Moeder
PANDA EN DE MEESTER-VODDENRAPER
Rivaliteit tussen hoofdstad en
Haarlem over Sinterklaas
Zei nïef door!
Vierde televisiedebat Nixon-
Kennedy eindigde onbeslist
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
^Hoe is het ontstaan
Extra-NTS-uitzendingen
De radio geeft zondag
De radio geeft maandag
T elevisie programma
tbabydermk'™,?,;
Cultureel Contact in
Huize Randenbroek
AMSTERDAMS ALLERLEI
Spiegel der kunsten
Verschillen over buitenlands beleid toegespitst
Kleurentelevisie
ONS VERVOLGVERHAAL DOOR
RUTH ASPINALL
Tegen de IJ-tunnel
Dit woord: BESTEK
ZATERDAG 22 OKTOBER 1960
3. „Hier is de deugniet, die aan het touw
trok, om u te dienen!" zei de lakei en
hij toonde Panda, aan het gezelschap.
„Neemaar, zo'n kleine straatvlerk!" riep
een dame, zich de slagroom uit de ogen
wissend. „Hoe durf je ons tuinfeestje in
de war te sturen! Mijn mooie Parijse ja
pon is helemaal bedorven.„Ik deed
het per ongeluk!" stotterde Panda. „Ik
wilde a-alleen iemand helpen.„Uitvluch
ten!" gromde een heer. „Draai er niet om
heen, ventje, dat hou je tegen de politie
toch niet vol!" „Ja, ja! Haal de politie!"
riepen 'nu de anderen, „die zal hem wel
afleren om dergelijke kwalijke grapjes te
verzinnen." „Ho! Ho! Die prachtmop heeft
hij niet verzonnen, maar ik!" schalde
opeens een stem en daar verscheen de
grijsaard boven de heg. Hij keek tevreden
naar het bemorste gezelschap en vroeg
olijk: „Was-ie goed of niet?!"
De Nederlandse Televisie Stichting zal
hedenmiddag van 15.15 tot 16.00 uur een
extra-uitzending wijden aan het bezoek
van koning Boudewijn en dona Fabiola aan
Antwerpen. Hedenavond is er van 22.45
tot 24 uur een extra-uitzending van de
Grand Gala du Disque in het Concertge
bouw in Amsterdam, tijdens welke de Edi-
sons worden uitgereikt.
HILVERSUM I. 402 m. 8.00 NCRV. 8.30 IKOR.
9.30 KRO. 17.00 Convent van Kerken.
18.30 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
NCRV: 8.00 Nieuws en weeroverz. 8.15 Orgel
spel. IKOR: 8.30 Goede morgen. 9.00 Herv. kerk
dienst. KRO: 9.30 Nieuws. 9.45 Gram. 9.55 Inleid.
Hoogmis. 10.00 Hoogmis. 11.30 Gram. 11.45 Viool
en piano 12.15 Letterkundige persoonlijkheden
die ik heb gekend, lezing. 12.25 Gram. 12.35 Lichte
muz. 13.00 Nieuws. 13.05 Mensen zonder achter
land, lezing. 13.10 De Wadders, hoorspel. 13.30
Strijkork. 13.50 Litteraire kron. 14.00 Voor de
jeugd. 14.30 Gram. 15.05 Dankwoord op wereld
missiedag. 15.15 Gram. 15.30 Kamerork. 16.00 Sport.
16.30 Bidstonde op wereldmissiedag. Convent van
Kerken: 17.00 Geref. kerkdienst. 18.15 Jeugd
spreekt met, lezing. NCRV: 18.30 Dubbelkwartet
en orgel. 19.00 Nieuws uit de kerken. 19.05 Sa
menzang. 19.30 Weg en werk der kerkhervormers:
Melanchton, Luther's vriend en medewerker, le
zing. 19.45 Nieuws. 20.00 Cabaret. 20.30 Act. 20.35
Prcmenade-ork. en sol. 21.20 Gram. 21.30 Eigen
haard is moord waard, hoorspel. 22.10 Gram. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondgebed. 22.55
Lichet muziek. 23.30 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 8.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.30 IKOR. 11.45 VPRO. 12.00 AVRO. 17.00
VPRO. 17.30 VARA. 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws. 8.18 Gevarieerd progr. 9.45
Geestelijk leven, toespr. VPRO: 10.00 Voor de
jeugd. IKOR: 10.30 Evangelische kerkdienst. 11.30
Vragenbeantw. AVRO: 12.00 Lichte muziek. 12.30
Sportspiegel. 12.35 Orgel en pianomuziek. 13.00
Nieuws. 13.07 De toestand in de wereld, lezing.
