■M Kennedy won de eerste ronde tegen Nixon De Schaduw speelt verstoppertje Boekenhoekje PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED DE REIS VAN KOEN EN LINNIE Eerste televisiedebat was een succes beroemde genees- middeEen in een tablei doen won deren! tegen pijnen en griep. ^Hoe is het ontstaan WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1960 9 Verrassend muzikaal intermezzo Boeiend Onderschriften bij N.T.S.-journaal T elevisieprogramma Kennedy-Nixon vanavond in NTS-journaal De radio geeft donderdag „Manneke P." ontvoerd uit Utrechts theater Kort nieuws (K)ringloop rii i r 1/lK Blar i Dit woordOPGELD J 47. Duizelig werkte Panda zich uit de lading hooi en keek rond. „Oei, daar komt meneer Palmer aan," zuchtte hij, „wat zal hij zeggen als hij hoort, dat we zijn hoed kwijt zijn." „Ja ja, dat komt ervan," zei Joris, verkreukeld uit het hooi opdui kend, „ik heb u gewaarschuwd, maar ge wildet weer eens niet naar uw oudere vriend en raadgever luisteren. En nu zit ten we zonder hoed tegenover de verbol gen eigenaar." Panda wilde hier veront waardigd antwoord op geven, maar hij werd overstemd door Palmer, hie hen in middels had bereikt en nu op hoge toon zijn eigendom terug eiste. „De hoed is weg," zei Panda bedremmeld. De miljo nair keek hem wantrouwend aan. „Is dat heus waar?" vroeg hij, „heb je hem er gens verstopt? Speel je niet onder één hoedje met die lange bedrieger?" „Ik jok niet!" riep Panda verontwaardigd, „uw hoed is die kant uitgewaaid.Wacht eens Ja, kijk! Daar! Daar is ie! Op het hoofd van die meneer in de auto!" „Waar?" vroeg Joris, belangstellend zijn hoofd ver der uit het hooi stekend. „DAAR!" riep Palmer grimmig. En tegelijkertijd liet hij zijn geldzak op het hoofd van Joris neer komen, zodat het weer in het hooi ver dween. In de werken van de Franse componist André Caplet treedt een opvallende voor liefde aan de dag voor de menselijke stem. Haar timbre, haar emotionele gela denheid, voortkomend uit welke gemoeds gesteldheid dan ook, waren een stimulans voor zijn melodische fantasie, die zich voor wat de melodische formulering be trof voornamelijk liet richten door de Gregoriaanse en Middeleeuwse liturgi sche zangen. In zijn „Messe a trois voix", geschreven voor het jongenskoor „Les Petits de St. Eustache-le Forêt" en in zijn geniale werk „Le Miroir de Jésus" werd de menselijke stem de vertolkster van de tekstgedachte en mede van de muziek. In de Sonate voor een zangstem, violoncel en piano en in het Septet voor drie vrouwen stemmen en strijkinstrumenten kreeg de menselijke stem een exclusieve muzikale taak. Men zou kunnen zeggen, dat zij als instrument werd ingeschakeld, maar dan toch als een medium, dat de subtiele be wogenheid van geest en hart onmisken baar weerspiegelde, omdat zij zich niet los kan maken van de mystiek-religieuze essentie van Cupiets muziek. Men heeft deze relatie van de menselij ke stem tot de muziek kunnen waarnemen bij de vertolking, die het Hekster-kwartet in samenwerking met de sopraan Jeannet- te van Dijck, de mezzo-sopraan Gonne Poirrié en de alt Carla Brünott dinsdag avond voor de AVRO-microfoon heeft ge geven van het genoemde septet, een „Sep- tuor a corcfes", voor vocale en instrumen tale stemmen. Het was de eerste uitvoe ring in Nederland van deze pure muziek, die waarlijk niet alleen maar een klank ervaring werd, doch die in al haar opper ste schoonheid van melodische verfijning en subtiele harmonieën de uitdrukking werd van een diepgaande emotie der ziel. Dit septet bleek al even