Am
"Raadsel voor de
ZEEUWSE
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
HEEHEMANS en
VAN LEUVEN N.V.
M1
Ff jnFAAM fantastisch
Westduitsers begonnen aan
enorm lang weekeinde
Vreemde dingen in het .kabouterdorp
r
15
Nieuwe V AR A-rubriek
Muziek om naar te
kijken
De radio geeft vrijdag
T elevisiepr ogramma
Opera van Cimarosa
Wimbledon
Artisjokkenkwekers van
Bretagne rebelleren
VAUXHALl
Van herdenking der
Oostduitse opstand
komt niets meer
Brieven van Bar Kochba
in Israel ontcijferd
Vervolgverhaal
door
M. 6. Eberhart
Jeugdactie voor koop
vaardij start met prijsvraag
Reders willen begrip
kweken voor de betekenis
van de scheepvaart
DONDERDAG 16 JUNI 1960
17. Waar zijn je miljoenen?" herhaal
de Sluiper, „je kunt ons niet wijs maken,
dat je niet meer dan een zak vol stuivers
hebt!" „Ik... ik weet niet, w-waar je het
over hebt!" stamelde Palmer. „Dan zul
len we je dat wel eens duidelijk maken,"
grauwde Bul, terwijl hij de miljonair vaar
hun wagentje sleurde, „we nemen je mee
op een ritje." LijfwachtHelp me!"
jammerde Palmer, „als je tenminste niet
teveel rekent!" Jut, die hem al te hulp
had willen snellen, hield bij die laatste
woorden zijn pas in. „Niet teveel re
kent. herhaalde hij verontwaardigd,
„hij doet net, alsof ik hem overvraag!
Ik houd me aan de vastgestelde tarieven
en daar ga ik niet boven, maar ook niet
onder!" Hij greep zijn tarievenboekje en
begon er in te bladeren. „Hier staat het,"
zei hij. „Redding van ontvoerde miljo
nairs. Kijk, hier zijn de prijzen vastge
steld, die.„Bekijk dat straks liever!"
viel Panda hem in de rede. „Vlug in de
auto en achter ze aan, voor ze uit het
gezicht zijn!"
Een indrukwekkende herdenking door
Simon Carmiggelt van de door hem zo
bewonderde Vlaamse schrijver Willem
Elsschot in de „Spiegel der Kunsten" leek
ons het hoogtepunt van het VARA-pro-
gramma van gisteravond. In „Spiegel"
zag men voorts een vlug en schetsmatig
interview door Henk de By van de onlangs
afgestudeerde leerlingen van de Amster
damse Toneelschool, die er stuk voor stuk
al een echte rol van maakten. Een zeer
onnatuurlijke vriendelijkheid ging hen vlot
af.
„Muziek om naar te kijken", een pro
gramma dat naar een idee van Berend
Boudewijn is gemaakt, werd gepresen
teerd door Jaap van der Merwe'met een
wat magere, geforceerde tekst, die hij
bleekjes-ondeugend aan de zaal bracht
met een nog wat ongewende ongedwongen
heid. Het bleek overigens een programma
dat als lichte avondvulling zeker een her
haling verdient; de formule ervan is goed,
maar de vondsten en teksten nog wat te
makkelijk. Geza Frid (die een schrijfma
chine-solo speelde maar er ritmisch en
daar ging het om zó-naast was dat de
humor ervan het niet redden kon) speelde
met Wolfgang Wijdeveld gezellig twee
stukjes van Strawinsky. Donald Jones ac
teerde voortreffelijk in een baby-bed
scène, waarmee hij bewees dat een nie
mendalletje door een enthousiaste acteur
nog heel wat kan worden. Een gillerige
persiflage van Maya Boma, .Joekie van
der Valk en Marjan Berk op de „My fair
Lady"-auditie bewees op haar beurt dat
enthousiasme toch niet opgewassen is te
gen een héél erg niemendalletje. Het Gooi
land Sextet moet nog wat meer in de show
geïntegreerd worden, een goed ensemble.
