„Plesman, portret van een luchtreder",
De Schaduw speelt verstoppertje
herenmode-tip
Pullover:
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Nationaal 5 mei-comité
failliet verklaard
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
17 90
OORD
Eerste ballonopstijging
in ons land wordt
gereconstrueerd
VRIJDAG 14 OKTOBER 1960
17
Geestig absurd
Nieuw KRO-rubriek
De radio geeft zaterdag
T elevisieprogramma
Beatrijsvoor KRO
Zeven etmalen aan één
stuk in ondergrondse
B.B.-post
deze zaterdag
onginefe
Noorse import
Bloemen-Bertha ten
grave gedragen
Anton Sweers wil
Surinaams spel in
Nederland opvoeren
Hondengeblaf hinderde
Den Doolaard bij
het schrijven
Eenzijdige feitelijke biografie van A. van Kampen
ROMAN VAN ALAIN PACE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
61. „Nu ben ik alles kwijt, mijn stui
vertjes en mijn miljoentjes prevel
de Palmer toonloos. „Alles kwijtgeraakt
in die goocheltent„Ach, wat is dat
vervelend voor uzei Panda meele
vend. De miljonnair echter schudde het
hoofd. „Misschien is het beter zo," ant
woordde hij. „Het is even wennen in het
begin, geen stuiver meer te hebben. Maar
ik begin nu al te beseffen, dat al dat geld
mij eigenlijk alleen maar tot last was.
Het is alleen erg jammer, dat ik jou niets
kan geven voor alle moeite die je hebt
gedaan„O, maar dat is helemaal
niet zo erg," troostte Panda. Even viel
er een stilte in hun gesprek en nu hoor
den ze een jongetje huilend om een ijsje
bedelen. De tranen schoten de miljonnair
in de ogen. „Nu pas zie ik in hoeveel
blijheid ik met mijn geld had kunnen
schenken," zuchtte hij. „Dat kleine jonge
tje daar bijvoorbeeld zou met één stuiver
de koning te rijk zijn geweest! Met één
enkel stuivertje had ik hem een ijsje kun
nen kopen. Als men goed doet, heeft geld
pas waarde. Ach, dat ik die waarde pas
besef nu ik geen stuiver meer bezit". Nu
was Palmer niet de enige, die zich in de
waarde van geld vergiste. De ijscoman
beging dezelfde fout, toen hij het biljet
van 10 miljoen weigerde, dat het kind
voor een ijsje aanbood. „Voor de laatste
keer, kleine aap: verdwijn met dat na-
maakgeld!" riep hij de kleine toe. „Je
kunt wel een ijsje krijgen, maar dan voor
écht geld
Met de herinnering aan „Leocadia" za
gen wij de vertoning van „Nina" in het
AVRO-programma van donderdagavond
wel enigszins sceptisch tegemoet. Geluk
kig bleek Roussins blijspel, hoe breed ook
van stof, televisiegeniek genoeg doordat
het voortdurend appelleerde aan de wer
kelijkheid. Daaraan immers ontleent de
t.v. haar betekenis. In die zin moet ook
het repertoire gekozen worden. De poëzie,
op het beeldscherm, spreekt dan pas aan
wanneer zij beeld wordt en niet bij louter
woorden blijft. Wat nu „Nina" betrof: de
komedie voltrok zich op de geestige wijze,
die we reeds van de toneelvoorstelling
kennen. Roussin drijft de absurditeit dan
wel eens te ver door, hij is een ongeloof
lijk handig jongleur met bijna groteske
situaties. Hij beheerst ze en zorgt dat zijn
dramatis personae ze beheersen. Dat was
ook gisteravond het geval zolang Mary
Dresselhuys, Henk Rigters en Guus Oster
met alle bekwaamheid, waarover zij be
schikten, kun rollen uitspeelden. Persoon
lijk zijn wij nu niet zo van Osters ver
schijning geïmponeerd. In deze komedie
blijft zijn toon wat hangen, ze „lang-
weilt". Mary Dresselhuys, die het altijd
zo van toontjes moet hebben, was daaren
tegen verrukkelijk komisch als een perso
nificatie van super vrouwelijke naïveteit
en charme. Henk Rigters creëerde daarbij
een fraai hulpeloos manspersoon met mo
menten van supreme moed.
