Martin Korda D.P." van Badings een
koel en veelal breedvoerig betoog
Nederlandse Comedie schittert met
opvoering van Dona Diana
mm
W*<È?#nkjEM*
Expositie van oude
Vlaamse meesters
Fons Rademakers speelt
zelf mee in „Het mes"
Pleidooi voor de beurs
van Berlage door
Delftse hoogleraren
ENGEL
Agenda voor Haarlem
en de IJmond
DONDERDAG 16 JUNI 1960
11
MERKWAARDIGE WERELDPREMIERE
[uxaf/ex a,um,n,um
v. DUIVENBODEN
Weense pers prijst
Gré Brouwenstijn
Haerlemsche Musvek-
earner geeft openlucht
concert
Duitse toneelexpositie
in Amsterdam
w&êè 3!JK
FELISOL
écht kleurecht
Kunstschilder krijgt
twee weken celstraf
Velsen-IJ muiden
Beverwijk
55
TERWIJL ELDERS IN AMSTERDAM de prikkelende sensatie
van „Het zoete leven" opgeld doet, opende het Holland Festival
woensdagavond in de hoofdstedelijke Stadsschouwburg met een
gala-première van de nieuwe opera van Henk Badings, die het
schrijnend „bittere leven" van de honderdduizenden ballingen,
gemerkt D.P. „displaced person" als een aanklacht tegen
de ontredderde beschaving en politieke verwording van onze
tijd tot onderwerp heeft. De auteurs
(Albert van Eyk schreef het libretto naar
een ontwerp van de componist) noemen de
hoofdfiguur van hun evocatie „Martin
Korda", maar dat éne individu geldt voor
al zijn lotgenoten, al is dan ieders „geval"
weer een historie op zich. De kern van het
libretto, dus het tragisch verloop van
Martin Korda's geschiedenis als opgejaagde
en in een kamp gestrande jonge ingenieur, is een verhaal zonder
ingewikkelde of gezochte intriges. De revolutie in zijn land
heeft hem desillusies bezorgd. Als hij door de nieuwe macht-
NA „DE CONSUL" van Menotti wordt
men hier dus andermaal geconfronteerd
met een opera die een uitzichtloos pro
bleem van onze „verlichte eeuw" aan de
orde stelt en die het in. al zijn grauw
heid etaleert met al de middelen van de
moderne geluids- en projectietechniek,
welke het mede tot een document van
onze tijd maakt. Was het genre „opera"
hier doel, of werd het aangewend als mid
del om te getuigen? Het ene sluit uiter
aard het andere niet uit, maar de nadruk
komt wel heel sterk te liggen op het „ge
val", door breedvoerige behandeling van
de vele aspecten, die de wetten der eco
nomie in de dramaturgie niet ontziet. Zo
brengt bij voorbeeld napraten na een ont
knoping, dus als het effect voorbij is,
geen dramatische versterking, althans
niet vanuit het theatermetier gezien. Dat
weet Badings zo goed als wie ook. Maar
toch laat hij niet na, na de dood van
Korda, zijn werk met een epiloog te be
sluiten alsof hij wil betogen, dat met een
pakkend operaslot de kwestie van de ont
heemden geen stuk nader tot haar oplos
sing gebracht is. Bovendien is het ook
geen toeval dat de hoofdpersoon van het
werk een ingenieur is, een onderzoeker
naar de geheimen der natuurwetten. Hier
in heeft Badings de gelegenheid gezocht
zijn verworvenheden op het gebied dei-
elektronische geluiden als sfeerwekkend
element in toepassing te brengen. In deze
zin ook kan „Martin Korda D.P." als een
betoog gelden. En hoewel de hallucinatie
scène in de derde akte dramatisch gezien
een rustpunt is, dat normaal zou kunnen
worden uitgeschakeld zonder bezwaar
voor het verloop van het drama, is het
een verrassend proefstuk op de bruikbaar
heid van het element. Het valt alleen wat
lang uit. Maar goed, het is iets, ja mis
schien wel het belangrijkste wat op het
gebied der experimentele muziek tot
stand werd gebracht.
