Horen en zien
Een nacht op Santa Cruz
Jaarverslag van de Wereldomroep
Boekenhoekje
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
TO öf bprÏF&Fn fijil
13
Nederland tweede in
Europees zangtoernooi
Westduitse deelstaten
weigeren t.v.-contract
och ió Uet zo
v
N
Feniciërs
De negen muzen
Wat 'n vondst!
VAN NELLE's
98 ct
radio televisie
'I
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Aantrekkelijk
De radio geeft zaterdag
T elevisiepro gramma
De resultaten van de
dirigentencursus
Eeuwenoud drieluik te
Zemst gestolen
„After won"
theebuiltjes
VRIJDAG 29 JULI 1960
54. Terwijl Panda vergeefs probeerde
om Jut te troosten, werd hem plotseling
de zak met stuivers uit handen getrok
ken. Het was Palmer, die duizelend over
eind was gekomen en natuurlijk het eerst
aan zijn geld dacht. „Lijfwacht," zei de
miljonair. „Ik heb een opdracht voor u."
„Hoepel op," zei Jut, zonder op te kijken.
„Maar ik wil ervoor betalen!" hield Pal
mer aan, „dubbel tarief als u mijn hoed
vindt". „Hoepel op," herhaalde Jut, „zoek
je hoed zelf maar". „Wat hebt u ineens,"
riep Palmer verbaasd. „Dubbel tarief, zei
ik! U bent toch een beroeps lijfwacht?!"
„Niet meer!" snauwde Jut. „Ik heb een
hekel aan mijn beroep, een hekel aan
gierige opdrachtgevers en de meeste he
kel aan jou! Dus maak dat je weg komt!"
„Maar ik MOET mijn hoed terugvinden!"
riep Palmer huilerig, „mijn fortuin is er
in verborgen! Een biljet van tien mil
joen!" „Kan me niet schelen!" gilde Jut,
„al zat je hoofd er nog in!" Wacht
eens even," zei Panda, „dit is toch wel
erg belangrijk, geloof ik".
Het elfde televisie-avontuur van inspec
teur Fedder, ontsproten aan het brein van
Jan de Koek, was gisteravond aan de orde.
De N.C.R.V. zal er geen spijt van gehad
hebben deze fantasierijke auteur een op
dracht te hebben verstrekt voor weer een
thriller. Wij hebben tenminste met genoe
gen gekeken. Voor zijn doen hield Jan de
Koek zich zeer rustig. In tegenstelling tot
wat we van hem gewend zijn, liet hij de
plaats van handeling een weinig opvallen
de rol vervullen in de handeling zelf. We
ontkwamen overigens niet aan de bekoring
die er van zo'n directe reportage uitgaat,
nog altijd de kracht van.de t.v.-spelen van
De Koek. De buitenplaats „Wisseloord"
was uitnemend geschikt voor de ontmas
kering van de moord op een man, die in
dat buiten werd geacht zijn kunstschatten
zorgvuldig te bewaken, trouw gediend door
zijn uitheemse huisknecht. De Koek paste
de huidige bestemming van het gebouw,
waar antiek wordt geveild, prachtig aan
bij de listige bedenksels van zijn origineel
brein. Hij hield ons lang in spanning en
openbaarde pas op het.laatste ogenblik de
toedracht van een affaire, waarover we
ons anderhalf uur lang het hoofd zaten te
breken.
Werkend buiten de studio, met toch de
noodzaak de perfectie van binnen de studio
te bereiken, plaatste regisseur Max'Douwes
de accenten heel juist: de sfeer beïnvloed
de de handeling ongemerkt, de onthullin
gen werden met weldoordachte beeldwis
selingen en vooral goed „getimede" bewe
ging voorbereid. De illustratieve muziek
schiep het nodige wantrouwen in het heil
der betrokken personen. Al was de bezet
ting der rollen aan deugdelijke, zij het niet
overdonderende persoonlijkheden toever
trouwd, er kwam een homogene voorstel
ling op het scherm en dat is heel wat
waard. Robert Sobels speelde de inspec
teur als een wakkere, rustige borst met
begrip en intelligentie, John Soer maakte
van de bediende het Aziatisch factotum,
zoals Soer dat belieft, Jan Retel hield zich
bescheiden op de achtergrond om niet te
snel doorzien te worden. Sacco van der
Made laadde fraai veël verdenking op zich,
Jan Grefe viel uit de toon, te plompver
loren. te direct. In de damesrollen weer
den Fien Berghegge en Truus Dekker zich
met onschuld en waardigheid. Wat ons
betreft mag de N.C.R.V. tweemaal per jaar
met zo'n uitzending komen. Het element
der verrassing, het doorbreken der studio-
illusie door de realiteit, is er het aantrek
kelijk gevolg van.
