IJmuider Courant | 1960 | 6 mei 1960 | pagina 21

ENHOF

Fantoom in. de bar

LISSE

PANDA EN DE TROETELTROEP

AVONTUREN VAN EEN HOND

ROM EN MIOE

21

Herdenking en bevrijding

T elevisie programma

Beiaard met harmonie
orkest

Requiem op 4 mei

0 Hf*'

De radio geeft zaterdag

Het geding tegen het
weekblad T.V.

DOOR

WILfJAM
IRISH

Oude Italiaanse muziek

VRIJDAG 6 MEI 1960

6.5. Kris-kras door het verkeer rijdend,
trachtte Panda zijn achtervolgers kwijt te
raken, maar de taxichauffeur verstond
zijn vak en snorde hardnekkig met zijn
zwaarbeladen voertuig in het spoor van
d,e verhuiswagen. Vergeefs trachtte Panda
hem te verwarren door onverwachte boch
ten en wendingen, maar hij slaagde er al
leen in, de rest van het verkeer danig in

de war te brengen. „Ik moet hier gauw
iets op verzinnen", dacht hij, anders
krijg je straks nog ongelukken!" De troe
tels hadden meer plezier in het ritje. Ted
en Ed juichten elke keer, als er een ver-
keerszuil omver werd gereden of een an
dere wagen geschept. Ook het paard hin
nikte opgewekt, want het was de eerste
keer, dat het in een taxi mocht rijden.
Alleen Joris maakte zich zorgen, vooral

toen met luid sirenegeloei een auto vol
agenten kwam aanrijden, die door zijn
hoed begonnen te schieten. „Men schijnt
er achter gekomen te zijn, dat wij de
bank hebben beroofd mompelde hij,
„dat komt heel ongelegen; vooral nu Pan
da er met de buit vandoor is. Wat nu?
Vluchten, of eerst nog trachten, Panda te
achterhalen??"

„Nacht van Gramschap" van Armand
Salacrou, dat woensdagavond de televisie-
bijdrage tot de dodenherdenking vormde,
deed de sfeer van het verzet herleven, zo
als die tijdens de laatste oorlog de levens
van zovele brave, argeloze burgers ver
anderde in doodsgevaarlijke avonturen.
Dat was de tendens: de vreemde, soms
ongelofelijke verandering van het vreed
zame bestaan in een grimmig, onverzette
lijk en onmeedogend afwegen der kansen
en berekenen van wraak en moord. Het
stuk van Salacrou tekent helden en laf
aards. Het maakt duidelijk dat heldendom
en lafheid niet voortkomen uit overtuigin
gen of gebrek daaraan, doch uit de mens
zelf in het uur van beproeving en keus.
De held is de mens met de lijnrechte
vrijheidswil, die verantwoordelijkheid be
zit voor zijn kinderen en medemensen en
zijn leven gering acht bij de vraag, of
hij slaaf wil wezen of niet. De lafaard
is al slaaf slaaf van de burgerlijke
rust, van zijn bezit, van zijn levensvrede.
De dood maakt allen gelijk en wist de
schuldvraag uit doch brengt de onthul
ling van het antwoord op de vraag, wie
de juiste weg verkozen heeft.

Dit antwoord was het zwakste van het
stuk en raakte verzand in een niet be
ëindigde discussie tussen doden, doch de
opbouw van het verhaal kon boeiend en
navrant de bedoeling duidelijk maken. De
acteurs en actrices worstelden min of
meer met een bijzonder zware opgave, die
zij echter min of meer overwonnen.

Het bevrijdingsfeest is evenmin onopge
merkt aan onze t.v. voorbijgegaan. In de
middaguren bracht de N.T.S. de kijkers
naar Soestdijk, waar koningin Juliana het
resultaat bekendmaakte van de Bevrij
dingsmanifestatie, een gebeurtenis, welke
des avonds in een bijzonder uitvoerig en
goed verzorgde actualiteitsreportage werd
herhaald. Des middags kon men ook nog
een plechtige herdenking onzer bevrijding
in het Amsterdamse Concertgebouw mee
maken. Druk werk dus voor de televisie
mensen, maar zij spaarden kosten noch
moeite noch zichzelf. Dat verdient alle
waardering.

