voor
BEMMEL (6)
Tip voor een trip:
Drs. Gros promoveert op proefschrift
„Televisie, parlement, pers en publiek"
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
Vreemde dingen in hef kabouter dorp
rWoe is het ontstaan?A
Contract voor
Olympische televisie
getekend
7
Emigranten
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
Speciale film
De radio geeft donderdag
T elevisiepr ogr amma
Mali-federatie UNO-lid
Houten bal-pen
Reportage over het zoek
raken van kinderen
Fietsend de wereld rond
Dit woord:
ANTENNE
WOENSDAG 2 9 JUNI 196 0
De heer P. Gros wordt gelukgewenst
door de promotor prof. dr. S. J.
Groenman.
Als gastpromótor trad op prof. dr. Sj.
Groenman, hoogleraar in de Sociologie
aan de rijksuniversiteiten van Leiden en
Utrecht. In een der bij het proefschrift
gevoegde stellingen merkt de heer Gros op,
dat het scheppen van een leerstoel in de
reclamewetenschap binnen het studieplan
van Je faculteit der Economische Weten
schappen dient te worden bevorderd.
K.R.O.-regisseur Wim Hart en cineast
Ad Zonneveld hebben met een K.L.M.-
vliegtuig ouders vergezeld, die een bezoek
gingen brengen aan hun kinderen in Ca
nada. Van het leven van deze Nederland
se emigranten werd een filmreportage ge
maakt welke onder de titel „Ik heb een
neef in Canada" wordt uitgezonden in het
K.R.O.-TV-programma van vrijdag 8 juli.
den geënt worden; hij moest iemand zien te vinden
die daarvan verstand had.
Hij haalde juist een zak kunstmest tevoorschijn, toen
Sam Williams om de hoek van de gereedschapsschuur
kwam. Sam zag er keurig uit, in een lichtgrijs kos
tuum, dat geen kreukje vertoonde, en een wit over
hemd en hij was in de beste stemming.
„Ik zal je een handje helpen, Cayce", zei hij en tilde
het ene eind van een zware zak om Cayce te helpen
de zak op de kruiwagen te laden.
„Dank je, Sam. Ik heb je hulp nodig. De boeken
van de plantage zie je, ik geloof dat het een ver
schrikkelijke janboel is. Ik heb zelf wat gespaard. Niet
veel, maar genoeg om een paar weken het werkvolk
te betalen. Daarna...."
Terwijl ze naar huis wandelden, vertelde hij Sam
wat hij had aangetroffen, maar toch was Sam er nog
niet op voorbereidzo'n slordige hoop papieren te zul
len vinden. Hij keek Cayce ontsteld aan, hij deed zijn
jasje uit en hing het netjes over een stoel. „Dat lijkt
me een heel werkje", zei hij, wat Cayce uiterst
zachtjes uitgedrukt leek.
Blanche deed de deur open, keek verbaasd naar Sam
die aan de schrijftafel zat en zei; „Goedemorgen. Sam".
En tot Cayce ging ze verder: „Ik wilde je er even
aan herinneren dat de uitvaart voor de rechter van
middag om drie uur is".
„Is er iets dat ik voor u kan doen, tante Blanche?"
„O nee, dank je", zei ze vaag. „Alle voorbereidselen
zijn getroffen. Wat ben je daar aan het doen, Sam?"
Cayce gaf het antwoord: „Ik heb Sam gevraagd de
aanplantrapporten na te zien en de financiën in orde
te maken. Hij is accountant, weet u".
„O", zei ze. „Ik moet naar Tampa. Dodie zei dat
ze me erheen wilde rijden. Roddy is een uur geleden
weggegaan. Maar hij zou op tijd terug zijn voor de
uitvaartdienst. Zorg dat je om drie uur klaar bent,
CayceDaar is Dodie met de auto".
Hij hoorde de auto in de oprijlaan stoppen. Hij zei:
„Bij de lunch zie ik je wel Sam", en verliet achter
Blanche de kamer. Ze droeg weer een eenvoudig zwar
te japon, die haar er zo heel anders deed uitzien:
jonger, vitaler en energieker.