karakteristiek voor de kunst van Caplet, die een samen vatting vertegenwoordigt van oude meer stemmigheid, toonaarden en van impres sionistisch getinte harmoniek, als de „Mi roir de Jésus". Het is onbegrijpelijk, dat in ons land, waar Caplets „Miroir" zo be kend werd, pas vijfenveertig jaar na de dood van de componist, dat septet tot eerste uitvoering kwam. Het zal nu wel dikwijls op concertprogramma's worden geplaatst, hetgeen dan mede te danken zal zijn aan de voorbeeldige vertolking, die er dinsdagavond van werd gegeven. Zij werd geleid door de dirigent Arthur Orobio de Castro, die bij deze uitzending eveneens het „Haags Vocaal Vrouwenensemble", tot een kunstzinnige prestatie bracht met een door klankschoonheid uitmuntende a-ca- pella-uitvoering van Caplets „Inscriptions champêtres" en dat hiermede het verras sende muzikale intermezzo in het AVRO- programma completeerde. Golfbreker De N.T.S. zette haar kijkers dinsdag avond een in alle onderdelen boeiend en dus welgekozen filmprogramma voor, waarvan „Rue Madeleine 13" het hoofd nummer vormde. Als voorbeeld van een zeer geslaagde wetenschappelijke docu mentaire mag zeker de Tsjechische film „De mens leert vliegen" gelden, die in vlot tempo met interessante archiefopna men en tekeningen de ontwikkeling van de luchtvaart schetste. De hoofdfilm is velen ongetwijfeld bekend. Het is de sobe re historie van de Amerikaanse geheime dienst en een geval uit de praktijk daar van, zich afspelend in Frankrijk vlak voor de invasie. Beeldschermer Ten behoeve van slechthorenden zal be gin volgend jaar het N.T.S.-journaal wor den voorzien van gedrukte teksten, zoals dat ook bij in Nederland geïmporteerde buitenlandse films geschiedt. Tijdens de in de Utrechtse Jaarbeurs gehouden wereld-dovendag is met klem om derge lijke onderschriften verzocht. Dit verzoek werd prompt ingewilligd. De redactie van het N.T.S.-journaal kan op dit ogenblik nog niet zeggen wanneer men met het aanbrengen van de onderschriften een aan vang kan worden gemaakt. Op het ogen blik worden er druk proeven genomen. In ieder geval hoopt men er spoedig na nieuwjaar mee te kunnen beginnen. VOOR WOENSDAG VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 17.30 17.40 Intern, jeugdjourn. 20.00 Journaal en weer- overz. NCRV: 20.20 Licht muzikaal progr. 20.55 TV-voordr. 21.10 Attentie. 21.50 Avondwijding. VOOR DONDERDAG NTS: 20.00 Journ. en weei'overz. VARA: 20.20 Act. 20.30 De wereld van vandaag, lezing. 20.40 FJmprogr. 21.00 Leocadia, TV-spel. Het televisie-debat tussen Nixon en Ken nedy zal vanavond in het N.T.S.-Journaal zijn te zien in een extra uitzending van ongeveer een kwartier, vanavond, na af loop van het N.C.R.V.-programma. Door de grote belangstelling uit de gehe le wereld voor de telerecording bleek men in New York niet de gelegenheid te heb ben een kopie voor de N.T.S. op tijd te leveren voor de K.L.M.-machine van giste ren naar Amsterdam. Deze kopie wordt vandaag verwacht. Tijdens de uitzending zullen de interes santste fragmenten van de discussie met behulp van ondertitels summier worden vertaald. Teneinde voor het maken van deze vertaling tijd te winnen, heeft de informatie-dienst van de Amerikaanse am bassade in Den Haag het N.T.S.-journaal een speciale telex-verbinding met Wash ington beschikbaar gesteld voor het over seinen van de letterlijke tekst. HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00 - 24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Gyitm. voor de vrouw. 