Turks leger zette zijn hak in het
mierennest van regime-Mendères
Vier landen verlaten de Frans-
Afrikaanse Gemeenschap
Mevrouw Eichmann uit Buenos
Aires vertrokken
WERELDNIEUWS
Wie zal het hete hangijzer der macht
uiteindelijk in handen krijgen?
Hitiers econoom
Funk overleden
Regering-Mendères van
gruwelen verdacht
Kroesjtsjev aanvaardt
invitatie van Castro
ZATERDAG 4 JUNI 1960
3
Jeugdbewegingen vragen bestand in Algerije
Zelfbedrog
Troostprijzen
Bodemloze put
Pseudo-democratie
Zij werd gehaald door Duitssprekende mannen
&p de
<~Pra.citótoel
v. DUIVENBODEN
(Van onze correspondent in Parijs)
Vier Afrikaanse landen, de Ivoorkust,
Nigeria, Dahomey en de Haute-VoIga-re-
publiek hebben bij monde van hun eerste
ministers gisteren, na een bezoek aan ge
neraal De Gaulle, in Parijs bekend ge
maakt dat ze uit de Franse gemeenschap
zijn getreden. Hun uittreden, waardoor ze
gelijktijdig volledige onafhankelijkheid
verwierven,moet worden beschouwd als
een protest tegen de nieuwe ontwikkeling
die nog geen twaalf uur tevoren in de
geschiedenis van de Frans-Afrikaanse Ge
meenschap bekrachtigd werd.
Met 205 tegen 8 stemmen werd toen be
sloten de grondwet van de Gemeenschap
te herzien om, op verzoek van de zo ge
heten Mali-landen voor de leden de gele
genheid te scheppen als onafhankelijke na
tie in de Gemeenschap te blijven. Tot dus
ver hadden de Afrikaanse landen met een
statuut van binnenlands zelfbestuur genoe
gen willen nemen.
De vooruitzichten van de Gemeenschap,
waarin het vroegere Franse imperium in
Afrika twee jaar geleden werd opgelost en
die nu wel heel luidruchtig in haar voegen
kraakt, ziet er nu niet erg rooskleurig
meer uit. De Gaulle heeft in een korte
toespraak die hij gisteren tot de leden van
de Senaat der hervormde Gemeenschap
richtte, weliswaar zijn vertrouwen uitge
sproken dat ook op de nieuwe basis de
vriendschapsbanden tussen Afrika en
Frankrijk onveranderd bestendigd zouden
kunnen blijven. Het is niettemin een bij
zonder veeg teken dat juist Frankrijk's
trouwste vrienden onder de Afrikaanse
staatslieden, als de premier van de Ivoor
kust Houphouet-Boigny nu de laatste orga
nische banden vrijwillig verbroken heeft.
Van hun zijde werd nog meegedeeld dat
ze alleen vertrouwen hebben in een wer
kelijke federatie, doch dat de Gemeen
schap nu in een facade van schijnheilig
heid herschapen was. Onder die omstan
digheden verkozen Houphouet-Boigny en
de drie overige premiers, die samen de
„entente" vormden, liever open kaart spe
len en hun toekomstig lot geheel in eigen
handen te nemen. Deze voormalige kolo
niën verklaren zich bij monde van hun
minister-presidenten echter wel bereid, in
navolging van landen als Tunesië en Ma
rokko, bilaterale verdragen met Frankrijk
té sluiten.
Beroep op De Gaulle
Terwijl in Centraal-Afrika de banden
met Frankrijk zo steeds losser en zelfs
verbroken worden, beginnen steeds meer
Fransen zich met toenemende ongerust
heid af te vragen met welk doel de oorlog
(Van onze correspondent in Bonn)
.Te Dusseldorp is woensdag op zeventig
jarige leeftijd de ex-naziminister Walter
Funk overleden. Hij was in 1947 door het
internationaal militair tribunaal te Neu
renberg tot levenslang veroordeeld. Men
ontsloeg hem in 1957 uit de gevangenis
van Spandau met het oog op zijn gezond
heidstoestand.
