Hf
mm
I H
m 1
De Schaduw speelt verstoppertje
Boekenhoekje
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Verzet van artiesten tegen
televisierelayeringen
I elke woensdag
1 jongensmarkt
S
PANTALONS
terlenka 55/45
m ff
II m.75 1
k
Ver. van Televisiekijkers
wordt een stichting
7
Dikke planken
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
Danzi-bl aaskwint et met
muziek van gisteren
Geen Nederlands
Songfestival in 1961
T.v.-serie over Nazi-periode
voor Westduitse jeugd
modern
toiletpapier
Televisie in Amsterdam
bij Kunststoffencongres
Maanrobots
DINSDAG 18 OKTOBER 1960
64 „Geen cent geef ik meer uit!" riep
Palmer vastbesloten. „Stel je voor, je
denkt toch niet, dat ik mijn miljoentjes
ga opofferen aan stuiver verslindende doel
einden? Het is al erg genoeg dat ik mijn
zak met stuivers kwijt ben.„Maar
u bent toch rijk?!" antwoordde Panda ver
bijsterd. „En u zei toch dat u zoveel goeds
had kunnen doen met uw rijkdom!" „Wat
rijk, niks rijk!!" snauwde de miljonair,
de tien miljoen tegen zijn borst klemmend.
Geen stuiver heb ik meer! Al mijn wis
selgeld is op en ik kan zelfs geen tweede
hands hoed meer kopen!" Op datzelfde
ogenblik zagen zij Joris naderen, met de
resten van Palmers oude hoed. Deze was
erin geslaagd de andere hoedjagers van
zich af te schudden, maar dit had hem niet
veel nader tot de tien miljoen gebracht.
„Bedrieger!" zei hij verontwaardigd en
hij zwaaide de flarden van het hoofddek
sel onder Palmer's neus. „Er zat hele
maal geen fortuin in uw hoed! Een lege
dop was het!" Toen viel zijn oog op het
biljet in Palmer's hand. Sterker nog!"
riep hij uit. „Ge hebt dus al die tijd ge
weten, dat het geld niet in de hoed zal!
Ge hebt mij opzettelijk misleid.O, wat
is de wereld toch slecht!" „Precies!!"
grauwde Palmer en hij wees op de resten
van zijn hoed. „Ondank is 's werelds
loon! Heb ik daarvoor mijn hoed geschon
ken?! Bah, nooit geef ik meer iets weg!
Nooit!!" En na deze woorden liep hij
stampend heen
De journalisten staan wel in de belang
stelling zij het niet altijd in de gratie
bij de t.v. Maandagavond presenteerde
ook de NCRV een forum, dat met interna
tionaal journalistenforum wat weids was
betiteld. We kenden de deelnemers meren
deels van een discussiegroep, die indertijd
over Zuid-Afrika discussieerde met een
professor en een student uit deze toekom
stige republiek. Ditmaal waren generaal
De Gaulle en zijn politiek onderwerp van
gesprek. De journalisten sommigen ge
naturaliseerd, anderen werken voor Ne
derlands-buitenlandse bladen, gingen nog
al emotioneel te werk, debatteerden weinig
exact en vonden helaas geen Franse ge
sprekspartner op hun weg, wat de zaken
aanzienlijk meer reliëf zou hebben gege
ven. Ook voorzitter prof. mr. Diepenhorst
droeg weinig bij om de heren hout te laten
snijden. Het werden vooralsnog dikke
planken. Ons advies: neem een afgebakend
en concreet uitgangspunt en nodig die bui
tenlandse correspondenten uit, die direct
betrokken zijn bij het probleem, dat hun
natie raakt. Stof is er genoeg, zoals tijdens
de discussie bleek: de staatkundige ver
houdingen in Nederland bijvoorbeeld, die
tot meer regeringsloze dagen leidden dan
bij alle Franse kabinetscrisissen tezamen.
