voor de sheriff
ïïlit1 öf bFrIp&Fn fójii
Jonge boer wil met zelfgemaakte
„vliegstoel" de lucht in
Boekenhoekje j
VRIJDAG 8 JULI 1960
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
11
Rariteit ens pel
De radio geeft zaterdag
T e le visie pro gr anima
Kerkelijk Nieuws
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
100 Jaar
geleden
Lilian Harvey krijgt
vergoeding van Hongarije
De Kamerdebatten over de toto hebben
een deel van het programma gevuld,
Waarbij de minister en enkele parlemen
tariërs op het beeldscherm kwamen.
Aneurin Bevan werd herdacht in „Achter
het nieuws", waarna dr. L. de Jong zijn
geliefde rubriek „De wereld van vandaag"
aan Cuba-Amerika wijdde. En toen zaten
we plotseling midden tussen de rariteiten:
het door Paul Rodenko geschreven en
door Kees van Iersel geregisseerde vol-
vloed t.v. spel „Het Legaat" verplaatste
de kijker in een vreemde wereld, een we
reld van antiquiteiten en geraamten, exo
tische beelden en maskers uit de jungle,
die verzameld waren in een keldermu
seum. En tussen die vreemde dingen
speelde zich een griezelig moordverhaal
af, waarvan de „plot" niet minder dan
buitenlands-vernuftig mocht worden ge
noemd. Een uitstekende typering van
Kees Brusse als de dove, bejaarde Hubert
Varenkamp, museumdirecteur gaf het
spel een allure van fascinerende onwerke
lijkheid, die door de regie echter afbreuk
werd gedaan met te lange, vertragende in
tervallen. De voortdurende verschijning
van de rariteiten voor de camera diende
waarschijnlijk om de griezelige spanning
te verhogen, doch werkte helaas in tegen
deel. En het tempo van de ontwikkeling
was öok hier en daar zoek. Doch niette
min werd de totaalindruk gered door een
snelle voortgang van de tweede helft naar
een. verrassend einde, waarbij de acteurs
Joop Admiraal, Ton Kuyl, Femke Boers-
ma, André van der Heuvel en anderen een
volkomen sluitend deelgenootschap in de
handeling bei-eikten.
Beeldschermer
HILVERSUM I 402 m. 746 kcs..
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30
VPRO. 20.00-24.00 VARA.
VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.00
Gym v d. vrouw. 9.10 Gram Vf^RO. 10.00 Samen
thuis lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Gevar. progr. 11.35 Viool en piano. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgel
spel. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de teenagers. 14.15
Streekuitz. 14.40 Harmonie-ork. 15.05 Van de
wieg tot het graf. vragen beantw. 15.20 Filharm.
ork. 16.00 Boekbespr. 16.20 Voor de touristen.
17.00 Jazzmuz. 17.30 Weekjourn. 18.00 Nieuws en
19.30 Passepartout lezing. 19.40 Christus zijn
leerlingen en de mensen, lezing. 19.55 Deze
week. lezing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Metro-
pole-orkest en soliste. 20.40 Voordr. 21.00 Lichte
muz. 21.25 Soc. comm. 21.40 Lichte muz. 22.05
Act. sportnws. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram. m.
ccmm 23.10 Gram. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II, - 298 m. 1007 kcs.
700-24.00 KRO
KRO: 7.00 Nws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws
8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00
Voor de zieken. 1.45 Gram. 12.00 Middagklok -
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15
Zonnewijzer. 12.30 Lichte muz. 13.50 Voor de
jeugd. 14.00 Amateursprogr. 14.20 Kunstkroniek.
14.50 Metropole-ork. en soliste. 15.30 Voor de
jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Instr. oc
tet. 16.50 Sportperiscoop. 17.00 Voor de jeugd.
18.00 Lichte muz. 18.15 Journalistiek weekoverz.
18.25 Amateursprogr. 18.50 Tour de France. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Hol
land Festival 1960: Concertgebouwork. en soliste.
20.20 Lichtbaken lezing. 20.30 Quiz. 21.00 Politiek
praatje. 21.10 Van top tot teen. radiofonische fan
tasie. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Jong
- oud - eeuwig, gesprekken. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Radio-
almanak. 14.30 Journ. 15.00 Operettemuziek. 15.50
Gram. 17.00 Nieuws. 17 10 Dagklapper en lit.kal.
