Amerikaanse spionagechef
Alan Dulles in Londen
QWereldnieuws J
r
Daar zal Vader
blij mee zijn!
Van dag tot dag
j
Labiel
De pool
Elektronisch brein
voor „Saturnus"
Algerijnse communisten
in Algiers veroordeeld
Gesprek over nieuwe middelen na het
wegvallen van de U2-inlichtingen
In het water
<~Praatótoel
3
Hoogste straf 20 jaar
öp de.
DONDERDAG 16 JUNI 19
60
In Tokio heeft „de straat" een over
winning behaald: de dreiging van nieuwe,
bloedige onlusten heeft de Japanse re
gering doen besluiten aan president Eisen
hower te verzoeken, voorlopig niet te ko
men. Tegelijk wijst alles erop dat ook van
Amerikaanse zijde vrees voor de persoon
lijke veiligheid van de president was ge
rezen, zodat een akkoord over dit uitstel
waarschijnlijk geen enkele complicatie
heeft ontmoet.
De anti-Amerikaanse stemming in Japan
blijkt door deze ontwikkeling nog heviger
te zijn dan men oorspronkelijk heeft wil
len aannemen. De betrekkingen tussen
Amerika en Japan zijn nu in het meest
kritieke stadium van de na-oorlogse
periode gekomen en het lijkt dat Washing
ton op een schokkende wijze zijn na
oorlogse greep op de Japanse ontwikke
lingen verloren heeft. Het bedenkelijke
van deze snelle gang van zaken is, dat de
uitkomst voor wat betreft de binnenlandse
situatie in Japan volkomen onzeker is ge
worden. Men kan niet berekenen waar
heen het nieuwe Japanse beleid, zodra dit
zal zijn uitgestippeld, leiden zal. Welke
vreemde, onverwachte koers een over
wonnen en daarna zich vrijgeworsteld heb
bend land nemen kan, wordt in de wereld
geschiedenis duidelijk genoeg gedemon
streerd aan de hand van talrijke voorbeel
den, die tevens wijzen op het grote gevaar
van nieuwe internationale onevenwichtig
heden.
Dat de regering vasthoudt aan de voor
gestelde maximum-poolprijzen van 25.000
is nauwelijks een verrassing te noemen.
Men weet hoe de politieke verhoudingen
in het kabinet liggen over deze affaire en
wij hebben er ons dus nooit illusies over
gemaakt, dat er in dit opzicht veel te
schipperen zou zijn. Het enige wat men
nog zou kunnen verwachten, zou een com
promis zijn om de hoofdprijs op vijftig
duizend gulden te stellen, waarover wel
licht tijdens het Kamerdebat nog gespro
ken zou kunnen worden.
Jammer, dat de regering juist op het
politiek-belangrijkste punt in deze kwestie
geen klare wijn geschonken heeft. Wat
gebeurt er namelijk, als een of meer voor
standers van een vrijere voetbalpool straks
in de Kamer tegen het wetsvoorstel in
verzet gaan door een amendement in te
dienen of zelfs tegen te stemmen? Zal de
regering dan de kabinetskwestie stellen,
zoals op grond van de kloeke taal in de
thans verschenen Memorie van Antwoord
verwacht zou mogen worden? Het wordt
ons niet onthuld. De ministers zeggen
slechts, dat de vraag omtrent eventuele
consequenties van tegenamendemen^en in
dit stadium nog niet actueel is. Dat hier
omtrent geen opheldering verschaft wordt,
zou er dan ook op kunnen duiden dat er
kant van de zaak nog allerminst eenstem
migheid bestaat en in dat geval zou de
atmosfeer bij de komende Kamerdebatten
wel eens een bijzonder precaire kunnen
worden.