13.17 Meded. of gram. 13.25 Yvonne.14.00 Boek
bespr. 14.20 Gram. 15.30 Toneelbeschouwing. 15.50
Vraaggesprek met Z.K.H. Prins Bernhard. 15.55
Lichte muz. 16.30 Sportrevue. VPRO: 17.00 Prot.
kerkdienst. VARA: 17.30 Voor de jeugd. 17.50
Nieuws, sportuitsl. en sportjournaal. 18.30 Lichte
muz. 18.55 Journalistenforum. 19.30 Cabaretprogr.
AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte muz. 20.35 De
Prediker en zijn prooi, hoorsp. 21.15 Gevar. muz.
22.00 Gram. 22.30 Nieuws en meded. 22.45 Journ.
23.00 Lichte muz. 23.15 Sportuitsl. 23.20 New York
calling. 23.25 Nieuwe Franse gram. 23.55—24.00
Nieuws.
BLOEMENDAAL. 245 m.
9.30 ds. G. van Wilgenburg van Huizen. 11.00
ds. G. Toornvliet van Bloemendaal (uitz. van de
dienst voor belangstellenden op 16 okt. om 19.30
uur). 14.45 Kinderdienst. 15.30 ds. P. J. O. de
Bruvne van Zaandam.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.15 Amus.orkest. (Om 12.30 Weer-
ber.). 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de soldaten 14.00
Opera- en belcantoconcert. 15.30 Sportrep. 17.00
Sport en nieuws. 17.05 Gram. 17.45 Spoi'tuitslagen.
18.00 Muziekfestival te Aldeburgh: Kamermuziek.
18.30 Godsd. halfuur. 19.00 Nieuws. 19.30 Gram.
20.00 Operettemuz. 21.00 Gevar. muz. 22.00 Nieuws.
22.15 Lichte muz. 22.45 Gram. 23.00 Nieuws. 23.05
Gram. 23.30—24.00 Negro-spirituals.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 - 24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.13 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.10
Gram. 10.15 Theol. etherleergang. 11.00 Viool en
piano. 11.25 Gram. 11.35 Steravondwedstr. 12.10
Gram. 12.25 Voor boer en tuinder, praatje. 12.30
Land en tuinbouwmeded. 12.33 Carillonbespeling.
12.5 Staatsiebezoek van het Thailandse Konings
paar. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz. 13.45 Gram.
14.05 Schoolradio: 14.35 Gevar. progr. 15.25 Gram.
16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Volkszang. 17.00
Voor de kleuters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30 Gram.
voor de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Regerings-
uitz.: Economische groei van Suriname, door drs.
A. Jonkers. 18.00 Orgelspel. 18.30 Gram. 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 Op de man af, praatje.
19.15 Gram. 19.25 De gouden toeter, toespr. 19.30
Radiokrant 19.50 Gram. 20.00 Exodus, hoorspel.
21.30 Gram. 21.40 Staatsiebezoek van het Thai
landse Koningspaar. 22.00 Volk en Staat: Parlem.
comm. 22.15 Kamerork. en soliste. 22.30 Nieuws_.
22.40 Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.05
Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.1 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Voor de oudere luiste
raars. 9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.40 Mor
genwijding. 10.00 Gram. 10.20 Staatsiebezoek van
Z.M. Koning Bhumibol en Konigin Sarikit van
Thailand. 10.50 Gram. 11.00 Filharm.ork. en solist.
11.45 Voordr. 12.00 Orgel en piano. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Voor ons platteland, praatje.
12.43 Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Metropole-ork. 13.55 Beursber. 14.00
Liederen. 14.30 Gram. 14.50 Voordr. 15.05 Gram.
