Amsterdams Ballet met
Phèdre" van Ver doner
Renaissanceglorie in Antwerpen
en atoomtijdperk in Mol
IN MEMORIAM WILLEM ELSSCHOT
Chefariae 4
Staatssecretaris neemt afwachtende
houding aan inzake operakwestie
AFWISSELING VOOR KONINKLIJKE GASTEN
CaLve -~bip voor
chxbi> el- leklceir eten.
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
Meisje in auto getrokken
en aangerand
Bruisend onthaal voor Koningin
en Prinses in de Scheldestad
4
Kerkelijk Nieuws
Herdenkingsavond dr. De
Kat in concertgebouw
Concerten en taptoe
in Amsterdam
lyTaak. er rrvéérwreocv met Calvé I
Alléén een tandarts
reinigt Uw tanden beter dan
Brand in suikerwerk-
fabriek te Breda
for pong drinks
WOENSDAG 1 JUNI 196 0
55
Het Amsterdams Ballet heeft dinsdag
avond in zijn hoofdstedelijk tehuis de
première gegeven van-„Phèdre" door Jo
lt an Verdoner, tot op zekere hoogte bui
ten verantwoordelijkheid van de artis
tieke leiding van dit gezelschap. Johan
Verdoner is namelijk door het gemeente
bestuur benoemd tot choreograaf als
compensatie voor het vervallen van zijn
aanvankelijke functie als mededirecteur.
Nu kunnen overheidscolleges wel gelde
lijke maar geen kunstzinnige middelen
jitdelen. Het is een enigszins geforceerde
aangelegenheid en zulks temeer omdat
deze vroegere demi-caraetère-danser tot
dusverre weinig overtuigende blijken
termogen heeft geleverd.
weinig
van creatief
Wel beschikt hij over een door goede
smaak beheerst gevoel voor theater-
?ffecten.
Het scenario aldus staat te lezen in
het programma is gebaseerd zowel op
de Griekse mythe als op Racine's drama,
waaraan ook de karakters werden ont
leend (benevens, moet men hieraan toe
voegen. hun Franse namen). Waarom
werd juist dit onderwerp gekozen? Dat is
een vraag, waarop het antwoord een cu
rieuze aanleiding onthult. Mascha ter Wee-
me heeft haar gewezen compagnon ge
vraagd een werk te maken, waarin de
slechts één keer gedragen kostuums zou
den kunnen worden gebruikt, die Fran-
qoise Adret destijds voor een ballet-met
zang over hetzelfde gegeven ten behoeve
van de Nederlandse Opera liet vervaardi
gen en die in de boedel van de thans één
seizoen oude, door samenvoeging gevorm
de onderneming zijn ingebracht. Dat er
tenslotte toch r.ieuwe kostuums nodig wer
den geacht, is tenslotte een kwestie van
enkel budgetair belang.
De geschiedenis van de eenzame vrouw,
die hartstochtelijk haar stiefzoon liefheeft,
welk gevoel verkeert in haat als hij haar
toenaderingspoging afwijst, waarop zij
hem bij haar echtgenoot van verleiding
beschuldigt, is als dansdrama volledig
mislukt. Wat is de zin van het verkort
overbrengen van litteraire meesterwerken
in een zo armzalig beperkte bewegingstaal
als de hier gedemonstreerde? Twee voor
beelden hebben Verdoner kennelijk voor
ogen gestaan, schepoingen van Serge Li-
far en José Limon. die zich echter respec
tievelijk bedienden van zeer romantische
en uiterst vormelijke muziek als begelei
dend of bindend element. Tn ziin poging
het neoklassicisme van de één met het ex
pressionisme van de ander te verbinden
miste hij een dergelijke ondersteuning: de
cerebrale constructies van dorre klanken
door Jan Wisse, die uit de orkestbak in
stegen, wekten alleen bevreemding. De
omkering in het verloon der actie voltrok
zich in een stilte, die alleen met suggestie
van spanning gevuld werd.
De medewerkenden Hannv Bouman.
Panchita de Péri, Chris Torenbosch, Ben
de Rochement, en Coby Spoelstra. welke
laatste het volgende seizoen als regie
assistente bij de opera ingaat kregen
zelfs geen kans Om te bewijzen tot meer
bij machte te zijn dan het zo nu en dan
plastisch uitdrukking geven aan moeizaam
Advertentie
bedachte symboliek. Van werkelijke bewo
genheid was geen moment sprake. Het
prestige van Racine heeft Verdoner niet
aan een succes kunnen helpen. Geen wón
der. want het getuigt alleen van preten
tieuze overmoed als men aan een verta
ling begint van een meesterwerk zonder
tot het dichten van een behoorlijke volzin
in staat te zijn.