Het langzamernand berucht geworden
programma „Schouder aan schouder",
volgend op een verrassende terugblik op
de bevrijding van 1945, werd ingeleid met
een verklaring van N.T.S. en N.R.U. De
besturen stelden nogmaals dat zij verant
woordelijk waren voor de samenstelling
van het programma en derhalve enige bij
dragen hadden geweigerd. Meteen gingen
wij over naar het Kurhaus te Schevenin-
gen om te vernemen dat de produktie in
handen was van Tonny Schifferstein en

de produktie waar te nemen vanKa-

rel Prior en Tonny Schifferstein. Het deed
toch een tikje wrang aan. De avond zelf
was onderhoudend genoeg door het niveau
der prestaties, al konden wij de opzet min
der origineel noemen. Iedere deelnemende
artiest moest voor zijn optreden vertellen
wat hij deed toen de bevrijding kwam. Dat
leverde slechts in enkele gevallen aardi
ge momenten op, maar voor het meren
deel konden Willem O. Duys en Netty
Rosenfeld hun gasten maar weinig boei
ends ontlokken. De interviews duurden
doorgaans te lang. Overigens ontpopt Duys
zich steeds meer als een zeer bescheiden
en sympathiek vragensteller, een man, die
men graag voor de televisie ziet. Van de
optredenden behaalden Connie Stuart, Wil
lem Andriessen en Hans Kaart wel het
leeuwendeel van het succes en terecht,
omdat hun bijdragen unieke bewijzen
van uitzonderlijk talent waren.

Pia Beek beperkte zich niet tot de be
vrijding, maar gaf een heel overzicht van
haar carrière weg en dat was te veel van
het goede, te veel reclame voor Pia Beek.
Het was bepaald plezierig dat ook Very
Lynn in dit programma verscheen. Zelfs
Lucienne Boyer deed nog van zich horen,
een afstraling van haar glans van vroe
ger, maar hoe perfect nog van technische
beheersing. Wij zouden de samensteller(s)
van „Schouder aan schouder" tekort doen
wanneer we niet met lof gewaagden van
hun „stunt" om de paukenist van een
B.B.C.orkest in deze uitzending te laten
optreden met de geschiedenis van de be
kende maten uit Beethovens Vijfde symfo
nie, welke alle luisteraars naar de Engel
se zender na vijftien jaar nog als muziek

in de oren klinkenAlles bij elkaar was

het een goed lang en lang goed program
ma, dat trouwhartig door de cameraregie
van Will Hartingsveldt op het scherm
werd gebracht.

Beeldschermer

VOOR VRIJDAG

NTS: Eurovisie: 11.15 Rep. van liet huwelijk
van Prinses Margaret en cic heer Anthony Arm
strong Jones. NTS: 20.00—20.30 Herh. hoogtepun
ten van het huwelijk van Prinses Margaret en de
heer Anthony Armstrong Jones. 20.30—21.45 De
bezetting (I), documentaire. VARA: 21.45 Act.
21.55 Quizprogramma.

VOOR ZATERDAG

KRO: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journ.
en weeroverzieht. KRO: 20.20 Gevar. progr. 20.50
Gevar. progr. 21.50 Film.

Een bijzonder interessant nummer in het
Nationaal Programma van de Bevrijdings
dag was de eerste uitvoering van een com
positie van Gerard Boedijn voor beiaard
en harmonieorkest, geschreven in opdracht
van de Nederlandse Klokkenspelvereniging
en het Algemeen Nederlands Verbond. Er
is niet veel verbeeldingskracht voor nodig
om te beseffen, dat het aanvaarden van
deze opdracht een hachelijk waagstuk
was, want een experiment in optima
forma. Het is wel-is-waar een koud kunst
je om de vreemdste combinaties op het
papier te zetten maar de vraag is: hoe kun
nen ze verwezenlijkt worden. Hier gold dit
in hoofdzaak de kwestie van het contact
tussen de solist van het toreninstrument
en de leider van het orkest. Dit zal Boe
dijn, als man van de praktijk van wie men