9.10 De groen teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Tussen de wal en het schip, praatje. 11.15 Gram. 12.00 Orgel en viool. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.50 Uit. het bedrijfsleven, lezing. 13.00 Nieuws. 13 15 Meded. en gram. 13.25 Theater- ork. 13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.30 Gram. 14.30 Voor de vrouw. 15.00 Zangrecital. 15.30 Gram. 10.00 Gevarieerd progr. 17.00 Voor de jeugd. 17.45 Gram. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte muz. 18.45 Jour naal.19.00 Gevar. progr. 19.45 Gesproken brief. 19.50 Sportpraatje. 20.00 Nieuws. 20.05 Kamerork. en solist. 21.15 Zweefvlucht in tegengestelde rich ting. hoorsp. 22.15 Zang en piano. 22.30 Nieuws, beursber. van New York en S.O.S.-ber. 22.45 lachte muziek. 23.00 Sportact. 23.10 Dagboek van een grootvader, hoorspel. 23.45 Gram. 23.55—24.00 Nieuws. HILVERSUM H. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00-24.00 NCRV. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de zieken, li.45 Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Pianospel. 12.25 Voor de landbouw. 12 35 Land- en tuinb.meded. 12.38 Gram. 1250 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Lichte muz. 13.40 Lichte muz. NCRV: 14.00 Gram. 14.25 Radio-filharm.-ork. en solist. 15.30 Dubbelkwartet. 16.00 Verkenningen in de Bijbel. 16.20 Pianorecital. 16.50 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Vocaal ens. 18.15 Sportrubr. 18.30 Vrouwenkoor. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50 Polit. lezing. 20.00 Metro - pole-ork., solist en koor. 20.45 Panay, eiland van orkanen, lezing. 21.00 Kamermuziek. 21.30 Lichte muz. 22.00 Periodiekenparade. 22.10 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram, 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Orgelconc. 23.30 Gram. 23.5524.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Gram. 15.00 Love in a village, opera. 16.00 Koers- sen. 16.06 Franse les. 16.21 Gram. 17.00 Nieuws. 17.15 Voor de kinderen. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws. 19.40 Folkloristisch progr. 19.50 Vrije politieke tribune. 20.00 Hoorsp. 21.15 Liederen. 21.25 Gram. 21.30 Liederen (verv.). 21.45 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Israëlitische uitz. 22.45 Gram. 22.5523.00 Nieuws. Naar men aanneemt hebben studenten uit de hal van het Utrechtse filmtheater „Rembrandt" een gipsen „Manneke P." ontvreemd. Het ventje had in deze hal een voorlopige plaats gekregen, was aan gesloten op de waterleiding en diende om de komst aan te kondigen van Bert Haan stra's film „De zaak M.P." De directie van het theater die gewaarschuwd was dat men pogingen zou ondernemen dit Brus selse „kleinood" te ontvreemden had spe ciale voorzorgsmaatregelen genomen en een stoere portier hield de wacht bij het manneke. Omstreeks half elf maandaga vond moest de portier de ramen sluiten en droeg de bewaking van het manneke over aan de ouvreuse. Zij werd het slachtoffer van een goed voorbereide „overval", want toen zich een nerveuze jongeman meldde, die onmiddellijk maar dan ook onmiddel lijk de directeur wenste te spreken, ver liet zij haar post. Toen zij met de di recteur weer in de hal kwam was het manneke verdwenen en restte slechts een tuinslang. Een anoniem telefoontje dat op dit incident volgde stelde de bioscoopdi recteur gerust: het manneke was veilig opgeborgen en kon slechts teruggehaald worden door Bert Haanstra. Aan deze voorwaarde werd nog verbonden de eis, dat de ontvoerders optie op het beeldje kregen, zodra de film in Utrecht had ge draaid. Waar het beeldje te vinden is werd er niet bijgezegd. De Utrechtse recherche kreeg slechts mededeling van de ontvreem ding doch geen aangifte zodat men zich daar weinig zorgen over maakt. Regisseur Willy van Hemert instrueert zij dochter Ellen en Mary Dresselhuys aan de hand van een plattegrond over zijn mise en scène van het spel „Leo cadia", dat morgenavond in het t.v.