Het Residentie-Orkest met
werken van Mahler en Mozart
FALCON
Jan Fabricius onderscheiden
met de Gouden Kothurne
Holland
Festival
Extra subsidie voor
Rotterdams toneel
MA I ZE NA
DURYEA
Agenda voor Haarlem
en de IJmond
Knoop
dit in
uw oor:
Krannhals komt acht
operavoorstellingen leiden
René Clair bij de
„Onsterfelijken"
Acteur John de Freese
bij aanrijding gedood
Politie zoekt oud
verzetsman
Marinus Adam leidde
de reeks N.Ph.O.-
zomerconcerten in
VRIJDAG 17 JUNI 1960
11
Beverwijk
Heemskerk
V elsen-IJ midden
Velsen-Noord
Santpoort
VAN NELLE's
..Afternoon"
theebuiltjes
98 ct
Recordprijs voor antiek
servies bij Sotheby
Internationaal congres
voor culturele vrijheid
Oscar voor Haanstra
Valsemuntersaffaire
Kerkelijk Nieuws
tampons
modieus en sportief.
Minder gelukkig seizoen
B. en W. van Rotterdam stellen de ge
meenteraad voor, de op de begroting 1960
voor de stichting „Rotterdams Toneel" be
schikbaar gestelde subsidie met 67.000 te
versterken. Dit om te voorkomen, dat het
gezelschap aan het einde van een in fi
nancieel opzicht minder gelukkig seizoen,
in liquiditeitsmoeilijkheden zou geraken.
Toch hebben het bezoek aan de vrije
voorstellingen en de recettes de verwach
tingen overtroffen. Dat ondanks de daar
uit resulterende hogere inkomsten van
90.000 een niet onaanzienlijk extra tekort
is ontstaan, acht men toe te schrijven aan
het feit, dat vrijwel alle ramingen van de
diverse uitgaafposten zijn overschreden.
Ten dele is dit een gevolg van de ver
plichte huurcompensatie en allerlei tegen
slagen, zoals ziekte van de spelers, moei
lijkheden in de toneelspelerswereld (nood
zaak van gastcontracten), pogingen om de
voorstellingen aantrekkelijker te maken
(monteringskosten), en moeilijkheden die
verband hielden met de verbouwing van
de schouwburg.
B. en W. zeggen met de commissie voor
kunstzaken van mening te zijn dat de
gang van zaken in dit jaar aanleiding
geeft om in overleg met het bestuur en
de directie ernstig onder ogen te zien op
welke wijze voortaan extra tekorten zijn
te vermijden.
Advprfovtie
maakt Uw groenten zó Jekker.
Stadschouwburg: Zaterdag 20.15 uur:
Cabaret Jaap van de Merwe met „Alle
gekken kijken" (Voor Anjerfonds Haarlem)
BIOSCOPEN
Cinema Palace: Vandaag en zaterdag 14,
19 en 21.15 uur en zondag 14, 16.15, 19 en
21.15 uur: „Op de punt van de degen", 14 j.
Frans Halstheater: Vandaag, zaterdag,
maandag, woensddag en donderdag 14, 19
en 21.15 uur, zondag 14, 16.30, 19 en 21.15 en
dinsdag 14 en 20 uur: „Tussen nacht en
morgen", 18 jaar.
Lido Theater: Vandaag tot en met don
derdag 14, 19 en 21.15 uur, zondag tevens
16.15 uur: „Striptease en gangsters", 18 j.
Zaterdag 23.30 uur: „De schrik der vrou
wen", 18 jaar. Zondag 11 uur: „Vrijheren
van het woud", alle leeftijden.
Luxor Theater: Vandaag tot en met
woensdag 14. 19 en 21.15 u., zondag tevens
16.15 uur: „Eine Nacht in Venedig", alle
leeftijden.
Minerva Theater: Vandaag 20.15 uur en
zaterdag en zondag 19 en 21.30 uur: „In
specteur Hardesty FBI", 14 jaar. Zaterdag
14.30 en zondag 14 en 16.15 uur: „Op naar
Hollywood", alle leeftijden.
