Virtuoze „Don Pasquale" door de Nederlandse Opera Japanse Senaat keurt het veiligheidsverdrag goed Holland Rotterdams Philharmonisch Orkest met een boeiend programma Danzi-kwintet met muziek van de avant-garde Haagse Plankeniers winnen prijs voor beste opvoering van een Nederlands toneelstuk 5 Het Ned. Danstheater in Bloemendaal A. Voorzanger exposeert werk in „Bloemenheuver' Christa Ruppert soliste bij tweede zomerconcert ENGELS CABARET IN AMSTERDAM De negen muzen Amerikaanse boycot van Japanse goederen? Terreur in Kameroen: zes blanken vermoord MAANDAG 2 0 JUNI 196 0 DONIZETTT'S opera buffa „Don Pasquale" heeft sinds aren een vaste plaats op het repertoire van onze Nederlandse .Opera verworven, wat buiten kijf te danken was aan de nerkwaardige creatie van de titelrol door Guus Hoekman, die leze vertolking voorheen reeds in de Vlaamse Opera tc Ant- verpen tot een briljant succes en tot een evenement van het eizoen had weten te maken. Daarna kwam drie jaar geleden de „Don Pasquale" ook in de programma's van het Holland- Festival terecht, en wel met de fameuze diva van de Scala te Milaan, Eugenia Ratti, als overrompelende vrouwelijke part ner van Guus Hoekman. En nu werd het festival-publiek zaterdag in de hoofdstedelijke Stadsschouwburg andermaal geconfronteerd met de Norina van Eugenia Ratti en de Pas quale van Guus Hoekman.. De twee hoofdfigu ren van het pétillante nuzikale kluchtspel werden bovendien schitterend gesecun- deerd door de tenor Ettore Babini, in de rol van de neef Er nesto, en door Paolo Gorin, in de rol van dokter Malateta, een partij die hij, als op volger van Scipio Co lombo, op verbluffen de wijze vervulde; Uiteraard was het weer de tempera men trijke interpreta tie van Eugenia Ratti, lie een bijzondere glans gaf aan de op voering, al was zij verplicht na de eerste akte, waarin zij een gevaarlijke noot ge nist had, clementie in te laten roepen we gens indispositie. Maar toen moesten naar glansscènes nog aan de beurt komen, en, eerlijk gezegd, er was van indispositie niets meer te merken; Eugenia Ratti bleek de befaamde zangvir- tuoze op volle kracht an daarbij de actrice iie in de gekste situa- ie steeds „d'aplomb" ilijft en als 't ware de hartslag van deze echt-Italiaanse „buffonnerie" aangeeft. De bijzondere waarde van deze hermontering, onder regie van Wolf-Dieter Ludwig, school in het rake, volkomen sluitend samenspel en in het fraaie evenwicht met het lichte, en uiterst doorzichtig gehouden orkest, on der leiding van Arrigo Guarnieri. Ettore Babini toonde de vereiste zang en speel- kwaliteiten te bezitten om het lyrisch ele ment het volle pond te geven. En Guus Hoekman manifesteerde zich weer intens geestig doordacht, als de „reine dwaas" van t buffa-genre. Het on weerstaanbaar grap pig duet van Hoek- nan en Gorni, aan het slot van de voorlaat ste scène, waarin zij 3an elkaar gewaagd bleken in radheid van tong, moest onder stormachtig applaus gebisseerd worden. Van de dienstboden scène was door de regie een knap stukje samenspel gemaakt: als vocaal ensemble met het orkest, heb ik dit leuke fragment echter wel eens pun tiger gehoord. Ten slotte een woord van lof aan Hans van Norden voor zijn decors en kostuums. Toen het doek voor de laatste Voor het eerst in zijn korte bestaan heeft het Nederlands Danstheater zondagavond een uitvoering van enige van zijn nieuw ste balletten gegeven in het Bloemendaal- se Openluchttheater. Helaas was de be langstelling, waarschijnlijk tengevolge