Ideeën
m
Rook die lekkere
halfzware shag
uit de bekende
handige doos
De Gaulle verbiedt ministers
tegenbezoeken aan Moskou
Wereldnieuws
3
De beer op één sok
ENGEL
Havenstaking in Marokko
„tegen provocateurs"
Geen radio-actief afval
in de Middellandse Zee
Twee negerstudenten uit
Zuidwest-Afrika gevlucht
Epidemische ziekte eist
51 levens op Java
Indonesische pers moet
Soekarno steunen
^^Praatótoel
DONDERDAG 13 OKTOBER 1960
CAPTAIN GRANT
is ook verkrijgbaar in Virginia, american en zware shag
0p de
Van dag tot dag
w
De heer Nikita Kroesjtsjev schijnt naar
de Algemene Vergadering van de Verenig
de Naties te zijn gegaan met het vaste
voornemen, de wereld te bewijzen, dat het
onjuist is hem de „heer" Nikita Kroesjt
sjev te noemen. In zijn vurige ijver om dit
bewijs te leveren heeft hij in de zitting
van gisteren een scène op touw gezet die
overal eerder op haar plaats zou zijn ge
weest dan in een vergadering van staats
hoofden, minister-presidenten en ambas
sadeurs.
Het is misschien een Freudiaanse ver
spreking geweest, dat Kroesjtsjev dit ge
zelschap waarin de vertegenwoordigers
van het communisme nog altijd slechts een
kleine minderheid vormen op een ge
geven moment aansprak met „Kamera
den!" Freudiaans, omdat daaruit zou kun
nen blijken dat in Kroesjtsjev de hoop
leeft, binnen afzienbare tijd in dit inter
nationale milieu zélf met „kameraad" te
worden aangesproken. Het is niet te ver
wachten, dat die hoop spoedig in vervul
ling zal gaan, nog helemaal afgezien van
het feit, dat Kroesjtsjev door zijn gedrag
van de laatste weken het gevoel van ka
meraadschap voor hem, dat bij de niet-
communistische afgevaardigden zou heb
ben kunnen bestaan, niet bepaald heeft
versterkt. Maar hangende deze ontwikke
ling heeft de Russische premier er nu wel
afdoende voor gezorgd, dat het kapitalis-
tisch-klinkende woord „heer", waarvan hij
als communist uiteraard een afschuw
moet hebben, althans voor hèm niet meer
kan worden gebezigd.
De demonstraties van Kroesjtsjev in de
UNO-vergaderingen hebben sterk de in
druk gewekt, dat het hem er om ging, het
Westen ontzag en liefst ook vrees in te
boezemen voor de kracht van wat vroe
ger dikwijls „de Russische beer" werd ge
noemd. Maar het is zeer de vraag, of
Kroesjtsjev dit resultaat niet op een al te
laag niveau heeft nagestreefd door zich
persoonlijk als een ongelikte beer te ge
dragen en door met het uittrekken van
een zijner schoenen de indruk te wekken
dat hij ook nog „de beer op sokken" wil
de gaan spelen. Het is echter bij die éne
schoen gebleven; wat er verder nog zou
zijn gebeurd, en of ook de tweede sok te
voorschijn zou zijn gekomen als de zitting
toen niet was geschorst, kan men alleen
maar gissen.
In elk geval lijkt het hoogst twijfelach
tig, of de Algemene Vergadering van de
UNO nu door Kroesjtsjev's vertoning in
derdaad onder de indruk is gekomen van
de kracht van de Russische beer. De
reactie van bijvoorbeeld de afgevaardigde
van Tunesië (dat men toch nauwelijks als
een door-dik-en-dun pro-Westers land kan
beschouwen) was in dit opzicht veelzeg
gend; hij noemde het gedrag van Kroesjt
sjev en diens helpers kortweg „een schan
daal". En met schandalen imponeert men
niemand. Omdat niemand gelooft dat het
maken van schandalen bepaaldelijk een
uiting is van grote innerlijke kracht.
