PREMIER EYSKENS BIJ
KONING BOUDEWIJN
r
Streep onder recent verleden
RECEPT
mm
Van dag tot dag
J
Het kleinste kwaad
Operatie
- Ilaarcrême Alleen verbaar bij de kapper. EJ^oVuct'vln Indola.
Overeenstemming over houding
tegenover de Sovjet-Unie
DONDERDAG 11 AUGUSTUS 1960
Eerste Westduitse
stratosfeerballon
Uw haar zit beter met
Minister Van Houtte rekent België de
mogelijke schade voor
Rusland wijst attaché van
V.S. uit wegens spionage
Vliegertraining in
Kongo onzeker
EERSTE GESPREK TE BONN
Gp Je
raatótoel
Er is de laatste tijd nog al wat te doen
over de salarissen van directeuren en com
missarissen van naamloze vennootschap
pen en ook over het aantal commissariaten
dat bepaalde belangijke figuren in het Ne
derlandse zaken- en industriële leven
in zich verenigen. Met name Het Parool
heeft in lange artikelen licht op de situ
atie in Nederland laten schijnen. Er is
geen enkel bezwaar tegen dat het publiek
op de hoogte wordt gebracht van de stand
van zaken, want inderdaad is het in
een democratisch land nodig dat het pu
bliek inzicht heeft in de economische
machtsverhoudingen, die ook voor de poli
tiek van belang zijn. En het vervullen
van een tiental commissariaten geeft de
bekleder van deze belangrijke functies nu
eenmaal een grote invloed.
Een beoordeling van het inkomen van
een commissaris en een directeur in ver
houding tot het belang van de functie uit
zuiver economisch gezichtspunt vinden wij
moeilijk, maar in bepaalde gevallen zal
men zeker van onevenredigheid kunnen
spreken, temeer als sommige personen
een cumulatie van dit soort functies heb
ben.
Een verandering daarin zal wel neer
komen op een totale wijziging van het ven
nootschapsrecht, een kwestie waarmee
een staatscommissie zich reeds enige tijd
bezig houdt. Mogelijkheden tot excessen
zullen in een vrije verkeershuishouding als
de onze wel nooit geheel en al vermeden
kunnen worden. Strenge reglementering
op dit punt zou ten slotte ook tot politieke
onvrijheid kunnen leiden. Maar de belang
stelling, die nu in grote kring voor de on
derhavige kwestie is gewekt, zou de ge
noemde staatscommissie wellicht aanlei
ding kunnen geven tot het onderzoeken
van mogelijkheden om paal en perk te
stellen aan onnodige accumulaties van
commissariaten en aan de absurd hoge
honorering van sommige daarvan.
Hoge inkomens van leidende figuren in
het bedrijfsleven zullen er altijd wel blij
ven, mèt de economische en soms ook
politieke macht die daaraan kan worden
ontleend. Maar dat is stellig een kleiner
kwaad dan een volkomen beknotting van
de politieke vrijheid en zonder die vrij
heid te beknotten kan men die hoge in
komens niet radicaal laten verdwijnen.
Het kleine koninkrijk Laos, hoog in de
Zuidoost-Aziatische berglanden gelegen,
heeft tot 1947 behoord tot de Frans-Indo-
chinese confederatie doch scheurde zich
in dat jaar los en vormt sindsdien het on
afhankelijke rijk dat het ook tot aan zijn
associatie met Frankrijk sinds oudsher ge
weest was.
Het heeft gevaarlijke buren commu
nistisch China, Vietnam, Birma, Thailand,
Kambodja die niet allen (zoals de eer
ste!) agressieve neigingen tegen Laos heb
ben doch waar de binnenlandse situatie
zeer labiel pleegt te zijn. Het communis
tische gevaar uit China overschaduwt de
omstandigheden van deze kleine landen
voortdurend en is voor een van hen, na
melijk Noord-Vietnam, al bloedige werke
lijkheid geworden.