WAAR BADINGS geen beroep doet op
zijn elektronische innovaties, toont hij
zich een meester in de behandeling van
zijn klankmiddelen en weet hij scènes te
scheppen die aan dramatische typering
en -werkelijkheidszin van het genre ope
ra, met treffende thematiek en effectrij
ke harmonisatie geen tekort doet. Zo zijn
er in de eerste en derde akte momenten,
die zijn dramatische aanleg sterk beklem
tonen en het zouden doen wensen, dat hij
eens een „Boïto" op het lijf zou lopen,
met een paar libretto's in voorraad, die
niet om betoog of om experiment met
elektronika vragen, maar om normale ont
wikkeling van een sterk gebalde synthe
se.
Intussen is Badings' „Martin Korda
D.P." in zijn veelzijdigheid van tendensen
een niet te onderschatten boeiend geval,
boeiend althans voor zover het niet, zoals
op een paar punten, al te wijdvoerig een
idee uitspint. Het snoeimes kan er goed
voor wezen. De lyriek is niet het sterk
ste element, dit is wellicht te wijten aan
de teksten van Albert van Eyk, die wel
vaardig redeneren, maar waar de poëzie
ook om haar rechten vraagt, moeilijk op
een gevoelstoon schijnen te kunnen geran
geerd worden.
ONDER LEIDING van Willem van Ot-
eisende werk een hoogst belangrijke ma-
terloo is de Wereldpremière van het veel-
nifestatie geworden, die bovendien veel
dankte aan de regie van Wolf-Dieter Lud-
wig die rijkelijk met projecties werkte,
alsmede aan de suggestieve toneelbeelden
van Wim Vesseur, die ook in de projec
ties ziin deel had. De creatie die Frans
Vroons leverde van de titelrol bleek een
dramatisch kolfje naar zijn hand en voor
zijn tegenspeelster Erna Spoorenberg kan
mijn lof niet uitbundig genoeg zijn. Fran-
hebbers geprest wordt de atoomgeheimen van zijn meester te
verraden, weet hij te ontvluchten en komt hij in een kamp voor
ontheemden terecht. Daar heeft hij weinig contact met zijn
lotgenoten, die over het algemeen nog al graag „hun geval", al
of niet aangedikt, etaleren. Ze weten van zijn historie weinig
of niets, alleen dat hij buiten de omheining van het kamp een
vriendin heeft. Als dan een politiebeambte onderzoek komt
doen in zijn barak en in de bagage van Korda een revolver
vindt, doch tevens een portret van diens vriendin Wanda, die
voorheen het liefje van de politieman geweest is, geraakt hij in
een hachelijke situatie. De kampbewoners keren zich eveneens
tegen Korda en zien in hem een verrader en een spion. Zij
dwingen hem tot spreken en dan zal hij hun eindelijk „zijn
geval" vertellen. Dit verhaal vormt in verschillende, in elkaar
overgaande taferelen, de tweede akte. Wanneer Wanda in het
laatste bedrijf goede berichten brengt, welke zijn bevrijding
uit het kamp in het vooruitzicht stellen, en tevens de politie ter
plaatse verschijnt om Korda gevankelijk weg te voeren, blijkt
hij aan ontbering te zijn bezweken.
Advertentie
laiooKlottn
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 108 -110 - Haarlem
Telefoon 17165
De Weense pers is eenstemmig in haar
lof voor de Nederlandse sopraan Gré Brou
wenstijn die in de staatsopera de rol van
Gutrune in Wagner's „Götterdammerung"
vervult.
De Kurier noemde de Gutrune van me
vrouw Brouwenstijn „optisch ideaal". Hein
rich Kralik schreef in Die Presse: „Gré
Brouwenstijn was Gutrune en de lieflijk
heid van haar verschijning weerspiegelde
zich in haar zingen".
