Dawn Fraser had sterkste zenuwen
en zwom gemakkelijk naar het goud
Verhagen begon zeilwedstrijden
hoopgevend met vierde plaats
Waterpoloploeg op nippertje
naar de volgende ronde
Nederlandse zwemsters in
achterhoede bij finale v.s.
Conflict rond
Max Ritter
y w
Marianne Heemskerk
heeft kansje op het brons
Het was 42 graden
Gouden medaille voor
Amerikaan Tobian
De verdeling van
de „plakken"
Slechts kleine achterstand op de
winnaar Butler, Lunde en Mulka
Cockie: het ging
veel te hard
Energieke Zuidafrikanen
kwamen tot 3-3 score
OLYMPISCH ALLERLEI
10
DANKZIJ BETER DOELGEMIDDELDE
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1960
Q£P
(Van onze speciale verslaggever).
Wiegel* Mensonides, de zwemmer van het Haagse ZIAN, die zich
eigenlijk nog op het nippertje kwalificeerde voor uitzending naar Rome,
is door gedrongen tot de finale 200 meter schoolslag en hij kan dus met
recht zeggen dat er ten hoogste zeven schoolslagzwemmers ter wereld
zijn, die sneller zijn dan hij. Toch was de Hagenaar, die een matig eerste
vijftig meter zwom, een betere tweede, een goede derde en een voortreffe
lijke laatste baan, waardoor hij in zijn halve eindstrijd gisteravond achter
de Australiër Tom Cathecole als tweede uit de bus kwam in een tijd
die maar weinig minder goed was dan in zijn serie (2.39 tegen 2.39.3). En
toch was Mensonides niet de held van de avond.
Er was namelijk helemaal geen held, ook William Mulliken niet, die de eerste halve
finale schoolslag had gewonnen in de voortreffelijke tijd van 2.37.2 en die als favoriet
de finale ingaat vanavond. Er was een heldin, ditmaal cn haar naam was Dawn
Fraser. Hetzelfde meisje, dat vorige week nog zo bang was voor Chris von Saltza,
verpletterde nu in de eindstrijd honderd meter vrije slag de stroblonde Amerikaanse,
alsof het om een onschuldig partijtje zwemmen in een oefenbad ging. Ogenschijnlijk
volkomen vry van zenuwen dook Dawn het water in en terwijl het lichtontvlambare
publiek zich schrap zette om een onnoemelijk aantal decibels te produceren, zodra
er een nek-aan-nek-race zou ontstaan, ontnam Fraser dc mensen die illusie onmid
dellijk. Zij keerde reeds als eerste en spoedde zich kort na het keerpunt met zoveel
elan weg van alle concurrenten, die op dertig meter van de finish merendeels nog
onderling op één lijn lagen, dat de spanning wegebde als een donderbui, die overdrijft.
Het was een volkomen victorie voor Dawn Fraser, die de honderd meter vlinderslag
's middags had laten lopen om alles te concentreren op de vrije slag-titel.
De Nederlandse meisjes Cockie Gaste
laars en Erica Terpstra konden onmogelijk
ingrijpen in dit duel Au-
stralic-Amerika. Het ging
stroef en zonder overtui
ging bij onze landgenoten
en de tijden waren er dar.
dit snelle bad in acht
genomen ook naar.
Terwijl Dawn Fraser met
haar 1.1.2 een nieuw
Olympisch record vestig
de, raakte Erica Terpstra
de bassinrand toen de
chronometers 1.4.3 aan
wezen en Cockie Gaste
laars finishte in 1.4.7. Bei
den kunnen beter maar
gisteravond ontbrak de
overtuiging. Erica werd
zesde, Cockie zevende.
Al was Wieger Mensoni
des dan niet de held van
de avond, een opvallende
prestatie leverde hij wel.
Door zich in de finale
schoolslag te zwemmen
presteerde hij namelijk
datgene, wat bij ons weten
in .tientallen jaren niet
door een Nederlandse
zwemmer is bereikt: een
Olympische eindstrijd. Dat
is alvast een mooi succes.
Maandagmiddag deden Atie Voorbij en
Marianne Heemskerk wat van hen ver
wacht werd: zij plaatsten zich in de finale
100 meter vlinderslag (door de Italianen
„Farfalla" genoemd). Het zou wel prettig
zijn als zowel Atie als Marianne in die fi
nale van vanavond half negen beter van
start gaan dan gisteren, want al zwommen
zij verdienstelijk, het was merkwaardig om
te zien dat ze allebei een trage start had
den, die zeker een halve meter achterstand
opleverde.