In Laos is daarom de vraag, wie de heer
sende macht bestuurt, onophoudelijk van
groot gewicht niet alleen voor het land
zelf, doch ook voor de gehele situatie in
Zuidoost-Azië. Men kan betogen dat vrede
en rust in een dergelijk land de beste waar
borg vormen voor een voortbestaan der
internationale posities van evenwicht in
dit gebied, doch aan de andere kant kan
zo'n uiterlijke kalmte een voortschrijdende
ontbinding maskeren, die op een kwaad
moment de pijlers van de ganse samen
leving vermolmd blijkt te hebben. Dat
tegen een dergelijke ontwikkeling schok-
kenderwijs iets wordt ondernomen, behoeft
dan geen onrustbarend symptoom te zijn.
Het kan zelfs een heilzame operatie ter
genezing en sanering betekenen.
Nu lijkt de „staatsgreep" in Laos steeds
meer ondanks de nog onduidelijke ont
wikkeling op een zuiveringsoperatie dan
op een omwenteling. Corruptie en slechte
gewoonten zouden in Laos tot een radicale
ingreep hebben genoopt en de leiding dei-
revolte heeft verklaard dat zij deze wan
toestanden wil uitroeien zonder het be
staande gezag van de koning aan te tasten.
Deze koning is een krachtige persoon
lijkheid, die reeds als regent de opstand
van vorig jaar op tamelijk deskundige
wijze in voor zijn gezag geschikte banen
heeft weten te leiden. Ook thans blijkt hij
boven de partijen te staan, althans niet het
doelwit van de revolte te zijn. Dit doet de
verwachting leven, dat er straks van een
misschien zeer noodzakelijke refor
matie in de binnenkamers moet worden
gesproken, in plaats van een chaosver-
wekkende rebellie.
LINDAU (UPI) West-Duitsland heeft
woensdag zijn eerste ballon voor onderzoe
kingen in de stratosfeer gelanceerd. Dit
gebeurde op het Max Planck-instituut te
Lindau. De ongeveer honderd meter lange
ballon, aangeschaft in Amerika, bereikte
een hoogte van ongeveer 21.000 meter, en
zond vandaar per radio gegevens door.
Advertentie
%S>
BRUSSEL (Reuter) Premier Eyskens
van België heeft woensdag na een kabi
netsvergadering van anderhalf uur een be
zoek aan koning Boudewijn gebracht. Uit
betrouwbare bron verluidt, dat de premier
de koning ervan in kennis heeft gesteld,
dat het land een nieuw regeringsprogram
nodig heeft.
Naar vernomen werd, wilden de liberale
ministers de coalitie verlaten en verwach
ten deze donderdag het aftreden van de
regering. Het bestuur van de C.V.P. houdt
donderdagochtend een spoedvergadering.
De socialisten hebben aangedrongen op on
middellijke bijeenroeping der beide
kamers.
De socialisten achten het een gevolg van
de dubbelzinnige politiek van de regering,
dat België in de UNO alléén kwam te
staan en dat België mede verantwoorde
lijk werd gesteld voor een toestand die de
wereldvrede bedreigt.
Het noodzakelijk herstel van de goede
betrekkingen tussen België en Kongo is to
taal mislukt, aldus de verklaring.
Betreurend, dat België door de schuld
van de regering voor het oog van de we
reld onverdiend in diskrediet is gebracht,
eist het bureau van de Belgische socialis
tische partij nogmaals loyale uitvoering
van de beslissingen van de Veiligheids
raad en onvoorwaardelijke samenwerking
met de UNO-autoriteiten.
De Belgische minister van financiën J.
van Houtte, heeft woensdag op een pers
conferentie verklaard, dat .,in het ergste
geval" een totaal verloren gaan van de
handel met Kongo een verlies zou beteke
nen van 2 a 3 miljard Belgische frank. De
export naar Kongo beliep ongeveer 500
miljoen frank per maand, zo zei hij. In
juni beliep de totale Belgische export, die
ten opzichte van de voorafgaande maand
een toeneming van 2,2 miljard frank te
zien gaf, 15,7 miljard frank.
De minister herinnerde aan recente
schattingen dat het „totale verlies" van
Belgische activa in Kongo een verminde
ring van 't Belgische br.uto-nationale pro-
dukt zou betekenen van 3 a 6 percent. Hij
verklaarde echter, dat de geraamde toe
neming van t' bruto-nationale produkt dit
jaar 7 percent zou belopen, waarmede ge
volgen van Kongo-verliezen opgevangen
zouden worden.