van de dreigende regenwolken, miniem: er waren naar schatting ten hoogste een tweehonderd toeschouwers, die zich overi gens zeer gul met hun waardering voor het gebodene toonden. Begonnen werd met het nieuwe ballet Primavera van de artistieke leider van het ensemble. Benjamin Harkarvy op een langs mechanische weg ten gehore ge bracht hoboconcert van Domenico Cima- rosa. Wat David Koning enkele maanden geleden bij de landelijke première tegen dit nieuwe werk te berde bracht: de te ver doorgevoex-de vereenvoudiging in de mise-en-scène van de figuratie, waardoor er „zo goed als niets gebeurt", gold voor deze openlucht-uitvoering nog in ver sterkte mate. Behalve de sierlijke solo van Marianna Hilarides, een idem duet van Milly Gramberg en Charles Czarny en de decoratieve oefeningen van het kleine corps de ballet als achtergrondvulling, valt er weinig over te vermelden. Een handicap was overigens dat bij dit ballet de belichting, door het toen nog vrij ster ke daglicht, in het geheel niet tot. haar recht kwam, hetgeen niet geringe afbreuk deed aan de sfeer van het werk. De tweede première was „Opus 58" van Anna Sokolow (op jazzmuziek met accor deon van Theo Macero), waarvan vooral het eerste deel, „Atomic Breakup", met zijn suggestieve verbeelding van panische angst voor het atoomgevaar boeide. De overige delen blijven onduidelijk in hun expressionistische symboliek en tegelijk aanmerkelijk minder oorspronkelijk wat de gebruikte bewegingstaal betreft. Har- karvy's tweede nieuwe ballet „Septet" op muziek van Saint Saëns bevestigde de eer ste indruk: knap, handig maakwerk, waarvoor zowel bij de academische tech niek als bij de moderne ritmische gymnas tiek leentjebuur gespeeld werd. Vergelij king met de langs overeenkomstige lijnen verlopende „Dessins pour les six" van Ta- ras bleef ook nu ten voordele van laatst genoemd werk uitvallen. Het programma bestond voorts uit en kele oude bekenden, Hans van Manen's dramatische ballet Feestgericht op mu ziek van Luctor Ponse en de befaamde Grand pas de deux uit Don Quichotte van Petipa-Minkus, dat Marianna Hilari des en Jaap Flier wederom alle gelegen heid bood om hun briljante techniek te demonstreren. De nieuwe geluidsinstallatie •an het Openluchttheater voldeed ruim- choots aan alle muzikale eisen. Zelfs aint Saëns' fantasie voor viool en harp ij het ballet Septet kwam tot in de fijn- e pianissimi volkomen tot haar recht. Herman Croescn scène opging werd zijn toneelbeeld van het maanbeschenen bos op een spontaan ap plausje onthaald. Na de doodernstige en tragische noviteit van Badings op woensdag laatstleden, bood deze luchtige compositie van Donnizetti verademing en ontspanning door ontwape nende lach en verbluffende virtuositeit. Jos. de Klerk Zaterdagmiddag heeft de heer H. Voge- lesang i?i de voormalige eetzaal van ge bouw „Bloemenheuvel" in Bloemendaal, in tegeniooordigheid van een kleine schare belangstellenden, waaronder de burge meester van Bloemendaal, dr. D. H. Peere boom-Voller, een tentoonstelling van teke ningen en aquarellen van de heer A. Voor zanger uit Haarlem geopend. De heer Vogelesang wees in zijn ope ningswoord op het scherpe contrast, dat lussen de zonnige natuur buiten en het tentoongestelde werk van de heer Voor zanger bestaat. De heer Voorzanger tracht in zijn werk de beslotenheid van mist en donkerte te vangen. In zijn pogen om dit te bereiken is de schilder dan ook veel meer een dichter, aldus de heer Vogele- sang, die ter illustratie van