IJmuider Courant | 1960 | 9 mei 1960 | pagina 7

Horen en zien

Fantoom in de bar

Brsxon costuums

PANDA EN DE TROETELTROEP

Yoetbalmatches
op het scherm

U ió Uet zo

AVONTUREN VAN EEN HOND

„Veronica" uitgesloten
van radio-telefonie

ROM EN MIOE

7

radio •televisie

AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN

Uitersten

Luchtig pianoconcert

In memoriam
Ernestine Costa

r Oltenngen in de kring van de slacht
offers trekt. Hele dorpen wer
den soms uitgemoord en uit-
gebrand. Een Nederlands let-
-- terkundige uit de 17de eeuw,

T.Ven volkstelling

Hugo A If ven overleden

y L^,

DOOR

WIL!.I AM
IRISH

De radio geeft dinsdag

T el'evisie programma

MAANDAG 9 MEI 1960

67. Toen de laatste agent zich naar bui
ten spoedde om naar de verhuiswagen
m.et. het gestolen geld te zoeken, keerde
de commissaris zich met een zucht om en
ging het bureau binnen. „Ziezo", bromde
hij, „de hele politiemacht is nu ingescha
keld, geen enkele verhuiswagen kan aan
onze aandacht ontsnappen, elke plekje in
de stad wordt afgezocht". 1-Iij vergat ech
ter, dat aan één plekje geen aandacht
besteed was, maar hij kon ook niet ver

moeden, dat de gezochte wagen zich op
zijn eigen binnenplaats vlak voor het poli
tiebureau bevond. Panda was hier blij om,
want nu kon hij zich ongehinderd uit de
voeten maken. „Ik zal de wagen maar
hier achterlaten", dacht hij, „hier staat
hij in elk geval veilig". Maar toen hij
voorbij het raam van de commissaris
sloop, ving hij juist enkele woorden van
een telefoongesprek op, die hem hevig
verschrikten. „Het merendeel van de bank

rovers zit dus in een taxiNatuurlijk!
Schiet op ze! Pak ze! Dood of levend!"
„Oei", dacht Panda, „hij laat ze op mijn
arme troetels schieten! Dat mag niet!"

Zonder aarzelen rende hij het politie
bureau binnen en riep: „Meneer de com
missaris, mijn troetels kunnen het niet
helpen! Ze zijn.„Stil", zei de com
missaris, zonder om te kijken, „ik heb nu
geen tijd voor verloren troetelbeesten. We
zijn m.et bankrovers bezig!"

II

Of de K.R.O. met „Zaterdagavond-ak
koorden" nu de zalf heeft gevonden op de
tere plek van het amusement is nog niet
gezegd, ook niet als wij erkennen ons met
dit programma bepaald niet verveeld te
hebben. Wat Jos van der Valk presenteer
de was eigenlijk een potpourri van de
meest uiteenlopende wijsjes, maar het
werd gebracht door bekwame lieden van
het vak en niet de eersten de besten. Ted
dy Scholten praatte het zo charmant aan
elkaar dat we er graag naar keken al was
het alleen maar om haar terug te zien.
Deze „Akkoorden" mogen dus aan geen
bindend idee zijn opgehangen, ze bezaten
kwaliteit. Daar hebben we liever mee te
maken dan met een weekendshow, die de
gedaante aanneemt van een uitstapje in
de mist. Het kon zo mooi weer zijn als het
maar niet regende.. Misschien is deze
vorm van onderhoudend zijn wel zo geluk
kig. Het zal een lieve duit gekost hebben.
Het was niet in het water gegooid! Vooraf
zagen we de eenakter „Engelen van
Ieren", als we ons niet vergissen het de
buut van Wim Hart als regisseur van t.v.

Teddy Scholten en Jean Philippe in

het zaterdagavond-programma van de
K.R.O.

toneel. Dat was een debuut, dat verwach
tingen wekt, want Hart blijkt het spel met
het beeld aan te kunnen. Hij leverde gees
tige shots en een alleraardigst sloteffect
aan het primitief bedenkseltje, dat in „En
gelen van Ieren" werd uitgewerkt. Met
zijn sfeer van kinderlijke eenvoud streef
de de auteur het karakter na van de bal
lade maar de heilige eenvoud lag er erg
dik op.