Union minière
De directeur-generaal van de Union Mi
nière du haut Katanga heeft tegenover bij
zondere correspondenten van de Franse
pers verklaard, dat de produktie van de
maatschappij volstrekt normaal is en
nooit door de gebeurtenissen werd beïn
vloed. De maatschappij produceert jaar
lijks 280.000 ton koper, een achtste deel
van de wereldproductie. Zelfs tijdens de
muiterij van de Force Publique in Elisa-
bethstad is het personeel aan het werk ge
bleven. De 20.000 employees en zwarte ar
beiders van de maatschappij zijn nog
steeds op hun post en van de 1700 Euro
peanen, grotendeels Belgen, die het kader
vormen, zijn er slechts een honderdtal
naar het moederland teruggekeerd. Voor
zover het Europese personeel neiging
mocht hebben zijn post te verlaten, tracht
men het daarvan te weerhouden, en tot
dusverre is men daarin geslaagd. De
komst van de troepen der UNO kan echter
volgens de directie alles twijfelachtig ma
ken. Om vertrouwen te kunnen wekken
zullen deze troepen in staat moeten zijn
de veiligheid van personen en bezittingen
te verzekeren, hetgeen door een groot aan
tal Belgen betwijfeld wordt. „In tegenstel
ling tot hetgeen men ons verwijt, weigeren
wij ons in de politieke problemen van
Kongo te mengen. Ons enige doel is koper
produceren en wij wensen, dat men ons
in staat stelt daarmede door te gaan", al
dus de directeur-generaal.
Vertrek van al het Belgische personeel
onder de druk der gebeurtenissen en ver
vanging van dit personeel door uit ver
schillende landen afkomstig kader zou vol
gens de directeur-generaal betekenen, dat
gedurende vele maanden de produktie in
langzaam tempo zou geschieden, daar het
nieuwe kader zich vertrouwd zou moeten
maken met de zo bijzondere techniek van
de mijnbouw in Katanga. Ook zouden taal
moeilijkheden overwonnen moeten worden.
Beroep van Eisenhower
WASHINGTON (Reuter) President
Eisenhower heeft woensdag op zijn pers
conferentie verklaard ingenomen te zijn
met de stappen van de Belgische regering
om de moeilijke situatie in Kongo tot een
oplossing te brengen.
Tezelfdertijd deed hij een indirect be
roep op België samen te werken met de
UNO zodat het vertrouwen tussen de vol
keren van Kongo en België kan worden
hersteld.
(Reutei-) „Ik geloof dat de resolutie,
die de Veiligheidsraad gisteren heeft aan
genomen een nieuw bewijs is dat de UNO,
onder de niet aflatende inspanning van
de secretaris-generaal, vastbesloten zijn de
moeilijke situatie in Kongo op vreed
zame wijze op te lossen", aldus Eisenho
wer. „De Verenigde Staten juichen de maat
regelen toe, die België heeft genomen of
zal nemen om het verzoek van de Vei
ligheidsraad in te willigen".
MOSKOU (UPI) Het Russische pers
bureau Tass heeft vandaag bericht, dat
de Sovjet-Unie de luchtvaartattaché van
de Amerikaanse ambassade in Moskou
verzocht heeft het land te verlaten. De
attaché, die door Tass werd geïndentifi-
ceerd als E. M. Kerton, zo" onlangs zijn
betrapt op het fotograferen van militaire
objecten tijdens een reis naar Koergan.
„De competente Sovjet-organen hebben
vastgesteld, dat de activiteiten van Kirton
onverenigbaar waren met de status van
een diplomaat", aldus Tass.
De herziening van de Belgische defen
siepolitiek zal ook voor Nederland niet
zonder gevolgen blijven. Met name bij de
koninklijke luchtmacht vraagt men zich af,
hoe het nu zal gaan met de Nederlands-
Belgische overeenkomst ten aanzien van
de training van Starfighter-vliegers. Het
plan was Nederlandse en Belgische jacht-
vliegers, die worden aangewezen voor de
Starfightersquadrons, gezamenlijk te laten
oefenen op de Kongolese vliegbasis Ka-
mina. Hiervan zal vermoedelijk nu niets
komen, hoewel nog niets met zekerheid
vaststaat. Men houdt rekening met de mo
gelijkheid, dat de Kongolese regering te
zijner tijd, als de gemoederen tot beda
ren zijn gekomen, aan de N.A.V.O. toe
stemming zal geven de basis Kamina als
trainingscentrum te gebruiken.