De Engelse paukenist James Blades
demonstreert zijn tom-tom-slag en, die
het .programma van radio Oranje in
leidden. Hij trad op in het programma
„Schouder aan schouder".

bezwaarlijk kan verwachten dat hij on
mogelijkheden zou vergen, heel wat hoofd
brekens gekost hebben. Wij hebben er nu
het raden naar hoe het allemaal met de
realisatie in zijn werk gegaan is: tegelijk
opgenomen of als een soort „play back".
In ieder geval wij hebben Boedijn's „In-
troduzione Rhapsodique" kunnen horen
als een geheel. P. Bakker, de stadsbeiaar-
dier van Hilversum was de solist, die zich
met effectrijke cadenzen en omspelingen
(een ogenblik ook met een belangwekkend
alternatief) virtuoos op het stckken-
klavier manifesteerde; en onder leiding
van de componist speelde de Amsterdamse
Politiekapel de voortreffelijk klinkende
partituur, waarin een reeks volksliederen,

In het Nationaal Programma op woens
dagavond heeft men, na de twee minuten
stilte bij het Nationaal Monument en na
dat het Wilhelmus geklonken had, kunnen
luisteren naar een muziek die de sfeer
van herdenking passend voortzette en om
lijnde. Het betrof een door de Nederland
se componist Heinz Lachmann geschreven
Requiem, uitgevoerd door het Klein Radio
koor en het Radio-Kamerorkest onder lei
ding van Maurits van den Berg. Blijkens
een korte toelichting in de gids werd het
werk opgedragen aan de nagedachtenis
van Henricus Vullinghs, pastoor te Grub-
benvorst, uit erkentelijkheid voor de hulp
die de componist als Joods onderduiker in
de oorlogsjaren heeft ondervonden. Door
de persoonlijke ervaringen van de auteur
is het werk dus wel op een bijzondere
wijze verweven met de nood en het leed
van de bezettingsjaren en het gebed om
vrede voor de gestorvenen had in dit ge
val evenzeer betrekking op de velen aan
wie wij onze vrede te danken hebben als
op degeen die de componist in zijn herin
nering wilde eren met het schrijven van
dit „Requiem".

Zoals men verwachten kon, is het een
muziek geworden die in de eerste plaats
om haar oprechtheid veel indruk gemaakt
heeft. De nadruk ligt sterk op het koor
dat in homofone wendingen de* tekst als
het ware op elegische wijze declameert.
Polyfone combinaties zijn vrijwel verme
den, in de orkestrale begeleiding spelen
vooral de hoge houtblazers een belangrijke
rol, die alterneren met het koor of soms
met een enkele lijn de sopraanstemmen
reliëf geven (hiervoor is dikwijls de hobo
gebruikt). De klagende toon in alle onder
delen leidt tot een zekere eenkleurigheid,
die echter mede door de beknoptheid van
het werk en een fijn oor voor harmoni
sche schakeringen niet tot eentonigheid
werd. Dramatiek of massale effecten wa
ren vreemd aan dit „Requiem" en ik ge
loof dat juist deze ingetogenheid er een
kracht aan verleende die bijvoorbeeld in
het „Hosanna" duidelijk voelbaar werd om
dat men daarin iets van een bevrijding
ervoer die weet van de voorafgegane ver
drukking en zich niet uitviert in loze bom
barie. Aldus zal dit werk voor velen een
echo geweest zijn van ervaringen die ons
de waarde van de vrijheid hebben doen
beseffen.

Er zij nog vermeld dat de componist
van dit „Requiem" reeds in 1933 uit het
toenmalige Nazi-Duits'and naar ons land
uitweek. Behalve als componist van ka
mermuziek, vocale werken, orkest- en
koormuziek (onder andere een cantate
„Amsterdam") is hij productief op het ter
rein van de lichte muziek en als compo
nist voor de film. In de jaren vóór de
oorlog schreef hij de muziek bij de door
„Polygoon" uitgebrachte film over de
reis van de K XVIII.

als „De blauwgeruite Kiel" en „Wie gaat
mee over zee" de grondstof vormen voor
instrumentale ontwikkeling en treffende
combinaties, alles in wisselende tempi en
stemmingen, waarbij de componist zich
kennelijk ingesteld heeft op eisen waar
aan alieen een beroepsorkest behoorlijk
kan voldoen. Qua klank is de ongemene
bezetting heus niet gek en zulks zeker niet
op de wijze, waarop de componist de
beide elementen in hoofdzaak alternerend
heeft toegepast.