De opinie van buitenlanders daarover
raakt ons veel directer, zoals prof. Diepen
horst terecht opmerkte.
In het programma vooraf bleek prof.
Peter Sjaroff op te treden in de rubriek
„Van grote naar kleine k". Ida Wasserman
hielp hem vakkundig bij zijn voordracht
van Russische liedjes. Het was toch alles
bij elkaar nogal teleurstellend, onnozel en
wat mij in het vakjargon „kleverig" noe
men. De actualiteiten kregen in „Memo"
prettig gestalte met Van Langeraads re
portage over de opbouw van nieuwe
spoorrails in Nederland. Een filmpje over
de wintersport kwam daar dan nog als
aardigheidje bij.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.13 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de vrouw.
10.10 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45 Exodus,
hoorspel (lierh.). 12.15 Gram. 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded. 12.33 Gram. 12.43 Gram. of act. 13.00
Nieuws. 13.15 Met PIT op pad, lezing. 13.20 Lichte
muz. 13.45 Gram. 15.00 Muziek voor schoolorkest.
15.45 Pianospel voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Re-
geringsuitz.: Uitwisselingsprogramma over Thai
land, in samenwerking met Radio Nederland We
reldomroep. 18.10 Mannenkoor. 18.30 Het Spec
trum, lezing of rep. 18.45 Gram. 18.55 Een goed
woord voor een goede zaak, lezing. 19.00 Nieuws
en weerbericht. 19.10 Op de man af, praatje. 19.15
Pianowerken voor de linkerhand. 19.30 Radio
krant. 19.50 Muzikale quiz. 20.30 Klass. muz. (In
de pauze plm. 21.25 Vragen van de oekumene,
lezing, III). 22.10 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Avond
overdenking. 22.55 Boekbespr. 23.05 Platennieuws.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. en
verkeerswenken. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 9.00
Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00
Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Gevar. progr. 12.00 Licht muz. 12.30 Land- en
tuinbouwmeded. 12.33 Voor het platteland. 12.38
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Gram. 13.00 Nieuws en tentoonstellingsagen
da. 13.20 Hammondorgel en zang. 13.45 Gesproken
portret. 14.00 Gram. 15.00 Herziening van de al
gemene weduwen- en wezenwet op komst, toespr
15.10 Voor de jeugd. 17.00 Gram. 17.30 Jazzmuz.
17.50 Regeringsuitz.: Emigratiepraatje van H. A.
van Luyk. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Gram.,
event, act. 18.35 Lichte muz. 19.00 Voor de kinde
ren. 19.10 Kanttekeningen, toespraak. 19.20 Gram.
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws.
20.05 Lichte muziek. 20.35 Als het een roos mocht
zijn, hoorsp. 21.35 Muzik. lezing. 22.20 Zestig jaar
levenservaring (3), lezing. 22.30 Nieuws. 22.40
Kamermuz. 23.05 Tussen mens en nevelvlek, le
zing. 23.20 Wereldkampioenschappen dammen.
23.25 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram.
12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00
Schoolradio. 14.45 Vocaal ens., kamermuziek en
orkestconc. 16.00 Koersen. 16.06 Engelse les. 16.21
Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Pianorecital. 17.50 Boek
bespr. 18.00 Lekenmoraal en filosofie. 18.20 Voor
de soldaten. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws. 19.45 Ac-
cordeonmuz. 20.00 Rep. interland-voetbalwedstr
ZwedenBelgië (tweede helft).20.45 Akademie
des Diskofielen. 21.30 Omr.ork. 22.00 Nieuws. 22.15
Pedagogisch praatje. 22.24 Koor en symfonie-ork.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzlcht. 20.20 Film.
20.50—22.25 Speelfilm.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 17.30-
17.40 Intern, jeugdourn. 20.00 Journaal en weer-
overz.. AVRO: 20.20 Sportpanorama. 20.50 Litte
rair gesprek. 21.20 Televizier. 21.35—22.20 Muzi
kale show.
