Kleed U goed
Koop bij Meyer
DIPLOMATIE VAN HEDEN
PANTALONS
GROTE SORTERING
KOUSEN
MAILLOTS
Oostenrijks boerenverzet tegen
Westduitse grondaankopen
Kamerleden oefenen scherpe
critiek op kernenergiebeleid
ROCK'NROLL
KOUSEN
9
Wenen wenst Westduitsers graag als toeristen
maar liever niet als vaste buren
Nederlandse suggestie in
UNO voor gezondheids
zorg
FLN-vertegenwoordiging
in Russische hoofdstad
Afrikaanse premier laakt
Amerikaanse negers
f22.90
Anti-republikeinen willen
splitsing van Zuid-Afrika
Monckton-rapport stuit op
blanke tegenkanting
VRIJDAG 14 OKTOBER 1960
(Van onze correspondent)
WENEN. In verscheidene Europese landen is het aankopen van stukken grond
of van grotere en waardevolle percelen voor buitenlanders verboden of wordt dit ten
zeerste bemoeilijkt. Het is in Spanje byvoorbeeld verboden hotels aan buitenlanders
te verkopen die deze bedrijven zelf willen exploiteren. Verkoop van zomerhuisjes aan
de westkust van Denemarken is aan zoveel beperkende bepalingen verbonden, dat
buitenlanders zich slechts by uitzondering kunnen „inkopen".
In Oostenrijk is men nog niet zover.
Het ministerie van Land- en Bosbouw
heeft geen verordening of verbod, doch
slechts een waarschuwing gepubliceerd,
waarin de aandacht van de provinciale
besturen wordt gevestigd op de mogelijk
heid dat dergelijke aankopen door buiten
landers een gevaar zouden kunnen wor
den. Bij nadere informatie wilde het ge
noemde ministerie tegenover ons de in
druk wekken dat er nog geen acuut ge
vaar aanwezig is. Het beriep zich daarvoor
op het merkwaardige argument dat het
zelf nog geen volledig overzicht heeft om
dat voor het verkopen van grotere lande
rijen, stukken grond en percelen wel de
toestemming van provinciale en geweste
lijke instanties nodig is, doch dat deze in
stanties op dit punt volledig autonoom
ziin en hierover dus geen bericht behoe
ven te sturen aan het ministerie. In Wenen
wil men deze zaak, die op ieders lippen
is, blijkbaar niet overdrijven, omdat men
voornamelijk wil voorkomen dat de pu
blieke opinie in West-Duitsland wordt ge
prikkeld. Als kopers van grond treden na
melijk vrijwel uitsluitend West-Duitsers
op en daar Oostenrijk voor zijn handel
grotendeels op de Bondsrepubliek is aan
gewezen, wil men deze nabuur zoveel mo
gelijk ontzien.
Verontrust
Het bestuur van de Oostenrijkse Boe
renbond is echter ernstig verontrust over
de gang van zaken. De prijzen namelijk
die door Duitsers worden geboden, zijn zo
hoog, dat Oostenrijkse belangstellenden
niet in staat zijn daartegen op te bieden.
Een volledig ingericht hotel met bosbezit
en alpenweiden, gelegen op de grens tus
sen de provincies Karinthië en Tirol, kon
in Oostenrijk geen koper vinden, ofschoon
de prijs van twee miljoen opzettelijk laag
\vas gehouden. Doch na één advertentie
in Westduitse bladen reageerden onmid
dellijk makelaars uit de Bondsrepubliek
die grif drie en half miljoen boden.
De kopers uit West-Duitsland zijn op de
eerste plaats goed gesitueerde particulie
ren die in het nog rustige Oostenrijk een
stuk grond willen kopen om er een villa
of bungalow te bouwen waar zij hun va
kantie kunnen doorbrengen. Het meest ge
zocht zijn Tirol, Vorarlberg, de provincie
Salzburg en het gewest Salzkammergut,
dus in streken die aan West-Duitsland
grenzen, Maar ook veel villa's en zomer
huisjes rond de meren van Karinthië heb
ben reeds Duitse eigenaars. Grote concerns
en industrieën zijn voorts op zoek naar
bossen en jachtgronden voor hun direc
teuren en gasten. Daar zulke gebieden in
West-Duitsland door de toenemende in
dustrialisatie steeds zeldzamer en duurder
zijn geworden, probeert men zijn geluuk
in Oostenrijk waar de meeste boeren nog
een klein bosbezit hebben. Er zijn echter
ook kopers die slechts de bedoeling heb
ben hun geld goed te beleggen.