..Muziek om naar te kijken" kan een goed
programma worden, maar het vergt een
zeer grote oorspronkelijkheid en vinding
rijkheid om binnen deze ruime formule
boeiende afleveringen te kunnen blijven
maken.
Het VARA-forum behandelde ditmaal de
zaak-Eichmann en de morele herbewape
ning op de bekende grondige voortreffe
lijke manier.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Radio
krant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Gram.
9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Voor oudere
luisteraars. 12.00 Piano-improvisaties. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.53 Gram. of act.
13.00 Nieuws. 13.15 Musette-ensemble en sol. 13.40
Gram. 14.05 Schoolradio. 14.25 Kamerorkest en
soliste. 15.00 Gram. 15.00 Gram. 15.10 Voordr. 15.30
Kamermuz. 1(1.00 Lichte muz. 1(1.30 Kamermuz.
1700 Voordr. 17.20 Vocaal ens. 17.40 Beursber. 17.45
Gram. 17.55 Fanfare-ork. 18.20 Dc hangmat. 18.50
Regeringsuitz.Van oud op nieuws. B. M. van
Gricthuysen, chef afd. vrijetijdsbesteding van het
ministerie van O. K.- en W. spreekt over recrea
tiemogelijkheden langs de randmeren. 19.00 Nws.
e:i weerber. 19.10 Huismuz. 19.30 Radiokrant. 19.50
Heiland Festival 1960: Martin Korda. D.P., opera.
(Pirn. 20.50 Kunstrubr.). 22.30 Nieuws en S.O.S.-
ber. 22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Kunstrubriek. 23.20 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.30 VARA. 22.40 VPRO.
23.00 24.00 Nieuws.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Tijdelijk
uitgeschakeld, Hezing. 10.05 Morgenwijd. VARA:
10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15
Celloduetten. 11.35 Gram. 12.00 Lichte muz. 12.20
Regeringsuitz.: Uitzend, voor de landbouw. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Sport en prognose.
12.50 Pianospel. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen
en gram. 13.25 Dansmuziek. 13.55 Beursber. 14.00
Sopraan en piano. 14.30 Voordr. 14.50 Gram. 15.05
Gcvar. progr. VARA: 16.00 Grepen uit de muziek
geschiedenis, muzikale lezing. 16.30 Voor de zie
ken. 17.00 Roemeens ork. 17.25 Voor de touristen.
17.50 Act. 18.00 Nieuws. 18.15 Polit. lezing. 18.25
Lichte muz. 18.50 De puntjes op de i. lezing. 19.00
Voor de kinderen. 19.10 Lichte muz. VPRO: 19.30
Nieuws. 19.35 Sauls dood, hoorspel. 21.15 VPRO-
Nieuws. VARA: 21.30 Vakant.ieprogr. 22.15 Bui-
tcnl. weekoverw. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg
om de mens, gesprek. VARA: 23.00 Soc. nieuws
in Esperanto. 23.10 Wereldkampioensch. handbal
dames. 23.20 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gevar. muz. 12.30 Weerber. 12.35 Amus.-
ïnuziek. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgel
recital (In de pauze: gram.). 14.00 Gram. 14.12
Amus.muz. 14.25 Gram. 14.30 Symf.orkest. 14.45
Pianorecital. 15.10 Omr.ork. 15.30 Kamermuz. 16.00
Koersen. 16.06 Gram. 16.15 Omr.orkest en solist.
16.45 Lichte muz. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.20
Kamermuz. 17.45 Duitse les. 18.00 Omr.ork. 18.10
Voordr. 18.20 Voor de sold. 18.50 Sportkron. 19.00
Nieuws. 19.30 Wedstrijd schoolkoor. 20.00 L'Ange
flamboyant, opera. 21.05 Kunstkalcidoscoop. 21.20
L'Ange" flamboyant, opera (vervolg). (Om 22.00
Nieuws). 22.40 Volksmuziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht. KRO: 20.20
Gesprekken. 20.50 Romeo en Julia in Berlijn, TV-
spel. NTS: plm. 22.20—23.15 Eurovisie: Napolitaans
Songfestival.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20 0 Weekoverz. VPRO: 20.30 Gesprek aan
de schrijftafel, lezing. 20.40 Film verslag. 21.10
Cabaret. 21.40 Film. 22.00 Ballet.
