Alberca springt uit de band
en nacht op Santa Cruz
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Britse firma met draagbaar
televisietoestel op de markt
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Garcia de Léon
Toelagen bij Brabants
Orkest goekgekeurd
ÏEif bp bprÏFbpn fijh
DINSDAG 23 AUGUSTUS 1960
8
Greet je Kauffeld voor
V ara-televisie
De lucht in
Televisieduel tussen
Nixon en Kennedy
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
Modeacademie Ph. Jansen
Prix d'Excellence voor
jeugdige pianist
Charles
Exbrayat
„Stille nachtwegens
kortsluiting
A msterdamse A cademie
voor Dansopleiding
Gaat u met vakantie
16 Na enkele vergeefse pogingen om het
slot van het kastje open te peuteren, be
sloot Joris om dan maar de hoed met
kastje en al mee te nemen. Het bleek
echter een echt gewichtheffers-kastje te
zijn; bijzonder zwaar van constructie. Jo
ris vertilde zich bijna, raakte uit zijn ba
lans en schopte per ongeluk enkele eerste
prijzen van hun plaats die kletterend op
de grond vielen. Achter hem stokte het
gesnurk even en ging over in een licht ge
kreun en gesmek als van iemand, die op
het punt staat te ontwaken. Nu raakte Jo
ris in paniek. Hij gaf een wilde ruk aan
het kastje, maar stiet hierbij tegen een
der gewichten, waarmee de dikke sports
man zijn indrukwekkende prijzenreeks bij
elkaar had getild. Het gewicht viel dreu
nend uit de haken, de vloer boog, het huis
wankelde. Toen rolde de halter met dave
rend geweld verder door de slaapkamer
en versplinterde het bed van de dikzak.
Hier was zelfs de slaap van de zwaarste
slaper niet tegen bestand. Met een grom
opende de dikzak de ogen.
Met begeleiding door Roelof Stalknecht,
piano, Piet Rikkers, bas en Herman Tim
mer, slagwerk, zal Greetje Kauffeld zin
gen in het televisieprogramma van de
VARA op donderdagavond 1 september.
Dit onderdeel van het programma, dat
heel gewoon „Een kwartier met Greetje
Kauffeld" wordt genoemd, wordt door
Ellen Blazer geregisseerd, Cor Hermeier
ontwerpt het decor.
De uitzending van de VARA begint op
deze avond met de rubriek Achter het
Nieuws, gevolgd door De Wereld van Van
daag, waarin dr. L. de Jong de laatste
ontwikkelingen in de internationale poli
tiek toelicht. Na een Eurovisie-uitzending
van de Olympische Spelen, die de VARA-
uitzending onderbreekt, zal het program
ma worden besloten met „Veertig minu
ten.. liggen er tussen New York en Mos
kou". Daarin zal de piloot en luchtvaart-
deskundige Eelco Schuller films over nieu
we raketten inleiden, die pas voor verto
ning zijn vrijgegeven.
In zijn uitzendihgenreeks „Vrijdag
avondretour" gaat Henk van Stipriaan tel
kens op vrijdagavond naar een bepaalde
plaats in ons land. Op vrijdagavond 2 sep
tember gaat hij echter vraaggesprekken
voeren in een Dakota, die over de „rand
stad Holland" zal vliegen, onder andere
over Delft tijdens de taptoe. Het program
ma wordt opgeluisterd met muziek van de
Victorians, onder leiding van Ger van
Leeuwen, voor deze gelegenheid in de in
tercontinentale vertrekhal op Schiphol op
gesteld.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaardig
den heeft zonder hoofdelijke stemming 'n
wetsontwerpje aangenomen dat de senaat
reeds was gepasseerd en het mogelijk
maakt dat de twee tegenstanders in de
presidentsverkiezingen, vice-president
Nixon en senator Kennedy, een televisie
dispuut houden.
Ook in de V.S. bestaat een wet die be
paalt dat politieke opponenten bij hun op
treden voor radio of televisie evenveel
zendtijd beschikbaar moet worden gesteld.