deze vergelij king het gedicht „Herfst" van J. Bloem voordroeg. Nadat de heer Vogelesang aan het einde van zijn korte inleiding mevrouw Voorzan ger bloemen had aangeboden, konden de aanwezigen de tentoongestelde werken be zichtigen. Op donderdag 23 juni geeft het Noord hollands Philharmonisch Orkest, onder leiding van Marinus Adam in het concert gebouw te Haarlem het tweede zomer concert. De violiste Christa Ruppert is soliste in het Vioolconcert in a gr. t. KV 219 van Mozart. Op het programma staan voorts werken van Bach en Dvorak. De violiste Christa Ruppert werd in 1935 in Frankfurt geboren. Zij studeerde in Hei delberg, bij Ricardo Odnoposoff in Wenen en bij Maxim Jacobson te Londen. In 1956 won zij de eerste prijs van de Internationale Zomcracademie in het Mo- zarteum te Salzburg. „Going madly Dutch (Van onze Amsterdamse redacteur) Met ingang van vrijdag zullen de Engels sprekende toeristen die Amsterdam bezoe ken weer terecht kunnen in een der zalen van Bellevue bij het Leidseplein, waar de Amerikaanse Jill Lardis met haar Play- House International haar tweede seizoen ingaat.„Going Dutch" heette het musical achtige cabaret, dat verleden jaar zo'n succes nad. De nieuwe show is getiteld ..Going madly Dutch" en deze titel wijst erop dat het nieuwe programma nog dwa zer zal zijn dan het eerste. De bezoekers ongetwijfeld zullen er weer vele Nederlanders komen- zullen van een nieuwe service kunnen genieten: het zaaltje is thans uitgerust met een in stallatie die de atmosfeer kunstmatig op peil houdt. Geen weelde overigens, want lachen maakt warm en de ervaring heeft geleerd dat de artisten van Jill Lardis veel laten lachen. De zes medewerkenden zijn ook dit jaar weer van over zee aange voerd: de acteurs John Heawood, Dennis Wood en Ray Warwick en de dames Mau reen Harley, Vivien Grant en Wendy Mc. Clure. Evenals verleden jaar is de muzika le begeleiding in handen van Peter Kok (piano), Dub Dubois(bas) en Jan Blok (gitaar). De teksten zijn van Amerikaan se en Engelse oorsprong, evenals een groot deel van de composities. Jan Blok schreef de melodieën voor een drietal liedjes. Ook dit jaar zal het gezelschap in het najaar weer een aantal voorstellingen geven in Den Haag en Rotterdam. Te Utrecht congresseerden zaterdag afvaardigingen van amateurtoneel vereniging op uitnodiging van de Contactcommissie voor het amateurtoneel; in de eerste plaats om de uitslag te vernemen van de wedstrijd voor de beste opvoering van een Nederlands toneelstuk. De Haagse Plankeniers wonnen met „Het Water" van Ed. Hoorn ik. De persoonlijke prijs voor het beste stuk, dat de jury zag, viel ten deel aan Dimitri Frenkel Frank voor zijn „Odysseus in Iependal". Het grootste gedeelte van de zaterdag middag werd in beslag genomen door twee voordrachten - door de heer Ben van Eysselsteijn, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Toneelschrijvers, en de beer Arend Hauer, landelijk adviseur voor het amateurtoneel - over „De beginnende toneelschrijver en het amateur toneel". Dit geschiedde in aansluiting op het congres van A.I.T.A. in Italië waar de wenselijkheid werd besproken van een beter contact tussen het amateurtoneel en de toneelschrijvers. De uitslag van de wedstrijd is: 1; De Haagse Plankeniers met „Het Water" van Ed Hoornik; 2) Moyses Bosch uit Den Bosch met „Odysseus in Iependal" van Frenkel Frank: 3) De Bende uit Annen (Drente) met „De Bungalow" van Toine van Bergen: 4) J. J. Cremer uit Haar lem met „Woutertje Pieterse" van Henk Bakker; 5) De Nieuwe Spelers uit Oos terbeek met „Het spoor loopt langs de hoeve", A'an Willem Bisehot; 6. „Mutua Amicitia" uit Rotterdam met „Het Huis aan de Haven" van Manuel van Loggem; 7) Kamper Rederijkerskamer met „De Wereld heeft geen Wachtkamer" van Maurit's Dekker: 8; Durf te Spelen uit Den Haag met „De mooiste Carrière van Barbara van Kampen en Hans Keuls; 9) Xhaiia uit Haarlem met „Morjolcin zoekt het Avontuur" van Cees Lau; en 10) Pos- t?.