Beeldschermer
HILVERSUM T. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gvmn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.30 Voor de jeugd. 8.50 Voor
u en uw gezin, praatje. .9.00 Gym. voor de vrouw.
9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. VPRO: 10.00
Samen thuis, lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gcvar. progr. 11.35 Saxofoonspel. 12.00 Lich
te muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Ham
mondorgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de tee
nagers. 14.15 Voor de jeugd. 14.50 Mannenkoor.
15.05 Ruimte voor vrijetijdsbesteding, lezing. 15.20
Radio-filharm,orkest. IR.05 Boekbespr. 16.25 Ver
sierde vakantietips. 17.00 Jazzmuz. 17.30 Week-
journ. 18.00 Nieuws en comment. 18.20 Pianospel.
18.30 Muziekkiosk. 19.00 Kunstact. VPRO: 19.30
Binnen en buiten de grenzen, lezing. 19.40 Chris
tus, Zijn leerlingen en de mensen, lezing. 19.55
Deze week, lezing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Gram. 20.40 Promenade-ork. en sol. 21.25 Social,
comment. 21.40 Licht progr. 22.05 Sportuitz. 22.30
Nieuws. 22.40 Zang met interviews. 23.10 Gram.
23.55 - 24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 700—24.00 KRO.
KRO: 700 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18
Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 10.00 Voor de kleu
ters. 10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor
de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middagklok - nood
klok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Gram. 13.50 Voor de jeugd. 14.00 Koorzang. 14.20
Kunstkron. 14.50 Gram. 15.30 Voor de jeugd. 16.00
Gregoriaanse zang. IR.30 Gram. 17.00 Voor de
jeugd. 18.00 Gram. 18.15 Journ. weekoverzicht.
18.25 Lichte muziek. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25
Gelders orkest en solist. 20.20 Lichtbaken, lezing.
20.30 Cabaret. 21.05 Polit. lezing. 21.15 Een mens
kan bang zijn voor huizen, hoorsp. (II). 22.05 Rep.
Eucharistisch Congres München. 22.25 Boekbespr.
22.30 Nieuws. 22.40 Gesprekken: Jong - oud -
eeuwig. 23.55—24.00 Nieuw
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muzikale
kaleidoscoop. 15.00 Accordeonspel. (Om 15.15—
15.45 gram.). 16.00. Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Dag
klapper en lit. kal. 17.20 Balletmuz. 17.40 Klankb.
18.00 Orgelconc. ,18.30 Voor de sold. 19.00 Nieuws.
19.30 Topliedjes. 20.00 Ork.concert. 20.30 Operette-
muz. 21.15 Amus.rn.uz.. 22.00 Nieuws. .22.)5. Opera
muziek. 23.00 Nieuws. 23.0524.00 Gram.
VOOR VRIJDAG
NTS: 15.00—16.00 Rep. aankomst Vierdaagse te
Nijmegen. 20.00 Weekjourn. VARA: 20.30 Actual.
20.45 Pianorecital. 21.00 Documentair progr. 21.30
Filmprogramma.
VOOR ZATERDAG
KRO: 17.00—17.30 Voor de kinderen. NTS: 20.00
Journ. en weeroverz. KRO: 20.20 De klucht van
de koe, toneelstuk. 21.00 Gevarieerd progr. 22.00
Speelfilm.
Duitsland heeft, donderdagavond de
tweede beker van Europa gewonnen in het
zangtournooi in het Casino van Knokke-
Zoute. Duitsland behaalde 445 punten,
tegen 421 punten Nederland. België was
derde, Frankrijk vierde, Italië vijfde en
Engeland zesde.