Het is nog nooit voorgekomen dat twee
kandidagen voor de presidentsverkiezin
gen in hetzelfde programma elkaar met
vragen en antwoorden bestoken. Het wet
je geldt alleen voor de komende presi
dentsverkiezingen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 7.23
Idem. 8.00 Nieuws 8.18 Gram. 8.30 Voor de jeugd,
8.55 Tips van de voedingsmarkt. 9.00 Gymn. voor
de vrouw. 9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterstanden).
VPRO: 10.00 Moderne theologie, lezing. VARA:
10.20 Gram. 10.35 Kamermuziek. 11.00 Gram. 11.30
Cabaret. 12.00 Dansmuz. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 De wereld wil bedrogen zijn, lezing.
14.00 Gram. 15.00 Voor de jeugd. 16.15 Lichte muz.
16.45 Holland Festival 1960: Carrillonconcert. 17.00
Versierde vakantietips. 17.50 Regeringsuitz.: Emi
gratierubriek. Het emigratiepraatje van H. A. van
Luyk. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Gram. 18.30
R.V.U.: Mens en dier: het dier in de moderne
beeldende kunst, door P. A. L. Janssen. 19.00 Voor
de kinderen. 19.10 Hammondtrio. VPRO: 19.30
Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Metro-
pole-orkest en solist. 20.40 Désiré Bisquet maakt
een bootreis, detectiveparodie. 21.58 pianorecital.
22.20 Act. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 23.00 Gespro
ken portret. 23.15 Actuele poëzie. 23.35 Gram.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Radio
krant. 8.35 Solo-instrumenten. 9.00 Voor de zieken.
9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram. 10.30
Morgendienst. 11.00 Filharm.ork. en solist. 12.05
Volksliederen. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Koperorkest. 12.53 Gram, of actual. 13.00 Nieuws.
13.15 Met PIT op pad, lezing. 13.20 Lichte muziek.
13.45 Gram. 15.30 Kamermuz. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Metropole-ork.,
solist en koor. 18.15 Het Spectrum, lezing. 18.25
Gram. 18.30 Leger des Heilsmuz. 18.45 Boekbespr.
19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Muzikaal gesprek.
19.30 Radiokrant. 19.50 Gram. 20.00 Internat, mu-
ziekweek 1980: Koor, orkest en sol. (Om 20.35
20.50 Muzikale volkenkunde van Nederl. Nie.uw-
Guinea, lezing). 22.10 Lichte muz. 22.30 Nieuws
en S.O.S.-ber 22.40 Gram. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Platennieuws. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.50
Beursber. 13.00 Nieuws. 13.15 Gevar. muz. 14.00
Kamermuz. 15.00 Gram. 15.30 Lichte muz. 17.00
Nieuws. 17.10 Zangrecital. 17.30 Gram. 17.35 Zang
recital (verv.). 17.50 Boekbespr. 18.00 Lekenmo-
raal en -filosofie. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Gram. 19.00 Nieuws. 19.40 Festival van Salzburg:
Figaros Hochzeit, opera. (22.00 Nieuws). 22.55
Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht. 20.20 Film.
20.3522.15 Muzikale hoofdfilm.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 1700 Voor de kinderen. NTS: 17.30—17.40
Intern, jeugdjourn. 20.00 Journaal en weeroverz.
(Van onze correspondent)
LONDEN In de Royal Festival Hall
houdt de Britse firma Pye, die de grote
Britse radio- en televisietentoonstelling in
Earls Court boycot, een eigen expositie,
waar voor het eerst een draagbaar tele
visietoestel (T.T.-l, transistoved television)
wordt getoond dat 1000 kost.
De tentoonstelling is een daverend suc
ces. Een woordvoerder van een andere
grote Britse radio en televisie-indrustrie
erkende tegenover mij volmondig, dat
„Pye dit jaar ieder ander met lengten
heeft geslagen". De Earls Court tentoon
stelling is daarmee in feite volledig op
het tweede plan geraakt. Het transistor
televisietoestel is namelijk niet de enige
vinding waarmee Pye zijn concurrenten
heeft geslagen. Op de tentoonstelling staan
verder een nieuw televisietoestel met een
57,5 centimeter breed scherm en een toe
stel, dat zowel geschikt is voor 405 lijnen
als 625 lijnen, die gangbaar zijn op het
continent. Dit nieuwe toestel heeft boven
dien niet minder dan 51 kanalen 13
voor de 405 lijnen en 38 voor de 625 lijnen.