Funk was een nazi van het eerste uur.
Reeds als jong jurist en journalist sloot
hij zich aan bij Hitlers N.S.D.A.P. Na de
machtsoverneming door de nazi's in 1933
werd hij de rechterhand van Goebbels,.
Hitiers minister van Propaganda. Binnen
enkele jaren werkte Funk zich op tot eco
nomisch deskundige. Als „Hitiers eco
noom" werd hij in 1938, als opvolger van
Schacht, benoemd tot minister van Eco
nomische Zaken en in 1939 tot president
van de Reichsbank, de centrale bank te
Berlijn. In deze beide functies perste hij
zonder enige schroom iedere cent uit de
begrotingen voor Hitiers oorlogsavonturen.
In de laatste jaren van de oorlog daalde
zijn aanzien toen de organisator van de
bewapening Albert Speer naar voren
kwam.
Te Neurenberg behoorde hij tot de 21
nazi-prominenten, die als oorlogsmisdadi
ger terecht moesten staan. Funk. die tij
dens dit proces de rol van „argeloze eco
noom" trachtte te spelen betoogde in zijn
„laatste woord" dat hij nooit geweten had
dat miljoenen Joden in concentratiekam
pen waren vermoord. Wel bekende hij te
hebben geweten dat de bij „zijn Reichs
bank" ingeleverde goud- en deviezenvoor
raden afkomstig waren uit de concentra
tiekampen. Had ik geweten, zo betoogde
Funk toen, dat. al dit goud door de S.S.
van de lijken van vermoorde Joden was
geroofd, dan zou „mijn Reichsbank" het
nimmer hebben aangenomen.... Maar al
werd Funk door niemand geloofd, toch
slaagde hij er in als „onwetende" finan-
cieel-economisch deskundige aan de galg
te ontsnappen. In december 1958 werd hij
door een denazificatierechtbank in West-
Berlijn veroordeeld tot een boete van
10.900 mark wegens zijn actieve steun aan
het nazi-regime.
'ANKARA (Reuter-UPI) Turkije's
voorlopige premier, generaal Djemal Gur-
sel, heeft vrijdag tegenover stafofficieren
verklaard, dat het vorige bewind van plan
was geweest alle 1.500 kadetten van de
krijgsschool te Ankara te vermoorden,
toen deze tegen de regering-Mcndères had
den gedemonstreerd. Generaal Gursel
noemde de afgezette leiders, onder wie
oud-president Bayar, ex-premier Mendè-
res en de voormalige minister van Bin
nenlandse Zaken Namik Gedik „schuldige
mannen, zoals wij die nooit eerder in on
ze geschiedenis hebben meegemaakt.
Het Turkse comité voor nationale een
heid, de voorlopige regering, heeft een
officiële verklaring uitgegeven waarin het
regime-Mendères wordt beschuldigd van
moord op talrijke demonstranten. De po
litie van Mendères heeft zich schuldig ge
maakt aan misdaden die ongekend zijn in
de geschiedenis van Turkije. De lijken
van gedode demonstranten zouden als
beesten voer zijn vermalen. Ook zijn lijken
op onbekende plaatsen begraven, in put
ten geworpen of in koelkasten opgeslagen.
Soldaten hebben vrijdag lijken opgegra
ven op begraafplaatsen te Istanboel om
te zoeken naar vermiste studenten. De
autoriteiten zijn slechts op de hoogte van
de ligplaats van twee van de studenten
die bij betogingen tegen Mendères zijn ge
dood.