Aanvankelijk zouden Nederlandse vlie
gers aan het eind van dit jaar voor het
eerst naar Kongo gaan, doch geruime tijd
geleden werd dit tijdstip reeds verscho
ven naar eind 1961. De opleiding in Kon
go had een tweeledig voordeel. Ten eerste
zouden de vliegers er over veel meer
ruimte beschikken dan in Nederland en
België en ten tweede is het klimaat er
veel gunstiger, waardoor in kortere tijd
veel meer vlieguren kunnen worden ge
maakt dan in West-Europa.
België en Nederland houden aan het plan
voor een gezamenlijke training vast. Als
Kamina niet beschikbaar is zal in
N.A.V.O.-verband naar een andere oplos
sing worden gezocht.
Advertentie
EN Ch E I Grote Houtstraat 181
II Vila b Haarlem - Tel. 14444
(Van onze correspondent)
BONN De Britse premier Macmillan
en de Westduitse bondkanselier Adenauer
begonnen gisteren in het ambtsgebouw
van laatstgenoemde, het Palais Schaum-
burg te Bonn, aan een nieuw hoofdstuk
van de Brits-Duitse verhoudingen. Zij zet
ten in zekere zin een streep onder het
recente verleden, waarin nogal eens. voor
al de afgelopen twee jaar, sprake was
van politieke meningsverschillen. Zij zet
ten voorts de tweede stap op de weg naar
een heroriëntering van de Westcuropese
politiek: de eerste stap hadden Adenauer
en De Gaulle op 31 juli te Parijs ge
daan.
Het was geen diplomatieke schijn-harte
lijkheid, waarmee Adenauer en Macmillan
elkaar gistermiddag op het vliegveld be
groetten. In een brief van de Britse aan
de Westduitse staatsman was onlangs
reeds sprake van „beste vriend" en „als
steeds, uw Harold", alsof Adenauer nim
mer bepaald zeer cynisch had gesproken
over Macmillans in vele Westelijke krin
gen veroordeelde pogingen om op eigen
houtje te komen tot de organisatie, van
een topconferentie met Kroesjtsjev en over
Macmillans idealen inzake een ontspan-
ningspolitiek met Moskou. En alsof de
Britse staatsman zich nog nimmer bepaald
zeer neerbuigend had uitgelaten over „Na
poleontische" Europa-neigingen van Parijs
en Bonn
De begroetingsspeeches hielden als het
ware de koers van het gistermiddag be
gonnen overleg in. Adenauer verklaarde
dat Engeland en West-Duitsland het eens
zijn over de noodzaak, dat Europa econo
misch en politiek een moet worden. Mac
millan duidde op de noodzaak dat de lei
ders van de regeringen der Westeuropese
landen regelmatig, maar informeel en op
strikt persoonlijke wijze bijeen moeten ko
men ter bespreking van de wereldproble
men.
Maar verder hebben beide staatslieden
weinig losgelaten. Over de twee uur du
rende bespreking in Palais Schaumburg is
geen officieel woord gezegd: Alleen kon
men opmaken, dat Adenauer en Macmillan
het volledig eens zijn wat de beoordeling
betreft van de huidige verhouding tot Mos
kou en van Kroesjtsjevs politiek van het
ogenblik. Zij hebben voorts gepraat over
Adenauers gesprek met De Gaulle en de
moeilijkheden tussen de E.E.G. en de
Kleine Vrijhandelszone. Te Bonn werd
werd gisteravond wel duidelijk dat Ade
nauer radicaal is afgestapt van zijn vroege
re denkbeelden om Europa politiek te ac
tiveren via het Europa der „zes" en zijn
bestaande gemeenschappen, de E.E.G., de
E.G.K.S. en Euratoom. Zo vond hij het
ditmaal ook niet nodig om een voorbe
spreking te hebben met professor Hallstein,
de pi-esident van de E.E.G.die „hoogst
toevallig" in de omgeving van Bonn ver
keerde. Deze nieuwe koers van Adenauer
wordt door de volgende twee punten be
paald:
1. Omdat De Gaulle niets voelt voor een
supranationaal Europa, maar alleen vooi
zen „Eui-opa der vaderlanden".