Welk een tegenstelling met de aflevering
in de serie Hitchcock-filmpjes. Daarin kun
nen we ons iedere keer weer bezighouden
met vleugjes sadisme, die door de big boss
zelf als grappenmaker worden ingeleid.
Kwalijke grappen en kwalijke filmpjes.
Boosaardig vergeleken bij de onschuld der
engelen, maar wat te zeggen van de
K.R.O., die twee zulke uitersten in een
programma verenigt.

Twee wel zeer uiteenlopende figuren vul
den het zondagavondprogramma: mr. Hil-
termann en Lou van Burg. De eerste le
verde een gedegen en informatief beeld
van Fidel Castro, Cuba's machthebber; de
tweede gaf een vlotte, luchtige show ten
beste vol onzin en klucht. Zowel 't een als
't ander heeft de geregelde televisiekijker
nodig: voorlichting over de ernst van het
leven ook het politieke leven, dat met
zijn persoonlijk heil samenhangt en kin
derlijke ontspanning. Een evenwichtige
avond dus, waarvan men met zelfbeheer
sing genieten kan. Doch de vindingrijkheid
van Lou van Burg zal een harde dobber
hebben om de spanning erin te houden.
Dan heeft mr. Hiltermann het gemakke-

Beeldschermer

Er komt deze maand een aantal zeer
aantrekkelijke wedstrijden op het t.v.-
scherm. Zoals men al weet wordt woens
dagmiddag de wedstrijd Engeland-Joego
slavië, gespeeld in Londen, uitgezonden.
Een week later (18 mei) kan men de wed
strijd Zwitserland-Nederland zien. Aan
vankelijk was men van plan de op dezelf
de dag te spelen finale van de Europa
beker uit te zenden, maar die komt nu
uiteraard te vervallen. Later in de maand
hoopt men nog de wedstrijden Hongarije-
Engeland en Oostenrijk-Schotland op het
scherm te krijgen.

Zaterdagmiddag heeft men, in een uit
zending van het Radio-kamerorkest onder
leiding van Roelof Krol, kennis kunnen ma
ken met een alleraardigst hedendaags
werk voor piano en orkest, een composi
tie van de Italiaan Piccioli. Het diverte
rende stuk werd op voortreffelijke wijze
ten gehore gebracht door diens landge
noot de pianist Aldo Ciccolini. Het doet in
de snelle bewegingen enigszins aan Stra-
winskj' denken, in zoverre als van een as
similatie van historische voorbeelden ge
sproken kan worden, zoals reeds duidelijk
wordt uit de ondertitels „Vivace alia Ros
sini" en „Rondo classique". Men kreeg
trouwens de indruk dat de componist in
de vitale muzikanteske sfeer zich het meest
op zijn gemak voelt, de discussie tussen
het solo-instrument en het orkest verliep
hier met de driftige levendigheid van de
Italiaanse tongval. De doorzichtig gehou
den orkestratie en de spitse ritmiek ver
hoogden het lichtvoetige, ongedwongen ka
rakter; het was daarom dubbel jammer
dat de langzame tempi een gebrek aan
substantie vertoonden en men. met name
in het Andantino van het tweede deel, de
gedachte voelde opkomen aan het uitvoe
ren van passen op de plaats. Beter ge
slaagd was de tweede episode van het eer
ste deel, een naar verhouding uitvoerige
Siciliano, die de plaats van een doorwer
king inneemt, waarna de toccata-achtige
opzet kort gerecapituleerd werd. Het ge
noemde Sicilienne-fragment vertoonde de
enigszins beschaduwde gratie die men
wel aantreft in de langzame „Essercizi"

Alles bijeen bevatte dit luchtige Piano
concert dat eigenlijk eerder „Concerti
no" zou moeten heten een muziek die
bij dit zonnige weekend paste, al zou het
waarschijnlijk onbeduidend geworden zijn
zonder de vertolking van Ciccolim wiens
even onnadrukkelijke als precieze speel
wijze het stuk bijzonder ten goede kwam.

