.Raadsel voor
Fabrikanten van frisse dranken uit
heel Europa in Den Haag bijeen
THoe is het ontstaan
PANDA EN DE TROETELTROEP
AVONTUREN VAN EEN HOND
ROM EN MIOE
Levendige concurrentiestrijd staat
samenwerking niet in de weg
ZATERDAG 14 MEI 1960
11
Straatprediking in
stichting ondergebracht
De radio geeft zondag
De radio geeft maandag
T elevisieprogramma
Waardevol
Steven Starijk benoemd
bij Conservatorium
Willemien Weertman
JhrDe Ranitz solist
bij het N.Ph.O
Frisse sanering
Ifoor goede ea
duurzame vloeren
EDELHOUT
vloeren
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
Leidsepleincabaret
wegens schulden gesloten
Dit woord: SNUFJE
72. Lachen werkt aanstekelijk, vooral
als een paard hel doet. Het duurde dan
ook niet lang, of het hele publiek zat te
schudden van de lach. niet. om. de cloivns,
maar om het paard, dat zich zo uitbun
dig amuseerde. De lachsalvo's weergalm
den door de tent en dit moedigde de
cloivns aan om hun grapjes met room
taarten nog eens dik over te doen tot groot
vermaak van het troet.elpa.ard. 1-Iet dier
stampte met zijn hoeven en rolde bijna
van de bank van de pret. Joris was de
enige, die het niet kon waarderen en dat
was geen wonder: wie zich schuil wil
houden, moet niet tussen het publiek gaan
zitten met een paard, dat zich slap zit te
lachen. Zo iets valt op. „Beheers u toch,
Iroetelros!" zei hij streng, „straks komt
de politie en..." Hij brak af en staarde
ontzet naar het uniform van een hoofd
commissaris, dat op hem af kwam. Dege
ne die het droeg, ging er bijna geheel in
schuil, maar Joris twijfelde er geen ogen
blik aan, dat het een hoofdcommissaris was
zij het dan een kleintje. Hij wachtte dan
ook geen ogenblik. „Gauw er vandoor!",
siste hij de troetels toe. En hij gaf zelf
het voorbeeld.
In Rotterdam is een stichting in oprich
ting met de naam „Rijdende kansel". Het
doel van deze stichting is, door straatpre-
diging het christendom te verbreiden op
de Zuidhollandse eilanden.
Vijf jaar geleden begon de baptistenpre
dikant ds. R. Reiling zijn straatprediking
met een rijdende kansel. Hij maakte toen
gebruik van een autobusje, dat voorzien
was van een schuifdak en geluidsverster
kers. In de loop der jaren is dat busje ech
ter bezweken. Voorlopig moest gebruik
worden gemaakt van een personenauto,
waarin een klein podium kon worden mee
genomen.
HILVERSUM I. 402 m. 8.00 KRO. 9.30 NCRV.
10.00 Convent v. Kerken. 11.30 NCRV.
12,15 KRO. 17.00 IKOR. 19.00 NCRV.
19.45 -24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.25 Hoogmis.
NCRV: 9.30 Nieuws en waterstanden. 9.45 Gram.
Convent van Kerken: 10.00 Geref. kerkd. NCRV:
11.30 Gram. 11.45 Gewijde muziek. KRO: 12.15 Ac
tuele geloofsproblemen. lezing. 12.30 Strijkork.
12.55 Act. 13.00 Nieuws. 13.05 De hand aan de
pioeg. lezing. 13.10 De Wadders, hoorspel. 13.30
Gram. 13.55 Bariton en piano. 14.30 Gram. 14.50
Idem. 15.10 Strijkkwartet. 15.40 Uit en toch thuis,
lezing. 15.50 Gram. 16.00 Sport. 16.30 De Profeet
van de nabijheid Gods, lezing. IKOR: 17.00 Jeugd
dienst. 17.45 Mensen, lezing. 18.00 Het geladen
schip, lezingen. 18.30 De kerk aan het werk, le
zing. 18.40 Hoe staat het met de Ambonnezen,
lezing. NCRV: 19.00 Nieuws uit de kerken. 19.05
Koorzang. 19.30 De gelijkenissen van Jezus, lezing.
