E3
Japans - Amerikaanse liefdesaffaire
door emotionele
crisis
School-
pantalons
Pohlmann boekt winstpunt in
het proces-Nitribitt
NAAIMACHINES
2 I
II.75
Enorme wederzijdse belangen zullen
dit vreemde huwelijk tussen
Oost en West moeten redden
Van dag tot dag
Ernstige fout
„Baby, baby, yoü
gotta love me"
(V>r
raatótoei
WERELDNIEUWS
3
J
Nieuwe Mau Mau-eclcn
verontrusten Kenya
elke woensdag J
jongensmarkt 1
7S
Volgende week dinsdag wordt het vonnis gewezen
Berekening
Wensdromen
Verkoeling
Op de
r
DINSDAG 5 JULI 1960
Een verslaggever van De Volkskrant is
zondagmiddag door twee vertegenwoordi
gers van de Amsterdamse onderwereld ge
molesteerd omdat hij zich naar hun be
wering tegenover hen zou hebben uitgege
ven als rechercheur van politie, teneinde
op die manier inlichtingen te krijgen over
een aanslag op een prostituee. Daarna be
leefde het publiek, dat van deze mishan
deling getuige was, het zonderlinge
schouwspel, dat niet het gewelddadige
tweetal, maar alleen hun slachtoffer werd
ingerekend door een politieagent, en naar
het bureau Warmoesstraat „gesleurd",
alsof hij een gevaarlijke misdadiger ware.
Twee getuigen, collega's-journalisten van
de „verdachte", werd de toegang tot het
politiebureau en het afleggen van een ver
klaring geweigerd.
Dit is, dunkt ons, de omgekeerde we
reld. In het midden latend of de journa
list in kwestie bij het benaderen van het
tweetal al of niet buiten zijn boekje ge
gaan is (hetgeen een onderzoek zal moe
ten uitwijzen), heeft de desbetreffende po
litieman hier een evident geval van mis
handeling genegeerd, zodat de schuldigen
bekende figuren uit het milieu van de
walletjes niet slechts vrijuit konden
gaan, maar bovendien triomfantelijk kon
den poseren als de beledigde onschuld, het
geen, vooral gezien in het licht van de
hardnekkige strijd der Amsterdamse poli
tie tegen dit milieu toch wel een zeer
vreemde figuur is.
Hoe kwam de agent in kwestie tot zijn
zonderlinge handelwijze Rancune, hetzij
tegen de pers in het algemeen of tegen
deze journalist in het bijzonder? Het heeft
er, gezien zijn uitlatingen tegenover de ar
restant in het politiebureau, alle schijn
van. „Ik loer al twee weken op je," zou
hij de verslaggever hebben toegevoegd, en
„nou zal ik eens een vuil stukkie over jou
schrijven in mijn proces-vérbaai!" Maar
wat ook zijn drijfveer geweest is, vast
staat dat deze man een ernstige fout ge
maakt heeft, waarvoor hij ter verantwoor
ding geroepen, en zo nodig gestraft dient
te worden, evenals eventueel 's mans col
lega, die de beide andere journalisten
min of meer met geweld uit het politie
bureau verwijderd zou hebben.
Was dit een incidenteel geval, dan zou
de zaak hiermee voor ons afgedaan kun
nen zijn. Maar zij is dat niet. Blijkens
onze informaties is de verslaggever in het
politiebureau enkele uren vastgehouden
en dit kan formaliter alleen geschied zijn
met medeweten en instemming van de di
recte chef of chefs van de verbaliserende
agent. Als blijken zou dat deze arrestatie
van een mishandelde en diens vasthouden
ten politieburele inderdaad gebeurd en ge-
sanctionneerd zijn zoals hier beschreven,
dan geeft dit alles blijk van een wel zeer
bedenkelijke geest in althans een deel van
het Amsterdamse politiekorps: een geest
die zou impliceren dat burgers niet meer
onder alle omstandigheden kunnen ver
trouwen op de bescherming van hun vei
ligheid, die de primaire taak van het po
litieapparaat vormt. Een diepgaand onder
zoek naar deze onverkwikkelijke affaire,
en openbaarmaking van alle feiten die
daarbij aan het licht zullen komen, is
daarom een zaak van algemeen belang.
NAIROBI (Reuter) Bij de anderhalf
miljoen sterke Kikocjoestam in Kenya is
men weer begonnen met eedafleggingen
zoals de Mau Mau dat vroeger deed, zo
wordt in officiële kring te Nairobi mee
gedeeld. Voormalige geïnterneerden spe
len daarbij een leidende rol.