ïe uit Heerenveen met „Mister X slaat toe" van Bruno J. Duyn. De heer Ben van Eysselsteijn meende dat de moeilijkheden rondom amateurto neel en schrijvers niet in de eerste plaats voortkomen uit technische kwesties maar uit de psychologische gesteldheid van bei de partijen. Men beschouwt de auteur als een soort goedhartige idioot, die almaar stukken produceert. Hij, de auieur, er vaart dat hij, wanneer hij niet kan bo gen op bekendheid door werk als pro zaïst, criticus of dichter, slechts een ha chelijke kans maakt. Hij houdt daarenbo- VOOR EEN PUBLIEK van vrijwel uit sluitend twintig- tot dertigjarigen gaf het Danzi-kwintet, het succesvolle ensemble van vijf blazers die zich vooral op de he dendaagse muziek toeleggen, een avond in de kleine zaal van het Concertgebouiv te Amsterdam. Begon nen werd met. „Pen tagram" van Krenek, een aardig gevonden benaming voor een muziek die voortdu rend in korte flitsen lijkt uiteen te spat- ten, te verschieten, en zich dan in punc tueleflarden en streepjesmotieven weer aaneenvoegt lot een min of meer gecoör dineerde vijfpunt. Maar wat is nu eigenlijk- het verschil tussen een dergelijk kunst-en- vliegwerkje en de kiekeboe-achtige schrik geluiden die in de moderne tekenfilm zo suggestief werken? „Zeitmasse für fünf Holzblaser" van Karlheinz Stockhausen is een ver doorge voerd experiment met de tijdmaat, het tempo. Behalve van de gebruikelijke tem po-aanwijzingen maakt de componist ge bruik van vier verschillende „modi" die op de versnelling, respectievelijk vertra ging van de individuele partijen betrek king hebben. Men hoort dus niet één tem po. dat voor alle stemmen geldt, maar elke blazer heeft zijn eigen tempo, er zijn als hel ware vijf lagen boven elkaar; zoals de toelichting zegt: „men heeft de moge lijkheid zich op ccn van dc temponiveaus in te stellen en vandaaruit de andere la gen in diverse beweging aan zich voorbij te laten trekken". Dat lijkt nu 'allemaal heel mooi en dat de fascinatie door het figuurlijke dat aan de muziek in zo sterke mate eigen is, een scheppend talent tot weerklang prikkelt kan men zich voorstel len. Want men kan gerust zeggen dat. sinds de atonaliteit van Schönberg. aan de basis van al deze strevingen de behoefte ligt om door isolatie der componenten de legkaart van geluidstrillingen, duur, inten siteit, timbre, metrische orde, ritmische geleding, harmonisch spanningsveld, door elkaar te gooien en met één der elementen als variabele grootheid het componeren opnieuw te leren. Nieuwe griffels, schone leien. Dat lijkt mooi, maar klinkt het ook mooi? Ik heb al eens eerder op deze plaats gezegd dat ik meen dat door deze, in wezen sinds vijftig jaar levende, ontwikke ling het hele muzikale terrein „in de kern gesplitst" wordt en dat men zich vermoe delijk zal moeten wennen aan de gedachte dat er niet meer één ondeelbare muziek is maar minstens twee, zoals er twee natuur- kundes zijn. een macro- en een micro fysica. Trouwens, er is toch allang jazz en populair naast klassiek, dus waarom