Advertentie
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Tel. 14444
CASABLANCA (Marokko) (UPI) De
werkzaamheden in de haven van Casa
blanca zijn geheel stilgelegd door een sta
king van vijfduizend havenarbeiders,
douaniers, vissers en administratief per
soneel. Het Britse passagiersschip „Caro-
nia" (35.000 ton) dat met 640 passagiers
een wereldreis maakt vond geen sleepbo
ten toen het de haven binnenvoer.
De staking die vanmorgen al het werk
in het havengebied van Casablanca stil-
legde, was begonnen door de linkse Ma
rokkaanse vakbond (U.M.T.), maar klei
nere vakbonden van douaniers, vissers,
scheepvaartmaatschappijen en benzinesta-
tionspersoneel sloten zich bij de staking
aan. In een communiqué van de U.M.T.
wordt gezegd dat de vakbond van haven
personeel al drie jaar getracht heeft de
regering ertoe over te halen een einde te
maken aan de activiteiten van „provoca
teurs, die openlijk complotteren tegen de
arbeidersorganisatie en zelfs vele aansla
gen hebben gepleegd op de levens van be
stuursleden".
KOEALA LOEMPOER (Reuter) De
Indonesische minister van Nationale Vei
ligheid, Nasoetion, die een bezoek brengt
aan Malaya, waar hij zich op de hoogte
wil stellen van de communistische activi
teit aldaar, heeft bij aankomst te Koeala
Loempoer verklaard, dat Indonesië niet
zal ingaan op suggesties om Nederlands
Nieuw-Guinea onder een UNO-beheer-
schap te stellen daar het behoort tot het
grondgebied van Indonesië en door Indo
nesië dient te worden bestuurd.
NICE (Frankrijk) (UPI) De Franse re
gering heeft afgezien van haar plannen om
6500 houders met radio-actief afval tussen
Corsica en de Riviera in de Middellandse
Zee te storten. In een communiqué van de
Hoge Commissaris voor kernenergie te
Parijs is deze beslissing bekendgemaakt.
De burgemeester van Nice, Jean Médicin,
had al eerder de toezegging ontvangen,
dat voorlopig van de plannen zou worden
afgezien als gevolg van de stroom van pro
testen die te Parijs was binnengekomen.
Advertentie
STOCKHOLM (UPI) Twee Afrikaan
se studenten, de 25-jarige Ukatja Kaukueta
en de 24-jarige Charles Kauraisa, zijn te
Stockholm aangekomen, na gevlucht te
zijn uit Windhoek, de hoofdstad van Zuid
west Afrika,
Zij verklaarden dat zij tengevolge van
de apartheidspolitiek hun studies in Zuid-
Afrika niet hadden kunnen voltooien en
dat zij daarom besloten hadden te vluch
ten.
Daar zij geen paspoorten gekregen had
den, waren zij illegaal uit Afrika vertrok
ken.
De twee studenten vertelden aan ver
slaggevers op het vliegveld Bromma, dat
zij meer dan drieduizend kilometer ge
lopen, gelift en per bus en trein hadden
afgelegd.
Toen hun verdere studie in hun land
onmogelijk was gemaakt hadden zij be
sloten naar „een sociaal vooruitstrevend
land te gaan". Een artikel in het Ameri
kaanse tijdschrift „Saturday Evening Post"
had hen op het idee gebracht naar Zweden
te gaan.
Zij stelden zich in verbinding met pro
fessor Joachim Israel van de universiteit
van Stockholm, die in het artikel werd
genoemd. Professor Israel doet al het
mogelijke om hen te helpen. Verscheidene
Zweedse organisaties hebben financiële
steun toegezegd.
(Van onze correspondent)
PARIJS Toen in maart jongstleden,
in een tijd dat er nog geen vuiltje aan de
diplomatieke hemel leek te zijn, Kroesj
tsjev een triomfantelijk bezoek aan Frank
rijk bracht, was de Russische premier bij"
zonder royaal met uitnodigingen die hij
met gulle hand overal rond zich strooide.
