Horen en zien
Een
op Santa Cruz
a/ifön,
Boekenhoekje
ATLAS-NIEUWS
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Stijlvolle Cats-herdenking in
gemeentemuseum te Den Haag
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
tHLif öf bFrÏFbpn fijh
MARGARINE
Tllc ?Hi££a*i
DINSDAG 13 SEPTEMBER 1960
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NA ÖUWLNGEN
Nationale omroep
Liedjes voor radio
en televisie
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
Cursussen over problemen
der automatisering
Radio- en televisiestation
op Cuba overgenomen
Mevrouw Stam nu
definitief naar Zweden
'f nieuwe
dansseizoen
begint in
oktober!
Amsterdamse taptoe
groot succes ondanks
povere propaganda
Pools-Nederlandse
uitwisseling op
kunstgebied
Bakkersleerling gedood
in deegmachine
34-64. „Waar is dat fortuin dan?" vroeg
de reisleider van de vagebonden. „Hier in
de hoed," antwoordde Boko de zwerver.
„Geef hier!" jammerde Palmer, „het is
van mij!" „Stilte!" riep de reisleider.
„Laat zien dat fortuin." Palmer kreunde.
En ook Joris en Panda zagen de toestand
donker in, want als het fortuin eenmaal
in handen van die bende vagebonden viel,
konden ze het wel afschrijven. Maar tot
hun verrassing vervolgde Boko: „Er is
geen geld in de hoed, maar het fortuin zit
'm in de hoed zelf. „Het is een hoed,
die zomaar vanzelf aalmoezen aantrekt."
En hij vertelde, hoe late voorbijgangers
ongevraagd stuivers in de hoed hadden
geworpen. ,,Dus een echt geluksdoppie,"
besloot hij, „je wordt er slapende rijk
mee. Echt iets voor een zwerver." De
reisleider knikte peinzend, zijn blikken be
gerig op de hoed gericht. „En van wie
is die dop nu eigenlijk?" vroeg hij. „Van
mij!" riep Boko, „eerlijk gevonden".
„Nee van mij!" rie Palmer. „Ja, van
hem!" beaamde Panda. „Van ons drieën,"
zei Joris voorzichtig, om ook in het spel
te blijven. „Mooi," zei de reisleider, „da.n
laat ik jullie drieën van de wagon smij
ten. Dat maakt de boel wat gemakkelij
ker."
Dr. J. A. de Koning, voorzitter der
V.P.R.O., spreekt op vrijdag 16 september
over het Plan Nationale Omroep 1960, dat
onlangs door de V.P.R.O. bekend is ge
maakt. (De teksten van deze voordracht
zijn bij de V.P.R.O. verkrijgbaar).
Ronnie Potsdammer zingt in 't V.P.R.O.-
muziekprogramma van vrijdag 16 septem
ber Nederlandse, Franse en Amerikaanse
liedjes, waarbij hij zichzelf op de guitaar
begeleidt.
Liefhebbers van het chanson kunnen in
de V.P.R.O. televisie-uitzending van vrij
dag 16 september kijken en luisteren naar
de beroemde chansonnière Renée Lebas.
Lies Westenburg is de regisseur van dit
programma, dat wordt uitgezonden vanuit
de Singer-concertzaal te Laren.
Zij wordt geïntroduceerd door de acteur
Fred Hoyte, waarmee zij vele jaren heeft
samengewerkt.
Advertentie
of boter op uw brood is overbodig
als u een lekker laagje pindakaas
gebruikt. Onze pindakaas bevat
ca 550/0 natuurlijke vetten, 250/0
eiwit en veel. vitamines.
Vraag dus pindakaas van
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Tips van de voedings-
markt. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de
vrouw. 11.00 Operettelied.jes en interview. 11.30
Gram. 12.00 Hammondorgelspel. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland, praatje.
12.38 Gram. 13.00 Nieuws en tentoonstellingsagen
da. 13.20 Lichte muz. 13.45 De wereld wil bedro
gen zijn, lezing. 14.00 Volksliedjes en -dansen.