Rembrandt Theater: Vandaag tot en met
donderdag 14, 18.45 en 21.15 uur, zondag
echter 13.30, 16, 18.45 en 21.15 uur: „On the
beach", 14 jaar. Zondag 11 uur: „De wereld
der stilte", alle leeftijden.
Roxy Theater: Vandaag en zaterdag
14.30, 19 en 21.15 uur en zondag 14, 16.15,
19 en 21.15 uur: „De St. Louis bankroof",
18 jaar. Zondag 14 en 16.15 uur: „De doch
ter van de woestijn", 14 jaar.
Studio Theater: Vandaag, zaterdag en
maandag tot en met donderdag 14.15, 19 en
21.15 uur, alsmede zondag 14, 16.15, 19 en
21.15 uur: „Onze man in Havana", 14 jaar.
Zondag 11 uur: „De strijd om de zuidpool",
alle leeftijden.
Theater Monopole (Zandvoort): Vandaag
tot en met maandag 20 uur: ..De man die
verdwijnen moest", 14 jaar. Zondag 14.30
uur: „Piloot Quax in Afrika", alle leef
tijden.
TENTOONSTELLINGEN
„In 't Goede Uur" (Korte Houtstraat):
Tot 1 juli dagelijks van 10—22 uur: Expo
sitie van prenten vanDaumier en Garvarni.
Kunstcentrum „De Ark" (Nieuw Heilig
land 1-3): Tot 3 juli dagelijks 9—17 uur:
Expositie van werken van Paula Geraedts.
Museum Het Huis Van Looy (Kamper
laan): Tot 26 juni dagelijks van 10—12.30
en van 13.30—17 uu, zondags van 14—17
uur: Expositie van uitgaven, foto's, brie
ven en bezittingen van Frederik van Eeden.
VRIJDAG 17 JUNI
Kennemer Theater, 19 en 21.15 uur:
„Gentleman wordt géén sherif".
Luxor Theater, 19 en 21.15 uur: „Go
liath".
W.B. Theater, 20 uur: „Toen de hel los
brak".
ZATERDAG 18 JUNI
Kennemer Theater, 19 en 21.15 uur:
„Gentleman wordt géén sherif".
Luxor Theater, 19 en 21.15 uur: „Go
liath".
W.B. Theater, 20 uur: „Toen de hel los
brak".
Marquettc-theafer, zaterdag en zondag
20 uur: De dokter van Stalingrad; zondag
14.30 uur: De laatste stormloop.
VRIJDAG 17 JUNI
Thalia, 20 uur: „Misdadige meisjes".
Rex, 20 uur: „Saboteur".
Marktplein, 20 uur: Openluchtconcert
„Paffrath" en muzikale parade „Wilhel-
mina".
Schoonenherg, 18.45 uur: atletiek; 19 uur:
jeugdvoetbal VelsenVolendam.
Gymzaal gymnasium „Fcliscnum", 20 u.:
Badminton.
ZATERDAG 18 JUNI
Thalia, 19 en 21.15 uur: „Misdadige
meisjes".
Rex, 20 uur: „Saboteur".
Hotel Royal, 21 uur: Biljartwedstrijd
RoyalVolendam.
VRIJDAG 17 en ZATERDAG 18 JUNI
Wijkerstraatweg: Lunapark K.W.F.
ZATERDAG 18 JUNI
Burg. Rijkenspark, 19.45 uur: Concert
Paffrath.
Tijdens een intieme bijeenkomst in de
bibliotheek van Duin en Kruidberg in
Santpoort heeft de voorzitter van de Ne
derlandse Amateur Toneel Unie (NATU)
de Gouden Kothurne uitgereikt aan dn
achtentachtig jarige in Assen geboren Jan
Fabricius, die woonachtig is in Broadstone
(Dorsetshire, Engeland) en thans enige va
kantietij d doorbrengt in Nederland. Het
was oorspronkelijk de bedoeling dat de
onderscheiding uitgereikt zou worden tij
dens de op Hemelvaartsdag gehouden
Landdag van de NATU, maar omdat de
heer Fabricius toen niet aanwezig kon zijn
werd de plechtigheid verschoven. Het be
stuur van de NATU was gisteren vrijwel
voltallig aanwezig: voorzitter mr. P. Cleve-
Advertentie
Met 1 Van Nelle's „Afternoon"
theebuiltje (groot formaat) zet u
minstens 5 koppen krachtige, geu
rige thee. 'n Hele pot vol voor nog
geen 5 cent! Dat is dus minder
dan 1 cent per kop!