Pye is hiermee ook de eerste op dit
terrein en heeft wat dat betreft een be
langrijke voorsprong genomen op zijn
Britse concurrenten. Want Engeland is
van plan over enkele jaren eveneens tot
625 lijnen over te gaan omdat het beeld
bij dit stelsel beter en rustiger is. De
grote kwestie was tot dusver hoe te voor
komen dat alle tienmiljoen televisietoestel
len in dit land niet met een slag onbruik
baar zouden worden. Pye schijnt dus nu
de oplossing te hebben gevonden.
Met een Britse journalist die het tran
sistor televisie-toestel te leen had gekre
gen voor proeven ging ik een middag naar
Hyde Park in het midden van Londen
om te zien hoe het werkte. In de buurt
van de bekende Serpetine vijver schakel
den wij het toestel in en kregen onver
wacht goede resultaten. Het eerste pro
gramma kwam haarscherp door en even
later konden wij even rustig als thuis in
een leunstoel, de cricket-testmatch tussen
Engeland en Zuid-Afrika op de Londense
Oval volgen. Mensen die ons om het toe
stel zagen zitten verslikten zich bijna van
verbazing en velen van hen zouden er
geen bezwaar tegen hebben gehad als wij
nog een paar uur langer waren gebleven
zodat zij hun geliefde programma's had
den kunnen zien zonder er voor naar huis
te moeten gaan.
Het „picknicktelevisietoestel" zoals
het hier ongetwijfeld binnenkort zal wor
den genoemd, heeft een schermbreedte
van 35 centimeter. Door alleen maar aan
een knop te draaien kan men vier ver
schillende dingen bereiken. Men kan het
toestel op batterijen laten lopen, terwijl
het tevens op het lichtnet kan worden
aangesloten of op een 12 volts accu van
een auto.
8283. Toen Linnie weer in de open deur stond, schoot haar opeens iets te binnen.
Zouden Koen en Pobbel soms verdwaald zijn? Ja, dat was misschien wel het geval.
Hoe zou ik ze de goede weg kunnen wijzen? da.cht ze. Wacht eensals ik een
vuurtje maak, zouden ze misschien de rook kunnen zien; dan weten ze, waarheen
ze moeten!
Dat was een slimme gedachte van Linnie! En ze ging meteen aan het werk. In de
buurt van de boom zocht ze een heleboel dorre takjes en bladeren bij elkaar, die
legde ze op een stapel
In La Alberca is het onlangs weer braaf toegegaan! De aanleiding tot het (bar
baarse) rumoer was zoals elk jaar de viering van Maria Hemelvaart. Men zou zich
eerder hebben voorgesteld dat deze feestdag er alleen maar een zou zijn van
stemmigheid en devotie, maar dan kent men de Spanjaarden toch slecht. Zij
kunnen het ene ogenblik in volledige overgave hun hoogste idealen beleven en
zich even later in een roes van ik kan het niet anders zeggen afschuwelijk
vermaak storten. Het dorpje ligt in de provincie Salamanca en kan slechts na een
moeizame autotocht: door het gebergte worden bereikt. Een jaar of tien geleden
heeft de staat het in z\jn geheel tot nationaal monument verklaard en sindsdien
mag zonder de hoge toestemming uit Madrid aan geen huis of gebouw maar ook
het geringste worden veranderd: de middeleeuwse sfeer dient er ten volle te
ivorden gehandhaafd. Met een beetje overdrijving kan ik stellen, dat La Alberca
driehonderdvierenzestig dagen van het jaar in sombere ernst tegen de bergwand
leunt. Op het feest van de Virgén ontlaadt zich deze ernst plotseling en slaat in
zijn tegendeel om.