De Arbeiter-Zeitung vond mevr. Brou
wenstijn vocaal bijzonder mooi en schitte
rend in haar statige interpretatie van Gu
trune. De meeste lof voor de nieuw leven
ingeblazen Wagnercultus in Wenen was
voor de Zweedse sopraan Birgit Nilsson,
die wel de ideale Brün'nilde van deze tijd
wordt genoemd.
De uitvoeringen staan onder muzikale
leiding van Herbert von Karajan.
cis de Bossy, Lidy van der Veen, Mari
lyn Tyler en Elly Verhagen verdedigden
met glans hun partijen. Paolo Gorin, Guus
Hoekman en Cornells Schell waren een
prachtig getypeerd trio onder de kampge
noten. Wat zegging en karakteristieke uit
beelding betreft muntten de beide laats-
ten uit. Jos Borelli als kampleider stelde
teleur in zijn al te hakkerige recitatieven;
men had hem zijn tekst beter kunnen
laten zeggen. Caspar Broecheler's inter
pretatie van de rebellenleider was „net
echt" en men kon genieten van zijn fraai
baritongeluid. Rudolf Kat wist aan 't slot
gunstig te profiteren van zijn zang-kans.
Gé Genemans, Piet van den Berg en
Chris Reumer completeerden naar wens de
rij der vertolkers. Het koor vervulde zijn
taak met smaak en het orkest toonde zich
een willig en bedreven instrument in de
handen van Willem van Otterioo.
De avond was geopend met het Wilhel
mus en toen om elf uur voor 't laatst
het doek viel onder de wegstervende klan
ken van de basklarinet, brak na een kor
te aarzeling in de zaal een ovationeel ap
plaus los voor de scheppers'en vertolkers
van deze merkwaardige nieuwe Neder
landse opera.
Jos. cle Klerk
Op 24 juni geeft „Die Haerlemsche Mu-
syckcamer" onder leiding van André
Kaart op het binnenhof van het Frans
Halsmuseum een muziekuitvoering, tij
dens welke het concert in D.gr.t. voor
trompet en strijk-orkest van Telemann
ten gehore wordt gebracht. De solist in
dit concert is de trompettist Ben Zaal van
het Utrechts Stedelijk Orkest. Van de
zelfde componist worden met het strijk
orkest, een concert voor drie hobo's en
een concert voor twee fluiten uitgevoerd.
Op het programma staan voorts weken
van T. Albinoni en J.J.Quantz. Bij ongun
stig weer heeft de uitvoering van dit con
cert in de Renaissancezaal plaats.
Vóór deze uitvoering in de open lucht,,
speelt „Die Haerlemsche Musyckcamer"
op Texel. Op 18 juni geeft zij op uitnodiging
van de Stichting Cultureel Texel, een ka
mermuziekavond in de Nederlands her
vormde kerk te Den Burg, aan welke
avond de sopraan Annette de la Bije haar
medewerking verleent. Op het program
ma staan werken van Bach, Handel, Al
binoni, Telemann en Quantz.
IJV BRUGGE
Tachtig onschatbare schilderijen en
kunstvoorwerpen uit de middeleeuwen zijn
uit New York in Brugge aangekomen
onder strenge politiebewaking.
De doeken en kunstvoorwerpen, verze
kerd voor zeven miljoen dollar, zijn ge
leend van Amerikaanse musea en particu
liere verzamelaars voor een tentoonstelling
over „De eeuw van de Vlaamse primitie
ven", die op 26 juni geopend zal worden.
De Amerikaanse bijdrage tot de tentoon
stelling omvat veertig schildex-ijen van
Vlaamse meesters en vijftiende eeuwese
gobelins, miniaturen en beeldhouwwerken.
Andere kunstvoorwerpen komen van Bel
gische musea, kathedralen en particuliere
collecties.