Van de tien dirigenten die dit jaar de
cursus van de N.R.U. hebben gevolgd, twee
Nederlandse en acht buitenlandse deel
nemers, zijn twee dirigenten met algemene
stemmen uitverkoren om voor gastdirecties
te worden uitgenodigd, namelijk de Neder
lander Frits Kox en de Belg Walther Cra-
beels. Als de beste leerling aan wie de
Italiaanse omroep een gastdirectie zal aan
bieden is unaniem Walther Crabeels aan
gewezen.
In de Sint Pieterskerk te Zemst (België)
is een eeuwenoud drieluik een getrouwe
kopie door een onbekende Vlaamse meester
naar werken van Rubens gestolen. De
dieven hebben op klaarlichte dag de drie
doeken uit de luiken genomen. Het mid
denpaneel stelde de kruisiging voor, de zij
panelen de kruisoprichting en de kruisaf
name.
De christendemocratische regering van
Noordrijn-Westfalen heeft donderdag be
sloten het contract voor een tweede tele
visienet niet te tekenen. Het contract is
maandag door kanselier Adenauer en de
bondsminister van Justitie Schaefer als
„voorlopig vertegenwoordiger van de rege
ringen der deelstaten" getekend.
Een besluit als dat van Noordrijn-West
falen is al eerder genomen door de regering
van de deelstaat Beieren, die eveneens
christendemocratisch is. Het wordt niet
uitgesloten geacht, dat alle deelstaten
zullen weigeren omdat de bondsregering
hen naar hun mening voor een voldongen
feit stelt. De deelstaten moeten, als zij
tekenen, de zeggenschap over het televi
sienet op hun gebied delen met de bonds-
autoriteiten. Zij blijven echter liever zelf
standig op cultureel gebied.
„Diogenes" koopt tweede huis. De
stichting „Diogenes" heeft een tweede huis
kunnen aankopen. Zoals bekend is de stich
ting enige maanden geleden opgericht met
het doel woon- en werkruimte te verschaf
fen aan beeldende kunstenaars en musici
door middel van de aankoop van oude
pandjes in de Amsterdamse binnenstad die
op de monumentenlijst staan. Deze panden
worden dan opgeknapt zodat ze weer be
woonbaar worden. Het nieuw aangekochte
pand in de Nieuwe Leliestraat 98 is evenals
het eerste bezit van de stichting vermeld
op de Rijksmonumentenlijst.
wamamm
4041. Nu gaan we landen! waarschuwde Koen.
Het vliegtuigje was nu vlak boven de grond. En even later voelde Linnie een schokje;
toen stond het vliegtuigje stil.
Ziezo, zei Koen. We staan hoor. Kom ik slap uit en ik zal jou er ook even uit
helpen!
Hij klom uit het vliegtuigje, zette z'n voet op de vleugel en sprong op de grond.
Kom maar, dan zal ik jou ook even helpen! zei Koen.
Hij hielp Linnie met uitstappen, en zo stonden ze in 't bos-
DE Feniciërs mogen de roep hebben
vele eeuwen lang de handelaars bij uit
nemendheid te zijn geweest, die overal
langs de kusten hun faktorijen en kolo
niën hebben gesticht, hun zeemanschap
mogen we bij al dergelijke mercantiele
overwegingen zeker niet in de laatste
plaats noemen. Het zijn waarschijnlijk
Fenicische zeevaarders geweest, die onder
de Egyptische farao Necho voor het eerst
in de geschiedenis om het
Afrikaanse continent zijn ge
varen. Dat was (en is nog
steeds) een formidabele tocht
met zulke kleine schepen als
zij destijds gebruikten, en de
enige ontdekkingsreis uit de
oudheid, die hiermee eniger
mate vergeleken kan worden,
is de tocht van Pythias naar Noord-Euro
pa, toen Thule werd ontdekt. Maar daar
staat weer tegenover, dat de Feniciërs op
de Azoren zijn geweest, want daar werden
Karthaagse munten gevonden. Hoe het ook
zij, we behoeven de lof van deze zeevaar
ders uit de oudheid werkelijk niet meer te
bezingen. Vandaag willen we de Feniciërs
dan ook niet noemen als de ontdekkers
van Europa (want dan zouden we een
aperte onjuistheid vertellen) maar als de
genen die ons werelddeel de naam hebben
bezorgd die het nog steeds met meer of
minder eer draagt. Als de Feniciërs hun
tochten maakten naar de Zwarte Zee, had
den zij aan de rechterkant een land waar
de zon onderging. Die eerste landstreek
gaven zij de naam Asoe, dat zoveel be
tekent als zonsopgangTJit dit woord
Asoe is de naam Azië ontstaan. Het land
dat de Feniciërs aan de linkerkant zagen
liggen (althans: links wanneer zij in de
richting van de Zwarte Zee voeren) werd
Ereb genoemd, ofwel „zonsondergang".