Men hoeft slechts enkele minuten in
de bochtige straatjes en steegjes van
het dorp te hebben rondgewandeld, om
een gevoel te krijgen van onzegbare
troosteloosheid. De armoede spreekt u
van alle kanten aan. Alles is er zwart,
verveloos en vervallen. Zelfs de men
sen, die men ontmoet en de oude wijfjes,
die in de deuropeningen de eeuwigheid
zitten af te wachten en om toch wat te
doen te hebben elkaar de haren kam
men, zijn in het zwart gekleed. Af en
toe springt er een jong ding voor uw
voeten, een fris meisje in vrolijk-bonte
dracht. Zij heeft gouden oorringen aan
en draagt nog andere antieke sieraden.
Men weet dan dat ze ongehuwd is; zo
dra een jonge man haar in het een of
andere armelijke huisje als bruid zal
hebben binnengeleid, zal ze haar opval
lende kleding uittrekken en in de mot-
tenballen leggen: de getrouwde vrouw
past slechts zwart. Weemoedig zal ze
wachten op het tijdstip dat ze deze
kleding haar dochter kan aanpassen.
Maar voor het feest van de Virgén
komt uit dezelfde kast de zorgvuldig
onderhouden feestkleding te voorschijn.
Zo nodig wordt ze hier en daar ver
steld en in de bergbeek gewassen en
dan tooien de vrouwen zich op haar
mooist.
In de ochtenduren is er nog geen en
kele aanwijzing, dat het er later op de
dag zo waanzinnig zal toegaan. Een
Spaans feest vangt altijd hoogst serieus
aan, in de kerk. En van de preekstoel
klinkt het aloude gebed, waarin o.a.
de zinsnede voorkomt: „Als de wereld
nogmaals in chaos en gruwelen ver
valt, stel U dan met Uw onzichtbaar
leger van engelen bij de Pyreneeën op
en laat niet toe dat een vijand de hei
lige bodem van Spanje betreedt".
Vervolgens tillen een paar krachtige
mannen het beeld van de Maagd in
haar gouden huisje op hun schouders.
Achter hen volgt de stoet der dorpe
lingen. De processie beweegt zich door
de donkere straten naar het dorpsplein,
waar vooraanstaande burgers van het
dorp met allerlei geschenken komen
aandragen. Twaalf jonge meisjes in
traditioneel costuum voeren 'n dans uit.
Het is een warreling van prachtige rit
mische bewegingen, in een soort aan
val op het beeld af, er omheen, een
terugzwenken en wederom een golven
de aanval. De dans wordt steeds wil
der, anderen, mannen en vrouwen, ne
men eraan deel en er ontstaan zelfs
schijngevechten. Totdat de dansmeester
met een roffel van zijn castagnetten de
menigte in een slang achter zich ver
zamelt en er weer orde komt in het
beeld. Enkele jonge meisjes treden
naar voren en spreken, in versvorm
heilbeden uit voor het dorp en de be
woners.
Dit alles is nog maar een tam begin.
Eten en drinken worden intussen niet
vergeten en hier en daar hoor ik al de
knallen van het bijeengespaarde vuur
werk, maar de dolzinnigste feestviering
moet nog volgen. Die gaat gepaard aan
een aanzienlijke mate van levensge
vaar het spel met de dood heeft voor
een Spanjaard een bijzondere bekoring.
Op het plein wordt een mysteriespel
uitgevoerd, waarin de duivel, op een
griezelig echte draak gezeten, een be
langrijke rol vervulde. Ik dring zo ver
mogelijk naar voren. Men waarschuwt
mij: „U moet het zelf weten, maar hier
staat u niet veilig." Daar wil ik meer
van weten. „Als de draak vuur begint
te spuwen, loopt u de kans in brand te
raken," verklaart een jonge man met
een doodernstig gezicht.
Ik moet nederig bekennen het niet
lang op mijn frontlogeplaats te hebben
uitgehouden. De duivel, fraai uitgedost
met een wapperende rode mantel, be
stijgt de draak en houdt het ondier een
brandende lont voor de neus. Het zich
woest in allerlei bochten wringende hel-
lepaard begint inderdaad vuur te spu
wen met grote snelheid schieten ra
ketten uit zijn bek. Onheilspellend sis
send vliegt er een over mijn hoofd en
komt ver naar achteren in de menigte
terecht; een daverende knal en oorver
dovend gegil wijzen erop, dat La Alber
ca zich kostelijk amuseert. Het wordt
hoe langer hoe gevaarlijker, want de
onberekenbare raketten blijven maar
komen en onderwijl worden op allerlei
plaatsen donderbussen afgestoken. Een
raket ontploft onder het baldakijn van
een tribune en in een minimum van
tijd slaan de vlammen hoog boven de
mensen uit. Nieuw gegil. Er wordt
iemand op een brancard weggedragen.
