Horen en zien
Een nacht op
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
Dr. L. van Egeraat met televisie
documentaires over Nederland
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Fotoreportages
ter illustratie
Kunstmatige inseminatie
in Engeland afgeraden
Eerste luchttaxi op
Schiphol
Internationaal congres
van oriëntalisten in
Moskou
7
joclio televisie
AANKONDIGINGEN EN
Kwalijk seizoen
Het Huisvan Polet
De radio geeft dinsdag
T el evisieprogramma
Regeringscommissie is er
in meerderheid tegen
AVRO stelt onderzoek
commissie in
De negen muzen
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1960
56. „Toe, geef mij die hoed," smeekte
Palmer, „ik bied er een .eh .een stui
ver voor. Een hele stuiver!" „Loop heen!"
snauwde de eigenaar van de schiettent,
,,ik. ben geen marskramer. Wie een prijs
uit mijn tent wil hebben, moet er om
schieten. Dat heb ik al gezegd en daar
blijf ik bij! Een kwartje per schot!"
Palmer slikte even. „Een kwartje"
mompelde hij geschokt, „vijf hele stui
vers! En als ik mis, ben ik dat bedrag
zomaar kwijt! Ik begrijp niet, hoe men
zijn geld aan zoiets kan verkwisten!"
„Laat Jut de lijfwacht het proberen,"
stelde Panda voor, „hij kan heel goed
mikken". Dat vond Palmer een goed idee.
„U mag gratis schieten," zei hij, zich tot
Jut wendend, „ik betaal het zomaar voor
U. Maareh zorg dan ook, dat U
met één schot de prijs wint. Als u mist,
kost het me nog eens vijf hele stuwers!"
Die laatste opmerking prikkelde de mees-
ter-lijfwacht. „Missen?" herhaalde hij, „ik
kan niet missen, zelfs al zou ik willen
Daar!" Onder het spreken richtte hij zijn
geweer en schoot meteen .„In de roos!"
riep de eigenaar van de schiettent. „Keu
rig, meneer! U wint een eerste prijs!"
En met deze woorden gaf hij Jut een
kinderwagen.
Er was nogal weinig van werkelijke be
tekenis in de programmasamenstelling
van de zaterdag- en de zondagavond. Weer
om presenteerde de KRO zijn „Zaterdag
avond-akkoorden". dat nog altijd vol vaart
en pit toch min of meer afglijdt naar het
andere programma, dat Jos van der Valk
presenteert en dat „Piste" heet. Wij bedoe
ïen dat het karakter van het variété, door
de overwegende buitenlandse medewer
king, sterk overweegt. Laat het op zichzelf
dan amusant zijn, door de geringe Neder
landse sfeer, krijgen we toch wel het ge
voel, dat er wat te veel transfusie plaats
vindt vanwege de vaderlandse bloedar
moede in de amusementskunst. Men zou
soms denken dat er een Eurovisie-uitzen
ding bezig is.
Of „De klucht van de koe" de t.v. kijkers
voldoening heeft geschonken lijkt ons een
tweede punt van twijfel. Er was behoorlijk
in gecoupeerd, maar ons interesseert voor
al het uitgangspunt: is zo'n stukje oud-
Nederlandse klucht nu wel geschikt als t.v.
spel en heeft de opvoering eigenlijk alleen
maar anecdotische waarde. Welnu: naar
onze mening was het laatste het geval.
Men keek er even geïnteresseerd naar om
snel vast te stellen dat de taal het grote
struikelblok was voor het werkelijke ac
tuele genieten om nog maar te zwijgen
van de fantasieloze beeldregie van Luc van
Gent, die een statische reproductie gaf van
wat een levendig en boertig schilderstuk is.
Zondagavond was de AVRO present met
een even onbelangrijk programma van licht
vertier dat ons een „Nieuwe Oogst" ople
verde zonder enige opvallende persoonlijke
prestatie en een Gene Kelly-show, waarin
men vergeefs zocht naar werkelijk geïn
spireerd talent. De zomer in de t.v. is door
gaans een kwalijk seizoen. Dat was dit
Weekeinde wel heel goed merkbaar.