De Amerikaanse kunstvoorwerpen kwa
men zondag in St. Nazaire, Frankrijk, aan
boord van de u.s. Cornet, een vrachtschip
van de Amerikaanse marine. Van St. Na
zaire werden zij in vrachtwagens, geëscor
teerd door de Franse gendarmerie op mo
torfietsen en een radio-wagen, naar België
vervoerd. Deze tentoonstelling van oude
Vlaamse kunst is de belangrijkste in zijn
soort, die sinds meer dan vijftig jaar in
België te zien is. Er zijn talloze schilde
rijen onder van meesters als Hans
Mcmling, Gerard David, Jan van Eyck,
Dirk Bouts, Rogier van der Weydcn en
Hicronymus Bosch.
Guus Hoekman, Frans Vroons, Cor
nells Schell en Jos Borelli (van links
naar rechts) in Henk Badings' opera
Martin Korda D.P."
„Het mes", de nieuwe speelfilm, die
Fons Rademakers gaat maken naar het
scenario van Hugo Claus en waarin hij
zelf met Ellen Vogel een der hoofdrollen
zal spelen, is een acht bladzijden groot
verhaal uit de van Claus verschenen bun
del „De zwarte keizer", dat hij voor de
film opnieuw heeft geschreven. Het ver
haal in de bundel speelt in Vlaanderen,
voor de film is het in Limburg gesitueerd.
De opnamen zullen worden gemaakt op
en in de omgeving van het kasteel „Cor-
tenbach" te Voerendaal nabij Heerlen.
Voorts in de volkshogeschool „Geerlings-
hoff" te Valkenburg en een klooster. Een
staf van acht en twintig mensen zal tien
weken met de opnamen, die op 18 juli
a.s. beginnen, bezig zijn.
De bedoeling is, dat de film, waarvan
de produktie weer in handen is van de
Nederlandse Filmproduktie Maatschappij
te Rotterdam, in januari 1961 uitkomt. Dit
wordt de derde film van Fons Radema
kers. „Dorp aan de rivier" was zijn eer
ste en de tweede, „Makkers staakt u wild
geraas", welke bijna gereed is, zal op
27 oktober in het City theater in Amster
dam of mogelijk ook in Rotterdam in pre
mière gaan. Het ontluiken van een dorps
jongetje van circa dertien jaar tot het
man zijn via de erotiek is onderwerp van
„Het mes".
De directeur van de N..FM,, mr. J. M.
Landré verwacht dat de film voor boven
de veertien jaar zal worden goedgekeurd.
Er komen heel veel belangrijke rollen
in deze film voor. Het is de bedoeling veel
van de vertolkers daarvan uit de Limburg
se bevolking te kunnen aantrekken. „Het
mes" is symbolisch het voorwerp
van aanval waarmee het jongetje zich wil
verweren tegen de wereld, die anders is
dan hij zich had voorgesteld, en waarme
de hij ook zijn móeder aanvalt.
De Duitse consul-generaal, dr. Henry P.
Jordan, heeft dinsdagochtend in de Amster
damse stadsschouwburg de tentoonstelling
„Theater am Rhein" geopend.
Gedurende het Holland Festival blijft
deze expositie in de hoofdstad. Zij wil,
aldus dr. Jordan, een beeld geven van
de toneeltraditie aan de Duitse Rijn en van
het streven daar, om tot goed en modern
theater te komen.
De tentoonstelling is verdeeld in de groe
pen theaterbouw, toneel en acteurs, bal
let, marionettentheater, toneelmaskers en
„blik achter de coulissen".
(Van onze Amsterdamse redacteur)
„Het afbreken van de beurs van Ber
lage zal in binnen- en buitenland worden
ervaren als een schande voor Amsterdam
en voor het land. Noch de aan het her
stel van de fundering te besteden kosten
noch de veranderde eisen van het zaken
leven aan het beursgebouw vormen een
voldoend sterk motief om een dergelijke
aantasting van ons cultureel erfgoed te
rechtvaardigen". Dit is een passage uit
de brief die de afdeling bouwkunde van
de Technische Hogeschool te Delft onlangs
heeft gericht aan het Amsterdams ge
meentebestuur. De inhoud van dit schrij
ven is pas openbaar geworden nadat de
brief in overleg met de Koninklijke Maat
schappij ter Bevordering van de Bouwkun
de is gepubliceerd in het Bouwkundig
Weekblad.