Tenslotte treden grote Westduitse be
drijven als kopers op die in Oostenrijk
nieuwe fabrieken oprichten. Hierbij spelen
ingewikkelde commerciële overwegingen
de hoofdrol. De Bondsrepubliek is name
lijk lid van de E.E.G., Oostenrijk van dc
Advertentie
IN ONZE HEREN-AFDELING
GEHEEL NIEUWE KOLLEKTIES
Dames- en
Herenmodes
Confectie
Ma&tkleermakers
Kennemerlaan 36
IJmuiden Tel. 4453
NEW YOR K (Reuter) Nederland
heeft woensdag de gedachte geopperd, dat
de Wereldgezondheidsorganisatie met hulp
van UNO-deskundigen een studie maakt
van de kosten van programma's voor de
gezondheidszorg. Pater Beaufort verklaar
de in de sociale commissie van de UNO-
Assemblee, dat de studie die hem voor
ogen staat in het bijzonder aandacht zou
schenken aan de kosten voor medische
hulp, vooral ziekenhuiskosten, inverschil-
lende landen. De Nederlandse afgevaardig
de diende evenwel geen formeel voorstel
in. Hij zei, dat er reeds een grote uit
wisseling van gegevens is op beroepsni
veau tussen de verschillende landen, maar
een gecoördineerde studie van de Wereld
gezondheidsorganisatie en de UNO zou
zijns inziens hoogst nuttig zijn. Een derge
lijke studie zou zich ook bezig kunnen hou
den met „de moeilijke kwestie van de
verdeling van schaarse financiële midde
len onder de instellingen voor de bestrij
ding van ziekten", aldus pater Beaufort.
zes van de E.F.T.A. Door de oprichting
van fabrieken in Oostenrijk hopen de
Westduitse industriëlen op twee markten
te kunnen optreden en tegelijkertijd van
de dubbele voordelen te profiteren, welke
kans de Oostenrijkse industrie niet heeft.
De uitbreiding van Westduitse bedrijven is
zo groot, dat de Boerenbond daarin reeds
nu een werkelijk gevaar ziet, want de
fabrieken verrijzen tot in het hart van
Oostenrijk, namelijk de provincie Neder-
Oostenrijk en de gewesten Lilienfeld en
Waldviertel.
Op de lange baan
Nu wil de Boerenbond de reeds inge
zette ontwikkeling tegengaan, omdat het
land op deze manier langzamerhand „ont
vreemd" dreigt te worden en de boeren in
de toekomst niet meer zelfstandig blijven,
doch in een afhankelijke positie komen
van buitenlanders, die bovendien niet op
de hoogte zijn van de land- en bosbouw
en die zich ook niet houden aan de voor
schriften omtrent de bebossing en het be
houd van het wild. Tevens dreigt het ge
vaar dat teveel arbeidskrachten aan de
landbouw worden onttrokken, omdat zij
hun heil zoeken in de nieuwe fabrieken
waar zij meer kunnen verdienen. Dit kan
op de lange duur lot gevolg hebben dat
de eigen verzorging met landbouwproduk-
ten, die eindelijk in Oostenrijk werd be
reikt, weer teruguloopt.