Beeldschermev
De Nederlandse auteur Sybren Polet
heeft destijds voor de experimentele to-
needgroep „Test" een klein drama geschre
ven, „Het Huis", waarin hij het leven van
een mensenpaar van het romantische begin
tot het onontkoombare einde verkort heeft
weergegeven. De VARA zal dit werk uit
zenden in haar televisieprogramma van
donderdagavond 4 augustus, onder regie
van Kees van Iersel, die het stuk destijds
ook bij „Test" regisseerde. De twee rollen
in het stuk worden vertolkt door Henk van
Ulsen en Shireen Strooker, die het ook
toen speelden. De VARA acht dit stuk niet
geschikt voor jeugdige kijkers.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VFRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 8.80 Voor de kinderen. 8.40 Gram. 9.00
Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groenteman. 9.15
Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Hammond
orgelspel. 11.15 Voor de zieken. 12.00 Zang en
piano. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
13.00 Nieuws. 13.15 Mcded. of gram. 13.20 Prome-
nade-ork. en omr.koor. 13.55 Beursber. 14.00 Gram.
14.40 Zuid-Amerikaanse Indianen in de 20e eeuw,
lezing. 15.00 Licht progr. 15.30 Van mens tot mens,
lezing. 15.45 Kamcrmuz. 16.15 Gram. 17.00 Voor
de jeugd. 17.30 Lichte muziek. 18.00 Nieuws. 18.15
Pianospel. 18.30 R.V.U.: Onze kinderen, nu, door
•T. A. Aalbers, arts. 19.00 Paris vous parle. 19.05
Gram. 19.45 Journaal. 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte
muziek. 20.45 De Nederlandse draf- en rensport,
klankb. 21.15 Floriade, rep. en gevar. muz. 22.00
Holland Festival 1960: Sopr. en piano. 22.20 Gram.
22.30 Nieuws, beursber. van New York en S.O.S.-
ber. 22.45 De toverstaf van het woord, lezing.
22.55 Intern. Songfestival te Knokke. 23.30 Gram.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgengebed
en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor
de vrouw. 9.40 Voor de jeugd. 10.00 Voor de kleu
ters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram. 10.35
Lichte muziek. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Gram.
11.50 Volaan.. vooruit, lezing. 12.00 Middagklok-
noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Platennieuws. 13.30 Gram. 14.00 Gram. 14.30 Voor
de plattelandsvrouwen. 14.40 Het hoofdkwartier
van Zijne Majesteit, hoorsp. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs
ber. 17.45 Regeringsuitz.: Het volk aan de wissel
meren leert Nederlands, door D. M. Jansen. 18.00
Pianospel. 18.20 Polit. praatje. 18.30 Gram. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Gram. 20.30 Brabants ork.
21.40 Gram. 22.00 Reportage van het Eucharistisch
wereldcongres te München. 22.20 Gram. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Omr.ork. en solist.
23.55—24.00 Nieuws.
ERUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Tuinbouwkron.
12.40 Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15
Lichte muz 14.00 Gevar. muz. 15.00 Gram. 15.35
Gram. 16.00 Koersen. 16.15 Gevarieerde muz. 17.00
Nieuws. 17.10 Klarinet en piano. 17.40 Boekbespr.
18.10 Gram. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Gram.
19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Syndikale kron.
20.00 Symf.orkest. 20.20 Interland zangfestival te
Genève. 21.00 Omr.orkest en solist. 22 00 Nieuws.
22.15 Pianorecital. 22.40 Kamermuziek 22.55 -23.00
Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: Intem. agrarisch nieuws. 20.00 Journ. en
weeroverz. 20.30 ïnl. tot Der Barbier von Bagdad,
praatje. Eurovisie: 20.30—22.45 Rep. uit Bregenz:
Der Barbier von Bagdad, opera.
