Fantoom in. de bar
PANDA EN DE TROETELTROEP
AVONTUREN VAN EEN HOND
ROM EN MIOE
ENGEL
Jacks, Pantalons
DINSDAG 10 MEI 1960
9
VAR A-verenigingsraad
De radio geeft woensdag
7 elevisieprogramma
Jimmy Ste. man: „D'r is niks an"
Haags meisje als schaatsende berendompteuse
in het Cirque Medrano in Parijs
Viswater belangrijker
dan schootsveld
Breuk in toevoerbuis
Deel van Amsterdam
zat zonder water
WI LIJ AM
IRISH
Reuze pan
Sir Hersch Lanter pacht
in Londen overleden
OT i)p bFrlpbpn Mjb
200 jaar
geleden
68. „Luister dan toch, meneer de hoofd
commissaris!", riep Panda, ,,het is niet de
schuld van mijn troetels, dat„Ga
weg!" viel de commissaris hem in de
rede, „ik heb je al gezegd, dat ik geen tijd
heb voor zoekgeraakte troetelbeesten. Ga
buiten spelen en stoor de politie niet nu
we de handen vol hebben aan een brutale
bankoverval!" „Maar het gaat juist over
die bankroof!" riep Panda. „De buit
isDe commissaris legde hem met
een ongeduldige beweging hel zwijgen op,
terwijl hij instructies door de telefoon
schreeuwde. ..Sluit alle wegen af!", beval
hij, „en probeer vooral de leider van de
bende ïn handen te krijgen! Is die al be
kend? Een kleine Panda?Nog
heel jong? Hoe bestaat het! Als hij nu al
lot dergelijke daden komt, wat zal dat
dan later worden? Ik zal persoonlijk de
jacht op deze jeugdige bendeleider ter
hand nemen. Geef mij zijn signalement!
.Zwarte oren? Witte snoet? Hm,
komt me bekend voor. Waar heb ik dat
eerder gezien? Wacht eens Verbluft
liet de commissaris de hoorn zakken.
Toen trok hij bliksemsnel zijn revolver en
keerde zich met een ruk om. Maar Pan
da was al weg!
Tijdens een in het weekeinde gehouden
vergadering van de Verenigingsraad van
de VARA heeft de voorzitter, mr. J. A.
W. Burger, er op gewezen, dat de onze
kerheid rondom de commerciële televisie
voortduurt en de verhoudingen vertroebelt.
Het is voor bepaalde kringen blijkbaar on
verdraaglijk, dat de televisie niet onder
geschikt gemaakt zou worden aan exploi
tatie voor winstdoeleinden. „Tegen de. om
roepverenigingen, die dit niet wensen
wordt de ene rel na de andere ontketend".
De heer J. B. Broeksz, secretaris van
de omroep, besprak de moeilijke financie
ring van de radio en de bedreiging van
de draadomroep. Loods- en reddingswe
zen, schepen en vliegtuigen lopen ernstig
gevaar doordat de zender Veronica wil
lekeurige golflengten in beslag neemt. De
reis van het Radio-Philharmonisch Orkest
naar Italië noemde de spreker een zeer
groot artistiek succes.
De heer J. W. Rengelink, televisiesecre
taris, uitte kritiek op de wijze waarop
sommige bladen voorlichting over de te
levisie geven. Wat de Eurovisié betreft,
behoort Nederland tot de landen, die daar
het veelvuldigst aan deelnemen. Dat de
omroepverenigingen geen belangstelling
zouden hebben voor de NTS-programma's
is volkomen onjuist, trouwens 40 procent
van de zendtijd wordt door NTS-program
ma's gevuld. De NTS en de buitenlandse
televisie-omroepen zijn echter niet bereid
voetstoots te voldoen aan de steeds hogere
financiële eisen, die voor de uitzending
van buitenlandse sportgebeurtenissen wor
den gesteld. De snelle groei van de tele
visie heeft; in Nederland tot 625.000 toe
stellen geleid.