17.20 Kamermuz. 17.30 Gram. 17.45 Gram. 18.00
Orgelconc. 18.30 Voor de sold. 19.00 Nieuws. 19.40
Gram 20.00 Omr.ork. 20.30 Operettemuz. 20.45
Gram. 21.15 Amus.ork. 22.00 Nieuws. 22.15 Lichte
muz. 23.00 Nieuws. 23.05 Gevar. muz. 2400 Slui
ting
VOOR VRIJDAG
NTS.: 20.00 Weekoverz. KRO. 20.30 Filmcritiek.
20.50 Filmrep. 21.25 Film. 21.50 Sportpraatje. 22.10
Epiloog.
VOOR ZATERDAG
AVRO: 17.00-17.30 Voor de kinderen. NTS:
20.00 Journ. en weeroverz. AVRO: 20.20 Licht
prigr. 20.40 TV-kron. 21.10 Voorbereidingen en
flitsen uit de nieuwe Nederl. revue. 21.50 Vlieg
wereld. 22.20 Einde. NTS: Eurov. Nervl (Italië)
22.30-23.10 Vijfde intern. Ballet-festival: Ballet
programma.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Noordeloos (toez.): J. Romein
kand, te Vlaardingen; te Oud-Vossemeer
(toez.): J. Groenenboom te Lopikerkapel.
Beroepen door de Generale Synode als
predikant voor de Prot. Evang. Kerk in
België te Geraerdsbergen: J. de Jong, kand.
te Utrecht. Benoemd tot godsdienstleraar
aan de Chr. Kweekschool te Doetinchem:
H. J. Visser, pred. voor buitengew. werk
zaamheden te Drachten.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Noordlaren (Gron.) (toez.):
G. Griffioen te Nuenen; te Hedel: S. de
Jong, kand. te Molenaarsgraaf. Bedankt
voor het beroep van de Provinciale Kerk
vergadering van Groningen als predikant
voor buitengewone werkzaamheden (schip-
perspredikant): J. Hoeve te Tienhoven.
Morgenavond zal de AVRO-televisie
een telerecording uitzenden van de
voorbereidingen voor de nieuwe Ne
derlandse revue van René Sleeswijk
„Tot vanavond", alsmede enkele flitsen
uit deze revue. Onlangs werden hier
voor in theater Gooiland te Hilversum
de opnamen gemaakt. Foto: Philippine
Ackerlin en Aad Brouwer in de
Vogelverschrikkers
(Van onze Zeeuwse correspondent)
Ferdie Meulenberg is landbouwer en be
stuurt zijn boerderij van 60 ha. in de Oost
polder bij Kats in Zeeland. Op ongeveer
een kilometer van zijn woning worden op
het ogenblik de werken voor het afsluiten
van de Zandkreek uitgevoerd. Misschien
heeft dit de 23-jarige landbouwer aan het
denken gezet.. Hij heeft nu een „vliegstoel"
geconstrueerd. Eigenlijk is het niet meer
dan een stoeltje m,et een paar drijvers er
onder en een propeller er boven. Wanneer
u in dit apparaat gaat zitten en een sterke
motorboot trekt u vooruit, dan gaat u de
lucht in. Wanneer de motorboot vaart min
dert, daalt u weer langzaam. Ferdie heeft
deze sport van de Amerikanen afgekeken.
Het voorttrekken kan ook geschieden door
een auto, als de „vliegstoel" op wielen ge
zet wordt in plaats van op drijvers.
Ferdie Meulenberg heeft zijn apparaat
vervaardigd van een stoeltje van een oude
tractor wat pijpen en drijvers van lege
benzineblikken. Volgens de voorschriften
uit Amerika mag het toestel 30 kg wegen.
Ontwerper naar Amerika. De Hilver-
sumse grafische ontwerper P. Brattinga jr.
is benoemd tot lector in de vakken recla
mekunst èn grafische kunsten aan het
Pratt Institute in New York. Dit instituut
is een van de vijf gebonden-kunst akade-
mies van de Verenigde Staten.
4.5. Op een avond was dat weer het geval. Het warenhuis was gesloten en het
werd daar heel stil; de drukte van die dag was voorbij.
Oeaaaah! zei Koen.