De VARA-televisie zal, te beginnen op
5 oktober, een reeks programma's wijden
aan de schoonheid en de toeristische mo
gelijkheden van het eigen land. Deze pro
gramma's zullen worden samengesteld en
gepresenteerd door Dr. L. van Egeraat,
die een vertrouwde figuur op het scherm
is geioorden door zijn serie documentai
res in woord en beeld over verscheidene
vakantiegebieden in het buitenland. De re
gie zal in handen zijn van Pier Tania.
In de loop van het vorige seizoen von
den samensteller en regisseur een vorm
voor de Van Egeraat-uitzendingen. die bij
deze nieuwe serie in grote trekken zal
worden gehandhaafd. De tekst zal worden
geïllustreerd met foto's. De VARA-televi
sie gaf acht jonge fotografen opdracht, in
de loop van deze zomer uitvoerige foto
reportages te maken over de streken van
Nederland xvaaraan Dr. van Egeraat zijn
uitzendingen zal wijden. Iedere fotograaf
tekent voor één afzonderlijke uitzending.
Het is voor de eerste maal, dat de Ne
derlandse televisie op zo uitvoerige schaal
aandacht besteedt aan het steden- en land-
schapsschoon van liet eigen land. Het is
ook voor het eerst, dat een groep fotogra
fen actief wordt betrokken bij de vorm
geving van televisieprogramma's. De VA-
RA-televisie bedoelt deze serie uitzendin
gen dan ook niet in de laatste plaats als
een manifestatie van het werk van de
jonge garde der Nederlandse fotografie.
Bij de voorbereiding werkt de VARA-tele-
visie nauw samen met de Algemene Ver
eniging voor Vreemdelingenverkeer en de
provinciale er. plaatselijke V.V.V.-instan-
ties. De V.V.V.'s gaven de acht fotogra
fen een aanvullende opdracht, waardoor
zij na de uitzendingen de beschikking zul
len krijgen over vele honderden foto's
van Nederland, die kunnen worden ge
bruikt voor verdere publicatie in binnen-
en buitenland. Tijdens hun reportagerei-
zen zullen de fotografen de gast zijn van
de V.V.V.-instanties, die zoveel mogelijk
met raad en daad behulpzaam zullen zijn.
Excursie
VARA-regisseur Pier Tania, die het ini
tiatief nam voor deze operatie, zal zich
bij het fotografie-tecnnische deel van de
voorbereiding laten adviseren door de heer
Bram Wisman, chef van de fotoredactie
van één van onze grote dagbladen, die
ook behulpzaam was bij de selectie van
de acht fotografen. Deze week zullen de
fotografen een excursie maken naar de
televisiestudio's in Bussum, waar ze zich
op de hoogte kunnen stellen van de bij
zondere eisen waaraan voor televisie te
gebruiken foto's moeten beantwoorden.
Bij de foto's, die moeten dienen ter il
lustratie van het betoog van Dr. Van Ege
raat zal het accent liggen op de schoon
heid van stad en land. De fotografen is
gevraagd, daarnaast een aparte reporta
ge te maken over de bedrijvigheid, de le
vende mens in de streken die ze zullen
bezoeken. De opdracht laat echter de fo
tografen grote vrijheid, om hun eigen ar
tistieke visie op Nederland te geven.
LONDEN (Reuter) Het grootste deel
van een door de Britse regering benoemde
commissie, die een onderzoek moest instel
len naar de kwestie van de kunstmatige
inseminatie door een donor, heeft in een
donderdag gepubliceerd verslag verklaard
dat deze kunstmatige inseminatie „niet in
het belang van de maatschappij is en dus
moet worden afgeraden".