Het bondsbestuur in Wenen heeft thans
opdracht gegeven om elke aanvraag van
buitenlanders voorlopig op de lange baan
te schuiven en daarover dan tenslotte ne
gatief te beslissen. Bovendien onderhoudt
de Oostenrijkse Boerenbond vriendschap
pelijke relaties met de Boerenbond in
West-Duitsland, voornamelijk met het
hoofdbestuur in Frankfort. Zodra nu West
duitse kopers in Oostenrijk opdagen,
vraagt het bureau in Wenen bij het hoofd
bestuur in Frankfort informaties over de
koopkracht, de soliditeit en de krediet
waardigheid van de sollicitanten. Zodra
deze echter bemerken dat men h'en in hun
eigen land controleert trekken zij zich
meestal stilzwijgend terug. En dat is het
juist wat men in Oostenrijk wil bereiken:
geen kwaad bloed zetten, maar toch zo
vele mogelijk onder elkaar blijven. Men
ziet de Duitser wel graag als toerist, maar
niet als vaste buurman.
CAIRO (UPI) Uit kringen uit de om
geving van de Algerijnse regering in bal
lingschap wordt gemeld, dat de rebellen
de toestemming hebben gekregen van de
Russische regering om een permanente
vertegenwoordiger in Moskou te plaatsen.
Deze overeenkomst zou tot stand zijn ge
komen tijdens besprekingen die premier
Ferhat Abbas met plaatsvervangend pre
mier Alexei Kosygin heeft gehad geduren
de het bezoek van Abbas aan Moskou.
KADOENA (Noord-Nigerië) (UPI) De
premier van Noord-Nigerië Sardaoena So-
kot Sir Ahmadoe Bello heeft Amerikaanse
negers berispt voor hun apathie ten op
zichte van Afrikaanse aangelegenheden en
aangedrongen op uitstoting van Zuid-
Afrika uit het Britse Gemenebest.
Sir Ahmadoe, die zijn eerste persconfe
rentie hield sinds Nigerië onafhankelijk
werd, beschuldigde Frankrijk van het „af
slachten" van Algerijnen. Als de Algerijnse
oorlog 150 jaar geleden was gevoerd dan
zou hij aan het hoofd van een leger de re
bellen tegen de Fransen hebben geholpen,
zo verklaarde hij. „Geen islamiet ter we
reld wil zijn mede-islamieten zien afge
slacht", voegde hij eraan toe.
Hij zei dat de Amerikaanse negers „niet
onze broeders zijn". Geen neger had ooit
getracht hem of de leden van zijn gezel
schap te benaderen toen hij in juli en
augustus door Amerika reisde. Zuid-Afrika
dient uit het Gemenebest gestoten te wor
den omdat het geen democratisch land is,
aldus Sir Adhmadoe.
Hij zei dat Noord-Nigerië zich moet ver
laten op buitenlandse hulpbronnen voor
investeringen en agrarische ontwikkeling.
Dit betekent een samenwerking tussen
Europeanen en de bevolking van zijn ge
bied, (negentien miljoen zielen. Red.), nog
voor geruime tijd, voegde hij eraan toe.
Advertentie
zoals junior
dit wenst
Naar de laatste mode
dus met „smalle" pijpen.
In alle moderne tinten,
zonder omslag, vanaf
Moderne sportcolberts in
vlotte sportieve modellen.
Korte rever, 3-knoops, aflo-
pende schouderlijn, vanaf I ui).
Grote keuze overhemden, o.a.:
Kerko Zelfbinders - Sokken.
unie
Heren speciaalzaak
Lange Nieuwstraat
Marktplein
Telefoon 4206
JOHANNESBURG (UPI) Volgens
persberichten zyn anti-republikeinen een
actie begonnen voor splitsing van Zuid-
Afrika en oprichting van een staat die po
litiek onafhankelijk is van de door premier
Hendrik Verwoerd te stichten republiek.
De nieuwe staat zou de zuidoostelijke kust
strook omvatten, met een lengte van 600
myl en breedte van 200 mijl. In dit gebied
hebben de blanken zich in de volksstem
ming van de afgelopen woensdag met grote
meerderheid uitgesproken tegen oprichting
van de republiek.
Een leider van de actie zou hebben ver
klaard: „de idee is deze afscheiding volle
dig tot stand te brengen via vreedzaam
overleg met de regering. Als het niet
vreedzaam kan, wordt het in het geheel
niet gedaan". De gedachten gaan uit naar
politieke scheiding, doch economische
eenheid. De blanken in het betrokken ge
bied hebben met 201.204 tegen 66.949 stem
men de republiek afgewezen. Het gebied
omvat de gehele provincie Natal en 't oos
telijk deel van de Kaapprovincie. De blan
ken die daar wonen, zijn overwegend En
gelstalig en hebben een numerieke min
derheid van 1:8 ten "opzichte van de ne
gers, Aziaten en andere niet-blanken.