Atie Voorbij kon dat niet meer goed ma
ken tegen de formidabel doorspurtende
Caroline Wood, al hadden wij de indruk
dat de jury wel heel onbillijk tegenover het
Nederlandse meisje was, toen zij voor haar
een tijd noteerde die maar even 1.3 seconde
ongunstiger was dan die van Caroline:
1.11.L tegen 1.12.4. En dat terwijl er mis
schien 60 centimeter lucht en water de
beide zwemsters aan de finish scheidden.
Met dat al plaatste Atie Voorbij zich niet
beter dan als zesde van de acht voor de
eindstrijd. Haar tijd was, als ex-wereld-
Dawn Fraser won met zeer groot ver
schil, hetgeen op de foto duidelijk te
zien is. De Australische heeft al aan
getikt, terwijl haar naaste concurrente
nog zeker drie meter moet afleggen.
Marianne, die zich met Atie Voorbij
plaatste in de finale 100 meter
vlinderslag.
Dawn Fraser rechtswordt gelukge
wenst door haa,r grote rivale Chris
von Saltza.
Het incident rond de Olympische vrije
slag-titel van de Australiër John Devitt
is maandag door klikken van een der
Fina-bestuursleden, de Amerikaan Max
Ritter, uitgebreid tot een Olympisch con
flict van de bovensten plank. Nadat de
jury d' appel, gevormd door het Fina-bc-
stuur, met meerderheid van stemmen de
beslissing van de kamprechters om De
vitt de eerste, plaats voor Larson toe
te wijzen, had bekrachtigd, heeft Max
Ritter als lid van deze jury alle. democra
tische principes en alle objectiveiteit
over boord gegooid.
Hij heeft bij de president van het Inter
nationaal Olympisch Comité, zijn landge
noot Avery Brundage, een officieel pro
test tegen de handelwijze van het Fina-
bcstuur ingediend. Naar zijn mening had
de voorzitter-kamprechter, de Zweed Ran-
stromer, niet het recht mee te stemmen
toen de stemmen der kamprechters staak
ten omtrent de volgorde van aankomst.
In het Fina-bestuur, maar ook bij de
overige Amerikaanse Fina-officials, zoals
de voorzitter van de technische commis
sie zwemmen, Laury Johnson en het lid
van de Waterpoloboard, J. Mahoney, is
de verontwaardiging over deze partijdig
heid van een man. die op de nominatie
staat Jan de Vries als voorzitter van de
internationale federatie op te volgen, bij
zonder groot.
Jan de Vries, die in een stortvloed van
scheldwoorden door de Amerikaan is be
schuldigd van het opzettelijk benadelen
van alles wat Amerikaans is, toonde zich
maandagavond zeer verbitterd over de
praktijken van een oude vriend, die op
zijn voorspraak destijds als bestuurslid
is teruggekomen. „Het is natuurlijk on
mogelijk voor het IOC om een besluit,
dat wij op reglementaire gronden hebben
genomen, te vernietigen. Zou het toch ge
beuren, dan zal ik met tenminste vijf an
dere bestuursleden aftreden. Bovendien
zou het hek dan van de dam zijn en zou
men de Olympische Spelen maar beter
kunnen opdoeken. Maar goed, we zullen
zien tot hoever de vriendschap van Ritter
en Brundage gaat", aldus de Fina-voor-
zitter.
Een van de heetste plaatsen van Rome
was maandag het Olympische dorp waal
meer dan 6000 atleten huizen. Buiten wees
de thermometer 38 graden Celcius (100
graden Fahrenheit) aan. Binnen de ge
bouwen steeg het kwik tot 42 graden (107.6
graden)
Bij het Olympische zwembad naderde de
temperatuur ook de 100 graden Fahrenheit.
De allerluchtigst geklede toeschouwers
droegen hoeden van stro en papier om
zich tegen de zengende zonnestralen te be
schermen.
Het Olympisch kampioenschap schoon-
springen heren (3 meter-plank) is maan
dagmiddag gewonnen door de Amerikaan
Garry Tobian met een totaal van 170.00
punten. Op de tweede plaats kwam zijn
landgenoot Sam Hall met 167.08 pnt. en
derde werd de Mexicaan Joaquin Botella,
die 162.30 pnt. behaalde.