KRO: 19.45 Nieuws. 20.00 Katholiek en onderwijs,
lezing. 20.15 Lichte muz. 20.45 U bent toch ook
van de partij, lezing. 20.55 Promenade-ork., klein
koor en 21.35 De kleine Johannes, hoorspel.
22.25 B" pr. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondgebed.
22.55 R ze muziek met comm. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II 298 m. 8.00 VARA. 12.00 AVRO.
17.00 VARA. 18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en postduivenber. 8.18 Voor
het platteland, lezing. 8.30 Gevarieerd progr. 9.45
Geestelijk leven, toespr. 10.00 Lichte muz. 10.30
Boekennieuws. 10.40 Gram. 10.55 Cabaret. 11.30
Koorzang. AVRO: 12.00 Gevar. muz. 12.55 Sport-
spiegel. 13.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 13.07 De toe
stand in de wereld, lezing. 13.17 Meded. of gram.
13.20 Gram. J4.0O Boekbespr. 14.30 Radio-filharm.-
orkest en soliste. 15.40 Toneelbeschouwing. 15.55
Lichte muz. 16.30 Sportrevue. VARA: Zigeuner-
muz. 17.30 Soebkad uit de pot. hoorsp. 17.50 Nieuws
en sportuitsl. Daama: Sportjourn. VPRO: 18.30
Ned. Herv. kerkd. IKOR: 19.00 Voor de jeugd.
19.30 De Open Deur, lezingen. AVRO: 20.00 Nieuws.
20.05 Licht progr. 20.35 Het pleegkind van ons
Koninkrijk, klankb. 21.15 Gram. 22.15 Journ. 22.30
Nieuws en S.O.S.-ber. 22.40 Gram. 23.10 Sport
uitslagen.. 23.15 New York calling. 23.20 Heden
daagse muziek. 23.55—24.00 Nieuws.
BLOEMENDAAL. 245 m.
9.30 ds. G. Toornvliet van Bloemendaal. 11.00
ds. E. Pijlman van Rotterdam (uitz. van de dienst
voor belangstellenden op 8 mei om 7.30 uur). 2.45
Kinderdienst. 3.30 ds. G. Toornvliet.
BRUSSEL. 324 m.
12.15 Amus.muz. 12.30 Wcerber. 12.35 Amus.muz.
(verv.). 13.00 Nieuws en weerber. 13.15 Voor de
soldaten. 14.00 Opera- en belcantoconcert. 15.30
Pianospel. 15.45 Sportuitz. 17.00 Sport en nieuws.
17.05 Gram. 17.45 Sportuitsl. 17.50 Harpduo. 18.30
Godsd. halfuur. 19.00 Nieuws. 19.30 Gram. 19.50
Comm. in verband met de Kon. Elisabethwedstr.
20.00 Gevar. progr. 21.30 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15
Gram. 22.45 Pianorecital. 23.00 Nieuws. 23.05—24.00
Gevarieerde muziek.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15
Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Gram. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Theologische etherleergang. 11.00 Gram. 11.30 Me-
tropole-orkest. 12.00 Pianorecital. 12.25 Voor boei
en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Volksliederen. 12.53 Zo leeft en werkt Suriname,
praatje. 13.00 Nieuws. 13.15 Blaasork. 13.40 Gram.
14.05 Schoolradio. 14.30 Radio-philharm.orkest en
solist. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Clavecimbel-
recital. 16.40 Koper-ensemble. 17.00 Voor de kleu
ters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Regeringsuitz.: Het werk van een res-
sortschoolbeheerder in Noord-Nieuw-Guinea,
door G. Hofstra. 18.00 Orgelspel. 18.30 Gram. 19.00
Nieuws en weerber. 10.10 Op de man af, praatje.
19.15 Oude muziek. 19.30 Radiokrant. 19.50 Amus.-
muziek. 20.20 Een moeder gezocht, hoorspel. 21.20
Gram. 21.30 Viool en piano. 22.00 Parlementair
comment. 22.15 Gram. 22.30 Nieuws en S.O.S.-ber.