De komedie werd door Thijs Chanowski
intelligent geregisseerd, vooral gespitst
op de vrijheid van beweging, die in beeld
beweging werd omgezet. Hij had echter
moeten voorkomen dat enige minuten
lang een cameraman in de weerspiegeling
van vensterglas zichtbaar was. Een omis
sie, die men hem niet te zwaar mag aan
rekenen vergeleken bij zijn serieuze aan
pak van wat gemakkelijk scheefgetrokken
had kunnen worden.
Beeldschermer
In het K.R.O.-televisieprogramma van
zaterdagavond 22 oktober zal de nieuwe ru
briek „Brandpunt" worden geïntroduceerd.
In deze maandelijks terugkerende rubriek
zullen allerlei onderwerpen, verband hou
dende met de actualiteit, behandeld wor
den. Dick de Vree en Herman Fikkert zul
len om toerbeurt de presentatie verzorgen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middag
klok - noodklok. 12.03 Promenade-orkest en solist.
(12.3012.33 Land- en tuinb.meded.). 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Platen-
nieuws. 13.30 Vrouwenkoor en soliste. 13.50 Voor
de jeugd. 14.00 Harmonie-ork. 14.20 Kunstkron.
14.50 Sopr. en piano. 15.10 Franse les. 15.30 Lichte
muz. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Instr. octet.
16.50 Sportact. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Piano
spel. 18.15 Journ. weekoverz. 18.25 Lichte muziek.
18.45 Vragenbeantw. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25
Zang. 19.30 Amateursprogr. 19.50 Lichtbaken,
godsd. lezing. 20.00 Concertgebouw-ork. en solist.
21.00 U bent toch ook van de partij?, lezing. 21.10
Gevar. progr. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Wii luiden de zondag in! 22.45 Samenspraak der
herders, lezing. 23.05 Muzikale lezing. 23.5524.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin, le
zing. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Samen thuis, lezing. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Gevar. progr. 12.00 Orgel,
hammondorgel en zang. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 Nieuwe gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Sportnieuws. 13.40 Lichte muziek. 14.00 Voor de
jeugd. 14.35 Gevar. muz. (Om 15.2515.45 Boek
bespr.). 16.45 Vragenbeantw. 17.00 Jazzmuz. 17.30
Weekjourn. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Lichte
muz. 18.35 Zigeunermuz. 19.00 Kunstact. VPRO:
19.30 Vrijzinnige Protestanten in den vreemde,
lezing. 19.40 Christus, zijn leerlingen en de men
sen, lezing. 19.55 Deze week, lezing. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 21.15 Soc. comm. 21.30
Lichte muz. 22.00 Scaramouche, hoorspel. 22.30
Nieuws. 22.40 Cabaretprogr. 23.05 Brassband Fes
tival te Londen. 23.55 24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muzika
le kaleidoscoop. 15.00, 15.15 en 15.45 Gram. 16.00
Lichte muz. 16.10 Gram. 16.20 Lichte muz. (verv.).
15.30 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper en
lit kal. 17.20 Liturgische gezangen. 17.30 Gram.
17.45 Engelse les. 18.00 Pianoduo. 18.30 Voor de
soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Cabaret.
21.00 Filmmuz. 21.15 Amus.orkest. 22.00 Nieuws.
22.00 Nieuws. 22.15 Gram. 23.00 Nieuws. 23.05—
24.00 Gram.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverz. NCRV: 20.30 Film. 20.55
Licht progr. 21.25 Act. progr. 22.05 Dagsluiting.
VOOR ZATERDAG
VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverz. VARA: 20.20 Act. progr. 20.50
Gevar. progr. NTS: 22.35—23.30 Eurovisie: Kam
pioenschap ballroomdancing voor amateurs.
De Vlaamse televisie heeft onlangs de
middeleeuwse Maria-legende „Beatrijs"
voor de camera opgevoerd naar een tekst
bewerking van Anton van Wilderode. Deze
oude legende heeft de kloosterzuster Bea
trijs tot middelpunt, die zozeer door de
wereld wordt aangetrokken, dat zij het
klooster verlaat en een avontuurlijk leven
begint. De sleutel van de kloosterpoort,
welke zij als zuster-portierster bezat, heeft
ze aan Maria toevertrouwd en als zij zeven
jaar later vol berouw naar het klooster
terugkeert, bemerkt zij dat Maria zelf al
die tijd haar plaats heeft ingenomen. De
K.R.O.- televisie zendt een tele-recording
van deze uitvoering uit op zondag 16 ok
tober.