Thee zetten met „Afternoon" thee
builtjes is ideaalSnel, gemak
kelijk èn.... proper! Doe 't ook!
Bestel ze direct:
(groot formaat)
doos van 20 stuks
Bij de kunst- en antiekveiling van
Sotheby's te Londen is donderdag een
168 delen groot antiek zilveren eetservies
voor 207.000 pond sterling (ruim 2.070.000
gulden) van eigenaar verwisseld, in de
tijd van nog geen tweeënecnhalve minuut.
Het zilver, waarvoor deze recordprijs
werd betaald, is afkomstig uit Berkeley
Castle en werd gekocht door de Londen-
se makelaar Frank Partridge, die ver
klaarde geen bijzondere koopopdracht te
hebben.
Het servies is tussen 1735 en 1738 ver
vaardigd en heeft het kasteel nog nooit
eerder verlaten. Het is uniek, daar soort
gelijke serviezen tijdens de Franse revo
lutie spoorloos zijn geraakt en nimmer
meer zijn gesignaleerd.
De prijs die Partridge betaalde is de
hoogste die bij Sotheby's tot dusver ge
maakt is voor een enkele zilveren collec
tie, die ongesplitst als één catalogusnum
mer was aangeboden.
In West-Eerlijn is donderdag de jaar
lijkse bijeenkomst van het internationale
congres voor cidturele vrijheid geopend,
in tegenwoordigheid van meer dan 250
auteurs, journalisten, kunstenaars, poli
tici en diplomaten uit éénenvijftig landen.
Bij de opening verklaarde de Italiaan
se schrijver Ignazio Silone, dat de bespre
kingen zullen worden beheerst door twee
aspecten van het moderne intellectuele
leven: de rol der intellectuelen in de nieu
we onafhankelijke staten in Azië en Afri
ka en het ontwaken der intelligentsia dei-
onder het communisme levende landen.
Tot de deelnemers behoort ook de Ame
rikaanse geleerde J. Robert Oppenheimer
die heeft meegeholpen aan het totstandko
men van de atoombom. Deze betoogde,
dat de nieuwe middelen van vervoer en
bet gebruik van kernwapens het beheer
en de controle op deze soorten wapens tot
een nachtmerrie hebben gemaakt, die al
leen maar volledig kan worden beseft door
degenen die er verantwoordelijk voor
zijn.
ringa, adjunct-secretaris M. Straub, vice-
voorzitter dr. A. J. T. Stakenburg en pen
ningmeester J. Ruiter. Voorts waren aan
wezig de Engelse echtgenote van de heer
Fabricius, een bevriende Amerikaanse
hoogleraar en een Engelse vriendin uit
Broadstone.
Mr. Cleveringa zette uiteen dat de Gou
den Kothurne (een kothurne is een Griekse
toneellaars) vorig jaar is ingesteld, bij het
twintigjarig bestaan van de NATU, om
personen te eren die zich voor het Neder
lands amateurtoneel in het algemeen, of
de NATU in het bijzonder, verdienstelijk
hebben gemaakt. „Met deze onderscheiding
willen wij u huldigen als de nestor der
Nederlandse toneelschrijvers", zei mr. Cle
veringa. „Als er één Nederlandse toneel
schrijver grote invloed ten goede op het
Nederlandse amateurtoneel heeft uitgeoe
fend, dan bent u het. Door uw stukken
heeft het Nederlands amateurtoneel zich
kunnen ontplooien en daarom bent u de
aangewezen figuur onder de schrijvers om
met deze eerste Gouden Kothurne in het
zonnetje te worden gezet". De heer Cleve
ringa speldde Jan Fabricius vervolgens het
gouden ereteken op met de woorden: „Hul
de namens het Nederland.se amateurtoneel
voor wat u met uw werk voor het amateur
toneel hebt gedaan".