22 40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Gram.
met comm. 23.35 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. VPRO: 10.00 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gram. 11.15 Voordracht. 11.35 Liederen. 12.00
Gram. 12.15 Lichte Muz. 12.30 Land- en tuinbouw
meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Lichte
muz. (verv.). 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de midden
stand. 13.20 Orgelspel. 13.45 Wikken en wegen,
praatje. 14.00 Pianorecital. 14.25 Tussen twee da
gen. hoorspel. 15.30 Gram. 15.45 Voor de oudere
luisteraars. 16.45 Oude liedjes. 17.00 Gram. 17.15
Ronde van Nederland. 17.25 Roemeens ork. 17.50
Mil. comm. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Lichte
muz. 18.50 Openbaar kunstbezit. 19.00 Pari. overz.
19.15 Regeringsuitz.: De Stichting Bevordering
Eescherming Bevolking vraagt de aandacht van
de Nederlandse Noodwacht. Tom Lodewijks, hoofd
afdeling publiciteit, spreekt over De klok en de
klepel. 19.30 Lichte muziek. 20.00 Nieuws. 20.05
Kleinkunstprogr. 20.35 Marimba. 21.05 Noord-Holl.
Filharm.orkest. 22.20 Ronde van Nederland. 22.30
Nieuws. 22.40 Lichte muz. 23.10 Gram. 23.35 Idem.
23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Voor de landb.
12.52 Gram. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws en weer
bericht. 13.15 Gram. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koer
sen. 16.06 Voor de zieken. 17.00 Nieuws. 17.10
Gram. 17.45 Franse les. 13.00 Protest, uitz. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
19.40 Koorzang. 20.00 Kamermuziek. 20.45 Kunst-
kaleidoscoop. 21.00 Onbekend. 21.30 Amus.muziek.
22.00 Nieuws en weerber. 22.15 Kamermuz. 22.55
Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR ZATERDAG
NTS: 14.5516.30 Rep. finale Rugby Leage Cup
te Wembley. AVRO: 17.00—17.30 Voor de kinde
ren. NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht. AVRO:
20.20 Perry Como show. 21.00 TV-kroniek. 21.30—
VOOR ZONDAG
AVRO. KRO, VARA en VPRO: 16.00-17.00 Eur.
judo-kampiocnsch. IKOR: 17.00—17.50 Programma
ever Russische Oud-Gelovigen. NCRV20.00 Film-
progr. 20.45 Het bloedig dogma. TV-spel. 21.50
Dagsluiting. AVRO, KKRO, VARA en VPRO:
22.00 Sportact. 22.30—22.40 Ronde van Nederland.
VOOR MAANDAG
NTS. 20.30 Topconferentie. 21.1021.15 Pauze.
21.15 Eurovisie: Operaconcert. 22.15—22.25 Ronde
van Nederland.
Het door de K.R.O. verzorgde program
ma op het beeldscherm liet ons vrijdag
avond kennismaken met een der Neder
landse bisschopen, mgr. W. Beckers, die
zijn handtekening zette in het „Gasten
boek" van Louis Frequin. Wie het Neder
landse Episcopaat tot nu toe heeft be
schouwd als wereldvreemd en buiten het
gewone leven staande, kon van deze bis
schop leren, dat hij het mis had. Wat ons
van mgr. Beckers beviel was de spontane
directheid, waarmee hij fouten erkende,
andere godsdienstige richtingen waardeer
de en al zijn medemensen met hun voor
oordeel *en onbegrip tegemoet trad. Dit
was nu eens een kerkelijke autoriteit, die
zich verdiepte in de menselijke problemen,
er niet meteen een antwoord voor klaar
had en probeerde mee te denken met de
autonome niet- en wei-gelovigen, uit wier
naam Frequin er ongeremd op los vroeg.
Een tweede onderdeel van het program
ma mocht evenzeer gezien worden. Het
eerste filmpje uit de serie der „Vier recht
vaardige mannen" belooft een mooie hu
mane documentaire, zelfs al was deze af
levering dan aan het oorlogsgeweld ge
wijd. Men kreeg in elk geval weer het
gevoel, dat er in de wereld maar één
rechtvaardigheid is en één vorm van vrij
heid: de vrijheid van de rechtvaardigheid.
Men 'zou soms vergeten dat het zo is bij
alle gepraat daar tegen in.