De berichten over de plannen om de
moeilijkheden met de fundering van de
beurs op te lossen door het gebouw te
slopen hebben in de afdeling Bouwkunde
van de Technische Hogeschool ongerust
heid gewekt en zijn aanleiding geweest
tot ernstig onderling beraad, aldus de
brief, die is ondertekend door prof. dr. ir.
J. Mazure en prof. ir. A. van Kranen
donk. De afdeling is zich ervan bewust dat
gebouwen van tweeërlei standpunt kunnen
worden bezien. Het zijn objecten die een
gebruiksdoel moeten dienen en die des
wege aan sociale, economische en techni
sche eisen moeten voldoen. Zij vormen
echter de expressie van de bouwmeester
en de cultuur of van de culturele bewe
ging waarvan hij deeluitmaakt. Steeds
waneer het oordeel over een bouwwerk
van deze twee standpunten uit verschil
lend moet luiden is de bron voor een
vaak tragisch conflict aanwezig. De
afdeling aanvaardt volledig dat bij de be
slissing geen van beide standpunten een
absolute voorrang kon hebben. De mate
waarin de waarden, die aan elk van bei
de standpunten zijn verbonden, door be
houd of verwijdering van een gebouw
worden geschaad zal steeds in de beschou
wing moeten woi-den betrokken.
Ook kort na zijn ontstaan kan een der
gelijk gebouw tot „monument" worden, in
die zin, dat zijn verdwijnen een blijvend
cultureel verlies zou betekenen. Naar het
eenstemmig oordeel van de leden van de
afdeling hoort de beurs van Berlage tot
deze categorie gebouwen. De betekenis
van de beurs uit deze hoofde is veel gro
ter dan die uit hoofde van zijn gebruiks
waarde, en zelfs van die uit hoofde van
zijn schoonheid. De beurs van Berlage was,
en is nog steeds, het symbool van de nieu
we tijd, het architectonisch teken van ons
nationaal reveil kort voor de eeuwwisse
ling, aldus de bouwkundigen uit Delft.
ER IS DIT JAAR geen Nederlandse Toneelmanifestatie
in het Holland Festival,- omdat de hiervoor beraamde
plannen door de grote bezetting zo kostbaar werden
bevonden, dat men terwille van de financiering twaalf
maanden uitstel moest verlenen. De-Nederlandse Comedie
heeft nu voor een artistieke schadeloosstelling gezorgd met
haar aanbieding van de toch reeds voorgenomen op
voeringen van liet binnen onze grenzen merkwaardig ge
noeg nog niet eerder vertoonde blijspel „El desdén con el
dësclén" van Moreto, waarvan woensdagavond in de
Koninklijke Schouwburg te Den Haag als „Dona Diana"
de inderdaad bijzonder feestelijke première werd gegeven.
Een paar woorden ter bekendmaking met deze Spaanse
schrijver uit de zeventiende eeuw zijn wel op hun plaats.
Don Agustin Moreto y Cavana werd als zoon van Ita
liaanse ouders in 1618 te Madrid geboren, studeerde aan
de universiteit van Alcala de Henares en leidde een
tamelijk bewogen leven, dat overeenkomt met dat van
andere dramaturgen uit die tijd in zoverre had als hij eerst
dienstplicht in het leger vervulde en later tot priester
werd gewijd. Reeds kort na het bereiken van de meerder
jarigheid behaalde hij succes met zijn probeersels voor
het theater. Zijn ongeveer twintig jaar oudere collega Cal-
deron introduceerde hem bij het Spaanse hof. Als „come-
diografos" van het theater des konings genoot hij een
reputatie, die hem nog steeds hij stierf in 1669 over
leeft. Ongetwijfeld is. „El fpdo Don Diego' zijn qua
typeringskunst het best geslaagde werk. De thans ge
speelde komedie is vooral door enkele meer of minder
geslaagde navolgingen („La Princesse d'Elide" van Mo
lière en „La Principessa Filosofa" van Carlo Gozzi, als
mede een opera van Rcznicek) buiten zijn vaderland
bekend geworden.