Aan het eind van 1961, na tien jaar
Nederlandse televisie zullen hier wellicht
1 miljoen toestellen staan, verhoudingsge
wijs het hoogste aantal in West-Europa.
De zendtijd zal. regelmatig worden uitge
breid tot 30 uur per week in 1962. De
meest dringende eisen zijn thans studio-
bouw, voorbereiding van het tweede pro
gramma van de-NTS en omroepverenigin
gen, vermijden van te grote versnippering
in de zendtijd, en het begin van de school
televisie. De spreker deelde nog mede, dat
het niet vertonen op de televisie van een
foto van een vermist jongetje, geen zaak
is van de NTS. Het directoraat van po
litie in Den Haag beslist of een opspo
ringsbericht wordt uitgezonden.
Vanuit de verenigingsraad werd nog
eens met klem de commerciële televisie
afgekeurd en de hoop uitgesproken, dat
deze in de volksvertegenwoordiging door
een meerderheid zal worden afgewezen.
Advertentie
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Tel. 14444
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV; 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Radio
krant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Gram.
9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Wij
wonderkinderen, hoorsp. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Ritmisch koperork. 12.53 Gram. of
act. 13.00 Nieuws. 13.15 Vijftien jaar geleden. 13.20
Met PIT op pad. praatje. 13.25 Lichte muz. 13.50
Gram. 14.00 Bondsdag van de Bond van Geref.
Vrouwenverenigingen. 14.45 Gram. 15.00 Gram.
15.35 Twee hobo's, fagot en twee hoorns. 16.00
Voor de jeugd. 17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Het Spectrum van het Christelijk organisatie- en
verenigingsleven, lezingen. 18.00 Leger des Heils-
kwartier. 18.15 Boekbespr. 18.30 R.V.U.: Feiten en
vragen rond de sport in 'net persoonlijk en maat
schappelijk leven, door dr. W. van Zyll. 19.00
Nieuws en weèrber. 19.10 Op de man af. praatje.
19.15 Pianorecital. 19.30 Radiokrant. 19.50 Gitaar
ensemble. 20.10 Radio-philharm.orkest en solist.
21.15 Jean-Paul Sartre - vrijheidsfatalisme, lezing.
21.35 Oude muziek 22.10 Gram. 22.30 Nieuws en
S O.S.-ber. 22.40 Zaalsportuitsl. 22.45 Avondover
denking. 23.00 Platennieuws. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym.
voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO; 10.00 School
radio. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Geval'
progr. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Orgelspel.
13.00 Nieuws en tcntoonstell.agenda. 13.20 Ronde
van Nederland. 13.30 Gram. 13.45 Gesproken por
tret. 14.00 Jeugdconc. 14.45 Volksliedjes en -dans
jes. 15.00 Voor de jeugd. 17.00 Gram. 17.15 Pro-
menade-ork., sopr. en koor. 17.50 Regeringsuitz.:
Jeugduitz.: De brievenbus gaat open. corresp.club
o.l.v. Regina Zwart. 18.00 Nieuws en comm. 18.20
Act. 18.30 Hammondorgelspel. 18.45 De diaconie
in nieuwe banen, toespr. 19.00 Voor de kinderen.
19.10 Gram. 19.20 Ronde van Nederland. VPRO:
19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Musicalfragm. 20.30 Vorstenschool, hoorspel. 22.00
Jazzmuziek. 22.20 Keuren en kiezen, comm. 22.30
Nieuws. 22.40 Gram. 23.00 Tussen mens en nevel
vlek. lezing. 23.15 Muzikale discussie. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.a2
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 School
radio. 14.45 Kamermuz. 15.45 Tenor, viola da gam
ba en luit. 16.00 Koersen. 16.06 Engelse les. 16.21
Gram. 16.30 Omr.ork. 17.00 Nieuws. 17.10 Volks
liederen 17.50 Boekbespr. 18.00 Lekenmoraal en
f'dosofie. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkron.