In de Memorie van Antwoord wordt
voorts betoogd, dat hoofdprijzen van
25.000 naar het oordeel van de regering
nog wel zo aantrekkelijk zijn, dat de sport-
toto zal kunnen blijven voortbestaan zon
der aanzienlijke vermindering van zijn
debiet. Die veronderstelling wordt in zijn
algemeenheid door niets bevestigd; nu al
immers spelen ontelbare Nederlanders
clandestien in de Duitse „lotto" en in bui
tenlandse sportpools. Men moet ernstig
vrezen dat een Nederlandse sporitóto met
beperkte prijzen, zoals die de regering voor
ogen staat, dit euvel nog aanzienlijk zal
doen toenemen, tol schade van de sport
en van de liefdadige instellingen, wier
beslaan voor een goed deel gebonden is
aan de opbrengst van loterijen en derge-
lijken. Het is een lofwaardig streven, de
ongelimiteerde goklust aan banden le leg
gen, maar men moet oppassen, hierbij het
doel niet voorbij te schieten.
HUNTSVILLE (UPI) De reken-afde
ling van het George C. Marshall-centrum
voor de ruimtevaart in de Huntsville, Ala
bama, heeft de beschikking gekregen over
een elektronisch brein. Deze rekenmachi
ne, 7090 genaamd, is in staat de meest
ingewikkelde berekeningen te maken inza
ke de vluchten, die de Saturnus-raketten
in de ruimte moeten maken. De machine
bespaart de Verenigde Staten miljoenen
dollars en honderden Saturnus-raketten.
Met de 7090 is het mogelijk denkbeel
dige vluchten met de Saturnus te maken.
In ongeveer drie minuten kan 7090. die
13.740.000 getallen per minuut kan optel
len, een traject rond de maan berekenen,
waarvoor de Saturnus 70 tot 100 uur nodig
heeft om af te leggen.
Dr. Jerry C. McCall, een assistent van
dr. Wernher von Braun, zei dat door het
elektronisch brein te voorzien van alle mo
gelijke combinaties van vliegcondities en
andere gegevens, vastgesteld kan worden
of het ruimtevaartuig zijn bestemming
Venus of Mars bijvoorbeeld heeft be
reikt of gefaald heeft.
Nu men 7090, die drie miljoen dollar
heeft gekost, allerlei berekeningen kan la
ten maken, hoeven slechts tien proeven
met Saturnus-raketten te worden geno
men, in plaats van de vele die nodig zou
den zijn geweest om het vaartuig te ver
volmaken.
McCall zei dat de „papieren vluchten"
de V. S. „honderden Saturnus-raketten
zullen besparen".
Advertentie
„Laten jullie hem nu eens royaal opsteken! Geef
hem Chief Whip - in de bekende mooie groene
doos." (50 stuks f2.50)
Chief Whip
ALGIERS (R cuter-AFP-UPI) Twee
leiders van de verboden Algerijnse com
munistische partij zijn woensdag te Al
giers tot twintig jaar gevangenisstraf ver
oordeeld wegens aanslagen tegen de bui
tenlandse veiligheid van de staat en sa
mengaan met misdadigers. Het zijn Ah
med Akkache, de enige mohammedaanse
beklaagde, en André Moine.
Een militair tribunaal sprak voorts op
grond van dezelfde aanklacht de volgen
de vonnissen uit: Paul Caballero en Geor
ges Catoni vijftien jaar, Henri Jean Sal-
lem, bekend onder de naam Henri Alleg
en in Londen geboren uit een Algerijnse
vader en Britse moeder, tien jaar en een
boete van 3.600 nieuwe franc en Christian
Buono vijf jaar. Twee verdachten werden
vrijgesproken. Een van hen had het com
munisme na zijn arrestatie afgezworen.
Het proces waarvan slechts de aan
vang en de slotzitting, het uitspreken van
de vonnissen openbaar waren eindigde
even luidruchtig als het begon. Onder kre
ten van „Lang leve het onafhankelijke Al
gerije" werden de verdachten weggeleid.
Ondanks felle protesten van de verdach
ten en de verdediging heeft de president,
Catherineau. het proces achter gesloten
deuren gevoerd. Volgens de verdedigers
geschiedde dit om te voorkomen dat bij
zonderheden bekend zouden worden over
de martelingen die de verdachten hebben
moeten ondergaan, volgens Catherineau
„in het belang van de openbare orde".