dan niet accepteren dat daar nu nog punc tueel bij komt. Over het Kwintet van de jonge Duitser Hans Werner Henze en de „20 Gruppen" voor piccolo, hobo en klarinet van de Zweed Bo Nilsson, voorbeeld van zoge naamde „geleide improvisatie", heb ik vrij onlangs al geschreven naar aanleiding van een uitvoering door het Danzi-kwintet in de serie „experimentele muziek". Deze werken kwamen na de pauze tot uitvoe ring, met tot slot een première: de Anti- phonie voor blaaskwintet en vier elektro nische sporen" van Ton de Leeuw. Een samenwerking dus van synthetische klank, in de Philipsstudio te Eindhoven opgeno men, door vier in de hoeken van de zaal opgestelde luidsprekers ten gehore ge bracht, en de vijf instrumentalisten, op aanzienlijke afstand van elkaar op het podium opgesteld. Immers, de behoefte bestaat om ook in ruimtelijke zin de klank te isoleren en haar aldus in het compo- neerproces te betrekken. In verband met ven alle aandacht gericht op het beroeps toneel, terwijl hij feitelijk nog niet genoeg ervaring uit gespeelde stukken kan putten. Vooral zijn het de jongeren, die hier een tekort tonen. Bij de spelers blijkt dat hoe geringer de prestatie is hoe groter de pedanterie een afschuwelijk dilettantisme. Wan neer straks de televisie de mensen heeft laten zien wat werkelijk goed toneel is zal het amateurtoneel bemerken dat het de zaak serieuzer dient aan te pakken. Aan het dilettantisme zal de televisie voor goed een einde maken. De heer Van Eysselsteijn pleitte voor. het amateurtoneel als laboratorium voor de schrijver, als een soort, van culturele avantgarde. Van de noodzaak ervaring op te doen kan de schrijver in de ama teursector een deugd maken en het ama teurtoneel het studiowerk laten verrich- Na de „voorpremière" kan hij zijn stuk corrigeren aleer hij het aan het beroeps toneel aanbiedt. Arend Hauer zei dat het amateurtoneel op de schrijvers niet inspirerend heeft ge werkt. Hij bepleitte de stichting van een opleidingsinstituut waar men als amateur een toneelvakopleiding kan krijgen. Voorts dient de amateurtoneelvereniging de tijd tussen het spelen van stukken produktief te overbruggen, ter ondersteuning van de toneelvaardigheid van de vereniging: men dient ook het pad te verlaten waarop men als ongeschoolde speler wordt geleid door ongeschoolde regisseurs. Verboden boek De Zuidafrikaanse autoriteiten hebben het nieuwste boek van de Zuidafrikaanse, in Londen wonende auteur Dan Jacobson, „Evidence of Love", verboden. Het boek gaat over de liefde van een blank meisje voor een niet-blanke. Als gevolg van de wet, die in Zuid-Afrika ge mengde huwelijken verbiedt, kunnen zij niet trouwen. Oudheidkundige vondst Een Ameri kaanse expeditie heeft ten noorden van Jeruzalem, nabij Ramallah, restanten van een kanaanietische stad uit de zeventiende eeuw voor Christus ontdekt, zo heeft de directeur van het Jordaanse departement voor oudheden zondag bekendgemaakt. de voortdurend verspringende en rond wandelende elektronische geluiden uit de luidsprekers wordt dit zonder meer duide lijk. Aan de ernst van de maker, aan zijn met huid en haar bij dit experiment be trokken-zijn, behoeft men niet. te twijfelen. Maar is het muziek? Zie boven. Dat de vijf blazers Vester, van Slog- teren, Godri, Pollard, van Woudenberg experts zijn in deze netelige materie, is bekend. Een extra applausje ontving de medewerker voor althobo in „Zeitmasse" van Stockhausen: de bijna zeventigjarige Jaap Stotijn. C om posities van