingen tussen Bonn en Mos
kou „bijzonder zwaar" te hebben belast.
In een vraaggesprek voor de radio zei
Von Brentano, „Men kan in een dergelijke
gesteldheid niet naar een topconferentie
gaan en praten over breken van de span
ning".
West-Duitsland „vestigde diplomatieke
betrekkingen met de Sovjet-Unie in de
hoop dat de toch al moeilijke vraagstuk
ken met Rusland zouden kunnen worden
opgelost in een sfeer van wederzijds be
grip", aldus Von Brentano.
Refererende aan de anti-Duitse uitlatin
gen van premier Kroesjtsjev gedurende
diens Franse reis, zei Von Brentano: „Het
was nodig de Sovjet-Unie met grote haast
te wijzen op het feit dat de Bondsrepu
bliek dergelijk- gepraat niet langer kan
dulden." Von Brentano zei te hopen dat de
stappen die Bonn in Moskou heeft onder
nomen indruk zullen maken.
de wankel zal blijven. President De Gaul
le werd door de verzamelde parlements
leden en leden van de regering met een
langdurig applaus begroet. Ook na zijn re
de hield het applaus geruime tijd aan. De
Gaulle, die men zelden ziet glimlachen,
vertrok ook thans geen spier, hetgeen niet
wil zeggen, dat hij innerlijk niet geroerd
was.
De ontvangst van De Gaulle in het Brit
se parlement was weer omgeven met al
die traditionele pracht die het gehele be
zoek van De Gaulle gekenmerkt heeft.
Trompetten weerklonken toen de Franse
president, gekleed in een donker costuum,
binnenkwam, en de Marseillaise werd ge
speeld. Terwijl hij, staande op een verho
ging, zijn redevoering uitsprak, werd de
trap naar de verhoging bewaakt door
wachten in middeleeuwse kledij, gewa
pend met pieken en met blinkende harnas
sen aan en helmen op met grote pluimen.
Ongeregeldheden in Kongo
LEOPOLDSTAD (Reuter) Te Boetem-
bo in de provincie Kievoe is zondag een
oproermaker gedood en zijn zestien Afri
kaanse politiemannen gewond, aldus is of
ficieel in Leopoldstad bekendgemaakt.
JERUZALEM (UPI) Vijfduizend sol
daten en burgers marcheerden donderdag
door Jeruzalem, uit volle borst zingend, na
een vierdaagse jaarlijkse wandelmars van
160 km. voleindigd te hebben. Langs de
straten stonden juichende menigten. De
populaire Nederlandse ploeg werd met
bloemen bestrooid.
Meer dan 12.000 deelnemers begonnen
de jaarlijkse wandelmars, maar de heel
jonge en oude deelnemers legden slechts
60 km. af en eindigden hun mars op dins
dag.
De eerste vrouw, die in het dal van het
kruis in Jeruzalem arriveerde was de Ne
derlandse mej. Deborah Groenman, 23
jaar, die in Nederland de vierdaagse van
Nijmegen eveneens met succes had gelo
pen voor zij naar Israel emigreerde. Zij
trad op als tolk voor de Nederlandse deel
nemers.
In de voorhoede van het Nederlandse
contingent wandelaars liepen mej. Nel van
Bezeij, 35 jaar, mej. Marina van de Stroet,
18 jaar en Anneke Boezer, 20 jaar oud.
Toen zij hun wandelmars hadden beëin
digd trokken zij prompt hun schoenen uit
en legden zich onder een olijfboom te sla
pen.
Burgemeester Mordechai Ish-Shalom en
de chefstaf generaal-majoor Haim Laskov
begroetten alle deelnemers en bedankten
voor „het doen herleven van de eeuwen
oude traditie van een bedevaart naar Je
ruzalem."