in Algerije nu maar voor onbeperkte tijd
zou moeten worden voortgezet. Een
nieuwe, en bijzonder krachtige, oproep om
een politieke oplossing te bespoedigen en
onderhandelingen over een wapenstilstand
te openen werd gisteren gelanceerd uit
naam van 53 verschillende jeugdbewegin
gen op merendeels onpolitieke grondslag,
waartoe ook de neutrale confessionele pad
vindersorganisaties behoren. In de oproep,
die over het hoofd van de regering in feite
tot De Gaulle werd gericht, wordt gewe
zen op de desastreuze ecohfomische gevol
gen van de oorlog, maar sterker nog op
de onafzienbare morele gevaren waar
door de Franse jeugd in haar lange dienst
tijd van 28 maanden in Algerije wordt be
dreigd. Het is voor het eerst dat uit zo'n
brede kring van de Franse jeugd openlijk
stelling wordt genomen tegen de Algerijn
se oorlog, die geen enkele politieke uit
komst meer schijnt te bieden en voor het
ogenblik mag men slechts hopen dat dat
de 53 organisaties niet voor dovemans
oren gesproken hebben.
MOSKOU (UPI) Premier Kroesjtsjev
heeft een uitnodiging van premier Fidel
Castro, een bezoek aan Cuba te brengen,
aanvaard, aldus bericht het Russische
persagentschap Tass. De datum van het
bezoek zal later worden vastgesteld. De
uitnodiging werd overgebracht door Anto
nio Nunez Jimenez, directeur van het Cu
baanse landhervormingsinstituut, die als
hoofd van een economische missie vrijdag
in Moskou door de Russische minister-pre
sident werd ontvangen. Kroesjtsjev aan
vaardde de uitnodiging „met dankbaar
heid" en wenste het Cubaanse volk alle
geluk in zijn strijd voor vrijheid en on
afhankelijkheid.
De eerste Russische vice-premier Miko-
jan heeft in februari een bezoek aan Cu
ba gebracht en toen een handelsovereen
komst van Castro getekend.
Zuivering
HAVANA (UPI) Het regime van Cas
tro is een grootscheepse zuivering van de
Cubaanse strijdkrachten begonnen. Ten
minste vijftig man luchtmachtpersoneel,
onder wie twaalf vliegers, zijn gearres
teerd. De voormalige majoor Hubert Ma-
tos, die verklaard heeft dat het regime
van Castro geïnfiltreerd is door de com
munisten, is gearresteerd samen met
„zeer veel" andere militairen.
Advertentie
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
ANKARA Het parool was ,,6..6..T". Tweeduizend zwijgzame Turkse
kolonels, oversten en majoors wisten al twee maanden lang wat het betekende:
„6 juni is geheel Turkije ons". Premier Adnan Mendères wist het niet, geen
wonder, want de chef van de geheime dienst, méé in het komplot, rapporteerde
dat het leger als een blok achter de regering stond. Dat deed het ook, alléén.
het had de vinger aan de trekker. Zó gerust voelde de kleine, gladde premier zich,
dat hij op propagandatoer mee naar het binnenland ging en zes Franse journa
listen uitnodigde om getuige te zijn van zijn geweldige populariteit.
Mendères verhaastte met zijn tournee de executie. Een wat corpulente, grijze
generaal, met stekende bruine ogeri. Djemal Gursel geheten, spoedde zich uit
Izmir naar de grauwe hoofdstad Ankara, ongemakkelijk gebied in de stenige
heuvels van Anatoliës hoogvlakte waarover stoffige, schrale winden suizen. Daar
werden de Franse journalisten, tevreden in slaap gevallen nadat zij hun artikelen
over de populaire Mendères hadden doorgebeld, vrijdagochtend om vier uur
wakker door de vuurstoten van rnitralleurs. Het parool was gewijzigd tot „27
5 T". In Parijs veegden opmaakredacteuren het zetsel van die dure artikelen
in de prullenbak. Het Turkse leger, bij traditie neutraal werktuig van ijzeren
gehoorzaamheid, had zijn traditie gebroken en zijn hak gezet in het mierennest
van het regime-Mendères.