David Koning
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Oosterend op Texel (toez.)
en te Oostwoud-Midwoud (N.H.) (toez.) J.
G. Beerthuis, kand. te Hilversum.
Bedankt voor Zetten-Andelst J. C.
Schuurman te Bleskënsgraaf.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Oude en Nieuwe
Bildtzijl W. de Vries, kand. te Apeldoorn,
die bedankte voor Andel (N.Br.).
Tweetal te Maastricht D.- Kronemeyer te
Oppenhuizen 'en Ph. Stoffels te Rilland-
Bath.
Het bestuur van de Nederlandse Opera
en de intendant bereiden een wijziging
van het reglement voor, waardoor duide
lijker zal uitkomen, dat de bemoeienissen
van de commissie van overleg zich beper
ken tot aangelegenheden van louter socia
le aard. Dit heeft de heer Scholten, staats
secretaris van Onderwijs Kunsten en We
tenschappen, geantwoord op schriftelijke
vragen van het Tweede-Kamerlid Me
vrouw Van Someren-Downer over bij de
Nederlandse Opera gerezen moeilijkheden.
Indien deze, ook door de staatssecreta
ris wenselijk geachte wijziging tot stand
zal worden gebracht, is er naar de me
ning van de staatssecretaris geen aanlei
ding voor vrees onder de artiesten, om
een contract aan te gaan met een opera-
instituut waar niet alleen directie, dirigent
en regisseur op artistiek terrein liggende
besluiten nemen, maar tevens een perso
neelsvereniging. Volgens bedoeling en
strekking van het desbetreffende regle
ment is de commissie van overleg niet
bevoegd besluiten te nemen en de wijzi
ging van het regiement bedoelt iedere
twijfel dienaangaande weg te nemen.
De staatssecretaris ziet, gezien de voor
genomen wijziging, voorlopig nog geen
aanleiding zijn invloed aan te wenden om
in overleg met B. en W. van Amsterdam
tot een voor alle bij de moeilijkheden be
trokkenen gunstige oplossing te komen.
Afhankelijk van de dan heersende omstan
digheden wil hij dat wel doen wanneer het
onderling beraad over de wijziging niet tot
bevredigende resultaten zou leiden.
Voor zover de staatssecretaris heeft
kunnen nagaan, heeft van de solisten, met.
wie onderhandelingen worden gevoerd
over hei afsluiten van contracten, slechts
een, die reeds voor het komende seizoen
een gastcontract voor zes voorstellingen
heeft getekend, te kennen gegeven, dat de
bij de Nederlandse Opera gerezen moie-
lijkheden ertoe zouden kunnen leiden, dat
zij verder geen verbintenis zou willen aan
gaan. De houding van deze soliste wordt
mede be"paald door haar mening over de
taak en de bevoegdheden van de commis
sie van overleg en de naar haar mening
te grote invloed van de V.G.O. in deze
commissie. De staatssecretaris zegt er
mede bekend te zijn, dat van de Vereni
ging van Geëngageerden bij de Neder
landse Opera (V.G.O.) aan het directo
raat-generaal voor de arbeidsvoorziening
heeft bericht overwegende bezwaren te
hebben tegen eventuele verlening van de
werdvergunning voor de heren Wolf Die-
Ier Ludwig en Arrigo Guarneiri en dat dit
dagelijks bestuur het directoraat-generaal
verder verzocht heeft ter nadere toelich
ting gehoord te worden.
Als gevolg van een bespreking met de
intendant, die deze stap onaanvaardbaar
vond, heeft het dagelijks bestuur van de
V.G.O. het directoraat-generaal verzocht
de behandeling van bedoelde brief uit te
stellen. De vraag, of de eerste blazers van
het orkest om beurten de tweede partij
zouden kunnen vertolken, heeft onderwerp
van bespreking uitgemaakt in de comm-
sie van overleg. De commissie heeft ge
meend, dat het mogelijk zou zijn op deze
manier de tweede blazers enigermate te
ontlasten. Zij heeft dit gezien als een
maatregel van sociale aard. In een vol
gend stadium is de intendant tot de con
clusies gekomen, dat deze maatregel, ech
ter ook consequenties in artistiek opzicht
met zich mede zou kunnen brengen, wes
halve hij besloten heeft omtrent de ge
dachte regeling nader overleg met de be
trokkenen te voeren.