Geschillen evenwel niet uit de wereld geholpen
(Van onze correspondent in Parijs)
De Franse hebben via de kranten, de
radio en de televisie het driedaagse ver
blijf van generaal De Gaulle in Londen
dat vandaag beëindigd werd op de voet
kunnen volgen en de ontvangst die de
Britten hun president bereidden heeft niet
nagelaten hier indruk te maken. De geest
drift en de pracht waarmee koningin Eli
zabeth drie jaar geleden in Parijs ver
welkomd werd, heeft in Londen nu een
gelijkwaardige echo gevonden ter gelegen
heid van dit staatsbezoek van de presi
dent van de Franse republiek.
Doch deze officiële en andere betuigin
gen van bewondering en eerbied voor de
Franse generaal, die bijna op de dag af
twintig jaar geleden in Londen zijn op
zienbarende entree in de geschiedenis
maakte, kunnen in Franse ogen toch
maar gebrekkig het feit verhullen dat de
betrekkingën tussèri beide landen een zwa
re crisis doormaken, die ook door dit be
zoek niet veel verder tot haar oplossing ge
komen is. De Gaulle heeft zijn imposante
redenaarstalent ook in Londen niet zonder
succes aangewend om met grote waardig
heid van zijn standpunt geen centimeter
prijs te geven. Dat standpunt betreft voor
al wel de economische tegenstellingen tus
sen de zes van de Euromarkt en de ze
ven van de Vrijhandelszone en geen woord
heeft hij gesproken dat als een gebaar
van verzoening of toenadering, zou kunnen
worden uitgelegd. Voor zuiver politieke be
sprekingen had de generaal trouwens pok
maar weinig tijd in Londen willen uittrek
ken en de dossiers zo die al waren
meegenomen zullen, zo gelooft men
hier, ten overstaan van premier Macmil
lan nauwelijks geopend zijn. De dreige
menten waarmee de Britse per-mier
Frankrijk in de Verenigde Staten be
stookte, toen hij de schim van Napoléon
opriep, hebben kennelijk maar heel weinig
indruk op de Franse president gemaakt.
Frankrijk is niet van zins zijn politiek,
gebaseerd op de as Bonn-Parijs en de zo
mogelijk versnelde uitvoering van het ver
drag van Rome met betrekking tot de
Euromarkt te herzien. En in dat opzicht
kan men zeggen dat premier Macmillan
even weinig succes heeft geboekt als vori
ge maand zijn Russische collega Nikita
Kroesjtsjev bij zijn politieke besprekingen
met de generaal mocht oogsten.
Ter welkome aanvulling
van Uw voorjaarsgarderobe
Overhemden
uni wit- in degelijke poplin,
sanfor of no-iron
9.90
Weekenders
in prachtige uni tinten
en structuur-weefsel,
no-iron 9 9Q
per 2 stuks
Geldig t/m 16 april 1960
GROTE MARKT 1 - 7 - HAARLEM
Indonesië ontkent plan
tot discriminatie
DJAKARTA (UPI) Een woordvoerder
van de Indonesische regering heeft van
daag te Djakarta verklaard, dat de berich
ten over een Indonesisch plan om Neder
landse schepen uit het Indonesisch han
delsverkeer te weren, onjuist zijn. Desge
vraagd verklaarde een woordvoerder van
de Nederlandse diplomatieke vertegen
woordiging, dat er geen beperkende maat
regelen gelden voor Nederlandse koop
vaardijschepen in Indonesische havens of
wateren.
Uit Singapore had de Londense Times
gemeld, dat de Indonesische regering over
woog een dergelijk verbod in te stellen.
To tdusver, aldusde Nederlandse diplo
matieke vertegenwoordiging, zijn de vaar-
schema's van Nederlandse schepen niet ge
wijzigd en kan niet worden gesproken van
discriminatie tegen de Nederlandse koop
vaardij. Er bestaan beperkende bepalin
gen, maar die gelden voor alle buitenland
se schepen. Bij voorbeeld mag de buiten
landse scheepvaart uitsluitend gebruik
maken van de havens, .die de Indonesi
sche autoriteiten- aanwijzen.
Anastas Mikojan in Bagdad
BAGDAD (AFP) Anastas Mikojan,
eerste vice-premier van de Sovjet-Unie is
in Bagdad aangekomen. Hij zal in de
Iraakse hoofdstad een Russische industrië
le tentoonstelling openen.
de cde&Ll vtö&i (^dekkit^g_die
dfte/t luvrixfe. ion uvf fawio
V* spec-v* c*
gSs*
Don.