Zelfs de duivel wordt 't te kras; hij is
een ogenblik nagenoeg onzichtbaar ge
weest door de rookontwikkeling van de
draak en nu komt hij met een zakdoek
voor zijn gezicht veiliger oorden opzoe
ken. Ik ben ook achteruitgeweken en
heb een schuilplaats gezocht onder de
banken van de tribune.
Op het plein wordt het rustig. De
laatste raket heeft de draak verlaten
en er ontstaat een drukkende stilte. Een
voor een komen de hoofden van de toe
schouwers boven de banken uit. Men
vertrouwt het nog niet helemaal, maar
spoedig wordt het duidelijk dat het
grootste gevaar (de donderbussen blij
ven af en toe de stilte verscheuren)
geweken is.
Later volgt er nog een stierengevecht.
De toreros zijn, fraai en volgens de
traditie gekleed weliswaar, amateurs.
Jonge knapen van zeventien jaar en iets
ouder demonstreren met doodsverach
ting hun kunnen. Zij weten dat alle
dorpsschonen toekijken en dat maakt
hen steeds roekelozer. Een van hen
wordt op de horens genomen en nog
maals komt de E.H.B.O. in achtie.
Maar zoals altijd verliest ook thans de
stier de ongelijke strijd en de overwin
naar maakt trots zijn ereronde. Hij
wordt bejubeld als hij het oor van zijn
tegenstander toont en er daalt een re
gen van bloemen op hem neer.
Ik vraag een van de organisatoren
later naar de balans van deze feest
dag. De man kijkt mij een beetje ver
wonderd aan. „Er is niets gebeurd,"
zegt hij schouderophalend, „er ge
beurt nooit iets. Die gewonden? O, die
zijn al weer op de been..". Zijn ge
zicht straalt van vergenoegdheid. „Het
is weer een mooi feest geweest," stelt
hij dankbaar vast. (Nadruk verboden)
Het College van Rijksbemiddelaars heeft
de contracttoelagen bij het Brabants Or
kest goedgekeurd.
Dit zijn de extra toelagen, die het Bra
bants Orkest zou gaan betalen aan musici,
die zich voor een langer contract dan het
gebruikelijke éénjargie aan het Brabantse
Orkest willen verbinden.
Advertentie
Aanvang n. cursus sept. Opl.
coupeuse en voor eigen ge
bruik. Inl. dagelijks Grote
Houtstr. 3rd, ing. Spekstraat
Het maandagavondconcert van het Resi
dentieorkest onder leiding van Dean Dixon
in het Kurhaus te Scheveningen werd ge
kenmerkt door een bijzondere gebeurte
nis: de 23-jarige solist op deze avond Joop
Stokkermans, leerling van Theo van dei-
Pas aan het Koninklijk Conservatorium in
Den Haag, legde met dit openbaar optre
den het laatste gedeelte af van zijn exa
men voor de Prix d'Excellende. Stokker
mans, die reeds onderscheidingen op het
gebied van de muziek verwierf, bracht de
Burlesque voor piano en orkest van Ri
chard Strauss ten gehore.
Na afloop van het concert vond in de
foyer van het Kurhaus de prijsuitreiking
plaats, waarbij de directeur van het con
servatorium de heer Kees van Baaren de
jeugdige pianist onder het uitspreken van
enige welgemeende wensen het diploma
en een geschenk onder couvert overhan
digde.
Vertaling:
Margot
Bakker
34)
Meer dan eens betrapte ik hem erop, dat hij zijn
ergernis niet kon verbergen. Het leek er veel op alsof
ons gesprek hem danig de keel uithing. Al gauw liet
hij ons alleen praten. Arbuthnot en mij, terwijl hij
zich koppig met Maria onderhield over een onderwerp,
dat haar ongetwijfeld na aan het hart lag: de voor
treffelijkheid van haar eigen congregatie vergeleken met
andere.