Golfbreker

E>£.JJ£.iLL.

Advertentie

Honderd
duizenden
Darwin-
tulpen
stralend in
koninklijke
glorie.

HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Chan
sons. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 Vijftien jaar geleden, praatje.
13.20 Nieuwe gram. 13.30 Lichte muz. 13.50 Voor
de jeugd. 14.00 Amateursprogr. 14.20 Kunstkron.
14.50 Gregoriaanse zang. 15.15 Franse les. 15.30
Voor de jeugd. 16.00 Rep. Cup Final. 16.45 Gram.
17.45 Voor de jeugd. 18.00 Kamerkoor en orgel
spel. 18.15 Journalistiek weekoverz. 18.25 Instrum.
octet. 18.45 Vragenbeantw. 10.00 Nieuws. 19.10
Act. 19.25 Memojandum. 19 30 Philharm.orkest,
omroepkoor en sol. 20.20 Mensen in nood, vlak
naast u, klankb. 21.10 De knipperbol, pol. praatje.
21.20 Gevar. progr. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws.
22.40 Jong - oud - eeuwig. 23.5524.00 Nieuws.

HILVERSUM TT. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00 -24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin, le
zing. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Samen thuis, praatje. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Moeilijke gevallen bij de
huurverhoging, lezing. 10.30 Fragm. uit program
ma's van de vorige week of deze week. 11.35
Viool en piano. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Papulaire gram. 13.00 Nieuws.
13.15 Lichte muz. 13.40 Sportrubr. 14.10 Voor de
jeugd. 14.45 Orgelspel. 15.00 Van de wieg tot het
graf, lezing. 15.15 Radio-amateur-harmonie-ork.
15.40 Vrijheid en sociale zekerheid, lezing (IV).
15.55 Radio-kamerork. cn solist. 16.40 Boekbespr.
17.00 Jazzmuziek. 17.30 Radio-weekjournaal. 18.00
Nieuws en comment. 18.20 Pianospel. 18.30 Lichte
muz. 19.00 Kunstact. VPRO: 19.30 Passepartout,
praatje. 19 40 Christus, zijn leerlingen en de men
sen. lezing. 19.55 Deze week. lezing. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 21.15 Wie is het? 21.40
Gevar. muz. 22.10 Oude gram. 22.30 Nieuws. 22.40
Soc. comm. 22.55 Lichte muz. 23.25 Gram 23.55—
24 00 Nieuws.

BRUSSEL. 324 m.

12.00 Lichte muz. 12.30 Weerber. 12.35 Gespro
ken aperitief. 12.45 Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15
Muzikale kaleidoscoop. 14.30 Radiojournaal. 15.00
Accordeonmuz. 15.15 Lichte muziek. 15.45 Accor-
deonmuz. 16.00 Gram. 16.30 Idem. 17.00 Nieuws.
17.10 Dagklapper en lit. kal. 17.20 Liturgische ge
zangen. 17.30 Russische volksliederen. 17.45 En
gelse les. 18.00 Gram. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Gevar. muz. 21.00 Gram.
21.15 Amus.muz. 22.00 Nieuws. 22.15 Dansmuziek.
23.00 Nieuws. 23.03 Dansmuz. 23.55—24.00 Zigeu-
r.ermuziek.