Beeldschermer
Leen Jongewaard is voor de t.v. kin
deren een bekende verschijning, als
„Het mannetje op zolder". Deze week
moest hij als brandweerman een hoge
ladder op. Dat deed hij moedig. Hij
spoot dat het een lieve lust was, keek,
naar benedenen durfde de ladder
niet meer af. Twee echte brandweer-
lieden moesten hem in veiligheid
brengen.
Steven Starijk, de nieuwbenoemde eer
ste concertmeester van 't Concertgebouw
orkest, is per 1 september benoemd tot
hoofdleraar viool aan het Amsterdams
Conservatorium. Naast de individuele op
leiding zal de heer Starijk de leiding van
de- groepsstudie voor viool op zich nemen.
Voor de AVRO liet zich vrijdagmiddag
horen de claveciniste Willemien Weert-
man in een kort programma dat voor het
grootste gedeelte in beslag genomen werd
door de voordracht van zes stukjes van
Frangois Couperin, de hoforganist van Lo-
dewijk XIV en de bekendste telg uit een
muzikantengeslacht dat, mutatis mutandis
te vergelijken valt met de familie Bach
in dezelfde periode. De stukjes gaven een
staalkaart van de toenmaals in zwang
zijnde precieuze salonkunst, die zich ver
meide in het muzikaal protretteren van
min of meer allegorisch gedachte types,
liefst van vrouwen, hetgeen gepaard ging
met een overdaad aan „Tremblements"
en „Ornements". Dit soort muziekjes, hoe
lieftallig ook, is geloof ik wel in de sfeer
van museum-met-kaarslicht gekomen het
geen niet wil zeggen dat een stijlvolle,
verzorgde uitvoering zoals Willemien
Weertman die gaf niet de elegante vor
melijkheid ervan zou kunnen doen waar
deren. Vooral door een smaakvolle afwis
seling in de registratie wist zij de aan
dacht gaande te houden en monotonie te
vermijden. Achtereenvolgens hoorde men
„La Régente ou la Minverve", een por
tret van de godin der wijsheid dus, ver
volgens „Le Dodo, ou l'Amour au ber
ceau", hetgeen men zou kunnen vertalen
als slaapliedje van Amor, L'évaporée"
(de lichtzinnige), een tweetal Musettes,
die men klaarblijkelijk in verband moest
horen met buitenverblijven van de Zonne
koning, want zij heetten respectievelijk
„de Choisy" en „de Taverny", en ten
slotte nog „la Douce et piquante"; met
dit pikante schatje loopt het trouwens op
een clavecimbel eertijds genaamd: vir-
ginaal ook niet zo'n vaart.
Men hoorde tot slot nog een „Caprice"
van de jonge Utrechtse componist Ton
Bruynèl, een nogal droog stuk waarin de
mogelijkheden van het instrument echter
goed benut waren.
Nog één opmerking: waarom verrichten
de omroepers bij onze radio hun taak dik
wijls op zulk een slordige, van iedere cul
tuur gespeende wijze? In de eerste plaats
kondigde de omroeper van deze uitzending
ten onrechte de titel van het eerste stukje
(„la Régente") aan als de verzameltitel
van een suite waarvan de daaropvolgen
de titels de onderdelen zouden aangeven.
En in de tweede plaats sprak hij het
Frans uit met een voorzichtigheid die deed
vermoeden dat hij op bijzonder glad ijs
schuifelde. „La Minerf" lijkt mij toch wel
beneden het peil van iemand bij wie men
een goede uitspraak van de vreemde talen
als het minimum van vakbekwaamheid
dient te beschouwen.
Golfbreker
In het najaar zal jhr. mr. C. J. A. de
Ranitz, burgemeester van Utrecht, als
piano-solist met symfonie-orkesten optre
den. Op 3 oktober speelt de heer De Ra
nitz de Variations Symfoniques van César
Franck met het Noordhollands Philha'rmo-
nisch Orkest onder leiding van Henri
Arends op een invitatieconcert in Haarlem.
Hetzelfde werk zal hij met het Utrechts
Stedelijk Orkest onder leiding van Paul
Hupperts ten gehore brengen op 5 en 6
oktober, respectievelijk op een vakbonden
concert en een concert ten bate van het
pensioenfonds' van orkestleden.