Golfbreker

Zondagavond heeft de Berlijnse Radio,
„Sender Freies Berlin" een uitzending ge
wijd aan de nagedachtenis van Ernestine
Costa, de actrice die ook in Nederland
voor de oorlog optrad. Ernestine Costa,
die gehuwd was met onze medewerker
H. B. Fortuin, was één der meest op de
voorgrond-tredende Duitse actrices die in
stukken van Georg Kaiser, Frank Wede-
kind, Strindberg, Shaw, Ibsen, Wildgans
overtuigende successsen behaalde. Het
Hitler-regime onderbrak een serie van
meer dan 500 opvoeringen van het Gang
ster-stuk „Ganovenehre", waarin zij de
jonge vrouwelijke hoofdrol speelde en haar
geboortestad Berlijn veroverde.

In Amsterdam trad de actrice met her
nieuwd succes op in het gezelschap van
Rudolf Nelson in het cabaret La Caité;
korte tijd speelde zij ook in het Neder
lands bij het Centraal Toneel van Cees
Laseur. In de radio werd zij gehoord in
een hoorspel „25.000 Gulden", dat haar
man voor haar schreef en dat de VARA
uitzond onder regie van S. I. De Vries met
muziek van Hugo de Groot. In mei 1940
week het echtpaar uit naar Engeland,
waar Fortuin als „Vrijbuiter" voor de
Londense zender naar zijn geboorteland
sprak, en zijn vrouw optrad in de radio,
op het toneel en later ook bij de Tele
visie. Onder andere speelde zij de hoofd
rol in een tweetal stukken van haar echt
genoot. Zij sprak Duitse lyriek, gaf een
Heine-voordracht ter viering van 't eeuw
feest, en trad op in het Derde Program
ma van de BBC met songs van Bertolt
Brecht die, nadat zij de rol van Polly"
in zijn „Driestuiversopera" gespeeld had,
zijn hele leven met haar bevriend bleef.

In de uitzending van zondag „Op de eer
ste verjaardag van het sterven van de gro
te actrice en disease" spraken haar col
lega's. de acteurs Ernst Deutsch en Wal
ter Franck. die menigmaal haar partners

ALLEEN een beschuldiging van hekserij
of toverij, in welke vorm dan ook, was in
de 16de en 17de eeuw in verschillende lan
den van Europa op zichzelf reeds vol
doende om een heksenproces op gang te
brengen. Ieder kon een ander aangeven en
anonieme beschuldigingen waren dan ook
aan de orde van de dag. In sommige lan
den werden zelfs beloningen gegeven, of
werd met straffen gedreigd, indien een
verdacht feit niet ter kennis van de magi
straten was gebracht. Bovendien ontvingen
rechters en bijzitters beloningen voor het
aantal terechtstellingen en
kwamen de verbeurd verklaar
de goederen in handen van
andere belanghebbenden, het
geen weinig bevorderlijk was
voor een onpartijdige beoor
deling. De gevolgen hiervan
waren verschrikkelijk. Alle
rechtsvoorschriften werden bij
de heksenprocessen verwaarloosd en alles
wat maar enigszins tot de schuld van de
verdachte zou kunnen bijdragen werd op
de meest perfide manier tegen het slacht
offer uitgespeeld. Een bewijs van de mis
daad was niet nodig, de beschuldiging op
zichzelf, uit welke hoek die ook kwam,
was voldoende. Wist de verdachte tijdig te
vluchten, dan gold dit als een bewijs van
schuld. Zag men het slachtoffer bij het
aanhoren van de beschuldiging ontstellen
of verbleken, dan was ook hierdoor de
schuld bewezen; bleef zij kalm, dan werd
dit uitgelegd als een teken van verharding,
door hulp van de duivel teweeg gebracht.