2. Omdat de Russische politiek nu tóch
wel duidelijk heeft gemaakt, dat Europa
zonder zeer nauwe banden met Ëngeland
niet verder kan leven zonder in groot ge
vaar te komen en omdat in een Europa
zonder Engeland Frankrijk zou willen do
mineren.
De Benelux-houding
Het concrete dat men van het overleg
verwacht is de aanvaarding door Macmil
lan van het Westduitse en Franse voor
stel om een periodiek vergaderende con
ferentie van regeringshoofden der West-
Europese staten op te richten. Maar ook
na het gesprek van vandaag zal men
daarover niet veel kunnen publiceren om
de eenvoudige reden dat de kleine West
europese landen, vooral de Benelux-lan-
„Kinderen zijn meestal even
lief als honden, maar ze zijn
ondankbaarder", heeft een cy
nische vrijgezel eens, bijwijze
van duit in het filosofische
zakje, verkondigd en ongetwij
feld heeft de goede man gelijk
gehad, doch in een zeer be
trekkelijke zin. Want het is
een feit, dat kinderen die
een zeer duidelijk en scherp
gevoel hebben voor datgene
wat zij behoeven zo zelden
werkelijk reden tot dankbaar
heid hebben. Terwijl een hond
dankbaar kwispelt voor alles
wat die hoogverheven mens
hem schenkt, ook al kan hij er
niets mee beginnen, reageert
het kind slechts met erkente
lijkheid op waarachtig nutti
ge en hem passende gunsten.
Die critiserende vrijgezel
heeft dus waarschijnlijk niet
de juiste gaven gekozen en
daardoor een magere oogst
aan dank binnengehaald. Doch
dat overkomt niet enkel vrij
gezellen.
Het is moeilijk, kinderen
écht plezier te doen. Onze
jongste toekomstige nazaat
heeft dat reeds meermalen on
dubbelzinnig gedemonstreerd,
waarbij hij zich zeker niet
heeft laten beïnvloeden door
sentimentele bedenkingen. Hij
is hard in die dingen.
Wij hebben geprobeerd, hem
een prettige vakantie te bezor
gen. Daar begon onze fout
reeds, bedenk ik nu, want hij
is nog niet op school en wat.
wij als zijn vakantie beschou
wen, is voor hem een irritan
te onderbreking van zijn ge
noeglijke en harmonieuze
speelleventje. Maar valt er
iets aan te merken op de
ouderlijke goede wil, wanneer
deze zich uit in een tocht naar
Blijdorp of Artis? Dat zijn
immers paradijzen voor de
jeugd? Wat spreekt meer tot
de jonge fantasie dan de oli
fant, de leeuwin met haar
welpen en het Nijlpaardjong?
En wat spreekt meer tot jeug
dige oren dan de schorre
schimpscheutpraat van de
kribbige papegaai?
Dat dachten we. Maar onze
jongen liet zich eens urenlang
over de stoffige paden van
zorn dierenconcentratiekamp
slepen zonder zijn aandacht
één moment te laten afleiden
van een nietig Lieveherebeest-
je, dat onophoudelijk van zijn
ene kleine vinger op zijn an
dere overstapte en op een ge
geven moment zelfs de barre
tocht waagde door zijn linker
mouw via zijn rug naar de
rechter.
Laat Artis een Lievehere-
beestenfamilie aanschaffen.
Onze vakantie voerde ons
langs wegen van vele landge
noten door vreemde streken
en grillige berglandschappen,
langs kronkelende rivieren
hoog de toppen op, door wit
gele bergdorpen waar mest
hopen en kippen elkander
amuseren. Wij voeren in Moe
zelschepen, stegen langs ka
belbanen omhoog naar de bo
venste rijen wijnstokken en
leunden behoedzaam over ba
lustrades boven duizelingwek
kende dalen.
De kleine jongen keek het
eerste halfuur door de auto
ramen naar buiten, menend
dat vakantie toch wel iets heel
genoeglijks en vreemds zou
zijn. Doch toen hij daarbuiten
niets zag wat hij thuis niet
zag, verviel hij in een achter
dochtig zwijgen en tegen de
avond was zijn heimwee vol
ledig. Hij wist dat zijn beertje
en zijn autootjes en zijn le
vende poes thuis waren ach
tergebleven en zonder hem de
nacht ingingen en dat hij op
het punt stond te worden in
gestopt in een vijandelijk bed
van ongewoon allure, in een
spookachtige kamer, bij onbe-
kende mensen in huis. Hij sliep
met schokjes in, langzaam en
laat, verscheen bleek en stil
aan het ontbijt en staarde ver
veeld naar de bergtop in de
verte, die er ongenaakbaar en
wreed uitzag en waarmee hij
onmogelijk spelen kon.