De leiders van de andere stammen zien
dit met lede ogen. Zij vrezen, dat de kans
van Kenya op onafhankelijkheid er klei
ner door wordt. Ook de blanke bewoners
van Kenya vervult deze ontwikkeling met
zorg. Zij wijzen er op dat met de eedaf
nemingen begonnen is na de opheffing in
januari van de noodtoestand die zeven
jaar had geduurd. Een groot aantal geïn
terneerden kreeg toen de vrijheid.
Geen woedende revolutie, maar een
goed. geregisseerd, massaspel: De
deelnemers trekken ordelijk over de
Ginza-boutcvard naar het station.
Advertentie
l
ijzersterke kamgaren 60/40
modern model
voor de speciaal
verlaagde J.M. prijs
8 jaar
12 jaar
16 Jaar
0J5
(kleine stijging per moot)
(Van onze correspondent in Bonn)
In het proces legen de 38-jarige verte
genwoordiger Heinz Pohlmann, verdacht
van moord op 29 oktober 1957 op de 24-ja-
rige prostituee Rosemarie Nitribitt, hebben
en de officier van justitie en de Frank-
fortse politie gisteren nederlagen moeten
incasseren. Desondanks durven waarne
mers nog altijd geen peil te trekken op het
vonnis dat volgende weck dinsdag zal wor
den geveld.
De politie had verklaard dat bij het
doorzoeken van Pohlmann's woning vier
man nodig waren om een ingebouwde
schoenenkast op te tillen Volgens de ver
dachte was dit helemaal niet zo'n kracht
toer: hij had die kast voor 29 oktober
1957 26 maal opgetild om er stapeltjes
bankbiljetten onder te verbergen: 20.000
mark. Afkomstig van verduisteringen en
sparen, aldus Pohlmann. Afkomstig van
de roof na de moord op Rosemarie, aldus
de officier van justitie.
Gisteren bewees Pohlmann dat hij een
dikke stapel bankbiljetten die de recht
bank voor deze bijzondere proefneming
van de Westduitse centrale bank te Frank
fort. had geleend onder de schoenen-
kast kon schuiven „Ik wilde met dat geld
een eigen
mann.
zaak beginnen", aldus Pohl-
Blunders
De politie slaat daarmee in dit proces
voor de tweede maal een blunder: zij
heeft ook beweerd dat Rosemarie Nitri
bitt op 29 oktober tussen drie en vijf uur
is vermoord, terwijl zij na die tijd nog
levend is gezien.
Het bleek dat de politie-commissaris
geen ogenblik gedacht heeft aan de mo
gelijkheid dat een onbekende van de sleu
tel van Nitribitt's woning, waarvan een
exemplaar aan de sleutelketting in haar
auto hing, een afdruk kan hebben gemaakt.
Van politiezijde is een ontstellend gebrek
aan combinatievermogen getoond. Men
had Pohlmann, men wist van zijn connec
ties, men kende zijn verleden en men
concludeerde snel en zonder veel fantasie:
Pohlmann is de moordenaar.
Voor en tegen
Pohlmann heeft echter geen redelijk ali
bi voor de bewuste 29ste oktober en voor
herkomst van het geld en spreekt zich
hierover nogal eens tegen en zwaar ge
tuigt tegen hem dat hij uitermate ver
dacht doet waar het de middag van die
29ste oktober aangaat. Pohlmann blijft
rondstrompelen in de reeksen verklaringen
van hemzelf en van getuigen en komt in
elk geval uit dit voor hem zo belangrijke
dilemma niet zonder kleerscheuren tevoor
schijn. Of deze onopgeloste vraag, waar
aan de officier van justitie bijzonder veel
waarde hecht, voldoende is voor de eis
die de officier ongetwijfeld voor hem in
petto heeft levenslang tuchthuis
Er is veel voor en tegen de verdachte: de
weegschaal sloeg in elk geval gisteren
niet geheel uit ten nadele van Pohlmann.
Vandaag kan dat al weer anders zijn.
En voor dinsdag 12 juli kan er nog veel
gebeuren.