Twee commissieleden zijn echter een
andere mening toegedaan. Zij stellen dat
deze kunstmatige inseminatie niet als een
schandelijke praktijk moet worden be
schouwd, als het huwelijk in kwestie sta
biel is en als man, vrouw en donor zorg
vuldig en op deskundige wijze zijn uitge
kozen. De commissie is eensgezind van
mening, dat kunstmatige inseminatie zon
der toestemming van de echtgenoot een
nieuwe echtscheidingsgrond dient te zijn
en dat ongehuwde vrouwen niet voor
kunstmatige inseminatie in aanmerking
moeten komen.
De zeven commissieleden, die zich tegen
deze wijze van bevruchting kantten, voer
den hiervoor een aantal redenen aan. Zo
wezen zij op het gevaar voor emotionele
moeilijkheden tussen man en vrouw bij
toepassing van kunstmatige inseminatie
en op de gevaren waaraan de kinderen,
die op deze wijze zijn verwekt, kunnen
blootstaan.
Uit het verslag bleek voorts dat kunst
matige inseminatie door een donor maar
weinig wordt toegepast. In de afgelopen
20 jaar zijn er ongeveer 1.100 kinderen op
deze wijze in Engeland geboren.
In de in Hilversum gehouden vergade
ring van het algemeen bestuur en de ge
westelijke besturen van de Avro heeft de
voorzitter met instemming van alle aan
wezigen mededeling gedaan van het be
sluit van het algemeen bestuur een com
missie ad hoe te benoemen, die tot op
dracht zal hebben een onderzoek in te stel
len naar de bezwaren, door het zich noe
mend „Actiecomité" jegens de AVRO en
haar bestuurderen geuit. Voor het lidmaat
schap van deze commissie zullen drie
vooraanstaande AVRO-leden worden aan
gezocht, niet behorend tot een der bestu
ren van deze omroepvereniging, zo deelt
de AVRO mee.
De heer B. Groen, voorzitter van het
„Actiecomité van AVRO-vrienden", heeft
hierover de volgende verklaring verstrekt:
„Het Actiecomité van AVRO-vrienden
heeft kennis genomen van het besluit van
het AVRO-bestuur. Ofschoon het Actieco
mité gaarne tot overleg bereid is, spreekt
het zijn verbazing uit over de wijze waar
op de drie leden van deze commissie zul
len worden gekozen. Het is het Actieco
mité namelijk bekend dat deze benoeming
geschiedt alleen op voordracht en aanbe
veling, van het dagelijks bestuur van de
AVRO. Daar de bezwaren van het Actie
comité juist gericht zijn tegen het beleid
van dit bestuur onder voorzitterschap van
de heer Röell, geeft deze ongebruikelijke
gang van zaken aanleiding tot ernstige
twijfel aan de objectiviteit van dit onder
zoek. Om een werkelijk onafhankelijk on
derzoek te waarborgen, stelt het comité
voor zelf eveneens drie kandidaten AVRO-
leden aan te zoeken van deze commissie
deel uit te maken. Tevens zal, met goed
keuring van beide partijen, een terzake
kundige deze commissie moeten leiden.
Een man als bijvoorbeeld Willem Vogt zal
voor alle AVRO-leden acceptabel zijn en
hiervoor moeten worden aangezocht.
Schenking. Ter nagedachtenis aan de
heer A. Nijstad, die in mei van dit jaar is
overleden, heeft Nijstad Antiquairs n.v. te
Lochem aan de staat der Nederlanden ter
plaatsing in het Rijksmuseum te Amster
dam ten geschenke aangeboden een acht
hoekige, zeer decoratieve wijnkoeler van
Delfts aardewerk, blauw beschilderd met
'n decor van vazen, bloemen en gestyleerde
bladmotieven, gemerkt LVE (Lambertus
van Eenhoorn, eind 17e eeuw). Staatssecre
taris mr. Y. Scholten heeft zijn dank be
tuigd aan de schenkster.