Hij vertelde een verdrietige
fantasie over de poes, die
thuis zou zijn weggelopen om
ons te zoeken en de verkeer
de weg was ingeslagen, zodat
zij hopeloos verdwaalde. Zij
vroeg de weg aan een politie
agent, doch toen deze infor
meerde waarheen het arme
dier zich dacht te begeven,
kon zij slechts opmerken:
„Miauw!" En daar schoot nie
mand wat mee op, de poes niet
en de politieman niet. En hoe
moest dat nou verder?
Een kleine afleiding bezorg
de hem later de boottocht op
de kronkelende rivier, die zich
langs schilderachtige berg-
burchten spoedde. Doch toen
hem moest worden medege
deeld dat zijn plan om het roer
van de stoere Eifelzeeman
over te nemen, in geen geval
zou kunnen doorgaan, was
zijn laatste illusie vervlogen.
De afschuwelijke kabelbaan
met hobbelende stoeltjes aan
een stalen draad, die nietige
stervelingen opvoerde naar
een onfatsoenlijk hoge berg
kam en ze daar de gelegen
heid gaf, te zien hoe mooi het
dal was waaruit zij waren
weggesleept die afschuwe
lijke kabelbaan leek ons een
laatste middel om hem te
overtuigen van het feit, dat
vakantie en buitenland twee
hoogst interessante en plezieri
ge dingen zijn, waarvan men
moet genieten.
Doch hij genoot niet. Hij
negeerde de afgronden onder
zich en hield zich gedurende
de ganse lange hemelreis be
zig met het lospeuteren van
een draadje wol uit zijn trui
een bezigheid die hij op de
begane grond veel voordeliger
en rustiger had kunnen ver
richten.
Heimwee is een lelijk ding.
Het is eigenlijk geen ding, het
is een dodelijke ziekte met één
geneesmiddel: naar huis en
vlug ook. Maar er zijn diverse
soorten heimwee. Men kan
verlangen naar een persoon in
de verte o, hoe kan men
verlangen! of naar een om
geving, een huis, een land
schap, een sfeer, naar ver
trouwde voorwerpen, naar een
traditionele geborgenheid.
Doch nooit eerder heb ik ge
weten dat voor een kind dat
alles kan worden samenge
smolten in één klein brokje
manna van herinnering, een
onaanzienlijk en potsierlijk
stukje prozaïsme, dat door
zijn karakteristieke navrantie
alles in zich bergt wat als af
wezig en gemist wordt erva
ren.
Om duidelijker te zijn:
Onze kleine jongen at niet
meer, deed niets meer dan ver
welken en verbleken, woest
dromen en huilerig zeuren. De
meegenomen speelgoederen
werden verwaarloosd, de nieu
we, wanhopige aankopen op
dat gebied schoten tekort.
Wanneer ik hem vroeg of hij
naar huis wilde, ontkende hij
dat omdat hij zelf niet wist
wat hem schortte. Hij zocht in
de hotels naar poezen en als
hij er een vond, bleek ze hem
niet vertrouwd en van afsto
tend uiterlijk, zodat ook die
ontmoetingen hem nieuwe te
leurstellingen brachten.
En toen, de derde of de
vierde nacht in den vreemde,
werd hij in het stilste, holste
uur wakker met een koorts
achtig verlangen. Hij ging
rechtop zitten en zei overtui
gend en resoluut:
„Ik heb zin in kattebrood".
Ploe komt men boven op een
Eifeltop des nachts om drie
uur aan Hollands kattebrood?