Advertentie
Alleen de CO-OP geeft u DIVIDEND 1
Maandagmiddag kon men voor de
VARA het Danzi-blaaskwintet beluisteren.
De hoedanigheden van dit ensemble, be
staande uit de heren Vester, Van Slochte-
ren, Godri, Pollard, Van Woudenberg, zijn
door successen in binnen- en buitenland
inmiddels algemeen bevestigd. Vooral de
bijzondere inspanning die zij zich voor de
muziek van eigen tijd getroosten heeft
hun naam in korte tijd tot een begrip ge
maakt. Ditmaal lieten zij zich horen in
een tweetal werken die maar in betrek
kelijke zin „hedendaags" te noemen zijn.
Allereerst een kwintet (Concerto opus 124)
van de in 1953 gestorven Belgische toon
dichter Joseph Jongen, in leven directeur
van het Conservatorium te Brussel. Zijn
schrijfwijze sluit aan bij het Franse neo-
klassicisme van de latere Ravel, van
Francaix en Ibert. De gestelde motieven
worden op een muzikanteske, alleszins
plezante wijze ontwikkeld, de klank is
voortdurend open en beminnelijk, het ge
heel is helaas iets te breedsprakig om te
blijven boeien. Jongen miste juist datgene
wat een tweede-plans meester uit Frank
rijk altijd nog wèl bezit: het vermogen
om de draagkracht van eigen inventie niet
te overschatten, om precies er uit te ha
len wat er in zit en er dan mee op te hou
den. Inmiddels was dit toch veel aardi
ger d^n het tweede werk van het pro
gramma, het Nachtegaal Kwintet uit 1949
van Daniël Ruyneman (geschreven in re
geringsopdracht).
Het interessant-maken van betrekkelijk
onbeduidende gegevens door middel van
polyritmiek en polytonaliteit behoorde
twintig, dertig jaar geleden tot de moder
ne toon; en, zoals bekend, is niets zo hin
derlijk verouderd als datgene wat gisteren
nog in de mode was. Nu heeft dit natuur
lijk niets te doen met de waarde van de
muziek zelf, want die kan goed zijn onge
acht het karakter van de gebruikte mid
delen. Maar helaasDebussy heeft
eens opgemerkt dat het soms nuttiger kan
zijn om een zonsondergang te bewonderen
dan de Pastorale van Beethoven. Mis
schien kan ook het slaan van de nachte
gaal wel eens meer met muziek van doen
hebben -dan dit Nachtegaal Kwintet. De
reden voor het epitheton heb ik trouwens
niet kunnen ontdekken, maar dat kan aan
mij liggen. Aan het Danzi-kwintet lag het
in ieder geval niet, die hebben het woord
schnabbel sinds lang uit hun dictionaire
geschrapt. Die spelen voor fluit, hobo, kla
rinet, fagot en hoorn alles wat er bestaat,
en alles wat er staat waarachtig ook nog.
Golfbreker
Advertentie
Vergelijk en u kiest de CO-OP
Ook Holland Festival gedupeerd
De besturen van de internationale fede
raties van musici, acteurs en variété-ar
tiesten hebben, zo deelt de Nederlandse
Toonkunstenaarsbond mede, besloten hun
leden op te roepen vanaf 1 januari 1961
geen medewerking te verlenen aan inter
nationale radio-uitzendingen van muziek
en of theater festivals. Door dit embargo
wordt onder andere het Holland-Festival
getroffen. De actie die vorig jaar werd
ingezet door de Internationale Federatie
van Musici wordt thans ook ondersteund
door de internationale federatie van ac
teurs en variété-artiesten.