Hieruit is de naam Europa voortgekomen,
dus „het land van de zonsondergang".
(Merkwaardig is in dit verband, dat de
Arabieren het noordwestelijke deel van
Afrika Maghrib waarin we de stam
van het woord Europa eveneens kunnen
herkennen noemden, dat
wil zeggen „de plaats waar de
zon ondergaat". Voor hen was
die 'plaats dus niet Europa,
want dat lag in het noorden!)
Behalve Azië, werd, nog een
ander stuk land eveneens naar
de opkomende zon genoemd.
De Grieken gaven Klein-
Azië namelijk de naam Anatolië, waar
in ook tot uitdrukking wordt gebracht,
dat in dit land de zon opkomt. Die
zelfde Grieken noemden Marokko het
avondland, omdat zij op hun tochten langs
Noord-Afrika de zon achter de Hoge Atlas
zagen ondergaan 'Mtiaf 'laten we over al
die benamingen niet verder uitweiden; ge
noeg is te weten, dat Azië (Asoe) het land
is waar de zon opkomt en. Europa (Ereb)
het gebied waar hij ondergaat. Laten we
hopen, dat hierin geen symbolische profe
tie schuilt!
We spraken zojuist over het door Py
thias ontdekte Thule. Maar weet u, dat
hiermee waarschijnlijk Midden-N oorwegen
was bedoeld?
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden).
In het jaarverslag over 1959 van Radio Nederland Wereldomroep wordt bijzondere
aandacht besteed aan enkele aspecten van de ontwerp Omroepwet en met name aan
de toekomstige financiering van de omroep uit de algemene rijksmiddelen. Uit de be
schouwing blijkt, dat men meent, dat deze ontwikkeling het bedrijf conjunctuur
gevoeliger zal maken en de omroep ten achter dreigt te zullen raken bij de technolo
gische ontwikkelingen. Er wordt aan herinnerd, dat op de inkomstenzijde van de
binnenlandse omroep een geleidelijke stijging van het aantal radiotoestellen genoteerd
moet worden. In dit licht zou eigenlijk een stijgende trend bij de Wereldomroep nog
groter dienen te zijn dan bij de binnenlandse omroep, welke een bijkans verzadigde
markt bestrijkt, terwijl in het uitzendgebied van de Wereldomroep een veel ruimere
marge van potentiële nieuwe luisteraars voorhanden is. Men vreest, dat het moeilijk
zal vallen deze natuurlijke tendens te verwerken wanneer eenmaal de begroting van
de Wereldomroep bij de algemene rijksmiddelen zal zijn ondergebracht.
Een ander belangrijk aspect noemt het
jaarverslag, dat vast staat dat men in vele
landen uitzendingen en transcriptie-pro-
dukties minder gaarne accepteert wanneer
deze direct afkomstig zijn van overheids
diensten. De vrees bestaat daarom dat de
jaarlijkse debatten in de Staten-Generaal
over de begroting van de Wereldomroep,
op gelijke voet met de andere rijksbegro
tingsposten, de indruk zullen wekken, dat
de Wereldomroep een meer „officieel ge
zicht" heeft gekregen.
Aan het zendschema van de Nederlandse
dienst werden in de loop van het jaar zes
korte uitzendingen per dag toegevoegd.
Hierdoor werd het aantal dagelijks klaar
gemaakte nieuwsbulletins van zes op twaalf
gebracht. Het aantal transcriptieprogram
ma's lag 14,5 percent hoger dan in 1958
deze programma's gingen naar 127 landen.