14.20 Omr.ork. 15.00 Voor de jeugd. 17.00 Ham
mondorgelspel. 17.20 Licht muz. 17.50 Regerings-
uitz.: Jeugduitz.De brievenbus gaat open. Cor
respondentieclub o.l.v. Regina Zwart. 18.00 Nws.
en comment. 18.20 Gram. 18.30 R.V.U.: De grote
vraagstukken op het gebied van de waterstaat in
Nederland, door ir. M. de Bruyn. Tweede lezing.
19.00 Voor de kinderen. VPRO: 19.30 Voor de
jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gram. 21.05 In
de stem weerklinkt het hart, klanb. 21.50 Strijk-
ork. 22.20 Act. 22.30 Nieuws. 22.40 Lichte muziek.
23.05 Gesproken portret. 23.20 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15
Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Lichte muz. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Operamuz.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.20 Omr.ork. en
solist. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte
muz. 12.55 Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Met
PIT op pad, lezing 13.20 Volksmuz. 13.45 Gram.
15.05 Gram. 15.30 Pianorecital. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Liederen. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Gram. 18.00 Hammondorgelspel. 18.15 Klankbeeld.
18.30 Leger des Heilsmuz. 18.45 Boekbespr. 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 Volksmuz. 19.30 Radio
krant. 19.50 Koperork. 20.10 Omr.ork.. kamerkoor
cn solist. 21.30 De kerken dienen óók in Grieken
land, lezing. 21.50 Samenzang. 22.20 Gram. 22.30
Nieuws en S.O.S.-ber. 22.40 Gram. Gram. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Platennieuws. 23.55—
24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.50
Beursber. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muziek. 14.00
Symf.ork., koor en sol. 16.00 Beursber. 16.06 En
gelse els. 16.21 Amus.muziek. 17.00 Nieuws. 17.10
Kamermuz. 17.50 Boekbespr. 18.00 Lekenmoraal
en filosofie. 18.20 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws.
19.40 Vlaamse liederen. 20.00 Operamuziek. 21.00
Lichte muziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Opvoedkundig
praatje. 22.25 Volksliederen. 22.40 Volksdansen.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. 20.20 Televisie-
tips voor het gezin. 20.30 Muziek, zang en dans.
20.50 Film. 21.15—22.45 Speelfilm.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Intern, jeugdjourn. AVRO: 17.10
17.40 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en
weeroverz. KRO: 20.20 Voor de vrouw. 20.45 Ac
tuele filmcritiek. 21.05 Gevar. progr. 21.45 Docu
mentaire. 22.10 Epiloog.
De Stichting Studiecentrum voor Admi
nistratieve automatisering te Amsterdam,
waarvan prof. R. W. Starreveld, A. B. Frie-
link en dr. M. Euwe het directorium vor
men, zal in het komende seizoen in ver"
schillende delen van het land conferenties
houden voor directeuren, teneinde die
genen die met de hoogste leiding van een
bedrijf belast zijn nader vertrouwd te ma
ken met een aantal facetten van de proble
matiek die automatisering oproept.
In het thans verschenen cursusprogram
ma van de stichting worden onder andere
aangekondigd: een oriëntatiecursus om
trent elektronische informatieverwerkende
machines, een cursus ter opleiding tot pro
grammeur van een elektrische machine,
een cursus waarin de automatisering van
verzekeringsbedrijven wordt behandeld.
Jacob Cats is hoe men ook over zijn werk denkt een nationale figuur. Het is
goed aan hem een officiële herdenking te wijden. Dat was de kern van het betoog,
dat de Groningse hoogleraar prof. dr. G. A. van Es gisteravond in het gemeentel-
museum in Den Haag heeft gehouden ter gelegenheid van de herdenking van het feit,
dat driehonderd jaar geleden Cats stierf. De professor had als onderwerp „Jacob Cats
als moralist en dichter" gekozen en hield zich bezig met de vraag of rehabilitatie van
Cats mogelijk en te verwachten is.