De vitale auteur dankte met welgekozen
woorden het NATU-bestuur voor zijn
komst naar Santpoort. „Ik zal de onder
scheiding met eerbied en dankbaarheid
dragen". Vervolgens bepleitte hij warm het
zoeken van een weg, om jonge auteurs de
techniek van het toneelschrijven te leren.
„Zonder deze techniek bereikt een auteur
niets, wat hij ook te zeggen heeft; maar
ook met de allerbeste techniek is een to
neelstuk niets waard als de auteur niets
mee te delen heeft". „Vroeger wist ik wat
ik wilde vertellen, maar nog niet hoe; nu
weet ik het hoe, maar niet meer wat. Het
moderne toneel en ik houden niet van el
kaar". De heer Fabricius zei dat Nederland
een land is van schilders en romanschrij
vers; „dramatisch zijn wij niet zo sterk
getalenteerd". Een goede romanschrijver
kan als zodanig nog niet een goed toneel
stuk schrijven, en daarom ook moet de
moderne acteur de techniek van het toneel
schrijven leren. Tracht daartoe een weg te
vinden!" „Leer de schrijvers dat je de ac
teur de kans moet geven te spélen wat hij
denkt en dat je hem moet géven wat hij
denkt".
Na het officiële gedeelte bleef het gezel
schap nog geruime tijd bijeen, waarbij van
gedachten werd gewisseld over vele pro
blemen die met het Nederlandse amateur
toneel samenhangen.
De dirigent Alexander Krannhals zal in
oktober en november acht voorstellingen
van de Nederlandse Opera dirigeren. Op
21 oktober a.s. leidt hij de eerste van een
reeks van zes uitvoeringen van Mozarts
„Entführung aus dem Serail". In de ge
noemde periode dirigeert Krannhals voorts
twee voorstellingen van Benjamen Brit-
tens „Peter Grimes".
AAN HET EEUWFEEST van de in 1860
geboren componist Gust'av Mahler wordt
in het Holland Festival zeer veel aandacht
geschonken. Zeven maal treft men zijn
naam aan op de concertprogramma's, tij
dens twee ochtendconcerten in de kleine
zaal te Amsterdam zullen liederen van hem
worden uitgevoerd en in het Gemeentemu
seum in Den Haag zal een speciale tentoon
stelling aan de componist en zijn tijd ge
wijd zijn. Het is de vraag of men, door zich
aldus in het vervullen van de culturele
verplichtingen ondergeschikt te maken aan
de kalender dwang, het doel niet voorbij
schiet. Mahler, die de halfgod van een vo
rige generatie van melomanen is geweest,
en daarna de onvermijdelijke reactie van
de onder-waardering heeft doorgemaakt, is
bepaald niet een scheppend musicus ge
weest die men tot de allergrootsten zal
moeten rekenen. Waarom niet? Omdat hij
teveel gewild heeft, omdat zijn muziek, in
plaats van met de kristallisatie van psychi
sche spanningen ons met het conflict, de
wond, het trauma zelf confronteerd. En
daar hebben we eigenlijk niets mee te ma
ken, erger: het kan even vervelend worden
als mensen die aldoor maar over zichzelf
en hun kwalen spreken. Veertig jaar gele
den, in het kader van een xyerlate fin de
siècle kon een Mahlerfeest nog als een
soort luxueus ritueel in het Amsterdams
Concertgebouw gevierd worden. Gefasci
neerd door de onderdompeling in een amal
gaam van Nietzsc\e, Oosterse mystiek en
Oostenrijkse folklore beluisterde men in
één maand tijds een groot aantal avond
vullende symfonieën en dacht dat hiermee
nu het laatste en hoogste woord in de mu
ziek gesproken was.