Dodie had ook een japonnetje aan, in plaats van
zoals gewoonlijk een blauwe spijkerbroek of korte
broek. Ze zei: „Goedemorgen" en glimlachte beleefd
maar op een afstand. Haar ogen waren zo blauw als
de hemel, maar er lagen blauwe schaduwen onder.
„Ik heb vanmorgen John opgebeld, Cayce, maar ik
kreeg geen antwoord".
„Is er iets mis?" vroeg Blanche, terwijl ze op de
voorbank naast Dodie plaats nam. „Je hebt gister
avond tweemaal over John getelefoneerd".
Hij wilde Blanche niet nodeloos ongerust maken. Bo
vendien was er eigenlijk geen reden om ongerust te
zijn. Hij zei: „We wilden John iets vragen en konden
Als de Betuwe in bloei staat is de weg tussen Arnhem en Nijmegen vaak over
belast. Volkomen terecht, want de witte pracht waarmee dit land dan pronkt
is uniek. Maar wist u dat de Betuwe ook in de andere seizoenen veel te bieden
heeft? Maakt u zich van de zomer eens los van de grote weg die door deze
streek leidt en zoek Bemmel op. Bemmel is een kostelijk plaatsje, waar u voor
al de vele ppnypaardj.es zullen opvallen. De inwoners zullen u graag vertellen
dat Bemmel wel het centrum van de ponyfok is. De kleine paardjes lenen zich
uitstekend voor allerlei diensten in de boomgaarden; ze gaan zelfs onder de
laagste takken. Als uitgangspunt voor zwerf- en wandeltochten is Bemmel
ideaal. Wandel bijv. langs de Waal en bereik het altijd boeiende punt waar Rijn
en Waal afscheid van elkaar nemen!
28. Palmer stond op het punt om te
vertellen, waar hij zijn miljoenen had ver
borgen, toen Panda en de lijfwacht kwa
men aansnellen. „Handen omhoog!" riep
Jut, „en zet die miljonair netjes neer!"
Terwijl Jut de moeilijke jongens onder
schot hield, stapte Panda op Palmer af,
om hem. te bevrijden. „Hebben jullie mijn
hoed gevonden?" was hel eerste, wal de
miljonair vroeg. „Ja, hier is hij", ant
woordde Panda, „maar laat ik eerst even
uw boeien los maken". „Nee! Eerst mijn
hoed terug!" riep Palmer. „Zet hem op
mijn hoofd! Vlug!" Verbaasd voldeed Pan
da. aan dit verzoek en sneed toen de boei
en los. „U bent wel heel erg aan die
hoed gehecht," zei hij, „waarom, eigenlijk?"
Omdatbegon Palmer. Toen klemde
hij zijn lippen opeen, alsof hij zich bijna
versproken had. „Dat vertel ik niet," zei
hij nijdig, „dat zijn jouw zaken niet".
„Van zaken gesproken..." zei Jut, zich
naar hen omkerend, „neem even mijn ge
weer over, Panda en houd die boeven on
der schot, terwijl ik eventjes een zaken-
gesprek met hem heb. Er moet zo lang
zamerhand eens wat betaald worden".
r
v
38)
En die moesten allemaal zuiver persoonlijk zijn en
dacht hij opnieuw verschrikkelijk dringend. Er
was werkelijk zelfs voor de wildste verbeelding, geen
edelmoedig, geen onbaatzuchtig motief voor een moord
te bedenken.
Hij voelde zich nu wat beter een beetje beschaamd,
maar beter. Alsof hij een donkere, kruipende vijand
achter zich had gelaten, zo opgewekt liep hij nu weer
naar huis. Toen hij onder de pijnbomen van de laan
vandaan kwam, zag hij dat de wolken weer de gehele
hemel bedekt hadden, zodat de plek met de heldere
sterren verdwenen was. Er brandde echter licht in het
huis, zijn thuis Dodie's thuis mettertijd, hoopte hij
mettertijd....