DE NEDERLANDSE TITEL is eigenlijk
een anachronisme, dat zich in zoverre ver
dedigen laat als men mag spreken van een
romantische titelheldin. En tot op zekere
hoogte mag men dat ook wel, want Moreto
was een typische barokkunstenaar, die niet
alleen in zijn stukken eén toegespitste
samenvatting van de edelste tradities
leverde, maar tevens daarin tussen alle
conventionele bedrijven door de toonaar
den van het in vrijheid opkomende gevoels
leven liet meeklinken. Hij was een na
volger, die in dit geval zijn stof aan drie
of vier stukken van de geniale meester
Lope de Vega ontleende, maar een voor
loper tevens. Daarbij denkt men in de
eerste plaats aan Ma-
rivaux, die als de
ontdekker van het
sentiment achter het
rationalisme te boek
scaat, aan Beau-
marchais vervolgens.
Maar van hoeveel
ontleningen er ook
sprake is en hoeveel
latere imitaties men
eveneens kan aanwijzen, hier heerst de
ware oorspronkelijkheid in ieder opzicht.
Zijn gecompliceerde liefdesgeschiedenis,
waarbij het intrigerende zich voltrekt in
het innerlijk van de hoofdpersonen, heeft
de uiterlijke vorm van een carnavalsspel
der vermommingen, waar de verdrongen
waarheid tenslotte doorheen breekt. In
muzikale vergelijking kan men gewagen
van een variatiecyclus, waarin een thema
in verandering, omkering en vernieuwde
herhaling wordt ontwikkeld. Dat thema
van het elegante spel dat de ten tonele
gebrachte figuren op hun beux-t met hun
hartstocht op x-iskante wijze, maar volgens
alle regels van de hoofse gewoonten tot
een gelukkige afloop brengen is in de
Spaanse titel op vrijwel onvertaalbax-e
wijze aangegevep. „El desdén" betekent
yn fjh
[ill
ulll
minachting,
schilligheid.
maar ook gemaakte onver-
DONA DIANA is het prototype van de
intellectuele vrouw, die haar instinctieve
neigingen aan de aristocratisch maatgeven
de macht van het verstand wil ondex'wer-
pen. Om zichzelf tegen het oncontroleer
baar meeslepende van de passie te ver
dedigen gaat zij tot de aanval over, zodra
er een tegenpartij van fox-maat verschijnt.
En zo wordt als in „Veel leven om
niets" van Shakespeax-e het middel
eeuwse toernooi van kx-achtvertoon en be
hendigheid omgewerkt tot een psycholo
gisch steekspel, waarin met ondeugende
wijsheid van beminnelijk scepticisme het
cerebrale zich op de uiterste proef laat
stellen. Intussen laat Mox-eto zijn spelers
zich uitleven in alle x-uimte, die hij heeft
geschapen tussen blikken en blozen.
Die laatste zin is niet van mij, maar van
Dolf Verspoor, die een fantastisch knappe
en ivelluidende vertaling van de razend
moeilijke en vigeivikkelde tekst heeft ge
leverd. Het door de Nederlandse comedie
behaalde sxtcces met dit feestelijke werk is
in de eerste plaats aan zijn vrijivel con
geniale virtuositeit te danken. Zijn Neder
landse woordspelingen zijn niet alleen licht
en geestig, zij dienen steeds ter zake als
geraffineerde middelen van mensen die
met de aangeleerde manieren van be
schaafd gedrag een wezenlijke zin van
ivare liefde pogen te ontdekken. De tekst
is lyrisch in gekunstelde frasen. Als een
duivelskunstenaar heeft Dolf Verspoor er
kans toe gezien de als het ware dansante
kwaliteiten aan te geven, die door Han
Bentz van den Berg als regisseur (en als
mannelijke hoofdrolvertolker) in gelijk
gestemde gezindheid zijn uitgeiverkt. Zeer
gelukkig ivas men ook met de gelegen-
heidsmuziek, die dr. Anthon van der Horst
componeerde en waarop Albert Mol met
aantrekkelijk stv'gevoe' de kleine ballet-
Ko von Dijk en Ellen Vogel in Dona
Diana van Morel.