Het is buiten kijf. de Sinjorenstad heeft
Brussel met betrekking tot enthousiasme
over het vorstelijk bezoek de loef afge
stoken. Want Antwerpen heeft op werke
lijk uitbundige wyze van zyn vreugde doen
blijken over het feit dat de Koningin der
Nederlanden met haar oudste dochter een
visite aan de Scheldestad in het ietwat
overladen programma heeft willen doen
opnemen.
De tocht van het vriendelijke Mortsel
waar zy de Gevaertfabrieken zagen, naar
Antwerpen werd voor dc hoge bezoeksters
een ware zegetocht. De Koninklijke Gast
heer Boudewijn, die niets nalaat om het
zijn gasten in deze dagen zo aangenaam
mogelijk te maken, was even blij verrast
over de hartelijkheid, waarmee Koningin
Juliana en Prinses Beatrix werden begroet
als dezen zelf. Als een machtig koor
heeft het in Antvverpens straten uit de ke
len van duizenden geklonken: „Leve de
Koningin, Leve de Prinses" en vanzelf
sprekend ook „Leve de Koning".
Een enorme menigte had zich óp het
Marktplein, zo rijk aan prachtige gevels
verzameld. Dat men zo lang had moeten
wachten vond zijn oorzaak in het feit dat
er op de weg naar Antwerpen buiten het
protocol om, een oponthoud was geweest
in Mechelen. Daar werd onze Vorstin ver
rast met een pop, een getrouwe kopie van
„Opsintjoorke", een figuur die in het Me-
chelse folkloristische leven een centrale
plaats inneemt. De originele pop die ver
zinnebeeldt de gemiddelde Antwerpenaar
is een heilig bezit van de Mechelaren. Zij
wordt daarom bewaard in het museum.
Het is traditie, dat ieder jaar deze pop,
die bij feestelijke gelegenheiden in een op
tocht wordt meegedragen, door Antwerpse
studenten wordt geroofd. Want achter die
„Opsintjoorke" steekt een onschuldige ja
loezie tussen de inwoners van Mechelen
en die van Antwerpen. Omstandig liet on
ze Koningin zich over de oorsprong en
de betekenis van deze befaamde pop in
lichten
Op de Grote Markt van Antwerpen,
voor het monumentale stadhuis, waarvan
het interieur door een schat van bloemen
een wel bijzonder feestelijk aanzien had
gekregen, juichten de duizenden en zwaai-
Arlnertentie
Bij pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
labiet da', U weer met plezier Uw werk kunt doen
20 tabl. 1.0.80.Voordelige gezinsverpakking 100 tabl. 1.3.50
In de grote zaal van het Concertgebouw
heeft vrijdagavond 3 juni een herdenking
plaats van dr. A. I. M. de Kat. Pastoor
W. Chr. Westerhoven zal een openings
woord spreken en prof. dr. Jos Smits van
Waesberghe zal een herdenkingsrede hou
den.
Medewerking aan deze bijeenkomst ver
lenen het kathedrale koor „Cantemus Do
mino", leerlingen van de Koorschool, een
strijkersensemble, samengesteld uit leden
van het N.Ph.O. en de organist J. Schou
ten. Het geheel staat onder leiding van
de heer Kees Bornewasser.
De organist Albert de Klerk speelt een
suite van Domenico Scarlatti. Het slot
woord wordt gesproken door de heer Ad
Heerkens.
Gedurende de samenkomst zullen wer
ken van Lotti, Scarlatti, Fauré en Borne
wasser ten gehore worden gebracht.
Halve eeuw K oninklijke Federatie
De Koninklijke Nederlandse Federatie
van Harmonie- en Fanfaregezelschappen
bestaat vijftig jaar. Ter gelegenheid daar
van organiseert de afdeling Noordholland
van de federatie in juni acht concerten
in Amsterdam. Het hoogtepunt van deze
muzikale feestviering wordt gevormd door
een taptoe, waarvoor op vrijdag 17 juni,
acht Amsterdamse muziekverenigingen in
stertocht naar de Dam marcheren. Aan
deze muzikale tocht verlenen 601 muzi
kanten medewerking. De muziekvereni
gingen presenteren zich eerst afzonder
lijk, waarna een drumbandshow volgt.