HAIRRUB
op rubber basis, in
7 mooie tinten. 120
cm br.. 19.90 p. m2
PLASTOFLOOR
TAPIJT, enorm sterk
Moteeht. Rafelt niet.
100 cm br., p.m. 9 50
"So
Wij zullen U gaarne adviseren
^^WONINGINRICHTING
BEVERWIJK
Breestr. 74-84 250 modelkamers
Geopend-. 8-J2.20en'l4-ï8u. Dinsdag 8-13 u.
IN Tjt RENAISSANCEZAAL van hot
Frans Hals museum heeft de secVetaris
van „Cinema 16" Amos Vogel, maandag
avond een aantal documentaire en expe
rimentele Amerikaanse films geïntrodu
ceerd, die een krachtig pleidooi vormden
voor de autonome taal van de filmkunst.
Zo wonderlijk als de contrastrijke omge
ving eerst aandeed, zo snel vervloog iede
re tegenstelling tussen moderne filmkunst
en Renaissancistische vormgeving, omdat,
toen eenmaal het spel met de lichtende
beelden was begonnen, er alleen nog
maar één ding was wat boeide: de expres
sie. Zo kon men Frans Hals in de uitdruk
king van zijn tijd evenzeer bewonderen als
de Amerikaanse filmmakers met hun uit
drukkingsvormen. Het verschil school al
leen nog in de middelen. Hun toepassing
sloot iedere disharmonie buiten, want wat
er binnen het tijdsbestek van negentig mi
nuten werd vertoond was toch wel van bij
zonder en sterk aansprekend gehalte.
Men dient natuurlijk afstand te nemen
van wat wij gewoon zijn als film te zien.
In dat opzicht vertoont de beoefening van
de filmkunst hetzelfde beeld als dat van
alle andere kunstuitingen: veel is glad
maakwerk, conventioneel en gemakke
lijk. Films worderj, zoals Amos Vogel het
stelde, gemaakt aan de lopende band. Wie
er een eigen uitdrukkingsvorm in zoekt,
moet oproeien tegen een enorme stroom
moeilijkheden. Hij heeft geld nodig voor
zijn materiaal, hij kan verzekerd zijn van
geringe publieke belangstelling, hij kan
rekenen op onbegrip. De financiële perike
len zijn meestal de meest onoverkomelij
ke. Maar desondanks verschijnen er dan
toch films, die niet het product zijn van
een fabricageproces, films, waarin de ma
ker probeert weer te geven wat hij voelt
als hij iets ziet en niet wat hij ziet in con-
creto. De dingen, zoals wij ze zien, vormen
slechts een deel van de realiteit. Wie op
zoek gaat naar meer bestanddèlen en te
gelijk tracht tot een essentiële weergeving
te geraken, gaat langs andere paden dan
de gebaande. Zo komt hij er toe te defor
meren om nochtans het wezen der ontroe
ring. der gevoelens bij zijn aanraking met
de dingen, vast te leggen. Die deformatie
betekent nog geen ontluistering. Men
draagt juist de componenten aan, die het
geheel vormen. Men probeert zelfs door
de delen en in de delen het geheel te zien.
Zo verklaart men ook de abstracte en ex
perimentele film. Het is geen zinloos ver
woesten van een gevestigde voorstellings
wereld. De filmer ontdekt de wereld op
nieuw met gretige ogen van verwondering.
In die wereld speelt alles mee, waarlangs
men achteloos heen kan lopen, wanneer
men er niet voor gevoelig is of zich er
niet op bezint. Het is ook de wereld van
herkenning leiden. Wie daarvoor de ogen
sluit is wat men noemt ziende blind.