Zodra hij met iemand langer dan vier
minuten in gesprek was en het gezicht van
die iemand hem wel beviel, kwam al gauw,
begeleid door een denderende klap op
diens schouder, de uitnodiging los hem in
Moskou te komen opzoeken. Een speciale
ambtenaar bevond zich voortdurend op de
hielen van de Russische premier om de
namen te noteren van die gasten, van wie
er sedertdien inderdaad al een aantal het
ijzeren gordijn is gepasseerd.
Voor zover die uitnodigingen echter aan
ministers en hoge ambtenaren werden ge
richt zal Kroesjtsjev voorlopig tevergeefs
naar zijn gasten uitzien. Generaal De
Gaulle heeft zijn ministers meegedeeld dat
de diplomatieke omstandigheden een reis
van officiële Franse persoonlijkheden naar
Rusland in zijn ogen voor het ogenblik
ongewenst maken. Dit presidentiële veto
treft drie ministers, Joxe, Jeanneney en
Jacquinot, alsmede tien prefecten.
Op dit uitgaansverbod heeft het Franse
staatshoofd twee uitzonderingen toege
staan. De minister voor de Opbouw, Sud-
reau, die door zijn Russische collega was
uitgenodigd, hoeft zijn reis, waaraan een
strikt technisch karakter wordt toegekend,
niet af te zeggen. En de buitengewone pre
fect Jean Mairey, die in maart de opperste
verantwoordelijkheid droeg over de veilig
heid van Kroesjtsjev en zijn talrijk gevolg,
heeft generaal De Gaulle zijn reisje even
min willen onthouden. De Franse politie
ambtenaar, wiens vrouw vloeiend Russisch
spreekt, is echter op het hart gebonden dat
hij als privé-persoon op reis gaat en zich
in de Sovjet-Unie als een gewone toerist
zal hebben te gedragen.
DJAKARTA (AFP) Bij een plotseling
uitgebroken epidemie van besmettelijke le
verontsteking zijn in de afgelopen vier da
gen in het gebied van Bakasi, ten zuiden
van Djakarta, 51 mensen overleden. Hon
derd mensen moesten in het ziekenhuis
worden opgenomen.
DJAKARTA (Reuter) De Indonesische
regering heeft in een brief aan uitgevers
verklaard, dat het de taak van de pers
is de politiek van president Soekarno „te
steunen en te verdedigen".
De premier en waarnemend president,
ir. Djoeanda zegt in zijn brief dat de pers
de Indonesische „actieve en onafhankelij
ke" buitenlandse politiek moet verdedigen,
geen buitenlandse machtsblokken moet
steunen", het geloof van de Indonesiërs
in de doelstellingen en het leiderschap van
de „Indonesische revolutie" moet verster
ken ertoe moet bijdragen de orde, veilig
heid en „politieke rust" te handhaven en
zich moet distanciëren van artikelen en
foto's van sensationeel en immoreel ka
rakter.
Volgens de brief kan van uitgevers die
zich niet aan deze richtlijnen houden, de
vergunning tot publiceren of tot het be
zitten van een drukpers worden ingetrok
ken.
Volgens een voorschrift, dat na de brief
van Djoeanda werd uitgegeven, wordt het
uitgeven van kranten en tijdschriften zon
der vergunning van het „regionale mili
taire bestuur" verboden. Overtreders kun
nen een jaar gevangenisstraf of een boete
van 4.000 gulden krijgen.
De treurwilg in onze tuin
amuseert zich kostelijk, nu hij
zo treurig kan zijn als hij wil
onder de druipende regen en
de sombere, jagende luchten
bij dag en avond. Zo krijgt op
deze wereld ieder wezen zijn
vreugde, naar gelang van zijn
karakter en voorkeur. Het kan
soms zo prettig zijn, te treuren
en somber te doen doch ik
verdenk die boom met zijn
hangende ledematen en drui
pend hoofd ervan, dat het bij
nacht, als niemand kijkt, een
heel gewone, onaangedane
boom wordt en slaapt als alle
andere.