Nadrukkelijk worden alle musici, ac
teurs, variété-artiesten en de vertegen
woordigende organisaties uitgenodigd op
nationale schaal geen onderhandelingen te
voeren over de betaling van de relayering
van de uitzendingen van de festivals naar
het buitenland zolang er geen regeling tot
stand is gekomen tussen de Europese Ra
dio Unie en de drie genoemde federaties,
aldus het communiqué.
Advertentie
Vergelijk.en u kiest de CO-OP
Advertentie
L f
in de gegarandeerde
P&C afwerking
smal model zonder omslag,
met stofceintuur,
sportieve multi-colours
Speciaal verlaagde J.M. prijs
6 jaar
§PP kleine stijging per maat)
Er zal het komend voorjaar geen Neder
lands songfestival worden gehouden. Bij
de voorbereidingen van het songfestival
te Cannes is de N.T.S. gebleken dat er
onder ae Nederlandse vocalisten bijzonder
weinig animo bestaat om zich te wagen
aan deelneming. Zij vrezen voor hun re
putatie, wanneer zij zich tot tweemaal toe
moeten onderwerpen aan een beoordeling,
die tenslotte resulteert in een weinig eer
volle plaats op de eindranglijst, gelijk dat
dit jaar met Rudy Carrell het geval was.
Daarom heeft de N.T.S. aan Greetje Kauf-
feld verzocht Nederland in Cannes te ver
tegenwoordigen, waarin zij heeft toege
stemd. Over tekst en muziek voor het
liedje, waarmee zij optreedt, zal nog na
der worden beslist. Het gevolg van deze
ontwikkeling is dus, dat aan het festival
te Cannes geen Nederlandse wedstrijd
vooraf zal gaan.
17:9ISO. De ene jongen ging plat op z'n buik liggen en reikte naar het vlotje; hij
kon er net bij en pakte het uit het water.
Nu stond hij ermee in z'n handen en samen keken ze er nieuwsgierig naar.
Wat leuk! zei de andere jongen. Kijk 'es, er staan speelgoedmeubeltjes in, zie
je dat?
Ja, zei z'n vriendje. Hoe zou dat ding hier komen? 't Lijkt wel, of het hier naartoe
gedreven ismaar waar zou het vandaan komen?
Terwijl die twee daar met het vlotje in hun handen stonden keken Koen, Pobbel en
Linnie elkaar bedremmeld aan
BONN (UPI) De verschrikkelijke ge
schiedenis van het Hitlertijdperk zal ge
durende de komende zeven maanden aan
miljoenen Westduitse televisiekijkers ont
vouwd worden in de vorm van een uit
veertien episoden bestaand documentair
programma. Op 21 oktober zal het eerste
deelw orden uitgezonden en men verwacht
dat acht a negen miljoen Westduitsers het
programma zullen zien. Het is getiteld
„Het Derde Rijk" De serie is vervaar
digd door Hans Hartmann en Hans Bausch
en men heeft aangekondigd, dat zij be
stemd is voor de „jonge generatie". In
een toelichting op het programma wordt
gezegd, dat het de jeugd „zal helpen be
grijpen wat het vaderland naar de cata
strofe heeft gevoerd."
Men heeft er reeds dikwijls over ge
klaagd, dat de Westduitse scholen nauwe
lijks aandacht besteden aan de Duitse ge
schiedenis na 1933, het jaar dat Hitier aan
de macht kwam. Deze televisiedocumen
taire zal er toe bijdragen, zo hoopt men,
om dat hiaat aan te vullen. Bovendien
zal een brochure, waarin het programma
is samengevat, naar alle scholen worden
gezonden.
Succes
Het zal dit jaar de tweede maal zijn,
dat de Westduitsers gelegenheid hebben
de ware geschiedenis van het nationaal-
socialisme in beeld te zien. Aan het begin
van dit jaar werd de Zweedse film „Mein
Kampf" voor het eerst in de Westduitse
theaters vertoond en de film bleek zulk
een succes, dat zij thans nog wordt ge
draaid.