Betsie Smeets en Jules Croiset, hoofd
rolspelers in „Romeo en Jidia in Ber
lijn", het tv-spel van hedenavond.
Jides Croiset is bepleisterd ten gevolge
van een aanrijding met zijn scooter.
De komische opera van Domenico Ci
marosa, „II maestro di Capella", geën
sceneerd en op film opgenomen voor tele
visie-uitzending, zal worden uitgezonden
in het programma van de K.R.O.-televisie
op woensdag 22 juni. De korte opera wordt
uitgevoerd door het opera-ensemble ..I
Commedianti in Musica" uit Como met de
bariton Otcllo Borgonovo.
Dit woensdagavondprogramma omvat
voorts een documentaire over jeugdcrimi
naliteit en haar oorzaken, getiteld „Ont
spoorde kinderen". De documentaire werd
samengesteld door Daniël de Lange.
In samenwerking met de A.V.R.O. zendt de
K.R.O. reportages uit van de Internatio
nale tenniskampioenschappen, die te Wim
bledon worden gehouden. Verslaggever is
Leo Pagano. In het K.R.O.-programma
zijn reportages opgenomen op:
dinsdag 21 juni, van 18.10-18.20 uur; vrij
dag 24 juni van 17.30-17.40 uur en zater
dag 25 juni, in de Echorubriek van
19.10-19.25 uur.
PARIJS (UPI) De artisjokkenkwe-
kers van Bretagne hebben in een bloed
loze oorlog van twee weken tegen de
groothandelaren een overwinning behaald.
Het artisjokken „Comité voor openbaar
welzijn," onder leiding van de vroegere
parachutist Pierre Saillour, heeft vijftien
miljoen artisjokken op de mestvaalt laten
werpen. Maar de Bretonse artisjokken-
kwekers die tachtig percent van de totale
artisjokkenproduktie van Frankrijk ver
zorgen, hebben een prijsverhoging van
1900 percent afgedwongen. De verliezers
zijn de groothandelaren, die de artissjok-
ken op de markt brengen.
De groothandel nam de artisjokken af
voor een centime per kilo. Maar de Pa-
rijse huisvrouw moest voor een kilo arti
sjokken een nieuwe franc en twintig cen
time betalen.
Dit werd de kwekers te erg. Zij trok
ken naar het stadhuis van Saint-Pol-De-
Léon, in het hart van de artisjokkenstreek
en bezetten het. De burgemeester capitu
leerde zonder enige tegenstand. De gen
darmes keken eenvoudig de andere kant
op. Het nieuwe revolutionaire bestuur zet
te de verkoop van- artisjokken stop. Op
de wegen werden versperringen aange
legd om te voorkomen dat een of andere
onderkruiper zijn artisjokken „illegaal"
aan de man zou brengen.
Het „Comité voor openbaar welzijn"
stelde de groothandel een ultimatum: be
taal twintig centimes per kilo artisjokken,
of jullie ontvangen niets. De groothandel
weigerde, ervan overtuigd dat zij het lan
ger kon uithouden dan de kwekers. Maar
de kwekers waren consequent. Vrachtwa
gens vol artisjokken, werden op de vuilnis
belt met afgewerkte stookolie overgoten
om ze ongeschikt voor consumptie te ma
ken. Tenslotte zwichtten de groothandela
ren. Op de veiling varieerden de prijzen
woensdag van 20 tot 22 centime per kilo.
Advertentie
VÏCTOR - VEI.OX - CRESTA
vanaf 7.450.
AUTOMOBIELBEDRIJF
Off. Dealer General Motors
Nwe Gracht 78 - Tel. 17588 - Haarlem
Advertentie
ut wc»™*,..
vut frisse vruchtenvullingde hoofdrol in elke zomer-idylle!
van echte boterje blijft aan het uitdelen!
m
knappend-bros met roomzachte chocoladevulling
(Van onze correspondent in Bonn)
Een ongewoon lang weekeinde begon he
den in de Bondsrepubliek: tot en met zon
dag aanstaande wordt er hier namelijk
nauwelijks gewerkt. I-Iet grootste deel dei-
werknemers heeft vrij. Vrij om onder meer
morgen de 17 juni 1953 te herdenken,
waar evenwel zeer waarschijnlijk niets
van terecht zal komen.