19 00 Nieuws. 19.40 Schoolkoor. 20.00 Akademie
der diskofielen. 21.30 Populaire Zuid-Afrikaanse
muziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Pedagogisch praatje.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS: 20 00 Journ. en weeroverzlcht. 20.20 Film
documentaire. 20.35—22.15 Gevarieerd programma
22.15—22.25 Ronde van Nederland.
VOOR WOENSDAG
NTS: Eurovisie: 14.45—16.30 Rep. Interl. voet
balwedstrijd Engeland Joegoslavië te Wemblev.
VARA: 17.00 .Teugdprogr. NTS: 17.30 Internat,
jeugd journ. VPRO: 20.00 Journ. en weeroverz.
'20.20 Filmprogr. 20.45 Oude filmfragm. 21.05 Bal
letprogramma. 21.30 Documentaire.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
„Spelen voor de film is net zoiets als
spelen op straat, bijvoorbeeld voetballen.
D'r is niks an," Er zullen heel wat film
acteurs zijn die er anders over denken,
maar deze woorden tekenden wij gister
avond op Schiphol op uit de mond van de
12-jarige Arnhemse schooljongen Jimmy
Sterman, hoofdrolspeler in de Deense film
„Paw" en net teruggekeerd van een drie
daags bezoek aan het filmfestival te
Cannes.
„Ik heb er lekker op het strand gelegen
en ik heb gesproken met beroemde film
sterren, in het Engels."
Jimmy Sterman zal heel wat te vertel
len hebben als hij weer op school komt.
Vrijdagavond om zes uur hoorde vader
Sterman dat zijn zoon zaterdag 's mor
gens om half tien per vliegtuig naar Nice
moest vertrekken. Hij is gegaan. Hele
maal alleen. In Zuid-Frankrijk werd hij
opgewacht door de regisseuse van de
Deense film, mevrouw Astrid Henning-
Jensen en met haar ging Jimmy het fes
tival-avontuur tegemoet. Een avontuur
was het stellig. Na de voorstelling van de
film „Paw" barstte het publiek los in een
ovationeel applaus voor de kleine Jimmy
en voor hij in zijn hotel terug was, had
hij tientallen handtekeningen moeten weg
geven.
Jimmy, een spontaan joch met donker
bruine ogen, werd verleden jaar na een
speurtocht door Europa „ontdekt" als de
meest geschikte knaap om de hoofdrol in
de Deense film te vertolken. Nadat vader
het draaiboek had gelezen en zich met het
scenario had verenigd gaf hij toestem
ming dat Jimmy van juni tot september
naar Denemarken ging voor de opname.
„Ik heb in drie weken Deens geleerd,"
zei Jimmy trots. In ieder geval zijn de
producenten teruggekomen op hun plan
een Deens jongetje de teksten te laten
zeggen. Jimmy's Deens was van dien
aard dat na-synchronisatie niet nodig was.
De film behandelt de problemen van een
knaapje dat als kleurling in een maat
schappij van blanken terecht komt. De
film is gebaseerd op een Deens jongens
boek.
Het lag aanvankelijk in de bedoeling
dat de film deze maand naar Nederland
zou komen. Jimmy, die gisteravond op het
platform van Schiphol door ouders en zijn
drie broers werd begroet, bracht als laat
ste nieuws mee, dat de Nederlandse pre
mière tot de week voor kerstmis is uitge
steld.