De televisieserie is samengesteld uit
meer dan drieduizend meter film en'twee
duizend foto's. Elk deel zal vijftig minu
ten duren
Advertentie
ROMAN VAN ALAIN PAGE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
28)
„Ik geef me over!" riep hij.
Tombs kon inmiddels geen uitdrukking meer aan zijn
voornemens geven, welke dié ook geweest mochten zijn:
Drayton had hem bewusteloos geslagen. De inspecteur
ging op zijn knieën naast Lane liggen en maakte de tou
wen los.
Terence stond op. Hij streek zijn pak glad en daarna
kreeg hij een onbedaarlijke lachbui. Drayton stond hem
aan te kijken, hij ergerde zich, want hij begreep niets
van deze onverwachte vrolijkheid.
„Vond u het allemaal zo grappig?" zei hij.
„Ik besterf het", zei Lane moeilijk. „Ik vond U precies
een edele ridder, die slechts de ingeving van zijn moe
dig hart volgt om de arme verdrukten te hulp te komen".
„Ik ben een kwartier te vroeg gekomen", snauwde de
inspecteur. „Straks zou u beslist niet meer zo spraak
zaam zijn geweest."
„Best mogelijk", zei Lane. „Deze beminnelijke heren
hadden het over niets minder dan het roosteren van
mijn voetzolen."
„Net wat ik zei", zuchtte Drayton, „ik ben te vroeg
gekomen."
Lane trok de knoop van zijn das goed en keek Dray
ton nieuwsgierig aan.
„Zeg eens, mijn waarde, ik ben van uw bekwaamheden
overtuigd, maar wie heeft u dit adres verschaft?"
Het gezicht van de inspecteur betrok.
„DeSchaduw", zei hij nonchalant.
En toen hij Lane aankeek kreeg hij de ontstellende ge
waarwording, dat die zijn bekwaamheden nu juist niet
erg hoog aansloeg.
HOOFDSTUK XII
Met stramme rug en vaste hand bracht Alexis zeer
correct twee whisky's binnen.
Lane nam een glas van het blad en gaf het Drayton
aan, die in een gemakkelijke stoel tegenover hem zat.
„Nu weten u en ik vrijwel evenveel van de gang
van zaken af", zei Lane.
„Ongevéér, ja."
„Hoe bedoelt u dat?", vroeg Lane.
„Waar zijn", aldus de inspecteur „volgens u de stuk
ken gebleven, die niemand blijkbaar meer heeft kun
nen vinden? Gladstone moet ze toch ergens opgeborgen
hebben."
„Waarschijnlijk zijn ze vernietigd", zei Lane achte
loos.
„DeSchaduw heeft mij verzekerd, dat hij ze
niet in zijn bezit had."
„Als die ze niet gevonden heeft neem ik aan, dat
ze niet meer te vinden zijn."
„Toch blijft het vreemd", zei Drayton. „Waarom zou
Gladstone die dingen hebben vernietigd?"
Lane maakte een vaag gebaar en dronk zijn glas tot
op de helft leeg. Hij stak een sigaret op.
„En Walter Martin?"
„Dat is een kwestie van uren, die man wordt zeker
gevonden. Hij was toch degene die dit alles oorspron
kelijk op touw heeft gezet, met inbegrip van uw eigen
ontvoering?"
„Zeker," zei Lane. „Toen ik hem in het huis van
Gladstone te Attow aantrof, heb ik erg slim willen zijn.
Ik heb een rol gespeeld om achter de waarheid te
komen. Die sukkel heeft mij voor de Schaduw aange
zien en heeft me laten ontvoeren, om te voorkomen
dat ik me verder nog met zijn zaakjes zou bemoeien".
„U had een lelijke pijp kunnen roken, daar op dat
pleintje."
„Ach, het was wel boeiend," zei Lane glimlachend,
„sterke emoties zijn het zout van het bestaan."