Na de gevangenneming volgde vaak de
zgn. water-, weeg- of vuurproef, waarbij
allerlei kunstgrepen werden toegepast om
de proef in het nadeel van het slachtoffer
te doen uitvallen. Daarna kwam de onder
vraging, met alle strikvragen en spits
vondigheden, waarin de juristerij van die

dagen zo bedreven was. Bleef de vrouw
ontkennen, dan volgde de pijnbank en de
onmenselijkste wreedheden leidden dan in
verreweg de meerderheid der gevallen tot
bekentenissen, hoe onzinnig die ook waren.
(Bij de heksenprocessen in Engeland en
Amerika werd de pijnbank niet toegepast).
Na de bekentenis moest het slachtoffer er
vooral toe worden gebracht namen van
mede-schuldigen te noemen en onder de
gruwelijkste folteringen werd in de meeste
gevallen tenslotte elke naam genoemd die
men hebben wilde. Het is dan ook ken-

merkend voor het héksen-

proces dat het, beginnend
met enkele beschuldigden,
steeds nieuwe aangeklaagden

Johan van Heemskerck, raakte diep onder
de indruk toen hij in Biscaije, als gevolg
van een heksenproces dat daar had ge
woed, de honderden rokende staken zag
waaraan de slachtoffers hadden gebrand,
en hij veroorloofde zich de opmerking dat
de zgn. schuldigen veel vromer en deugd
zamer waren dan degenen die hen op de
brandstapel hadden gebracht.

Het verschrikkelijke spookbeeld van de
heksenvervolging heeft naar schatting
1 miljoen mensen, voor het merendeel
vrouwen, het leven gekost. Naar het oor
deel van tijdgenoten werd Duitsland het
zwaarst geteisterd van alle landen. Maar
ons land is van deze massale vorm van
waanzin en misdaad verschoond gebleven
en nam een uitzonderingspositie in.
Daarover een volgende keer.

H. Pétülon

(Nadruk verboden)

De 50.000 tellers en telsters, die om
streeks 31 mei zullen zijn ingeschakeld bij
de 13de volkstelling, worden tevoren zorg
vuldig op hun taak voorbereid.

Voor het eerst in de geschiedenis van
de volkstellingen zal de televisie bij de
instructie van de tellers worden gebruikt.
Zelfs in de landen waar televisie eerder
tot ontwikkeling is gekomen dan in Neder
land heeft men dit medium nog nooit voor
dit doel gehanteerd.

Met medewerking van de NTS zal op
24 mei tussen 7 en 8 uur 's avonds in
een regeringsuitzending een insti-uctief
progi-amma van het centraal bureau voor

waren, evenals een criticus en de voorzit
ter van de toneelspelersbond, die haar
carrière schetsten. Haar eigen stem werd
gehoord in opnamen van Strindbergs De
Sterkere en chansons, die haar man voor
haar schreef. Ook was er een opname,
precies 15 jaar geleden in Londen ge
maakt, en uitgezonden op de dag van de
wapenstilstand: „De Duizend Jaren", over
het Duizendjarige Rijk dat slechts twaalf
eindeloze jaren had geduurd. Het gedicht
werd eerst in het Nederlands gezongen en
toen in haar eigen vertaling door Ernesti
ne Costa in het Duits gesproken.

- <*•->•/ t,

de statistiek, dat met de leiding van de
volkstelling is belast, worden uitgezonden.
In dit programma hoopt men de tellers
op de doelmatigste wijze op hun verant
woordelijke taak voor te bereiden. De re
gie is in handen gegeven van Erik de
Vries.

De uitzending zal op 25 en 27 mei wor
den herhaald, ook dan weer tussen 7 en
8 uur 's avonds.

De Zweedse componist en dirigent Hugo
Alfven is zondagmiddag op 88-jarige leef
tijd in een ziekenhuis te Falun ten noor
den van Stockholm overleden.

Alfven componeerde vijf symfonieën en
talrijke cantates. Ook schreef hij bewer
kingen van volksmuziek.

Sinds zaterdagmiddag 5 uur is het zen
derschip van radio „Veronica" door Sche-
veningen-Radio uitgesloten van Radio-te
lefonisch verkeer met de wal. Tot deze
maatregel is besloten nadat de „Veronica"
hevig stoorde op kanaal-D van Schevenin-
gen-Radio. Het zenderschip, dat thans bui
ten de territoriale wateren voor Noordwijk
ligt, zal in de loop van vandaag worden
verhaald naar een plaats ter hoogte van
Scheveningen. De heer H. Oswald van
radio-Vernonica zei hiertoe te hebben be
sloten om zijn theorie over de stoorzen
ders te bewijzen. Nadat aanvankelijk de
indruk werd gevestigd dat de Veronica-
programma's door een Duitse stoorzender
ongenietbaar'werden gemaakt, is aldus de
heer Oswald door eigen technici en door
een onafhankelijke groep radio-amateurs
uit Amsterdam vastgesteld dat de stoor
zender in het zenderpark „Nora" te Noord
wij kerhout stond. Daarna zou ook van
Scheveningen-radio te IJmuiden uit zijn-
gestoord.