In heel West-Duitsland is donderdag
vrijgegeven in verband met het katholieke
sacramentsfeest. Morgen geldt als een
soort nationale herdenkingsdag, waaraan
men de zaterdag maar meteen als vrije
dag heeft gekoppeld. Zo krijgt men het
superweekeinde van vier officiële vrije da
gen, waar de gemiddelde Westduitser wel
raad mee weet. Hij Irekt er met zijn ge
zin op uit.... Niets duidt er namelijk op
dat de 17de juni geworden is tot een dag,
waarop iedere Westduitser zich bezint op
de gebeurtenissen van 1953 toen de Oost
duitse arbeiders genoeg hadden van het
communistische regiem-Ulbricht en het
aandurfde zelf tegen Russische tanks in
het geweer te komen. Vandaag de dag
zuchten nog 120 slachtoffers van deze
opstand in Oostduitse gevangenissen van
wie er 30 door de Russen destijds zijn
veroordeeld.
Wel vinden er morgen in West-Duitsland
honderden demonstraties plaats, waarop
president Lübcke, ministers en parlements
leden zullen spreken. De jeugd beëindigt
iijke, westelijke en zuidelijke grenzen van
morgen een estafette, die aan de noorde
de Bondsrepubliek op 7 juni is begonnen
en waaraan 38.000 jongens en meisjes mee
doen. In enkele plaatsen aan de grens tus
sen Oost- en West-Duitsland zullen morgen
deze estafettes beëindigd worden met gro
te manifestaties.
In een opinieonderzoek heeft de helft
van de ondervraagde Westduitsers zich
uitgesproken voor een ernstige herdenking
van de 17de juni 1953 en zeker voor waar
diger manifestaties dan in de voorafgaan
de zes jaren. Maar 31 percent van de
ondervraagden vond, dat men dit alles
toch niet al te ernstig moest opnemen!
Trouwens, 1 op de 4 volwassenen in de
Bondsrepubliek wist niet precies wat de
17de juni als herdenkingsdag inhield....
Zij waren het jaar 1953 glad vergeten. Zo
is deze „dag van de vrijheid" ter herin
nering aan de strijd om de vrijheid der
Oostduitsers voor miljoenen Westduitsers
een alleen nog maar prettige extra vrije
dag.
In Oost-Duitsland en Oost-Berlijn is men
echter van plan bijzonder waakzaam te
zijn. Niet voor niets is van de zijde van
de Westduitse regering gewaarschuwd om
morgen toch uitermate voorzichtig aan de
grens met Oost-Duitsland zich te gedragen.
De Oostduitse grens-politieagenlen zijn ten
slotte beloningen en verlofdagen in het
vooruitzicht gesteld als zij Westduitsers,
die de grens overschrijden buiten de nor
male schaarse grensovergangen arreste
ren.
JERUZALEM (Itim) Nog vier van de
elf onlangs ontdekte brieven, die achttien
eeuwen geleden door Bar Kochba, de laat
ste „president" van de oude staat Israel
en leider van de uiteindelijke Joods op
stand tegen de Romeinen, zijn geschreven,
zijn geopend en ontcijferd.
Professor Yigael Yadin, leider van de
Israëlische expeditie naar de grotten van
de Dode Zee waar de brieven werden ge
vonden, zegt dat Bar Kochba in een dei-
brieven verwijten richt tot Yehonatan en
Masabala, waarschijnlijk de regionale be
velhebbers van het Joods leger te Engedi
bij de Dode Zee, dat zij een gemakkelijk
leven leidden ten koste van het Joodse
volk. In een andere brief, klaarblijkelijk
vlak voor het Joods Sukkothfeest geschre
ven, wordt gevraagd om palmtakken, ci
troenen, myrthe en wilgetakken, gods
dienstige zinnebeelden voor dat feest, die
op twee ezels naar het kamp moesten
worden gebracht.