Ik schreef de boosheid van mijn vriend toe aan mijn
weigering naar Washington terug te gaan. Hij maakte
zich bezorgd over mijn welzijn. Ja, ik mocht Alonso ver
draaid graag en in wezen voelde ik mij niet al te on
gelukkig, want het is niet voor ieder weggelegd vrien
den te bezitten zoals Ruth en hij zich in de loop van
de jaren hadden betoond. Ik zou hun vriendschap bit
ter nodig hebben, als het bleek dat ik werkelijk af
stand van Maria moest doen.
Met het oog op de vermoeiende nacht die ons te wach
ten stond waren wij overeengekomen 's morgens flink
uit te slapen en desnoods een stuk van de middag erbij.
Om vijf uur zouden wij elkaar bij Maria thuis treffen.
Wij zouden daar een stukje eten om vervolgens een goed
plaatsje te zoeken, waar wij de uittocht van de Virgen
ae la Armagura uit haar kerk San Juan zouden kunnen
bijwonen
Zo kwam het dat wij die Palmzondag om zes uur
's avonds gedrieën op de voorste rij van een dichte menig
te stonden. Alonso, Arbuthnot en ik Wij hadden een
plaats veroverd vlak bij de uitgang waar een uur later
de eerste boetelingen van de congregatie naar buiten
zouden komen.
Limonadeverkopers baanden zich een weg door het
publiek, jongens, verdiept in een opwindend spelletje,
duwden ons opzij en wij luisterden met bewondering naar
de hoornblazers van de Giralda, die als Romeinse sol
daten gekleed hun plaats innamen, terwijl de centurio's
de gelederen inspecteerden. Verderop waagde de plaat
selijke harmonie zich aan wat spichtige klanken, ver
moedelijk om na te gaan of de medewerkers in vorm
waren. Van tijd tot tijd schoof er een nazereno, geheel
in het wit gekleed en met wit kruis, fel afstekend tegen
een zwarte ondergrond op de borst, dwars door de menig
te, om in de kerk te verdwijnen. In het voorbijgaan
schitterden de ogen even achter de gaten in zijn kap.
Mijn jeugd diende zich krachtig aan, ik was weer een
jongen. Ik dacht niet meer aan Lajolette en zijn boeven.
Ik werd bevangen door de vrome stemming van vroe
ger en ik besefte dat ik, als we niet uit Sevilla waren
vertrokken, ongetwijfeld ook zo'n boeteling in een wit
gewaad zou zijn.
Ik trilde inmiddels van ongeduld, niet minder dan de
Spanjaarden om mij heen. Ik kon het ogenblik waarop
de deuren zich zouden openen en de Maagd, mijn Maagd,
AVRO: 20.20 Sportprogr. 20.50 Muzikaal progr. zou verschijnen, nauwelijks afwachten.
21.25 Act. 21.45 Nieuwe talenten. 22.20 Einde
Charley riep mij tot de werkelijkheid terug met de
opmerking, dat hij zich geen betere omgeving voor een
aanslag kon voorstellen dan deze volksmassa en dat elke
moordenaar zich zo'n onherkenbaar makend boetekleed
kon aanschaffen. Ik keek haastig om mij heen, maar
ik zag enkel vrome mensen, die de mooiste ogenblikken
van het hele jaar beleefden.
Toch begreep ik, dat Arbuthnot gelijk had en ik ver
zocht mijn vrienden vlak naast mij te blijven staan. Wat
mij verontrustte was de raadselachtige afwezigheid van
Juan. Waarom stond hij hier niet naast ons? Hij behoor
de immers ook tot de broederschap van de Armagura?
Welke dringende redenen konden hem hebben gedwon
gen het verschijnen van zijn schutspatrones niet bij te
wonen?
Eindelijk kwam er beweging in de grote houten deu
ren, waarachter de Broederschap zich opstelde. Er
klonk een signaal en de namaak-Romeinen richtten de
gelederen. De plaatselijke harmonie zette de instrumen
ten aan de monden. Er viel een plotselinge stilte onder
het publiek, een stilte die niet naliet mij diep te ont
roeren.