Orthel, Berwald, Janacèk en Lajtha MET SLECHTS EEN CONCERT heeft het Rotterdams Philharmo nisch Orkest een aandeel gekregen in het Holland Festival 1960. Maar deze muziekuitvoering, welke zaterdagavond in de Rotterdamse Schouw burg onder leiding van de dirigent Eduard Flipse werd gegeven, is door drie Nederlandse premières en de vertolking van een Nederlandse com positie van recente datum tot een muzikale manifestatie geworden, die ongetwijfeld een der belangrijkste evenementen van het festival van dit jaar genoemd zal kunnen worden. Naast muziek uit onze tijd was op het programma plaats gegeven aan een in 1845 door de Zweed Franz Berwald ge componeerde „Sinfonie singulière". Veel vreugde heeft de componist van zijn werk niet mogen beleven. Trouwens met vrij wel geen enkele van zijn composities kon hij bij zijn tijdgenoten waardering wek ken. Men vond zijn muziek droog en dor en men miste er scheppingskracht en in spiratie in. Zijn maatschappelijke positie als kunstenaar werd er door het uitblij ven van succes niet beter op. Maar Ber wald had nog andere pijlen op zijn boog. Eerst als leider van een orthopaedisch in stituut en later als een voortreffelijke di recteur van een glasblazerij kon hij zich in welstand handhaven. Langs deze indus triële omweg kwam hij toch weer op het gebied der muziek. Iii.i werd directeur van het Conservatorium te Stockholm en in deze functie overleed hij in 1868 in de ouderdom van tweeënzeventig jaar. Voor de mens van de twintigste eeuw klinkt de sinfonie van Berwald in de ver- trauwde klankentaai der negentiende- eeuwse romantiek, in het bijzonder de taal van Mendelssohn. Of Berwald nu als epi goon van deze componist beschouwd moet worden blijft echter de vraag. Men zou ook kunnen zeggen dat dx Zweed een merkwaardige openheid had voor de ont plooiing van de muziek in de eerste helft van de vorige eeuw, een ontplooiing die merkbaar werd bij Berlioz, Mendelssohn en Schumann en die later ook Brahms, Grieg en andere componisten ging beïn vloeden en mede bepalend werd voor hun stijl. Voor de juiste waardering van Berwalds sinfonie moet men het ontstaanjaar 1845 zeker laten gelden en dan kan men tot bewondering komen voor de toen „mo dern" muzikale gedachten, die door de componist werden geformuleerd, inder daad meesterlijk verwerkt werden, be houdens bij een vlucht in naïeve sequen- zen, en die in een rijke instrumentale kleurverscheidenheid gehuld werden. Ber wald rekende voor zijn spx-ankelend Scher zo en zijn stuwende Finale op een grote orkestrale virtuositeit. Eduard Flipse en zijn actieve jeugdige orkest hebben aan deze vertolkingseis voortreffelijk kunnen voldoen en daar naast door bijzonder expressief spel ook aan de gevoelige lyrische sfeer van de muziek uitdrukking kunnen geven. Berwalds sinfonie volgde op de Sinfo- nia breve No 5 opus 43, „Musica iniziale" genaamd, die Léon Orthel dit jaar in op dracht van de Vereniging tot Instandhou ding van het Rotterdams Philharmonisch Orkest geschreven heeft. Deze sinfonia breve heeft een vorm,''die een variant op de beproefde sonate-vorm is geworden. Feestelijk en plechtig, zoals bedoeld werd door de opdrachtgeefster, is deze muziek: Zij klinkt spontaan en openhartig, zoekt geen problematiek. Maar zij bevat on danks haar opzet als feestmuziek een merkwaardig accent van weemoed, dat als een tx-effend contrast opklinkt. De com ponist, door Eduard Flipse op het toneel geroepen, dankte nadx-ukkelijk voor de waarlijk sublieme uitvoering en voor