Vooral in Zuid-Amerika en Afrika steeg de
belangstelling voor Nederlandse program
ma's. Na een kleine daling van het aantal
reacties van luisteraars in 1958 steeg dit
aantal in 1959 weer van 35.500 brieven tot
40.167.
De rubrieken speciaal voor Suriname en
de Nederlandse Antillen werden uitgebreid
tot dertig minuten per dag, daarbij werd
gebruik gemaakt van de landstalen. Voor
wat de transcriptieprogramma's betreft
wordt in het jaarverslag opgegeven, dat in
35 talen, naar 127 landen in totaal 18.947
programma's werden verstuurd. De stijging
van de belangstelling in Zuid-Amerika voor
de Nederlandse Wereldomroep werd onder
meer in de hand gewerkt door een opdracht
aan de Chileense radioprogrammist Carlos
Godfrey, die tien korte klankbeelden over
Nederland maakte en een kort bezoek van
Amable Espina, directeur-generaal van Ra
dio Caracas (Venezuela) aan Nederland, op
uitnodiging van de Wereldomroep.
De transcriptiedienst van de Wereldom
roep, zo staat in het slot van het jaarver
slag, blijft de hoop gevestigd houden op de
televisie.
Koordirigent af. De dirigmt Jan van
der Waart is benoemd tot adviseur voor
koormuziek bij een grammofo mplateri-
industrie te Amsterda m In verband hier
mede heeft !hj zijn functie ais dirige-'t van
't Christelijk Residentie Mannenkoor neer
gelegd.
Nieuw lid. Bij beschikking van de
staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen is van 21 juli I960 tot de
dag waarop nieuwe wr.leujke voorzienin
gen met betrekking tot de Wereldonu oep
in werking treden benoemd Lot lid van de
programmaraad van de stichting „Radio
Nederland Wereldom -oep" de he er J. A.
van Beuge te s-Gravenhage.
Alfabetje. De Franse professor Esteban
Martinez, hoogleraar aan de Academie
voor Schone Kunsten en Wetenschappen in
Parijs heeft een alfabet met acht letters,
vier klinkers en vier medeklinkers ontwik
keld. Volgens prof. Martinez kunnen alle
72 bekende menselijke spraakgeluiden en
talen en dialecten met de acht letters wor
den weergegeven.
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
13)
Desondanks meende Hernandez er nog aan te moeten
toevoegen dat hij, hoezeer hij het ongeval betreurde,
toch niet begreep waarom ik hem op zo beestachtige
wijze had moeten mishandelen. Bij deze woorden slaag
de hij erin mij, ondanks zijn sterk misvormde neus
en zijn voor driekwart gesloten ogen, glimlachend aan
te kijken.
Hij wist heel goed dat ik er niet aan twijfelde dat
hij mij had willen vermoorden, al was de opzet dan
mislukt.
De commissaris leek zijn gestrengheid speciaal aan
mij te besteden. Na een blik in mijn papieren te
heisben geworpen, merkte hij op dat ik mij in Frankrijk
zonderlinge gewoonten eigen had gemaakt. Hij wilde
een vervolging tegen mij aanhangig maken wegens
ernstige mishandeling, als mijn slachtoffer althans de
beschuldiging wilde ondertekenen die hij zou opstellen.
Tot zijn grote verbazing weigerde Pedro Hernandez
evenwél. Hij deed het met het argument, dat mijn
onbesuisd gedrag ongetwijfeld aan de schrik moest
worden geweten die ik pas had doorstaan. Het zou
hem voldoende zijn mij de declaratie voor de medische
behandeling in rekening te brengen.
Wat kon ik anders doen dan hem bedanken? Al
had ik van een poging tot moord gerept, niemand zou
mij hebben geloofd, behalve Carmen Munoz misschien.
Maar haar mening was van geen enkel belang. Wan
kelend tussen ergernis, omdat hij voor een futiliteit
was gestoord, en opluchting, omdat hij nu geen rap
port hoefde te schrijven, liet de commissaris ons
gaan, met een korte, hoewel weinig beminnelijke toe
spraak, die hoofdzakelijk aan mijn adres was gericht.