PIERRE VERY OVERLEDEN
De Franse romancier en scenarioschrij
ver Pierre Very is woensdagavond over
leden. Hij was zestig jaar. In 1930 kreeg
zijn boek „Le Testament de Basil Crokes"
de eerste prijs voor avonturenromans. Vele
van zijn romans werden verfilmd, waarvan
„Les Disparus de Saint Agil", „Goupi
Mains-Rouges" en „Le Pays sans Etoiles"
veel succes hadden. Ook schreef hij de
scenario's voor de films „Papa, Maman, la
Bonne et Moi" en „Papa, Maman, ma Fem
me et Moi".
Eén van de comité's, die zich beijveren
voor een waardige viering van de Bevrij
dingsdag, de Stichting „Nationaal 5 mei
comité", is failliet. De rechtbank in Den
Haag heeft het faillissement uitgesproken.
Het comité was overigens sedert enige
jaren niet meer actief. Nadat het comité in
1954 was opgericht, besloot men tot de uit
gave van een boek „Herrezen Nederland".
De verkoop van dit boek was slecht. Van
de 50.000 exemplaren werden er slechts
20.000 verkocht. De drukker van „Herre
zen Nederland" hèeft nog een vordering
op het comité van ongeveer 60.000.
Ongeveer dertig mensen zullen in de
week van 24 tot 30 oktober zeven etmalen
achtereen in een ondergrondse commando
post van Bescherming Bevolking verblij
ven, om na te gaan of onder deze om
standigheden het commando-apparaat nor
maal in functie gehouden kan worden en
welke invloed dit heeft op psyche en fy
siek van de deelnemers. De commandopost
wordt „ergens in Nederland" ingericht, zo
als dat in oorlogstijd het geval zal zijn.
De oorlogsomstandigheden zullen ook nog
op andere wijze zoveel mogelijk worden
173174. De tocht ging verder en verder. Ze pasten nu wel goed op, dat ze niet
verrast werden door zulke dingen als watervallen; om beurten hielden Koen en
Pobbel de wacht in de mast.
Maar ze deden ook nog weieens iets anders dan alleen maar varen. De hele tijd op
zo'n vlot, daar zou je stijf van worden! daarom legden ze nu en dan het vlot een
poos vast aan de oever en dan gingen ze een eind wandelen in de omtrek.
Toen ze weer een keer met z'n drieën in het bos liepen, keken ze plotseling ver
schrikt op
Advertentie
zuiver wol
grove steek Ir»
sportieve multi-colours
geitenhaar"
Bertha Gerritsen is dood, maar „Bloe
men-Bertha" zal blijven leven als eën le
gende voor de komende generatie". Dit
zei de heer L. G. Schimmelpenninck, prae-
ses van de algemene senatenvergadering,
in de overvolle aula van de begraafplaats
aan de Kerkhoflaan in Den Haag, waar
„Bloemen-Bertha" gistermiddag werd be
graven. Zeer grote belangstelling was er
voor deze teraardbestelling. Vele academi
ci, die uit hun studententijd Bertha Ger
ritsen goed gekend hebben, gaven van hun
belangstelling blijk.
De baar werd gevolgd door de senaats-
besturen van de corpora van de diverse
Nederlandse universiteiten (en hogescho
len) o.a. die van Delft, Amsterdam, Lei
den, Groningen, Utrecht en Rotterdam.
In de aula herinnerde de heer Schimmel
penninck aan de warmte en de vrolijkheid
die altijd met haar verschijning gepaard
ging. „Zij gaf op haar eigen, heel aparte
wijze, kleur aan een grote gemeenschap
van jonge mensen".
Als tweede voerde de praeses van de
Delftse senaat, de heer D. H. Frieling
het woord: „Vijftig jaar rijgen zich aan
een als een kleurige bloemenslinger door
het studentenleven", zo schetste hij de pe
riode die Bloemen-Bertha" aan „haar he
ren" heeft gegeven. „Haar portret hangt
niet alleen in het hart van het Delftse
studentenleven, de soos, maar ook in de
harten van de Delftse studenten".