Tijdens het internationale poliocongres
dat in Kopenhagen is gehouden heeft
een wanhopige Belgische vader zich
tot de aanwezige deskundigen gewend
om hen te vragen, of er geen gene
zingsmogelijkheid is voor de ziekte,
welke zijn zevenjarig zoontje Louis
met de dood bedreigt. Het ventje lijdt
aan een ziekte, waarbij zijn spieren
verschrompelen. Een Belgische dokter
heeft moeten verklaren, dat Louis nog
maar enkele jaren te leven heeft.
Enige aanwezigen op het congres heb
ben het jongetje onderzocht en zij zijn
tot de conclusie gekomen dat de ziekte
tot staan kan worden gebracht. De
spieren zouden zelfs versterkt kunnen
worden. Op de foto zien ive vader
Polinard met zijn dochtertje Christiane
en de kleine Louis.
4445. Ze liepen samen ivat hier en daar en keken rond. Overal stonden mooie
bloemen.
Mooi, hè? zei Linnie.
Ja, zei Koen. Heel wat leuker dan in dat vervelende xvarenhuis!
Terwijl ze daar rondwandelen, begon de lucht te betrekken; er kwamen wolken voor
de zon. En even later stak Koen z'n hand xtit.
Het gaat regenen! zei hij.
Ja, er begonnen al grote druppels te vallen. Er kwam een bui.
Oei, we zullen nat worden! zei Linnie.
Kom mee, zei Koen. Onder die^jrote paddestoel daar kunnen we schuilen!
(Van onze Amsterdamse redacteur
De luchttaxi heeft haar intrede op Schip
hol gedaan. Een eenmotorige Cessna-182
staat gereed om de lucht in te gaan naar
welke plaats men wil voor een tarief van
100 gulden per uur. De Ces na heeft 3
plaatsen en vliegt bijvoorbeeld voor 240
gulden naar Londen, lus 70 gulden per
persoon en op ieder gewenst tijdstip.
Het toestel is eigendom van het lucht
vaartbedrijf, dat twee jaar geleden begon
met een De Havilland Dove rondvluchten
boven Amsterdam te maken. Die zomer
maakten al 15000 schipholbezoekers ge
bruik van de mogelijkheid, de hoofdstad
uit de lucht te zien. Het bedrijf heeft nu
een tweede toestel van dit type en boven
dien twee dakota's, die hoofdzakelijk voor
vrachtvervoer worden gebruikt. Er wordt
onderhandeld over de aaokooo van een
vier-motorige DC-6, die ruim twee en een
half miljoen gulden zal kosten.
De luchttaxi is de jongste telg van de
vloot. Het toestelletje vliegt 300 kilometer
per uur en kan afstanden tot 1200 kilo
meter overbruggen. Het is uitgerust met
boordradio en alle navigatiemiddelen die
nodig zijn om bij mist of duisternis te kun
nen landen. Mne heeft al vele aanvragen
gekregen, meest van zakenmensen, voor
wie de vertrektijden van de normale lijn-
toestellen ongunstig zijn. Een Hagenaar
heeft het toestel gereserveerd om samen
men enkele vrienden naar Lapland te
gaan voor een vis-vakantie. Naar men ver
wacht zal de luchttaxi ook veel worden ge
bruikt voor snel binnenlands vervoer. De
klanten kunnen over het toestel en de pi
loot beschikken zolang zij willen.
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
15)
Aan het eind van de Sierpès niet ver van de Cam-
pana, is een soort doodlopende steeg waar één van
de oudste stierenvechterscafés is gevestigd. Daar gin
gen wij zitten om een paar glazen manzanilla te
drinken en er een kleinigheid bij te eten. Juan ver
trouwde mij kennelijk niet verder dan hij mij zag.
Ik probeerde hem in een betere stemming te bren
gen door hem te vertellen hoe afgunstig ik op hem
was, daar hij te Sevilla woonde, terwijl ik tot mijn
spijt mijn geboorteplaats had moeten verlaten. Hij
luisterde met strak gezicht naar mij en zei geen
woord terug. Over zijn zuster durfde ik zelfs niet
reppen en hij was tenslotte degene die over haar
begon.