Mensen kunnen hun horo
scopen raadplegen om te zien
of zij zich gedragen in over
eenstemming met hun sterre-
teken. De Dierenriem knelt
om hun wezen en de symboliek
van de astrologie legt hun ver
plichtingen op, die zij zo ge
trouw mogelijk dienen na te
komen. Doch een boom heeft
geen horoscoop, ofschoon hij
een levend wezen is en ge
boren werd en sterven zal. Of
zou iemand willen beweren dat
alle treurwilgen ter wereld
komen in de sombere Steen
bokperiode, met de Ascendant
op de pessimistische plek van
de ganse hemelkoepel?
Niettemin hebben de leven
de verschijnselen in de natuur
buiten de mens hun karakters,
vrolijke en ernstige, sluwe en
openhartige, peinzende en op
pervlakkige, wraakgierige en
argeloze. Waarom nestelt het
leven zich in het ene geval in
een stekelige distel en in het
andere in een vreedzaam glim
lachend viooltje? Waarom
pronkt een zilverberk met zijn
gezicht naar de hemel en staat
de spar, schonkig en altijd
oud, moeizaam tot de knieën
in de varens? Omdat een berk
en een spar expressies van
twee verschillende gedachten
zijn, voortspruitend uit een on
doorgrondelijk verschil in
standpunt tegenover en in de
schepping.
Want als dit verschil er niet
was, zouden alle bomen als
twee druppels water op el
kander lijken en zouden alle
bloemen als produkten van een
plasticfabriek eenvormig en
gelijk van kleur zijn. Ergens in
de diepte van hun onpeilbaar
levensbeginsel troont de idee,
die zich verwerkelijkt. Wan
neer we kennismaken met een
crocus in de prille lente, ont
moeten we een tot wezentje
geworden idee een klein en
onschuldig idee, misschien al
leen een glimlach.
En als we in de jungle het
domme bruutgezicht van een
neushoorn zien opduiken tus
sen de wirwar, is het de idee
„Neushoorn" die ons pad
kruist. En we kunnen dan
beter haastig rechtsomkeert
maken, voordat we over dit
idee nadenken. Want, idee of
niet, zijn hoorn is echt genoeg
om het idee „mens" met één
stoot naar de wereld van alle
ideeën te helpen.
Met de geborneerdheid van
onze tijd kunnen we consta
teren dat we langzamerhand
alle stemmen der schepping
hebben leren kennen. We heb
ben een aantal specimina er
van achter tralies in dieren
tuinen gezet, andere hebben
we voortgekweekt in onze
kassen en borders. En weer
andere hebben we uitgeroeid,
omdat wij vonden dat zij
moesten worden gerekend tot
onkruid of ongedierte. Maar
soms dient zich de gedachte
aan, dat méér ideeën dan het
aantal dat we kennen en tot
ons eigendom hebben gemaakt,
voor ons verborgen zijn ge
bleven in de onzichtbaarheid
van de microcosmos of achter
het zwarte gordijn van de on
eindige ruimte.
Wie weet, welke ideeën er
nog zijn in de diepte en de
hoogte
Zou er overigens niet alle
reden zijn, om datgene wat tot
ons gekomen is en in de inven
taris van ons dagelijkse leven
is ingevoegd, wat meer te zien
als de expressie ener gedachte
en minder als een handelspro-
dukt, dat men in grotere of
kleinere hoeveelheden op bui
tenlandse of binnenlandse
markten kwijt kan? Ons be
palend tot wat wij zelf maken
industrieproducten van be
redeneerde vormgeving en uit
gekookt nut zouden wij dat
gene, wat wij niet voort
brengen doch vinden, moeten
beschouwen als een boodschap.