DE EXPERIMENTELE filmer laten
wij hem gemakshalve zo noemen, ofschoon
het woord experimenteel tegenwoordig
iemand degradeert tot een malloot gaat
dus uit van de bezielde en onbezielde we
zens en attributen in onze realiteit en
brengt ze ons voor ogen met hun kleur en
vorm in hun onderlinge relaties, in hun as
sociatief verband, in hun wisselingen en
veranderingen, in hun van minuut tot mi
nuut ingrijpende betekenis in wat wij
zien en ervaren, voelen en denken door
hun verschijning. Doch ook daarin be
staan modulaties. Veel hangt immers af
van de middelen, waarover de filmer be
schikt, of die hij gebruikt om zijn relatie
tot hen op ons over te 'brengen. Het film
programma, dat Amos Vogel vertoonde,
bevatte bij voorbeeld twee filmpjes over
New York. Het eerste „Weegee's New
York" van de fameuze persfotograaf Wee-
gee gaf een vibrerende impressie van het
jachtige New Yorkse leven met een prach
tige ritmische opbouw van het lichtspel
der reclames, der auto's en gebouwen
deze metropolis, een impressie, waarin de
mens van nu en zijn gevoelens duidelijk
herkenbaar waren. Francis Thompson, die
hetzelfde onderwerp behandelde, ging
veel verder, veel gewaagder ook door met
prismalensen en weerspiegelingen de om
geving te confronteren met de mens, de
realiteit te ontdoen van haar onmiddellij
ke herkenbaarheid en haar visueel zo te
abstraheren dat uit de onderstroom dei-
emoties bij de aanschouwing het beeld van
de metropolis wordt opgebouwd. Beide
filmpjes zijn in kleuren, fantastisch ge
monteerd en zozeer eigentijdse expressie,
met de middelen van de film, dat men er
de film eigenlijk door ontdekt. Want hier
wordt de filmkunst tot haar beginselen te
ruggebracht en toch zondert zij zich niet
af van het leven. Waarneembaar wordt
wat uit het innerlijk wordt geprojecteerd.
IK NOTEERDE nog een fijnzinnig mees
terwerkje, direct op celluloid: „A trip"
van Carmen D'Avino. Een geestig en
prachtig kleurrijk spel, dat ook door Nor
man Mc.Laren is beoefend, maar voor
mijn gevoel niet met die harmonische per
fectie. Van Ed Emshwiller „Dance Chro
matic", een wondei'lijk fraai ineenvloeien
van dans en abstracte schilderingen in een
zeer sterke ritmiek. Ook de naam van
John Hubley mag in deze kroniek niet ont-
bi-eken, want zijn „The tender game" en
„The adventures of Asterik", waarmee hij
zijn talent voor de tekenfilm overduidelijk
demonstreert, doen hem nog beter kennen
als een subtiel verteller, voor wie de fi-
gtxur dan pas leeft wanneer hij binding
heeft met zijn achtergrond, met zijn de-
het onderbewuste. De aanraking kan totcor, dat een essentieel dramatische fac-
Dit is Amos Vogel, secretaris van
„Cinema 16" in New York. Cinema 16
stennt onafhankelijke cineasten bij de
totstandkoming van hun produkties.
Het instituut verzorgt de distributie
van films met een documentair en
expèrimenteel karakter. Het telt 5000
leclen, verspreidt films over heel Ame
rika, trekt buitenlandse aan en be
schikt in New York over drie theaters,
waar de films, xoelke Cinema 16 be
heert, worden vertoond. Amos Vogel
zal in april en mei ook naar Duitsland
en Frankrijk gaan met de films, waar
aan wij hiernaast een beschouwing
wijden.
tor betekent. Om zijn grotesk spel met
absurditeiten, die ondanks alle satirische
trekjes een beklemmende uitwerking krij
gen, mag ook Stan Vanderbeek niet onver
meld blijven. Meer naar de traditionele
documentaire is het filmpje, dat een drie
tal Californische studenten-in-de-filmbe
oefening maakte om de invloed van de
automatisering op het leven pijnlijk voel
baar weer te geven. De scherpe observa
tie van Weegee, vastgelegd in „Coney Is
land", miste naar mijn smaak distinctie.
Ook dit filmpje was in de documentaire
stijl, de fotografie echter overwegend.