„Is oma er ook?" vroeg hij toen de pers
conferentie hem te lang duurde. En toen
pakte hij de bos tulpen waarmee hij was
Sedert enkele weken
bereidt de negentienjarige
blonde Connie Vermeeren
uit Den Haag zich in
Klant's dierentuin te Val
kenburg voor op haar op
treden, deze zomer, in het
circusgebouw „Medrano" te
Parijs als de schaatsende
temster van een groep van
zes ijsberen, die op het ijs
allerlei staaltjes van dres
suur gaan verrichten. Con
nie Vermeeren werd twee
jaar geleden op haar zeven
tiende jaar Nederlands rol-
schaatskampioen. Na het
behalen van deze eretitel
ging ze zich toeleggen op
schaatsenrijden in de Haag
se Houtrusthallen en zij
deed dit met zoveel succes
dat ze te Rotterdam vorig
jaar werd geëngageerd in
een rondreizende Ameri
kaanse ijsrevue „Holiday on
ice" die een tournee door
ons land maakte en daarna
Spanje, Frankrijk, Duits
land en Engeland bereisde.
Daar bereikte Connie het
verzoek van de Franse
circusdirecteur Medrano of
zij in een schaatsnummer
van een nieuw circuspro
gramma wilde optreden.
Connie is een zeer onder
nemende jongedame, die op
het aanbod van monsieur
Medrano onmiddellijk in-
l'vng, maar voor deze circus
tent moest Connie ook met
een groep beren kunnen
omgaan. Dat lukt niet door
zo maar de berenkooi bin
nen te stappen. Beren ko
men niet onder de indruk
van een knap meisje en
daarom is Connie Vermee
ren nu al een paar weken
lang in Klant's dierentuin
te Valkenburg, waar zes
ijsberen en twee bruine be'
ren, allemaal nog jonge
dieren, met een pony ge
dresseerd worden voor het
ontreden in een gezamen
lijk dressuur nummer. De
pony brengt met de voor
benen een wip voor twee
ijsberen in beweging De
andere beren rijden in een
slee of dansen een wals,
jongleren met of op een
grote bal. Daar tussen door
beweegt zich het Haagse
meisje rustig en .beheerst
en geeft aan „Thule", „Nar
vik", „Hexe", „Nanuk" en
hoe de ijsberen verder he
ten, aanwijzingen, zodat de
toeschouwer de indruk
krijgt dat Connie dat stel
letje beren zelf heeft ge
dresseerd. Maar dat is niet
waar.
Connie Vermeeren is geen
dompteuse. Daarvoor zou
trouwens de tijd veel te
kort zijn. Wilde dieren tem
men is een kwestie van een
bijzonder karakter en tem
perament en een slechts na
vele jaren te verwerven
zekerheid van optreden en
ijzeren zelfbeheersing. Als
Connie over enkele maan
den te Parijs in Cirque
Medrano in het ijsberen-
nummer gaal optreden als
schaatsende dompteuse zal
het publiek er geen erg in
hebben dat buiten de kooi,
maar onmiddellijk bij de
hand, twee beroepstem
mers de beren en Connie
in de gaten houden.
Normaal zullen de ijsbe
ren hun dressuurnummers
bijna automatisch volvoe
ren, maar het zijn en blij
ven wilde dieren met soms
onverwachte reacties. Daar
om zijn de Duitse domp
teuse Gudrun TJhlmann en
Appie de Vries, beiden ver
bonden aan de internatio
nale dressuurschool van de
heer Klant, die de beren
hun kunsten aanleerden,
geregeld aanwezig bij de
repetities voor 't dressuur-
nüfnmer. Connie Vermeeren
bleek, nadat ze de eerste
keer haar aarzeling om de
dressuurkooi binnen te
stappen had overwonnen,
zich volkomen op haar ge
mak te voelen. De ijsberen
kennen haar reeds als een
prettige speelmakker, die
ze met zwaaiende koppen
verwelkomen.
verwelkomd en spoedde zich naar zijn fa
milieleden, die voor het gebouw wachtten.
Jimmy tussen zijn vader en zijn broer
Mirimo aan de grote perstafel op de
luchthaven.