Ook die vraag bleek achteraf
een fout van een onintelligent
volwassene. Wat onze kleine
jongen had eindelijk de mo
gelijkheid gehad zijn dierbaar
ste wensen en verlangens sa
men te vatten in één woord,
één symbool in een geurig
brokje hard, dierlijk voedsel,
dat hi., thuis wel eens steelt
uit het zakje voor de poes. En
met die formulering had hij
de smaak van thuis geproefd:
een smaakje van tientallen
ingrediënten, samengesteld uit
honderdtallen liefdes. Want
kattebrood maakt men, zoals
u weet van een soezerig kat-
teglimlachje, een snuifje drop,
een stukje plastic, een eindje
rafelig touw, een vleugje zand
uit de zandbak in de tuin, een
geurtje van de bloemen en
het gras, een draadje van het
tapijt in de kinderkamer, een
splintertje hout van het speel
tafeltje, een puntje van een
kleurpotlood, een korreltje
papier van het kleurboek, een
vluchtig keukengeurtje, een
scheutje melk, een scherfje
van de tegens in het tuinpad,
een lapje uit een gescheurde
broek, een vingerhoedje water
uit de sloot met de kikkervis-
,ies, een veertje van de een
den in het park, een druppel
levertraan een héle kleine
druppel! en heel veel sui
ker.
Dat is kattebrood. Men be
hoeft het niet te eten om er
gezond van te worden en in
een kalme slaap te vallen
men behoeft er enkel aan te
denken om het te ruiken en
te proeven en er de heimwee
mee op de vlucht te jagen.
Hij viel weer om en snurk
te weldra als een roos. En wie
nu zeggen wil dat rozen niet
snurken, moet het eens aan
kinderen vragen. Want kinde
ren weten alles pre
cies.
Enquête
Heel huiselijk, helemaal privé, heb ik
een kleine enquête gehouden onder de men
sen met wie ik in aanraking kom, over
het eeuwig boeiende onderwerp Vakantie.
Het was leerzaam en eigenlijk ook wel
een beetje treurig, want wat blijkt? Er
ontbreekt dikwijls iets aan de vakantie,
ze stelt vaak teleur, het wordt zo zelden
het verwachte ideaal dat men voor ogen
had toen men de koffer nog moest pak
ken. Het werd soms zelfs een vakantie
die men eigenlijk niet bedoeld had.
In veel gevallen komt het hier op neer
dat degene die drie weken lang in een
zomerhuisje te Lunteren bivakkeert, eigen
lijk drie weken lang heimwee heeft naar
een duur hotel, tout comfort, aan een
krankzinnig blauw meer; en dat degene
die in dit soort hotel terecht komt stie-
kum hunkert naa.r een vagebonderend trek
ken met een piepklein tentje en een blik
huts-pot-met klapstuk rustend op de nek-
wervels. Heel vaak, en dat is het schrij
nende van mijn enquête'tje, is het zó dat
't net anders moest wezen!
Wie op een boot rondcrosst wil standvas
tig in een duinpan liggen loeren naar
stern, paapje en tapuit, en wie rustig in
de duinpan ligt had eigenlijk liever iets
m,obiels en levendigs als een bootreis ge
kozen. Wie in een pension met voll. verz.
zit waar de vla en de stoofpeertjes zo
maar op het bord rollen, zou 't nou zo
enig vinden om ergens in een Natuurvrin-
denhuis heel simjfeltjes te prutsen op een
primusje of op de hurken hompen kaas
te kluiven bij tegen de maagstreek afge
sneden stukken brood. Degenen die wel
es aan een Dolomietje wilden snuffelen ko
men neus aan neus met de Lemelerberg
en de Lemelerberg liefhebbers moeten ge
noegen nemen met de levenloze ijzeren
Eiffeltoren. Waarom ze dan niet de stem
van hun verlangen volgden? O gewoon.
Geen geld. Of te weinig vakantiedagen.
Of de kinderen kunnen niet tegen varen.
Of ze konden nou toevallig met Jan en
Mien meerijden en die gingen nou toe
vallig naar Parijs. Zoiets.
Het percentage mensen dat wél de stem
van het verlangen kon volgen is zeker
ook lang niet altijd bevredigd. Salzkam-
mergut! Bergen in stralende zonneschijn!
Dromerig zweven aan een kabelbaantje,
recht de hemel in! Prachtige ver
gezichten! En toen bleek het weken aan
één stuk te hozen van de regen. Bij het
kabelbaantje stonden, zo het al droog was,
een file zweeflustigen te wachten, en daar
was niets dromerigs meer bij. En heel
Salzkammergut ivas vergeven van de mug
gen! Bulten, zó! Aan de Riviera viel 't
mooie dure badpak helemaal niet op, in
tegendeel: in 't niet. 't Rustige bungalow-
tje in Limmen lekte, het water van het
Comomeer stonk en in Egmond a zee voel
den we ons gewoon .unerwiinscht"zeg!