de langdux-ige gulle bijval, waarmede het auditorium zijn grote waardering uitte. De Tsjechische componist Leos Janacek voltooide in 1926 een Capriccio voor pia no en blaasinstrumenten. Op dit festival concert, ruim dertig jaar na zijn ontstaan, beleefde het werk in Nederland zijn eer ste uitvoering en het getuigde hierbij van de onverzwakte inspiratie van zijn schep per, Janacek, die toen hij dit Capriccio voltooide reeds tweeënzeventig jaar oud was. Het is een vex-rukkelijk werk van een grote pex-soonlijkheid. De combinatie van koper-, fluit- en pianoklanken bezit een bijzondere werking, die door akoesti sche beïnvloeding bij deze uitvoering niet voortdurend gei-ealiseerd kon worden, maar waarbij de betekenis op de gunsti ge ogenblikken voor samenklank overtui gend werd. Cor de Gi-oot speelde de pianopartij die voor de linkerhand geschreven werd, met muzikale spanning en technisch beheerst en de medewerkende blazers van het or kest bleven in hun door Eduard Flipse ge leid spel op een zelfde niveau. Er is eens gezegd: waar het woord niet meer toex-eikend is, begint de muziek. Bij zonder geldt deze uitspx-aak voor de ze vende symfonie van de Hongaax-se compo nist Laszlo Lajtha, geschreven in de ja- x-en 1956 en 1957. In dit werk is de mu ziek niet de draagster van absolute schoonheid, maar het medium, waarin een geschokt kunstenaax-, een geschokt volk uitdrukking kon geven aan zijn uitzichtlo ze smart en eenzaamheid, aan een versla genheid, die het leven tot een raadsel maakt. Er is veel te zeggen over de mu zikale inhoud, de instrumentatie, de bouw en andere eigenschappen van deze sym fonie. Maar bij de aangrijpende werking van deze muziek, die verder gaat dan haar in eerste instantie toegedachte na tionale begrenzing, tx-eden deze objectieve compositie-factox-en terug en zij geven plaats aan de ontroering, die de muziek in het hai-t van de luisterende mens op wekt. Eduard Flipse bracht het Rotterdams Philharmonisch Orkest tot een magistrale uitvoering van de symfonie, een vertol king. die als een onvex-getelijke gebeurte nis van het Holland Festival van dit jaar in herinnering bewaard zal blijven. V. Zwaanswijk TOKIO (Reuter) In een zitting van de Japanse senaat, die alleen door leden der liberale democratische partij is bijge woond, zijn vanmorgen de wetten inzake het tussen Japan en de Verenigde Sta ten gesloten veiligheidsverdrag goedge keurd. Hiermede heeft het parlement thans alle voor het verdrag noodzakelijke procedures voltooid. De oppositie tegen dit verdrag heeft de vorige week aanldiding gegeven tot tal van onlusten, waarbij bloed heeft gevloeid, en culmineerde ten slotte in het intrekken van de uitnodi ging aan Eisenhower voor een bezoek aan Japan. De socialistische leden van de Senaat, die tegen het vex-di-ag zijn. oi"ganiseerden een kleine demonstratie binnen het paxTe- mentsgebouw, toen zij vernamen dat de daax-mee samenhangende wetten waren aangenomen. Zij schreeuwden en sloegen met de vuist op de deux-en van de Se naatszaal. Premier Kisji en andere leden van het kabinet vei'lieten het parlementsgebouw via zij-uitgangen. De socialisten waren voornemens geweest te trachten de aan neming der wetten te verhinderen, doch op de ochtendzitting van de Senaat wax-en zij niet bedacht geweest. De socialisten zullen bij de voorzitter van de Senaat een WASHINGTON (Reulex-) Een grote Amex-ikaanse winkelorganisatie zegt de bestelling van alle Japanse goedex-en af wegens de Japanse „belediging" aan