AL MET AL een belangwekkend pro
gramma, dat door welke oorzaken dan ook
een schamel beetje bezoekers trok. Te
recht zal men zich beijveren alsnog een
voorstelling in Haarlem te organisei-en,
waarvoor toch zeker bij de jongeren be
langstelling moet bestaan al was het al
leen maar omdat zij hier aansluiting vin
den op hun eigen opvattingen over de
mens, zijn tijd en zijn stijl.
P. W. Franse
Opbrengst van middeleeuwse legaten is meer dan
voldoende voor onderhoud der Theemsbruggen
(Van onze correspondent in Londen)
Het gebeurt niet vaak, dat de overheid
schatten vergaart, welke zij niet in staat
is uit te geven. Toch is dit het geval met
de aloude corporatie van de City van Lon
den, niet te verwarren met het graafschap
Londen, welke 28 gemeenten omvat, wel
ke samen, wat wij een provincie zouden
noemen, vormen. Midden in die provincie
ligt de historische City als een klein, maar
machtig eiland, niet veel groter dan een
vierkante mijl, volgeplakt met banken,
verzekeringsmaatschappijen en handels
huizen.
De City heeft zich door de tijden heen
fier als een zelfstandig centrum, geheel
beheerst door financiële belangen, weten
te handhaven en wordt nog naar middel
eeuwse trant bestuurd door de afgevaar
digden van de meer dan zeventig gilden,
die thans een liefdadigheidskarakter heb
ben gekregen, maar zich ook met onder
wijs en vakopleiding bezig houden. In de
grijze oudheid waren er talrijken, die de
City, waartoe het Londen van die dagen
zich beperkte, een warm hart toedroegen,
met als gevolg dat zij de stad in hun le
gaten belangrijke sommen of eigendom
men nalieten.
Tot deze weldoeners behoorden John Ed
ward. een slager, John De Guildforde, een
kok, Roger Gooday, een kastelein en Hen
ry Fitz Ailwyn, de eerste burgemeester
die de City heeft gehad. Zij lieten de stad
in de vorm van een fonds zulk een belang
rijke gift achter-, dat de corporatie nog he
den ten dage in staat is de vier tot haar
grondgebied behorende Theems-bruggen
te ondex-houden, zonder dat het de belas
tingbetaler een penny kost.
Uit dat fonds wordt dé man betaald, die
de goten van Blackfriars Bridge 'schoon-
veegti alsmede de politie-agenten, die over
Southwark Bridge een wakend oog houden
en het uit tachtig man bestaande perso
neel, dat de kleppen van de Tower Bridge
hanteert. De legaten brengen niet alleen
jaarlijks het bedrag van honderd duizend
pond sterling (een miljoen gulden) op, no
dig voor het onderhoud van de vier City-
bruggen, maar er is ook nog een jaarlijks
overschot van 400.000 pond. De City-ad
ministratie zit met de handen in het haai*,
omdat er niets is, waai*aan het geld kan
worden besteed, aangezien men zich dient
te houden aan het doel van het legaat. Het
fonds was gevormd voor het onderhoud
van London Bridge, toen de enige brug
over de Theems. Op oude prenten kan men
zien dat dit eigenlijk een soort straat was,
want aan beide kanten waren er huizen
op gebouwd. De brug is ouder dan 1176,
toen een priester de bestaande houten
brug door een stenen liet vervangen.
Symbool van welvaart
Die bi*ug werd voor de City levensader
en tevens symbool voor haar welvaart.
Want door te voorkomen, dat er andei*e
bruggen werden gebouwd, monopoliseerde
men de i*ijke toevoer van overzeese goe
deren uit het havengebied, die in de City
werden verwerkt en verhandeld.
Het heeft zeshonderd jaar geduui*d voor
de Theems er een tweede brug bijkreeg,
dé Westminster Bridge, die voor het parle
mentsgebouw ligt.