Natuurlijk kan men Mahler vooral als
liederencomponist een uitzonderlijke figuur
noemen die een door Schubert, en Wolf
aangegeven „toon" op een zeer persoonlijke
en in zeker opzicht mordernere wijze heeft
weten te variëren. Maar waar hij, zoals' in
„Das Lied von der Erde", (één cyclus van
zes liederen op oud-Chinese teksten), het
eigen menselijk tekort met de mantel van
de ondergangsprofeet
probeert.te bedekken,
kan .hij. irriterend
worden. Na de vol
tooiing van het laat
ste lied, „Der Ab-
schied"; 'zei hij tot
zijn vriend' de diri
gent Bruno Walter:
„Wat denk je hier
van? Wanneer de
mensen dit horen,
zullen ze dan niet ge-
van hun eigen bestaan krijgen?" Dit koket
teren met de doodsdrift doet ons nu wel
zeer onwerkelijk aan. Genoeg van zichzelf
krijgt men nog wel door andere oorzaken
en wie het leven tijdelijk wil ontvluchten
zoekt liever troost bij alcohol of marihuana
dan bij Mahler.
Tot dit soort pseudo-filosofische bespie
gelingen verleidt deze muziek wanneer men
er een uur lang naar heeft moeten luis
teren. Dit was dus het geval voor het pu
bliek dat donderdagavond in de Kurzaal
te Scheveningen het concert van het Resi
dentie Orkest bijwoonde, een avond die
voor hét grootste gedeelte in beslag geno
men werd door het genoemde werk „Das
Lied von der Erde". Helaas had de dorre
akoestiek dikwijls een uiterst frusterende
uitwerking op de vereiste klankexpansie.
Anderzijds schrijft de componist juist in
deze liederen vaak een dunne, doorzichtige
partituur en dan kon men opmerken met
welk een vaste hand en gevoel voor sfeer
de Poolse dirigent Paul Klecki thans van
Zwitserse nationaliteit het geheel leidde.
Ook zorgde hij voor een goed sluitende be
geleiding van de beide solisten, de tenor
Richard Lewis, die in het eerste drinklied
de extatische vervoering te veel omboog
naar het tradiotionele opera-pathos, maar
verder goed voldeed, en de Zweedse alt
Kerstin Meyer die een veel genuanceerder
begrip aan de dag legde, al kon zij de leng
te van het laatste lied niet doen vergeten
Zouden er nog wel zangers zijn die een
dergelijke gevoelsinhoud nog met de echte
radeloze en redeloze overtuiging over het
voetlicht kunnen brengen?
De Amerikaanse ambassadeur in Neder
land, de heer Philip Young, heeft donder
dagmiddag in de ambassade in Den Haag
de „Oscar" uitgereikt aan de cineast Bert
Haanstra voor zijn documentaire „Glas".
Door werkzaamheden ivas Haanstra 4 april
van dit jaar verhinderd de uitreiking van
de Oscar in Hollywood bij te wonen en
zijn prijs in ontvangst te nemen. De uit
reiking geschiedde in aanwezigheid van
vertegenwoordigers van het ministerie van
O., K. W., het ministerie van Buitenlandse
Zaken, de Rijksvoorlichtingsdienst en
vooraanstaande figuren uit de Nederlandse
filmwereld.
De cineast en zijn echtgenote namen de
Oscar blij in ontvangst.
(Van onze correspondent in Parijs)
Met René Clair, die eigenlijk René Cho-
mette is geheten, heeft gisteren voor 't eerst
een cineast, die zijn naam uitsluitend aan
zijn films dankt ofschoon hij ook drie
romans publiceerde zijn entree in het
doorluchtige en onsterfelijke genootschap
van de Académie frangaise gemaakt. De
Franse academie, die ruim 300 jaar gele
den door Richelieu werd opgericht, be
staat, zoals bekend, uit 40 leden die be
schouwd worden het neusje van de cultu
rele, staatkundige en zelfs militaire zalm
te vertegenwoordigen. Ofschoon mensen
als Pagnol en Cocteau, die ook tot de le
den behoren, films hebben gemaakt waar
van er zeker geen 13 gaan in het dozijn,
ontlenen zij hun reputatie en hun officiële
onsterfelijkheid toch vooral wel aan hun
romans, toneelstukken, essays en gedich
ten. René Clair daarentegen is voor 100
percent cineast, of juister, hij heeft de eer
van zijn uitverkiezing zeker uitsluitend
aan films als „Le million" (het miljoen),
„Quatorze juillet" (de dag van de 14de
juli), „Porte de lila", „A nous la liberté"
en nog enkele andere van zijn 26 rol
prenten die samen zijn oeuvre vormen, te
danken.