De heer Oswald wil het zendgebied van
"Veronica" thans beperken tot Den Haag
en naaste omgeving. Mocht ook dan nog
sprake zijn van een of meer stoorzenders
dan zullen zijn technici en de groep radio
amateurs dinsdagavond met peilinstru-
menten een grootscheepse jacht op de
stoorzender maken. De heer Oswald zei
ook een ambtenaar van de bijzondere ra
diodienst der P.T.T. te hebben uitgenodigd
voor deze speurtocht, welke uitnodiging is
afgeslagen.

Overigens blijft de P.T.T. op het stand
punt staan dat de stoorzender zich niet
in Nederland bevindt. Over de beschuldi
ging dat uit Noordwijkerhout wordt ge
stoord, vernamen wij dat men daar uit
sluitend over een ontvang-inrichting be
schikt, waarmee uiteraard niet kan wor
den gestoord.

Over de uitsluiting van het zenderschip
uit het radio-telegrafisch verkeer zei de
heer Oswald: „Men was aan boord bezig
de zender op volle sterkte te brengen
Daarmee zwalkte men een beetje heen en
weer en werd Scheveningen-radio wellicht
enigszins gestoord. Toen ik de strafmaat
regel te horen kreeg heb ik vergunning
voor een laatste gesprek gevraagd en ge
kregen. Daarin heb ik de technici aan
boord verzocht de werkzaamheden te sta
ken".

De heer Oswald heeft nog een troef
achter de hand: „Als men doorgaat onze
programma's te storen zullen wij onze
golflengte verleggen van 185,5 meter naar
188 meter, op welke frequentie ook de re
gionale zenders van de P.T.T. uitzenden.
Ik denk dat de stoorzender dan wel spoe
dig uit de ether zal worden genomen".

|L,

92

.9293. Rom en Mioe stondèn daar nog te kijken, terwijl de jongen het hazepad
koos. Opeens klonk er om de hoek van de schuur een luid getoeter.

Oeiwat is dat? riep Mioe.

Ze deden een stap terug en toen zagen ze om de hoek een vreemdsoortig voertuig

verschijnenHet was een soort autotje, van oude kistjes en plankjes in elkaar

getimmerd. Maar het reed!

En in die trap-auto zat Hako, een jongen van hun school. Die kneep in de bal van
een grote autohoorn en liet het ding flink toeteren.

Hallo, Rom, hoe vind je mijn slee? riep hij lachend.

58)

En zou zij jou de vrijheid willen geven om naar iemand
anders te gaan? Ze hield van de toestand, zoals deze
was. Ze wilde haar zekerheid niet voor een onzekere
toekomst opgeven, voor een wissel op de toekomst.

Maar meer nog dan iets anders, was het haar
lachen dat het deed. Als ze gehuild zou hebben, nadat
ze het hem verteld had, of zelfs als ze het nuchter
en koel uitgelegd zou hebben, zou hij haar, zoals hij
heeft verklaard, waarschijnlijk in leven hebben gela
ten. Hij zou dan vertrokken zijn en zich een stuk in z'n
kraag gedronken hebben, maar zij zou nog geleefd
hebben. Ik geloof dat.

Hij heeft haar vermoord. De das, die jij per on
geluk hebt laten vallen, lag nog achter haar op de grond.
Hij moet die das zonder het eigenlijk beseft te hebben
op een gegeven ogenblik opgepakt hebben en hij hield
hem in zijn handen, toen het kritieke ogenblik geko
men was.

Hij knipte met de vingers. Ik kan het hem nauwe
lijks kwalijk nemen, zei Carol zuchtend terwijl zij naar
het kleed op de grond staarde.