Senor Moralès, waarom heb u mijn zuster en mij
eigenlijk te eten gevraagd?
Omdat ik dat leuk vond.
Mijn antwoord bracht hem zichtbaar van de wijs.
Een zo simpele uitleg had hij niet verwacht. In volle
ernst zei hij:
Ik begrijp u niet, senor.
Ik moest hem eerst uitleggen wat er in mij was
omgegaan toen ik Sevilla terugzag, met de Palma
en het huis waar wij vroeger gewoond hadden. Ik
vertelde hem, dat ik erg op zijn vader gesteld was
geweest en ik gaf hem de verzekering dat die het
heerlijk zou hebben gevonden als hij ons samen kon
zien. Die opmerking trof eindelijk doel. Als elke An-
dalusiër gaf Juan onmiddellijk koop als men hem met
de hemel en de doden confronteerde.
Ik had me in mijn hoofd gehaald dat u kwade be
doelingen met mijn zuster had en dat stond me lang
niet aan.
Ik sp-ak zijn veronderstelling met alle tekenen van
verontwaardiging tegen en ik meende wat ik zei.
Maria was nu niet bepaald het soort meisje met wie
je een avontuurtje begint. Dat zei ik ook tegen Juan.
Hij kwam er van onder de indruk en bekende mij
nu op zijn beurt dat zijn zuster alles was wat hij
had. Hij hoopte natuurlijk dat zij een goede man
zou vinden, en als het kon een man met een beetje
geld, om eindelijk een streep te kunnen zetten onder
de eeuwige misère waaraan zij beiden nu al jaren
waren overgeleverd. Aan de andere kant wist hij niet
wat hij zonder Maria zou moeten beginnen.
Toen wij eindelijk opstapten omdat het tijd werd Ma
ria te halen, waren Juan en ik de beste vrienden
van de wereld geworden. Uit zijn vage verhalen en zijn
ontwijkende antwoorden had ik opgemaakt dat de jon
gen zijn pover inkomen inderdaad voor het grootste
deel verdiende aan een zeer bescheiden opgezette
zwarte handel. Ook knapte hij voor lieden die het
beter hadden dan hij, nu en dan wel eens een kar
weitje op. Hij had het overigens voor verstandiger
gehouden mij niet aan de neus te hangen wat dat
voor lieden waren en in welke kringen zij verkeer
den. Hij was een levendige en nerveuze knaap, die
Juan, en met zijn soepel lichaam leek hij mij het
type van de Andalusiër, die in een tijd, waarin de
hartstocht voor het voetballen, die voor de stieren
gevechten nog slechts ten dele heeft verdrongen, van
geen andere toekomst droomt dan die van een be
roemd stierenvechter. Als ik ooit behoefte aan een
medewerker mocht krijgen, meende ik er geen betere
te kunnen kiezen dan de broer van Maria.
Maria zelf verliet „Het Lam onzes Heren" juist ter
wijl wij er voor de tweede keer aankwamen. Het
deed haar kennelijk genoegen ons in eikaars gezel
schap te zien. Ik nam hen mee naar hotel Christina
dat in het park van dezelfde naam staat. Zij hadden
zichtbaar nog nooit zoveel weelde ontmoet. Aanvanke
lijk toonden zij zich sterk geremd. Zij waren zich al
te zeer bewust van een omgeving, waarin zij gezien
hun uiterlijk en manieren gevaar liepen de aandacht
te trekken van meer bevoorrechte gasten. Maar de
wijnsoorten van Rioja deden hun werk en geleidelijk
veranderden de jongelui, die het uitstekend naar hun
zin hadden. Ik bracht in hun gezelschap één van de
plezierigste avonden van mijn leven door.