ten regelde. In grote vlakken van strakke
en gebogen lijnen met tal van toepasse
lijke versieringen ontwierp Wim Vesseur
een weelderige aankleding van het tonee
Ware er een Nederlandse Toneelmani
festatie geweest, men zou wellicht de rol
van Dona Diana door een andex-e actrice
hebben laten vex-vullen dan Ellen Vogel,
die overigens ruimschoots voldoening
schonk in deze briljante partij, zulks te
meer naarmate zij stex-ker verrassend op
wellende emoties kon laten meespreken.
Moest er een lauwerkrans voor de beste
komediant worden uitgereikt, dan ging
deze stellig naar Ko van Dijk, die zijn taak
van „gracioso" verrichtte met een kostelijk
elegante lenigheid van lichaam en geest.
Ook de verdere medewerkenden voldeden
verregaand aan hoge eisen, waarbij in het
bijzonder de galante ridders van Ramses
Shaffy en Eli Blom alsmede om hun vocale
kwaliteiten Nienke Sikkema en Ger Smit
geprezen moeten worden wegens hun ple
zierige bi.idx-agen aan dit divertissement
voor de ware fijnproevers. Het ingenieuze
edelsmeedwerk van amoureuze motieven
in beheerste verwarring schittei'de koel en
glansrijk als een spx-inglevend monument
van een edelaardig verleden in het ont
hullende licht van de moderne schijn-
werpci-s. Een juweel van een voorstelling!
David Koning
Advertentie
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Tel. 14444
Advertentie
Let op, mevrouw 1
Textiel stoffen met
het FELISOL-etiket
zijn kleurecht!
Let U dus voortaan
op FELISOL,
Gereden onder invloed
van slaaptabletten
De Haai'lemse rechtbank heeft vanmor
gen een 29-jarige Amsterdamse kunstschil
der veroordeeld tot veertien dagen gevan
genisstraf en een jaar ontzegging van de
rijbevoegdheid met aftx-ek van de tijd
dat verdachte het x-ijbewijs reeds mist.
In de avond van 23 januari dronk de
man twee of drie glazen bier en nam
vervolgens twintig slaaptabletten in. Half
bewusteloos stapte hij op zijn scooter. Op
de Rijksstraatweg in Heemskerk reed hij
zig-zag, hij ging een stuk door de berm
en kwam op het wegdeel voor het tege
moetkomende verkeex-.
Later had men de kunstschilder gezien,
terwijl hij zijn scooter, waarvan de motor
was uitgeschakeld, voortbewoog door zich
steeds met de benen af te zetten. Een
wachtmeester van de Rijkspolitie trof de
man 's nachts om kwart over twee aan,
terwijl hij over zijn scooter hing en met
zijn huissleutel in 't contactslo morrelde.
Een Amsterdamse modeontwerpster
vei'klaai-de dat verdachte overspannen
was. De officier van Justitie mr. G. W. F.
van der Valk Bouman had wegens het
rijden onder invloed van sterkedx-ank en/of
diacidtabletten drie weken gevange
nisstraf en twee jaar ontzegging van de
rijbevoegdheid geëist.
Advertentie
VERFROLLERS
Concertgebouw: Vandaag 20.15 uur:
Zomeravondconcert N.Ph.O.
BIOSCOPEN
Cinema Palace: Vandaag 19 en 21.15 uur:
„De Boekaniers", 14 jaar. Vrijdag en zater
dag 14. 19 en 21.15 uur en zondag 14, 16.15,
19 en 21.15 u.: „Op de punt van de degen",
14 jaar
Frans Halstheater: Vandaag 19 en 21.15
uur: „Mag ik deze dans van u?", 18 jaar.
Lido Theater: Vandaag 19 en 21.15 uur:
„Ik. zal spuwen op jullie graf", 18 jaar.