(Van onze Haagse redacteur)
Aanstaande dinsdag begint in het Sche-
veningse Kurhaus het vijfde congres van
de Europese vereniging van fabrikanten
van frisdranken (CESDA), waaronder alle
koolzuurhoudende en alcoholvrije vloeiba
re consumptie te verstaan valt.
Er komen enige honderden deelnemers uit
vijftien landen luisteren naar gedegen voor
drachten als „Samenstelling van de fris
dranken in Europa", „Europese vruchten
sappen als basis voor frisdranken" en „De
ontwikkeling van frisdranken in de Ge
meenschappelijke markt". In aansluiting
op het laatste onderwerp wordt ook een
rapport over „Eerlijk handel drijven" uit
gebracht.
Achter deze vreedzame discussiestof
gaat intussen een levendige concurrentie
strijd schuil. Ongetwijfeld hebben de
Europese fabrikanten van frisdranken ge
meenschappelijke belangen, maar het ver
vallen der tolmuren maakt ook een
„Europa-isering" van de merken moge
lijk. Men zou bijvoorbeeld elders extrac
ten van Nederlandse vruchtensappen kun
nen bottelen zo goed als men hier een
buitenlandse vruchtendrank in licensie zou
kunnen vervaardigen.
Daar wringt nu juist de schoen: de wa
renwetten in de verschillende landen ver
schillen zeer sterk. Is in Nederland de
aanduiding „vruchtenlimonade" slechts
geoorloofd wanneer tenminste tien percent
vruchtensap is verwerkt, in Frankrijk be
staat in het geheel geen verplichting tot
het verwerken van vruchtensap in een
zich vruchtenlimonade noemend merk. De
tegenstelling is duidelijk: de een wil van
een verplicht percentage niet weten om
dat hij dan zijn prijs moet verhogen, de
ander wil de voorschriften niet milder ma
ken om zijn kwaliteit niet te schaden.
De betrokken bedrijfstak heeft in Neder
land in de afgelopen tien jaar een storm
achtige ontwikkeling doorgemaakt. De
enorme eisen welke door de techniek en
daarmee gepaard gaande kapitaalsbehoef
ten en de reclame aan de ondernemingen
worden gesteld hebben tussen 1949 en 1957
zeshonderd van de duizend fabrikanten
weggevaagd. Van de vierhonderd overblij-
venden zijn er nog 262 met een produktic
van nog geen 200.000 flessen per jaar, er
zijn er echter 35 met omzetten van meer
dan een miljoen flessen per jaar, waarvan
de grootsten in het topseizoen wel een
miljoen flessen per dag bereiken. De tota
le produktiewaarde van de bedrijfstak
overschrijdt de 75 miljoen gulden.
De omzet per hoofd en per jaar, die in
1949 zes liter bedroeg, steeg tot bijna vijf
tien liter in 1959. Vergeleken met andere
landen is dat nog maar bescheiden. Dat
de koopkracht voor de ontwikkeling van
het frisdrankverbruik belangrijker is dan
het klimaat bewijst Zweden met 33 liter
per hoofd per jaar. De seizoeninvloeden
nemen trouwens ook in ons land sterk af.
Uiteraard prijst ook elke frisdrankfabri
kant zijn eigen uil graag een valk. Van
daar dat de voorzitter van het congres,
mr. C. J. G. Becht, zich bijzonder om
zichtig uitdrukt wanneer hij moet ant
woorden op de vraag of de cola-omzetten
sneller zijn gestegen dan die van de
vruchtendranken. Tot de invoering van de
gezinsfles steeg cola sneller, maar daarna
heroverden de vruchtendranken het verlo
ren terrein, zonder dat dit betekent dat
dit ten koste van de cola-dranken ging,
luidt het diplomatieke bescheid.
Een probleem dat alle frisdranken-leve
ranciers gemeen hebben, is dat van het
transport: om vijf kilo produkt bij de con
sument te krijgen moet men dertig kilo
gram emballage (flessen en kisten) ver
voeren. Bovendien vergen de flessen een
geweldige investering, want de werkelijke
waarde van de fles bedraagt het dubbele
van het statiegeld. Desondanks is men te
vreden over het geringe percentage fles
sen die niet op hun basis terugkeren,
slechts één percent. Bij de fabricage sneu
velt ongeveer een gelijk deel. De lange
omloopstijd van de flessen baart meer
zorg. De zendingen voor het horecabedrijf
komen vrij snel terug twaalf tot twintig
keer per jaar gaat zo'n fles de fabriek
in en uit maar de voor huishoudelijk
gebruik bestemde flessen ziet men slechts
vier of vijf keer per jaar terugkeren.