De zaak van 'n der beschuldigden, Mau
rice Audin, van wie officieel wordt ge
zegd, dat hij „voortvluchtig" is, zal afzon
derlijk door een hof in Rennes behandeld
worden. De vrouw van Audin en een link
se organisatie hebben verklaard, dat
Audin vermoord werd bij een verhoor
door parachutisten.
(Van onze correspondent in Londen)
Alan Dulles, het hoofd van de Ameri
kaanse controle inlichtingendienst, is in
Londen aangekomen voor besprekingen
met de Britse militaire inlichtingendienst.
Bij zijn aankomst verklaarde hij dat zijn
bezoek een zuiver persoonlijk karakter
draagt en ook dat de U2-vluchten van de
baan zijn. Zijn dochter, die met een
Amerikaanse bankier is getrouwd en in
Londen woont, zei dal haar vader met va
kantie is en voornamelijk was gekomen
om haar te bezoeken.
Alan Dulles, een broer van wijlen Fos
ter Dulles, de vroegere Amerikaanse mi
nister van Buitenlandse Zaken, verklaar
de in een vraaggesprek met de Daily
Mail dat, hoewel er geen besprekingen
met de Britse regering of militaire lei
ders op zijn programma staan, iedereen
die met hem wil spreken zulks doen kan.
In feite heeft Dulles de leiders van de
Britse militaire inlichtingendienst reeds
dinsdag bezocht. Aangenomen wordt dat
het werkelijke doel van zijn bezoek is met
de Britten een algemene reorganisatie
van de westelijke inlichtingendiensten on
der ogen te zien, welke nodig is geworden
om de kloof te overbruggen welke is
ontstaan door het op de grond houden
van de U2's.
Het eindigen van deze vluchten zou een
abrupt einde hebben gemaakt aan de
stroom van betrouwbare inlichtingen om
trent militaire en industriële bewegingen
binnen de Sovjet-Unie. In de afgelopen
vier jaar konden, dank zij de U2's zowel
de Amerikaanse als de Britse luchtmach
ten worden voorzien van landkaarten
waarop militaire doelen stonden aangege
ven, terwijl tevens de groei van de Rus
sische geleide projectielen kon worden ge
volgd. Waarschijnlijk zal als resultaat van
het bezoek van Alan Dulles een veel nau
were samenwerking tussen de Ameri
kaanse en Britse inlichtingendiensten tot
stand komen. Verwacht wordt dat beide
organisaties een nieuwe methode zullen
uitwerken voor de gemeenschappelijke
verzameling van materiaal en de onder
linge vergelijking daarvan.
Uit Nicosia wordt gemeld dat het vrij
wel zeker is dat het Brits-Amerikaanse
plan voor de patrouilles met waterstof
bommen rond de wereld de eindoplossing
van het probleem Cyprus zal vertragen,
omdat de Cyprioten aannemen dat het
eiland een hoogst belangrijke rol bij de
uitvoering van het plan zal spelen. Ook
Britse fotoverkenningstoestellen. Canber
ra's, die eenzelfde functie vervullen als
de U2, zijn op het eiland gestationeerd.
Twee jaar geleden zou een dezer machi
nes door een Russische MIG boven Sy
rië zijn neergeschoten, hetgeen officieel
nooit ontkend is. Aartsbisschop Makarios,
die onder sterke druk staat om de mili
taire concessies aan Groot-Brittannië tot
een minimum te beperken, weet echter
dat indien hij zou trachten de Britten te
verbieden waterstofbommen op het eiland
op te slaan, elke kans op een spoedig ver
gelijk verkeken zou zijn.
Prins Norodom Sihanoek van Cam
bodja, die na een ernstig conflict met
zijn vader, koning Suraramit, uit het
openbare leven was teruggetreden,
heeft na het overlijden van de koning
gemerkt, hoezeer het land in het ge
schil aan zijn zijde stond: regering en
parlement hebben er thans namelijk
eendrachtig bij hem op aangedrongen
het nieuwe staatshoofd van Cambodja
te worden.
Ambassadeur in Moskou. Binnenkort
is de benoeming te verwachten van mr.