Hij was verliefd op zijn vrouw! Dat was de eer
lijke waarheid. Alleen was ze niet werkelijk zijn
vrouw nog niet
Hij ging het huis binnen; het licht van de hal viel
in de huiskamer, op het bekende verschoten chintz en
de oude rozenhouten piano. Op de tafel in de hal stond
altijd een enorme vaas bloemen; deze avond waren
het grote takken blauwe regen, zoetgeurende blauwe
regen. Er was niemand meer op; zachtjes ging hij
naar boven.
De ochtend was helder; de zon boorde haar gouden
stralen door de toppen der bomen en straalde de blau
wige mist van de nacht weg. Het meer was glad en
vredig, even aangestipt met roze en goud. De bloemen
vlakbij waren rood en diep-roze.
Het leek een wonder dat een land met zo sappig
groen en zulke uitbundige kleuren uit de duisternis
van de nacht tevoorschijn kon komen. Het was alsof
de wildernis zich overdag onderwierp aan de mens
en aan alle menselijke arbeid, maar in de nacht haar
rechten hernam.
Cayce was al buiten voordat iemand op was, om het
werk voor die dag te regelen. Er was altijd die harde,
vaste regelmaat: ploegen eggen, mesten, sproeien en
bespuiten. Hij wilde dat hij op drie plaatsen tegelijk
kon zijn. Nadat hij de twee plantage-arbeiders zijn
instructies had gegeven, ging hij zelf aan het werk
bij de verwaarloosde jonge boompjes; van wat hij nu
al van de boomgaarden had gezien, wist hij dat er
veel bomen vervangen zouden moeten worden.
De zuidelijke boomgaard besloeg het grootste op
pervlak en was tevens het oudste stuk van Blan-
chaard. Er werd in die tijd 'n sinaasappelsoort ge
kweekt, waarvan de boom hoog en dicht groeide, wat
het plukken moeilijk maakte. Ook de gehele verzor
ging der bomen was lastiger. De laatste jaren waren
er bomen gekweekt die veel kleiner waren, gemakke
lijker om te plukken, gemakkelijker te verzorgen en
die toch zware vruchten droegen.
Sommige bomen van de zuidelijke boomgaard kon-
„Gesucht, wird- Mörder X" was de titel
van een speciaal voor de televisie vervaar
digde speelfilm, die de NTS dinsdag pre
senteerde. Inderdaad vertoonde deze film
een opmerkelijk verschil in ..volgbaarheid"
met gewone films, die door de T.V. werden
gebruikt. De teksten waren veel duide
lijker en de beelden bleken kennelijk af
gestemd op het kleine scherm. Het verhaal
was boeiend voor liefhebbers van het gen
re, dat door de titel duidelijk genoeg werd
gekenmerkt. Vooraf ging een filmpje van
J. M. Hartogh „Venster op. Europa", dat
een beeld van de invloed der T.V. heette
te zijn, doch waarvan de inhoud en vorm
geving te licht en te weinig diepgaand
waren om deze aankondiging waar te
maken.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00 24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 3.00
Nieuws. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgen
dienst. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewijde
muziek. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.25 Wij van het land. praatje. 12.35 Land- en
tuinb.meded. 12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws.
13.15 Zonnewijzer. 13.50 Lichte muz. NCRV: 14.00
Bondsdag van de Bond v. Chr. Geref. Vrouwen
verenigingen. 14.45 Gram. 15.00 Gram. 15.35 Vo
caal ens. cn solist. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.20
Viool en piano 16.45 Gram. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Gram, 17.40 Beursber. 17.45 Streekuitz. 13.00
Lichte muz. 18.15 Gram. 18.25 Mannenkoor. 18.50
Sociaal perspectief, lezing. 19.00 Nieuws en weer
bericht. 19.10 Lichte muz. 19.30 Radiokrant. 19.50
Pol. lezing. 20.00 Gevar. progr. 21.15 Gram. 21.30
Lichte muz. 22.00 Periodiekenparade. 22.10 Gram.
22.30 Nieuws en S.O.S.-berichten. 22.40 Gram. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Orgelconc. 23.25 Platen-
nieuws. 23.55—24,00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 G.vmn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Tussen de wal en het
schip, praatje. 11.15 Viool en piano. 11.35 Gram.