Onder indrukwekkend knarsen van de scharnieren
openden de deuren zich en in de ingang tekenden zich
als een visioen uit vroeger eeuwen de kruisdrager af,
geflankeerd door twee lantaarndragers; een van hen
was blootsvoets. De fanfare hief een gewijde mars aan
en zette zich aan en marcheerden in straffe pas mee.
Zij deden mij enigszins denken aan Engelse troepen bij
een parade. Öp hen volgden de nazaros en daarachter
kwam de capataz, de man die tot taak had de dragers
van de pasos te leiden. Wee degene, die niet wist te
voorkomen dat de bovenwelving van de uitgang werd
geraakt. Bij het verlaten en het betreden van de kerken
werd de bekwaamheid van een capataz beoordeeld.
Op het ogenblik dat de Virgen de la Armagura, ver
gezeld van San Juan, zich in de volle pracht van haar
met juwelen getooide kanten gewaden aan onze blik
ken vei-toonde, op een tapijt van witte anjers, leek
het voltallige publiek op de Palma op te stuwen. De
Armagura! De Geliefde Maagd. De Schutspatrones!
Ik staarde naar het innig-vrome gezicht van Maria,
naar haar lippen, die een gebed prevelden. Zonder zelf
goed te weten wat zij deed, nam zij mij bij de hand,
alsof zij mij aan de Maagd wilde tonen. Al mijn ach
terdocht verdween. Het was eenvoudig ondenkbaar, dat
dit meisje met haar vurig geloof, een misdadige ach
tergrond had. Charley, die ons gadesloeg, boog zich
naar mij toe en fluisterde mij in:
Als die schuldig is kan zij verdraaid goed kome
die spelen!
Dat was het ogenblik waarop ik grondig het land
aan Charley Arbuthnot kreeg. Nadat de capataz erin
was geslaagd de paso van de Maagd zonder ongeluk
ken de kerk uit te loodsen, begon het publiek te klap
pen en te juichen. De dragers waren blijven staan.
Het publiek kalmeerde en hief een saeta aan, die
ae verering van Sevilla voor de Armagura vertolkte.
Maria's hand omknelde de mijne. Wij hoefden waarlijk
niets tegen elkaar te zeggen om te weten dat wij de
zelfde emotie ondergingen. Wij deelden eenzelfde innige
geloofservaring, die misschien alleen voor Andalusiërs
is weggelegd, of hoogstens voor enkele schaarse buiten
landers, die zich niet verplicht voelen elke emotie ver
standelijk te ontleden.
Ik had de indruk dat Charley Arbuthnot dat wel deed.
Ik zag een spottende glimlach om zijn dunne lippen
verschijnen. De brave Engelsman meende vermoedelijk
in een middeleeuws gezelschap verzeild te zijn geraakt.
Nadat de laatste noten van het gezang weggestorven
waren, viel de muziek weer in en de processie vertrok.
Nu kwam de tweede paso, die Christus voor Herodes
voorstelde, de kerk uit en veroorzaakte nieuw applaus
en gejuich. Wij lieten de Broederschap via Torrejon
en Trajan naar de Campana trekken, waar de officiële
route begon die alle processies zouden volgen. Anderhalf
uur later sloegen wij de stoet gade, toen de processie
bij de kerk terugkeerde. Maria, die nauwelijks ver
moeid leek, sleepte ons door de verlaten straten van
het noordelijk stadsdeel mee naar de plaza del Triunfo,
waar wij Maria Santisima de la Paz zagen voorbijtrek
ken op weg naar haar verre wijk Porvenir. Vandaar
spoedden wij ons naar het westen om ook de Sagrada
Cena niet te missen, die zich :n de richting van de
straat van de Zon bewoog.
Vervolgens draafden wij naar het zuiden van de stad,
waar wij in de straat zuster Angela van het Kruis
de Hiniesta troffen, om ons ten slotte, in volle vaart
naar de Kathedraal te begeven, waar wij tijdig dooi
de menigte wisten te dringen om de voorhoede van
orkestleden van de Armagura de hoofdingang te zien
binnengaan.