16.25 Gram. 17.00 Voor de padvinders. 17.15 Gram.
17.40 Staatsiebezoek van Z.M. Koning Bhumibol
en Koningin Sarikit van Thailand. 17.50 Militair
comm. 18.00 Nieuws. 18.15 Pol. lezing. 18.25 Lichte
muz. 18.50 Openbaar kunstbezit, lezing. 19.00 Gi
taarspel. 19.30 Muz. lezing. 19.45 Voor de jeugd.
20.00 Nieuws. 20.05 Volksliederen. 20.30 Progr.
t.g.v. de Dag der Verenigde Naties. 21.25 Wat ons
bezig houdt, gedachtenwisseling. 21.55 Wat ons
bezig houdt (II), gedachtenwisseling tussen jon
geren. 22.30 Nieuws, beursber. van New York en
meded. 22.45 Journ. 23.00 Gram. 23.45 Gram. 23.55
—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Voor de landb.
12.42 Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15
Operamuz. 14.00 Schoolradio. 15.45 Kamermuziek.
16.00 Koersen. 16.06 Voor de zieken. 17.00 Nieuws.
17.10 Gram. 17.45 Franse les. 18.00 Protest, uitz.
18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkroniek. 19.00
Nieuws. 19.40 Jazzmuz. 20.00 Kamerork. en sol.
(In de pauze: 20.45—21.00: Kunstkaleidoscoop).
21.30 Amus.ork. 22.00 Nieuws. 22.15 Pianorecital.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR ZATERDAG
NTS: Eurovisie: 16.00—17.00 Rep. tafeltennis-
wedstr. Engeland-USSR. KRO: 17.00 Voor de
kinderen. NTS: 20.00 Journ. en weeroverz.. KRO
20.20 Act. rubriek. 21.00 Amus.progr. 22.00 Hitch-
cockfilm. 22.45 Grand gala du disque.
VOOR ZONDAG
RKKG18.30 Plechtige avondmis. AVRO: 20.00
Filmrep. 20.15 De zeven werken. 20.30 Spelshow.
21.45 Documentaire. NTS: 22.00—22.30 Sportact.
VOOR MAANDAG
NTS: 10.25—plm. 11.15 Aankomst van de Ko
ning en Koningin van Thailand. 20.00 Journaal en
weeroverzicht. VARA: 20.20 Actueel progr. 20.30
Filmvenster. 20.55 Film. 21.20 Docum. Daarna:
NTS: Extra-journ. i.v.m. het bezoek van de Ko
ning en Koningin van Thailand. 22.2023.10 Euro
visie: Galaconcert t.g.v. de Dag der Ver. Naties.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Advertentie
Het nieuwste, het modernste,
het meest veelzijdige I
en actuele... 1
mèt overzicht tftfË
RADIO en TV... I "gl
Advertentie
Voor heffer®
Baby-huidje
Het eeuwenoude huis „Randenbroek" in
Amersfoort is gisteren geopend als cen
trum van de Vereniging Nederlands Cultu
reel Contact door de staatssecretaris van
Onderwijs. Kunsten en Wetenschappen, mr.
Y. Schol ten.
„Randenbroek", dat al in de veertiende
eeuw bestond, is in zijn tegenwoordige
vorm gebouwd door de zeventiende eeuwse
bouwmeester Jacob van Campen, die er
ook een tijd gewoond heeft. Joost van den
Vondel heeft er gelogeerd.
Nederlands Cultureel Contact en het
Nationaal Overleg voor Gewestelijke Cul
tuur, die allebei in „Randenbroek" hun
secretariaat gevestigd hebben, hebben nu
een stijlvolle, rustige gelegenheid voor het
beraad en het werk ten behoeve van de
volksontwikkeling in Nederland. Meer dan
honderd instellingen op cultureel gebied
hebben in deze twee organisaties hun
plaats voor gemeenschappelijk overleg.
De staatssecretaris onderstreepte de grote
waarde die de overheid hecht aan het par
ticuliere initiatief van de honderden in
stellingen op cultureel gebied.
