Franse regering wil alle
stokoude auto's opkopen
De Schaduw speelt verstoppertje
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Emigrant verschanste
zich met geweer in
schoolgebouw
Adenauer „kiest" eigen
televisieraad
Kweekschool snelcursussen
voor Duitse huisvrouwen
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
fHoe is het ontstaan
Ambitieus plan
met drieledig doel
11
Opschudding in Melbourne
De minister zelf
De radio geeft donderdag
7 elevisieprogramma
Kerkelijk Nieuws
Huiselijke kring zonder
kennis van zaken
Heinz Rühmann aan
het Burgtheater
Onderwijzeres in een half jaar
Alléén een tandarts
reinigt Uw tanden beter dan
w
ROMAN VAN ALAIN PAGE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
Bewoners van Rangoon
zagen wonderlijke
verschijning
Dit woord:
INDOLENT
K
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1960
41. Verbitterd raapte Palmer de stuiver
tjes op, die Joris uit de zak had geschud.
„Wat een misselijke grap," bromde hij,
„Bah! Nu kan ik alles weer gaan natel
len!" Ook Panda vond het nogal flauw van
Joris. „Het was helemaal niet leuk van
je," zei hij, „je weet, dat meneer Palmer
het naar vindt, als iemand met zijn geld
strooit. Waarom moet je hem dan zo pla
gen?" „Ik deed het niet om hem te pla
gen," antwoordde Joris, „doch om hem
even bezig te houden, terwijl wij onder
vier ogen een gesprekje hebben. Kom mee
naar de volgende wagon." „Wat raar!"
zei Panda, „is het d.an zo geheim, wat je
me zeggen wilt?" „Zeer geheim," beaam
de Joris, „ik moet zorgen, dat hij er geen
woord van kan opvangen." Dit zeggend,
liet hij zich snel tussen de treinstellen
zakken enontkoppelde de wagon
waarop Palmer zich bevond. „Hela!" riep
Panda, „wat doe je nou?!"
MELBOURNE (UPI) Een jonge Neder
landse emigrant, de 19-jarige Hendrinus
Greven, die onlangs uit Amsterdam te
Melbourne is aangekomen, heeft de politie
drie uur lang met een geweer op een af
stand weten te houden terwijl hij zich in
een middelbare school gebarricadeerd had.
Tenslotte wist zijn 15-jarige vriendin,
Daghij a Strazdin, hem over te halen, zich
over te geven. Hij werd gearresteerd we
gens illegaal bezit van vuurwapens.
Greven vertelde de politie, dat hij zich
in de school had opgesloten omdat de moe
der van Daghija weigerde, haar toestem
ming te geven tot hun huwelijk.
Meer dan 3000 mensen, waaronder de
1100 leerlingen van de school hebben het
incident gadegeslagen.
Dat het televisiemedium bij de overheid
een streepje voor heeft, bleek dinsdag
avond. Minister Zijlstra zelf kwam een
toelichting geven op de miljoenennota. Van
deze minister kan men exacte gegevens
verwachten en een glasheldere taal. Daar
aan ontbrak het dan ook niet. De minis
ter liet duidelijk blijken dat de situatie
op de kapitaalmarkt van grote invloed zal
zijn op de uitvoering der regeringsplan
nen waarvan hij vooral die der be
lastingverlaging als directe winst voor de
werknemers aanmerkte, omdat zij niet in
prijsstijgingen resulteren. In dat verband
onderstreepte minister Zijlstra de beteke
nis van het feit, dat de regering bij haar
plannen ook de jaren '62 en '63 betrekt.
De hoofdfilm „The woman in question"
in het gebruikelijke filmprogramma van
de dinsdagavond was nu eens een van de
Engelse filmwerken uit het verleden, waar
mee onze Britse vrienden eer hebben in
gelegd. Een veelzijdige benadering van
een en dezelfde figuur, zoals deze werd
gezien door wie met haar te maken kre
gen. Boeiend en ook spannend.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Kookkunst, lezing voor de vrouw. 11.15 Piano
recital. 11.45 Voordr. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land
en tuinbouwmeded. 12.33 Dansmuz. 13.00 Nieuws.
13.15 Meded. of gram. 13.20 Metropole-ork. 13.55
Beursber .14.00 Pianoduo. 14.30 Logboek 1929. 15.15
Kamermuz. 15.45 Voor de vrouw. 16.00 Gram. 16.30
Voordr. 16.45 Lichte muziek. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Promenade-ork. en radiokoor. 18.00 Nieuws.