Zt>
2627. Ziezo, vrienden, zei Ponko. Dat ding is erg zwaar, maar als jullie nou
eveïi helpen, kunnen we 't naar ons dorp dragen.
Ja, zwaar teas de tube wel: maar het lukte toch. Met vereende krachten beurden de
kabouters het voonverp op van de grond. Eerst aan de ene kant, daarna van onderen.
Mooi zonu allemaal je schouders eronder, dan dragen we 'm netjes weg,
zei Ponko.
27)
Ze zei ia en dat ze een half uur nodig zouden hebben
om in Suncas City te komen. Toen liep ze langzaam de
trap op; ze trok zich rnet de ene hand aan de leuning
op. in de andere hand had ze een japonnendoos. Boven
aan de trap draaide ze zich om en keek nog eens naar
hem. „Cayce, wanneer wil je dat Roddy en ik uit
je huis gegaan".
Ze zag er bleek en moe uit, haar dikke rode haar
zat slordig, met pieken, en ze leunde vermoeid tegen
ae balustrade. Onverwachts werd zijn hart week. Hij
kon niet zeggen: „Ga nu mijn huis uit."
Maar hij kon zijn eigen oren niet geloven toen hij
zichzelf hoorde zeggen: „Dit is jouw thuis, Blanche.
Het is altijd jouw thuis geweest."
Meteen schrok hij zelf van wat hij gezegd had.
„Cayce. meen je dat?"
„Dit is jouw thuis," hoorde hij zichzelf zeggen met
heldere, harde stem. „We moeten ons haasten, Blan
che."
„Goed." zei ze na een ogenblik. Ze verdween op de
overloop. En Cayce dacht, nu zijn ze hier voor eeuwig,
Blanche en Roddy allebei. Van de overloop riep ze
hem toe, en het was vreemd, haar stem klonk heel
anders, er lag iets flinks, iets krachtigs in. „We zul
len Roddy's auto nemen. Hij staat al voor, in de oprij
laan." De deur van haar slaapkamer sloeg dicht.
Cayce staarde al een hele tijd op de mahoniehouten
leuning naast zich, en toen stompte hij er met zijn
gebalde vuist op. Waarom had hij dat gedaan? Al
leen maar omdat ze er zo moe uitzag en omdat ze
hier zo lang had gewoond. Dat was geen goede re
den. Allerminst. Hij liep naar de veranda en staarde
met nietsziende ogen naar het meer. Goed dan, dacht
hij ten slotte; ik heb gezegd dat ze kan blijven, maar
dat betekent niet dat Roddy hier ook kan blijven.
Hij ging naar de auto, die in de oprijlaan stond,
en stapte in. Roddy had het goed met zichzelf voor
gehad met die auto; hij was glanzend nieuw, een
sterke wagen Cayce floot zachtjes. Roddy zou wel
een goed salaris krijgen van zijn familie Velidas. Na
tuurlijk had hij op Blanchnard gewoond en hoefde al
leen dacht Cayce zijn kleren, contributies van de
verenigingen waar hij lid van was, de dinertjes met
de meisjes waar hij mee uitging, en dergelijke din
gen te betalen. Maar deze wagen was wel erg duur.
De voordeur ging open en weer dicht en Blanche
kwam de verandatrap af. Hij zou niet geweten heb
ben dat het Blanche was, als hij niet zo zeker wist
dat het niemand anders kon zijn, want ze was ge
kleed in een keurige, smaakvolle zwarte japon en
eenvoudige zwarte pumps. Ze droeg een aardig zwart
hoedje en haar haar zat netjes. Ze had witte hand
schoenen aan en had een nieuw, plat. zwart handtasje.