Advertentie
KOM MORGENMIDDAG
eens met uw jongens kijken naar onze
enorme collectie
Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Haarlem
Telefoon 54679
KOPENHAGEN (Ritzau) Deense vis
sers zowel als militairen zijn hun jaarlijk
se manoeuvres aan de westkust van Jut
land begonnen. Het warmere water in het
voorjaar brengt grote hoeveelheden vis tot
dicht onder de kust, vooral juist in de buurt
van een artillerie-oefenplaats van het le
ger bij Esbjerg. Daar de artillerie-oefenin
gen ook schieten over zee met zich mee
brengen, is de scheepvaart ter plaatse ver
boden en de vissers zijn dienovereenkom
stig gewaarschuwd daar weg te blijven.
Maar de vangst van de vissers is dit jaar
toch al zó mager geweest, dat de vissers
de waarschuwing van militaire zijde naast
zich neer hebben gelegd en met hun boten
het oefenterrein zijn binnengevaren alsof
er geen schot aan de lucht was om ten
minste hun „schot te boord" te kunnen
halen. Ook van militaire hefschroefvlieg-
tuigen die per luidspreker waarschuwin
gen uitgaven, trokken zij zich niets aan.
Een dertigtal boten wierp de netten uit
midden in het verboden gebied en bleef
daar liggen. Twee tankdivisies hebben hun
schietoefeningen moeten opschorten en
het ziet er naar uit dat het leger rustig
zal moeten afwachten tot de visscholen
zich verplaatst hebben óf betere visgron
den zijn gevonden.
Een belangrijk deel van de Amsterdam
mers heeft het maandagavond ruim drie
kwartier zonder water moeten stellen als
gevolg van een breuk in de toevoerbuis in
de Haarlemmermeer. Doordat de druk op
het water sterk moest worden verminderd
waren het vrijwel uitsluitend de bewoners
van de hoger gelegen etages, die de hin
der van het watergebrek ondervonden.
De breuk ontstond om kwart voor zes in
een der transportleidingen van het pomp
station Leiduin. De hoogwonende Amster
dammers ondervonden pas overlast kort
na zeven uur, omdat toen de druk in de
extra belaste reservoirs, onder andere dat
aan de Haarlemmerweg, sterk verminder
de. Tegen acht uur kon de druk geleidelijk
worden opgevoerd, doordat het lek inmid
dels was gelocaliseerd en men over ande
re leidingen weer normaal kon gaan pom
pen.
94—95. Rom en Mioe kwamen bij het wagentje, dat nu stilstond.
O, wat een leuk ding, zei Mioe.
Heb je dat zelf gemaakt? vroeg Rom.
Nou, mijn grote broer heeft me ermee geholpen, zei Hako. Hij rijdt lekker hoor.
Ja, dat hadden ze gezien. Rom en Mioe liepen om het karretje heen en bewonderden
het. Er ontbrak zelfs geen nummerbord aan.
Jullie mogen ook wel 'n ritje met me maken, zei Hako. Maar dan één voor één,
hoor, meer plaats heb ik niet.
Ja, dat wou Mioe wel.
59)
Hij achtervoolgde haai dus. Ze ging om onna
speurlijke redenen ondanks het late uur toch lopen,
maar dit maakte het voor hem des te gemakkelijker
om haar te volgen. Eerst meende hij, dat ze was gaan
lopen omdat ze ergens vlakbij zou wonen, maar toen
ze steeds verder liep. begreep hij dat dat de reden niet
kon zijn. Ten slotte begon hij zich zelfs af te vragen,
of zij misschien ontdekt zou hebben, dat zij gevolgd
werd, en dat zij opzettelijk trachtte hem op een dwaal
spoor te brengen en hem kwijt te raken. Maar ook
dit was niet het geval, zoals hij uiteindelijk wel begreep.