Tenslotte schetste de heer Chavannes,
voorzitter van de studenten-reunistenvere-
niging, de levensloop van Bertha Gerrit
sen.
De regisseur van het Surinaamse passie
spel, de heer Anton Sweers, die naar Ne
derland is vertrokken, heeft dezer dagen
van de pers afscheid genomen. De heer
Sweers zeide dankbaar te zijn voor de
medewerking van de vierhonderd deel
nemers aan het passiespel. Hij noemde de
13.000 toeschouwers in een stad met 100.000
inwoners een doorslaand bewijs van de
grote belangstelling voor dit spel.
De heer Sweers deelde mede, dat het hem
bijzonder verheugde, dat het niet alleen bij
deze heropvoeringen over drie jaar zou
blijven, waartoe door de stichting Cultureel
Centrum Suriname en de Sticusa een stich
ting in het leven is geroepen, namelijk de
Stichting Openluchttheater.
Door de band, die tijdens de repetities
en de voorstellingen onder de medewerkers
is ontstaan, is de wenselijkheid naar voren
gekomen om in deze richting, namelijk die
van het gemeenschapsspel. te blijven door
gaan. Teneinde dit mogelijk te maken is er
een stichting Amateur Volkstoneel en
Lekespel tot stand gekomen, waarin deze
medewerkers als speelgroep zijn opge
nomen. Deze stichting heeft ten doel de be
vordering van amateurtoneel en het leke
spel.
Voor het kantongerecht in Apeldoorn is
het rechtsgeding, dat de schrijver A. den
Doolaard vorig jaar aanhangig heeft ge
maakt tegen zijn buurman G. Fafgewik
keld. Den Doolaard had een klacht in
gediend tegen F., omdat diens herders
hond Nora dag in dag uit zo hinderlijk
blafte, dat de schrijver hierdoor niet kon
werken, met als gevolg, dat een van zijn
boeken een maand te laat gereed zou zijn
gekomen. De kwestie met de eigenaar van
de hond is inmiddels opgelost, doordat de
heer F. samen met de heer Den Doolaard
het hondehok heeft verplaatst, waardoor
de hond minder tegen voorbijgangers te
keer gaat, omdat het hok nu verder van
de weg af staat.
De waarnemend kantonrechter, mejuf
frouw mr. B. E. Kool zei in haar vonnis,
dat het blaffen van Nora verre van nor
maal was geweest en veroordeelde F. tot
een formele boete van 1.-
HET IS VREEMD LEZEN in de zojuist
verschenen biografie „Plesman, portret
van een luchtreder", geschreven door An
thony van Kampen. Herhaaldelijk is men
geneigd het boek weg te leggen, vermoeid
door de eindeloze reeks loftuitingen en
haast dichterlijke ontboezemingen over
de schepper van onze nationale luchtvaart
maatschappij, maar even zovele keren
vindt men toch weer de moed om een
volgende van de 256 bladzijden door te
werken. De verklaring voor dit laatste
menen wij te mogen zoeken in het ver
langen ergens door de uitgebreide aaneen-
schakelijk van feiten, anecdotes en herha
lingen door te dringen tot de geest van
deze luchtvaartpionier. En het moet dan
ook het steeds weer benaderen van deze
geest door de schrijver zijn geweest, dat
ons er toch toe heeft gebracht het ma
nuscript in een adem uit te lezen, een
verdienst die men dus eerder op rekening
van Plesman dan op die van Van Kampen
zou kunnen schrijven.
Want fascinerend is de figuur van Ples
man in hoge mate, zoals hij ons in dit boek
wordt voorgesteld. Deze Nederlandse pio
nier van het luchtruim, die in zijn Haagse
jeugdjaren dank zij zijn lichaamskracht
respect afdwingt, zijn spraakgebrek over
wint en volgens Van Kampen aan het
Scheveningse strand in de voorbijwieken-
de meeuwen zijn eerste dromen gestalte
zag krijgen, begint echter ondanks zich
zelf dus bij het vorderen van het boek
zijn eigen levensverhaal zo zeer' te domi
neren, dat wij de verteller hiervan willen
toeroepen: „Waarom niet wat minder op
hemelende woorden en wat meer Ples
man, zodat de lezer ook nog de gelegen
heid krijgt voor een eigen oordeel?"