René Clair is zijn carrière niettemin als
journalist begonnen. Na de eerste wereld
oorlog verdiende de toen 20-jarige Chomet-
te 250 franken in de maand op het Parij-
se boulevard-blad „l'lntransigeant". Onder
de beschuldiging zijn reportages aan een
cafétafel te schrijven, werd hij al gauw
door de directeur op straat gezet om ver
volgens zijn geluk als jeune premier in
de toentertijd antieke Parijse filmstudio's
te beproeven. Al gauw verdween hij even
wel van voor naar achter de camera's
om onder zijn pseudoniem René Clair in
1920 zijn eerste film „Paris qui dort" te
kunnen draaien. In zijn 25 daarop volgen
de films is René Clair zo niet geografisch
want hij werkte ook in Hollywood en in
Rome dan toch wel geestelijk Parijs
altijd trouw gebleven en geen cineast die
de Franse „esprit" zo briljant vertolkt
heeft. Het is vooral wel die verdienste ge
weest welke de Académie frangaise heeft
willen belonen en eren door René Clair als
onsterfelijk lid in haar midden op te ne
men.
De avond was geopend met de Symfonie
in Es K.V. 453 van Mozart. Een bescheiden
werkstukje, vergeleken met het gigantische
opus van Mahler. Maar misschien, als een
bescheiden bijdrage tot levensvreugde
dichter bij de bronnen der muziek zoals we
die heden ten dage localiseren. Een vreugde
was het in ieder geval het orkest moeite
loos en met een ijle gratie te horen musice
ren onder Klecki's leiding, in een zeer
doorzichtig en goed afgewogen samenspel.
Sas Bunge
Gisteravond om tien uur is op de
autosnelweg Arnhem-Utrecht ter
hoogte van Renswoude de acteur van
de toneelgroep Theater John de Free
se tengevolge van een verkeersonge
luk op negenendertigjarige leeftijd
om het leven gekomen. Hij laat een
vrouw en twee dochtertjes achter.
Hij was op weg naar huis van een
N.C.R.V.-filmopname met „Theater" in
de buurt van Renswoude, van het spel
„Joe Brown". De heer De Freese wilde
zijn vrouw opbellen om haar op de hoog
te te stellen van een vertraging. Dit kon
gebeuren in de mobilofoonauto van de
Radio-Unie. De heer De Freese moest de
snelweg oversteken om de aan de over
zijde geparkeerde auto te bereiken. Hij
berekende de snelheid van een auto uit
de richting Utrecht verkeerd en de auto
mobilist, afkomstig uit Apeldoorn, kon
hem niet meer ontwijken.
John de Freese was een van onze be
langrijke radio-acteurs. Hij had juist be
sloten zich weer uitsluitend aan hoorspe
len voor de radio te wijden. Hem was
daar een belangrijke positie in uitzicht ge
steld. Hij werd op 3 januari 1921 geboren.
Hij dooi-liep de Amsterdamse Toneel
school. Hij debuteerde bij het Centraal
Toneel onder Laseur en leidde enige tijd
daarna een eigen cabaret. Daarna werkte
hij aan het jeugdtoneel van Rob Geraerdts
mee. Van 1 september 1950 tot 1 septem
ber 1956 was hij verbonden aan de hoor
spelkern van de Nederlandse Radio Unie.
Van 1 september 1956 tot heden was hij
verbonden aan het gezelschap „Theater'
in Arnhem, waarin ook zijn echtgenote
Rita Veth soms meespeelde.