Na het weekoverzicht van de NTS be
gon de VARA met het „Achter het nieuws"
waarin onder andere de grote tactische
B.B.-oefening aandacht kreeg en een B.B.-
autoriteit de kans waarnam om zijn be
gaafdheid in het afrollen van onverstaan
baar lange zinnen te demonstreren. De
kwestie der politiesalarissen kreeg bijzon
der instructieve aandacht in een helder
interview. In de pas bekroonde Spiegel der
Kunsten waren de camera's minder op
dreef in de expositie „5000 jaar oude kunst
uit Egypte" dan de commentator. Maar
in „Drie op één perron" maakten die
zelfde camera's een statisch praatje tot
een levendig gebeuren. De dichters Den
Brabander, Van Hattum en Hoornik spra
ken over hun voor de oorlog onder die
titel verschenen bundel. Zij stonden daar
bij op een perron van het C.S. in Amster
dam en dat gaf het geheel een los karak
ter: „trains thas pass in the night". Heel
goed waren de bijbelillustraties van Mart
Kempers omlijst met orgelmuziek en tekst
lezing. Piccolo en Tuba waren de instru
menten die thans aan de beurt waren in
de behandeling van het symfonie-or-
kerst. Het optreden van Gilbert Bécaud
werd een voorbeeld van gewiekst camera
werk. Wel hing de microfoon verkeerd.
De Vlaamse tegenspeelster van Bécaud
slaagde er in de liedjes sfeerrijk te in
troduceren. Tot slot konden de paarden
sportliefhebbers genieten van een Eurovi
sieuitzending van het Internationaal
springconcours in Brussel.
Beeldschermer
Advertentie
Een opkomende pijn, gevatte kou of
griep zet niet door bij tijdig gebruik
van de veelzijdig samengestelde
Sanapirin (Mijnhardt) Koker 90 en 60 ct
(Van onze correspondent)
NEW YORK. Het vierde, en waarschijn
lijk laatste, televisiedebat tussen de presi
dentskandidaten Kennedy en Nixon is ge
ëindigd in een gelijk spel. Ook van het
tweede debat kon men dat zeggen, terwijl
het eerste in het voordeel van Kennedy,
uitgevallen is en het derde in het voordeel
van Nixon. Aan het eind van deze unieke
competitie staan beide kandidaten dus
nog steeds gelijk. Opzienbarende verande
ringen in hun positie leverde het vierde
debat niet op.
Nadat de huidige regering de uitvoer
naar Cuba sterk had beknot, heeft Kenne
dy te kennen gegeven nog verder te willen
gaan en de Cubaanse ballingen in Amerika
tegen Castro te willen steunen. In feite
zou dit neerkomen op interventie.
Nixon viel zijn tegenstander hierover
aan. Hij noemde dit een uiterst onverstan
dige politiek, die in Zuid-Amerika onpo
pulair zou zijn en die de Sovjet-Unie aan
leiding zou kunnen geven eveneens te in
terveniëren. Kennedy negeerde deze te
rechtwijzing, doch Nixon scoorde hierbij
niettemin een punt.
Het slot van het debat was eveneens
enigszins in het voordeel van Nixon, daar
hij wist te eindigen in een ietwat verhe
ven peroratie, die op een bepaalde laag
van de bevolking wel indruk kan maken.
Hij beweerde daarin: "„Het getij" van de.
geschiedenis is aan onze kant, omdat wij
aan de juiste kant staan".
Tegenover Nixons winstpunten kan men
echter evenveel geslaagde opmerkingen
van Kennedy stellen. Kennedy hield vol
dat de Sovjet-Unie het 't verst gebracht
heeft met de ruimtevaart.
Nixon betwistte dit, docht Kennedy wees
erop dat Nixon dit zelf heeft toegegeven
in zijn vermaard geworden debat met
Kroesjtsjev, waarin de Republikeinse vice-
president gezegd had: „De Sovjet-Unie
mag 't verst zijn met de ruimtevaart, maar
de Verenigde Staten zijn het verst met
kleurentelevisie".
Opnieuw vormden verder de nationalis-
tisch-Chinese kusteilandjes Quemoy en
Matsoe een belangrijk punt in het debat.
Kennedy tartte Nixon te ontkennen, dat
de Republikeinse regering diverse missies
naar Tsjang Kai Tsjek gezonden heeft om
ontruiming van deze eilanden te bepleiten.
Nixon ging hier niet op in.