De verdere klassering was: 4. Gaxiola
(Mexico) 150,42 pnt. 5. Meissner (Canada)
144.07 pnt. 6. Mari (Italië) 143.97 pnt. 7.
Yamo (Japan) 140.42 pnt. 8. Pophal (Did.)
133.95 pnt.
Na 17 onderdelen van de Olympische
Spelen is de verdeling van de medailles als
volgt:
goud zilver brons
1. Italië 5 1 1
2. Rusland 3 1 4
3. Duitsland 2 7 1
4. Australië 2 - 1
5. Hongarije1 3 2
6. Amerika 1 4
7. Denemarken .1 - 1
8. Zweden 1 - 1
9. Engeland 1 - 2
10. Polen - - 2
11. België - 1
12. Brazilië - - 1
13. Roemenië -
14. Mexico - - 1
Met de bergachtige streek rondom de
Vesuvius als prachtig decor en onder uit
zonderlijk goede omstandigheden de
windsnelheid was 5 a 6 meter per seconde
zijn maandag in de Baai van Napels
de Olympische zeilwedstrijden begonnen.
Het werd voor de zcilliefhebbers een
bijzonder boeiende dag, met goede races
en eerlijke gevechten. Dc deelnemers bof
ten met een constante wind uit zee, waar
door zij geen last ondervonden van de
grilligheden van de bergachtige kust. Zij
vermeden allen overigens alle risico's en
het aantal protesten was dan ook gering.
Van de Nederlanders zorgde vooral Ben
„Het ging niet. Of liever gezegd, de
anderen gingen te hai-d." Dat was het
enige commentaar dat Cockie Gaste
laars gaf toen zij maandagavond met
Erica Terpstra na de 100 meter-finale
naar de kleedkamers stapte. Erica
keek wat stil voor zich heen. Haar eer
ste grote internationale finale, ten aan-
schouwe van 15.000 zwementhousiasten
in dit fantastisch verlichte Olympisch
bad, had op haar een grote indruk ge
maakt. Het was echter duidelijk aan
het Haagse zwemstertje te merken, dat
de zesde plaats in 1.04.3 na de 1.03.7 in
de halve finale toch wel een teleurstel
ling voor haar betekende. De grote rol,
die Nederland in de Olympische ge
schiedenis van de dames-sprint lange
jaren heeft vervuld, was in Rome uit
gespeeld.
Want het ging inderdaad heel hard.
Dawn Fraser, de slanke 23-jarige
zwemster uit Adelaide, die het verle
den week nog enkele dagen wegens een
aanyal van dissenterie rustig aan had
moeten doen en met een dieet van lou
ter rijstepap ruim 3V2 kg. was afgeval
len, was onweerstaanbaar. Ook voor de
17-jarige Chris von Saltza, die in veler
ogen als favoriete aan de start was ver
schenen.
De strijd tussen de natuurlijke stijl
en de atletische kracht werd dus ge
wonnen door de stijl. Een heerlijke,
spectaculaire stijl, waarbij de armen
geheel worden doorgetrokken en waar
in de beenstuwing zo'n coördinatie met
de armslag vormt, dat het lichaam zon
der ook maar één overbodige beweging
door het water schiet.
„Ik heb het eerlijk gezegd wel een
beetje verwacht. Vooral na de halve fi
nales, toen ik me weer fit voelde, was
ik er van overtuigd, dat ik Chris zou
kunnen verslaan", vertelde de dolgeluk
kige Dawn Fraser nadat de gouden me
daille haar door het Australische IOC-
lid Hugh Weir was omgehangen.
„Had je gedacht onder de minuut te
kunnen blijven?".
Dawn lachte. ,.Ik heb alleen maar ge
dacht, als ik maar win, ik moet winnen.
Neen, aan die minuut heb ik geloof ik
helemaal niet gedacht. Dat komt mis
schien nog wel".
recordhoudster, ook een aardig stuk minder
fraai dan die van de andere Nederlandse,
Marianne Hefemskerk. En dan te bedenken,
dat die met haar 1.11.- nog niet tippen kon
aan de prestatie van het Amerikaanse
zwemmeisje Schuier, dat met 1.9.8 een
nieuw Olympisch record vestigde en de
Amerikanen die massaal Rome schijnen
te hebben ingenomen, want men komt hen
op elke straathoek tegen op de tribunes
in vreugdegeloei deed uitbarsten. Met
Schuier en Wood heeft Amerika kansen op
twee medailles maar als Marianne Heems
kerk haar start verbetert en haar zenuwen
onder de duim houdt, zit er een derde
I plaats in.