H. A. Helb tot Nederlands ambassadeur
te Moskou. Tot voor kort was de heer Helb
ambassadeur in Nieuw Delhi.
De schrijvers en schrijfsters
van kinderboeken zijn gehan
dicapte lieden, omdat zij bij
hun produktie moeten afgaan
op de traditionele, pedago-
gisch-veronderstelde smaak
van hun kleinsoortig publiek,
terwijl in werkelijkheid de
interesse van het kind zich
beweegt langs de meest onbe
grijpelijke, onvoorziene we
gen.
Wat onze kleine Peter van
vier bij voorkeur uit de boe
kenkast haalt, zijn niet de
voor het grijpen staande, ro
zige bandjes met kabouters en
nimfen op de afwasbare rug
getjes, doch voornamelijk drie
werken van geheel ander ka
rakter: dat is ten eerste „De
Donder Rolt, De Dag Breekt
Aan" omdat er navrante
tekeningen van veldslagen
tussen Indianen en beginnen
de Amerikanen in staan afge
beeld ten tweede „De Gru
welen van het Russische Re
giem Sinds Stalin" (een van
bloed druipende verzameling
bittere spotprenten van uiter
aard westelijke oorsprong) en
ten derde „Druk Leven in
Sloot en Plas" wat een fel
gekleurd en kriebelig beeld
levert van alle mogelijke en
onmogelijke levende wezens,
die zich op. onder en bij het
wateroppervlak onzer Neder
landse binnenpoelen en stro
men bezighouden.
Dit laatste boekwerkje ge
niet in het bijzonder zijn fre
quente belangstelling, waarbij
de ontelbare Latijnse bena
mingen hem geen enkele
moeilijkheid opleveren aan
gezien hij niet kan lezen. Hij
beschouwt de kunstvoort
brengselen van de natuur in
hun vaardig gekleurde por
trettering met zoveel intense
aandacht, dat ik vermoed met
een pasgeboren bioloog te
maken te hebben.
Mijn pedagogische ijver, ge
voegd bij de onbedwingbare
neiging tot lering en docering,
deed mij met hem uittrekken
in het wijde polderland, dat
onder een schoongepoetste
Hollandse hemel zich naast de
stad lag te handhaven.
De polder is ook voor niet-
pedagogen de moeite van een
rustige beschouwing waard,
nu de weelderige grasgroei de
oevers der sloten en plassen
tot fluwelen plooien en zomen
maakt. De koeien dromen van
het genoegelijke uur, waarop
de koele hand van de elektri
sche melkmachine hen komt
verlossen van hun enige zorg,
en kijken naar hun portret in
de waterspiegel, die ogen
schijnlijk stil staat als een
echte spiegel. Doch wie het
boekje „Druk Leven" gelezen
en doorgewerkt heeft zoals wij
tweeën, weet dat die spiegel
de deksel van een kleine we
reld vormt.
Een wereld van gestadig en
geregeld vertier, in diverse
dimensies door elkander, waai
de een de ander niet kent en
vaak zelfs niet ziet, doch waar
het leven zich in kunstige
sieraden heeft gewrongen en
de sieraden een bewegelijke
dagtaak geeft.
Wij leven als op het dak van
een torenflat, niet wetend wat
zich onder ons en daaronder
bevindt, enkel de oppervlakte
beschouwend en niet vermoe
dend dat het leven alle verdie
pingen en kelders vult. Het is
een weldaad van ons bestaan,
dat wij in de hoogte en de
diepte en de verten altijd weer
datgene ontmoeten wat ons
zelf beweegt en inspireert,
doch dan in vormen die als
kleine en grote verrassingen
de onbegrensdheid van de
creatieve verbeeldingskracht
onthullen.
Wij kunnen met opgeheven
hoofden door het gewoel dei-
mensen gaan achter de be
kroning van ons leven aan
wat dat dan ook, voor ieder
onzer apart, zijn moge. Maar
we kunnen ook neerhurken om
het leven zelf wat nader te
bekijken.