Kennedy verklaarde, dat Afrika, het nu
opkomende werelddeel, in de eerste plaats
technische hulp nodig heeft, maar van de
technische bijstand, die de Verenigde Sta
ten het vorig jaar aan de wereld hebben
gegeven, is nog geen vijf percent naar
Afrika gegaan, aldus Kennedy.
Kennedy meent voorts dat de nieuwe
Amerikaanse president nog een laatste po
ging moet doen om te komen tot een ak
koord over het staken van de kernproe
ven. Nixon zei dat de nieuwe president
middelen moet zoeken om een eind te ma
ken aan de vertragingstactiek van de Rus-
Van onze Amsterdamse redacteur
De Haarlemmers schijnen iets tegen de
Amsterdammers te hebben. Dat die grief
al oud is blijkt al uit de „Gijsbreght van
Aemstel", maar kortelings is dat weer
eens gebleken uit de grieven die in Haar
lem leven tegen de Amsterdamse plannen
voor havenuitbreiding. En nu is daar plot
seling bijgekomen dat Haarlem een Sin
terklaas-intocht organiseert drie dagen
vóór deze goede bisschop zijn traditionele
intocht in Amsterdam houdt die zoals
ieder kind in onze hoofdstad leert zijn
rechtstreekse komst uit Madrid betekent.
Een van Sint's kwartiermakers in de
hoofdstad zei ons hierover: „Het is ons
inderdaad gebleken dat in de periferie van
Amsterdam een zekere Sinterklaas als be
schermheilige van de middenstand fun
geert. Het spreekt vanzelf dat wij slechts
erkennen zijne hoogwaardige excellentie
mgr. Sint Nicolaas, de bisschop van My-
ra die op 19 november in Nederland arri
veert en naar aloud gebruik voet aan wal
zet in de goede stad Amsterdam, zijn
bloedeigen Amsterdam, welks allereerste
kerk hem, de heilige der zeevarenden, was
toegewijd".
Om deze traditie in stand te houden
brengen zelfs alle Amsterdamse winkeliers
een groot offer. Die zaterdagmiddag 19
november zal het namelijk leeg zijn in de
warenhuizen en winkels van de binnenstad
omdat vaders en moeders de cadeautjes
niet zullen kopen in gezelschap van hun
kinderen, met wie zij op die dag het mira
kel van de intocht gaan bewonderen.
Uit het feit dat die Amsterdamse Sint
Nicolaas zich niet laat dwingen door groot-
geworden kinderen al zijn deze dan ook
sen op de conferentie te Genève over het
stopzetten van de kernproeven.
Beiden zijn het erover eens, dat er geen
topconferentie met de Russen moet wor
den gehouden, als er geen kans is op over
eenstemming over de kwestie-Berlijn, de
ontwapening, de kernproeven en het pro
bleem van het toezicht op de ruimte.
Het is interessant dergelijke debatten bij
te wonen temidden van een verschillend
publiek. Is men tezamen met Republikei
nen, dan blijkt dat zij hun man de beste
achten. Verkeert men temidden van Demo
craten, dan vinden ook zij in het debat een
bevestiging dat hun keus juist is. De strijd
gaat daarom kennelijk om de middenmoot,
die zijn keus nog niet bepaald heeft en
daar, naar onze mening, de kandidaten in
deze debatten niet voor elkaar onderdeden,
zal ook het effect op de middermoot
slechts gering zijn geweest.
187188. Kom, dat doen we dan! besloot Koen. Laten we op weg gaan naar de
Poetels; als we terug gaan en de beek volgen, moeten we er vanzelf terechtkomen!
Ja, zei Pobbel. Laten we maar gaan!
En zo begonnen ze hun tocht naar het dorp van de vriendelijke Poetels. Het was
gemakkelijk te vinden, als ze maar langs de beek bleven lopen; maar het zou wel
'n lange reis worden.
Maar het vooruitzicht, dat ze weer bij hun nieuwe vrienden zouden komen maakte,
dat ze vol goede moed op weg gingen.
SCHIPBREUK
Vertaling: Margot Bakker
i)
HOOFDSTUK I.
„Het gaat vannacht nog harder vriezen".