18.15 Orgel en zang. 18.45 Journ. 19.00 Gram. 19.45
Gesproken brief. 19.50 Sportpraatje. 20.00 Nieuws.
20.05 Filharm.ork. en solist. 21.10 Paul en Ina van
Vlaanderen incognito, hoorsp. 22.05 Lichte muz.
22.30 Nieuws, beursber. van New York en S.O.S.-
ber. 22.45 Gram. 23.00 Sportact. 23.10 Dagboek van
een grootvader, hoorspel. 23.45 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
KJLVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgenge
bed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50
Voor de vrouw. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00
Gram. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de
zieken. 11.45 Gewijde muziek. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.03 Gram. 12.25 Wij van het land,
praatje. 12.35 Land- en tuinb.meded. 12.38 Gram.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Lichte muz. 13.35 Lichte muz. NCRV: 14.00 Rep.
van de bondsdag van de Bond van Ned. Herv.
Vrouwenverenigingen. 14.45 Gram. 15.00 Orkest-
muz. 15.30 Vocaal ens. 16.00 Verkenningen in de
Bijbel. 16.20 Kamermuz. 16.50 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Jazz
muziek. 18.15 Sportrubriek. 18.30 Koorzang. 18.50
Sociaal perspectief, rep. 19.00 Nieuws en weerber.
19.10 Zangrecital. 19.30 Radiokrant. 19.50 Polit.
lezing. 20.00 Metropole-ork. 20.50 Aziatisch mo
zaïek, lezing. 21.05 Samenzang. 21.30 Lichte muz.
22.00 Periodiekenparade. 22.10 Gram. 22.30 Nieuws.
22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Orgel
concert. 23.20 Gram. 23.30 Jazzmuziek. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram.
12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Festival van
Vlaanderen: Kamermuz. 14.00 Gram. 15.00 Gram.
16.00 Koersen. 16.06 Franse les. 16.21 Gram. 17.00
Nieuws. 17.15 Voor de kinderen. 18.20 Voor de
soldaten. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram.
19.50 Litterair progr. 20.00 Hoorspel. 21.15 Gram.
21.30 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Hedendaagse muz.
22.55—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 17.30-
17.40 Intern, jeugd journ. 20.000 Journaal en weer-
overz. AVRO: 20.20 Filmpro. 20.50 Act. progr.
21.00 Spirituals en songs. 21.20 Muzikaal progr.
21.50—22.20 Vliegwereld.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20
Filmbespr. 20.40 Film. 21.00 Hier ben ik thuis, TV-
spel. 22.10 Dagsluiting.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Sint Catharines (Ontario,
Canada) A. O. Zijlstra te Wilnis; te Amers
foort (vac. dr. A. A. Koolhaas) J. J. van
der Krift te Ermelo.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Genemuiden J. Wieman te
Oudewater.
Bedankt voor Sint Johannesga (toez.) G.
J. Tijsseling te Suawoude.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Tzum I. Vergeer,
kand. te Woerden, die bedankte voor An-
del, Exmorra-Allingawier, 's-Gravenmoer
en voor Wissenkerke.
Beroepen te Baarland en te Paesens en
Moddergat C. H. Koetsier, kand. te Am
sterdam.
Bedankt voor Berkel-Rodenrijs A. Cor-
poraal te Edam.
Beroepen te Ede (4de pred.pl.) H. Tien
te Nijkerk. Beroepen te Eernewoude S. de
Jong, kand. te Amsterdam; te 's-Graven-
zande (vac. L. J. Boeijinga) J. van der
Klaauw te Krabbendijke; te Muiden J.
Koen te Zijldijk (Gron.).
Geref. Gemeenten
Beroepen te Kalamazoo (Michigan) J.
van Haaren te Kampen.
(Van onze correspondent)
BONN De Westduitse bondskanselier
Adenauer keerde gisteren fris en vrolijk
uit zijn Noord-Italiaanse vakantieoord te
Bonn terug, waar hij, alsof hij een wereld
reis achter de rug had, door niet minder
dan vijf ministers op het vliegveld werd
ontvangen. De 84-jarige kanselier noemde
de wereldtoestand bijzonder ernstig. Ove
rigens zullen zijn eerste werkzaamheden
zuiver binnenlandse aangelegenheden be
treffen. Vandaag staat op zijn program
ma de „verkiezing" van de leden van de
raad van beheer van de door de regering
beheerste maatschappij Deutschland Fern-
seh G.M.B.H., welke met ingang van 1 ja
nuari het tweede televisie-programma zal
beheren.