11.45 Zwarte mensen in Dakar, lezing. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Lichte
muz. 12.54 Marsmuz. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded.
ot gram. 13.20 Dansmuziek. 13.55 Beursber. 14.00
Zangrecital. 14.30 Voordr. 15.00 Kamermuz. 15.30
Voordr. 15.45 Gram. en rep. Tour de France. 17.00
Vcoi' dc jeugd. 17.30 Gram. 17.50 Regeringsuitz.:
Politieke bewustwording in .de afdeling Geelvink
baai van Noord Nleuw-Guinea, dooi- drs. H. Veld
kamp. resident in Nederl. Nieuw-Guinea. 18.00
Nieuws. 18.15 Tour de France. 18.25 lachte muz.
13.45 Journ. 19.00 Lichte muz. 19.30 Pianorecital.
19.45 Gesproken brief. 19.50 Report. Wimbledon.
29.00 Nieuws. 20.05 Radio-filharm.ork. en solist.
(20.45—21.15 Act. en rep.). 21.55 Hammondorgel en
viool. 22.20 Tour de France. 22.30 Nieuws, beurs
ber. en S.O.S.-ber. 22.45 Gram. 23.10 Dagboek van
eon grootvader, hoorspel. 23.40 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram.
12.52 Koersen. 13.00 Nieuws cn weerbericht. 13.15
Gram. 14.00 Gram. 14.20 Pianoconc. 14.40 Gram.
15.00 Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Franse les. (Tus
sen 16.00 en 17.00 Tour de France). 16.21 Kamer-
ork. 16.40 Gram. 17.00 Nieuws. 17.15 Voor de kin-
deren. 18.15 Gram. 18.20 Voor de soldaten. 18.45
Tour de France. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00
Hoorsp. 21.15 Liederen. 21.30 Orkeslconcert. 22.00
Nieuws. 22,15 Israëlitische uitz, 22.45 Gram. 22.55
—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de jeugd. NTS: 17.30—17.40
Intern, jeugdjourn. 20.00 Journ. en weeroverzicht.
20.20 Toespraak staatssecretaris. AVRO: 20.30
Sportpanorama. 21.05 Act. 21.20 Doe. filmverslag.
21.45 Gevar. progr. NTS: Eventueel filmverslag
Ronde van Frankrijk.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20
Der Wildschütz, opera. 22.30 Dagsluiting. NTS:
Eventueel filmverslag Ronde van Frankrijk.
NEW YORK (UPI) De pas onaflnnke-
lijk geworden Afrikaanse Mali-federatie is
met algemene stemmen als 85ste lid opge
nomen in de UNO. Het lidmaatschap van
de republiek was, overeenkomstig de pro
cedure, door de Veiligheidsraad aanbe
volen.
Vanavond zal de UNO zich beraden over
het lidmaatschap voor Madagascar.
Als logisch gevolg van de tien jaar ge
leden ter hand genomen produktie van
potloden zijn de Bruynzeel fabrieken, zo
werd op een vandaag in Zaandam gehou
den persconferentie medegedeeld, ook met
de fabricage van houten „balpennen" be
gonnen. De ontwikkeling van deze houten
„balpen" heeft enkele jaren gevergd,
waarbij gebruik gemaakt werd van de
bij de potlodenfabricage opgedane erva
ring. Zeer vele machines hebben daartoe
een intensieve .verandering moeten onder
gaan. Aan de Nederlandse markt, waar
op het jaarlijkse verbruik op enige miljoe
nen stuks wordt geschat, zal allereerst
aandacht worden besteed. Daarna zullen
exportpogingen worden ondernomen.
4849. Die arme Ponkohij had het toch zo goed bedoeld! Nu wist hij van
schaamte haast niet, waar hij blijven moest. Iedereen in het kabouterdorp keek hem
boos en verwijtend na.
En toch was hij eerst zo blij geweest, toen hij die tube vol verf had gevonden. Hoe
had hij ook kunnen denken, dat het zo tegen zou vallen met die zwarte kleur!