Voor de finale wordt een orkest van 250
muzikanten uit de verschillende korpsen
geformeerd. Te zamen zullen zij de „Lyn-
wood-mars" spelen. Bij deze finale zullen
de muzikanten worden geflankeerd door
fakkeldragers, leerlingen van het oplei
dingsschip voor de binnenvaart „Koningin
Wilhelmina".
U neemt een gewone boterham, belegt die met ei en frisse
tomaat en mmmmmmDubbel-lekker maakt U hem
met Calvé Mayonaise
LEUKE VERRASSING VOOR UW IDEE!
Een idee voor dc boterham zoals dit kunt U ook vinden.
Want Calvé Mayonaise is wel bij duizend dingen lekker.
Ontdek, zelf die nieuwe mogelijkheden. Experimci
U doet er Uzelf en Uw eters plezier mee.
En om alles voor U nog veel prettiger te maken
Calvé beloont elk bruikbaar idee met een leuke,
welkome verrassing
Zend Uw idee per briefkaart aan Calvé,
postbus 1000, Delft. De ideeën moeten
voor 1 juli I960 worden ingezonden
en worden het eigendom van Calvé.
CM 7.100.177.65
(Van onze Kunst-redacteur)
Dertien jaar geleden schreef Willem Elsschot zijn laatste boek, zijn meesterwerk
„Het, dwaallicht". Sindsdien heeft hij niets meer geschreven. Twee jaar geleden zei hij:
„Ik heb er geen zin meer in. Ik weet niet of ik het weer zou kunnen. Een schrijver
kan altijd blijven schrijven als hij zijn techniek kent, maar kan hij altijd blijven
schrijven zoals hij behoort te schrijven?" Wat hij geschreven heeft is door hem
vrijwel allemaal zo beleefd. Zijn oeuvre is zijn dagboek, dat heeft hij zelf gezegd. Hij
leed aan het leven en vond zijn geluk in het schrijven. Zijn laatste levensjaren heeft
hij doorgebracht in zijn huis, Lemméstraat 21, Antwerpen. Daar bevond hij zich
temidden van ontelbare ouderwetse snuisterijen, prachtige antieke meubelen, middel
eeuwse kunstschatten. Het was zijn enclave in een tijd, die hij niet verduren kon. Hij
was directeur van een reclamebureau en walgde van zijn beroep. „Niet alleen walg ik
van de reclame, maar van de commercie in het algemeen. En daarom heb ik mijn
boeken „Kaas" en „Lijmen" geschreven omdat ik er op een of andere manier van
af moest komen". Elsschot heeft in zijn werken zijn eigen leven van zich afgeschreven
en toen het voor hem open lag als een boek trok hij zich terug in zijn grote huis,
dat volgepakte huis in de Lemméstraat. Hij had zijn leven weggeschonken om het
te winnen.
Willem Elsschot
In een laan in Hillegersberg (Rotter
dam-Noord) is gistermiddag een 17-jarig
meisje, dat een geparkeerde bestelauto
passeerde, door de bestuurder van deze
auto via de achterdeur in de laadbak ge
trokken, waarna hij ontuchtige handelin
gen met haar pleegde. De man is onge
veer 25 jaar oud. De politie zoekt hem
thans.
Advertentie
Elsschot stond stroef in de wereld met
de ziel van een kind. In het werk van Els
schot staat tussen hem en de wereld een
kind, het kind dat in „Tsjip" onverdeeld
naar voren komt; het boek eindigt met:
„Want ik ben bereid afstand te doen van
alles in ruil voor de ademtocht van dat
jonge leven, voor de geur van die ont
luikende roos". De boeken vóór „Tsjip" zijn
anders. Of men hem nu Elsschot noemt, De
Ridder, of Grünewald („Villa des Roses"),
Kareltje („Een Ontgoocheling"), Pol van
Domburg („De Verlossing"), Laarmans of
Boorman („Lijmen", „Het Been", „Kaas"
enzovoorts), uit het werk rijst één mens op,
„met. een verkleumd hart", dat om het
oneerbiedig in een culinaire term te ken
schetsen een binnenste buiten gekeerde
Omelette Sibérienne is: van binnen warm,
met een ijsafzetting buiten. Tot „Tsjip"
proeft men vooral het ijs: het ironische, het
schampere, sarcastische, het cynisch-obser-
verende, maar welk een tederheid gaat er
onder schuil! Het is als het ware in onver
draagzaamheid gedrenkt mededogen. Maar
dan komt „Tsjip" (zijn kleinzoon Jan Ma-
niewski): „Halleluja! Mijn Verlosser is
gekomen. Hij zal mij met mijzelf verzoenen
en mij genezen van al mijn kwalen. Door
Hem zal ik wedervinden waar ik radeloos
naar zoek in het zand". De verlosser is het
kind, zijn kleinzoon, zijn soortgenoot. Elet
schrijven in het zand wordt schrijven uit
het leven. Hij schrijft niet van zich weg,
maar naar zich toe. In 1947 schreef hij
„Dwaallicht", mild begrijpend zonder enig
zelfverlies. „Tsjip" en „Het Dwaallicht"
zijn Elsschots meesterwerken. Hoe bloemig
is de taal in „Tsjip", hoe zacht en poëtisch.