(Va?i o?i2e speciale verslaggever)
Frans Kuiper, Cor Braasem en Plan.jer
slaakten allemaal een zucht van verlich
ting toen het afgelopen was in de Piscina
del Rose, waar ons waterpolozevental 3-3
gelijk speelde tegen Zuid-Afrika, doch
dank zij een beter doelgemiddelde toch
promoveert naar de volgende ronde. Op
nieuw dus geen geweldige prestatie van
onze polospelers. Men zal zich moeten ver
zoenen met de gedachte dat dit nu een
maal niet meer het team is van 1952. Het
heeft een middenklasse en het beste dat
men er van kan verwachten is „rising to
the occasion" het zich optrekken aan
sterke tegenstanders, een eigenschap die
Nederlanders niet vreemd is.
Evenals de Australiërs hebben de Zuid
afrikanen zich ontpopt als fervente tegen
standers. De „springbokken" spelen even
min waterpolo van grote stijl, maar waren
sterk genoeg om een woordje mee te spre
ken. Nog steeds steunend op een grote
traditie heeft ons waterpoloteam dit nog-
maar net kunnen voorkomen. Maar het
was wel griezelig met de hielen over de
streep. Bij de rust had Nederland nog een
achterstand van 1-0, door een doelpunt van
Butler in de zesde minuut. Maar het spel
van de Nederlanders was er dan ook naar
geweest. Een paar luttele schoten van Van
Dorp die door doelman Aucamp werden
gestopt.
Een grimmige krijgsraad volgde in de
rust en Nederland ging opnieuw het water
in met de leuze van „nu of nooit". Het
was zichtbaar. Onmiddellijk vanaf de in
gooi werd een verwoed offensief ingezet.
Lammers probeerde Van der Zwan te be
reiken hetgeen door een Zuidafrikaan be
let werd. Uit de hoekworp, die volgde,
scoorde Van Dorp 1-1.
Luid gejuich uit de Nederlandse hoek,
onmiddellijk gevolgd door een fel ant
woord van de Zuidafrikanen. Het was nu
wederzijds heftig waterpolo. Driftige
spurts werden ingezet, na afloop waarvan
de schutters meestal te vermoeid waren
om nog een goed schot te lossen. De
Zuidafrikaan Schwartz liet een enorm
hard schot los, dat door Kniest over de
lat werd getipt. Toen Muller onzes in
ziens ten onrechte uit het water werd
gestuurd zag Zuid-Afrika zijn kans
schoon doch het offensief mislukte en had
slechts tot gevolg dat hun man Butler uit
het water werd gestuurd. Uit de straf-
worp scoorde Van Dorp 2-1.
Daarmee was het lek nog geenszins bo
ven water. Uit een pass van Butler naar
Schwartz maakte deze uit een achter
waartse slag opnieuw gelijk (2-2). Nog
geen minuut later had Van der Zwan op
nieuw voor een voorsprong gezorgd (3-2).
Opnieuw verdween een tweetal uit het wa
ter. de Nederlander Leenaards en de
Zuidafrikaan Schwartz en door een jam-
merlijkê vergissing van Ran, die de bal
naar een tegenstander plaatste, kreeg
Brown de kans nogmaals gelijk te maken
(3-3). Van Dorp en Ran hebben toen nog
geprobeerd de zege te forceren en wij mo
gen wel zeggen dat de laatste minuten on
der grote spanning zijn verstreken.
De uitslagen van de waterpolowedstrij-
den waren:
Groep B: DuitslandArgentinië 5-1
(rust 2-0).
De eindstand van groep B van het water
pol otoernooi werd:
Rusland 3 3 0 0 6 20—10
Duitsland 3 2 0 1 4 15—9
Argentinië 3 0 1 2 1 714
Brazilië 3 0 1 2 1 716
Groep C: NederlandZuid-Afrika 3-3
(rust 0-1); Joegoslavië—Australië 6-2 (rust
3-1).