Het meest ontgoocheld leek mij wel de goede dienst
bode, die zich beroofd zag van een grote rol, die haar
dagen aaneen tot het middelpunt van de buurt zou
hebben gemaakt.
Op straat bleven Hernandez en ik tegenover elkaar
staan. Wij namen elkaar zwijgend op. Opeens keerde
Hernandez zich om en wilde in zijn wagen stappen.
Over zijn schouder voegde hij mij toe:
Dit gaat u heel wat meer kosten dan de dokters
rekening, senor!
Hij haalde de schouders op en stapte in. Vlak voor
hij gas gaf zei hij nog:
Veel plezier in Sevilla, senor.. Het is een stad die
je zult missen als je doodgaat.
Enigszins ongerust vroeg ik me af, wat Cliff Anderson
zou zeggen als hij van de gang van zaken op de hoogte
kwam. Binnen achtenveertig uur had ik kans gezien
tweemaal met de politie in aanraking te komen, terwijl
ik opdracht had alle opzien te vermijden. Weliswaar
was het mijn schuld niet dat ze mij op klaarlichte
dag in een drukke stad probeerden te vermoorden, maar
Cliff trok zich van de logica al heel weinig aan, wan
neer de logica zich tegen zijn opdrachten verzette.
Ik had het nummer van de wagen van Hernandez
genoteerd, ofschoon het me zinloos leek op zoek te
gaan naar de werkelijke eigenaar. Lajolette zou wel
niet zo kinderlijk zijn dat hij een van zijn handlangers
een wagen meegaf, die bij navraag aan hemzelf of
aan iemand uit zijn naaste vriendenkring zou blijken
te behoren. Bovendien had ik voor de handlangers op
zichzelf weinig belangstelling. Ik was niet naar Sevilla
gegaan om de stad van al haar zware jongens te
bevrijden. Ik had de nauwkeurig omschreven opdracht
uit te zoeken van welke wegen de handelaars in verdo
vende middelen gebruik maakten om Spanje te verla
ten en de Verenigde Staten binnen te komen. Het feit
alleen dat er aanslagen op mij werden gepleegd, tot
op de openbare weg toe, was voldoende bewijs, dat
Ezquariz zich niet had vergist, toen hij ons de tip
gaf dat Sevilla een belangrijke rol speelde in de han
delsaffaires van Lajolette. De haast die zij aan de
dag legden om mij onschadelijk te maken, wees er
bovendien op, dat ik voor hen een onoverkomelijke
hinderpaal was. Waarom precies kon ik niet beoordelen.
Misschien was ik op een hoogst ongelegen ogenblik
op het toneel verschenen. Misschien zou er op korte
termijn een lading worden verscheept, waarbij zij geen
prijs op mijn aanwezigheid stelden. De aanslag waar
van ik aan de Palma het slachtoffer was geworden,
had mij in onzekerheid achtergelaten. Nu er op klaar
lichte dag aan de Pagès del Corro een tweede aanslag
was gevolgd voelde ik mij merkwaardigerwijs heel wat
geruster. ïk wist nu tenminste dat ik de vorige dag
alleen dank zij een onhandig geplaatste slag aan de
dood was ontsnapt en dat men mij gevaarlijk genoeg
achtte om de zaak op de spits te drijven. Ik kon
beter ophouden met dromen over mijn jeugd en andere
dingen. Het werd uitkijken, elk uur en elke minuut
van het etmaal.
Het lag voor de hand dat ik Hernandez niet terug
zou zien, evenmin als mijn aanvaller van de Palma, de
man met de moordenaarsogen, die aan de morfine was.
Lajolette zou wel zoveel medewerkers tot zijn beschik
king hebben om een moordenaar die ik niet van ge
zicht kende de opdracht te kunnen geven Sevilla van
mijn aanwezigheid te verlossen. Beslist geen aangenaam
vooruitzicht. Maar dat hoorde nu eenmaal bij het be
roep. Ik zat in het schuitje, wat kon ik anders doen
dan meevaren? Tweemaal was er een aanslag mis
lukt, waarom zou de derde eigenlijk slagen?