Ik ook niet, gaf Burgess toe. Maar dat was nog
geen verontschuldiging om te doen, wat hij gedaan
heeft. Om de schuld opzettelijk op de man te schuiven,
die zijn hele leven lang zijn beste vriend is geweest.

Wat heb ik hem gedaan? vroeg Henderson zonder
een spoor van wrok of haat.

Ik geloof, dat het zo is geweest. Hij begreep op
dat moment niet en hij doet dat nog steeds niet, al is
er al weer heel wat tijd verlopen, waarom zij zo han
delde, waarom zij hem de bons gaf. Hij zag niet in,
dat dat helemaal met haar karakter in overeenstem
ming was, dat het niet anders kon zijn. Hij meende,
dat het kwam doordat zij weer verliefd op jou was ge
worden. Henderson. Daarom heeft hij het jou in de
schoenen willen schuiven. Jij was er volgens hem ver
antwoordelijk voor, dat hij haar verloor. Daarom ging
hij jou haten. Hij wilde jou er voor laten opdraaien
Het was een verwrongen soort jalozie.

Henderson zuchtte eens.

Zonder door iemand gezien te worden, is hij weei
weggegaan en hij ging jou toen achterna. De ruzie tus
sen jullie, die hij toevallig had gehoord, bood hem té
veel kansen om te kunnen laten lopen. Het was een té
goede kans om jou verantwoordelijk te stellen voor wat
hij juist had gedaan. Zijn bedoeling was, zoals hij heeft
uitgelegd, om jou toevallig ergens te ontmoeten, alsof
hij bij toeval tegen jou opliep, en om lang genoeg bij
je te blijven en je de gelegenheid te geven jezelf te
beschuldigen. Je tenminste zélf onder verdenking te
brengen. Hij zou zo iets gezegd hebben als: „Hé, ik
dacht dat je vrouw wel bij je zou zijn," waarop jij dan
geantwoord zou hebben: „Nee, vlak voordat ik weg
ging, heb ik een fikse ruzie met haar gehad." Het
was noodzakelijk, dat die ruzie ter sprake zou komen.
Hij wilde dat. En hij kon dat niet op een andere ma
nier doen, zonder zichzelf bloot te geven en zonder te
laten blijken, dat hij jullie had afgeluisterd. Jij had het
hém moéten vertellen, in de eerste persoon, begrijp je?

Hij zou er voor gezorgd hebben, dat je in snel
tempo zou drinken als dat al nodig geweest zou
zijn terwijl hij daar bij zou blijven Ten slotte zou
hij met jou weer naar huis zijn gegaan. Op het mo
ment dat jij haar dood zou aantreffen, zou hij erbij
geweest zijn. Hij zou bij de haand geweest zijn om

zogenaamd tegen zijn zin en aarzelend te her
halen, wat hij jou had horen vertellen over die ru
zie vlak voordat je vertrok. Je zou voor hem als
een soort schokbreker fungeren. Het was inderdaad
een intelligente gedachte van hem om met de man mee
naar huis te gaan, van wie hij zo juist de vrouw had
vermoord. Automatisch zou hij daardoor in de posi
tie komen te verkeren van een onschuldige toeschouwer
bij iemand anders zijn moord. Het zou zo goed als
waterdicht zijn geweest.

Dit heeft hij allemaal uit eigen vrije will ver
teld maar ik moet toegeven, zonder ook maar in
het geringste enige wrok te tonen.

Aardig van hem, zei Carol nogal honend.

Hij meende, dat je alleen zou zijn. Hij kende
al twee van de gelegenheden, waar je heen zou gaan.
Toen je hem die middag ontmoette, vei'telde je hem,
dat je met haar zou gaan eten in het Maison Blan
che en dat je daarna naar het Casino zou gaan. Van
de bar wist hij niets, omdat je dat zelf pas wist
op het moment, dat je daar in een impuls naar bin
nen ging.