De civiele kamer van het gerechtshof te
Arnhem heeft uitspraak gedaan inzake het
kort geding van de omroepverenigingen
tegen het Weekblad „T.V.". De omroep
verenigingen waren in beroep gegaan te
gen het vonnis van de president van de
Arnhemse rechtbank waarbij deze, inzake
de vraag of de publikatie van de radio
programma's in „T.V." als nieuw oor
spronkelijk werk moet worden aange
merkt, onderzoek door deskundigen beval
en ten aanzien van de televisieprogram
ma's in het blad besliste dat het gevraag
de verbod moet worden afgewezen omdat
niet is bewezen, dat daarbij direct of in
direct van auteursrechtelijk beschermde
geschriften van de omroepverenigingen
gebruik werd gemaakt.

Het gerechtshof heeft het vonnis be
krachtigd, echter onder aanvulling dat de
deskundigen een verslag zullen uitbrengen
na kennisneming van alle gedingstukken
en met name ook van het door deskundi
gen van de raadsman van het Weekblad
„T.V." uitgebrachte verslag. Ook zullen
zij in hun onderzoek moeten betrekken de
sinds het wijzen van het vonnis versche
nen nummers van T.V. De omroepvereni
gingen zullen hun programmageschriften
moeten overleggen, betrekking hebbende
op de in T.V. gepubliceerde programma's.
Het gerechtshof verwijst tenslotte de zaak
naar de president van de rechtbank om op
de hoofdzaak te worden beslist

Advertentie

8889. Maar toen zei de knul niet veel meer, want Rom was nu flink woedend. En
vóór de jongen er op bedacht was, had hij 'n fikse peun op z'n grijnzende gezicht te
pakken, die stevig aankwam

Asjeblieft! riep Rom. Je kan nog meer van me krijgen, lafaard!

Maar die ene klap ivas genoeg. De jongen zat jammerend en kermend op de grond.
Rom pakte hem de katapult af en brak die op z'n knie in stukken.

Ziezo, daar zul je geen gemene streken meer mee uithalen! zei hij.

56)

Met doör angst verstikte stem zei ze:

Wat bent u toch van plan?

De angst omarmde haar met een steeds krachtiger
wordende greep.

Dit alles bevalt me helemaal niet. Waarom doet u
dit eigenlijk allemaal?

Plotseling stond de wagen stil. Het geluid van de
piepende remmen drong pas tot haar bewustzijn door,
toen ze al enkele ogenblikken stil stonden. De motor
had hij afgezet. Stilte heerste alom. In de wagen en
er buiten. Hij en zij zaten doodstil en bewogen zich
niet.

De drie vingers van zijn hand, die nog op het stuur
wiel lagen, bewogen echter wel. Rusteloos tikten ze op
het. wiel, monotoon en gelijkmatig, gelijk de vingers
van iemand die in eindeloze herhaling drie toetsen van
een piano aanslaat.

Ze draaide zich half om en begon in haar angst
in het wilde weg op hem te stompen.

Wat is er? Zeg toch iets! Zeg iets tegen mij! Blijf
daar toch niet zo maar zitten! Waarom bent. u gestopt?
Waar denkt u aan? Waarom kijkt u zo vreemd?

Stap uit!

De woorden klonken als een schot en hij maakte een
stugge, bevelende beweging met zijn kin.

Nee! Wat bent u van plan? Nee! Ze staarde hem
met grote angstige ogen aan. Hij boog zich over haar
heen en opende het portier naast haar.

Ik zei: stap uit!

Nee! u bent iets van plan. Ik zie het aan uw
gezicht.

Hij duwde haar plotseling de wagen uit en volgde
haar. Hun voeten verzonken in de dikke laag verdroog
de bladeren en afgewaaide takjes.

Met een droge knal smeet hij het portier dicht. Er
hing een vochtige benauwde atmosfeer tussen de bomen.
Het was aarde-donker om hen heen. Slechts het schijn
sel van de koplampen vormde een spookachtige tunnel
van licht.

Kom mee, zei hij rustig.