Ja, dacht Valentine Manning, ofschoon zij haar hoofd
niet omdraaide om de beide andere artsen achter haar
in het vertrek antwoord te geven
Zij zag wel, dat 't buiten koud was, hoewel de koeste
rende warmte in het ziekenhuis haar bedrieglijk om
sloot, want het raam van de artsenkamer in het Ge
meenteziekenhuis van Lanrhyn bood een haast weer
galoos uitzicht over de stad en de zee, met daarboven
de lucht. De zee was die avond doorschijnend als een
opaal en de lucht erboven was zo helder, dat zij de
zonderlinge gewaarwording kreeg rechtstreeks in de
eeuwigheid te kijken. De stad ging schuil onder een
goudachtig waas van rook en de wirwar van straten
was tot blauwe schaduwen vervaagd.
nog meer sneeuw, lijkt me", zei de stem van
dokter Smith, haar gedachten onderbrekend.
Hij zou gelijk hebben. Het was een echt winterse
dag geweest, hard als diamant en van een soort ver
starde rust. Er was geen wind geweest, ofschoon de
lucht prikkelde op de huid alsof er duizenden spelden
in zweefden. De zon had stralend geschenen en de
aanblik ervan na zoveel dagen had de ogen van haar
patiënten van de polikliniek doen stralen, zoals de
lucht hun wangen rood had gekleurd. De zee had roer
loos geleken toen zij in de middagpauze een blik door
ditzelfde raam had geworpen. Maar nu zag de zee er
heel anders uit alsof zij onder de waterspiegel storm
voorbereidde.
Zij zag een vissersboot snel de beschuttende armen
van de haven opzoeken en de mast slingerde vervaar
lijk, terwijl h'et schip over de hoge onzichtbare golven
liep. Verderop werd het land door een wolk van op
spattend schuim aan de blik onttrokken, alsof de zee
plotseling woedend was geworden op Kaap Pendrannek
en de grote Manatee Rots, die zich op de uiterste
punt ervan verhief.
Het land tekende zich donker tegen de lichte opper
vlakte van de zee af en de wolken, die boven de noor
delijke horizon opkwamen, waren zo zwart, dat ook zij
er als land uitzagen. Het zou gemakkelijk zijn geweest
er werkelijk land in te zien, als die kleine nijdige
wolkjes grijs er niet geweest waren, die zich ervan
begonnen los te maken en vooruitliepen.
„De narigheid is, dat we in Cornwall niet aan zoiets
gewend zijn", hoorde zij dokter Fox zeggen.
Nee, zij waren er zeker niet aan gewend Valentine
kon zich avondén als deze herinneren in Londen en
nog vroeger in Surrey, maar hier in Cornwall aan zee,
was een zachte lauwe motregen al het ergste dat men
's winters verwachtte, afgewisseld misschien door een
beetje nachtvorst om de lucht wat prikkeling te geven.
Maar dit jaar ging het anders. De koude had bezit
van het land genomen en een week tevoren het westen
bereikt. Daarna had zij een nieuwe aanval gedaan, die
zowaar Cornwall het eerst had getroffen, in het bin
nenland een deken van sneeuw had gelegd en alles,
met inbegrip van de zeekust, in haar ijzige greep hield.
Achter zich hoorde zij de deur dichtgaan en de stem
men klonken niet meer. Dokter Smith en dokter Fox
maakten wel wat veel drukte over die kou, dacht zij,
in aanmerking genomen dat zij letterlijk vlak naast
de deur woonden in de artsenvleugel van het zieken
huis. Daar was het even behaaglijk warm als in het
ziekenhuis zelf en om er te komen hoefden zij zich
maar kort aan de ijzige buitenlucht bloot te stellen
niet meer dan een koude douche was het.
Zij vroeg zich af, wat zij wel gezegd zouden hebben
als zij nu in hun wagen moesten stappen en vijf kilo
meter moesten i'ijden naar een huis, dat niet verwarmd
zou zijn als zij er binnenkwamen, omdat Nannie haar
vrije avond had.
Een windvlaag trof met een slag het dikke venster
glas van het raam. De zee rimpelde zich plotseling
in talloze zwarte strepen en op de punt van de kaap
ging de Manatee weer schuil onder een stortvloed van
wit schuim. Meer op de voorgrond, in de tuin van het
ziekenhuis, sloegen de boomtakken stug heen en weer.