De hoogleraar moest op de gestelde
vraag een gecompliceerd antwoord geven.
De verering die men in de zeventiende
eeuw „vader Cats" toedroeg, is in onze tijd
onmogelijk. Maar de boeken van Cats zijn
of kunnen voor ons een rechtstreekse con
frontatie met de zeventiende eeuw bete
kenen. Cats was immers de dichter en mo
ralist die de zeden en gewoonten uit de
Gouden Eeuw beschreef. Hij was een bur
gerlijk dichter. De burgerlijkheid van
Cats is een bewust vertegenwoordigen
van de middenklasse geweest ofschoon
de dichter er qua intellect boven stond.
Cats gaf zijn gedichten weinig klank
mee, maar grof. Van Es aarzelde niet
„De spiegel van de oude en nieuwe tijd"
ronduit een meesterwek te noemen.
De hoogleraar kwam tot de slotsom dat
het, ook in onze tijd, goed is Cats te lezen
en te herlezen. Zijn werken zijn van een
bijzonder grote historische waarde. Op
deze, door de Maatschappij der Nederland
se Letterkunde in samenwerking met het
Haags cultureel centrum georganiseerde
bijeenkomst droeg Ton Lutz uit de werken
van Cats voor hij was bij zijn keuze
door prof. Van Es geadviseerd. Gustav
Leonhardt speelde clavecimbel. De sopraan
Jeanette van Dijck en Dick Visser, luit,
droegen voorts voor uit de „Pathodia" van
Huygens. De avond was door de voorzitter
van de maatschappij, prof. dr. J. G. Bom-
hoff geopend en vormde de afsluiting van
de Cats herdenking die in de morgenuren
al op het Binnenhof en in de namiddag
in Cat's vroegere woning „Sorghvliet" had
plaatsgevonden.
Expositie
De beheerder van het Jacob Catshuis in
Den Haag, de heer A. Goedkoop, heeft de
expositie van Cats' werken die hij maan
dag opende, goeddeels bedoeld als rehabili
tatie van „de vader des vaderlands". Dit
eerherstel, zo werd gezegd tijdens de ope
ning van de tentoonstelling in de herstelde
villa dicht bij de naar Cats genoemde laan,
wordt gesteld tegenover de vergetelheid
waarin het werk van de staatsman-schrij
ver na 1870 is verzonken, toen Conrad Bus
ken Huet en Potgieter het critisch hadden
gewogen en te licht bevonden.
In Cats' laatste residentie, de voormalige
orangerie van het park van Sorgvliet wa
ren tijdens de opening de minister van
Binnenlandse Zaken, mr. E. H. Toxopeus
en de burgemeester van Den Haag onder
de ongeveer honderd gasten.
Een goed deel van de verzameling ge
schriften, verzorgd door de maatschappij
der Nederlandse Letterkunde in Leiden, is
aan Cats' verblijf in Sorgvliet gewijd. In
de afzondering van zijn studeervertrek
een donkere lambrizering en meubels van
rood velours bekroonde vader Cats het
oeuvre, dat hij nadrukkelijk onderteken
de met zijn even nadrukkelijk autogram.
De graveur A. van der Venne verluchtte
de zedengeschriften met de overvloedig
heid die ook uit Cats' werk spreekt.
Nieuw. Tot lid van de Raad voor de
Kunst zijn bij K. B. benoemd B. van Lier
te Amsterdam (afdeling algemene zaken)
en F. Sterneberg te Amsterdam (afdeling
theater)
HAVANA. Cuba (AFP-UPI) De Ame
rikaanse radio- en televisie-onderneming
C.M.Q. en het radiostation „Radio-Reloj",
beide op Cuba gevestigd, zijn door de Cu
baanse legering in beslag genomen.