Ze liepen in de baan van licht. Hij hield haar bij
de elleboog vast om er zeker van te zijn, dat ze bij
hem zou blijven. De droge bladeren onder hun voeten
kraakten en ritselden in de onnatuurlijke stilte, die hen
omringde. Terwijl ze liep, draaide ze zich naar hem om
en staarde naar zijn gezicht, dat echter niets van zijn
gedachten verraadde. Duidelijk hoorde ze haar eigen
adem. Hij was rustiger. Zwijgend liepen ze door. Het
was een vreemde pantomime. Toen ze het punt bereik
ten, waar het schijnsel van de koplampen zwakker
werd, waar het zich oploste tussen de bomen, waai
de grens lag tussen licht en schaduw, bleef hij staan
en nam zijn hand van haar arm af.

Zij begon langzaam in elkaar te zakken. Hij ving
haar op, ondersteunde haar en liet haar toen ten tweede
male los.

Hij haalde een pakje sigaretten te voorschijn en bood
haar één aan. Zij trachtte te weigeren.

Hier, zei hij, en stak de sigaret tussen haar lip
pen. Je kunt er beter een roken.

Hij gaf haar een vuurtje en beschermde het vlamme
tje met zijn handen. Er lag iets ritueels in deze atten
tie, die hij haar bewees, zodat haar vrees verdubbelde
in plaats van verminderde. Ze nam een trekje, maar
toen viel de sigaret uit haar mond. Ze had haar lippen
niet. meer onder controle. Hij trapte de sigaret zorg
vuldig uit.

Loop nu terug naar de wagen, zei hij. Maar
blijf in het licht. Ga dan in de auto zitten en wacht
daar op mij. En kijk niet om! Loop recht voor je uit!
Ze scheen het niet begrepen te hebben, of ze kon zich
als gevolg van haar angst niet meer bewegen. Hij
moest haar een duwtje geven, voordat ze enkele wan
kelende passen zette.

Ja, loop maar door. Loop verder in het licht van
de koplampen, precies zoals ik je verteld heb, riep
hij haar na. Maar kijk niet om.

Ze was een vrouw en doodsbang. De waarschuwing
had dus een averechts effect. Onwillekeurig draaide
ze haar hoofd tóch om. Hij had de revolver al in zijn
hand, maar het wapen was nog niet gericht. De loop
wees nog naar een plek op de grond ergens tussen hen
in. Hij moést het wapen geruisloos te voorschijn heb
ben gehaald, nadat hij haar een duwtje in de richting
van de auto had gegeven. Haar schreeuw geleek op
die van een vogel, die stervende was maar er nog net
in slaagde naar de boomtoppen te fladderen voordat
zij dood neer zou vallen. Ze trachtte naar hem terug
te lopen, alsof in zijn nabijheid het gevaar geringer
zou zijn dan verder van hem af.

Blijf daar staan!, riep hij waarschuwend. Ik
heb geprobeerd het zo gemakkelijk mogelijk voor je te
maken. Ik heb je toch gezegd niet om te kijken!

Nee, doe het niet' Waarom? riep ze huilend. Ik
heb u toch beloofd, dat ik alles zal vertellen, wat ik
weet! Ik heb het beloofd! Ik zal dat doen, heus, ik zal
het doen

Nee, zei hij met harde stem en ijskoud. Je
zult dat niet doen en ik zal daar voor zorgen. Vertel
het hem maar, wanneer je hem over een half uur in
de andere wereld ziet! Hij hief zijn arm op en richtte
op haar.

Ze was een scherp omlijnd silhouet in het schijnsel
van de autolampen. Ze zat in een val gevangen en
kon zelf niet meer tijdig naar het beschermende duis
ter terzijde van haar vluchten, want de lichtbaan was
daarvoor te breed. Ze strompelde heen en weer en kwam
toen nogmaals oog in oog met hem te staan. Toen
restte haar geen tijd meer.

Het schot knalde droog en luid en rolde onder de
beschermende boomkruinen het bos in. Haar gil vorm
de een antwoord.