Drayton zette het lege glas neer. Hij schudde het
hoofd. Lane keek hem met een spottende lach aan.
„Zeg eens, verdenkt u mij nog steeds?"
„Waarom zou ik?" zei de inspecteur traag. „Alles
ontlast u immers op het ogenblik? Ik weet zeker, dat
u het niet was, die ik op mijn kamer aantrof. En u
kunt evenmin de man zijn geweest, die mij vanmorgen
belde. Ik heb dus werkelijk geen enkele reden meer
om u te verdenken."
Hij keek Lane recht in het gezicht.
„Maar die avonturier krijg ik toch wel in handen.
Hij moet nu niet denken dat hij van mij geen last
meer krijgt, omdat hij mij een paar aanwijzingen heeft
gegeven waar ik op den duur zelf ook wel achter geko
men was."
„Weinig sportief standpunt, Drayton."
De inspecteur stond op en greep zijn hoed.
„Best mogelijk, maar de dag kon wel eens niet ver
meer zijn waarop ik deze man arresteer."
Lane liet zijn bezoeker uit. Hij sloot de deur achter
de inspecteur en toen hij zijn zitkamer weer binnen
kwam, kreeg hij opnieuw een aanval van vrolijkheid.
Alexis sloeg hem glimlachend gade.
„Ik begreep al niet waar u zo gauw gebleven was,
nadat u de wagen was gaan halen, meneer
Lane greep naar zijn sigaretten. Hij blies de lucifer
uit en keek zijn huisknecht listig aan.
„Hoe nauw neem jij het met de waarheid, Alexis?"
zei hij.
Jane Gladstone zat op haar kamer achter een bureau
bx-ieven uit te zoeken. Onverwacht rilde zij in haar
dunne négligé. Zij verstarde. Zij voelde dat er iemand
achter haar stond. Juist toen zij wilde opstaan ging het
licht uit.
Ze sprong overeind, gooide haar stoel om en keek
achter zich. Tegen het raam tekende zich een rijzige
gedaante af, die zich niet bewoog.
„Goedenavond, juffrouw Gladstone", zei een lage
zachte stem.
„Bent u daar!" riep ze.
De Schaduw kwam een stap naar voren en wel zo
geluidloos, dat Jane zich afvroeg of hij zich eigenlijk
wel had bewogen.
„Wat wilt u?"
„Niets, althans weinig. Ik kwam langs uw huis en
het leek me prettig u nog eens te bezoeken."
Die spottende lage stem, dat was de stem die zij
zich van de eerste overrompeling herinnerde. Een heel
andere stem dan die van haar tweede nachtelijke bezoe
ker. Maar wie was de andere dan geweest? Wie had
zo volledig op de hoogte kunnen zijn van
„Terence, jij bent het immers?"
„Waarom zou ik Terence zijn, juffrouw Gladstone?"
„Noem me toch niet telkens juffrouw Gladstone?" zei
ze geërgerd.
„Uitstekend, Jane", zei de Schaduw.
„Waarom speel je verstoppertje?" vroeg ze zenuw
achtig.
„Laten we zeggen dat ik mijn identiteit geheim houd
omdat dat noodzakelijk is. In verband met het hanteren
van bepaalde lieden, die bijzonder moeilijk tot rede te
brengen zijn."
„Belachelijk! Je weet heel goed, dat ik je niet zal
verraden."
„Helaas, Jane, is er iets waarvan men in deze wereld
zeker kan zijn?
Alle filosofen zijn het over de onbetrouwbaarheid van
de vrouw wel eens."
Jane deed een stap in de richting van de Schaduw, hij
reageerde er niet op. Ze kwam nog dichterbij en toen
zij hem bereikt had zei ze:
„Sla je armen om me heen"
„Met genoegen", zei de Schaduw hoffelijk.
Hij boog zich over haar heen, maar greep tegelijk met
een snel gebaar haar pols.