Tot ieders verbazing heeft de kanselier
deze raad op nogal huiselijke manier sa
mengesteld. Er hebben namelijk mannen
en vrouwen zitting in, die van televisie
problemen niet veel verstand kunnen heb
ben. Het zijn onder meer Adenauers lijf
arts professor Martini, zijn Rhöndorfse
buurvrouw mevrouw Schlüter, de onbeken
de huisvrouw mevrouw Noide en enke
le min of meer bekende C.D.U.-leden. Al
les wijst er op dat de kanselier enkele
vrienden en kennissen in de gezellige kring
heeft verenigd, waarbij in het geheel niet
gelet is op publicistische kwaliteiten.
Adenauer zal deze raad, die de leiding
van de belangrijke maatschappij moet be
noemen, vandaag officieel „kiezen", maar
daar hij de enige vennoot is van de
Deutschland Fernseh firma komt het kie
zen neer op benoemen. Alles duidt er op
dat Adenauer de raad van beheer zwak
heeft willen houden, teneinde de regerings
invloed op het tweede programma maar
zo groot mogelijk te houden, hetgeen met
het oog op de aanstaande verkiezingscam
pagne zeker van groot belang is.
(Van onze correspondent)
WENEN Na langdurige onderhande
lingen is de directie van het Burgtheater
te Wenen er in geslaagd de bekende acteur
en filmster Heinz Rühmann te engageren.
Nog in de loop van het huidige wintersei
zoen zal hij de hoofdrol spelen in het blij
spel „Mijn vriend Harvey". Tevens zal hij
als Willy Loman optreden in „De dood van
de handelsreiziger" van Arthur Miller. In
het komende jaar speelt hij 'n Wenen de
rol waardoor hij internationaal beroemd is
geworden, namelijk in de „Hauptmann von
Köpenick". terwijl hij tevens als de nar
zal optreden in „Koning Lear".
(Van onze correspondent in Bonn)
Ook de Bondsrepubliek kampt met een
enorm tekort aan onderwijzend personeel,
ondanks het feit dat de salarissen van de
leerkrachten, vergeleken met Nederland,
zeer goed te noemen zijn In de deelstaat
Neder-Saksen wil men in april 1961 een
negende schooljaar invoeren en om in de
behoefte aan leerkrachten te voorzien
heeft men met succes een oproep
tot huisvrouwen gericht om een stoomcur
sus voor onderwijzeres te volgen.
Voor de opleiding komen in aanmerking
huisvrouwen die tenminste 32 jaar zijn,
een middelbare school hebben bezocht en
bereid zijn, les te gaan geven in de derde
klassen der lagere scholen. In Neder-Sak
sen heeft men een manco van 1900 school
lokalen en van 2000 onderwijzers. Men
stelde reeds vele gepensioneerde onderwij
zers aan en deed gehuwde ex-onderwij-
zeressen aanlokkelijke aanbiedingen.
Twaalfhonderd kandidaten
En nu is dan de huisvrouw aan de beurt.
Men heeft er 400 nodig voor een cursus die
op 1 november a.s. begint. Zij krijgen bij
hun aanstelling niet de volledige ambtena-
renstatus, maar een „los-vast" dienstver
band voor vijf jaar. Tot ieders grote ver
bazing kwam er een ware stormloop van
huisvrouwen op de oproep van het minis
terie voor cultuur te Hannover. Ruim 1200
huisvrouwen meenden, dat zij nog wat
vrije tijd over hadden om vijf jaar lang
staat en gemeenschap te dienen. In hoofd
zaak gaat het hier om vrouwen tussen 40
en 48 jaar oud (de jaargangen 1912-1918),
die meestal geen kleine kinderen meer
over de vloer hebben. Anderen hebben
studerende kinderen, die meer geld kosten
dan de heer des huizes alleen kan op
brengen.