Vx-ijdag tot en met donderdag 14, 19 en
21.15 uur, zondag tevens 16.15 uur: „Stx-ip-
tease én gangsters", 18 jaar.
Luxor Theater: Vandaag 19 en 21.15 uur:
„Doctor at sea", alle leeftijden. Vrijdag tot
en met woensdag 14, 19 en 21.15 uur, zon
dag tevens 16.15 uur: „Eine nacht in Vene-
dig", alle leeftijden.
Minerva Theater: Vandaag 20.15 uur:
„Opstanding", 18 jaar. Vrijdag 20.15 uur en
Vrijdag, zaterdag, maandag, woensdag en
donderdag 14, 19 en 21.15 uur, zondag 14.
16.30, 19 en 21.15 uur en dinsdag 14 en 20
uur: „Tussen nacht en morgen", 18 jaar.
zaterdag en zondag 19 en 21.30 uur: „In
specteur Hardesty FBI", 14 jaar. Zaterdag
14.30 en zondag 14 en 16.15 uur: „Op naar
Hollywood", alle leeftijden.
Rembrandt Theater: Vandaag tot en met
donderdag 14, 18.45 en 21.15 uur, zondag
echter 13.30, 16, 18.45 en 21.15 uur: „On the
beach", 14 jaax\
Roxy Theater: Vandaag 19 en 21.15 uur:
„Tien seconden van de hel". 18 jaar. Vrij
dag en zaterdag 14.30, 19 en 21.15 uur en
zondag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur: „De St.
Louis bankroof", 18 jaar.
Studio Theater: Vandaag tot en met
zaterdag en maandag tot en met donderdag
14.15, 19 en 21.15 uur, alsmede zondag 14,
16.15, 19 en 21.15 uur: „Onze man in Ha
vana", 14 jaar.
Theater Monopole (Zandvoort): Vandaag
20 uur: „La Paloma", alle leeftijden
TENTOONSTELLINGEN
„In 't Goede Uur (Korte Houtstraat):
Tot 1 juli dagelijks van 1022 uur: Expo
sitie van prenten van Daumier en Garvarni
Kunstcentrum „De Ark" (Nieuw Heilig
land 1-3): Tot 18 juni dagelijks 9—17 uur:
Expositie van werken van Paula Geraedts.
Museum Het Huis Van Looy (Kamper
laan): Tot 26 juni dagelijks van 10—12.30
en van 13.3017 uur, zondags van 1417
uur: Expositie van uitgaven, foto's, brie
ven en bezittingen van Fx-ederik van Eeden
(Verder raadplege men de rubriek „Uit
gaan in Haarlem" van vrijdag 10 juni).
DONDERDAG 16 JUNI
Thalia, 20 uur: „De avonturen van kapi
tein Fabian".
Rex, 20 uur: „Het kermismeisje".
Marktplein, 19.00 uur: Gymnastiek door
TVIJ, Olympia, VGV. Spox-tbond, RKGV
„Velsen" en Chr. Gymnastiekvereniging
„IJmuiden".
Schoonenberg, 19.00 uur: Levende dam-
wedstrijd DukelDe Jong, daarna hockey.
VRIJDAG 17 JUNI
Thalia. 20 uur: „Misdadige meisjes".
Rex, 20 uur: „Saboteur".
Marktplein, 20 uur: Concert Harmonie
Paffrath, parade Wilhelmina.
Sportpark Schoonenberg, 18.45 uur: At
letiek. 19.00 uur jeugdvoetbal Velsen—
Volendam.
Gymnastiekzaal gymnasium, 20.00 uur:
Badminton.
DONDERDAG 15 JUNI
Kennemer Theater: Geen voorstelling.
Luxor Theater, 19 en 21.15 uur: „Geen
cent voor de belasting".
VRIJDAG 16 JUNI
Kennemer Theater, 19 en 21.15 uur:
„Gentleman wordt géén sherif".
Luxor Theater, 19 en 21.15 uur: „Goliath".
W.B. Theater, 20 uur: „Toen de hel los
brak".