Het gebied is agrarisch rijk, heeft waar
devolle steenkoolmijnen en omvat drie van
de vier grote havens van Zuid-Afrika, na
melijk Durban, East London en Port Eli
zabeth.
De leider van de Zuidafrikaanse Ver
enigde Partij, Sir de Villiers Graaf,
heeft de regering met klem verzocht
Zuid- Afrika nog niet tot republiek uit
te roepen zolang het Gemenbest niet heeft
beslist over de vraag of de republiek Zuid-
Afrika lid kan zijn van het Britse Geme
nebest. Hij verklaarde een rondreis te
zullen maken langs de hoofdsteden van de
Gemenebestlanden om te vragen Zuid-
Afrika niet te verstoten.
Advertentie
o.a. Jovanda vanaf 2.95
Danlon vanaf ƒ2.95
Juwelen serie vanaf f 1.95
in de nieuwe modekleuren, zoals
Brasil, Marron en Majorca.
(Jovanda's alleen verkrijgbaar in de Wala-zaak)
voor DAMES en KINDEREN
Wol/Mousse vanaf 5.75
Katoen/Moussevanaf 2.95
Nylon/Mousse vanaf f 5.95
in de kleuren:
marine, zwart, groen, beige, grijs, bleu en geel.
in DAMES- en KINDERMATEN
Wol vanaf ƒ2.55
Half wol vanaf 1.90
Nylon-Mousse vanaf ƒ4.85
in de kleuren:
marine, groen, grijs en beige.
Jarretelgordels vanaf ƒ1.75
MARKTPLEIN 29
afd. Textiel
Tel. 7541
PLEIN 1945
afd. Corsetten, Beha's
en betere lingeries
De vaste commissie voor de kernener
gie uit de Tweede Kamer heeft in haar
voorlopig verslag betreffende de nota in
zake de kernenergie, de nota inzake de
opleiding op het gebied van de atoomener
gie en het ontwerp van de kernenergiewet
ernstige critiek geuit op het kernenergie
beleid van de Nederlandse regering. Vol
gens vele leden is er geen samenhangend
beleid op nucleair gebied, het Reactor
Nederland werkt niet bevredigend
en daarnaast, aldus deze leden, mag de
vraag worden gesteld of de structuur van
het R.C.N. wel evenwichtig en hanteer
baar is. Dit lichaam coördineert en over
koepelt alle reactorwerkzaamheden, waar
onder die van de K.E.M.A., maar het kan
zich slechts moeizaam ontwikkelen.
Het K.E.M.A.-reactorinstituut (inclusief
de andere daar verrichte nucleaire werk
zaamheden) ontwikkelt zich daarentegen
op een opmerkelijk snelle wijze. Het R.C.N.
wordt onder meer geremd door beperkte
financiële mogelijkheden, de K.E.M.A.
schijnt hiervan geen last te hebben. Deze
leden vroegen zich af of hier geen on
evenwichtige situatie is ontstaan. Met alle
waardering voor de werkzaamheden van
de K.E.M.A. willen deze leden wel op
merken dat het naar hun mening onge
wenst zou zijn, wanneer het zwaartepunt
van de studie en de ontwikkeling van de
reactorbouw in handen van de elektrici
teitsproducenten zou komen te liggen. Dit
hoort in de gedachte opzet primair bij het
R.C.N. Via dit lichaam behoort al het Ne
derlandse reactorwerk te lopen en daarin
behoren alle werkzaamheden op de meest
efficiënte wijze te worden gecoördineerd
Deze leden konden zich niet aan de indruk
onttrekken, dat dit instituut, dat in jul
1955 werd opgericht, niet de ontwikkeling
heeft doorgemaakt en niet die resultaten
heeft geleverd, die dergelijke centrale, in
belangrijke mate mede door de overheid
in het leven groepen instituten in andere
vergelijkbare landen te zien geven.