Verveling ontlopen
Een welgesteld advocaat te Hannover
kwam bij het ministerie persoonlijk zijn
vrouw aanmelden. Hij zei: „Wij hebben
drie kinderen, van wie er twee afgestu
deerd zijn en nummer drie in april gaat
studeren. Mijn vrouw blijft alleen achter
in een modern ingericht, groot huis, waar
in ze echt niet iets kan creëren. Zij wil op
haar leeftijd (45) er iets bij doen". En zo
zullen deze 45-jarige huisvrouw in goeden
doen straks in een schoolbank de beginse
len der paedagogie worden bijgebracht, op
dat ze straks de dreigende verveling kan
ontlopen. Er waren ook echtgenoten van
bankdirecteuren, ambtenaren, arbeiders;
vrouwen met een einddiploma gymnasium,
met een soort ulo-diploma, met een paar
jaar universitaire studie. In november be
gint hun opleiding; in april 1961 staan ze
voor de klas: 30 uur per week voor een
bruto salaris van circa 700 mark per
maand.
De onderwijzersbonden hebben echter
geprotesteerd. Zij spreken, naar analogie
van Hitiers oude-mannetjes-troepen van
1945, van de „Paedagogische Volkssturm"
„Zij vrezen „een verwatering" van de pas
enkele jaren in Duitsland bestaande aca
demische opleiding van onderwijzers.
Advertentie
Mms
SUPERVyHITE TANDPASTA
(Van onze correspondent in Parijs)
Van de kleine zeven miljoen „luxe
auto's" die zich, vooral des zondags en
tijdens de vakanties, over de Franse we
gen bewegen, verdient ongeveer de helft
beslist niet de kwalificatie „luxe". Vol
gens de gegevens van de verkeerspolitie
mogen ruim drie miljoen onder de rubriek
„tacots" (hobbelwagens) geranschikt wor
den, voertuigen die dateren uit prehisto
rische tijdperken van het automobilisme,
doch waaraan, speciaal op het platteland,
vele huisvaders hun gezinnen toch nog toe
vertrouwen om er zo eens in de week en
des zomers met vakantie een toertje in te
maken. En het zijn in het bijzonder deze
hobbelwagens die thans in hun hoge
ouderdom worden bedreigd door een plan
dat de regering wordt toegeschreven. Een
plan om voorlopig eerst een miljoen ta
cots van hun eigenaars op te kopen tegen
prijzen die de tweehonderd en vijftig gul
den zeker niet zullen overtreffen ter ver
hoging van de verkeersveiligheid en ter
sanering van de automarkt.
Onder de maandagochtendrubrieken der
Franse kranten waarin de verkeersslacht
offers van het voorbije weekeinde worden
opgesomd, plegen de berijders van „ta
cots" zich in de eerste gelederen te be
vinden, en het is dus niet ongemotiveerd
dat de regering zich nu eens met deze ca
tegorie weggebruikers inlaat. Deze wrak
ken vormen ook als ze nog een beetje rij
den een permanente bron van stagnatie op
de toch al smalle Franse wegen en hun
verwijdering zou daarom ook een doelma
tiger en vlotter gebruik van het verkeers-
net dienen. Maar wat is een „tacot?" De
gangbare definitie heeft betrekking op een
auto waarvan het ontwerp zo'n twintig ja
ren oud is, al mag ze dan soms ook wat
later de fabriek hebben verlaten. Karak
teristiek is vooral dat de meer recente
verwoi-venheden der techniek, als behoor
lijke remmen aan die tacots stelselmatig
ontbreken. De regering zou die antieke en
gevaarlijke voertuigen, gelijk in Engeland
en Nederland natuurlijk ook simpelweg
kunnen verbieden, zich nog op de open
bare weg te begeven. Maar ten eerste
wenst men klaarblijkelijk zo'n drie en een
half miljoen Fransen niet te treffen in hun
bescheiden luxe en ten tweede heeft de
regering er geen belang bij, dat deze gre
tige consumenten van de benzine, waarin
een lieve duit belastinginkomsten (75 per
cent) verwerkt zit, verdwijnen om alleen
133134. Nu was de vreemde boot het vlot genaderd. De roeiers hielden hun riemen
stil en het bootje lag langs het vlot.
Het mannetje, dat op de voorkant van het bootje stond, begroette ons drietal
vriendelijk.
Hallo! zei Koen. Wie zijn jullie?
Wij zijn de Poetels! zei het mannetje. We wonen daarginds in het bos. En wie
zijn jullie?
Dit is Pobbel, dat is Linnie en ik ben Koen! stelde Koen voor.