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
TOKIO. juni. Met duizend decibels raasde Little Richards rock-and-roll uit
de jukebox en de lichtende sterren aan de muur knipperden mee op de maat
van de muziek. Onder de rode en groene lichten en de namaakpalmen met rode
en groene noten zaten de Gi-Joe's, jonge Amerikaanse soldaten met dezelfde
kortgeknipte haren op het hoofd, dezelfde sporthemden om de schouders en
allemaal teveel whisky in de maag. En tussen de tafels liepen Japans moderne
„geisja's", twintig ..hostesses": allen dezelfde laag uitgesneden avondjurken, de
zelfde beige schouders, dezelfde poppenglimlach. dezelfde vogelstemmctjcs die
..Sayonara" (tot weerziens) riepen, als een gast de nachtclub verliet. Aan beide
zijden de kinderen van een generatie, waarvan een deel de eerste kernbom gooide
en het andere hem op het hoofd kreeg (en de vraag blijft wat erger is). Maar de
Amerikaanse kaasraspstemmen en de Japanse vogelgeluidjes
met Little Richard mee: „Baby, baby, you gotta love me".
•/.oneen samen
Het is maar een aspect van de merk
waardigste liefdesgeschiedenis lussen Oost
en West, die de wereld ooit gekend heeft,
de verhouding nissen Amerika de minnaar
en Japan de beminde. Die verhouding be
gon honderd jaar geleden toen een Ameri
kaanse zeeman. Commodore Perry, het huis
van de geliefde openbrak en Japan aan de
hand ruin Amerika de wereld binnenging.
Die verhouding tussen het vormelijksle en
hel onvórmelijkste volk ter wereld heeft de
geweldigste schokken doorstaan het
afschuwelijke verraad van Pearl Harbor,
de flits en de donderslag van Hirosjima.
Maar de Japanse geliefde, in de oorlog
half doodgeslagen, onwivg na de capitu
latie haar minnaar met. de onweerstaan
bare zachtheid, en deemoedigheid van al
tijd. En Amerika streek de hand over
zijn grote hart, voedde en kleedde haar,
gaf haar nieuwe huizen en nieuwe wel
vaart.. En vijftienduizend GI's beleefden
de tere droom van het huwelijk onder de
kersenbloesem met het porseleinen ge
zichtje boven de zijden kimono.
Vandaag heeft die verhouding een nieu
we slag gekregen want dat porseleinen
gezichtje blijkt van haat te kunnen ver
trekken. te kunnen schelden en, het aller
ergste, steelse blikken over de schouder
te kunnen werpen naar Amerika's doods
vijand en medeminnaar: de rode activis
ten in Peking en Moskou. Nog nooit heeft
men een grote natie zo oprecht veronge
lijkt. zien reageren. De Amerikanen han
delen niet zoals de Russen in Boedapest
deden, maar het stroomt verbijsterde brie
ven van Amerikaanse lezers aan Japanse
kranten, botte bedreigingen met econo
mische boycot, razende uitvallen als:
„Je kan die gele honden nooit vertrouwen"
en aandoenlijk zelfonderzoek als: „Wat
hebben we misdaan? Het zal toch niet
waar blijken?". Wat zal het worden: een
echtscheiding of een scheiding tussen ta
fel en bed?
Welnu, het Japans-Amerikaans huwe
lijk is er niet alleen een uit liefde maar ook
uit verstand. Japan en Amerika zijn op
velerlei gebied van elkaar afhankelijk,
het wederzijds belang zal het bondgenoot
schap over de emotionele zere plekken
moeten heen helpen.
Voor Japan staat er een economisch le
vensbelang op het spel. Japan is kleiner
dan de staat Californië, slechts zestien
percent van zijn grondgebied is bruikbaar
voor landbouw, het heeft maar twee
natuurlijke rijkdommen, ruim voldoende
regenval en net voldoende steenkool. De
93 miljoen Japanners kunnen daarvan niet
leven.
Japan importeert tachtig percent van
zijn grondstoffen. Het moet dus exporte
ren of sterven. Het fabriceert voornamelijk
luxe en semi-luxe goederen: textiel, came
ra's, transistors, aardewerk, goederen die
alleen hun weg kunnen vinden naar lan
den met een hoge levensstandaard.
De Verenigde Staten hebben de Ame
rikaanse markt steeds meer voor Japanse
goederen opengesteld en is vandaag Japans
beste klant: meer dan een derde van Ja
pans export gaat naar Amerika. Als Japan
het bondgenootschap zou verbreken en de
Amerikaanse markt voor zich gesloten zou
vinden, zou het zich op de Chinees-Russi
sche markt moeten richten en het is zeer
de vraag of die de Amerikaanse ooit zou
kunnen vervangen. Japan is voor zijn toe
komst ook aangewezen op de ontwikkeling
van Zuidöost-Azië, waaraan het wil en
moet bijdragen om toekomstige afzetge
bieden en grondstoffenbronnen te winnen.