Hij ging regelrcht naar het Maison Blanche en
hield van de hal uit, zonder zelf gezien te kunnen
worden, alle binnenkomende gasten in de gaten. Daar
heeft hij jou gezien. Je moest daar net binnen zijn ge
komen. Maar je was niet alleen. Dat wierp al zijn
plannen natuurlijk omver. Hij kon je toen niet meer
zogenaamd toevallig ontmoeten en je de bekentenis
ontfutselen, dat je ruzie met haar had gehad. Die on
bekende derde zou je zelfs misschien aan een alibi
hebben kunnen helpen, als je haar maar vroegtijdig
zou hebben ontmoet. Met andere woorden, op dat mo
ment begreep hij al de grote betekenis, die zij voor
hem had. Hij voelde zuiver aan, wat zij zowel voor
hem als voor jou zou kunnen betekenen Hij handel
de dienovereenkomstig.

Hij trok zich weer terug en bleef op straat rond
hangen, ver genoeg van de ingang verwijderd om niet
gezien te worden, maar ook weer niet zó ver, dat
hij niet meer zou kunnen zien wie vertrokken. Hij
wist wel, dat je daarna naar het Casino had wil
len gaan, maar hij kon daar toen natuurlijk niet
meer vast op rekenen. Hij kon het zich niet veroor
loven, dat als een vaststaand feit aan te nemen.

Toen jullie naar buiten kwamen en met een
taxi naar het Casino reden, volgde hij jullie in een
andere taxi. Hij ging zelf ók naar binnen. Luister
goed, wat het is een spannend verhaal. Hij kocht
oen staanplaats, zoals zo vaak mensen doen, die maai
tijd hebben voor één akte. Hij stond ergens opzij,
naast het orkest, verborgen achter een pilaar. De he
le avond heeft hij naar jullie achterhoofden gestaard.

Hij volgde jullie weer toen jullie weggingen. In
de drukte verloor hij jullie bijna uit het oog, maar

het geluk was met hem. Het incident met de blin
de bedelaar heeft hij echter niet gezien, want zó
dichtbij durfde hij nu ook weer niet te komen. Daar
jullie taxi nogal hinder ondervond van het drukke ver
keer, kon hij jullie van een andere taxi uit in de
gaien blijven houden.

Jullie brachten hem zodoende dus ook naar An-
selmo's, alhoewel hij natuurlijk nog niet wist, dat deze
bar nu juist het punt was, waar alles om draaide. Hij
bleef buiten wachten, want hij durfde niet naar binnen
te gaan. Hij was bang, dat jij hem daar zou ontdek
ken. Ten slotte zag hij jou alleen weggaan en daaruit
kon hij al concluderen dat je inderdaad ook had ge
daan, wat je kort voor je vertrek geschreeuwd had te
zullen doen: met de eerste de beste vrouw, die je zou
ontmoeten, uit te gaan.

Hij moest toen snel beslissen of hij jou zou blijven
achtervolgen, met het risico, dat hij haar niet meer
zou terugvinden, of dat hij zijn aandacht op haar zou
richten om er achter te zien te komen, in hoeverre
zij jou zou kunnen helpen met een alibi en hem in
de wielen zou kunnen rijden.

Hij aarzelde niet lang. En het geluk was wéér
met hem. Intuïtief deed hij het enig juiste. Het was
al te laat geworden om jou nog met een houdbaar ex
cuus zogenaamd toevallig te ontmoeten. In plaats van
jou te incrimineren, zou hij slechts zich zelf in een
verdacht licht plaatsen. Zijn schip werd juist op dat
moment losgetrokken van de pier en hij werd veron
dersteld aan boord te zijn.

Hij liet jou dus lopen en had er nog niet de minste
notie van, hoe verstandig dat besluit was. Hij bleef
dus buiten wachten, totdat zij zou vertrekken.