De eindstand van groep C is:
Joegoslavië 3 3 0 0 6 154
Nederland 3 1 1 1 3 9—8
Zuid-Afrika ..3 1 1 1 3 7—12
Australië 3 0 0 3 0 714
Groep D: HongarijeFrankrijk 11-3 (rust
5-3).
De eindstand van groep D werd:
Hongarije 3 3 0 0 6 279
Ver. Staten ..3 2 0 1 4 17—13
Frankrijk 3 1 0 2 2 11—24
België 3 0 0 3 0 9—18
Italië, Roemenië, Rusland, Duitsland,
Joegoslavië, Nederland, Hongarije en de
Ver. Staten hebben de halve finales van
het Olympisch waterpolotoernooi bereikt.
De eerste vier landen spelen nu verder in
poule A. de andere in poule B.
De wedstrijdenreeks voor de halve finale
poules begint met de volgende standen (de
reeds eerder tussen twee landen gespeelde
wedstrijden tellen namelijk mee):
Poule A:
Italië 1 1 0 0 2 4—3
Rusland 1 1 0 0 2 54
Duitsland 1 0 0 1 0 45
Roemenië 1 0 0 1 0 34
Poule B:
Hongarije 1 1 0 0 2 72
Joegoslavië 1 1 0 0 2 21
Nederland 1 0 0 1 0 1—2
Ver. Staten 1 0 0 1 0 2—7
Het programma voor de halve-finale
poules is: Vandaag, 30 aug.: Rusland—
Hongarije (A), ItaliëDuitsland (A), Hon
garijeNederland (B). Woensdag 31 augus
tus: JoegoslaviëVer. Staten (B), Roeme
niëDuitsland (A), RuslandItalië (A).
Donderdag 1 september: NederlandVer.
Staten (B), HongarijeJoegoslavië (B).
Verhagen, met Lautenschutz als beman
ning, voor een goed resultaat. Hij finishte
in de Flying Dutchman-klasse na een
prachtig gezeild laatste kruisrak als vier
de, met slechts een kleine achterstand op
de winnaar Butler uit Rhodesia, de Noor
Lunde en de Duitser Rolf Mulka, de
wereldkampioen 1958.
Wim van D.uyl werd achtste in de
Drakcnklassc. De derde Nederlandse ver
tegenwoordiger, Hans Slceswijk, eindigde
als dertiende bij de Finnjollen.
Ben Verhagen heeft, .oen technisch en
tactisch zeer goede face gezeild. AT bij dé
mooie, gesloten start manoeuvreerde hij
zichzelf handig naar een plaats, waar hij
ongestoorde wind kreeg en spoedig had hij
met enkele anderen een grote voorsprong
op de middengroep. Verhagen kon die posi
tie niet behouden. Kennelijk beïnvloed
door plankenkoorts zakte hij wat terug
en hij kreeg duidelijk hinder van de Oos
tenrijker Auteried en de Deen Fogh. Ge
lukkig zag hij het gevaar snel in en kon
hij nog juist op tijd afdoende maatrege
len nemen.
Na hét eerste van de drie kruisrakken
lag hij dan ook op de vierde plaats achter
de Hongaar Holenyi, Auteried die hem
inmiddels was gepasseerd en de Zuid
afrikaan Stauch.
De volgende ruimwindse rakken brach
ten helaas wat pech. De opkomende wind
van achteren dreef de middengroep naar
de kopgroep toe en daardoor kwam Ver
hagen in moeilijkheden. Evenals vele
andere zeilers had de Rotterdammer zich
er op ingesteld dat de wind volgens
de plaatselijk bekende omstandigheden
met de zonnerichting zou meedraaien,
maar gisteren was het juist een uitzonde
ringsdag
Een andere handicap was dat de snelle
F.D.'s inliepen op het veld der Stars, die
tien minuten vroeger waren gestart. De
schepen van de twee klassen kwamen
door elkaar heen te varen, de strijd werd
onoverzichtelijk en daardoor zag Verha
gen geen kans zijn positie te verbeteren.
Hij rondde de boei als negende.
Verhagen herstelde zich echter prachtig
op het laatste grote kruisrak, waarop de
Flying Dutchman-zeilers hun gevecht zon
der verdere inmenging konden uitvechten.
Hij merkte op tijd dat de wind anders
wilde dan normaal en stelde daarop zijn
koers in. Met tactisch bijzonder knap zei
len passeerde hij de ene tegenstander na
de andere en finishte tenslotte als vierde.