Het moet daarbij twee handicaps over
winnen: eigen kapitaalgebrek en onaange
name herinneringen uit de tweede wereld
oorlog. Alleen met Amerikaanse politieke
en economische steun kan het die missie,
waartoe het haast van nature is voorbe
stemd, volbrengen.
Al mag Japan sterke wensdromen koes
teren over een neutrale positie tussen de
twee grote blokken, ergens in zijn achter
hoofd weet het wel, dat het dan geleide
lijk in de communistische invloedssfeer
zou worden gezogen. Japan is economisch,
politiek en militair een factor, die het
evenwicht in de machtsverhoudingen ten
gunste van het communistische blok zou
kunnen doen omslaan.
Radio-Moskou en radio-Peking hebben
hun zendtijd voor Japan in de laatste twee
jaar verachtvoudigd. Wanneer de Verenig
de Staten Japan in de kou van de neutra
liteit lieten staan, zou het een onrustige
tijd tegemoet gaan. Zo Japan op de been
geholpen is en gehouden wordt door
de Verenigde Staten, daar heeft ook
Amerika enorme belangen in Japan die
evenmin een breuk dulden.
Japan is Amerika's tweede of derde
klant: het koopt met name grolc hoeveel
heden overtollige la n d b o' u wu, d ük t en
waarmee de Verenigde Staten zo hevig in
de maag zitten. Het betrekt per jaar voor
vijfhonderd miljoen dollar in de Verenig
de Staten. De strategische Amerikaanse
belangen zijn nog groter, al beschikt Ja
pan zelf slechts over een lichtbewapende
„zelfverdedigingsmacht" van tweehon
derdduizend man. Japan is een onderdeel
van de defensieve keten die van de Ale-
oeten over Japan, Zuid-Korea, Okinawa,
Formosa, de Filippijnen. Nieuw-Zeeland
en Australië loopt. Het ligt het dichtst bij
de Sovjet-Unie en China. Zijn lengte van
1500 mijl maakt het minder kwetsbaar
voor een atomische „knock-out". Amerika
heeft twee grote vloot- en acht luchtbases
in Japan. Als het die zou verliezen zou de
zevende vloot tweeënhalf maal zo groot
moeten zijn om dezelfde stootkracht te be
houden.
Mocht Japan ooit besluiten het anti
communistische blok te verlaten, dan mag
men aannemen dat de rest van Zuidoost-
Azië geleidelijk zou volgen en tot nauwere
samenwerking en uiteindelijke aansluiting
bij het Russische-Chinese blok zou gera
ken. Dan zouden Amerika en zijn bond
genoten een stuk Azië verliezen, dat ze
venhonderd miljoen inwoners heeft, grote
grondstoffenreserves en het vierde indus
triële complex van de wereld omvat. Het
zou de beslissende slag kunnen zijn.
Ziehier de ontzaglijke belangen die de
werkelijke banden in het Japans-Ameri-
kaanse huwelijk zijn. Dat huwelijk maakt
nu een crisis door van emotionele aard.
Niet omdat het aan huishoudgeld mankeert
want de Japanse huisvrouw heeft het nog
nooit zo goed gehad. De ruzie is ontstaan
omdat de Amerikaanse echtgenoot een
nieuw pistool in huis heeft gehaald (het
herziene veiligheidsverdrag), dat hoe
wel de Japanse er nu medezeggenschap
over heeft gekregen haar toch doet vre
zen, dat het de dieven tot schieten zou
kunnen uitlokken. En verder is in haar
ogen, althans in die van jong Japan, de
potige, naïeve maar idealistische minnaar
van weleer een conservatieve vijftiger met
een welvaartsbuikje geworden.
Om de concurrentie van de rode mede
minnaar te doorstaan, zal Amerika zich
ideologisch moeten verjongen. Misschien
zullen de Koreaanse, Turkse en Japanse
gebeurtenissen daartoe bijdragen. Waar
Nixon op export van het Japanse
surplus aan rotte tomaten zou kunnen
rekenen, daar blijven de kersenbloesems
gereserveerd voor Stevenson en misschien
voor Kennedy.
Als de materiële huwelijksbanden weer
verwarmd kunnen worden door wat ideo
logische emotie, dan kunnen de GI-Joe's
en de Geisja's weer met Little Richard
zingen: „Baby, baby, you gotta love
me", zonder dat zij een sceptisch glim
lachje uitlokken.