Dat neerhurken kan een
kind zo gemakkelijk. Het leeft
al dichter bij de geheimen van
het kleine op de grond en in
het water, doch het laat zich
niet moeizaam en krakend
neer tot een inspannende op-
vouwhouding, nee, het lijkt
geboren om te hurken en in
verwonderlijk evenwicht zich
nog kleiner te maken dan het
is. En het ziet méér.
Het ziet een diksprietzwem-
t or rat je als een koffieboon in
het bodemslib, het ziet een
kopje van een kokerjuffer
verlegen omhoogsteken uit het
kunstige mozaïekhuisje aan
een rietstengel, het wijst naai
de Chaetogaster Diaphanus
die als een speld opzij van een
valeriaan zit gestoken. Het
weet niet dat het een Chaeto
gaster Diaphanus is, doch dat
weet ik evenmin. Ons boekje
weet het, doch ook de Chaeto
gaster zelf heeft er geen enkel
idee van. Maar hij leeft, hij
speelt speld en is gevormd als
de flits van een gedachte, die
in het water is gevallen.
Er zijn ontelbare gedachten
in het water gevallen: kunsti
ge. sierlijke, grappige gedach
ten, onbelangrijk in het grote
spel van hemelen en werelden,
doch met elkander het patroon
van raadsels en rede vormend,
dat als een netwerk van kleine
steken het leven in zijn vol
komenheid aaneenborduurt.
Het was boeiend, gehurkt te
zitten naast de kleine man en
te denken over de vraag, wel
ke komieke gedachte wel de
salamander zou hebben ge
schapen. De salamander met
zijn poten uitgestrekt als een
gummibeest in een Ameri
kaanse optocht, drijvend' op
zijn gele buik als een oude
heer, die met een fluwelen
vest aan te water is gelaten.
En welke diepzinnige gedachte
zal het bestaan gegeven heb
ben aan de viervlekkige plat-
buik, een dier als een scheld
woord, of de dwarsbandwater-
roofkever, die als een scooter
zijn weg zoekt tussen het
drukke verkeer van torren en
wantsen?
Gedachten die in het water
zijn gevallen het is een
beeld dat steeds navranter
wordt, naarmate ons schep
netje bevolkt raakt door we
zens van clowneske gestalte:
de geelgerande waterkever,
die zijn omvangrijke achterlijf
omhoogsteekt omdat hij het
benauwd heeft, wat duidelijk
te zien is aan zijn opgeblazen
kaken met de zwoegende snor.
De beek juffer met haar pro-
pellorstaart, die met grote,
glanzende ogen de wereld in
kijkt de kikkerlarven, die
als engelenkopjes in de kik-
kerhemel door de ruimte cir
kelen en hun achterpoten
voelen doorkomen in hun nek.
„En dit is een libelle", zeg
ik .eerbiedig. Zij zit blauw en
doorschijnend legen een schui
ne stengel op, gereed tot op
stijgen bij het eerste vlieger
alarm. „En wat is dit?"
„Margriet", zegt Peter, die
op de hoogte is van de huise
lijke tijdschriftenportefeuille.
Het is Margriet niet, doch een
doodgewone haft. die met zijn
lange sprieten het luchtruim
aftast.
„Waarom heeft hij een ra
dio?" vraagt Peter. Het is geen
lachwekkende vraag, want
eigenlijk is het immers 'een
radio, die het dier geleidt op
zijn hachelijke haftenweg door
liet kortstondige, gevaarlijke
leven.
We vangen nog water
vlooien in het water ge
vallen kriebelgedachten en
een zoetwaterpissebed, wiens
naam de kleine Peter doet
vervallen in verwonderde spe
culaties over biologische en
chemische mirakelen. En een
behaarde draaitor, wiens be
naming mij sterk doet denken
aan oom Bertus, van wie nooit
iemand opaan kan en die een
vervaarlijke baard heeft. De
kleine modderkruiper wint
Peter's onvoorwaardelijke
sympathie, omdat hij uit deze
vondst concludeert dat hij
niet de enige is die zwart en
smerig thuiskomt bij het eten.