Ze toonde ook niet maar het geringste teken, dat ze
wist achtervolgd te worden, noch had ze angst. Ze slen
terde daarvoor veel te rustig voort, stilstaand bij iede
re etalage, die ze voorbijkwam, en enkele keren zelfs
een kat. strelend, die op een vensterbank of ergens an
ders zat. Ze liep kennelijk min of meer op goed geluk
en had niet vooruit haar route vastgesteld. Was ze er
trouwens op uit geweest, om hem kwijt te raken, dan
had ze een taxi kunnen aanroepen of een agent kunnen
aanspreken. Enele taxi's gingen namelijk voorbij en
ze passeerde een paar agenten, maar ze deed niets
bijzonders. Ten slotte begreep hij dat ze maar wat rond
wandelde en nog geen vast doel had. Ze was echter te
goed gekleed om dakloos te zijn en hij begreep er dan
ook maar bitter weinig van.
Ze liep Lextington op tot de Zeven-en-Vijftigste en
sloeg toen af en liep helemaal door tot de Vijfde. Van
daar liep ze twee blokken in noordelijke richting en ging
toen enige tijd op één van de banken bij het standbeeld
van generaal Sherman zitten. Ze deed alsof het drie
uur 's middags was. Ten slotte stapte ze maar op,
daar zowat iedere derde auto, die het park in of uit
reed, bij de bank veel langzamer ging rijden. Vervol
gens liep ze weer in oostelijke richting en door de
Negen-en Vijftigste, waar ze voor bijna iedere etalage
bleef staan kijken. Lombard, die op veilige afstand ach
ter haar aan slenterde, werd er bijna gek van.
Toen hij tenslotte het spookbeeld van een wande
ling over de Queensborough Brug naar Long Island
zag, liep ze plotseling aan het einde van de Negen-
en-Vijftigste een vervallen en klein hotelletje binnen.
Toen hij naar binnen gluurde, zag hij dat ze juist
het register tekende. Hij begreep op dat moment, dat
ze eigenlijk maar toevallig hier naar binnen was ge
gaan, precies zoals haar wandeling zonder doel was
geweest.
Zodra ze uit het gezicht was verdwenen, ging hij
op zijn beurt naar binnen en om zo snel mogelijk
uit te kunnen vinden, welke naam zij had opgegeven
en welke kamer zij had, nam hij ook maar een kamer.
De naam, die vlak boven de zijne in het registei
stond, was „Frances Miller". Ze had kamer 214. Hij
slaagde erin kamer 216 te krijgen, nadat hij eerste en
kele andere kamers, die hem getoond werden, af had
gekeurd.
Hij ging slechts voor een kwartier of zo naar bo
ven, eigenlijk alleen maar om zich ervan te overtui
gen. dat ze zich klaar maakte voor de nacht en dal
ze er nog zou zijn, als hij weer terug zou komen.
Hij had moeilijk op overtuigender bewijzen kunnen re
kenen. Door de ovale ruit boven de deur scheen het
licht van haar kamer de gang op. En zonder moeite
kon hij ieder geluid horen, dat zij maakte. Hij hoor
de hoe zij haar jas in de kast ophing en haar jurk.
Zelfs haar neuriën kon hij volgen en hij herkende het
melodietje. Het was „Chica chica boom" van de show,
die zij eerder die avond had gezien. Even later be
gon de kraan te lopen, waarna ten slotte het licht
uitging en het bed licht kraakte.
Hij liep vervolgens naar het raam en leunde naar
buiten. Hij wilde weten of hij op een of andere ma
nier naar binnen zou kunnen kijken. Het rolgordijn
was tot even boven de vensterbank neergelaten, maar
haar bed stond zo geplaatst, dat als hij maar ver ge
noeg naar buiten hing, nog net het gloeiende puntje
van haar sigaret kon zien. Tussen de beide vensters
loopt een regenpijp. Eén van de vrij stevige ringen,
waarmede ze aan de muur bevestigd is, bood een uit
stekende steun voor een voet. Hij noteerde dat in
zijn geheugen en wist toen, dat het mogelijk was van
die kant af haar kamer binnen te komen.