Zonder twijfel zou hij tot een nog beter
resultaat zijn gekomen als de baan langer
was geweest. Maar ook dit begin is al bij
zonder hoopgevend. Verrassend was dat de
Italiaan Capio, wereldkampioen, slechts
als 14de van de 31 deelnemers eindigde.
Emil Zatopek mag dan niet meer aan
de Olympische Spelen deelnemen, hij
breekt nog steeds records op straat in
Praag. „Locomotief" Emil heeft in Rome
verteld dat hij iedere dag op atletiekschoe-
nen van huis naar zijn werk in het mini
sterie van het Tsjechische leger gaat. Die
vier kilometer gaan in volle draf. Op de
zelfde manier gaat hij van zijn werk naar
huis. Maar voor hij het kantoor verlaat,
belt hij zijn vrouw, speerwerpster Nina,
op en zegt: „Dana, pak de stopwatch, ik
kom naar huis". De beste tijd die hij over
die vier kilometer Heeft gemaakt, is 13 mi
nuten 25 seconden. Een g ener aal-zonder -
fantasie heeft eens geprobeert er een eind
aan te maken. Hij riep Zatopek bij zich
en zei: Zatopekhet is onwaardig voor
een functionaris van het legerministerie
naar kantoor te rennen. Het zou beter zijn
als je op het sportveld traint". Een gene
raal is een generaal en Zatopek kon een
maandlang zijn loopdrift alleen maar bot
vieren in stille straatjes. „Toen had ik ge
luk. De generaal ging uil actieve dienst en
ik kon weer lopen waar ik wou. Ik veerde
weer op", aldus Zatopek.
WARM
Hoe warm het is in de openlucht are
na, waar de worstelaars uitkomen, blijkt
wel uit het feit dat zij hun armen en
lichamen branden aan de matten.
ROMANCE
Wat de atletiekinsiders in Nederland
reeds lang wisten, is nu kennelijk ook in
Rome uitgelekt uit de romance tussen
onze nationale tienkampkampioen Eef
Kamerbeek en de 20-jarige Engelse vijf-
kampsier Mary Bignal beginnen geleide
lijk huwelijksplannen te kristalliseren.
Maandagmiddag werd het jonge paar in
de schaduw van een der flats van het
Olympisch dorp door een Britse join-na-
list verrast met allerlei vragen, waarop
Eef en Mary tevergeefs ontwijkende ant
woorden probeerden te geven. De atleten
gaven tenslotte maar toe dat er tussen
hen een meer dan gewone vriendschap
bestond en daar had de journalist
méér dan voldoende aan.
Mary Bignal
Het in Nederland zo zorgvuldig bewaar
de geheim is nu dus bekend. De 26-jarige
Kamerbeek ontmoette Mary Bignal in
1959 na de driel.andenwedstrijd, vijf-
en tienkamp in Londen op de dansvloer,
als partners in „de dans der winnaars".
Enkele maanden geleden verbrak Mary
haar verloving met een zoon van de pre
mier van Siam. En nu vormt zij met Eef
een „atletiekpaar"dat weliswaar nog
geen vaste trouwplannen heeft, maar dat
die toch ook niet wil ontkennen.
Aangezien de Olympische Spelen geen
vijfkamp kennen, neemt Mary deel aan
de nummers 80 meter horden, het vér-
springen en de 4 x 100 meter estafette.
Zij is de dochter van een bakker in de
provincie Somerset. Nu komt zij nog voor
Groot Brittannië uit, in 1964 misschien
voor Nederland
VERVELING
De kwestie wanneer de Britse ploeg in
Rome moest arriveren, draaide minder
om acclimatisering dan om verveling. Dit
is uitgelegd door de Britse official Leslie
Truelove, die met een deel van de atle-
tiekploeg arriveerde. „Een week a tien
dagen arriveren voor de wedstrijden be
ginnen is niet goed voor man of paard.
De jongens moeten maar langer rondhan
gen. Dat was de moeilijkheid in Melbour
ne. Als we daar later waren gearriveerd,
hadden we het misschien beter gedaan",
aldus Truelove.
Tijdens de rust wordt er een hartig
woordje gewisseld tussen Frans Kuy-
per en Cor Braasem (rechts) en de
Nederlandse waterpolospelers (v.l.n.r.)
Van der Zwan, Van Dorp, Muller,
Lamme en Ran.