Ik liep met hen mee tot aan de Palma. Ik noemde
hen nu Maria en Juan. Mij waren ze uit ontzag voor
mijn leeftijd don José blijven noemen. Zodra zij naar
binnen waren gegaan en ik in de zoele en lichte nacht
alleen op straat stond, voelde ik, hoe krachtig ik met
alle vezelen van mijn bestaan aan dit land en aan
deze stad was gehecht. Het verstand en de voorzich
tigheid gaven mij de raad een taxi te zoeken om mij
op de veiligste manier terug te laten brengen naar de
plaza San Fernando. Waarom zou ik de moordenaars
van Lajolette zo'n gemakkelijke kans aanbieden om
mij uit de weg te ruimen? Maar mijn Spaanse trots
belette mij toch mij te voegen naar de wil van een
Canadese avonturier, en dat nog wel in mijn eigen
land. Wel speet het me meer dan tevoren dat ik on
gewapend was. Ik neuriede El Emigrante, dat ze in
Hotel Christina hadden gezongen en sloeg de Regina
in, waarna ik op de overdekte markt kwam. Daar
wachtte mij de eerste schrik. Bij mijn nadering scho
ten twee schimmen een portiek binnen. Ik ging lang
zamer lopen en hield het midden van de rijweg.
Het bleek een paartje te zijn, dat mij vermoedelijk
voor een surveillerende agent had gehouden. De oude
straatjes naar de kerk van de Heiland liet ik liggen.
Via Larana bereikte ik de Campana en vandaar sloeg
ik de Sierpès in, waarna ik op de plaza San Fran
cisco uitkwam. Langs het stadhuis bereikte ik de plaza
San Fernando. Ik was de veilige haven binnengelopen.
Woensdag voor Palmpasen.
De jongen die op mijn verdieping bediende, wekte
mij door een roffel op de deur van mijn kamer te
slaan. Voorzichtigheidshalve vroeg ik eerst wie er was
voor ik de deur opendeed. Hij riep, dat er een telegram
voor mij gekomen was en pas daarna opende ik de deur
van de vesting op een kier. Ik begon wezenlijk wantrou
wend te worden en ik was vastbesloten dit wantrouwen
in de naaste toekomst niet meer te laten varen. Het
telegram was verzonden door mijn „firma" in Parijs
maar de lakonieke inhoud verried bij vluchtige lezing
al mijn baas Cliff Anderson. De tekst luidde: Moralès
Cecil-Oriënt Sevilla Spanje Pogingen op
sporing cliënt voortzetten. Stop. Zenden nieuwe mon
sters om transacties te bespoedigen. Stop. Bigeard.
Het vervelende met Cliff is, dat hij zoveel prijs stelt
op een bondige tekst, dat het hem ontgaat of hij al dan
niet begrijpelijk is. Wat bedoelde hij in vredesnaam
met die nieuwe monsters? Zeker, een buitenstaander,
een vijand of een wildvreemde, die toevallig dit tele
gram onder ogen kreeg, zou er geen touw aan vast kun
nen knopen.
Jammer was het, dat de man, voor wie het bestemd
was er al evenmin iets van. begreep. En dat was een
verdraaid onveilig gevoel. Het voornaamste was voor
mij overigens, dat Cliff mij niet naar Washington terug
riep. Wat de rest betreft zou ik maar afwachten. Ter
wijl ik me stond te scheren begon ik opeens te grinni
ken. Anderson kon zich mooi uitdrukken. Pogingen
opsporing cliënt voortzetten! Ik had sterk de indruk, dat
het in dit geval de cliënten waren die mij poogden op
te sporen, geheel in afwijking van de bij de handel in
zwang zijnde werkwijze. Overal elders ter wereld zou
ik vermoedelijk tegen mijn rol van muis, waarop wat
al te veel katten loerden, gereed voor de sprong, niet
bestand zijn geweest. Het besef van mijn machteloos
heid van het ogenblik gevoegd .bij een angst die maar
al te begrijpelijk was, zou mij waarschijnlijk van kleur
hebben doen verschieten en mij het leven met afkeer
onder ogen hebben doen zien.