Zonder moeite grepen de Turkse offi
cieren, onder hun onafzienbare, met-goud
draad bestikte, pannekoekpetten, alles wat
uit het krioelende nest een heenkomen
zocht: Mendères zelf, vluchtend naar zijn
moeder op een eiland voor de kust, de
minister van Financiën, wiens schatkist
leeg was, maar in.wiens portefeuille zestig
duizend dollar zat, de minister van Bui
tenlandse Zaken Zorloe, wiens zakken uit
puilden van reischequcs en waardepapie
ren en wiens vrouw inderhaast vierhon
derdduizend dollar aan juwelen probeerde
te verstoppen. Een smadelijk einde: de
vrije wereld, die zich blind had gestaard
op het half miljoen schildwachten dat Tur
kije tegen het bolsjewisme onder de wape
nen bracht, Mendères en Zorloe aan óe
conferentietafels der Noordatlantische Ver
dragsorganisatie tot kampioenen der vrij
heid had uitgeroepen, herinnerde zich in
eens zijn neus, die de uit Turkije opslaan
de stank toch al eerder had geroken.
Vandaag is dat zelfbedrog afgelopen. Na
Irak, Pakistan. Zuid-Korea, in afwachting
van Japan en Spanje, is in Turkije de wek
ker afgegaan voor diegenen, die de kracht
van de vrije wereld afmeten naar het aan
tal geweren, raketten en kernbommenwer
pers dat op Moskou gericht is. Onder het
harde schild van de militaire paraatheid
blijkt er iets te rotten in de peripheric van
de vrije wereld, de pseudo-democratieën,
de feodale dictaturen, de veiligheidsgordel
van Dulles, waarin nóch politiek, nóch
sociaal-economisch, aan de verplichtingen
van de edele woorden „vrije wereld" is
voldaan.
Misschien treuren nu ook Mendères en
zijn marionetten-ministers daarover in hun
sobere kamertjes of bij de gezamenlijke
maaltijd in de krijgsschool van Ankara.
Voor hun militaire bewakers buiten klin
ken in de luidsprekers om beurten nasale
Turkse zangeressen en Bill Haley's „Rock
and Roll", de N.A.V.O. omvat moeilijk ver-
mengbare culturen. Turken op straat, die
vrolijk elkaar toeroepen: „Mendères katyl"
en er het bijpassende gebaar met de vinger-
langs de keel bijmaken, beweren dat men
het plan heeft de donkere premier en
president Celal Bayar naar het. honden
eiland in de zee van Marmora te sturen.
Naar die stenen rots verscheepte men
vroeger de honden van Istanboel, die, om
dat er niets te eten viel, elkaar dan maar
soldaat maakten. Zachtmoedigheid is nooit
een opvallende eigenschap van de afstam
melingen van Djenghis Khan en Timoer-
lenk geweest.
Mendères peinst achter de ramen, waar
door zijn minister van Binnenlandse Za
ken Gidek zich al in arren moede te plet
ter liet vallen, mogelijk ook over de kwade
afloop van zijn goedbedoelde begin: hij
doorbrak het keurslijf der Kemalistische
economie, waagde een begin van land
bouwhervorming, gaf de boeren weliswaar
geen onderwijs maar wel wat religieuze
troostprijzen. Maar al snel begon hij zijn
eigen ongeduld voor een door Allah ge
geven missie te verslijten en kreeg last
van grootheidswaanzin. Hij bouwde als een
Romeinse keizer, smeet miljarden weg aan
de vernieuwing van Istanboel (de afbraak
slaagde, de vernieuwing niet, Istanboel
ziet er nu uit als een gebombardeerde stad)
en ruïneerde de economie. Daartegen had
hij slechts één remedie: hij verklaarde ge
bruik van het woord „inflatie" straf baai-
als landverraad. Hij knechtte pers en par
lement. duldde geen tegenspraak en ging
tenslotte over de Turkse schreef toen hij
van woede huilende officieren opdracht
liet geven op manifesterende studenten te
schieten.
Exit Mendères derhalve. Wie betreden
nu het toneel? De Democratische partij
heeft een nieuwe leider, Sidki Yircali.
maar hoewel de nieuwe regering de vol
ledige persvrijheid heeft aangekondigd,
heeft de krant van de Democratische partij
„Zafer" (victorie) al het loodje gelegd. Er
zijn moeilijkheden met de papierleverantie
en de arbeiders staken. Nu zullen alle
andere kranten één redacteur afstaan en
het blad zal voortaan „Ordnun Zaferi"
heten, de „Victorie van het Leger". Die
naam is voorshands tekenender voor de
situatie dan de regeringsverklaring dat
alle democratische vrijheden weder inge
voerd zullen worden. Aangezien die demo
cratische vrijheden in Turkije nóóit be
staan hebben, valt er ook niet veel aan
weer in te voeren.