En heeft u wel eens van
Jenkins' brakwaterhorentje
gehoord? Het is een grappig
torretje, doch het gaat door
het water in een duidelijke
onwetendheid omtrent het
feit. dat hij aan een zekere
meneer Jenkins toebehoort,
die hem waarschijnlijk zelf
heeft vervaardigd.
Ik heb de ongeletterde klei
ne man aan mijn zijde moeten
genezen van het misverstand,
dat één tor en één tor een wa
tertoren is en dat een wa
termij t niets uitstaande heeft
met een zeemeermin. Doch dat
zijn kleinigheden. De hoofd
zaak was, dat wij beiden een
blik konden slaan in een
schepping, die vervuld is van
humor en artisticiteit.
Het is een vreemd idee, dat
de in het water gevallen ge
dachten toi sierlijker en gees
tiger vormen zijn geworden
dan die, welke op het droge
zijn gebleven. Met name de
mens zelf is niet grappig, niet
sierlijk gevormd. Hij is nuch
ter en doeltreffend, doch zon
der verbeeldingskracht en
kleur tot een zakelijk en ef
ficient wezen geworden. En ik
vroeg mij af of de kleine Pe
ter met zijn efficiente armpjes
en benen eigenlijk niet een
al te nuchter vrijgegeven ge
dachte van mijzelf moet he
ten.
Toen ik hem daartoe nog
eens aandachtig bekijken wil
de, klonk naast mij een be
nauwd kreetje en een plons.
Zo was mijn eigen, kleine,
nuchtere gedachte dan tenslot
te toch nog in het wa
ter gevallen
Mensen kijken
Ik ben dol op mijn naaste. Ik wil zo
veel mogelijk naar 'm kijken, met 'm pra
ten en van 'm weten.
Ik zal u wat vertellen: als ik een door
lopende trein heb, stap ik toch halver
wege aan een station uit en klim in een
ander treingedeelte weer naar binnen, om
zodoende weer nieuwe objecten voor mijn
nimmer bevredigde mensenhonger te vin
den. Mensen zijn zo leuk.
Er was eens een man en die had tele
visie. Televisie?! Zó! zei de man en hij
hief een verweerde duim. Weet u hoe
't vroeger was, zei ie, ik kwam thuis. We
aten een hapje. En dan ging ik in me
stoel liggen snurken. Want de vrouw was
altijd druk. Altijd met lappen in de weer.
Stoffen, vegen, naaien. Weet u wel. Voor
mij was daar geen aardigheid an. En zo
doende ging ik maar wat liggen suffen
tot 't tijd was om naar bed te gaan. Maar
nou! Nou zitten we iedere avond gezellig
samen te kijken. We praten es wat, over
wat we zien. We drinken een bakje koffie
en voor elven zien ze mij niet in bed!
Er was eens een v>rouw wier man haar
geregeld naar de keel placht te vliegen.
Nou zat ie in Wassenaar. In een inrich
ting. En omdat een mankement aan het
zieltje nou eenmaal moeilijker te cureren
is dan een blindedarm, ging ze al een
jaar lang iedere week een dag heen en
weer van Susteren (L.) vaar Wassenaar
(Z.-H.) om een Uurtje bij hem te zijn.
Hij is nou heel aardig tegen me, zei ze
blij, och in wezen is ie wel 'ne goei manne
ke 'oor!
Er was eens een heel grote dikke vent.
en die heeft me de prijs en eetbaarheid
van alle biefstukken over alle horecabe
drijven in Nederland uit de doeken ge
daan. In twee uur en elf minuten.
Er zijn mensen die veel praten, men
sen die kijken, mensen die denken en
mensen die slapen en allemaal zijn ze de
moeite waard. Sommigen bekijken je met
een gezicht van: als je maar niks van
me wil! zo agressief; en anderen kijken
hongerig: praat een beetje met me. Wees
vriendelijken weer anderen hebben
dat gedeukte en uiterst kwetsbare van: na
tuurlijk ben jij ook niet te vertrouwen!