Als reden voor de inbeslagneming wordt
opgegeven dat de onderneming en het sta
tion door de eigenaars „in de steek zijn
gelaten". De president-directeur is op het
ogenblik in het buitenland.
Mevrouw Irma Stam, de 65-jarige Neder
landse uit Sliedrecht, die met Kerstmis
van het vorig jaar in de VARA-televisie-
uitzending „Anders dan anderen" een aan
bod kreeg om naar Zweden te verhuizen,
waar haar familieleden wonen, is gister
middag definitief naar Malmö vertrokken.
In februari was ze daar reeds een kijkje
gaan nemen. Het beviel haar daar zo goed,
dat zij besloot het aanbod te accepteren. Al
haar bezittingen zijn door de VARA reeds
naar Zweden verzonden. Toch stapte ze
gistermiddag niet met lege handen in het
vliegtuig naar Malmö. Vele bekenden en
dorpsgenoten hadden haar overladen met
geschenken.
De VARA heeft alles voor mevrouw
Stam in orde gemaakt. In Zweden staat
een klein huisje voor haar klaar. Ook
financieel zijn alle nodige voorzieningen
getroffen.
118119. Pobbel, Koen en Linnie zaten in hun vlothuisje aan tafel en aten. Ze
waren nu al enkele uren onderweg, en de buitenlucht had hen hongerig gemaakt.
Leuk, hè? zei Pobbel. We varen zo rustig, je voelt bijna geen beweging!
Maar ojeenet had hij dat gezegd, of .Boems! daar kreeg het vlot 'n ge
weldige schok. En op hetzelfde ogenblik rolden Pobbel, Koen en Linnie met
stoel en al tegen de grond
Help! riep Linnie verschrikt. Wat gebeurt er? Ja, dat begrepen ze nog niet,
terwijl ze daar alle drie onthutst op de vloer lagen
Advertentie
DANSACADEMIE
inlichtingen
en inschrijving:
dagelijks van
11-12, 14-17
en 19-21
SCHACHELSTRAAT 29-31
- HAARLEM - TEL. 10806
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Begunstigd dcor het mooiste zomerweer,
dat men zich in september kan wensen,
hebben ruim 40.000 Amsterdammers
maandagavond in het Olympisch stadion
de tweede taptoe bijgewoond die sinds de
oorlog in de hoofdstad is gehouden. Dit,
wegens de regen op 21 mei uitgestelde feest
is daarmee een groot succes geworden,
want weinigen zullen hebben vermoed, dat
de wegens de geringe geldmiddelen van
het initiatiefcomité Amsterdam, (I.C.A.)
povere propaganda zovelen naar het sta
dion had gelokt.
De taptoe Amsterdam verschilde weinig
van de tapt.oe's, die reeds in andere plaat
sen van ons land zijn gehouden. De ma-
trozenkapel van de Koninklijke Marine
samengesteld uit de drie vrijwillige ma
rine muziekkorpsen zou aanvankelijk
zijn première in de hoofdstad beleven,
doch is inmiddels in Bussum voor het eerst
in de openbaa-heid getreden. Toch nam
deze kapel in de Amsterdamse manifestatie
een bijzondere plaats in. Het batig saldo
van de tapfoe is bestemd voor een fonds,
waaruit men binnenkort gala-uniformen
voor deze matrozen zal aanschaffen. Bij
voorbaat heeft de ontwerper van deze
uniformen al rekening gehouden met dit
Amsterdamse aandeel, want hij heeft met
opzet de Amsterdamse kleuren, rood en
zwart, in het ontwerp aangebracht.
De Taptoe Amsterdam werd bijgewoond
door verscheidene militaire autoriteiten,
onder wie de territoriaal commandant van
Noordholland, kolonel J. J. C. Taets van
Amerongen, de gouverneur der hoofdstad,
brigade-generaa; G. Dijkstra en de com
mandant van het Duitse opleidingsschip
„Hipper", dat in Amsterdam op bezoek is.