In afwachting van wat men eerlijke ver
kiezingen wil blijven noemen, regeert het
leger via twee organen: de officieren-junta,
die „Nationaal eenheidscomité'' heet en
generaal Gursels voorlopig kabinet, waar
in slechts drie generaals door vijftien bur
gers, economen, juristen en technici wor
den bijgestaan. Zij vergaderen nu dage
lijks en kijken enigszins ontzet naar de
torenhoge financieel-economische proble
men, waaraan zij voorlopig weinig meer
kunnen doen dan te zeggen, dat „alles
spoedig in orde zal komen en dat Turkije
zonnige dagen tegemoet gaat". Die zon zal
dan toch uit het buitenland moeten komen,
dat voor de zoveelste maal kan hopen, dat
Turkije niet weer een bodemloze put zal
blijken.
Over die hoop zal misschien voorname
lijk het constitutionele comité beslissen,
dat koortsachtig bezig is een nieuwe grond
wet op te stellen. Voorzitter professor
Onar, deken van de juridische faculteit in
Istanboel, die zelf door de politie bont en
blauw geslagen werd, denkt, zijn blauwe
plekken betastend, in de richting van een
parlement met twee kamers en vooral aan
verankerde waarborgen, die moeten voor
komen dat de verliezende politieke partij
niet automatisch door de winnaars van de
verkiezingen ter slachtbank wordt geleid
tegelijk met de offerschapen, die men bij
zulke gelegenheden in Turkije de keel
pleegt af te snijden.
Bij die verkiezingen zal waarschijnlijk
dan de oude, dove Ismet Inönu, opvolger
van Ataturk, zijn rentree maken. Inönu zei
tot voor kort: „Wij zijn als revolutionairen
begonnen, maar moeten als democraten
eindigen. Als wij „putschen", vernietigen
wij veertig jaar ontwikkeling". Toch heeft
hij zijn stilzwijgende toestemming aan de
staatsgreep moeten geven. Hij houdt zich
nu bescheiden op de achtergrond, identifi
ceert zich niét met de revolutionaire offi
cieren, die naar men zegt, hem op handen
dragen. De oude Ismet Pascha, zelf gene
raal, weet hoe moeilijk het is een leger, dat
in een drang naar zuivering de macht heeft
gegrepen, weer tot terugtreden te be
wegen.
En het leger zelf? Het heeft die macht in
handen alsof het een gloeiend stuk ijzer is,
beweert niets liever te willen dan het zo
snel mogelijk aan vuurvastere handen
terug te geven. De kenners van Turkije
geloven daarin, wijzen op het ongelofe
lijk ontzag dat het Turkse leger voor auto
riteit, rang en leeftijd bezit. Hier zijn geen
kwade jongemannen als Nasser en Kas-
sem aan het werk zeggen zij. De officieren
weten dat het in Turkije beminde leger
het énige bindmiddel is in dit land, dat ge
scheiden is door een gapende sociaal-eco
nomische kloof tussen stad en land, tus
sen de heersende effendi-klasse, ambte
naren, officieren en grondbezitters ener
zijds en de analfabetische verpauperiseer-
de boerenbevolking (tachtig percent van
het volk). Als een officieren-regering zou
falen, valt dat bindmiddel weg en doemen
er sociale botsingen aan de horizon.
Deze these klinkt logisch. Zij wordt be
streden door anderen die in Egypte, Soe
dan, Pakistan, Irak officieren hebben ge
zien, die merkten dat het hete ijzer van de
macht wel afkoelt als men het maar in
handen houdt. De komende maanden zul
len leren of Turkije een militaire dictatuur
of een pseudo-democratie zal worden. De
komende decennia zullen pas uitwijzen of
het ooit een échte democratie zal kunnen
worden.