Hij geeuivde en rekte zich eens flink uit. Want overdag, als er mensen waren in het
warenhuis, moest hij maar stram en onbeweeglijk staan; dat is men zo gewend van
speelgoedpoppen.
Maar een pretje is dat niet voor het speelgoed, hoor. En daarom rekte Koen zich
maar eens goed uit, want hij was blij, dat hij nu eindelijk weer eens bewegen kon....
Het apparaat van Ferdie weegt 45, zodat
hij goede moed heeft nog eens een hoogte
record te kunnen breken. Alleen de pro
peller kostte hoofdbrekens. Deze schroef
moet volgens de voorschriften meter
lang zijn. Hiervoor was in Nederland niet
het geschikte hout te vinden. Bij Avio-
landa wordt nu een aluminium propeller
gemaakt. Over veertien dagen zal worden
„proefgevlogen". De „vliegstoel" wordt
dan getrokken door een snelle motorboot.
Dan zullen naar hij hoopt de Noord- en
Zuid-Bevelandse boeren tot hun verbazing
de vliegende stoel boven de dijk van de
Zandkreek uit zien komen.
Ook overigens zit deze landbouwer-
watersporter niet stil, want tussen zijn
werk op de boerderij door heeft hij kans
gezien een waterski-school op te richten
met ongeveer dertig leerlingen. De burge
meester van het ongeveer 6 km verderop
aan de Zandkreek liggende Wolphaartsdijk
heeft voor Ferdie in de Zandkreek een
startsteiger met een loopbrug naar de wal
laten bouwen.
Ferdie Meulenberg op zijn zelfgebouw
de „vliegstoel".
46)
Hij moest eens aan bespuiten denken. De vruchten
waren bijna rijp om geplukt te worden. Waarschijn
lijk had de rechter al een contract afgesloten voor de
oogst: dat was nog een punt dat Cayce moest onder
zoeken. Het was al bijna middag toen hij thuiskwam.
Sam was in de studeerkamer aan het werk. „Ik heb
het gehoord van Dodie," zei hij. „Tante Judith heeft
me het verteld. Ze is nu weer helemaal in orde."
Cayce ging zitten. „Is er verder nog nieuws?"
„Niet voor zover iemand bij de Howards weet. Ik
heb de krant voor je meegebracht."
Cayce bekeek de opschriften:
MOORDENAAR SLAAT WEER TOE. DOCHTER VAN
AANZIENLIJK PLANTER. Hij keek een andere kant
uit: „Sam, Roddy zegt dat de rechter je geslagen
heeft."
„Ja, dat heeft hij gedaan."
„Dat had hij niet mogen doen."
Sam glimlachte. „Och, het geeft niet, Cayce. De
rechter dacht dat ik nog altijd een jongen was. Grote
mensen vinden het altijd moeilijk te realiseren dat
kinderen volwassen geworden zijn." Sams gezicht druk
te volkomen oprechtheid uit. „Ik had zin om hem
terug te slaan, ik had het bijna gedaan. Ik beheerste
me net op tijd en ging de kamer uit. Ik geloof," zei
hij peinzend, „dat dat de rechter nog woedender heeft
gemaakt. Je weet hoe hij was."
Ja, dacht Cayce, dat weet ik. Hij stond lusteloos
uit zijn stoel op en ging naar de telefoon om Charles
Penn op te bellen.
Sam zat ijverig naast hem te werken, terwijl hij
telefoneerde Eerst was Penn niet erg happig. „Is het
een strafzaak?"
„Ik heb de rechter niet vermoord, als u dat bedoelt.
Ik wil alleen maar dat u die akte bestudeert, me
zegt wat mijn positie is en wat doen moet." Hij legde
het kort maar duidelijk uit. De beroeps-belangstelling
van de advocaat was gewekt. „U moet maar eens ko
men praten, dan zullen we de zaak uitpluizen. Het is
een niet alledaagse zaak. Maar de plantage is een
inkomsten-opleverend eigendom en ik begrijp eruit dat
de bedoeling van uw vader duidelijk is. Komt u maar
eens op mijn kantoor."
Sam knikte instemmend, toen Cayce de telefoon neer
legde. „Dat is de manier om de zaak aan te pakken,
Cayce Je kunt je er niet in je eentje als een bull
dozer doorheen slaan. Doe het met de wet en neem
er de tijd voor."
„Ben je iets van een contract tegengekomen voor de
verkoop van de oogst van dit jaar?"