Ten slotte blijft een aantal vragen in
het boek onbeantwoord, vragen die ons
inziens te belangrijk zijn om hiervoor de
schrijver te verontschuldigen. Is nu in
derdaad het „Ik ken mijn mensen niet
meer" de eerste oorzaak geweest van
Plesman's „retour" in zijn eigen bedrijf?
De schrijver herinnert wel aan interne
moeilijkheden en verschillen van mening
in de laatste jaren van zijn beheer over
de K.L.M., maar uit welke hoek de ge
suggereerde tegenwerking kwam en in
hoeverre zij terecht of onrechtvaardig
25)
Martin was onrustig geworden. Hij staarde Lane aan,
alsof hij hem voor het eerst zag. De weloverwogen toon
van de jongere man ontnam hem zijn zekerheid. Lane
had, nadat hij hier binnengebracht was, nog geen secon
de zijn zelfbeheersing verloren. Er speelde zelfs een
voortdurende glimlach om zijn lippen.
En die glimlach verontrustte Martin. Hij was overi
gens niet de enige. Tombs keek Martin inmiddels al
met een verwijtende blik aan.
„Zeg eens, opa," zei hij kort aangebonden, „waarom
heb je me niets van al die lijken verteld?"
„Wat mankeert je Jack?" schreeuwde Martin bijna,
„krabbel je terug?"
„Kijk eens, opa, ik heb maar één huid, en daar ben
ik op mijn leeftijd aan gehecht geraakt."
Martin haalde zijn schouders op. Hij timmerde met
zijn vuist op zijn andere handpalm.
„Verdraaid, vergeet je wat er op het spel staat? En
haast geen risico in dit zaakje. De Schaduw hebben we
in handen en hij was de enige die het ons lastig kon
maken."
„Maar als we ons vergissen?"
Martin lachte kort en spottend.
„Vergissen? Heb je soms niet geluisterd? Hij is volko
men op de hoogte. Hoe zou hij al die dingen anders
weten?"
Tombs begon weer te twijfelen. Hij keek Martin aan.
Die houding van Terence Lane, die van alles op de
hoogte leek te zijn en zijn aanvallers in het geheel
niet ernstig nam, stond ook hem niet aan.
„Ben jij de Schaduw?" vroeg hij stompzinnig.
„Dat mag je raden," zei Lane lachend.
„Verknoei je tijd niet," snauwde Martin. „We hebben
wel wat anders te doen."
Toms keek hem nijdig aan.
„Begrijp me goed, opa, als ik een zaakje op me
neem wil ik weten wat er op het spel staat. Als jij me
kunt bewijzen dat die vent de Schaduw is neem ik mijn
pet voor je af. Anders.."
„Wat anders?" vroeg Martin ongelukkig.
De voormalige huisknecht had kennelijk geen for
maat. Hij miste het overwicht, hij kon geen leiding
geven. En Tombs was zo stompzinnig niet of hij be
gon nattigheid te voelen. De Schaduw had een reputatie,
die niet in staat was hem op zijn gemak te stellen.
Het was allemaal te gemakkelijk gegaan, de man had
zich in het geheel niet verzet en dat klopte niet met
het gebruikelijk optreden van de Schaduw. Die liet zich
niet als een kind meenemen.
Lane lachte inwendig om zichzelf. Omdat hij deze
aangelegenheid als weinig belangrijk had gezien, om
dat hij in het geheel niet meer op zijn hoede was ge
weest, zat hij daar nu, overgeleverd aan drie armzalige
bandieten, die al evenzeer met de situatie in hun maag
zaten als hij zelf.
Hij had bijna medelijden met die drie kerels, die
door de gebeurtenissen waren achterhaald en haast
geschrokken leken van hun eigen succes.
Tombs besloot duidelijk te zeggen wat hij op het
hart had.
„Anders," zei hij eerlijk, „laat ik je met die knaap
alleen."
Uit alles bleek, dat Martin voor dit laatste al heel
weinig voelde. Hij moest een beslissing nemen en wel
met spoed. Om zijn verwarring nog groter te maken
merkte Lane op:
„Hoor eens, jongens, ik wil niet zeggen dat ik me
bij jullie verveel, maar.."