Hij interesseerde zich ook sterk voor
amateurtoneel. Onder meer heeft hij in
Het Gooi een cursus van de NATU geleid
en in 1955 speelde hij in de serie voor
stellingen van Eliot's „Moord in de ka
thedraal" op het plein van de St. Vitus-
kerk te Hilversum de rol van Thomas
Beckett.
In de laatste jaren van zijn leven heeft
hij bij de toneelgroep Theater in Arn
hem gespeeld in: „Het Dagboek van An
ne Frank", „Herr Puntila und sein Knecht
Matti", „Ines de Castro", „De Storm,
„Orpheus daalt af," „De IJsman komt,"
„De geshciedenis van Vasco", „De kleine
Vossen", „Eerst geen Duit en plots een
Daalder" en „Onbezoldigde Moordenaar"
Hij zou zaterdagavond weer zijn rol spe
len in „Een Midzomernachtdroom", dat
in Dijkzicht in Rotterdam over het voet
licht zou worden gebracht.
Op verzoek van de officier van Justitie
te Amsterdam, mr. W. P. Bakhoven zoekt
de politie thans naar de 46-jarige J. Z
uit Amstelveen. De belangstelling van de
justitie voor deze oud-verzetsman houdt
verband met de valse munterij-affaire
waarin vorige week vrijdag zeven arresta
ties in Nederland en Duitsland werden
verricht. Volgens mr. Bakhoven heeft
J. Z. niets te maken met het drukken van
valse francs in de drukkerij in Osnabrück.
De justitie heeft op dezelfde dag, dat de
Amsterdamse stenograaf S. S„ de Griekse
ingenieuj- M. R. en de echtgenote van
de Haarlemse chemigraaf S. O. werden
gearresteerd, huiszoeking gedaan in de
verlaten woning van Z. in Amstelveen
Z. is onvindbaar. Vermoed wordt dat hij
in het buitenland verblijft.
Z. heeft enige jaren een vooraanstaande
rol gespeeld in de vereniging van Ex-po
litieke Gevangenen uit de Bezettingstijd
Kortgeleden had hij als secretaris zitting
in de internationale ereraad van oudver
zetsstrjjders, die een onderzoek zou instel
len naar de gedragingen in oorlogstijd van
de inmiddels afgetreden Westduitse mi
nister voor vluchtelingenzaken, Oberlan
der. In deze affaire werd de naam van
Z. ook in de Westduitse Bondsdag genoemd
in verband met de herkomst van een be
drag van ongeveer vijfduizend Westduitse
marken, dat Z. zou hebben ontvangen.
Mr. Bakhoven onderhoudt contact met
de justitie in Osnabrück, die vorige week
vrijdag in een kleine drukkerij aldaar de
Haarlemse chemigraaf S. O., de Amstel
veense typograaf H„ een Duitse monteur
en een Algerijn heeft betrapt toen zij val
se Franse francs zouden gaan drukken
H. is inmiddels op vrije voeten gesteld. De
overige drie verdachten zitten nog steeds
in Osnabrück vast, evenals in Amsterdam
de stenograaf en de Griekse ingenieur
Er zijn in de afgelopen dagen geen nieu
we arrestaties verricht. In hoeverre de
valse munterij-affaire te maken heeft met
de Algerijnse opstandelingenbeweging
F.L.N. schijnt nog steeds niet duidelijk te
zijn. Mr. Bakhoven wenste daarover thans
nog geen nadere mededelingen te doen
Chr. Geref. Kerker:
Beroepen te Rotterdam-Charlois: J. P.
v. d. Boomgaard te Thesinge.
Baptisten Gemeenten
Beroepen te Haarlem: G. W. Tijman te
Stadskanaal,
Advertentie
Want de o.b.-methode is betel
om de volgende redenen:
o.b. geeft Onmerkbare Bescherming:
o.b. tampons, inwendig gedragen, voelt
men niet, merkt men niet, ziet men niet.
Gemakkelijke toepassing:
Bij o.b. tampons heeft men geen schuif-
koker nodig. Men kan ze meenemen in
het kleinste tasje en na gebruik onge
merkt wegdoen.