- programma van de VARA wordt opgevoerd. „NEGEN KOPEREN LAMPEN" (Ge rard Vermeiden, uita. Spaarnestad De tweede roman van deze schrijver hij debuteerde in 1952 met „Dagboek van een halve soldaat" verraadt een grote ontvankelijkheid voor de subtiele begren zingen tussen werkelijkheid en verbeel ding, doch dan verbeelding begrepen als de afspiegeling van een niet tastbare rea liteit in het gedachtenleven. Dat dit ge- dachtenleven behoort aan een kind aan een kind bovendien dat de volledige pae- dagogie van een religie heeft ondergaan en daarin klein mens geworden is, maakt de subtiliteit nog vele malen groter en het is de verdienste van dit boek, dat het met ruime goedhartigheid bereidwillig meeleeft in die kinderlijke wereld, zonder de scepti sche ironie van de volwassene een kans te geven. De formele grenzen van de religie ver vagen daarbij, zodat men ook als niet-ka- tholiek de bekoring kan ondergaan van een in kindergedachten geschapen reali teit, Een realiteit die vergelijkbaar is met een sprookje doch in feite niets sprookjes achtig bezit, behalve dan dat ook hier de realiteit weigert zelf werkzaam te zijn in de wensen en verlangens der mensen, die desondanks hun onthulling en vervulling krijgen. Het is een moeilijke opgave, die de schrijver zich heeft gesteld, doch ze is vervuld. Eép arts per 17 inwoners. Ooster- hoogeling bij Groningen heeft één arts per 17 inwoners. Bij het bevolkingsonderzoek op tuberculose dat hier onlangs werd ge houden. bleken de ongeveer duizend onder zochte inwoners 58 huisartsen te hebben. Een twintigtal dames in Brummen van de Nederlandse Bond van Plattelands vrouwen had zich belast met het bakken en verkopen van achtduizend oliebollen ten bate van de stichting van een zwembad. Na het bakken kwam een der dames tot de ontdekking dat zij haar trouwring kwijt was. Later op de dag beet het tienjarige zoontje van de adjudant der Rijkspolitie in een oliebol op iets hards. Het was de trouwring. Een zak oliebollen was zijn be loning. 145146. De hele dag waren Koen, Linnie en Pobbel de gasten van de vriendelijke Poetels. Ze zaten bij elkaar en praatten over hun plannen. En ze hadden ook de woontoren van alle kanten bekeken. Nu kwam de tijd, dat ze weer vertrekken gingen. Voorafgegaan door Kipang en gevolgd door alle Poetels verlieten ze 't Poeteldorp en begaven zich op de terugweg naar het vlot. Jullie moeten maar weer eens gauw terugkomenhoor! riepen de Poetels. Dat doen we vast en zeker! beloofden ze. En bedankt voor de prettige ontvangst! (Van onze correspondent) NEW YORK De eerste ronde van hun optreden voor de televisie tussen Ken nedy en Nixon is geëindigd in een over winning op punten voor Kennedy. Het eerste televisiedebat tussen de kandida ten voor het Amerikaanse presidentschap is maandagavond in Chicago gehouden. Beiden kregen eerst gelegenheid een in leiding te houden. Daarna werden, om beurten, vragen aan de kandidaten gesteld en tenslotte kregen beiden gelegenheid tot een korte slotbeschouwing. Deze verto ning, die voor de kandidaten zwaar werk moet zijn geweest, duurde een uur. Het was interressant zulk een televisie vertoning mee te maken