„Niets voor dit jaar. Hier zijn de gegevens van ver
leden jaar. Maar ik denk dat deze knaap een rooie-
hondhandelaar is."
Dat was in die streek de naam voor een opkoper
die met een hele kleine winst genoegen nam, maar die
niet al te precies keek naar de kwaliteit van wat hij
kocht, en die de vruchten ook wel niet aan een eerste
klas exporteur zou verkopen. Ook was het bekend dat
de cheques van rooiehond-handelaars soms erg traag
binnenkwamen. Het huisje van John bleef Cayce trek
ken als een magneet. In de benauwde, kleffe hitte
liep hij naar de vispier.
Twee mannen van de politie in uniform stonden bij
Johns aanlegsteiger, twee anderen doorzochten de moe
rassige grond en de lage begroeiing er omheep. Het
zou nutteloos zoeken zijn, dacht Cayce somber, en liep
door naar het huis van de Howards. Toen hij onder
de pijnbomen vandaan kwam, stopte een auto die van
de grote weg afkwam, om op hem te wachten. Zack zat
aan het stuur.
Een paar seconden lang boorde de zon zich door de
ochtendmist en hulde Cayce in haar verzengende gloed,
terwijl hij naar Zacks auto toeliep. „Ik wilde met je
praten, Zack."
De dikke man glimlachte. „Dat dacht ik wel. Je hebt
bij het vooronderzoek een proefje gehad van wat ik in
dit district kan teweegbx-engen, niet?"
„Daarover wilde ik je niet spreken."
„O, dan weet ik het al. Wil je me vragen terug te
komen? Ik had voorgesteld dat het zowat drie dagen
zou duren. In orde, ik kom terug. Maar je zult me
een hoger salaris moeten geven."
Cayce keek hem nadenkend aan. „Och nee", zei hij.
„Daarover wilde ik je ook niet spreken. Wat deed je
woensdagavond in het juisje van John Tyron?"
„Ik weet niet waar je het over hebt."
„Waarom ben je naar het huisje gegaan?"
Zack keek naar het stuur van zijn auto. „Je hebt
geprobeerd me in moeilijkheden te brengen, niet? Je
hebt de sheriff verteld dat je me daar gezien had. Dat
kan niet want ik ben er niet geweest. Waarom zou ik
John Tyron willen opzoeken? Ik heb de laatste paar
dagen een heleboel mensen ontmoet. Ik ben zonder
baan en moest met een heleboel mensen praten. Maar
waarom zou ik naar John Tyron gaan? Ik ben planta
geopzichter. Hij heeft geen werk voor me. En laat ik
je vertellenZack begon weer zelfvertrouwen te
krijgen: „Laat ik je vertellen dat ik een paar heel
goede aanbiedingen heb gehad. Ik zou niet weer bij
jou terugkomen, als ik hier niet zo lang geweest was.
Ik heb hier gewerkt van voordat jij geboren werd. Je
kunt me er nu niet uitgooien."
Cayce bekeek het papperige lichaam van de man.
„Wil je dat ik het probeer?"
Zacks kleine ogen sperden zich wijd open. „Nu, kijk
eens Cayce, ik ben niet van plan met je te gaan
vechten!"
„Zou je je prettig voelen als je een revolver had?"
„Je hebt me dus van moord beschuldigd! Ik heb de
rechter niet vermoord en ik weet niets van John Tyron
af. Als hij verdwenen is, is het omdat hij de rechter
heeft vermoord en gevlucht is. Ze zullen hem nooit
vinden."
Zack startte de wagen met veel lawaai. De zon glin
sterde op zijn auto tot hij uit het gezicht verdwenen
was. Zack was bang. En hij was vast en zeker wel in
Johns huisje geweest, daarvan was Cayce overtuigd.
Hij ging weer naar de zuidelijke boomgaard, waar
hij tot de ontdekking kwam, dat de kleine tractor het
begeven had. Hij bracht hem naar Val Roja, at daar
een broodje en dronk een kop koffie, terwijl de tractor
gerepareerd werd.