BUENOS AIRES (UPI) MèVrouw
Eichmann, de echtgenote van de man
die in Israel terecht zal stdah voor de
moord op miljoenen Joden door de Nazi's
gedurende de oorlog, is met haar twee
kinderen, door een groep Duits sprekende
mannen afgehaald uit haar woning in
San Fernando, een arbeidersvoorstad van
Buenos Aires, zo vertellen haar buren.
Mevrouw Vera Eichmann woonde daar on
der de naam Catalina de Klement, in een
half voltooide woning in een armoedige
buurt.
Volgens de buren reed donderdagavond
een vrachtauto voor en een aantal dure
personenwagens. Snel werden de bezittin
gen van mevrouw Eichmann ingeladen en
het gezelschap verdween. De buren zei
den dat zij weinig van de Eichmanns wis
ten, die slechts vijf maanden in San Fer-
nondo gewoond hebben, 's Zondags ging het
echtpaar naar een rooms-katholieke kerk.
Af en toe kreeg de familie bezoek van
Duits sprekende mensen. Ook de oudste
zoon, Klaus, die in Olivos woont, kwam
soms op zijn scooter.
Het nationalistische Argentijnse orgaan.
„Azul y Blanco" vindt de persoon en
het verleden van Eichmann volkomen on
belangrijk tegen de achtergrond van „de
grove schending van de Argentijnse soeve
reiniteit".
TEL AVIV (UPI) Eichmann geeft
zijn volle medewerking aan het onderzoek
naar zijn verleden, zo heeft de politie
functionaris die met het. onderzoek belast
is, medegedeeld. Commander Abraham Se-
linger, hoofd van de politieafdeling, die
inlichtingen en bewkzen verzamelt voor
het proces tegen Eichmann, spreekt per
dag gemiddeld twee uur met Eichmann
over diens verleden. Wanneer er duistere
De Zweeds-Amerikaanse ingenieur
Carl Olsson is met zijn eenmotorig
Piper-Commanche sportvliegtuig op
het Bromma-vliegveld bij Stockholm ge
land na een vlucht van 42 uur tiit Wil
mington in de V.S. via de Bermuda's,
de Azoren, Genève, Bazel en Kopen
hagen. De vlucht is prima verlopen,
alleen had Olsson slecht weer gehad
boven de Atlantische Oceaan tussen de
Azoren en Lissabon. Olsson wordt hier
op Bromma begroet door de directeur
van de luchthaven.
punten zijn in hetgeen Eichmann over zijn
levensloop heeft geschreven, is hij onmid
dellijk bereid daarover opheldering te ge
ven, wanneer hem daarom gevraagd wordt,
zei Selinger.
Selinger vertelde op een persconferentie
dat de voormalige SS-kolonel potlood en
papier op eigen verzoek had gekregen
om zijn levensloop neer te schrijven. Het
chronologische overzicht bestrijkt reeds
de eerste jaren van de oorlog toen de
moorden op Joden en „andere ongewenste
personen" reeds in volle werking waren,.
Behalve Israëlische dossiers moet zijn
bureau zich worstelen door procesversla
gen van Neurenberg en verslagen van in
Polen en Tsjechoslowakije gevoerde pro
cessen tegen oorlogsmisdadigers.
Werk aan de winkel
Wat gaat u met Pinksteren doen? Jon
gens, dat is het maar weer zó en het wordt
langzamerhand wel tijd, dat u het weet.
Twee-en-een-halve dag, of misschien zelfs
wel drie volle dagen helemaal voor u zélf;
dat is geen kleinigheid en daar moet u
wel een heel feestje van maken.
Ik laat het helemaal aan u over. Ik
kom niet eens met goede raad. U bent een
vrij man. En bovendien kun je in zulke
dingen, zelfs met de beste bedoelingen,
niet generaliseren. Iedereen heeft zijn
eigen aard. Er zijn berm- en bergtoeris-
ten, er zijn hardrijders en langzaamlo-
pers, strandmensen en bosjesmannen. En
fin, u ziet maar ivat u doet.