Hij stond op, alsof hij kon gaan waar hij wilde en
wandelde in de richting van de deur. Martin schreeuwde:
„Houd hem vast! Denk aan de. duizenden ponden die
we voor hem krijgen!"
Bob, de derde handlanger, kwam in actie. Hij liet
zijn hand op de schouder van Lane neerkomen en draai
de hem een slag om. Daarna gebeurde het. Terwijl
hij om zijn eigen as draaide, deelde Lane een klap
uit, en Bob, die in zijn maagstreek werd getroffen,
gaf blijk dat die klap raak was geweest.
Tombs kwam in zijn element: van vechten wist hij
alles af. Hi] bukte zich en schoot toe. Hij bezat sterke,
zware vuisten met krachtige botten er in en Lane wan
kelde onder de schok. Bob viel ook aan en Lane kreeg
een stomp onder de kin.
Versuft trok hij zich terug. Even later raakte hij
Tombs na een uppercut te hebben ontweken.
Tombs vloekte.
Hij bukte diep het hoofd en viel weer aan. Lane
schoof handig opzij, maar niet snel genoeg om een
schop van Bob te ontgaan. Het x-egende slagen op zijn
schedel en hij viel op zijn knieën. Zijn ademhaling was
koi-t en gejaagd, maar hij glimlachte nog. Tombs had
zich tei-uggetrokken en nam zijn revolver. Hij drukte
het wapen in de nek van Terence Lane, die zich in
het stof liet vallen en op de vloer wentelde.
Tombs keek naar Max-tin, die van veilige afstand
de worsteling had gadegeslagen. Hij wreef krachtig
langs zijn kin een zei:
„Ik begin ovex-tuigd te raken, opa!"
Mai-tin kwam dichtex-bij. Hij gaf Lane, die niet meer
bij bewustzijn was, een schop. Daarop buitte hij het
ogenblik van twijfel bij Tombs uit, door te zeggen:
„Bind hem op de stoel vast en ondervraag hem zodra
hij weer bijkomt. Als je een beetje handig bent vertelt
hij je alles wat we willen weten. Daarna kan de politie
hem krijgen."
Hij keek minachtend op het tot rust gekomen lichaam
neer en liet zich ontvallen:
„Dat heb je altijd met die kerels. Als ze een flinke
opstopper ki'ijgen zijn ze van de kaart."
„Kalm wat, opa," zei Tombs. „Die opstoppex-s heeft
hij niet van jou maar van ons gekregen en ik kan
je vex-zekeren, dat hij heel goed van zich af weet te
slaan."
„Reken maar," zei Bob uit de grond van zijn hart.
Hij had toch al een gevoelige maag.
„Nou, 't is mooi werk, in elk geval," zei Martin.
„Jullie redden je hier wel, ik ga de rest in orde ma
ken. Opschieten, jongens, hoe kox-ter wij hem hier hou
den, hoe minder risico we lopen."
„Risico?" zei Tombs op kille toon.
Martin had zijn tong wel willen afbijten.
„Bij wijze van spreken," zei hij haastig. „Eigenlijk
lopen we natuurlijk geen risico."
Toen hij het huis vex-liet keek Tombs hem peinzend
na. Hoe meer hij over de zaak nadacht, hoe minder
hij er nu voor voelde.
Hij keek Bob aan.
„Laten we hem op die stoel zetten," zei hij. „De
knaap wordt op -de vloer zo vuil."
HOOFDSTUK XI
Martin had zijn kamer opgezegd en zijn intrek in
een hotel in de havenwijk genomen. Het was een vrij
rustige gelegenheid, waar men gewoonlijk niet meer
dan een misdaad per week beging. De hotelhouder, die
al jaren met Martin bevi-iend was, was ogenblikkelijk
de naam van zijn nieuwe gast vergeten.
De Chauffeur met zijn wrakke taxi bracht Martin naar
zijn hotel. Max'tin was in een voortreffelijke stemming.
Hij had niets anders meer te doen dan zijn brieven
te schrijven en te posten. Daarna kon hij rustig de
antwoorden afwachten, die stellig niet zouden uitblij
ven.