Hij zag niemand die hij kende, maar was er zich van
bewust dat iedereen hem kende; de mensen die de trac
tor repareerden, het dienstertje in het restaurant, de be
ambten van het postkantoor. Overal waren ogen die
hem volgden, en overal viel een doodse stilte die los
barstte in opgewonden gepraat, zodra men dacht dat
hij buiten gehoorafstand was. Het was niet alleen maai
de schuld van Zack. dat het gehele district hem al
schuldig had bevonden. Hij had inderdaad ruzie met
de rechter gehad, hij was inderdaad weggelopen en hij
was inderdaad een vreemdeling, niet meer een van hen.
Pas laat in de middag kwam hij weer met de tractor
thuis, zo laat. dat de plantage-arbeiders zich al gereed
maakten om te vertrekken en de lange schaduwen van
de bomen over het huis en het grasveld lagen, een
grasveld dat nu schitterend smaragdgroen was door de
regen. Sam was al weg, zijn lessenaar was netjes
opgeruimd. Maar Blanche zat weer in de ruime, gerief
lijke huiskamer, weer in haar keurige groene jurk.
Roddy was nog niet thuis, zei ze, en er stond iets te
drinken voor Cayce klaar, zodra hij zich verkleed had.
„Ik zou dar. wel even met je willen praten," zei ze,
„maar ga je gang, neem eerst een douche."
Hij kon niets uit haar houding opmaken. Had Roddy
haar overgehaald gebruik te maken van haar recht op
levenslang vruchtgebruik? Blanche deed altijd alles
voor Roddy
Toen hij weer de trap afging, was de sheriff er.
Ze liepen naar buiten, en omdat ze niet wisten waar
ze anders naar toe zouden gaan, liepen ze langs de
auto van de sheriff, over de oprijlaan en naar de
vispier.
De sheriff zag grauw van vermoeidheid; de vorige
nacht had hij helemaal niet geslapen en de afgelopen
middag had hij blijkbaar ook niet gerust. Er was geen
nieuws over John, zei hij, de politiemannen hadden de
zaak in handen genomen, maar ze hadden noch John
noch enige aanwijzing over zijn verdwijnen gevonden.
En, zei Luke kalm, hij was gekomen om Cayce te
vertellen, dat hij hem moest arresteren.
Cayce had dat al zo lang zien aankomen, dat hij
niet eens erg schrok. Hij zei, even zakelijk als de
sheriff had gesproken: „Maar ik heb de rechter niet
vermoord, Luke."
(Wordt vervolgd)
„VROUWEN VAN EBBENHOUT" door
Pater Suasso de Lima de Prado, uitg.
Scheltens en Giltay, Amsterdam. In dit
boek geeft de bekende schrijvende missio
naris, die wij in „Luipaardmannen en
Slangendansers" hebben leren kennen als
een boeiend verteller over de Afrikaanse
folklore, zijn oordeel over de emancipatie
van het Zwarte Werelddeel en in het bij
zonder over de rol die de Afrikaanse vrouw
daarbij reeds speelt en nog spelen zal.
Hij laat er, om te beginnen, geen twijfel
over bestaan dat zijn sympathie geheel
aan de kant van de kleurlingen staat en
neemt geen blad voor de mond, als hij
de uitbuiting van de Afrikanen door de
blanken analyseert. „Ontwakend Afrika"
bestaat niet meer, zo betoogt hij; het is
al klaar wakker en het zal zijn doelein
den politieke en economische vrijheid
bereiken, met of zonder de medewer
king van de blanken; dat staat als een
paal boven water. En als wij Europea
nen voor die onafwendbare ontwikkeling
de ogen bluiven sluiten uit kortzichtig
heid of uit redenen van klein eigenbelang
dan zullen wij de volken van Afrika
met hun onuitputtelijke potentieel aan
mankracht en bodemrijkdommen even on
afwendbaar in de handen van het commu
nisme drijven, met alle mogelijke gevol
gen van dien. Dat is geen nieuwe theorie,
maar wel een die, in het geval van deze
pater-missionaris, getoetst is aan de prak
tijk van een jarenlang contact met Afri
kanen van alle rangen en standen. Een
contact dat hem bewezen heeft, dat de
zwarte intelligentsia gereed is voor haar
toekomstige leidersrol in een vrij Afrika
en dat zij zich, geholpen door het
groeiend panafrikaanse bewustzijn van de
massa, door niets van de realisatie van
die taak zal laten afhouden. De vrouwen
van Afrika, zo betoogt de schrijver ver
der, zijn bij dit proces de stuwende kracht.