in de bar van een bescheiden hotel in New York. Het publiek luistert niet alleen, maar kijkt vooral ook naar de gezichten. Nixon heeft bij deze eerste gelegenheid een ernstige fout gemaakt. Wanneer Kennedy zijn zaak bepleitte kon Nixon "nietnalaten' van tijd tot tijd bijzonder ontevreden te kijken en dit veroorzaakte bij de toeschouwers gro te hilariteit. Ook de meeste journalisten die wij na afloop spraken, waren van me ning dat Kennedy deze eerste proef beter had doorstaan dan zijn tegenstander. Beiden moeten overigens de kijker ge ïmponeerd hebben door hun formidabele kennis van zaken en hun waarlijk grote welbespraaktheid. Het voornaamste ver schil tussen beider opvattingen was, zoals te voorzien was, dat de democraat Kenne dy meer bemoeienis wenst met de federale regering en de republikein Nixon meer wil overlaten aan de deelstaten en het parti culier initiatief. Het was overigens enigs zins een verrassing dat Kenndey het er beter afbracht dan Nixon die zoveel sue- ROMAN VAN ALAIN PACE Vertaling uit het Frans door Margot Bakker li) „Als er meer bijzonderheden aan het licht komen houdt u mij wel op de hoogte?" „Reken maar," zei Drayton wrang. „Waar zo weinig bijzonderheden zijn zal ik er vast niet een over het hoofd zien". Lane keek hem na, terwijl hij de trap afging. In zijn mondhoeken trilde een vrolijke lach en zijn ogen schitterden van voldoening. Hij ging naar binnen en belde Alexis. „Ga zitten," zei hij tegen zijn huisknecht. Alexis maakte het zich gemakkelijk en stak een si- tgaret op. Zodra Lane hem verzocht te gaan zitten raak te de verhouding werkgever-huisknecht op de achter grond. Alexis was dan meer vertrouwensman van Lane en om die reden stak hij een sigaret op. „Nog nieuws, meneer?" „Vannacht hebben ze een zekere Tom Hawkins ver moord." De ogen van Alexis begonnen te glinsteren, maar daarna staarde hij naar de nagels van zijn vingers. „En ik durf te wedden," zei hij, „dat het kaartje van de Schaduw op het lijk is gevonden." „Zo is het." „Bent u kwaad, meneer?" „Nog niet, Alexis, nog niet". „Wat denkt u te doen?" Lane keek zijn huisknecht lang en aandachtig aan. Alexis zag twee vlammetjes in zijn ogen dansen en hij wist uit ervaring dat dit verschijnsel voor een van Lanes medemensen gevaarlijk kon zijn. „Ik zal proberen een eind aan die moordpartijen van de Schaduw te maken." Lane zette juist uiteen van welke middelen hij zich dacht te bedienen om dit doel te bereiken, toen de telefoon zich liet horen. Alexis stond op om het gesprek aan te nemen. Hij luisterde een ogenblik en deelde Lane mee: „Uw vriend van de politie weer. Hij maakt een nogal opge wonden indruk". Lane stond op en kwam zonder veel haast dichteitoij. Hij nam de hoorn van zijn huisknecht over. Alexis greep de reserveschelp, wat de inspecteur waarschijn lijk ten zeerste zou hebben verbaasd, als hij het had kunnen zien. „Hallo, mijnheer Lane?" zei Drayton. „Ik ontvang hier juist een vrij belangrijke mededeling van Sir Hal- liday." „Laat horen". „Schrik niet. De Schaduw heeft hem een berichtje gestuurd dat hij om zes uur even langs komt om de hangende kwestie te bespreken." Lan keek Alexis aan, die op zonderlinge wijze grin nikte. „Wat denkt u te doen?" „Ik ben bezig een prachtige val voor hem op te zet ten. Geen muis kan door de mazen van het net glippen dat ik voor hem ga spannen." „Zeg niet te veel," raadde Lane hem aan, „de vorige keer is hij er ondanks alle voorzorgen vandoor gegaan. „Ik eet mijn hoed op als hij mij deze keer ontkomt", schetterde Drayton