'Advertentie
HAARLEM
ZIJLSTRAAT 9b
Ttltf.: 204140
102—103. Gelukkig hadden ze zich niet bezeerd, omdat ze in 't gras terecht
kwamen. Nu lachten ze allebei.
Dat was nog net op 'n nippertje, zeg! zei Rom.
Ja, anders waren we in 't water terechtgekomen! zei Hako. Ik kon m'n wagentje
niet meer houden!
Mioe was ook verschrikt komen aanlopen, maar ze zag, dat alles nog goed afge
lopen was. Met z'n allen zetten ze het auto'tje weer overeind; er was niets kapot.
HOOFDSTUK I
Als een dubbele rij donkere schildwachten stonden de
pijnbomen tegen de groene achtergrond van de sinaas
appelboomgaard en het meer. Cavce stuurde ue huur
auto de laan in tussen de hoge bomen door. De geval
len bruine naalden maakten het pad, als altijd glad en
glibberig. De bomen waren niet veranderd: ze waren
alleen wat dikker geworden. Het hek halverwege de
schemerdonkere tunnel van groen stond open. Het hing
scheef in de scharnieren en alleen een verweerd touw
voorkwam dat het omviel. Cayce fronste de wenkbrau
wen toen hij het zag.
Zijn huis, Blanchaard, was gebouwd op een smalle
landtong, die diep het meer in stak. De kortste verbin
ding hier vandaan naar de plantage van Howard in het
westen of naar het kleine huisje van John Tyron, dat
in het oosten aan de grens van zijn gebied verscholen
lag in het lage land, was over het meer. Tussen de
sinaasappelbomen door kon hij af en toe het effen glin
sterende meer zien.
Toen hij die middag Tampa uitgereden was, had hij
het gevoel gekregen dat hij in een vreemd land kwam;
langs nieuwe onbekende wegen, langs steden die in
zijn herinnering niet meer waren dan een groepje ge
bouwen: een benzinestation, een postkantoor en een win
kel waar van alles te koop was. Het waren nu bloeien
de nederzettingen geworden met vriendelijke roze, witte
en gele huizen, begroeid met purperen bougainville of
koraalkleurige kamperfoelie en allemaal voorzien van
een televisie-antenne. Alles was zo nieuw, zo schoon en
welvarend, dat hij alleen het gevoel kreeg thuis te ko
men als hij een of ander oud herkenningsteken zag,
zoals bij voorbeeld de kerk van Val Roja of de groene
si naasappelboomgaarden.
Hij was nu aan het einde van de beschaduwde laan
en reed de oprijlaan in, die in een cirkel om het huis
liep.
Hij stopte naast een grote groep kajapoetbomen. Vóór
hem lag het huis, breed en prachtig van lijn, maar ver
veloos, armoedig en verstikt door ongesnoeide klimplan
ten.
Het dak moest nodig gerepareerd worden; hier en
daar hing een luik scheef in de roestige scharnieren
en een regenpijp was losgeraakt van het huis. De lan
ge veranda, die langs de hele voorkant van het huis
liep, ging schuil onder de zware groei van een bougain
ville, die er zijn purperen slingers voor gehangen had.
Een schoorsteen was aan één kant afgebrokkeld. Cayce
haalde diep adem; hij had zich voorgenomen om zich
te beheersen om zijn emoties, zoals de woede die bij
nu in zich voelde opkomen, te verbergen. Hij draaide
zich om en liep over het grasveld tot halverwege het
meer. Langs de oever stonden sinaasappelboomgaar
den van de plantage van Howard en van hemzelf; de
weilanden met de grote eiken aan de overkant waren
het eigendom van Burke. Maar er waren ook stukken
laag gelegen land en diepe inhammen van het meer,
die overgingen in moeras. Het huisje van John Tyron
kon hij niet zien, dat stond op een laag gelegen terrein,
dat eigenlijk een stuk van het land van Cayce was.
Zijn vader zou gewild hebben dat hij John opzocht, maar
hij kon, of liever gezegd, hij durfde er de tijd niet
voor te nemen.