Het hart is niet langer verkleumd bij het
kind en ook niet meer, getuige „Het Dwaal
licht" bij de anderen, die evenmin hun
doel bereiken, maar daarin positief be
rusten.
Elsschot heeft het kind in zich tegen de
wereld in behouden, het kind dat in al zijn
boeken verborgen eerst, later openlijk
als „een geur van hoger honing" aanwezig
is, de onnoembare transcendentie van de
dagelijksheid, de enerverende werkelijk
heid die wetten stelt tussen droom en daad.
Dat is het waarlijk grote in Elsschots werk,
dat hij door zijn eigen leven te beschrijven,
zijn „dagboek" bij te houden, de werkelijk
heid met zichzelf overtreft. Zijn volledig
verslag van het onvolledige leven is de
ontroerende getuigenis van het menselijke
in de mens. Elsschot: was een groot dichter
in proza en poëzie. Hij koos zijn pseudo
niem naar het gebied De Elsschot waar hij
als kind de heerlijkste herinneringen voor
de man schiep. Hij heeft De Elsschot her
overd en is heengegaan, Hij is thans in het
weerzien dat hij in 1907 zijn moeder toe
riep:
Tot weerziens dan. Ik kom vannacht o£ morgen.
Gij kunt gerust een Onze-Vader lezen,
en zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen
dat gij geen kou vat en tevrêc zult wezen.
De dood heeft het kind bij zijn moeder
gebracht
den zij met vlaggetjes toen de vorstelijke
personen uit de auto's waren gestapt.
Weer was het onze Kroonprinses, naar
wier de grootste belangstelling uitging.
Het schalde over liet grote plein: „Bea
trix, Beatrix Van het carillon in de
toren van Antwerpens kathedraal klonken
de liederen, die ook in de noordelijke Ne
derlanden zo n vertrouwde klank hebben.
Stram brachten mariniers het militaire
saluut en speelde de kapel ons volkslied.
Doch de tonen daarvan werden over
stemd door het gejuich. En dal enthousias
me maakte dat de hoge gasten niet direct
nel stadhuis binnengingen, waar zij door
het stadsbestuur werden ontvangen. De
korte weg van het stadhuis naar het mu
seum „Plantin-Moretus", die eveneens met
auto's werd afgelegd, gaf de velen die
dicht opeen op de trottoirs stonden op
nieuw gelegenheid van hun genegenheid
voor de vorstelijke personen te doen blij
ken. In het museum dat dc herinnering
levendig houdt aan Christoffel Plantin, de
16e eeuwse „Prins der drukkers", namen
de bezoekers met grote belangstelling ken
nis van het rijke, historische materiaal
op het gebied der boekdrukkunst, dat
hier is bijeengebracht. Achter de typische
18e-eeuwse gevel in Louis Quinze-stijl
ligt een der fraaiste juweeltjes van bur
gerlijke renaissancebouw verborgen die
België rijk is.
Op een der 16e eeuwse persen werd
volgens het procédé uit die tijd in het bij
zijn der gasten een huldeblijk gedrukt. Het
was op 14 december 1579, dat Prins Wil
lem van Oranje door de grootmeester
Plantin eenzelfde huldeblijk werd geof
freerd ter gelegenheid; van het bezoek dat
de Vader des Vaderlands op die dag aan
de toen al vermaarde drukkerij bracht.
Van dit museum ging het vervolgens
naar het Rubenshuis. waar de hoge be
zoekers door de stad Antwerpen het noen
maal werd aangeboden.