opgewonden. „Maar als hij nu eens niet komt opdagen? Het lijkt me heel moeilijk een val geheim te houden en toch effectief te doen zijn „Er zijn maar weinig manschappen bij betrokken, maar ik stel ze op strategische punten op. Ik heb de plattegrond van de wijk hier voor me liggen. Een uur voor zijn komst betrekt ieder zijn post. Begrijp me goed, in het huis zelf zal niets te merken zijn. Maar geen straat in de omgeving die open zal blijven, al moest ik er alle wagens van Scotland Yard voor requi- reren." „Het lijkt me uitstekend", zei Lane. „Maar de daken?" „Daaraan is gedacht," zei Drayton triomfantelijk. „Er zal een helikopter van de politie boven de wijk patrouilleren." Het bleef even stil, toen voegde Drayton er aan toe: „Wat zegt u ervan?" „Ik wens u van harte succes," zei Terence Lane, zich aan de veilige kant houdend. „Maar u komt toch, m'n waarde? U wilt er toch bij zijn als wij die avonturier eindelijk knippen?" „Ik kan het niet beloven. Alleen als ik tijdig een tamelijk vervelend onderhoud kan beëindigen. U ziet me in elk geval wel verschijnenop voorwaarde natuurlijk dat ik toegang krijg tot het huis van Hal- liday." „U kunt gewoon doorlopen," zei de inspecteur ken nelijk voldaan. „We pakken hem immers pas als zijn gesprek met Halliday achter de rug is." „Uitstekend. Waar tref ik U?" „In een blauwe bestelwagen van een wasserij, twee panden van het huis van Halliday af Hij brak ineens af, daarna vroeg hij nieuwsgierig: „Hebt u er enig idee van hoe de man er zal uit zien?" „Ach. .ongeveer net als u en ik, lijkt mij," zei Lane spottend. Hij legde snel de hoorn op het toestel en beroofde zichzelf daardoor van Draytons verontwaardigde reactie. Hij keek Alexis aan. „Uw vriend lijkt heel wat zelfvertrouwen te heb ben," zei de huisknecht. „Wat denkt u, heeft hij een kans de man te knip pen?" „Nauwelijks, geloof ik." „Zou de Schaduw niet komen, denkt u?" vroeg Alexis gespannen. „Stellig," antwoordde zijn werkgever. Alexis krabde zich achter het oor, er lag een uit drukking van twijfel op zijn gezicht. Lane grinnikte wat en voegde er aan toe: „En ik zal er natuurlijk ook zijn." Toen hij de kamer verliet keek Alexis hem na met een blik, die heel wat bewondering uitdrukte. „Ongelooflijk aardig," zei Terence Lane, terwijl hij de salon binnenging. Jane glimlachte gevleid. Zij wees hem een stoel aan. Ze was gekleed in een hoogst eenvoudige jurk van lichtgrijze tweed, maar degene die deze jurk had ge maakt moest een meester in het vak zijn. Zelf ging Jane ook zitten. Ze maakte min of meer een vermoeide indruk. Nadat de indringer het huis had ver laten had zij slecht geslapen. Zij was elk ogenblik wakker geschrokken en meende dan weer iets onge woons te horen. Herhaaldelijk was zij rechtop in bed gaam zitten om beter te kunnen luisteren. Haar gedachten bleven draaien om dat onwezenlijke- bezoek van de Schaduw. Zij had er nog steeds een soort ongezond genoegen in, als zij dacht aan de zoen die hij haar gegeven had en zij weer die krachtige, maar toch zachte handen op haar schouders voelde. Toen het licht werd begon zij het gebeurde weer in enigszins normaal verband te zien. Zij kreeg een kleur bij de gedachte aan de transactie, die zij met de geheimzinnige avonturier had gesloten. Voor spijt was het evenwel te laat. Zij zag het ogen blik waarop men het tot dusver „onbekende" testament van haar oom zou vinden met de nodige zorg tegemoet. Zouden de autoriteiten zich er werkelijk door laten mis leiden? En haar neef ook? Nu zat Terence Lane tegenover haar. Zij nam hem