Nee, Ponko had het niet plezierig. Als hij naar zijn werk ging, kon hij niet 'n gezellig
praatje maken met z'n makkers, want die keken hem boos aan. En 's nachts kon
Ponko haast niet in slaap komen.
hem niet vinden". Hij keek naar Dodie: „Ik zal er
heen gaan. Tob er maar niet over".
Toen ze vertrokken waren, liep hij over het gras
veld naar het pad, dat door de oostelijke boomgaard
liep.
Het begon erg warm te worden. Er was niet alleen
maar een buitje nodig, maar een flinke stortbui. Cayce
wist nu dat de bruine plekken op wat eens een sma
ragdgroen grasveld was geweest, veroorzaakt waren
door de droogte van het seizoen. Meestal viel er in
Florida meer dan genoeg regen en bovendien waren
er over het gehele land diepe gootjes gegraven, waar
in altijd nog water stond.
En dan was er nog het natte jaargetijde, wanneer
dag in dag uit hevige regens het land doordrenkten.
Water was nooit een probleem in Florida, maar dit
was een bijzonder droog seizoen geweest. Al die don
kere, verborgen gootjes moesten dringend weer ge
vuld worden.
Hij liep de boomgaard uit. Het licht in Johns huisje
brandde nog steeds; het zag er zwak en ziekelijk
uit door de tegenstelling met het glinsterende, vonken
schietende meer. Johns auto stond er nog altijd. Hij
liep naar de aanlegplaats; Johns bootje lag er nog.
Maar John was niet in het huisje, hij was nergens
in de buurt en niets in het huisje was veranderd. Het
lege glas stond nog op de keukentafel. Het eindje van
Dodie's sigaret met een beetje rood eraan van haar
lippenstift, lag nog op het asbakje, er lagen dode in
secten, een heel legertje, op de tafel onder de lamp.
Maar John was er niet en klaarblijkelijk was hij er
ook niet geweest. Cayce overlegde een ogenblik wat
te doen. Toen ging hij naar de telefoon en draaide
het nummer van de sheriff. De sheriff luisterde aan
dachtig.
„Je zegt dat hij er gisteravond niet was?", vroeg hij.
„Nee. maar er is wel iemand geweest. Hij reed net
weg toen wij kwamen. Dodie dacht dat het Zack was"
Het was een hele tijd stil. Toen zei Luke: „Blijf
daar, wil je? Raak niets aan. Ik ben in een paar
minuten bij je".
Toen hij de telefoon had neergelegd had Cayce het
nogal wonderlijke gevoel dat hij zich had afgesneden
van de lichte, zonovergoten wereld die zich aan de
andere kant van de dichte begroeiing om Johns huisje
bevond. Omdat het licht er vreemd, ziekelijk uitzag en
hij die hoopjes insecten naar vond, die in de afgelopen
nacht hun korte leventje hadden beëindigd rondom
die brandende lamp, draaide hij de knop van de lamp
om, zodat het licht uitging. Maar toen verzonk on
middellijk de veranda in zo'n trieste, groene donkerte,
dat hij het licht weer aandraaide en naar de kleine
aanlegplaats wandelde.
(Wordt vervolgd)
Tussen het Olympisch Comité te Rome,
Eurovisie en Intervisie is het contract ge
tekend, dat de televisie-instituten recht
geeft op in totaal zestig uur directe repor
tage van de komende Olympische Spelen.
Sir Ian Jacob, president van de Europese
Radio-Unie, tekende voor- Eurovisie, Giulio
Andreotti, de Italiaanse minister van De
fensie en president van het Olympisch Or
ganiserend Comité en Giulio Onesti, pre
sident van de Olympische Commissie te
kenden namens deze organiserende com
missie en de Albanees Kito Petro tekende
voor de communistische organisatie Inter
visie.
De partijen zouden het uiteindelijk eens
zijn geworden over een bedrag van onge
veer tweeëneenhalf miljoen gulden, dat
door de televisie-instituten aan het Olym
pisch Comité betaald zal worden. In totaal
zullen zestien westelijke en vier commu
nistische landen van dit contract profijt
trékken.