Ik weet niet of het u interesseert, maar
ik blijf binnenslands. Het buitenland kan
nog wel even wachten. En hier is nog een
heleboel dat ik nooit gezien heb. Meer
wel dan niet. Van de ruim duizend Ne
derlandse gemeenten heb ik er op z'n
minst achthonderd nooit bezocht. Ik heb
er altijd gewetenswroeging van. dat ik
wel in Nieuw York en nooit in Hulst ge
weest ben; wel in Casablanca, maar ik
moet mijn eerste stap in Schagen nog
doen. Parijs en Londen ken ik op mijn
duimpje, maar in Assen en Almelo zou ik
de weg moeten vragen. Wel in Tivoli in
Kopenhagen, maar nooit op de kermis in
Bergen-op-Zoom. Ik vind dit onvaderlands
lievend en ik wil mijn leven beteren. Ro
me en Barcelona kunnen nog wel even
wachten op Appingedam en Oldenzaal.
Dat zal het voor mij dus worden met
Pinksteren.
En misschien dat ik een folkloristisch
graantje mee-pik met Pinksteren óók nog.
U weet, dat dat een zwak van mij is.
Het rookworstzwengelen van Boertange;
het saucijsjesduiken van Onstwedde en
het hoedjewisselen van Kropswolde dat
zijn allemaal dingen, waar ik wel alles
over heb gelezen, maar die ik nog nooit
heb bijgewoond.
Maar er is nog zo'n hoop te doen; zó
veel, dat zelfs tienmaal drie vrije dagen
daarvoor geen tijd genoeg bieden.
Er zijn nog op z'n minst twintig mu
sea in den lande waar ik nooit een voet
gezet heb.
En nog wel honderd vogelsoorten, die ik
moet bestuderen: van het Oosterwoldse
kuifkarekietje tot de Meijerijse manne
tjesputters.
Honderden bloemen en grasjes, die ik
nooit gedetermineerd heb. Te veel om op
te noemen.
Verder moet ik nog 2614 boeken bij-
lezen, van Dantes Inferno tot Het Stenen
Bruidsbed van Mulisch.
En dan zijn er nog allerlei mensen, die
ik, in de loop der jaren beloofd heb eens
te zullen bezoeken.
U ziet, er is genoeg werk aan de win
kel en daar zijn de pinksterdagen nu echt
geschikt voor.
Misschien blijf ik ook wel thuis.
Wat al die jaren gewacht heeft, kan er
nog wel een jaartje bij verdragen.
Er zijn overal wel een hoop klokjes, die
ik nooit heb horen tikken, maar zoals het
thuis tikt.
Floris Flaneur
Advertentie
aluminium
laloeziefin
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 108 -110 - Haarlem
Telefoon 17165
Afmars. De politie van Johannesburg heeft Wolvenplaag. De afgelegen Poolse provin-
vrijdag tweehonderd studenten van de
universiteit van Witwatersrand uiteen
gedreven tijdens een mars naar het
„fort" (de gevangenis) van de stad.
Zes blanke studenten, onder wie drie
meisjes, werden gearresteerd. De stu
denten droegen spandoeken bij zich met
leüzen als „berecht hen of laat hen vrij"
„bevrijdt de gedetineerden" en „vrij
heid". Driehonderd Afrikaans spreken
collega's juichten hun Engels-sprekende
medestudenten toe vanaf de andere zij
de van de straat.
Gift. De Westduitse Evangelisch-lutherse
kerk heeft 300,000 mark ter beschikking
gesteld van de Lutherse kerk van Chi
li voor hulp aan de slachtoffers van
de recente natuurrampen.