Voorsprong werd achterstand
- Sommige leden constateerden dat Ne
derland, toen het met de nucleaire toepas
singen begon een zekere voorsprong had
op vergelijkbare landen. Nu kan geconsta
teerd worden dat deze voorsprong niet
meer bestaat en zelfs. dat er bepaald spra
ke is van een Nederlandse achterstand. Dit
is, naar de mening van deze leden, een
gevolg van het feit dat er in Nederland
geen samenhangend nucleair beleid be
staat, dat met een maximum van efficien-
De arrestatie van een am
bassadeur van een klein Ame
rikaans land wegens het smok
kelen van grote partijen he
roïne heeft niet nagelaten de
aandacht te trekken van de
pers en het publiek. Met naam
en toenaam van deze ongeluk
kige, die misschien zelf ver
slaafd was aan het verderfe
lijke produkt dat hij in New
York wilde binnensmokkelen,
heeft men van het voorval
kunnen kennisnemen. Het ge
val wilde dat deze diplomaat,
hoewel hij in Brussel woonde
en zich in Nederland nog maar
zelden had laten zien, ook in
Den Haag geaccrediteerd was.
Was het daarom, dat hij zo
zeer in de openbare belangstel
ling kwam te staan?
Zonder twijfel niet, of niet
in de eerste plaats. Wat dan
wel de voornaamste reden was
van deze publiciteit, die zowel
de man zelf als zijn land en
ook het aanzien van het. hoge
beroep dat hij moest vervullen,
bijzonder schaadde? Was het
omdat, het grote publiek mee
leeft wanneer de politie een
slag slaat in haar moeilijke
strijd tegen de handel in ver
dovende middelen? Wij vrezen
veeleer dat het voorval zo
sterk de aandacht trok om
dat het een ambassadeur
was, die zich hier schandelijk
misdroeg. Zo goed als het
meestal interessanter wordt
gevonden, te lezen dat een no
taris fraudeerde dan dat een
bankbediende zich daaraan
schuldig maakte.
Een ambassadeur was vroe
ger een zeer zeldzaam wezen.
In de glorietijd van ónze Repu
bliek werden wij te Parijs ver
tegenwoordigd door een am
bassadeur. In het „Marais", dat
nu een volksbuurt is in het
centrum van Parijs, staat nog
een fraai gebouw uit de zeven
tiende eeuw dat bekend staat
als het „Hotel des Ambassa
deurs de Hollande". Ook toen
genoten ambassadeurs bijzon
dere privileges, en zo kon. het
zijn dat in het officieel verblijf
van de hoge vertegenwoordi
gers der Republiek zich een
kapel bevond, waarin, ook in
de tijd van de godsdienstver
volgingen in Frankrijk, de'
protestantse eredienst mocht
worden uitgeoefend. Later ver
huisden onze diplomatieke ver
tegenwoordigers uit het Marais
naar de deftige Faubourg
Saint-Germain en tot op heden
bevindt zich daar, in de rue de
Grenelle, onze ambassade.
Het typeert echter de ver-
anderde verhoudingen, dat
Nederland tot aan het uitbre
ken van de tweede wereld
oorlog toe nergens meer ver
tegenwoordigd was door een
ambassadeur, doch ten hoogste
door een diplomatiek ambte
naar van één rang lager: een
gezant. Inderdaad kon het Ko
ninkrijk der Nederlanden niet
in de schaduw staan van de
Republiek, voor wat zijn aan
zien en betekenis in de wereld
betrof. Maar bovendien was
men in de gehele eeuw volgend
op de val van Napoleon uiter
mate karig met die allerhoog
ste rang van ambassadeur. Het
Congres van Wenen1 bepaalde,
dat alleen de vertegenwoordi
gers van de ene grote mogend
heid bij de andere als ambas
sadeurs geaccrediteerd konden
worden, en er waren toen
slechts vijf grote mogend
heden: Engeland, Frankrijk, de
Oostenrijks-Hongaarse dubbël-
monarchie, Pruisen, een ko
ninkrijk dat in 1871 opging in
het keizerrijk Duitsland, en
Rusland. Er waren dus niet
meer dan vier ambassadeurs
van ieder dezer grote mogend
heden, of in totaal twintig.