De culturele samenwerking tussen Polen
en Nederland zal de komende twee jaar
vooral tot uiting komen op het gebied van
de beeldende kunst en de muziek. Zo zul
len Poolse beeldhouwers deelnemen aan de
openlucht-tentoonstelling volgend jaar in
park Sonsbeek te Arnhem en wil men van
Nederlandse zijde in 1961 reproducties van
werken van Vincent van Gogh naar Polen
zenden voor het houden van een tentoon
stelling aldaar.
Twee houders van beurzen uit Polen ne
men deel aan de internationale zomer
cursus voor kunstgeschiedenis in Den
Haag.
Wat de muziek betreft zal een Amster
dams ensemble deelnemen aan de „Herfst
in Warschau" dit jaar. Van Poolse zijde
worden onderhandelingen gevoerd over
een concert-tournee van Jan Krenz in Ne
derland in december aanstaande. Ook
wordt de mogelijkheid bestudeerd van de
komst van het Concertgebouworkest
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
52
Ik voelde hen naderen nog voor ik hen zag. Aan
vankelijk had ik nauwelijks aandacht aan de beide na-
zarenos geschonken, die mij van rechts naderden. Pas
toen zij vlak bij mij waren gekomen snoof ik gevaar.
Ik zette mij schrap en hield mijn revolver klaar, want
ik was niet van plan mij zonder slag of stoot over te
geven. Zij bleven staan en ik kwam ondanks mijzelf
onder de indruk van die twee zwijgende gedaanten,
van wie ik de gelaatstrekken niet kon onderscheiden.
Zodra ik mijn blik afwendde zag ik van links nog twee
nazarenos naderen. Er bleef mij maar de weg open:
de straat die omhoogliep naar het kleine plein Santa
Cruz. Ik liep weg.
Zij volgden mij zonder veel haast.
Ik schoot de Lope de Rueda-straat in. Zij bevonden
zich een paar meter achter mij. Waarom grepen zij
mij niet? Onverwacht kreeg ik twee andere boetelingen
in het oog, ook in het zwart gekleed. Zij kwamen mij
tegemoet lopen. Om hen te vermijden sloeg ik links
af de Reinoso-straat in. Voor ik de plaza de los Venera-
bles had kunnen bereiken, waar altijd publiek te vin
den is, moest ik nog eens van richting veranderen, want
er kwamen mij opnieuw twee in het zwart geklede na
zarenos tegemoet. Ik doorzag het spel. De heren tracht
ten mij naar een tevoren afgesproken plek te drijven.
Waarschijnlijk zou ik Lajolette daar ontmoeten. In
plaats van tot handelen over te gaan moest ik hun de
indruk geven dat ik hun willoos slachtoffers was. Ik
wilde Lajolette immers ontmoeten. Deze handlangers
waren voor mij van geen enkel belang. Als mijn laat
ste nacht aangebroken was wilde ik althans een goede
kans hebben Lajolette uit de weg te ruimen. Door
straten en stegen joegen zij mij op tot ik de Steeg
van de Verliefden binnenschoot. Het was een nauwe
gang tussen de huizen. Als ik mijn armen uitstrekte
kon ik beide tegenoverliggende gevels aanraken. Ik had
nog nauwelijks een derde van het steegje afgelegd,
toen mijn achtervolgers de hoek omkwamen. Aan het
uiteinde van het steegje zag ik eveneens nazarenos in
het zwart naderen. Ik zat in de val. Ik bleef stokstijf
staan, maar even later liep ik toch door. Ik maakte
geen haast meer. Aan mijn rechterhand ontdekte ik
een deur, die aan stond. Ik nam'n sprong. Zodra er zich
iemand op de drempel vertoonde zou ik schieten. Het
was alsof ik door de grond ging toen ik achter mij een
spottende en bedaarde stem hoorde zeggen:
„Laat de revolver vallen en steek de gezonde arm
omhoog, Moralès
Die deur had dus niet toevallig op een kier gestaan
en ik moest Lajolette ongewapend onder ogen komen..