Hierna was ik moe. Terwijl de dienst werd gehouden
kwam ik met mezelf overeen, dat ik deze opdracht
nooit had mogen aannemen, omdat de Morales te Se
villa eenvoudig een totaal ander man was dan de
Moralès die in Washington een en ander presteerde.
Het verleden drong te zeer aan mij op om het mij
mogelijk te maken helder en onbevooroordeeld te den
ken. Teveel bekende plekken, teveel herinneringen wa
ren er, die mijn aandacht in beslag namen. Mijn ge
dachten waren niet vrij. En dan was Maria er na
tuurlijk ook nog....
Een scherpzinnig man als Alonso had dadelijk be
grepen in welke toestand ik verkeerde en daarom had
hij er vermoedelijk zo sterk op aangedrongen dat ik
naar de Verenigde Staten terugging. Ik had de onaan
gename indruk dat ik voor mijn collega's inmiddels
geen medewerker meer was, maar eerder een blok
aan het been. Ik legde mijn brein het zwijgen op en
smeekte in gedachten de Armagura een wonder te
verrichten, zodat Maria niet gedaan zou hebben wat
(Wordt vervolgd)
RENO (Nevada) De Amerikaanse
gokstad Reno, die ook beroemd is van
wege de nachtclubs en de „snelle" echt
scheidingen die men er krijgen kan, was
zondag en maandag in duisternis gedom
peld, omdat de vier electriciteitskabels,
waardoor de stad bediend wordt, vernield
zijn door een plotselinge bosbrand. Het
gevolg was, dat de gokkers hun geld
moesten verliezen bij kaarslicht en dat
Reno de wereldpremiere van Marilyn
Monroe's nieuwste film „Let's make love"
heeft moeten missen. Er was geen stroom
om de film op het doek te brengen. Ma
rilyn Monroe zelf zou een cocktailpartij
bijwonen ter ere van die première, maar
zij liet zeggen dat zij niet komen kon.
Zij had namelijk juist haar haar gewas
sen en zat onder de electrische haardro
ger toen de stroom uitviel. Met nat haar
wilde zij niet verschijnen. De nachtclub
eigenaars waren echter niet voor een gat
gevangen. Honderden kaarsen brachten
spoedig uitkomst en zorgden in een ge
val zelfs voor een nieuw effect. In de
Riverside Club begon de voorstelling met
een rij revuemeisjes, die met kaarsen
in de hand „Stille nacht, heilige nacht"
zongen. Zo is Reno (U.P.I.)
Per 1 september zijn als docenten aan de
Amsterdamse Academie voor Dansoplei
ding aangesteld: Hans van Manen (pas-de-
deux klas), Marino Morijo (Spaanse dans)
en Joke van der Klei (kostuumleer).
en wilt u dat wij uw krant naar uw
vakantie-adres opzenden
Stuurt u ons dan minstens twee dagen
voor uw vertrek een briefkaart met
vermelding van uw naam, uw vaste
adres, uw vakantie-adres, de datum
waarop de eerste krant naar uw
vakantie-adres gezonden moet worden
en de datum waarop de krant voor het
laatst moet worden toegezonden.
Als u de krant per week betaalt, wilt
u dan het abonnementsgeld voor de
vakantieweken vooruit aan de bezor
ger betalen
DE ADMINISTRATIE
Oprechte Donderdagse Haerlemse Courant
den 28 Augusti 1760
OP DEN 25 Augusti, 1760, is in het zeylen
van de Lemmer ten Zuyden
van Enkhuyzen op 't afgaan
van 't Enkhuyzer-Zand van
een Hout-Schip over Boord
gevallen een Mans-Persoon,
genaamd Jan Janssen, oud
30 Jaaren; t'huis hoorende
te Langweer in Vriesland
zynde kort van Persoon, hebbende aan een
Bonte Bazeroen, daaronder een Bonte
Hemdrok met Beene Knoopen, Goude
Knoopen in 't Hembd, Zilvere Gespen op
de Schoenen, een Bonte Onderbroek en
een Linnen daarover, Bruyne Koussen,
zynde het Hembd gemerkt J. J: die zelve
vind en brengt in de Lemmer by Jan Krul,
Ontfanger aldaar, zal 25 Gulden tot ver
eering genieten.