„Doen we niet meisje. We laten die schakelaar met
rust, wij voelen ons prettiger in het donker".
Hij sloeg zijn armen om haar heen en trok haar dicht
tegen zich aan. Een ogenblik later liet hij haar los en
wandelde naar het bureau.
„Was je bezig te schrijven, Jane?"
Zij liep hem haastig na en legde haar hand op de pa
pieren. Zij hoorde een lantaren aanknippen en even later
werden de brieven door een felle lichtbundel onthuld.
De bezoeker kwam nog dichterbij en boog zich over
het bureau.
„Juist wat ik dacht. Jij had ze dus. Mijn compliment,
Jane, je bent me te slim af geweest."
Hij liet het licht op Jane vallen en zij keek hem aan
uit een doodsbleek gezicht met strakke trekken.
„De enige plek waar ik niet heb gezocht", spotte hij:
„jouw kamer".
Hij tilde haar kin op en vervolgde:
„Waarom zou ik dergelijke ogen ook niet hebben ver
trouwd? Een mond die zo mooi is kan immers niet lie
gen?"
„Laat me los", ze Jane. Zij had tranen in de ogen.
Maar Jane trok haar gezicht buiten het bereik van
zijn door een handschoen omsloten hand.
(Wordt vervolgd)
DE TIJGER VAN MONTMARTRE Het
leven van Georges Clemenceau, door mr.
dr. ir. M. van Praag, verschenen bij
J. M. Meulenhoff te Amsterdam, is een
onderhoudende biografie van een Frans
man wiens carrière generlei dramatise
ring behoeft. Zijn leven is een voortduren
de worsteling geweest om de leiding in
Frankrijk te veroveren, waarbij dan als
anti-climax nog komt dat de redder van
Frankrijk het hoogste ambt, het president
schap, wordt ontzegd. Clemenceau is de
vader des vaderlands, die pas tegen het
einde van 1917 als premier de kans kreeg
de geest van verraad, defaitisme en de
moralisatie te keren en het Franse volk
te mobiliseren achter een regering die
vastbesloten was de Duitsers te weer
staan.
Behalve biografie is dit boek onvermij
delijk ook politieke geschiedenis van
Frankrijk, die Clemenceau niet alleen
heeft beleefd, maar ook voor een belang
rijk deel heeft gemaakt. De Commune van
Parijs, toen Clemenceau burgemeester
van Montmartre was, het Boulangisme,
het Panamaschandaal, de Dreyfus-affaire,
de eerste wereldoorlog, waarin de execu
tie van Mata Hari viel, en de vredescon
ferentie van Versailles, zijn gebeurtenis-
stn uit zijn levensperiode waarin hij een
actief aandeel heeft gehad.
Dr. Van Praag is een betrouwbare gids,
die de geschiedenis op boeiende wijze
voor zichzelf laat spreken en daarbij
nauwgezet wetenschappelijk-objectief te
werk gaat, binnen de perken van een na
tionalistische geschiedbeschouwing, waar
over wij met hem van mening verschil
len. De schrijver is een vurig bewonde
raar van de Franse „Grandeur" en hij
geeft Père Victoire een plaats onder hen
die hij als Frankrijks grote vijf be
schouwt: Jeanne d'Arc, Thiers, Gambet-
ta, Clemenceau en De Gaulle, die hij naar
voren ziet komen uit het korps van pa
triotten wie de Grandeur van hun vader
land in het bloed was gevaren en die be
reid waren daarvoor in het krijt te tre
den. Dat is een positiebepaling op een na
tionalistisch standpunt, waarvan wij ho
pen dat hen spoedig tot het verleden zal
behoren. Dan zullen er plaatsen openval
len in deze grote vijf, want de Tijger van
Montmartre was beslist geen grote Euro
peaan en De Gaulle moet dat nog bewij
zen. Clemenceau lapte de gehele gedach
te aan een internationale rechtsorganisa
tie, die belichaamd was in de Volken
bond, aan zijn laars en De Gaulle komt
met zijn uitlatingen over de UNO gevaar
lijk dicht in hetzelfde straatje. Een cri-
tische houding, vooral op dit punt, heb
ben wij in dit boek gemist, maar wij ge
loven niet dat dr. Van Praag dit als een
gemis zal voelen.