Hij moest haar gemist hebben, al stonden ze niet

ver van elkaar af. Er kringelde bij hem zelfs geen dun
rookspiraaltje op, wat toch het geval geweest had moe
ten zijn, maar ze realiseerde zich dit niet. Ze voelde
niets. Ze stond nog steeds rechtop, maar ze was te
versuft om weg te hollen. Ze wankelde op onvaste be
nen en trilde als een blad aan een boom, waar de
wind langs strijkt. Hij was het, die zijwaarts strompel
de naar een boom en er wel een minuut lang bewe
gingsloos tegen leunde, het gezicht tegen de stam ge
drukt alsof hij wroeging had voor wat hij gepoogd had
te doen. Toen pas zag ze, dat hij met zijn ene hand
zijn schouder vasthield. De revolver lag in een hoop
bladeren, zwart glanzend en niet langer dreigend op
haar gericht.

Een man gleed snel langs haar voorbij en holde naai
de tegen de boom leunende figuur. Ze kon nog juist
zien, dat hij een revolver in de hand had, die op hem
gericht was. Hij bukte zich even en toen was het
glanzende wapen tussen de bladeren verdwenen. Hij
stond nu vlak bij hem. Om zijn polsen lichtte plotse
ling iets op, terwijl er iets klikte. Lombards in el
kaar gezakte lichaam leunde niet langer tegen de boom,
maar tegen de man, die haar voorbij was gesneld.
Toen richtte hij zich weer op.

In de doodse stilte, die haar nog steeds omringde,
hoorde zij plotseling een stem:

Ik arresteer u voor de moord op Marcella Hen
derson!

Hij stak iets tussen zijn lippen en er weerklonk een
schrille, vèrdragende fluittoon. Toen daalde de stilte
weer op hen neer.

Burgess leunde bezorgd over haar heen en tilde haar
op. Ze was in elkaar gezakt. Ze snikte zachtjes en had
haar handen tegen haar gezicht gedrukt.

Ja, ik weet het, zei hij troostend, Ik weet, dat
het niet prettig is geweest. Maar het is nu voorbij. Het
is over. Je hebt het bereikt.

Je hebt hem gered. Leun maar op mij, dat is beter,
en huil maar eens goed uit. Laat je maar gaan, het
is heus niet erg.

Haar reactie was typisch-vrouwelijk. Ze hield op met
huilen.

Nee, ik wil niet huilen. Ik voel me weer goed. Het

is alleenik geloofde niet meer dat er nog

iemand op tijd zou komen.

Nee, dat zou inderdaad niet gebeurd zijn, als we
jullie alleen maar gevolgd hadden. De manier, waarop
hij reed, was verschrikkelijk.

Een tweede auto was enkele ogenblikken eerder met
luid piepende remmen even verderop tot stilstand ge
komen. De inzittenden hadden hen nog niet eens bereikt.

Advertentie

"Nu ben je

veilig beschermdi
altijd en overall"

„O, wat hebben we vroeger
toch een narigheid uitgestaan!
Die omslag, dat verdriet!
Dat leed is voorbij! Miljoenen
vrouwen genieten nu méér
van het leven, dank zij
o.b.-tampons,

hun Onmerkbare Bescherming.
Kwiek en opgewekt kunnen zij
aan alles meedoen, fietsen,
dansen, uitgaan, sport!

Het pakje ó.b. gaat in het
kleinste tasje."

de moderne
hygiëne

per pakje van 10 tampons,voldoend»
voor maandelijks gebruik:

Normaal J,-. Speciaal 125

(Wordt vervolgd)

Op tweede paasdag heeft men het Quar-
tetto Italiano in een der uitzendingen van
de VARA kunnen horen, een strijkensem-
ble van Italiaanse musici. Op woensdag 4
mei in de vooravond zal men dit strijk
kwartet opnieuw kunnen beluisteren in een
gezamenlijk programma, dat verzorgd
wordt door de VARA. Uitgevoerd worden
Twee Canzoni van de zestiende-eeuwse
Italiaanse componist en organist Giovan
ni Gabrieli, een der grootste componisten
van zijn tijd, die men mag beschouwen
als de grondlegger van de Italiaanse in
strumentale muziek, en voorts het Kwar
tet in g van de achttiende-eeuwse Ita
liaanse componist Baldassare Galuppi,
evenals Gabrieli een Venetiaan. Gabrieli
was organist van de beroemde San Marco-
kerk te Venetië, Galuppi werd er ruim
anderhalve eeuw later kapelmeester.