Het was niet uitsluitend uit commex-ciële,
overwegingen dat de poorters zoveel van
hun brug hielden. Op de brug stond ook
de kapel van St. Thomas, gewijd aan de
marelaar van Cantex*bui*y en in een aan
tal legaten werden bedragen geofferd..aan
God en de brug": Men liet sti*oken grond
na om te voorkomen dat de brug zou in
storten en ook nog verderweg gelegen land
en allerlei huizen en gebouwen. De waarde
hiervan is op fabelachtige wijze gestegen,
hetgeen de geweldige opbrengst van dit
unieke City-bezit-verklaart.
De beroemde, in 1886 gebouwde, Tower
Bridge, welke ruim, één miljoen pond
heeft gekost werd eveneens uit de.vopr de
City bestemde nalatenschappen gefinan
cierd.
Het vex*keer over de Theems wordt
steeds intensiever en er wordt grote druk
op de rijke City uitgeoefend om nieuwe
bruggen te bouwen, maar er zijn altijd
invloedrijke lieden die er zich tegen ver
zetten.
Thans overweegt men echter om de
breedte van de veel te smalle London
Bridge, waar men in de ochtend en de
namiddag over de hoofden van de foren
sen zou kunnen lopen, te verdubbelen.
Een ander denkbeeld is een voetgangers
tunnel te maken van een reeds bestaande
niet gebruikte tunnel van de Underground,
evenwijdig met London Bridge. Indien dit
plan doorgaat is. het niet uitgesloten, dat
deze tunnel een bewegend trottoir zal krij
gen, zodat de bebolhoede City-meneren in
het spitsuur aan de lopende band zullen
worden aan- en afgevoerd.
Overleg te Genève is
vastgelopen
LONDEN (UPI) De ministers van
Buitenlandse Zaken van.de westelijke Gro
te Drie, Italië en Canada komen van 12
tot 14 april in Washington bijeen om zich
te beraden over het verloop van de ont
wapeningsconferentie in Genève. De con
ferentie is reeds geruime tijd in een im
passe. Mogelijk zal de conferentie aan het
eind van de maand voor ongeveer vier we
ken worden verdaagd. Er zouden dan geen
bijeenkomsten zijn tijdens de duur van de
topconferentie in mei waarop de ontwape-
ingskwestie een belangrijk punt zal vor
men.
De ministers Heter van de Verenigde
Staten, Selwyn Lloyd van Groot-Brittan
nië, Couve de Murville van Frankrijk,
Antonio Segni van Italië en Howard Green
van Canada zullen elkaar opnieuw ont
moeten op de bijeenkomst van de NAVO-
raad, die van 2 tot 4 mei in Istanboel zal
worden gehouden.
De ministers zijn zich echter zeer goed
bewust dat slechts op de topconferentie een
wezenlijke oplossing van het ontwapenings
probleem kan worden gevonden, aldus di
plomatieke kringen in Londen.
Ook Von Brentano
Behalve de genoemde ministers zullen
ook de secretaris-generaal van de NAVO,
Paul-Henri Spaak, en de Westduitse minis
ter van Buitenlandse Zaken Von Brentano
deelnemen aan het overleg in Washinton,
waar behalve over ontwapening ook over
de kwesties Duitsland en Berlijn zal wor
den gesproken. Von Brentano neemt ook
deel aan het overleg overontwapening,
hoewel West-Duitsland .niet is vertegen
woordigd op de Geneefse conferentie.
Spaak zal na afloop van de besprekingen
de NAVO-raad op de hoogte stellen.
UN O-conventie: minimum
huwbare leeftijd 15 jaar
BUENOS AIRES (AFP) De UNO-com-
missie voor de juridische en sociale po
sitie van de vx*ouw heeft overeenstemming
bereikt over de tekst van een internatio
nale conventie, waarin de minimumleef
tijd voor het aangaan van een huwelijk
op vijftien jaar worcLt vastgesteld. De con
ventie zal aan de UNO worden voox'gelegd
ter ratificatie door de leden. Zij bepaalt
ook dat huwelijken van personen beneden
de vijftien jaar alleen in uitzonderingsge-
vallen, waar het belang van betrokkenen
het eist, door de autoriteiten zullen wor-
den ei'kend.
Het beeld van de Tower Bridge dat
alle bezoekers van Londen in het ge
heugen gegrift staat.