Na 1914 is dit veranderd.
Men kon niet langer de fictie
handhaven dat de Verenigde
Staten niet zouden tellen onder
de grote mogendheden en dus
kwamen er ambassadeurs ook
in Washington. En om België
te „belonen" voor de heldhaf
tige rol die het in de eerste
wereldoorlog had gespeeld,
werd ook Brussel de eer waar
dig gekeurd om er ambassa
deurs geaccrediteerd te krij
gen. Van toen af aan was het
beginsel doorbroken, dat alleen
grote mogendheden ambassa
deurs mochten benoemen en
bij zich ontvangen en lang
zamerhand kwamen steeds
/meer landen met elkaar over
een om ambassadeurs uit te
wisselen. Toen eenmaal de
Verenigde Staten en de landen
van Latijns Amerika afspra
ken, om terwille van de ge
lijkgerechtigdheid onder de
leden van de Organisatie van
Amerikaanse Staten ambas
sadeurs te gaan installeren in
al elkanders hoofdsteden, was
het hek van de dam: een rang,
welke niet zo lang tevoren had
aangeduid dat de drager ervan
een grote mogendheid ver
tegenwoordigde, kon nu wor
den gedragen, en wérd ook ge
dragen, door diplomaten van
El Salvador zo goed als van
Argentinië, van Haiti zo goed
als van Brazilië. En de steden
waarheen ambassadeurs wer
den afgevaardigd, waren niet
langer uitsluitend de hoofd
steden van de wereld, maar
het konden net zo goed Asun
cion in Paraguay of Teguci
galpa in Honduras zijn.
Nederland heeft heel lang
behoord tot de landen, die aan
deze dwaze wedren om ambas
sades niet hebben willen mee
doen; het volstond met het be
noemen van gezanten, en deed
dat alleen in die landen, waar
mee het Koninkrijk belangrijke
economische betrekkingen on
derhield. En in Den Haag
waren geen ambassadeurs van
vreemde mogendheden ge
accrediteerd.
Men kan echter in dit opzicht
niet te zeer afwijken van het
elders in zwang zijnde diplo
matieke gebruik. Geleidelijk-
aan ontstond de toestand waar
bij naast Nederland, nog slechts
enkele landen van geheel on
dergeschikte betekenis door
een gezant en niet door
een ambassadeur waren ver
tegenwoordigd. Het diploma
tiek gebruik wilde in de meeste
landen, dat een gezant niet en
en een ambassadeur wel toe
gang had tot het staatshoofd,
wanneer er zeer belangrijke
aangelegenheden te bespreken
waren. In de loop van de twee
de wereldoorlog ging ook Ne
derland er tenslotte toe over
om ambassadeurs en niet lan
ger gezanten te benoemen als
diplomatieke vertegenwoordi
gers bij de belangrijkste lan
den. En omgekeerd deden na
de bevrijding de eerste ambas
sadeurs van Amerika, Enge
land, Frankrijk en België hun
intrede in Den Haag. Het is een
ironie van de geschiedenis dat
Nederland, toen het grote kolo
niën had, slechts door gezanten
werd vertegenwoordigd, ter
wijl het vooral na het verlies
van Indonesië in meer en meer
landen ambassadeurs benoem
de. Niet de relatieve betekenis
van Nederland in d.e wereld
was echter bepalend, doch de
sterk veranderde betekenis van
de rang van ambassadeur.
Na de tweede oorlog zette
zich namelijk de tendens om
de vertegenwoordiging aan
ambassadeurs en niet aan ge
zanten op te dragen, met ver
snelde kracht voort zozeer,
dat thans de gezanten veel
schaarser zijn geworden dan
de ambassadeurs!