Wat leuk, dat we jullie zien, zei het mannetje. Ik heet Kipang!
5)
Hij liet de inspecteur aan zijn lot over en volgde
het meisje, dat op de gang op hem wachtte. Ze huilde
niet meer en had zelfs de mond met haar lippenstift
bewerkt om de opgelopen schade ongedaan te maken.
Om die mond lag inmiddels een glimlach.
„Goed zo," zei Lane waarderend.
Hij nam haar vaderlijk bij de arm en zij gingen de
trap af. Een verdieping lager bleef hij staan, alsof hij
schrok. Hij keek haar ontsteld aan en zei: „Maar wij
kunnen eigenlijk niet samen gaan theedrinken."
De blik van teleurstelling die hij in de ogen van
het meisje betrapte deed hem veel genoegen.
„Waarom niet?"
„Wij kennen elkaar immers in het geheel niet."
Hij zag een agent naar boven komen en hij klampte
de man aan.
„Wilt u mij een dienst bewijzen? Deze jongedame-
kent mij niet. Wilt u mij aan haar voorstellen? Zegt u
maar: Terence Lane, en hoe maakt u het?"
Hij lachte en wachtte met spottende blik af, wat er
zou gebeuren. De agent wist niet, wat hij eraan had,
maar hij deed letterlijk wat Terence hem verzocht had.
Het meisje speelde voortreffelijk mee.
„Wilt u meneer Lane zeggen, dat ik Jane Glad
stone ben en dat het mij genoegen doet kennis met
hem te maken?"
Bij het horen van de naam Gladstone onderdrukte de
agent haastig een opkomende kwade bui en liep door
naar boven. Achter zich hoorde hij Lane schateren van
het lachen.
Jane had zich reeds geheel door haar nieuwe kennis
laten inpalmen. Zij liet zich inmiddels zonder een spoor
van weerstand meenemen en leek zelfs wel enig genoe
gen aan de situatie te beleven.
Terence nam haar mee naar zijn wagen.
„Hè!", zei hij met een hartgrondige zucht. „Aan de
formaliteiten is voldaan. Nu kunnen we gaan theedrin
ken."
Zij kozen een gelegenheid in Jermyn Street. Toen zij
er binnenkwamen werden zij opgevangen door de wan
trouwende blikken van twee vrouwen op leeftijd, die
ogenblikkelijk een boeiend gesprek staakten. Met half
dichtgeknepen ogen volgden zij elke beweging van de
niet onknappe man, in het gezelschap van een opvallend
mooi meisje.
Lane bestelde thee en een schaal petit-fours. Hij lachte
eens tegen Jane en bood haar een sigaret aan.
„Zeg eens, meneer Lane", zie Jane, nadat zij voor de
sigaret had bedankt, „bent u altijd zo?"
„Wat is dat nu?" zei hij. Hij probeerde boos te
kijken. „Heeft die lomperd van een agent verzuimd
mijn voornaam te noemen? Wat een tijd! Terence
heet ik."
Jane begon te lachten. De serveerster bracht thee en
het gebak.
„Ik heb nog geen antwoord op mijn vraag, eh..
Terence."
Zij schonk thee voor hen beiden in. Nadat zij de pot
had neergezet greep hij in een vriendschappelijk gebaar
haar hand.
„Ik ben het zoveel mogelijk", zei hij in alle ernst.
Hij gluurde onopvallend naar de beide bejaarde vrou
wen en voegde er gedempt aan toe:
„Als je het geluk hebt iets meer van het leven te
hebben ontvangen dan die twee daar, is leven een
genoegen, nietwaar?"
„U bent niet al te vriendelijk."
„Dat is waar", zei Lane. Hij schudde het hoofd.
„Ze hebben mij eens gezegd, dat een mens boven zijn
dertigste het gezicht heeft, dat hij zelf heeft gekozen.
Ik bewaar mijn vriendelijkheid dus liever voor ande
ren." Hij barstte uit in een luide lach, die de beide
vrouwen deed opschrikken.
Jane nam een petit-four en nog een tweede. Zij zag
er tevreden uit, haar wangen kregen weer kleur.
„Waarom kwam je eigenlijk met de politie mee?"
vroeg ze opeens. „Ben je inspecteur of zo?"
„De hemel beware me, nee!" zei Terence geschokt.