nieuwsgierig op. Plotseling was zij weer onder de indruk gekomen van zijn knap gezicht, zijn soepele bewegingen en de voortdurende spotlach om zijn mond, die tot zijn gelaatstrekken leek te behoren. „Zo diep in gedachten?" vroeg Terence. Hij stond op en kwam naar haar toe. „Kom, jongedame, het wordt tijd voor een aperitief Waar gaan we heen? Naar het Cambridge?" Zij stond ook op en Terence sloeg dadelijk zijn armen om haar heen. Maar juist toen hij haar een zoen wilde geven draaide Jane het hoofd om. Terence legde zijn vinger onder haar kin en dwong haar hem in de ogen te kijken. „Wat is er aan de hand, Jane? Heb je vannacht een gelofte afgelegd nooit meer een man te zoenen? In dat geval krijg je van mij ontheffing, op grond van de macht die ik mezelf op dit ogenblik verleen Jane werd door zijn woorden allerminst toeschiete lijker. (Wordt vervolgd) ces heeft gehad met zijn aanvaardingsre de, nadat de Republikeinse Conventie hem als kandidaat had benoemd. Die toe spraak had Nixon echter kunnen instude ren terwijl zijn betoog in dit geval toch meer moest worden geïmproviseerd. Bo vendien dwongen de concrete vragen Nixon ertoe zich aan de feiten te houden, waar door hij minder gelegenheid kreeg tot de ietwat theatrale sentimentaliteit die de intellectuelen in dit land meestal ver foeien, doch die op de grote massa haar effect niet mist. De UNO Assemblee heeft, dank zij Kroesjtsjevs bezoek, de grootste publici teit in Amerika. Het verkiezingsnieuws raakt daardoor tijdelijk wat in een hoek, maar de twee rivalen gaan door om in hoog tempo kris-kras het land over te vliegen en dag in dag uit speeches te houden. Die redevoeringen tonen een interessant 'verschil, dat men heel summier aldus kan weergeven: Nixon betoogt: alles gaat goed maar als ik win zal het nog beter gaan. Kennedy daarentegen zegt: alles gaat heel slecht, maar als ik win komt er een om mekeer ten goede. Nixon probeert te profiteren van Eisen howers populariteit, die nog altijd groot is bij de massa. Weliswaar zijn de meeste scherpzinnige beroepswaarnemers ervan overtuigd, dat er veel is, dat slecht gaat in Amerika en dat met name de relatieve kracht ten aanzien van de Sovjet-Unie zorgen baart, maar de massa blijft graag geloven, dat alles in orde is en dat vader „Ike" het best weet wat zijn land behoeft. Materieel gaat het inderdaad de meeste Amerikanen nog heel goed en het publiek hoort het liefst dat er geen vuiltje aan de lucht is. Nixon maakt daardoor een kans de Amerikanen het meest te bekoren. Dit is het land van de brede voldane glimlach. Nixon en Kennedy hebben daar beiden de tanden voor, maar d.e opgewekt heid past het best bij Nixons campagne tactiek. Er zijn nog vele andere factoren, die invloed hebben op een overwinning, maar dat facet werkt ten gunste van Nixon. Advertentie A hm A XI Onder opgeld verstaat men het bedrag waarmee een oorspronkelijk be drag wordt verhoogd. In de bankwe reld spreekt men van agio en bedoelt daarmede: het geld dat boven de nomi nale waarde* van munten en geldswaar dige papieren wordt betaald. Bij verko pingen spreekt men ook van opgeld voor het percentage waarmee de koop prijs verhoogd wordt. In het gewone taalgebruik komt op geld alleen voor in de zegswijze: o p- geld doen waaronder verstaan wordt: in trek zijn, gezien zijn, opgang maken, gewaardeerd worden, veel af trek vinden. Het is duidelijk dat deze nieuwe betekenis de figuurlijke toepas sing is van: meer waard zijn dan nor maal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1960 | | pagina 9