Even voor twee uur verliet hij het hotelletje weer
en reed met een taxi naar Anselmo's Bar. Het was
daar op dat moment vrij stil, zodat hij gemakkelijk
het vertrouwen van de barkeeper kon winnen en uit
kon vissen of hij soms iets wist. In de loop van het
gesprek liet hij dus een onschuldige opmerking vallen
in de geest van: „Wie was die vrouw, die ik hier
een tijdje geleden alleen heb zien zitten?" Zo maar
iets, om het gesprek in de goede richting te krijgen.
Barkeepers zijn nu eenmaal spraakzaam en die
paar woorden waren alles wat nodig was om hem
aan het vertellen te brengen. Zo kwam hij te weten,
dat zij er die avond al eerder was geweest, zo om
streeks zes uur, en dat zij met iemand, die zij daar
had ontmoet, was weggegaan. Later waren ze samen
weer teruggekomen, waarna hij tenslotte alleen was
vertrokken.
Een of twee vragen waren vervolgens voldoende
om te weten te komen, wat hem het meeste interes
seerde, namelijk dat je haar praktisch direct na je
binnenkomst had aangesproken en dat dat een paar
minuten over zes was gebeurd. Met andere woorden:
zijn aanvankelijke vrees was nog te gematigd ge
weest. Zij vormde niet een potentiële bescherming voor
jou, maar ze kon jou een waterdicht alibi verschaf
fen. Hij moest dus handelend optreden, zonder een
moment, te verliezen.
Burgess onderbrak zijn betoog even.
Verveel ik je soms door het zo uitvoerig te ver
tellen?
Mijn leven heeft er vanaf gehangen, antwoordde
Henderson droog.
Hij liet er in ieder geval geen gras over groeien,
ging Burgess verder. Daar en op dat moment sloot hij
zijn eerste overeenkomst af, onder de ogen van de
enkele klanten, die er nog zaten. De barkeeper was
van het type, dat gemakkelijk omgekocht kan worden.
Een paar waarschuwende woorden, een handdruk over
de bar heen en het was geregeld. „Hoeveel moet het
zijn om te vergeten, dat die vrouw die man hier heeft
ontmoet? Je hoeft niet te vergeten, dat hij hier ge
weest is, alleen haar maar." De barkeeper noemde een
vrij bescheiden bedrag. „Zelfs als het een politiezaak
wordt?" De barkeeper was er toen niet meer zo zeker
van. Lombard nam echter de beslissing voor hem door
hem vijftig maal zo veel te geven als hij aanvankelijk
gevraagd had. Hij gaf hem duizend dollar. Lombard
had heel wat geld bij zich, want dat had hij bestemd
voor zijn huis in Zuid-Amerika Van de barkeeper was
hij van dat moment af zeker, maar hij fluisterde hem
tóch nog enkele afschuwelijke bedreigingen toe.
De barkeeper was daarna zo gesloten als een bus
en hij blééf dat ook, toen hij alle feiten kende. Niemand
heeft een woord uit hem kunnen krijgen. En dat kwam
niet alleen door die duizend dollar. Hij was behoorlijk
bang gemaakt, evenals de anderen. Je kent de gevol
gen!
Toen hij het met de barkeeper had geregeld, ging
hij je gangen van die avond stap voor stap verder na.
Het heeft natuurlijk geen zin, dit allemaal nog eens
uitvoerig te vertellen. Het restaurant en het theater
waren op dat uur van de nacht natuurlijk reeds ge
sloten, maar hij slaagde er toch in de namen en
adressen van de mensen, die hij wilde omkopen, te
weten te komen. Hij maakte zelfs een snelle rit naar
Forest Hill en trommelde daar iemand uit bed. Tegen
vier uur was hij eindelijk klaar. Hij had toen contact
gekregen met drie sleutelfiguren, wier medewerking on
ontbeerlijk was: de taxichauffeur Alp, de gerant van
het Maison Blanche en de bedrijfsleider van het Casino.
Hij gaf hun bepaalde bedragen. De taxichauffeur be
hoefde slechts te ontkennen, dat hij haar gezien had.