Volkomen bewegingsvrijheid:
Niet langer gehinderd door gordel,
zwachtel of spelden, kunt u gewoon
alles blijven doen: sport, fietsen, dan'
sen, uitgaan, baden enz.
Onopvallend:
o.b. tampons kunnen zich nietaftekenen
onder, dunne, nauwsluitende kleding of
badpak.
Absoluut safe:
Men voelt zich overal en onder alle om
standigheden veilig beschermd.
Medisch verantwoord:
Wetenschappelijk onderzoek in Ame
rika en vele Europese landen heeft aan
getoond, dat de o.b. methode aan alle
eisen van de moderne hygiëne voldoet.
ll Het zal ^olb.-mShodl hleU^n-
ertJttervVrwg ^deCure
meer uitvoerige, gei O.b.-tampons.
blanco envelop-
de moderne hygiëne
Per pakje van 10 tampons
voldoende voor maandelijks gebruik.
Normaal f 1.-. Speciaal f 1.25
"Hierlangs uitknippen'
1
Aan Drogerijen Mij., Mijdrecht
Selieve mij te zenden, gratis en franco_
I uw brochure met proefpakjeo.b.tampons
I Naam
Adres
Woonplaats
(Blokletters s.v.p.) 1
Donderdagavond begon, onder directie
van Marinus Adam, het seizoen der
zomerconcerten van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest in de Haarlemse
Concertzaal. Uit het standaardrepertoire
waren drie composities op het program
ma genomen, die de aanslagen op en ver
ketteringen van de romantiek glansrijk
overleven: de Oberon-ouverture van
Weber, liet Pianoconcert van Schumann
en de Zesde Symphonie de Pathétique
van Tsjaikofski. De componisten dezer
werken zijn reeds lang dood en be
graven, maar hun werk blijft leven en er
zijn zelfs geen bijzondere aanleidingen
om ze kunstmatig in het leven te houden.
En zo het in de toekomst al eens nodig
mocht blijken de belangstelling ervoor op
te warmen men kan immers nooit we
ten in welke richting de publieke smaak
op den duur kan evolueren dan zijn
de zomerconcerten, in hun sfeer van rus
tige bezinning, er altijd goed voor om dit
patrimonium onzer muzikale cultuur in
ere te houden.
Adam had de Oberon-ouverture aardig
opgefrist en naar zijn hand gezet en uit
het orkest klonk de karakteristieke hoorn
partij zo fascinerend als men het zich in
het Oberonsprookje maar kan voorstellen.
Als soliste in het Schumann-concert
hoorden wij de uit Hongarije afkomstige,
nu Nederlandse pianiste, Hedy Schneider.
Het mag waar zijn dat uit haar interpre
tatie geen sterke persoonlijkheid sprak,
maar dat neemt niet weg, dat men res
pect kon hebben voor haar technische rea
lisatie, vooral in het zo veeleisende derde
deel. Een enkele misslag kon die goede
indruk niet schaden. Ook vond ik haar
streven om, met het orkest, het midden
deel de vereiste romantische allure te ge
ven hoogst loffelijk.
Adam toonde met de vertolking van de
Pathétique van Tsjaikofski de eerlijke
vrijmoedigheid zich los te durven maken
van het strakke metrum en hij wist ge
daan te krijgen, dat het orkest paraat op
zijn „tempo rubato" reageerde. Ik moest
daarbij meer dan eens aan Mengelbergs
interpretatie denken, alleen niet in het
tragisch-melancholische slotdeel, dat door
de grote Willem met nog meer rustige be
heersing uitgediept werd. Wat uiteraard
een kwestie van persoonlijkheid was, die
misschien ook weer niet klopte met de
opvatting van Tsjaikofski zelf. En omdat
er geen twee volkomen gelijkgestemde in
dividuen bestaan, of bestaan hebben, zal
het wel een eeuwig raadsel blijven, wat
ook weer zijn eigen kracht en bekoring
heeft.
Jos. de Klerk
Advertentie
praktische mantels en jassen.
SMUIIIIIIIffilllI