Vlakbij hem waren nog meer tekenen van verwaar
lozing. Het vroeger mooi groene grasveld vertoonde
bruine plekken, evenals het grote halvemaanvormige
perk met camelia's, want de dode planten waren niet
vervangen. De oprijlaan zelf was nu een oneffen zan
derig pad, de zijkanten groen van het onkruid. En over
al woekerden klimplanten en onkruid als begerige groe
ne vingers, die trachtten het land in hun greep te krij
gen om het weer in de oude, primitieve staat te bren
gen. Alleen het meer was hetzelfde gebleven, maar zelfs
daar hadden, voor het huis, riet en biezen bezit geno
men van het land, alsof ze er hoe langer hoe dichter
naar toe wilden kruipen. Overal om hem heen vormden
de sinaasappelboomgaarden groene gordijnen. Hij keek
in de richting van de oude pier, die gebruikt werd om
er te vissen, maar stond te dicht bij de bomen: de
groene wal van de westelijke boomgaard belemmerde
het uitzicht. Hij vroeg zich af of de pier ook vervallen
zou zijn. Wat had de rechter met het geld gedaan?
Blijkbaar had niemand zijn auto horen aankomen
of misschien was er niemand thuis. Het was na
tuurlijk een risico geweest, om maar aan te nemen
dat de rechter wel thuis zou zijn.
Het dreigde te gaan regenen en hij kende de buien
van Florida. De lucht was zacht parelgrijs, en dat be
tekende, dat de regen niet van lange duur zou zijn.
Hij wilde het huis niet aan de voorkant binnengaan,
omdat dit teveel op een „thuiskomst" zou lijken. Cayce
liep daarom langs de zijkant naar de studeerkamer,
welke tevens als kantoor van de onderneming in ge
bruik was. De rechter had de studeerkamer in bezit
genomen, zoals hij op alles beslag had gelegd, alsof
het zijn eigendom was. Het struikgewas was hier zo
dicht, dat Cayce het opzij moest duwen om er langs
te kunnen.
Hij stond nu bij de openslaande deuren en in de
studeerkamer brandde de lamp op de lessenaar; de
groene kap vormde een heldere plek in de schemer
donkere kamer. Ook dit was even bekend als het huis,
de grond, de warme vochtige lucht, de reuk van zijn
eigen land. Toen zag hij, in de lichtcirkel op de lesse
naar, de dikke mannenhanden, die werkeloos met een
potlood zaten te spelen. Het gezicht van de rechter kon
hij niet zien.
1-Iet was smoorheet: Cayce had het gevoel dat zijn
boord te nauw was en zijn kleren kleefden aan zijn
lichaam. Hij trok zijn jasje uit. Er klonk een zacht
geruis; de eerste regenvlaag kletterde op het geblader
te naast hem. Hij opende de muskietendeur.
De handen verstarden en hij begreep dat de man
achter de lamp zijn hoofd met een ruk opgeheven had.
Toen kwam hij half overeind en staarde Cayce aan.
„Cayce-maar, Cayce! Wat een verrassing!"
De muskietendeur viel met een zacht krassend ge
luid achter Cayce dicht.
„U wilde mij spreken?"
„Ja, maar beste jongen," zei de rechter. Zijn honing
zoete stem klonk wat onzeker. Hij duwde zich op uit
zijn stoel en stak zijn hand uit. „Welkom thuis." Er
was niet aan te ontkomen: Cayce moest de rechter
een hand geven. Hij liep naar de lessenaar; de hand
van de rechter was vochtig en week. Geen van twee
hield langer vast dan nodig was.
„Ga zitten," zei de rechter. „Ga zitten. Zo. Het is
lang geleden
„Zes jaar," zei Cayce, terwijl hij in de oude lederen
fauteuil ging zitten. Die stoel had daar altijd gestaan,
alleen was het kastanjekleurige leer een beetje meer
verbleekt en gebarsten. Alles in de kamer was over
bekend. Het was alsof de lamp met de groene kap,
de donker-weerspiegelende glazen deuren van de boe
kenkasten, ja de ziel van het huis, door onzichtbare,
sterke draden met zijn hart verbonden waren. Het licht
glinsterde op een in goud gevatte kristallen sinaas
appel, die van zijn vader was geweest. Hij wilde er
niet naar kijken, niet toegeven aan het trekken van al
die taaie draden.