Daarbij komt het feit, dat
het aantal onafhankelijke lan
den vooral in de laatste paar
jaren ontzaglijk is toegenomen,
en ook de omstandigheid dat
er meer en meer internatio
nale- lichamen zijn ontstaan
waarbij de deelnemende lan
den zich eveneens door ambas
sadeurs, of wat nagenoeg
hetzelfde is door permanen
te vertegenwoordigers met de
rang van ambassadeur doen
vertegenwoordigen. Het is nu
zo geworden, dat het lidmaat
schap van de Verenigde Naties
gelden gaat als een bewijs, dat
een land internationaal be
schouwd wordt als onafhanke
lijk vanwaar de drang van
de nieuwe staten naar de
UNO.
Een eigenaardig gevolg hier
van is weer, dat het handhaven
van een diplomatieke ver
tegenwoordiging een steeds
duurdere aangelegenheid
wordt, die in het geval van
kleine en zeer kleine of econo
misch zwakke staten een
enorrrïe belasting vormt van
het budget. De Nederlandse
begroting van thans bedraagt,
in guldens uitgedrukt, meer
dan tien maal zoveel als vóór
de oorlog, doch de stijging van
de post voor Buitenlandse Za
ken is meer dan vijftigvou-
dig.... Wat voor het wel
varende Nederland al een grote
last is, wordt voor een land als
Gabon of Somalia tot een on
draaglijk iets, en ook tot een
onverantwoordelijke luxe. Men
bedenke slechts dat in die en
in vele andere landen nog vrij
wel alles ontbreekt, tot en met
de meest noodzakelijke voor
zieningen van de bevolking. Er
wordt hulp en steun gevraagd
aan de meer welvarende lan
den om in de nood te helpen
voorzien, maar tegelijkertijd
worden duur betaalde diplo
maten gestuurd naar New
York en naar vele hoofdsteden
om het juist geboren land te
doen vertegenwoordigen. Het
liefst op een wijze welke niet
onderdoet voor die waarmee
vroeger grote mogendheden
vertegenwoordigd werden in
Parijs, Wenen of Sint Peters
burg.
Men moet langzamerhand
spreken van een groeiend mis
bruik. Ook de ambtenaren bij
de snel toenemende staven van
de internationale lichamen, de
UNO en de vele gespecialiseer
de organisaties zoals de Wereld
Gezondheids-Raad, en niet
minder de NAVO, de E.E.G.,
de Kolen- en Staal-Gemeen-
schap en Euratoom leven zoal
niet als grote ambassadeurs,
dan toch zeker als jongere di
plomaten en zij ontvangen, op
de zak van de belastingbetalers
in wat tegenwoordig in af
schuwelijk Nederlands heet de
lid-staten, grote en belasting
vrije toelagen.
Het is voor een deel onaf
wendbaar dat dit alles gebeurt
voor zover namelijk het in
ternationale contact groter is
geworden. Maar het zou niet
te vroeg zijn om allerlei ficties
in het diplomatieke verkeer te
rug te brengen tot normale en
reële afmetingen, zoals die
passen in het leven van van
daag, dat ook voor gewone
stervelingen heel wat minder
pompeus is geworden dan dat
van Wenen in 1815. Doet men
dit niet, dan zullen niet alleen
de kosten voor de verschillende
landen tot in het absurde stij
gen, doch bovendien zal het
risico toenemen dat hoge di
plomaten van landen met een
berooide staatskas in geldelijke
nood geraken en er dan toe
kunnen komen om hun privi
leges te misbruiken. Men zie in
het geval van de ambassadeur
van dat heel kleine land. die
heroïne smokkelde, vóór alles
een waarschuwing!
cy en concentratie de bescheiden finan
ciële en andere mogelijkheden op de nut
tigste wijze benut; dat in een eenvoudige
en duidelijke organisatorische opzet alle
werkzaamheden coördineert en daardoor
ongeacht een meer of minder snelle
ontwikkeling de beste mogelijkheden
voor een Nederlandse bijdrage aan deze
ontwikkeling schept. Dit samenhangend,
vanuit een homogene visie gevoerd beleid
is niet aanwezig binnen de regering zelf.
De instelling van een kernenergie-raad
zal, naar de mening van deze leden aan
deze onbevredigende situatie weinig of
niets veranderen.