„Doe wat ik zeg, Moralès, en kijk niet om. Ik
schiet gauw.."
„Dat is mij bekend."
Er zat niets anders op. Ik liet mijn revolver vallen.
„Schop de revolver een eind van je af, Moralès, ik
vertrouw je niet.
Ik deed het. Ik had geen keus.
„Prachtig. Keer je nu maar om."
Ik maakte rechtsomkeert. Lajolette knipte het licht
aan en ik herkende de man die ik verwacht had:
Charley Arbuthnot. Hij keek mij glimlachend aan,
maar zijn wapen bleef op mij gericht.
„Dat is voor jou dan het einde. Moralès. Het werd
hoog tijd, geloof ik.
Cliff Anderson beschikt over uitstekend getraind
personeel. Ik zal hem een gelukwens sturen. Je hebt
mij schatten gekost, don José. Die partij, die je in
de haven in beslag hebt laten nemen, heeft mijn
budget aan het wankelen gebracht. En dergelijke din
gen zie ik niet door de vingers."
„Je verwacht toch geen verontschuldiging, van mij,
Lajolette?"
Hij begon te lachen.
„Goed zo! Eigenlijk spijt het mij, dat ik een man
van jou formaat moet neerschieten, Moralès. Je bent
een en ander waard."
„Aardig van je."
„Wanneer heb je mij doorzien?"
„Gisteravond."
„Kwam dit door die kogels?"
„Reken maar.. Uit een Smith en Wesson komen nu
eenmaal geen kogels die in een Colt thuishoren. Jij
was de enige die een Colt bezat. Jij hebt mij neer
geschoten en Hernandez heeft Juan vermoord, omdat
de jongen jou gezien had.
Zodra jij besefte dat je mij niet gekregen had, heb
je Hernandez het zwijgen opgelegd.."
„Ja, doden spreken niet.. Het is een kostbaar avon
tuur geweest, voor mij ook, maar toch heb ik ervan
genoten. Een van de beste agenten van het F.B.I. heeft
mij niet tijdig herkend. Dat houdt een goede belofte
in voor de toekomst. Ja, die plastische chirurgie is
een pracht uitvinding. Het model van de neus wat ver
anderen, de ogen een beetje verder opensperren, de
oren iets minder dicht tegen het hoofd en je bent een
ander man, mede dank zij het karakteristieke Engelse
snorretje. Eerlijk, Moralès, het zit me dwars je te moe
ten neerschieten, maar je voelt wel dat ik geen keus
heb.. Ik schiet zuiver en als je stil blijft staan zul
je er weinig van merken. Het gaat mij er niet om
je onnodig te kwellen."
„Mag ik je bedanken?'
„Dat is niet nodig.. Je bent een gelovig man, meen
ik? Ik geef je de gelegenheid te bidden, maar maak
het niet te lang.
Op grote afstand hoorde ik een torenklok slaan. Het
was inmiddels Goede Vrijdag. Een mooie dag om te
sterven. Ik sloot mijn ogen en het was alsof de aarde
al achterbleef. Ik concentreerde mijn gedachten op
Maria. Ik smeekte God haar te beschermen, nu mijn
bestaan ten einde liep. In dit laatste vergiste ik mij.
„Ben je gereed?"
De tijd tot antwoorden ontbrak mij. Een andere stem,
die ik met onmetelijke vreugde herkende, commandeer
de kort:
„Laat die revolver vallen, Bob!"
GOEDE VRIJDAG
Het is achter de rug.. Het zal uren duren voor op
deze Goede Vrijdag de zon opgaat. Dit wordt mijn
laatste dag in Sevilla. Vanavond stap ik in het vlieg
tuig naar Lissabon, en daar neem ik de clipper naar
Washington. Cliff Anderson zal in zijn schik zijn, La
jolette is dood. Voor mensen als Anderson is alleen
de uitkomst van belang, om de middelen bekommeren
zij zich niet. Hij zal zeggen dat ik mijn opdracht uit
stekend heb uitgevoerd, maar op welke wijze zal hem
niet deren. En waarom ook. Zoals Moralès zijn er zo
veel in de gelederen van het F.B.I.