Ten slotte verliet ze de bar. Hij volgde haar op
veilige afstand. Hij was slim genoeg, om haar op dat
moment nog niet aan te spreken. Zo het in dat geval
namelijk duidelijk was geworden, dat zij jou zou kun
nen vrijpleiten, zou hij slechts zich zelf geïncrimineerd
hebben, louter en alleen door het feit, dat hij haar over
dat punt ondervraagd zou hebben. Hij besloot dus dat
hij eerst moest nagaan wie zij was en waar zij woonde,
zodat hij zou weten waar hij haar zou kunnen vinden
als hij haar nodig zou hebben. Had hij dat gedaan, dan
kon hij haar enige tijd met rust laten. Daarna moest
hij er achter zien te komen, in hoeverre zij jou een
alibi zou kunnen verschaffen. Hij moest dus jouw gan
gen van die avond in omgekeerde volgorde nagaan en
proberen te ontdekken, waar je haar voor het eerst
had ontmoet en vooral hoeveel tijd verlopen was tus
sen je vertrek van huis en die ontmoeting. En ten der
de, als zij inderdaad met een voor jou ontlastende ver
klaring zou kunnen komen, moest hij die op deskundige
wijze zien af te zwakken, dan wel geheel doen ver
dwijnen. Hij moest proberen te ontdekken of hij haar
zou kunnen overhalen te zwijgen. Maar als zij voet bij
stuk zou blijven houden, was er nog een duisterder me
thode, zo heeft hij toegegeven, die in zijn gedachten
sluimex-de. De ene misdaad verbergen door nog een
andere te plegen.

(Wordt vex-volgd)

Advertentie

Bent u morgenmiddag vrij?

Kom dan eens kijken naar onze
prachtige collectie

Gen. Cronjéstraat 40 - 44
Telefoon 54679

Haarlem

HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35
Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Mensen in nood. vlaak naast ons, klankb.
10.25 Gram. 11.00 Voor de vrouw. 1.30 Gram. 11.50
Volaan.. vooruit, lezing. 12.00 Middagklok - nood
klok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmeded.
12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Vijftien
jaar geleden, praatje. 13.20 Platennieuws. 13.35
Lichte muz. 13.55 Gram. 14.15 Instr. trio en solist.
14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Gevar.
progr. 15.50 Gram. 18.00 Voor de zieken. 16.30
Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.: Toneel en dans in Suriname
en de Nederlandse Antillen, door M. D. Thijs.
18.00 Amateursprogr. 18.20 Kaarten op tafel, act.
gesprek. 18.30 Metropole-orkest en soliste. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Gram.
20.30 Strijkkwart. 21.00 Voorspel van een revolu
tie. klankb. ideel 2). 22.00 Kléin koor. kamerork.
en sol. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40
Gezin en huwelijk, lezing. 22.50 Filmmuziek. 23.15
Gelders orkest en solist. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.

8.00—24.00 AVRO.
AVRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Pianospel. 8.30 Gram. 9.00 Gymn. voor de wouw.
910 De groenteman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters.. 11.00
Hsmmondorgelspel. 11.15 Voor de zieken. 12.00
Jazzmuz. 12.20 Regeringsuitzend.: Progr. voor de
landbouw. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of gram.
18.20 Metropole-ork. 13.55 Beursber. 14.00 Gram.
14.40 Schoolradio. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Kla
rinet en piano. 16.00 Snauwen en slaan, lezing.
16.15 Gram. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40
Ronde van Nederland. 17.50 Gram. 18.00 Nieuws.
13.15 Pianospel. 18.30 Amateursprogr. 19.00 Voor
de kinderen. 19.05 Gesproken brief uit Parijs. 19.10
Operafragmenten. 19.45 Journ. 20.00 Nieuws. 20.05
Gevarieerd progr. 21.45 Gram. 22.00 Clavecimbel-
recita.122.30 Nieuws en beursber. van New York.
22.45 Twee violen. 23.05 Diaconaat in beweging,
lezing. 23.20 Jazzmuziek. 23.5524.00 Nieuws.
ERUSSEL. 324 m.

12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerber. 12.35
Pianospel. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram.
14.00 Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.06
Duitse les. 16.21 Gram. 16.30 Omr.ork. en solist.
17.00 Nieuws. 17.10 Kamermuz. 17.40 Boekbespr.
17.50 Jeugdconcert. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Schoolkoor. 19,50
Syndikale kron. 20.00 Voordr. 20.30 Gram. 20.45
Idem. 21.00 Omr.ork. en sol. 22.00 Nieuws. 22.15
Pianorecital. 22.55—23.00 Nieuws.

VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht 20.20 Film
documentaire. 20.3522.15 Gevarieerd programma.
22.15—22.25 Ronde van Nederland.