Het moest de strakke eenvoud zijn van het zwart, dat
hem opviel, want hij had haar nooit iets anders zien
dragen dan rose of blauw of grijs dat er altijd een
beetje verlept en ouderwets uitzag. Ze leek merkwaar-
dig veel jonger; zelfs haar loop had iets veerkrach
tigs gekregen. Hij stapte uit de auto om het portier'
voor haar open te doen; ze bedankte hem en ging
voorin zitten. Werkelijk dacht Cayce, terwijl hij ach
ter de auto om liep om weer achter het stuur te gaan
zitten, deze vrouw kende hij niet. Was ze in die zes
jaar zo veranderd? Weer hield die vraag hem bezig,
op een vage, maar lastige manier. Zes jaar is een
hele tijd. Hij was ook veranderd, waar of niet? Wel,
waarom Blanche ook niet? Niemand blijft precies het
zelfde, er gebeuren altijd zoveel dingen.
Hij wist best waarom die vraag hem kwelde. 'Hij
had zich verbeeld dat hij al deze mensen door en door
kende. Maar dat was fout. En het vervelende daar
van was, dat hij niet wist of een van hen in staat
geweest zou zijn een moord te plegen.
Hij startte de motor, onbewust genietend van de
volmaaktheid van het mechanisme. Hij was al in de
schemerachtige laan, tussen de hoog oprijzende don
kere pijnbomen, toen het pas bij hem opkwam dat Do-
die helemaal niet veranderd was.
Blanche zei: „Bevalt Roddy's auto je?" Hij heeft
hem van de rechter gekregen."
HOOFDSTUK XII
Cayce schrok er zo van, dat de auto even slingerde.
Het was niets voor de rechter om iemand zo iets
kostbaars te geven als deze wagen. Hij zou het zelfs
niet voor zichzelf hebben uitgegeven, want Cayce had
de auto gezien waarmee de rechter had gereden en
die nu in de garage stond; het was een heel sterke
wagen, praktisch maar verre van nieuw en heel wat
anders dan de wagen waarmee hij nu uit de bescha
duwde laan de grote weg opreed.
Blanche zei: „Hij heeft niet zoveel gekost. Een of
andere vriend van Roddy iemand die in Havana
woont had hem gekocht en een tijdje gebruikt en
toen ik weet het niet goed meer. ik geloof dat Rod
dy zei dat hij weer naar Havana terugging of zo iets,
en toen wilde hij deze auto weer kwijt. Roddy zei
dat het een koopje was".
Hier was iets raadselachtigs. „Hoeveel heeft Roddy
of de rechter ervoor betaald?"
Blance antwoordde prompt: „Twaalfhonderd dollar,
geloof ik".
Blanche geloofde dat, anders zou ze het niet gewoon
hebben gezegd. Maar óf Roddy óf de rechter of bei
den had tegen haar gelogen; dat moest wel of an
ders was die Cubaanse vriend een filantroop.
Het herinnerde hem aan de stapel nog steeds onge
sorteerde paperassen en bewijzen van afgegeven
cheques. „Tante Blanche", zei hij, „herinnert u zich
de akte die mijn vader liet maken voor hij in het
leger ging?"
„Natuurlijk".
„Weet u waar hij is?"
Ze wendde haar hoofd naar hem toe er verschenen
rimpels in haar voorhoofd.
„Die zal wel in de brandkast liggen".
„Waar had de rechter zijn safe?"
„Bij de bank in Suncas City. Ik geloof dat hij er
intertijd één in Tarqpa had, maar toen heeft hij zijn
rekening laten overboeken naar Suncas City. Ik weet
niet waarom".
Cayce wist wel waarom; hij had zijn rekening niet
laten overboeken, hij had een tweede rekening ge
opend. Afleidingsmanoeuvres, dacht Cayce grimmig.
„Hier afslaan. Dan komen we uit op de nieuwe snel
weg. Dat is veel korter", zei Blanche.
Toen ze Suncas City naderden, dat aan alle kanten
uit zijn v.roegere grenzen gegroeid was en glansde van
de nieuwe huizen, vrolijk roze- en wit- en geelgeverfde
huizen, zei ze: „Ik herinner me die akte, Cayce. Het
was een van de laatste dingen die je vader heeft ge
daan voor hij vertrok. Maar sindsdien heb ik de akte
niet meer gezien tenminste, ik kan het me niet her
inneren. Ik wist alleen maar dat er zo'n akte bestond.