het adres van px-esident Eisenhower. Deze be stellingen belopen een bedrag van onge veer een miljoen gulden. Een directeur van een Amerikaans postorderbedrijf zei dat deze maatregel als een sneeuwbal kan werken. Verscheidene Congresleden heb ben krachtige aanvallen gedaan op Japan en maatreelen tegen dit land bepleit. Een Democratische Afgevaardigde stelde voor Japanse goederen te boycotten uit protest tegen de anti-Amerikaanse relletjes in Tokio. Een democratische senator zei in de Senaat dat de Amerikaanse hulp aan Japan en andex-e landen, die niet actief optreden oixx een einde te maken aan de communistische activiteit, stopgezet moet worden. Een andere Democratische Afge vaardigde oefende critiek uit op de Japan se regering omdat deze de Japanse strijd krachten niet had ingeschakeld. Jaren lang hebben de Verenigde Staten mee geholpen aan de opbouw van een Japanse verdedigingsma^ht van 150.000 man. Waar waren deze troepen toen de Japanse rege ring verklaarde dat zij geen garantie kon geven voor de veiligheid van de px-esident? zo vroeg hij. protest indienen tegen de „eenzijdige goedkeuring" der wetten en eisen, dat de Senaatszitting ongeldig wordt verklaard. De socialistische partij, die aanvankelijk besloten had haar fx-actie van 125 man uit het Huis van Afgevaardigden terug te trek ken uit protest tegen het veiligheidsver drag en het aanblijven van de regering- Kisji, was namelijk van dit besluit tex-ug- gekomen. Intussen hebben de linkse groeperingen, die tegen het veiligheidsverdx-ag hebben geageex-d. vex-klaard dat zij niet zullen rus ten voordat de regering aftreedt en het parlement worclt ontbonden. Het was zondag rustig in Tokio. Alleen een vijftigtal betogers paradeerde voor het Rijksdaggebouw en ongeveer duizend kin- dex-en liepen langs een inderhaast opge- x-icht monumentje voor het meisje dat woensdag bij wanordelijkheden omkwam. DOUALA (UPI) De Volksunie van Kamex-oen, geleid door Felix Moumie, is de afgelopen dagen een terreur-campagne tegen de blanken begonnen. De laatste twee weken zijn zes blanken vermoord en twee winkels van blanken in bi-and gestoken. Alleen deze week al werden in de havenstad Douala vier blanken op stx-aat neergeschoten. Tot nader aankondiging zijn alle hotels en café's gesloten. De winkeliers hebben voor het ovex-gx-ote deel de luiken voor hun ramen laten zakken. Het Eui-opese en Afrikaanse pei-soneel van de busdiensten is in staking gegaan. Het eist dat de regering krachtig tegen de terroristen optreedt en de burgerbe volking afdoende beschei-ming biedt. De geweldpleging beperkt zich niet tot Douala. Vorige week werd in Lomie een Afrikaanse vrouw levend verbrand. Twee kinderen werden in stukken gehakt. Vluchtelingen In twee dagen zijn meer dan zevenhon derd inwonex-s van Zuid Kameroen naar het aangrenzende gelijknamige Britse pro tectoraat gevlucht. De troepen van pre mier Assale Charles drijven de geregel de eenheden van het opstandelingen in zuidelijke x-ichting voor zich uit. De op standelingen worden op hun beurt vooraf gegaan door angstige bewoners. Sinds het begin van de campagne van de Volksunie zijn meer dan vijfduizend mensen naar Brits gebied uitgeweken. In het gebied van Jungo, in de i'epu- bliek Kameroen, worden aanplantingen van bananen en koffie door de terrox-isten vex-nield. De republiek Kamex-oen heeft in januari, na veertig jaar Frans bestuux-, zelfstan digheid verkregen. t

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1960 | | pagina 5