Ik ben juist bij commissaris Fernandez geweest. Wij
hebben de maatregelen besproken om ongewenste pu
bliciteit aangaande de gebeurtenissen van de afgelo
pen nacht te voorkomen. Wij hebben besloten dat er
in zijn rapport sprake zal zijn van een onbekende die
Lajolette heeft neergeschoten. Bij het afscheid beseften
Fernandez en ik beiden, dat wij elkaar nooit terug
zouden zien. Wij hebben elkaar volgens Spaans gebruik
omhelsd en de commissaris zei, als terloops:
„Ik dank u voor wat u hier gedaan hebt, Moralès..
vooral met het oog op mijn gestorven dochter.Zij is
nu gewroken en ik zal met meer innerlijke rust mijn
loopbaan kunnen voltooien.."
Zodat er althans iemand is die mij bedankt heeft.
Ik wankel van uitputting als ik het San Fernando-
plein oploop. Op de hoek van de Amor de Dios en
Lasso de la Vega blijf ik staan om de Broederschap
van del Silencio te laten voorbijtrekken. De hobo's en
de fagotten zenden klaaglijke klanken de lucht in en
de tranen stromen mij opeens over de wangen. Dat
lucht mij op. Voor het eerst sedert mijn terugkeer
in Spanje voel ik mij een vreemdeling temidden van
deze bevolking. Sierpès kan ik niet inslaan, die wordt
versperd door de Broederschappen van Triana, op de
terugweg naar de kathedraal; die van de Esperanza
en die van de Gitanen, die Christus van het Heil heet.
Ik wil de Cuna inslaan, maar daar stuit ik op de aller
langste processie uit Sevilla, die van Jesus del Gran
Poder. Ik moet uitwijken naar het noorden van de
stad, de achterkant van de kerk van de Heiland vol
gen en via Pajaritos pi-oberen tussen twee processies
de officiële route over te steken, wil ik mijn hotel
bereiken. Ik heb het geluk een open plek te vinden
in het drukste gedeelte van de route, juist nadat de
laatste boetelingen van Sevilla's populairste processie,
die van de Macarena, zijn gepasseerd.
Zodra ik op mijn kamer ben ga ik op mijn bed
liggen. Ik neem niet de moeite mij uit te kleden. Geen
vijf tellen later slaap ik als een os.
(Wordt vervolgd)
„DE VERDWENEN PSHYCHIATER"
DOOR Martin Mons, is uitgegeven bij A.
W. Sijthof's uitgeversmaatschappij n.v. te
Leiden. Deze detectiveroman speelt zich
af in Amsterdam waar de psychiater Wij-
nekus plotseling verdwijnt. Hoofdinspec
teur Perquin, die het onderzoek leidt, komt
bij zijn ondervragingen tot de ontdekking
dat Wijnekus een allesbehlave aangenaam
mens moet zijn geweest. Er blijken heel
wat mensen te zijn die de verwaten, zelf
genoegzame, harde en onverdraagzame
psychiater uit de weg zouden hebben wil
len ruimen. Natuurlijk heeft geen van hen
het gedaan, ofschoon de politie lange tijd
een volkomen onschuldige arbeider vast
houdt, die een grief had tegen Wijnekus,
maar hem niet heeft doen verdwijnen. Het
boek is met gevoel voor karaktertekening
geschreven en geeft naast de nodige span
ning tevens bevredigende psychologische
verklaringen voor het gedrag van de met
gevoel beschreven figuren.
„GEKKE LUI, DIE AMERIKANEN" is
de Nederlandse vertaling van het door
William J. Lederer en Eugene Burdick ge
schreven boek „The ugly American"dat in
Amerika een bestseller is geworden. En
terecht, ofschoon de Amerikanen er geme
ten naar de maatstaven van de koude
oorlog allerbelabberdst van af komen. De
Nederlandse vertaling van Kees Diemer is
uitgegeven bij F. G. Kroonder in Bussem.