Dan volgde nog de kleine formaliteit van het in ont
vangst nemen van de uitkering en de zaak zat er vrij
wel op. Hij kon daarna zijn aandacht aan dat testament
schenken, waaraan hij ook de nodige voordelen zou be
halen en binnenkort zou hij voorgoed kunnen verdwij
nen.
Tombs moest zich verder maar met Lane redden en
hem aan de politie overdragen, als hij daar zin in had.
Martin had zijn - pas in orde en hij wist al precies
waai-heen hij zou gaan. Hij was eens met een werk
gever aan de Cöte d'Azur geweest en de streek leek
hem heel geschikt om er zijn levensavond door te bren
gen.
Max-tin haalde de sleutel uit zijn zak, fluitend stak
hij die in het slot en maakte de deur open. Hij ging
naar binnen en bleef stokstijf staan.
„Keer je niet om," zei een lage stem. „Jij en
moeten eens even praten."
Met dichtgeknepen keel vroeg Martin:
„Wie., wie ben je?"
Er klonk een lach en de stem vertelde:
„Een oude vriend van je, Martin. Een vriend, die
je duidelijk komt maken dat je niet zo slecht bent
als je zelf denkt".
(Wordt vervolgd)
ik
was, blijft vei-huld. Was Plesman inder
daad thans een anachronisme geweest, zo
als Van Kampen zelf in een afsluiting van
zijn boek zegt, of had hij vlak voor zijn
sterfbed een punt bereikt, waar zijn idea
len, zijn stroom van nieuwe gedachten
juist zijn tijd ver vooruit sprongen? Dit
leek ons althans een mogelijkheid, die in
het verhaalde weliswaar schuil ging maar
door de man die Plesman's levensverhaal
te boek stelde, zeker niet werd aangegre
pen om deze nationale persoonlijkheid
meer eer en waardering aan de voeten
te leggen dan alle ophef en staccato-lof
prijzingen nu in deze biografie vermoch
ten tot stand te brengen.
J. Sampiemon
Advertentie
BEETHOVEN,
TRIPLE CONCERT
David Oistrakh - viool,
Sviatoslav Knushevitzky -
cello, Lev Oborin - piano
en The Philharmonia Or
chestra o.l.v. Sir Malcolm
Sargent. 33 HC 120 13.50
CARMEN, Bizet.
Met Victoria de los Ange
les sopraan, Nicolaï
Gedda - tenor, Janine
Micheau - sopraan, Ernest
Blanc - bariton, Choeurs
ie la Radiodiffusion Fran-
caise. Orchestre National
de la Radiodiffusion
Frangaise o.l.v. Sir Tho
mas Beecham Bart., C. H.
FALP 618-20 ƒ70.50
GRAMMOFOONPLATEN - PICKUP - RADIO - TELEVISIE
GROTE HOUTSTRAAT 108-HAARLEM - TEL: 13046
De Delftse vliegtuigbouwkundige studie
vereniging „Leonai'do da Vinei" zal tij
dens de viering van haar derde lustrum
het feit herdenken dat honderdvijfenzeven
tig jaar geleden de eerste ballonopstijging
boven Nederland werd uitgevoerd. Op 22
oktober zal er des morgens een herden
kingsbijeenkomst zijn in de tuin van het
voormalige paleis Noordeinde in Den
Haag, waar jhr. I. L. van den Berch van
Heemstede, erelid van de Koninklijke Ne-
dei'landse Vereniging voor Luchtvaart een
herdenkingsrede zal uitspreken. Hij zal te
vens een door prof. ir. P. Donk ontwor
pen monument onthullen, dat daarna na
mens het gemeentebestuur van Den Haag
zal worden aanvaard. Op het Malieveld in
Den Haag zal de ballonopstijging van hon
derdvijfenzeventig jaar geleden worden
gereconstrueerd omstreeks één uur 's mid
dags. Later op de middag zal op de lucht
haven Rotter-dam een vliegfeest worden
gehouden waaraan de Koninklijke Lucht
macht, de Marineluchtvaartdienst, de on
derafdeling vliegtuigbouwkunde der tech
nische hogeschool, de Eerste Nederlandse
Parachutisten Club. de Nationale Lucht
vaart School en de Delftse Studenten Aero-
club zullen deelnemen.