Hier ligt het belangrijke ver
schil, dunkt mij, tussen een
levende roos en eenzelfde
bloem van schuimplastic. Of
schoon zij uiterlijk sprekend op
elkander lijken, spreekt de een
en zwijgt de ander, en wel om
de eenvoudige reden dat de
ene leeft en de andere dood is.
Niet eens dood, doch nooit le
vend geweest.
Men moet verder zijn ge
komen dan tot de eenvoudige
aarvaarding van een bloem als
decoratiemiddel, om het ver
schil tussen levende en dode
materie te ondergaan als een
essentiële tegenstelling. Doch
als men zóver is, verdwijnt ook
iedere gelijkenis of samenhang
dan is de levende bloem een
stem en een woord, terwijl de
dode niet eens een bloem meer
blijft, doch materiaal wordt in
de doodste betekenis.
Het is een misverstand, te
menen dat natuurliefhebbers
altijd estetici en bewonderaars
van het uiterlijke zijn. Als dat
zo was, zou nooit een mens de
wonderlijke bekoring van een
monsterachtig insect hebben
kunnen ondergaan terwijl
zovelen toch juist in de insec
tenwereld de aanknopingspun
ten voor hun natuurliefde heb
ben gevonden.
Wanneer men onder het ver
grootglas de kop van een hom
mel bekijkt, ziet men naar
menselijke maatstaven een
bijzonder afstotelijk gezicht
met wrede kaken en moord
lustige ogen. Niemand kan
weten of de natuur ooit ge
rekend heeft op de uitvinding
van het vergrootglas, doch dat
doet er ook weinig toe. Want
of we de hommel in het lelijke
aangezicht kijken of niet, hij
is zó en niet anders geschapen
en zijn wezen is totaal de uit
drukking van een idee. Het is
een komische overweging
daarbij, dat wij dit onaange
name monsterideetje hommel
hebben genoemd. Wie weet
wat het eigenlijk heeft willen
zeggen? Is het niet bezield ge
weest met een gigantisch plan
tot overheersing van de aarde,
dat schipbreuk heeft geleden
omdat het niet in staat was
drie meter groot te worden?
Zie de giraffe. Hij is meer
dan drie meter geworden
doch in zijn goedig gezicht en
zijn vochtige, grote ogen ligt
nergens een machtswellust of
zucht tot heersen geborgen. Hij
is van plan geweest, meen ik,
om héél klein te blijven en als
een vrolijk trippeldiertje tus
sen de grashalmen voort te
gaan, bijna onhoorbaar kirrend
van levensvreugd en zich voe
dend met de zaadjes van de
grondnootplant.
De vlinder is een gedachte
die welhaast gedachte ge
bleven is: hij wirrelt en war
relt tussen de hartstochten
heen en weer, de geuren, de
kleuren, de smaak van de ho
ning en de warmte van de
meizon. Als een vluchtige ge
dachte, die genot zoekt waar
het te vinden is doch te snel
sterft om zich de vreugden te
kunnen herinneren.
De geranium zegt: ik heb u
lief. Ze zegt het nadrukkelijker
en brutaler dan de klaproos,
die zich beschaamd verbergt
tussen gouden korenhalmen en
als een verlegen juffer blijft
gluren naar de uitwerking van
haar al te lichtzinnig woord.
De geranium zegt het, maar
meent het minder. Want haar
bloemen zijn trossen kleine,
rode blaadjes, naar alle kanten
speurend voor een liefdesspel.
De geranium is een flirt, ter
wijl de papaver een standvas
tige, trouwe geliefde is.
Imposant is de idee, die zich
verwerkelijkt heeft in de eik.
Een idee die de eeuwen kan
trotseren en slechts uitgehold
kan worden door het onophou
delijke regenwater, dat van
alle tijden is. De eik die roer
loos en glad van stam een tota
liteit onder de bomen en
schepselen vormt, stug en
zeker van worteling en zich
vasthoudend aan de aarde als
aan een god.