Gehard door eeuwenlange ontberingen en
achterstelling hebben zij in deze strijd
cm zelfstandigheid en gelijkheid niets te
verliezen en alles te winnen en dus
vechten zij met alle oerkracht die in hen
is voor een beter lot als sekse en als in
dividu.
Met een aantal treffende voorbeelden
uit zijn missiepraktijk schetst de auteur
hoe zelfs de primitiefste oerwoudbewoner
steeds meer betrokken wordt in deze be
slissende machtsstrijd en hoe hij onder in
vloed daarvan langzamerhand evolueert
van een in adatkluisters gevangen „mens-
dier" tot een bewust levend en denkend
wezen. Fascinerende lectuur, geïllustreerd
met goede foto's en gevat in een royaal
uitgevoerd, typografisch voorbeeldig boek.
Krannhals ziek. Tengevolge van ziekte
van Alexander Krannhals zal het concert
van Het Residentie-Orkest in de Kurzaal
te Scheveningen op 13 juli gedirigeerd
worden door Willem van Otterloo.
Opregte Zaturdagsche Haarlemsche Cou
rant van 14 July
LONDEN, 11 July. Een bijzondere brief uit
Doint de Galle van 5 Junij
neldt, dat in de vorige
week duikers werkzaam ge
weest waren om uit het
wrak van het stoomschip
Malabar goederen te red
den. Onder de uit het schip
gehaalde goederen behoor
den eenige kisten van Lord Elgin waarin
diens geloofsbrieven en instructien alsmede
een eigenhandige brief van Koningin Vic
toria aan den Keizer van China gevonden
werden. De brief was ofschoon zeer wan
kleurig. nog leesbaar. Ook de brieven van
den franschen gezant den baron Gros wa
ren boven water gebragt, maar geheel on
leesbaar. De reisgoederen waren geheel
bedorven door het zoute water den opium
het stof van steenkolen en het vuilnis
waarin zij gelegen hadden.
Lilian Harvey, de filmster uit de jaren
dertig, heeft bekndgemaakt dat zij van de
Hongaarse regering een schadeloosstelling
van ruim 1.600.000 gulden krijgt voor haar
in beslag genomen bezittingen in Honga
rije.
In 1937, op het toppunt van haar roem,
had zij bij Boedapest het slot Teteln ge
kocht, dat eens eigendom was van Franz
Liszt. Toen zij in de tweede wereldoorlog
als Brits staatsburger voor de Duitse troe
pen uitweek, liet zij behalve het kasteel
2.000 ha land, vijf boerderijen, een kapel,
1.500 koeien, 2.000 schapen, 900 varkens en
70 paarden in Honfarije achter. Na de oor
log werd dit alles door de communistische
overheid geconfisceerd.
Door bemiddeling van de Londense com
missie voor schadeloosstellingen heeft de
Hongaarse regering zich nu bereid ver-
klaars, een schadevergoeding te geven.
Lilian Harvey 'woont sinds tien jaar in
betrekkelijk bescheiden omstandigheden
bij Capd'Antibes aan de Franse Riviera.
Advertentie
36. Het gesprek tussen Palmer en Bul
werd zo heftig, dat Palmer van de wagon
viel. Maar tot zijn geluk had de wagon in
tussen al zoveel vaart verloren, dat hij
zich nauwelijks bezeerde. Bul maakte
zich al gereed hem na te springen maar
hij hield in, toen de andere moeilijke jon
gen hem opeens een waarschuwing toe
schreeuwde. „Pas op!" riep Sluiper, „daar
komst van Jut, ivant die zwaaide met
rekeningen. „Bah," bromde hij ontevre
den, „daar heb je die vervelende vent
weer met zijn vastgestelde tarieven. Alsof
ik mijn goeie geldje niet beter kan beste
den dan aan rovers en lijfwachten. Bah,
wat is het leven van een miljonair toch
moeilijk, ledereen denkt, dat ik mijn geld
kan verkwisten!"
komt die lijfwacht aan. Hij heeft, zijn ge
weer bij zich en daar kan hij goed mee
mikken!" Bul bleef daar maar liever niet
op wachten. Hij greep de touwladder, die
Sluiper hem uit de heli toewierp en 't vol
gende ogenblik ging hij zwaaiend de lucht
in. Palmer ivas blij, dat hij wegging, maar
minder ingenomen was hij met de aan-