Ménsen Praat me d'r niet van! Sommigen
leven in een zichtbare onmin met zichzelf
en sommigen koesteren zich in een ver
rukkelijk meerwaardigheidsbesef. Zoals de
vrouw die bij alle ministers op de knie
scheen gezeten te hebben, wier familiele
den louter leidende posities bekleedden en
wier leven één merklap van waardering,
welstand en weelde scheen te zijn ge
weest. Geld?! riep de vrouw. Geld doet
me niks! 'k Heb maar te grijpen! Maar
ze reisde tweede klas.
Wonderlijk is 't ook om te kijken hoe
vrouwen dat verlengstukje van zichzelf:
DE TAS hanteren. Vaak lijkt 't of ze er
zich aan vastklemmen, het vastgrijpen als
laatste houvast in een vijandige wereld.
Wanneer iemand hem af zou nemen zou
den ze omvallen, verloren zijn.En wat
zit er nou helemaal in?! Een kam, een
foto van Mien en Jan en een kassabon
van vorig jaar. Er moest es een diepgaan
de studie van gemaakt worden: de Psy-
chöïógiè van dé Damestas. Maar dan doof
een knappere mensenkijker dan ik ben,
want ik ben maar een heel klein amateur
tje, zij 't een geestdriftige.
Cri Stellweg
Drab. Charles Chemiller, een 53-jarige
chemicus en wijnkoopman te Limoges,
die vervolgd werd wegens het „maken
van wijn zonder aanwending van ook
maar het geringste percentage druiven
sap", is door de rechtbank te Limoges
tot anderhalf jaar gevangenisstraf ver
oordeeld. Hij moet verder 4.490.000
nieuwe frank aan indirecte belasting
betalen en verder schadevergoeding
aan diverse beroepsverenigingen. De
toestellen voor de vervaardiging van
de synthetische wijn worden in beslag
genomen.
Wens. Een vriend vertelde dezer dagen
aan Herter, Amerika's minister van
buitenlandse zaken, dat een opinie-on
derzoek had uitgewezen, dat vier per
cent van het Amerikaanse volk nooit
van het U 2-incident had genoord. „Ik
wilde, dat ik bij die vier percent be
hoorde", was Herters reactie.
Voltrokken. Een vuurpeloton heeft woens
dag nabij de Cubaanse stad Santiago
het doodvonnis voltrokken dat door een
revolutionaire rechtbank was uitgespro
ken over kapitein Manuel Beaton, zijn
broer Cipriano, en Felipe Martinez, hun
naaste medewerker. Zij waren ter dood
veroordeeld wegens een gewapende sa
menzwering in de Sierra Maestra,
waar ook Fidel Castro zijn opstand is
begonnen.
Twee dagen eerder. De secretaris van het
Russische nationale zuidpoolcomité.
Vladimir Lebedev, heeft het comité
meegedeeld, dat documenten uit de
staatsarchieven aantonen, dat Rusland
op 28 januari 1820 het zuidpoolgebied
ontdekt heeft, aldus meldt Tass. Vol
gens Lebedev wordt de ontdekking van
dit gebied algemeen ten onrechte toe
geschreven aan de Britse luitenant Ed
ward Bransfield op 30 januari 1820. De
Westeuropese geschiedschrijvers ken
den niet twee authentieke documenten
van de hand van Bellingshausen en La-
zarev, leiders van de Russische expe
ditie.
Waarom zeep? De Britse huidspecialist,
dr. F. Bettley. heeft in een studie in
het Britse Medical Journal gezegd, dat
zeep de huid meer poreus kan maken,
waardoor alkali cellen onder het huid
oppervlak kan bereiken en irriteren.
Hij zegt ook dat zeep de neiging heeft
de natuurlijke zelf-steriliserende wer
king van de mensenhuid weg te was
sen, door verlaging van het zuurgehal-
te van de huid.
Pscudobisschop. De 24-jarige Italiaan An-
gelo Guerrini, die zich voor missie
bisschop uitgaf en twee weken lang
missen had gelezen en gepreekt had, is
ontmaskerd door de pastoor van Riva
Del Garda. Enige dagen geleden trof
hij voorbereidingen voor de doop van
een baby. Zonder opgave van reden
weigerde hij echter plotseling het sa
crament toe te dienen. Dit wekte de
argwaan van de pastoor van Riva.