Treurig hè, die enquête, maar de laat
ste categorie heb ik niet voor niets ach
ter de hand gehouden, want dat zijn de
Bevredigden. Degenen die uitgewoed, ver
rijkt, uitgerust en verrukt terugkeren op
hun basis. Hun vakantiebestemming kan
in Purmerend gelegen hebben evengoed als
in Rimini, in Valkenburg zowel als in
Ibizza, maar hun oogjes, glinsteren als ge-
confijte vruchtjes als ze erover praten
gaan. De vakantietocht is een zegetocht
geworden omdat ze de tevredenheid in
zichzelf hadden; die ging automatisch mee
toen de voordeur achter ze dichtviel, die
is hun gezel geweest vanaf het begin tot
aan de laatste kilometer. Hun vakantiebe
stemming is een welkome afwijkende en
tourage r:an het leven van alledag en geen
rusteloze tocht naar een onbereikbaar ide
aal.
Cri Stellweg
den, in het voorbereidende gesprek toch
zeker ingeschakeld dienen te worden. Men
zou het te Bonn een onvergeeflijke fout
achten indien de Benelux-landen de idee
zouden krijgen dat De Gaulle, Adenauer
en Macmillan onder elkaar oplossingen
van Europese kwesties bekonkelden zonder
dat de „kleinen", die toch al steen en been
klagen over gebrek aan contacten in de
Westelijke alliantie, in het overleg betrok
ken zouden worden. Trouwens uit West
duits commentaar is juist dezer dagen ge
bleken, dat in dit stadium van de politieke
verwikkelingen veel waarde schijnt te wor
den gehecht aan het feit dat Nederlan
ders en Belgen, als het er werkelijk op aan
zou komen, eerder de voorkeur zouden
geven aan hun traditionele vriendschap
met Engeland dan aan een Europa der
zes met een uitgesproken Frans-Duitse he
gemonie
Overigens werd hier gisteravond bekend,
dat Bonn de Nederlandse minister van
Buitenlandse Zaken, mr. Luns. heeft inge
licht over het gesprek Adenauer- De Gaul
le op 31 juli. Minister Luns zou de Duit
sers hebben laten blijken niet te voelen
voor een nieuw politiek Europees secre
tariaat; hij zou de huidige Europese or
ganen voldoende achten.
Historische betekenis
BONN (Reuter) Premier Macmillan van
Engeland heeft gisteren aan een diner te
Bonn gezegd van gevoelen te zijn, dat zijn
besprekingen met kanselier Adenauer zeer
nuttig zullen zijn „en mogelijk van histo
rische betekenis". Sinds zijn laatste be
zoek aan Bonn was er veel gebeurd, goeds
en kwaads. De twee regeringen waren
vastbesloten een oplossing voor alle pro
blemen te vinden.
Felix von Ecklrdt, de officiële Westduit
se woordvoerder, verklaarde later dat
Adenauer en Macmillan van gedachten
hadden gewisseld over de algemene poli
tieke toestand, waarbij speciaal aandacht
was geschonken aan de betrekkingen tus
sen Oost en West.
„Premier Macmillan en Bondskanselier
Adenauer waren het geheel eens in hun
beoordeling van de Sovjetrussische poli
tiek in de afgelopen maanden", aldus Von
Eckardt. Hij verklaarde dat de besprekin
gen, die meer dan di'ie uur hebben ge
duurd, „in uitstekende geest zijn verlopen"
(AS-BW).
Op een vraag, of de mededeling dat
Macmillan en Adenauer het geheel eens
waren in hun beoordeling van de Sovjet
russische politiek in de afgelopen maan-
maaden, betekende dat de vi-oegere ver
schillen dienaangaande waren weggeval
len, werd door Von Eckardt bevestigend
beantwoord.
In Bonn werd nog vernomen dat Mac
millan de Bondskanselier de verzekering
had gegeven dat Engeland zich aan zijn
huidige NAVO-verplichtingeri zou houden.
i