Advertentie
Alleen de CO-OP geeft u DIVIDEND
De in 1958 opgerichte Algemene Neder
landse Vereniging van Televisiekijkers is
het niet bijzonder voor de wind gegaan. Zo
bleef ondermeer de toename van het leden
aantal onder de verwachtingen. Voorts
besloot het bestuur onlangs het maandblad
„Wij Televisiekijkers" op te heffen en te
doen opnemen in het nieuwe weekblad
Televizier, dat dezelfde doeleinden na
streeft als de A.N.T.V.
Het bestuur zal zaterdagmiddag 29 okto
ber in de te Utrecht te houden algemene
ledenvergadering voorstellen de vereniging
om te zetten in een stichting. Mén meent
namelijk dat thans geen behoefte meer
bestaat aan een kijkersvereniging met con
tribuerende leden. Gezien het feit dat vol
gens het bestuur de afgelopen jaren dui
delijk het belang gebleken is van een on
afhankelijke kijkersorganisatie, meent men
dat transformatie van de huidige vereni-
gings-structuur in die van een stichting in
de gegeven omstandigheden de meest prak
tische oplossing is.
Het bestaan van televisie is een uitkomst
geweest voor de organisatoren van het
Internationaal Congres 1960 voor de Ver
werkingstechnologie van Kunststoffen, dat
maandagochtend in het Koninklijk Insti
tuut voor de Tropen te Amsterdam begon
nen is. In de laatste week waren name
lijk nog zoveel aanmeldingen voor dit
congres binnengekomen, dat de organisa
tie in ruimtenood kwam voor de sectie
vergaderingen. Een oplossing werd ge
vonden dank zij de televisie. In de zalen
waar de drie secties bijeen komen zijn
televisiecamera's opgesteld, die in woord
en beeld de inleidingen en de discussies
volgen. In bijzalen kunnen de congressis
ten, die geen plaatsje meer in de sectie
vergadering kunnen veroveren, de bespre
kingen toch volgen. Het congres, dat ge
houden wordt onder auspiciën van de
bond voor materialenkennis het Konink
lijk Instituut van Ingenieurs en de Ko
ninklijke Nederlandse Chemische Vereni
ging, zal drie dagen duren.
De Russische geleerde Martinov heeft
maandag voor radio-Moskou verklaard,
dat robots het voornaamste werk zullen
kunnen doen indien er op de maan een
permanent observatorium zou worden in
gericht.
Martinov verklaarde dat sterrenkundigen
van de maan af de bewegingen van de wol
ken over de aarde zouden kunnen gade
slaan, hetgeen nauwkeurige weersvoor
spellingen mogelijk zou maken. Het werk
van een sterrenkundige op de maan zou
echter in hoofdzaak bestaan it het inspec
teren van robots, die zijn werk volledig
zouden kunnen verrichten. „De moderne
wetenschap is in staat dergelijke robots te
vervaardigen", aldus Martinov. De sterren
kundige zou slechts de robots moeten her
stellen, indien er mankementen optreden
Verder zou hij hun werk moeten contro
leren en werkprogramma's moeten opstel
len en laten uitvoeren. De robots zouden
waarnemingen van de planeten, de zon, de
individuele sterren en gehele gebieden van
het uitspansel kunnen verrichten. Martinov
besloot met te zeggen dat de ontwikkelin
gen in de radio-elektronica de hoop wetti
gen, dat de robot-sterx-enkundige in staat zal
zijn foto's en het resultaat van zijn waax--
nemingen naar de aarde te zenden.