„Ik fungeer enkel als het brein van Scotland Yard.
Zonder mij zijn ze daar verloren."
„Kun je geen drie tellen ernstig zijn?" zei Jane
haast smekend.
„Dus je ziet een politieman in mij?" vroeg Terence.
Zijn stem klonk verontwaardigd.
„Nee, je hebt niet dat.eh.ik bedoel, je bent niet.
Lane begon te lachen.
„Ja, wat bedoel je nu eigenlijk?"
„Ik wilde zeggen, dat mensen van de politie niet in
pakken als dat van jou lopen," zei Jane.
Terence lachte alweer.
„Dat moet ik eens aan mijn vriend Drayton vertel
len. Hij zal er van opkijken, hij houdt zichzelf voor
een goed gekleed man."
„Wie is Drayton?"
„Die zelfbewuste inspecteur, die bij mij was.."
„De man die.."
Jane maakte haar zin niet af. Haar gezicht kreeg
weer die wanhoopsuitdrukking. Zij dacht aan haar oom.
En met afschuw besefte ze, dat zij in het gezelschap
van Lane de gewelddadige dood van haar oom totaal
vergeten was. Wat was dit voor een man?
„Kijk eens," zei Terence, „er zijn nog twee petit-
fours over."
Jane glimlachte eens, maar nam er geen meer.
„Ik moet eens ernstig met je praten," zei ze.
Lane deed zijn ogen dicht en trachtte een ingeto
gen gelaatsuitdrukking te bereiken.
„Ik luister," zei hij plechtig.
„Wees nu toch ernstig, zei ze, opeens kwaad.
Lane deed zijn ogen weer open. Een paar tellen ge
noot hij van het zuiver ovaal van haar gezicht en
toen vroeg hij met zijn eigen stem:
„Waar gaat het om, Jane?"
„Ik ben bang," bekende zij.
„Voor wie? Zeg me zijn naam en.."
„Dat is het juist. Die ken ik niet."
„Maar hoe kun je dan bang zijn?"
„Dat dat kan ik niet zeggen."
„Laat eens kijken.. Het komt dus hierop neer, dat
je niet weet waarom je bang bent voor je weet
niet wie. Klopt dat?"
Ze keek hem strak in zijn spottend vertrokken ge
zicht en haalde de schouders op.
„Ik ben bang voor de Schaduw."
Lane keek haar opeens met levendige belangstelling
aan.
„Voor de Schaduw?" zei hij langzaam.
„Ja. Voor die moordenaar, die belachelijke visite
kaartjes naast zijn slachtoffers achterlaat."
Haar stem klonk bitter en Lane begreep niet waarom.
„Wat heeft hij je eigenlijk gedaan?"
„Hij heeft zelfmoord gepleegd," zette Lane bedaard
haar uitval recht.
„Niet waar!" zei Jane heftig.
Zij was zich blijkbaar bewust dat zij voor een res
taurant veel te luid gesproken had. Zij bleef zwijgen
en leek verward. De beide bejaarde vrouwen draaiden
de hoofden onopvallend, maar met kennelijke voldoe
ning, in hun richting. Zij hoopten op een ruzie. Maar
zij werden teleurgesteld. Terence nam de hand van
Jane hartelijk in de zijne en Jane lachte tegen hem.
„Neem me niet kwalijk," zei ze, „ik ben mijn zelf
beheersing enigszins kwijt."
„Knappe vrouwen neem ik nooit iets kwalijk," zei
Terence.
Jane kreeg een kleur. Zij lichtte toe:
„Misschien heeft hij mijn oom niet vermoord, maar
hij is wel de oorzaak van zijn dood."
Terence beet op zijn onderlip. Het duurde even
eer hij vroeg:
„Wat weet je eigenlijk van je oom af?"
Ze keek hem verbaasd aan.
„Ja, eh..hij was mijn oom."
„Schitterend. Maar hij zal toch nog wel een neven
functie bekleed hebben, naast die van oom van een
lief meisje dat Jane heet".
Terence Lane was knap in dergelijke complimentjes
op een volkomen onverwacht ogenblik. Vrouwen die
er aan gewend waren, wachtten er meestal met een
zeker genoegen op. Jane werd er voor het eerst aan
besloot toen door te gaan met wat zij wilde vertel
len.
„Hij had met Beursaangelegenheden te maken."
„Was hij rijk?"