Daar is hêt nieuwe rechtsgebouw. Volgende hoek om
slaan".
In de straten stonden nu alleen maar nieuwe waren
huizen. Grote ramen glinsterden. Alle parkeerplaatsen
waren vol. Cayce sloeg de hoek om, langs het oude
rechtsgebouw van rode steen, met wilde wingerd be
groeid, bekrompen en veel te klein om aan de eisen
van de burgerij van dit nieuwe, snelgroeiende district
te voldoen. Het nieuwe rechtsgebouw, waar ze nu voor
reden, was een paleis van cement, met grote ramen en
van eenvoudige, moderne architectuur.
Er stonden mensen op de stoep. Onder hen was
iemand met een camera; toen hij hen zag aankomen,
richtte hij geroutineerd zijn toestel Cayce legde zijn
hand op Blanche's arm. „Trek u er niets van aan",
zei hij.
Maar met vage verwondering zag hij dat Blanche
haar hoedje goed zette, haar schouders rechtte en een
ogenblik bleef poseren.
De sheriff maakte zich los uit een groepje mannen,
om hen tegemoet te treden. De camera scheen een
paar maal geklikt te hebben, want de fotograaf keek
voldaan en liet het toestel zakken. De sheriff zei: „Ik
dacht dat we het geheim gehouden hadden. Daarom
hebben we de termijn zo kort gesteld. We hoopten dat
het niet bekend zou worden. Maar dat gebeurt toch
altijd in deze buui-t". Hij zuchtte en voegde eraan
toe: „Ik denk dat het overal wel zo gaat. Wij zijn niet
anders dan anderen"...
Een politie-auto kwam aanzoemen. Roddy gleed van
de achterbank en liep naar hen toe.
(Wordt vervolgd)
De Koninklijke Nederlandse Redersver
eniging staat op het standpunt dat meer
begrip moet worden gekweekt bij het Ne
derlandse volk voor de werkelijke beteke
nis van de scheepvaart. Daarom zal er in
de komende maanden bij al hetgeen reeds
voor het kweken van meer begrip voor de
betekenis van de scheepvaart wordt ge
daan, een koopvaardij-jeugdactie worden
gehouden, die een aanknopingspunt vindt
bij de achttiende verjaardag van Prinses
Margriet, het petekind van de Nederlandse
koopvaardij.
De actie zal worden gestimuleerd door
een speciale koopvaardijeourant, getiteld
„Vaart", die in een oplage van ruim 250.000
exemplaren via de scholen zal worden ge
distribueerd onder de leerlingen van 14
jaar en ouder van hbs, gymnasium, lyceum
hogere technische scholen, kweekscholen,
ulo's, zeevaartscholen en scholen voor
scheepswerktuigkundigen. Aan de actie is
een aantrekkelijke prijsvraag verbonden,
waarbij aan één winnaar per provincie
een hoofdprijs zal worden toegekend, be
staande uit een zeereis van een maand.
Het gaat de redersvereniging niet zozeer
om het winnen van „zieltjes" voor de zee
vaart. het werven dus van jongelui voor
de scheepvaart. Dat is een geheel ander
probleem. Het gaat thans vooral om het
duidelijk maken van de grote betekenis,
die Nederland nog altijd als zevende op de
ranglijst van de koopvaardijnaties heeft bij
het instandhouden van de scheepvaart als
welvaartsbron. Daarvan wil men de jon
geren doordringen.
De redersvereniging heeft zich bij deze
actie verzekerd van de steun van de Com
missarissen der Koningin in de provincies.
Bovendien heeft men leraren bij deze actie
betrokken door ook voor hen een prijs
vraag uit te schrijven over de vraag „Hoe
kunnen naar uw mening op de meest effec
tieve wijze de verschillende aspecten van
de scheepvaart als motiveringsfactor bij
het onderwijs worden toegepast binnen het
kader van de bestaande onderwijsprogram
ma's?"
De sluitingsdatum van deze twee prijs
vragen is gesteld op 15 oktober 1960.