Als de aarde vergaat, ver
gaat de eik met. genoegen om
dat zijn ziel in de aarde woont.
Wie zijn ziel verliest, wil niet
meer verder leven.
De fruitbomen zeggen: neem
en eet wat door mij is opge
dragen; ze zijn de kelners van
de natuur en ze zijn niet karig.
Ze zijn echter en dat is min
der mooi materialisten van
de eerste rang. En daarom
lenen zij zich voor schreeuwen
de propaganda in de lente, als
zij met felle bloesems hun
waren aanprijzen. Zij zijn niet
veel waard voor de cultuur,
omdat ze slechts denken in
eetwaar.
Sic Sic
En ik heb nu een Ster van
Bethlehem die niet bloeien wil
wellicht omdat haar idee
niets te maken heeft met ster
ren of kerstmis, doch slechts
een koor van fijne stemmen
wil zijn dat cantates kweelt in
de zon. Of in de gesluierde
schaduwen?
Zoiets kan men dan bij de
bloemist te weten komen.
Maar vraag hem niet naar het
waarom. Want hij zou tegelijk
een dichter moeten zijn om dat
te kunnen verklaren. Hij kan
niet zielen en lichamen tegelijk
bevoogden!
Zo klinken rondom ons heen
duizenden stemmen die wij
nooit zullen verstaan dui
zenden ideeën die ons nooit
zullen inspireren. Maar zover
zijn we ook nog lang niet ge
komen.
Want weet u, bijvoorbeeld,
eigenlijk al iets over de be
tekenis van het idee
„Mens"?
Dieren- en andere dagen
In het begin van deze maand hebben wij
hem weer mogen vieren. Ik bedoel Dieren
dag, de weldadigheidsdag ten bate van de
officieel als dieren aangemerkte schepse
len. Er bestaan nog meer van die dagen,
o.a. voor moeders. Daarover zal ik, als
man, een hoffelijk stilzwijgen bewaren. Ik
meen echter wel, na even van mijn men
selijk voetstuk te zijn afgedaald, te mogen
zeggen dat ik mij de voor vaderdieren
bestemde dag niet wil laten aanleunen. Ik
zal het nut en profijt daarvan voor diverse
nijvere middenstanders geenszins betisten,
maar meen dat dezen ook aan hun trekken
komen wanneer er verjaardagen en Sinter
klaasfeesten op de kalender staan. Bij die
gelegenheden voel ik mij voldoende in
mijn vaderschap gestreeld om het ge
durende de rest van het jaar zonder zulk
een koestering te kunnen stellen.
Met de echte Dierendag zit het natuur
lijk anders. Ik schaar mij onder de voor
standers daarvan, hetgeen niet wil zeggen
dat ik de mij ingeschapen vitzucht op
deze dag buiten werking kan stellen.
Dierendag is laat ik niet voor de term
terugschrikken een problematische in
stelling. Zo vraag ik mij af, wat mijn
houding moet zijn wanneer ik ten tijde van
Dierendag door een muggenplaag word be
zocht. Ik noem nu geen kwalijker gedierte,
omdat dit in beschaafde milieus niet pleegt
voor te komen. Moet ik de mug op Dieren
dag het recht gunnen zich ongehinderd
aan mijn bloed zat te drinken?
Ik zou deze, wellicht ietwat gezocht aan
doende vraag niet gesteld hebben, als ik
niet uit de eerste hand had vernomen dat
hier en daar schoolkinderen op Dieren-
middag werden uitgenodigd, hun huishond
mee naar de klas te brengen. En zulks
niet om 's mensen truowe levensgezel aan
de zegeningen van het a-b-c te onderwer
pen, maar om hem in de gelegenheid te
stellen, uit handen van de onderwijzer een
kloek stuk worst in ontvangst te nemen.