Maar ik bevond mij te Sevilla en dat feit alleen stel
de mij in staat te grinniken om Lajolette en zijn moor
denaars, om het raadselachtig karakter van Anderson
en de rebussen die hij mij uit Washington via Parijs
toezond. Ja, ik was in Sevilla. En het was stralend
weer. Ik had een afspraak met Maria van de Zoete
Naam. En al het andere was van geen enkel belang.
Die afspraak had ik te danken aan een moedig ogen
blik, de vorige avond in hotel Christina. Juan had zich
een ogenblik van de tafel verwijderd en ik had dadelijk
gebruik gemaakt van de mij geboden kans.
Maria., ik zou je morgen graag nog eens ontmoe
ten. maar dan alleen..
Zij keek mij ontsteld aan en kreeg een kleur tot ach
ter haar oren.
Maar don José!
Ja, ik heb je iets belangrijks te zeggen.
Iets dat u mij niet kunt zeggen als mij broer erbij
is?
(Wordt vervolgd)
Van 9 tot 16 augustus zal in het gebouw
van de universiteit van Moskou, gelegen
op de „Lenin-heuvelen" een groot, inter
nationaal oriëntalistencongres worden ge
houden. Het congres, dat om 10 uur
's morgens geopend wordt, staat onder
voorzitterschap van prof. dr. B. G. Gafu-
rov. Als vice-voorzitter treedt op de Rus
sische sinoloog prof. dr. A. A. Guber. Se
cretaris-generaal van het congres is prof.
dr. I. M. Diakonov, een vooraanstaand
Russisch Assyrioloog.
In een onderhoud met het A.N.P. vertel
de dr. A. A. Kampman, directeur van het
Nederlands Instituut voor het Nabije
Oosten te Leiden, die het congres in Mos
kou zal bijwonen dat dit uit twintig sec
ties zal bestaan, waarin de volgende on
derwerpen behandeld zullen worden:
Egyptologie, Assyriologie, Hethietologie,
semietische talen, Byzantijnse studies, ge
schiedenis der Arabische landen, Arabis-
tiek, geschiedenis van Perzië en Afghanis
tan, Iranistiek, geschiedenis van Centraal-
Azië, Altaïsche studies, Turkologie, ge
schiedenis van Turkije, Kaukasische stu
dies, Indologie, Zuid-oost-Azië, Sinologie,
Korea, geschiedenis van Mongolië, Japa-
nologie en Afrikaanse studies.
Bij de beschouwing van deze secties, zo
vervolgde dr. Kampman valt het op, dat
het door de Russische oriëntalisten geor
ganiseerde congres voor de eerste maal
secties heeft ingeschakeld voor de ge
schiedenis der Arabische landen, Centraal
Azië, Korea en Mongolië. Ook de sectie
Afrikaanse studies met haar onderdeel
Afrikaanse studies ten zuiden van de Sa
hara trekt de aandacht. Uit dit alles blijkt
dat de Russische oriëntalisten van mening
zijn, dat grote waarde aan de bestudering
van deze gebieden moet worden toege
kend. Aangezien de Sovjet-Unie een groot
aantal mohammedaanse inwoners telt, dat
de Verenigde Centraal Aziatische Sovjet
republieken bewoont, wordt de belangrijk
ste excursie van het congres naar Rus
sisch Centraal-Azië gehouden, waar een
bezoek zal worden gebracht aan Samar
kand (de stad van Timoer Lenk), Tasj-
kent en Bukhara.
Vryheidsprys. De Westduitse „Vrij
heidsprijs" is toegekend aan de Britse
auteur en journalist Victor Gollancz. Gol-
lancz zal de onderscheiding op 21 septem
ber ontvangen in de Paulskerk van Frank
furt uit handen van bondspresident Hein-
rich Lübke. De Vrijheidsprijs wordt elk
iaar uitgereikt aan een litterator die bij
zonder heeft bijgedragen aan de zaak van
de vrede.