Het boek bestaat uit een aantal verha
len, die alle betrekking hebben op de kou
de oorlog tussen Amerika en Rusland. Of
schoon de namen zijn gefingeerd en zelfs
het land waar de verhalen zich' afspelen
(Sarkhan) niet bestaat, schijnen ze te be
rusten op gegevens die aan de werkelijk
heid zijn ontleend. En wat deze als fictie
vermomde realiteit te zien geeft is wer
kelijk ontstellend. Op vermakelijke wijze
schetsen de schrijvers de tekortkomingen
van Amerikaanse officiële vertegenwoordi
gers in 'n door de communisten bedreigd
land. Dilletantisme en domheid strijden
om de voorgrond in dit in wezen zeer
trieste relaas. Fel steekt de grote doelma
tigheid van de Russische officiële missies
daartegen af. In het land Sarkhan zijn
slechts enkele Amerikanen (sommigen in
overheidsdienst anderen werkzaam bij par
ticuliere firma's) die de toets der critiek
kunnen doorstaan. Eén van hen wordt
door de inwoners van het land „de lelijke
Amerikaan" genoemd. Dit vanwege zijn
uiterlijk dat de mooigebouwde Sarkhane-
zen tegenstaat. Toch weet deze Amerikaan
op de duur het vertrouwen van de be
volking te winnen. Het tragische is ech
ter dat de succesrijke Amerikanen allen
werden weggewerkt door onbegrip en dom
me botheid van de „officiële" Amerikanen.
Eén van de verhalen beschrijft de manier
waarop een Amerikaanse senator die op
een inspectiereis is, zand in de ogen wordt
gestrooid, waardoor hij met volkomen ver
keerde denkbeelden naar de senaat terug
keert. Het schijnt dat dit boek op het Ame
rikaanse Statedepartment een kleine storm
heeft ontketend, die misschien het begin
is van een verandering ten goede.
Maandagmiddag raakte de 15-jarige D.
Here bij het werk in een bakkerij te Swal-
men (L.) met zijn rechterhand bekneld in
'n deegmengmachine. Doordat de machine
in beweging was, werd de jongen met zijn
bovenlichaam in de kuip getrokken en zo
ernstig gewond, dat hij ter plaatse over
leed. De jongen was pas enkele weken 'n
dienst bij deze bakker. Hij was door oe
raad voor de kinderbescherming in Tilburg
in een pleeggezin in Swalmen onderge
bracht.
Advertentie
Vanaf heden geldt het wintertarief
ƒ6.- per dag en 6 ct. per km
Rijksstraatweg 145 - Ostadestraat 7
Binnenweg 97 - TELEFOON 60585
Met een auto van ATLAS
bent u er zó
Oprechte Donderdagse Haerlemse Courant
den 11 September 1760
ADVERTENTIE: Alzo op Maandeg den 8
.September 1760, 's morgens
tusschen half negen en ne
gen uuren op de plaats
Meerenburg onder Lisse
vermist is het volgende:
Twaalf zilvere Lepels, zyn-
de Amsterdamse Keur, met
de Wapens van Crombout:
twaalf dito Vorken; een dito Lepeltje met
een Paerdevoetje; een dito Zuykerdoos met
een Lepeltje; een slaande Goud Zak-Horo-
logie, met een zwaare dito Ketting, waar
aan een Christal Cachet en een geëmail
leerd Doodshoofdje met kleyne Brillantjes
bezet; zo word yder en een ygelijk gewaar-
schouwd daerv&n niet te kopen, maar ter
contrarie verzegt, bv voorkomende gele
genheden. hetzelve te willen aanhouden
en daarvan kennisse te geven op voor
noemde Plaats: zullende daar voor raison
nabel beloond worden.