Ongewenst. De Britse ambassade te Ha
vana heeft meegedeeld dat de Nieuw-
zeelandse journalist Edward Scott reeds
drie dagen wordt vastgehouden door de
Cubaanse militaire autoriteiten en dat
de Britse journalist, Logan Fourlay,
woensdag gedeporteerd is. Scott woont
al zes jaar in Havana, schreef voor een
plaatselijke krant en verzorgde radio
praatjes voor de National Broadcasting
Company in Nieuw-Zeeland. Fourlay
werd dinsdagavond in zijn hotel bezocht
door twee mannen die zich uitgaven
voor leden van de geheime dienst. Zij
maakten hem een bedrag aan geld af
handig en bevalen hem Cuba te ver
laten.
Bezoek. Buckingham Palace heeft mede
gedeeld dat koningin Elizabeth en prins
Philip volgend jaar India en Pakistan
zullen bezoeken. Er werd geen datum
genoemd, maar vernomen wordt dat
het koninklijk paar in februari zal ver
trekken.
Bezoek. Prins Rainier en Prinses Gracia
van Monaco zullen op 25 juni in Dublin
aankomen voor een officieel bezoek van
drie dagen aan Noord-Ierland.
Promotie. Professor Pontecervo, een
Britse kerngeleerde, die enkele jaren
geleden naar de Sovjet-Unie is uitgewe
ken. is voorgedragen voor het lidmaat
schap van de Sovjet-academie van We
tenschappen.
r.rcccccccccct&yx30&yy>yyx>ttc£cocccoxxx>xx*xcccccccocco
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
CCCCOOXCOS»»5»KCCOXCCOCCOCOMCCCCCCO?CC<»XCCCCCCCÖ
cie Rzezow wordt geplaagd door een
troep van honderden hongerige, rond
zwervende wolven die reeds een man ge
dood hebben, zo meldt het Poolse pers
bureau PAP. Rzezow is een bergachtig,
onontwikkeld gebied aan de Tsjechi
sche en Russische grenzen in het zuid
oosten des langs is gelegen.
Massagraf. Bij Tettenborn, in het Oostduitse
Harzgebergte, is een massagraf met de
lijken van 26 Russische krijgsgevange
nen ontdekt. Zij hebben waarschijnlijk
deel uitgemaakt van een transport van
duizend gevangenen, dat in april 1945
uit Oost-Pruisen op weg was naar een
concentratiekamp. Van de duizend man
werden er vijfhonderd door de S.S. ver
moord of stierven van uitputting vol
gens het Oostduitse persbureau.
Agadir. Enkele hevige aardschokken heb
ben donderdag de verwoeste stad Aga
dir geteisterd. Zij veroorzaakten nog
meer schade aan de enkele nog overein-
de staande huizen. Agadir dat op 29
februari door een aardbeving van drie
seconden werd verwoest, wordt thans
herbouwd.
Familiekwaal. De negentienjarige dochter
van een ex-echtegenote van de Ameri
kaanse miljonair Cornelius Vanderbilt
jr., Nanette Wallace, is van plan te
huwen met een sergeant van het Ame
rikaanse leger, Lockamy. Mejuffrouw
Wallace was vorige week zaterdag uit
een hotel te Cannes verdwenen, waar
zij met haar moeder, mevrouw Patri
cia Vanderbilt, een vakantie doorbracht.
Hete thee. Boris Kkoezovlev, opvarende
van een der Russische treilers die in
de omgeving van de Shetlands vissen,
is op het eilandje Fetlar van de Shet-
landgroep aan wal geklommen en heeft
om politiek asiel gevraagd. Een vrouw-
die de druipnatte Rus op haar huis zag
afkomen onthaalde hem op hete thee.
Slangenbezweerder. Kenneth Earnest, een
22-jarige slangenhandelaar diezeventien
dagen geleden door de beet van een
tijgerslang verlamd werd, is uit het
algemeen ziekenhuis van Los Angeles
ontslagen. Hij zei te trappelen van on
geduld om terug naar zijn slangen te
kunnen gaan. Volgens de artsen hield
het hart van Earnest op met kloppen
en voelden zij geen pols meer tenmin
ste eenmaal tijdens zijn verblijf in het
ziekenhuis. De patiënt verbleef meesten
tijds in een ijzeren long. Hij heeft
een kleine verlamming aan oog- en en
kele gelaatsspieren overgehouden.