De vraag naar een energiebeleid zal zich
aan de Nederlandse overheid steeds meer
opdringen. Zo'n beleid zal nog ingepast
moeten worden in het tot ontwikkeling te
brengen Europese beleid.
Deze leden vroegen zich af of de Neder
landse regering al deze dringende en be
slissende vraagstukken niet te veel op hun
beloop laat.
Naar de mening van de leden zal de
overheid bij de bouw van welk reactortype
dan ook bij moeten spring. Zij betreur
den dat dit in het geval van de in het
kader van het verdrag van Euratoom met
de Verenigde Staten te betrekken reactor
onvoldoende gebeurd is.
De S.E.P. (Samenwerkende Elektrici
teitsproducenten) heeft thans haar studies
gericht op de bouw van een kernenergie
centrale van beperkt vermogen, waarbij
zal worden uitgegaan van de door de V.S.
ter beschikking te stellen kennis en waar
bij de Nederlandse industrie door recht
streekse opdrachten zoveel mogelijk zal
worden ingeschakeld. Staat het echter wel
vast, zo wordt in het voorlopig verslag
gvraagd dat de V.S. aan een dergelijk
project willen meewerken? In hoeverre is
de Nederlandse industrie in staat hier een
belangrijke taak te vervullen? Wie zal, ge
let op de monopoliepositie die de opdi'acht-
gever zal hebben, de taken over de Ne
derlandse industrie verdelen? Past een der
gelijke opzet in de plannen van Euratoom?
(Van onze correspondent)
LONDEN Sir Roy Welensky, dc eer
ste minister van de Centraal-Afrikaanse
Federatie (omvattende de beide Rhode-
siës en Nyassaland) heeft fel geprotes
teerd tegen het thans gepubliceerde rap
port van de commissie-Monckton. welke
de Britse regering adviseert inzake de
constitutionele conferentie, aan 't eind van
het jaar in Londen te houden. Hier zal
worden beslist over de toekomst van de op
te richten zelfstandige Gemenebest-staat.
Hoewel het rapport zich uitspreekt voor
handhaving van het federale karakter
daarvan, laat het onder druk van de in
heemse nationalistische beweging als vei
ligheidsklep de deur open voor het uiteen
vallen van de federatie in losse zelfstan
dige delen. Met Welensky vrezen velen,
speciaal onder de Britse Conservatieven
dat een splitsing het gevaar van een twee
de Kongo inhoudt. Tegenstanders van het
rapport zijn eveneens van mening dat de
grondgedachte van de thans als onafhanke
lijke kolonie reeds zeven jaar bestaande
federatie op losse schroeven zal komen te
staan, namelijk een werkelijk deelgenoot
schap tussen blank en zwart, het grote
ideaal van de Britse politiek in Afrika.
Dit denkbeeld is tevens een openlijke de
monstratie in het aangezicht van de Unie
van Zuid-Afrika. Vooral de nabijheid
daarvan is een oorzaak van de spannin
gen en uitbarstingen in Rhodesië en Nyas
saland, waar op een totale bevolking van
acht miljoen minder dan 300.000 blanken
wonen.
Vrijwillige handhaving van de federatie
ve 'staatsvorm, maar niet door dwang,
waartegen de commissie nadrukkelijk
waarschuwt, wordt in Londen als de laat
ste hoop beschouwd voor een werkelijk
samengaan tussen de rassen en ook als
een economische noodzakelijkheid. De
„pathologische afkeer" van het begrip fe
deratie bij de inheemsen in Noord-Rhode-
sië en Nyassaland wordt door de commis
sie-Monckton verklaard door de angstaan-
jaging en geweldpleging waaraan de ex
tremisten zich schuldig hebben gemaakt.
De vijandigheid tegenover de federale
idee is voorts steeds bevorderd door de be
kende Britse gelijkmatigheid, welke er de
oorzaak van is dat Groot-Brittannië heeft
nagelaten de inheemsen de betekenis van
deelgenootschap als realiteit bij te bren
gen. Indien het eerste experiment op dit
gebied mislukt, is er weinig kans dat er
ook elders iets terecht zal komen van de
ze inderdaad ideale democratische oplos
sing voor gemengde Afrikaanse staten.