In de wetenschap dat mij op korte termijn geen
nieuw gevaar dreigde slenterde ik de plaza de Cuba
rond. Als jongen kwam ik hier altijd kijken naar
het openen en sluiten van de San Telmo-brug, waar
heel wat vrachtschepen passeerden. Hier had ik voor
het eerst beseft dat de wereld zich heel wat verder
uitstrekte dan de buitenwijken van Sevilla. Bij deze
brug had ik ook van avonturen gedroomd.
Als iemand mij in mijn jongensjaren verteld had
dat ik naar Amerika zou verhuizen zou ik hem in zijn
gezicht hebben uitgelachen. Nu was het ruim twintig
jaar later. Ik bevond mij weer op de plaza de Cuba
en ik was uit Amerika gekomen om in mijn geboortestad
cp het avontuur te stuiten. Het was alsof er zich een
kring gesloten had.
Terwijl ik in de calle Temprado langs het ziekenhuis
van de Santa Caridad liep drong het besef zich aan
mij op dat ik zonder de gillende Carmen Munoz waar
schijnlijk achter de frontmuur in 'n bed zou hebben
gelegen als zij mij althans nog niet naar het lijkenhuis
hadden gebracht.
Het vaderland ontving mij wel met open armen! Ruth
en Alonso zouden mij waarschijnlijk flink hebben ge
plaagd als zij geweten hadden op welke wijze Spanje
de verloren zoon had binnengehaald.
Toen ik het San Fernando-plein had bereikt ontsnapte
mij een zucht van opluchting.
Mijn hotel, „Cecil-Oriënt", scheen mij een veilige
haven, waar ik althans enkele uren veilig zou zijn
zowel voor moordenaars als voor de politie. Wat dat
betreft vergiste ik mij evenwel.
De eerste, die ik in het hotel tegen het lijf liep,
was commissaris Fernandez. Hij wist blijkbaar van
volhouden. Ik bleef een paar tellen op de drempel
dralen, omdat ik ten slotte niet zeker wist of hij voor
mij kwam. Hij deed namelijk alsof hij mij in het
geheel niet zag. Ik was ervan overtuigd dat hij mij
heel goed had gezien, maar de mogelijkheid bestond,
dat hij andere zaken in het hotel had af te wikkelen.
Al gauw kreeg ik zekerheid. Hij deed een stap in
mijn richting en zei:
Goede avond, senor Moralès!
Goede avond, commissaris, zei ik.
Wachtte u toevallig cp mij?
Ik wachtte op u, ofschoon niet toevallig. Er loopt
in heel Sevilla geen man rond voor wie ik zoveel be
langstelling heb..
Moet ik dat als een compliment opvatten?
Nauwelijks, misschien.
Wij keken elkaar aan en glinilachten hoffelijk, of
schoon wij ons geen van beiden door eikaars welwillend
heid lieten misleiden.
Mag ik u een glas Jerez aanbieden, senor Fer
nandez?
Nee, dank u. Daarvoor ben ik niet gekomen.
Ach, dat is jammer.
De spieren van zijn kaken spanden zich.
Misschien. Ik wilde eens even met u praten.
Met mij praten? Moet ik daaruit opmaken dat u
hier buiten uw functie om aanwezig bent?
Op het ogenblik wel, senor enhet hangt geheel
van uzelf af of ik hier straks in functie terugkom.
Wat moet ik doen om dat overbodig te maken?
Alleen een poosje met me praten, senor.
(Wordt vervolgd) i
In de serie „ZO LEEFDEN DE
van Hollandia n.v. uit Baarn hebben Gil
bert en Colette Charles-Picard het werk
„ZO LEEFDEN DE CARTHAGERS" voor
hun rekening genomen.
De oorspronkelijke titel luidt „La vie
quotidienne a Carthage" en het boek is
vertaald door Loek Esmeyer.