Liesje van der Biezen, die gisteren op het
landgoed Pijnenburg te Soestdijk werd
teruggevonden, nadat zij zestien uur lang
spoorloos bleef, was vanochtend in dit uit
gestrekte bos met haar ouders, broertjes en
zusjes. Maar nu onder het oog van de tele
visiecamera's, die aan de kijkers (zo mo
gelijk vanavond nog in het journaal) zullen
laten zien in hoe korte tijd een kind zoek
kan raken. Zij zullen ook aantonen, dat
men dan niet een ongeorganiseerde, door
paniek ingegeven speuractie op touw moet
zetten: speurhonden zouden dan later falen.
De tweejarige Liesje wandelde weer in
haar eentje tussen de dennenbomen onbe
wust van het spel, dat rondom haar ge
speeld werd onder leiding van de televisie
commentator Gerritse. De militairen die
gisteren hun zoekactie met zoveel succes
bekroond zagen, waren ook aanwezig en
werkten eveneens mee aan de reconstructie
van het vinden van het zoekgeraakte
meisje. Hoofdinspecteur Backer uit Baarn
zal de kijkers vertellen wat men wel en
niet moet doen in een dergelijk geval.
LONDEN (UPI) Vandaag zijn in het
Londense Hyde Park drie jongelui, een
Amerikaan en twee Britten, op de fiets
gestapt voor een tocht om de wereld. Zij
rekenen er vier jaar over te doen. Van
Engeland steken zij over naar België en
dan gaat het via Nederland, West-Duits-
land, Zwitserland, Italië, Joegoslavië, Grie
kenland en Turkije verder naar het Nabije
Oosten en vervolgens naar India, Birma,
Malakka, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-
Amerika en Canada.
Zij hebben nu ruim zesduizend gulden
bij elkaar. Het initiatief voor de tocht is
uitgegaan van de 21-jarige Keith Fitchett,
die per advertentie jongelui „met een on
afhankelijke geest" uitnodigde met hem
mee te gaan. De 22-jarige Amerikaan Carl
Boyer en de 25-jarige Brit Mark Follett
meldden zich. Follett zei, dat zij de we
reld willen bewijzen, dat ondernemings
geest niet iets is uit het verleden zoals
sommige politici soms zeggen.
Het woord antenna komt al in het
klassieke Latijn voor. Men verstond er
een r a onder, een zeilspriet. Letterlijk
betekent het woord, het omhoog ge-
hesene. Ook in de betekenis: voelspriet
op de kop van een insect komt het
woord al voor, lang voordat van radio
en televisie sprake was.
Ons moderne woord antenne, waar-
ander wij dus verstaan het samenstel
van draden, palen en masten waarmee
•adiogolven worden opgevangen, is uit
iet Italiaans overgenomen: uit Italië
stamt, zoals bekend is, de draadloze
telegrafie door de uitvinding van Mar-
:oni.
der omroeporganisaties vrijelijk kunnen
kennisnemen van de opvattingen, die dooi
de concurrerende verenigingen worden uit
gedragen: „En juist bij verzuilde organi
saties is de geslotenheid een kenmerk,
welke geslotenheid de controle op de leden
en de invloed daarop versterkt".
De heer Gros constateert voorts, dat or
ganisatorisch in de Nederlandse omroep
wereld niet de ideële doelstellingen van de
verenigingen primair gelden. De kracht
van het organisatorische verband blijkt
volgens hem te prevaleren. „Aangezien
verschillende omroepverenigingen nauw
gelieerd zijn met politieke partijen, gaat
van de organisaties van het omroepbestel
een krachtige invloed uit op de politieke
benadering van de omroepvraagstukken,
zowel op het terrein van de radio als op
dat van de televisie", aldus de heer Gros.
„Zolang een aantal partijen zozeer in hun
belangen gekoppeld is aan de omroeporga
nisaties, is het niet aan te nemen, dat
aan het Nederlandse omroepbestel een
wezenlijk andere basis wordt gegeven dan
de huidige: vrije organisaties voorgeko
men uit het maatschappelijk leven".