Het Japan van morgan.
Geen straatgepeupel, maar Ja
panse ambtenaren, meeclemon-
strerend tegen luin eigen regering.
Net of niet net
Een van de bezigheden, die mij behulp
zaam zijn bij het ontsnappen aan de na
righeden van de wereld waarin wij leven,
is het lezen van de kleine advertenties in
de kranten. Want deze verzameling van
velerlei wensen en verlangens brengt mij
terug naar hel onbijzondere leven van alle
dag, dat niet zo schokkend en ontmoedi
gend is als de berichten onder de grote
koppen zijn. Alles wat de „gewone man"
te koop vraagt en aanbiedt, alles wat hij
graag wil hebben en even graag kwijt wil
zijn, staat in die kolommen van kleine
vierhoekjes opgetekend. Tezamen vormen
ook zij een beeld van deze tijd. Wie wel
eens in oude kranten snuffelt, weet dat
dit beeld op z'n minst even kenmerkend
en onthullend voor een bepaalde mens
heidsperiode is, als dat was de redactio
nele kolommen erover te vertellen hebben.
Eén van de steevaste uitingen in deze
kleine annonces, die ik nooit begrijp, is
het gebruik van het daarin zo dikwijls
voorkomende woordje „net".
Een meneer zoekt een nette huishoudster.
Een andere meneer zoekt een nette
vrouw, om daarmede (eventueel) een hu
welijk aan te gaan.
Een mevrouw zoekt een nette werkster.
Een winkelier een nette winkeljuffrouw.
De bakker een nette knecht.
Een dame nel reisgezelschap.
Een eerbaar meisje een nette vriendin.
Ik weet niet wat onder „Net" precies
wordt verstaan, want wat de één nog wel
net vindt, vindt de ander nou net niet net.
Maar wal ik mij altijd afvraag is, die
anderegezochte, partij...
Is er één huishoudster, huwelijkgega-
d.igde, werkster, winkeljuffrouw, bakkers
knecht of adspirant-vriendin, die denkt:
,.ik zal maar niet op die advertentie schrij
ven, want ik ben niet net"?
Is er één (eventuele) reisgezelschapme-
neer, die van zichzelf denkt, dat hij niet
net of net niet net genoeg is, om met
die mevrouw op reis te gaan?
Er zijn maar weinig mensen, die het
inzicht kunnen opbrengen, objectief genoeg
om zichzelf niet net te vinden.
Ik (bijvoorbeeld) vind mijzelf, niet altijd
maar onder sommige omstandigheden en
in bepaalde situaties, bepaald niet net. Dat
wil zeggen: soms volgens mijn eigen
maatstaf voor netheid en meestal tiaar die
van al mijn voorouders.
Ik zou het. niet aandurven mijzelf als
net reisgezelschap aan te dienen. Er zou
den zich op reis situaties kunnen voordoen,
waarin ik mij (volgens mijn metgezellin)
bepaald niet naar haar netheidsnormen
zou gedragen. Het ligt er maar helemaal
aan.
Ook in de advertenties voor hoger per
soneel komen ivoorden voor die mijn ver
bazing wekken, want wie vindt zichzelf nu
energiek, of intelligent, of helder van oor
deel?
Ik veronderstel dat het juist dat soort
mensen is dat de adverteerder niet zoekt,
die zichzelf zo hoogschatten.
Maar „net" vind ik het gekst.
Advertentie
VERKOOP VAN ALLE MERKEN
DUS RUIME KEUZE
EN fï E I GROTE HOUTSTRAAT 181
li 11 C L TEL. 14444
Botsing. De Chinese ambassadeur in Dja
karta, heeft geprotesteerd tegen een
incident waarbij twee Chinese vrouwen
omkwamen. Beide slachtoffers vielen
bij een botsing tussen een groep Indo
nesische militairen en een zestigtal
Chinezen meest handelaars die
weigerden Tjimahj te verlaten. Voorts
werden enkele Chinezen gewond.
Vrijgesproken. De 54-jarige Harry Jasper,
directeur van een groep beleggingsmaat
schappijen, die beschuldigd was van het
afgeven van valse verklaringen om
aandeelhouders te bewegen hun aande
len te verkopen, is in Londen vrijge
sproken. Hij is van rechtsvervolging
ontslagen.