Dat deze serie een zekere populariteit
heeft verworven is zeer begrijpelijk, an
ders dan een gewoon geschiedeniswerk be
handelen de boeken van deze serie de da
gelijkse levensgewoonten van de beschre
ven volken aan de hand van wetenschap
pelijk verantwoorde gegevens. Dat daar
bij niet een dor en onleesbaar boek is
ontstaan moet de auteurs tot een grote
verdienste worden aangerekend. Sommige
hoofdstukken, zoals bijvoorbeeld dat over
verre reizen, laten zich lezen als een mo
derne detectiveroman. Andere hoofdstuk
ken zijn gewijd aan het leven in de stad
Carthago, de hogere standen, de volks
klasse, het leven van alle dag, de handel,
en oorlog en vrede. Een uitvoerige lit
teratuurlijst besluit dit werk, dat zeker
niet in de boeknkast van liefhebbers van
de klassieke tijd mag ontbreken.
De destijds toegezegde publikatie van
meningen en ervaringen van gedetineer
den uit de Nederlandse gevangenissen is
achterwege gebleven, maar toch kunnen
belangstellenden in het gevangeniswezen
en dat zijn er vooral na de oorlog
velen geworden op de hoogte komen
hoe het systeem in de afgelopen jaren
gewijzigd is. Een ex-geditineerde, die een
straf van zes jaar heeft ondergaan, heeft
zijn ervaringen en belevenissen op schrift
gesteld en onder de titel „GEVANGENE
1113 ONTHULT" is bij Scheltens en Gil-
tay te Amsterdam een boek verschenen,
waarin de vraag wordt gesteld: „Verbe
teren onze rechtspraak en gevangenis de
mens? Uitvoerig verhaalt de schrijver,
wiens naam uiteraard niet vermeld wordt,
over zijn detentie in Leeuwarden en Vught
en over zijn kort verblijf in de Obseivatie-
kliniek in Utrecht. Hij geeft zijn visie over
het wel en wee van een gedetineerde en
te begrijpen is het, dat hij vooral uitwijdt
over het wee, want er zal wel geen gede
tineerde in ons land te vinden zijn, die
gunstig zal spreken over zijn vo-blijf in
de gevangenis. De schrijver ->ft in
Leeuwarden de tijd meegemaakt, ..at daar
nog vele politieke gevangenen waren inge
sloten en hij vertelt welke gunsten deze
hadden boven de gevangenen. Hij was
werkzaam op de drukkerij en kreeg de
kopij in handen van congressen op het
gebied van het gevangeniswezen. Daardoor
kwam hij in het bezit van vele gegevens,
waarvan hij een dankbaar gebruik maakt
in zijn beschrijvingen. De belangstelling
van de schrijver gaat in het bijzonder uit
naar medische vraagstukken en met ken
nis van zaken schrijft hij hierover. Vele
onderdelen van het gevangeniswezen wor
den onder de loep genomen, waarbij hij
dikwijls van de hak op de tak springt en
hier en daar wat te uitvoerig wordt. De
schrijver verklaart, dat het boek niet uit
gegeven is om sensationele onthullingen
te doen. Dat is ook niet het geval. Jam
mer is het dat de toon zo verbitterd is,
waardoor te veel van de objectiviteit ver
loren is gegaan. De conclusie van de onbe
kende schrijver is, dat er zich wel wijzi
gingen voltrokken hebben in het systeem,
maar dat er nog te veel mankeert aan het
verbeteren van de mens door de recht
spraak en het ondergaan van de straf.
Maar voor men zover is zal er nog veel
hervormd moeten worden en het gevange
nen naar de zin maken zal toch nooit
gelukken.
Advertentie
Met één Van Nelle's „After
noon" theebuiltje (groot for*
maat) hebt u volop krachtige,
geurige thee voor heel de familie.
Gemakkelijk, vlug en proper!
Ook echt handig om mee te nemen
op vacantie: in de caravan, de boot,
de tent
(groot formaat)
doos van 20 stuks
Oprechte donderdagse Haerlemse Courant
den 31 July 1760
MET eenen particulieren Brief uyt Oost-
Indiën gedateerd uyt Ben
galen in 't laatst van Janu
ary deezes Jaars word het
volgende gemeld:„De Groo-
te Mogol is onlangs by
eenen Rebel vermoord, en
zyn oudste Zoon na deeze
Provincie geretireerd, en
nademaal ons Belang vereyscht hem daar-
buyten te houden, om dat hy een Vriend
van de Fransen is, zo zyn wij actueel bezig,
om tegen hem aan te rukken".