Hij keek naar de rechter en bemerkte dat deze hem
behoedzaam zat op te nemen. Het was alsof twee
vijanden eikaars krachten taxeerden. De rechter was
weinig veranderd. Hij was een grote man met een
kromme rug en een buikje, zijn gezicht was gebruind,
maar hij had papwangen en een onderkin. Hij was
bijna kaal, waardoor zijn zware, rossige wenkbrauwen
erg opvielen; rond de kleine stekende oogjes lagen die
pe groeven en een merkwaardig mooie, fijne neus.
„Zo," zei hij nogmaals, „je hebt niet geschreven."
„Ik heb uw brief ontvangen, daarom besloot ik te
komen." Cayce strekte zijn benen gemakkelijk uit en
sloeg de ene voet over de andere. Hij legde zijn jasje
neer en maakte zijn das los.
„JaHet is verschrikkelijk heet het begint
al te regenen," zei de rechter, terwijl hij Cayce's be
wegingen bespiedde. Hij strekte zijn hand uit naar een
zilveren bel op de lessenaar. „Iets drinken?"
„Nee, dank u. Ik moet nog naar Tampa rijden. Ik
moet terug naar New York."
De rode wenkbrouwen gingen omhoog. „Vanavond
nog?"
„Ja, ik heb een baan. Maar dat weet u."
„Natuurlijk, natuurlijk maar, vanavond al? Zie je,
het is zo'n tijd geleden. Je zult de onderneming wel
willen zien, en Blanch en Roddy."
(Wordt vervolgd)
Het Leidsepleincabaret is gesloten.
Sindes woensdag treden leider Jaap van
der Merwe en zijn groepje enthousiaste
artiesten met hun programma „Alle gek
ken kijken" niet meer op. De secretaris
penningmeester van het bestuur heeft per
21 mei een liquidatievergadering uitge
schreven van de Coöperatieve vereniging
die het cabaret exploiteert.
Het cabaret werkte sinds geruime tijd
met financiële tekorten. Sinds 1 april tra
den de medewerkers zelfs op zonder hono
rarium te ontvangen, in de hoop dat de
schulden enkele duizenden guldens
konden worden afbetaald. Inmiddels heeft
de Buma. aan welke instelling men auteurs
rechten is verschuldigd, beslag laten leg
gen op de bankrekening van het cabaret.
De heer Van der Merwe is het niet eens
met de wijze waarop de liquidatievergade
ring is uitgeschreven. Zijns inziens kan dit
alleen gebeuren door het gehele bestuur.
De voorzitter, de heer H. A. A. R. Knap,
vertoeft echter in het buitenland. Inmid
dels zijn er pogingen geweest het Leidse
pleincabaret te redden. De directie van het
Leidseplein Thater. die de bovenzaal aan
het groepje artiesten had verhuurd
welke huur zij dezer dagen heeft opgezegd
heeft het aanbod gedaan haar vroegere
huurders in vaste dienst te nemen en het
cabaret zelf verder te exploiteren. Zij zou
echter slechts een deel van de schulden
wensen over te nemen. De meeste artiesten
zouden echter hebben geweigerd.
In de verbinding: de nieuwste snuf
jes betekent snufje: mode-artikel. Het
is afgeleid van het werkwoord snuffen
dat voorkomt naast snuffelen en naast
snuiven. De oorspronkelijke betekenis
van snuf moet dus zijn: reukvermo
gen, geur. Ergens de snuf van krijgen
betekent nog: ergens de reuk van krij
gen, ergens achter komen. Dan krijgt
snuf de bijzondere betekenis: een be
paalde opvatting over wat welgemanierd
is, dus: smaak. Preken naar de nieuwe
snuf was eertijds "en gezegde voor: de
ketterse leer verkondigen. En met de
betekenis smaak zijn wij al aardig in
de buurt van: nieuwtje op het gebied
van de mode. Ook in de betekenis:
kleine hoeveelheid fijngemalen tabak
die men opsnuift komt het woord snuf,
meestal in de vorm snuifje, voor.
mi»■«■■■■■li i ii J