Afwisseling
De tweede bezoekdag, die zich van dc
eerste onderscheidde door zijn veel grote
re levendigheid en ongedwongenheid, was
verder vooral merkwaardig door de af
wisseling van onderwerpen. Na de ochtend
in Antwerpens oude centrum dat zo warm,
zo levend is, en in drie musea vol herinne
ringen aan de grootheid van de zuidelijke
Nederlanden, voerde de middag de gasten
naar het heden, de toekomst: kernreacto-
ria, opleidingscentra van personeel voor
toekomstige kernkrachtcentrales. Na het
volk van Antwerpen zo bruisend
Vlaams, zo direct en zo gulhartig in
de middag plotseling de ontmoeting met
de mensen van de wetenschap: er werken
meer academici en technische ingenieurs
in Mol dan werklieden, en ze komen uit
heel België en zelfs van over de grenzen:
er werd bij voorbeeld 'n groep Nederland
se ingenieurs en technici van de stichting.
T.N.O. aan de Koningin voorgesteld, die
meewerkt in het Belgische kerncentrum
Het totale bezoek aan Mol duurde maar
een uur. Van de meeste objecten kregen
de vorstelijke bezoekers niet meer dan een
glimp te zien tijdens het voorbijrijden:
verscheidene laboratoria, verspreid in een
Antwerpenaren „beslegen" dinsdag
morgen enthousiast het standbeeld van
Brabo om verenigd met deze legen
darische stadgenoot Koningin Juliafia
en Prinses Beatrix toe te juichen bij
haar aankomst voor het stadhuis.,.
derne reactoren br-2 en br-3,- die in het
Kempische land een markante „aan
tekening" vormden van het Belgische stre
ven bij te blijven en liefst voorop te lopen
in het Europese kernonderzoek.
Met die indruk vliegen Koningin Juliana
en Prinses Beatrix met Koning Boudewijn
én hun gevolg in helikopters terug naar
Brussel.
Hetgeen een éclatant besluit had moeten
zijn van de tweede dag van het Neder
landse statiebezoek aan België, de gala
avond in de Koninklijke Vlaamse Schouw
burg in Brussel, is helaas niet veel boven
het niveau gekomen van een toneelavond,
die iets meer dan normaal was verzorgd.
Niet het festijn dat moest beantwoorden
aan de hooggestelde verwachtingen. De
schouwburg zelf, bescheiden van omvang,
rniste op deze avond die feestelijke versie
ring, die doorgaans zo kenmerkend is voor
een gala-avond, welke wordt opgeluisterd
door de aanwezigheid van vorstelijke per
sonen. Slechts voor het toneel en op enke
le punten in de hal waren bloemen aan
gebracht. Ook het gekozen stuk, te weten
„veel leven om niets" van Shakespeare,
kon maar matig bekoren.
De luister ging voornamelijk uit van de
hoge gasten zelf, die op speciale zetels in
het midden van de zaal hadden plaats
genomen. Koningin Juliana droeg een
prachtig avondkleed met sleep van ci
troengele kleur. In haar haar prijkte de
diadeem.
Ook onze kroonprinses zag er bijzonder
lieftallig uit. Haar robe was van een
zachtgroene tint. Bij het betreden van de
zaal en bij het weggaan droeg zij een rode
avondcape die met wit satijn was gevoerd.
Om ongeveer tien over zes gisteravond,
terwijl de arbeiders van de fabriek het fa
briekscomplex verlieten, ontdekte de echt
genote van de portier van de suikerwerk-
fabriek „De Faam" in Breda brand in de
emballageafdeling van het bedrijf. De
vrouw sloeg onmiddellijk alarm, waarop
het personeel de gastoevoer afsloot en de
elektrische stroom uitschakelde.
Het vuur dreigde over te slaan op de
administratiegebouwen en op het produk-
tiegedeelle van het bedrijf. De brandweer
wist dit gevaar echter te bezweren.
De brand liet zich eerst zo ernstig aan
zien dat assistentie werd ingeroepen van
de Tilburgse brandweer. Deze behoefde
echter geen hulp te bieden. Het vuur werd
bestreden met twaalf stralen. Tegen acht
uur was men de brand meester.
De gehele voorraad emballage is verlo
ren gegaan. Voorts is een klein gedeelte
van de vloer van de emballage-opslag
plaats ingestort en terechtgekomen in de
grondstoffenafdeling van het bedrijf, waar
door ook daar schade werd veroorzaakt.
Het produktiegedeelte van het bedrijf
bos en parkachtig landschap en de mo- heeft enige waterschade opgelopen.
Advertentie
tonic