De gerant moest op zijn beurt de kelner weer een
zekere som geven, zodat ook deze in het komplot werd
opgenomen. Nu, dat was niet zo moeilijk, want de kel
ner was natuurlijk van hem afhankelijk. De bedrijfs
leider gaf hij zo'n groot bedrag, dat hij bij wijze van
spreken een medeplichtige werd. Van hem hoorde Lom
bard, dat één van de leden van het orkest er bijzonder
op gepocht had, dat hij zo'n succes had gehad met
die vrouw en hij stelde Lombard dan ook voor hem
eevneens te benaderen. Lombard had pas de tweede
avond na de moord gelegenheid om contact met die
man op te nemen. Gelukkig voor hem, hadden wij hem
helemaal over het hoofd gezien!
Het was langzamerhand al bijna ochtend gewor
den, een uur vóór zonsopgang. Hij had haar laten ver
dwijnen, voorzover het hem dat mogelijk was geweest.
Er restte nog slechts één, waar hij voor moest zorgen.
Dat was zij zélf! Hij ging terug naar het hotelletje.
Een beslissing had hij al genoemen, zo heeft hij toe
gegeven. Hij wilde haar zwijgen niet kopen. Hij wilde
zich zekerheid verschaffen door het uiterste middel toe
te passen: moord. De rest van het door hem opgetrok
ken bouwwerk zou dan geen gevaar meer lopen. Mocht
er later namelijk tóch iemand door de knieën gaan,
dan zou het bewijs ontbreken.
(Wordt vervolgd)
CAMOGLI (UPI) Het grootste vis
maal ter wereld is gisteren zonder inci
denten verlopen toen meer dan 50.000 per
sonen hun portie vis kregen, gebakken in
de grootste pan ter wereld. De frituurpan,
die een diameter van vijf meter heeft,
werd over de baai van Recco naar Camo-
gli gesleept. Er was gelukkig geen herha
ling van het ongeluk van verleden jaar,
loen de pan midden in de baai zonk en de
duikers drie dagen nodig hadden om haar
te bergen.
Er is ook geen plaats in Camogli waar
de reusachtige pan bewaard kan worden
zodat het metalen gevaarte elk jaar weer
naar Recco teruggaat om in een pakhuis
te worden bewaard. De pan is ook te groot
om langs de smalle bergwegen tussen
Recco en Camogli te worden vervoerd en
moet daarom over de baai worden ge
sleept.
De Italianen en toeristen, die maandag
in Camogli waren, deden zich te goed aan
meer dan vier ton vis, gebakken in meer
dan 400 liter olijfolie.
De Engelse rechter Sir Hersch Lauter-
pacht, lid van het Internationale Hof van
Justitie in Den Haag is zondag te Londen
overleden. Hij was sinds 1954 lid van het
Internationale Hof. Sir Hersch werd gebo
ren in 1897 in Zolkiew. Hij promoveerde
aan de universiteiten van Wenen, Londen,
Cambridge.
Hij was ondermeer assistent lector aan
de School of Economics in Londen, gaf les
aan de universiteit van Londen en aan de
universiteit van Cambridge. Voorts was
hij professor aan de Haagse academie
voor Internationaal Recht en gasthoogle
raar aan diverse universiteiten in Ameri
ka. Hij was ook adviseur bij de UNO or
ganisatie voor de codificatie.
Sir Hersch Lauterpacht schreef acht
boeken, in hoofdzaak over diverse aspec
ten van het internationale recht.
Oprechte Saturdagse Iiaerlemse Courant
den 10 mei 1760
ITALIEN. Romen den 23 April, Behalven
den Cassier Gio Tedeschi
zyn noch twee andere Offi
cianten van den Berg der
Barmhartigheyd onzigtbaar
geworden en zo men on
dersteld na Zwitserland en
Holland gevlucht: Deeze
met eenen vierden hebben
binnen de tyd van een Jaar de Bank
100000 Scudi achteruytgezet.