De ontvangstkring bepaalt zijn keus niet
naar omroepvereniging, maar naar pro
gramma, aldus de heer Gros. De waarde
ring is gebaseerd op presentatie en in
houd. Een grotere coördinatie en het
overhevelen van de verzorging van niet
gerichte programma's naar de N.T.S.,
acht de heer Gros gewenst, omdat zulks
tot grotere efficiency zal kunnen leiden en
tot een doelmatiger gebruik van het be
schikbare potentieel. Het resultaat hiervan
is volgens hem: betere kwaliteit van de
programma's, „hetgeen ten slotte het uit
eindelijke doel van een televisiebedrijf be
hoort te zijn".
In een slotbeschouwing merkt de heer
Gros ten slotte onder meer op, dat het
omroepbestel in zijn televisieuitzendingen
aan de verwachtingen van het overgrote
merendeel van het publiek heeft voldaan.
„De programma's hebben een hoge graad
van waardering ondervonden, zoals is
vastgesteld in de incidentele onderzoekin
gen. Naast de wens tot verbetering van
bepaalde programmacategorieën staat de
grote waardering voor vele ontspannings
programma's, reportages, de televisie
nieuwsvoorziening en de dramatische pro-
dukties. Deze waardering loopt weinig uit
een bij de verschillende kerkelijke groe
peringen", aldus de heer Gros.
„In Hilversum leeft sterk de vrees dat door het afstoten van bepaalde taken, de
omroeporganisatie aan kracht en betekenis zal verliezen. Iedere poging, om aan de
televisie-ontwikkeling "in Nederland een andere richting te geven wordt door de
omroeporganisaties gevoeld als een principiële aanslag op het bestel. Ook wanneer
pogingen daartoe steunen op de sympathie van de kijkers en de leden-abonnees van
de omroepverenigingen". Dit merkt de heer P. Gros uit Den Haag op in zijn proef
schrift „Televisie, Parlement, Pers en Publiek", waarop hij dinsdag aan de Gemeente-
Universiteit van Amsterdam is gepromoveerd tot doctor in de Letteren en Wijsbe
geerte. De heer Gros, die onder andere medewerker is van de Onafhankelijke Televisie
Exploitatie Maatschappij (O.T.E.M.), behandelt in zijn poefschrift, na de plaats van de
televisie als communicatiemiddel te hebben bepaald en na een uiteenzetting over het
tegenwoordige omroepbestel in de zuilenmaatschappij, de vraag hoe Nederland in het
samenspel van parlement, pers en publiek op het fenomeen televisie heeft gereageerd.
In het hoofdstuk „Pers en openbare me
ning over televisie" stelt de heer Gros
vast, dat het onjuist is te spreken van
d e openbare mening. Er hebben zich vol
gens hem verscheidene meningen ge
vormd. „Voorzover de pers die meningen
weergeeft maar heeft zij ze niet op
gewekt? kan men zeggen dat de Ne
derlandse televisie in de pers een criti-
sche houding tegenover zich heeft gevon
den, vooral bij de persorganen, die zich
voorstander hebben getoond van een na
tionaal omroepbestel", zo meent de heer
Gros.
Hij stelt vast, dat de discussie in de
organen der publieke meningsvorming
niet blijk heeft gegeven van grote erken
telijkheid jegens de omroepen. Een kij
kersmening over het vraagstuk der com
merciële televisie slaat volgens de jonge
doctor uit naar de zijde van de onafhan
kelijke televisie, los van de Hilversumse
omroepen, met voorkeur voor het Britse
systeem, dat een stimulans wordt geacht
voor betere televisie, met een uitbreiding
van het aantal wekelijkse zenduren.
De heer Gros vraagt zich in zijn proef
schrift ook af in hoeverre het Nederland
se radiobestel een typisch voorbeeld is van
wat men pleegt te noemen de verzuiling.
Wat betreft de functies die men aan de
maatschappelijke zuilen toekent, merkt
hij op dat geen dier functies in opvallende
mate is terug te vinden in het radiobestel.
Eerder is de conclusie gewettigd, zo merkt
de heer Gros op, dat door de openheid van
het massacommunicatiemiddel de verzui
ling in het Nederlandse maatschappelijke
leven wordt doorbroken, omdat de leden