Geen spoor. Er zijn geen aanwijzingen dat
het Amerikaanse verkenningsvliegtuig
dat sedert vrijdag in het Noord-Poolge
bied wordt vermist, op Russisch gebied
is neergestort. Dit heeft een zegsman
van het gezelschap dat Kroesjtsjev in
Oostenrijk begeleidt, te Bad Ischl mee
gedeeld. De nasporingen naar het toe
stel hebben nog geen succes gehad.
Spoorwegongeluk. Dertien mensen zijn om
gekomen en 34 gewond doordat zondag
een personentrein tussen Taxila en I-Ia-
veli in het noordwesten van Pakistan
uit de rails liep. Twee rijtuigen
stortten in een ravijn.
Afgelopen. Brazilië heeft een Tjechisch
protest tegen het niet verlengen van
het visum van een Tsjechische journa
list, afgewezen. Het is aan Brazilië, zo
werd gezegd, uit te. maken wie wel en
wie niet in het land zal mogen blijven.
Vulkaan. Het vulcanologisch bureau van
het observatorium aan de voet van Ja
va's vuurspuwende berg Semeroe, heeft
bewoners van nederzettingen in de om
geving aangeraden te evacueren in ver
band met eruptieverschijnselen. De Se
meroe, gelegen op een honderdtal ki
lometers van Surabaja, heeft op 22 mei
en op 7 en 9 juni uitbarstingen van
kleine omvang gehad. De laatste grote
eruptie vond in 1885 plaats.
Ingestort. Bij het Westduitse plaatsje
Hassfurt is maandag een stelling bij
een in aanbouw zijnde suikerfabriek
door onbekende oorzaak ingestort. Van
de twintig arbeiders die zich op de stel
ling bevonden werden zestien gewond,
van wie slechts één niet in het zieken
huis behoefte te worden opgenomen.
Advertentie
Vol. Een boeing 707 van de Britse lucht
vaartmaatschappij B.O.A.C. is zondag
avond met 165 passagiers uit New York
op Londen airport aangekomen. Dit is
waarschijnlijk het grootste aantal lucht
reizigers dat in een vlucht van New
York naar Londen is vervoerd.
Technisch. De Westduitse minister voor
P.T.T. wil de lokale telefoongesprekken
tot drie of ten hoogste vijf minuten
beperken. Minister Stücklen heeft ver
klaard dat de langdurige lokale ge
sprekken vertragend werken op de
automatische interlokale verbindingen.
De P.T.T. maakte later te Bonn bekend,
dat men niet binnen afzienbare tijd tot
een beperking van de duur der lokale
gesprekken zal overgaan. Op techni
sche gronden kan het denkbeeld op het
ogenblik nog niet verwezenlijkt worden.
Goedgeefs. Voor het Wereldvluchtelingen-
jaar is in Noorwegen tot nog toe een
zeventien miljoen kronen (ongeveer
acht en een half miljoen gulden) opge
leverd. Men hoopt het tot twintig mil
joen kronen te kunnen brengen.
Uitgebreid. Het centrale bureau voor
krijgsgevangenen, in 1939 door het In
ternationale Comité van het Rode Kruis
opgericht, heet voortaan „Centraal bu
reau voor naspeuringen" daar zijn
werkzaamheden zijn uitgebreid tot ver
scheidene andere oorlogsslachtoffers
zoals burger-geïnterneerden, vermis
ten, ontheemden, verspi-eide gezinnen
enzovoort.
Nobel. Graaf Lennart Bernadotte heeft
maandag in Lindau. aan het meer van
Constanz, een bijeenkomst van Nobel
prijswinnaars voor medicijnen en bio
chemie geopend. Vertegenwoordigers
van dertig Duitse en buitenlandse uni
versiteiten nemen aan de besprekingen
deel.
Harmonie. Op grond van een besluit van
de Kopenhaagse gemeenteraad zullen
binnenkort de laatste honderd gasvei--
lichtingspunten in de stad door elektri
sche verlichting vervangen worden. De
afgelopen tweeëneenhalf jaar zijn
reeds een vijfduizend gaslantaarns ver
vangen. In de binnenstad blijven echter
een vijfhonderd oude gaslantaarns
zij het met elektrisch licht gehand
haafd vanwege de harmonie met de
bouwstijl.
Geweld. De bevolking van een klein
schiereiland van West-Seeland (Dene
marken) heeft ambtenaren, die daar
naar een geschikte plek voor een
nieuwe radiozender kwamen kijken,
met geweld verdreven. Zij protesteren
ertegen dat goed bouwland voor de
zender zou worden opgeofferd.