Indien deze procedure op grote schaal
is toegepast, rijst de vraag hoeveel var
kens ter ere van Dierendag zijn geslacht
offerd. Ik zou vüj kunnen voorstellen dat
men die dag vierde door de slachthuizen
gesloten te houden. In plaats daarvan be
zorgt men deze inrichtingen extra werk
zaamheden. Uit een en ander kan ik slechts
de conclusie trekken dat om van mug
gen te zwijgen varkens en andere sma
kelijk te maken wezens buiten de goede
bedoeling van Dierendag vallen, met an
dere woorden: de mens behoudt zich on
der alle omstandigheden het recht voor,
uit te maken, welke dieren waardig zijn
te leven en welke niet.
Zou het niet veel eenvoudiger zijn als
we onze medeschepselen dierlijk of
anderszins te allen tijde behoorlijk be
handelden en ons van dubbelzinnige wel
dadigheidsdag en onthielden?
Maar het eenvoudige en ondubbelzinni
ge is in deze wereld niet erg in trek en
daarom zullen er vermoedelijk tot in leng
te van jaren Dierendagen met extra por
ties worst worden gevierd.
M. Mok
Advertentie
Onberijdbaar. De Westduitse automobiel
club heeft de mededeling verspreid dat
grote hoeveelheden sneeuw zijn geval
len in het Alpengebied, waardoor een
aantal bergwegen momenteel niet be
rijdbaar is. Op verscheidene passen in
de Zwitserse, Oostenrijkse, Italiaanse
en Franse Alpengebieden is veel
sneeuw gevallen, waardoor het ver
keer via deze passen onmogelijk is ge
worden. Men dient er op te rekenen dat
de wegen in deze streken verscheidene
dagen gesloten zullen blijven, met
name op grote hoogten in het weste
lijk deel van het Alpengebied.
Storm. In Dresden, in de Amerikaanse
staat Illinois, is de grootste atoomcen
trale ter wereld in bedrijf gesteld. Zij
kan een stad van tweehonderdduizend
inwoners van de nodige elektrische
energie voorzien. Dit is de eerste par
ticuliere atoomcentrale in de Verenigde
Staten.
Onweerscentrale. In Zürich zal door de
Vereniging van Europese Weerberich
tendiensten, waarbij 33 landen zijn aan
gesloten, een „onweerscentrale" wor
den ingericht. Bij deze centrale zullen
gegevens over de onweersactiviteit op
het gehele Europese continent worden
verzameld en verder doorgegeven. Door
een nieuwe methode is het mogelijk on
weershaarden op zeer grote afstand op
te sporen.
Vrijgelaten. De 28-jarige Oostenrijker Kurt
Hofer, die zondag door de Oostduitsers
werd gearresteerd, is weer losgelaten.
Hofer werd per trein naar het westen
teruggestuurd. Hij is uitvoerig onder
vraagd over Amerikaanse militaire
eenheden, die zijn gelegerd in de buurt
van Hof, in West-Duitsland, waar Ho
fer werkt.
Zes keer. De twee redevoeringen die pre
mier Kroesjtsjev dinsdag voor de UNO-
Assemblee heeft uitgesproken, zijn in
totaal zes keer voor Russische luiste
raars uitgezonden, aldus heeft radio
Moskou bekendgemaakt.
Koninklijk bezoek. Koningin Elizabeth en
Prins Philip zullen van 26 februari tot
1 maart een bezoek aan Nepal brengen,
zo is van de zijde van het paleis
Buckingham bekendgemaakt.
Veroordeling. De voormalige militaire at
taché van Indonesië in Singapore, ma
joor Tengku Nurdin. is veroordeeld tot
vijftien jaar gevangenisstraf. Hij werd
door een militaire rechtbank in Medan
berecht op beschuldiging van desertie,
hulpverlening aan opstandelingen en
corruptie bij het beheer van regerings
fondsen ten bedrage van 1,2 miljoen
Amerikaanse dollars.