(Wordt vervolgd)
maar open plaatsen achter te laten. De
regering hoopt dus met een kleine tege
moetkoming in het verlies dier „rijdende
doodkisten", de aankoop van iets redelij
ker motorvoertuigen te stimuleren om zo
de binnenlandse markt van nieuwe en ge
bruikte auto's die ook al tekenen van
amechtigheid vertoont, weer wat op gang
te helpen.
De schoen wringt intussen nog, indien
ge het vreemde beeld wilt laten passeren,
ter hoogte van de portefeuille. Een som
metje van een kwart miljard gulden zou
met de uitvoering van het project zijn ge
moeid. De Franse autoindustrie die uiter
aard sterk geporteerd is voor het plan dat
aan de minister voor de nijverheid Jean-
neney ontsproten is, heeft de bron al aan
gewezen waaruit die nodige gelden ge
makkelijk en terstond geput zouden kun
nen worden. Door het verhoogde benzine
verbruik zullen er dit jaar vijf en dertig
miljard extra (lichte) franken in de staats
kas vloeien en waarom dit geld dus niet
in een speciale anti-hobbelwagen-kas ge
stort? De minister van financiën die zich
minder kopzorgen hoeft te maken over de
vraag hoe zijn belastinggelden te beste
den dan wel hoe ze binnen te krijgen,
heeft zijn fiat voor dat voorstel nog niet
gegeven, en in ieder geval zal ook van de
autoindustrie en de verzekeringsmaat
schappijen wier belangen in dit verband
een nadere omschrijving behoeven, een
materiële bijdrage worden verlangd, al
vorens enige daad bij deze revolutionaire
woorden gevoegd zou kunnen worden.
RANGOON (UPI) Duizenden boed
dhisten, onder wie een UPI-correspondent
Oe Ba Than, stonden dinsdagavond laat
voor een van de weinige christelijke ker
ken in Rangoon en zagen er een verschij
ning, die de maagd Maria leek te zijn.
„Wij waren er tegen de schemering heen
gegaan en wachtten in het donker, teza
men met tientallen prostestanten en rooms
katholieken buiten de kerk van de H. Joan
nes," aldus Oe Ba Than.
„Getuigen hadden beweerd dat de ver
schijning al drie avonden door hen gezien
was, maar het merendeel van de wach
tende menigte was cynisch gestemd.
„Terwijl wij in het schemerdonker
wachtten, bespraken mannen en vrouwen
de kwestie. Sommigen beweerden dat
refelcties van de ondergaande zon of de
opkomende maan de ooi-zaak waren van
het fenomeen. Anderen noemden het
geruchten. Slechts weinigen spraken van
een verschijning.
De kerk staat in de binnenstad van
Rangoon, 's Avonds is er een druk verkeer
maar tegen middernacht wordt het er rus
tiger. Er kwamen steeds meer mensen bij
ons staan. Toen, op de top van een van
de palmbomen die de gevel van de kerk
raken, zagen wij een figuur, die op de
maagd Maria leek, tegen de hemel glan
zen. De verschijning verdween en ver
scheen herhaaldelijk opnieuw en ver
scheen tot tegen mide'rnöcht toen zij voor- -
goedverdween. Niemand .der aanwezigen
kon het verschijnsel verklaren," aldus de
UPI-correspondent in Rangoon.
Advertentie
per hele liter
Da geheide
gebeide van
Wynand Fockink
Terugval. Het bioscoopbezoek in Fin
land is sedert 1955 met meer dan dertig
percent verminderd, hoofdzakelijk ten ge
volge van de televisie. De regering heeft
een wetsvoorstel ter ondersteuning van de
filmbranche ingediend.
Het is een misvatting te menen dat
het woord indolent iets te maken heeft
met indo of indisch. Dat dit misver
stand kon ontstaan, is veroorzaakt door
de opvatting der Westerlingen dat de
mentaliteit der Oosterlingen geken
merkt wordt door een zekere traagheid
en onverschilligheid.
In werkelijkheid komt het woord in
dolent uit de medische sfeer. Het be
tekent: pijnloos, ongevoelig voor
pijn en is in het Nederlands overgeno
men uit het Frans, maar als bij zovele
medische termen ligt de ooi-sprong in
het latijn. Het voorvoegsel i n- geeft
een ontkenning aan; doleo betekent:
ik lijd pijn. De betekenis traag, lui is
van later tijd.