Zij leken vergeten te zijn hoe sierlijk zij 's zomers
konden zwaaien en met hun overvloed aan groene bla
ren het ruisen van een waterval nabootsen. Maar de
lijnen van de takken waren prachtig, in de winter,
nu zij niet door blaren aan de blik werden onttrokken.
Het werd tijd naar huis te gaan. Valentine keerde
het raam de rug toe, blij, dat zij niet alleen maar
hoefde over te steken naar de doktei-svleugel. De ge
dachte aan het kille huis dat haar wachtte ontmoedig
de haar niet. Kil zou het er zijn, maar het was haar
eigen huis. Het stond daar als symbool van het leven
dat zij voor zichzelf had opgebouwd: een onafhankelijk
en onbewogen bestaan.
Het was een prettige dag geweest vond zij, terwijl
zij haar jas, sjaal en handschoenen ging halen. Het
was zo'n dag geweest die een gevoel van tevi-edenheid
achterlaat doordat het werk vlotte. Zij liep half op
een draf de gang door en kwam boven aan de trap
haast in botsing met haar assistent van de eerste
hulp-kliniek.
„Neem me niet kwalijk, Maurice". Zij ging achteruit
en lachte even. „Zeg, jij bent ook laat".
„Ja, ik moet schoolblijven", zei Maurice. Hij glim
lachte tegen haar en zijn dwaas-lange wimpers krul
den zich over zijn vrolijke donkere ogen. Maurice was
een aantrekkelijk man. Hij zou een goed arts worden
ook.
„Ik wilde juist naar huis gaan", zei zij.
„Bof jij even" zei Maurice. Ik zou de deur dicht
spijkeren en er blijven, als ik jou was. Het is venijnig
koud buiten en er „zit iets in de lucht", zoals men
dat noemt"
„Ja, ik ga er maar gauw vandoor, voor het erger
wordt. Prettige avond". Zij liep hem voorbij en ging
de trap af.
„Goedenavond, dokter Manning". De portier zwaaide
de deur voor haar open en een golf van ijzige lucht
drong de vestibule binnen.
„Ik hoop, dat zij straks je waterleiding weer in orde
hebben", zei zij.
„Dat zou niet veel helpen, dokter," zei hij blijmoedig,
„Het gaat vannacht nog harder vriezen."
„Goedenavond", zei Valentine en zij ging naar bui
ten. „Ai", mompelde zij, toen de wind vat op haar
kreeg en haar als een blad de hoek naar het zieken
huisplein omblies, waar overdag haar wagen stond.
De deken, die de motorkap van de Hillman warm
had moeten houden, was eraf gewaaid en lag als een
nutteloos vod op de grond. De voorruit was ondoor
zichtig van het ijs. Dergelijke dingen waren het, die
haar in de warme artsenkamer deden treuzelen, ter
wijl het al tijd was naar huis te gaan. Valentine
raapte de deken op en rolde er een bundel van, die
zij achter in de wagen gooide. Zij haalde een fles met
antivries te voorschijn en begon met een lap de vloei
stof over de voorruit uit te strijken. Het was een
werkje waarvan zij warm werd, maar toch hadden
haar handen een akelig blauwe kleur aangenomen te
gen de tijd dat zij klaar was. Zij was blij te kunnen
instappen
Het was maar goed, dacht zij bij zichzelf, dat zij
besloten had deze winter eindelijk een kachel te laten
monteren.
De motor sloeg aan toen zij voor de derde keer op
de starter drukte en zij was de wagen dankbaar voor
zoveel bereidwilligheid. Langzaam reed zij de heuvel
af, in de richting van de stad.
Bij het inrijhek keek zij nog eens om naar het
ziekenhuis. Er brandden nu al heel wat lichten in de
stad, want in de nauwe straatjes werd het vroeg
donker. Zij had ze een ogenblik tevoren al in de laagte
zien schitteren. Maar het ziekenhuis kon het daglicht
onbelemmerd bereiken, want dat lag hoog op de heuvel.
De ramen leken nu wel van goud in het schijnsel van
de ondergaande zon. Grote ramen waren het, want het
was een modern ziekenhuis. Het was pas in gebruik
genomen toen Valentine er vijf jaar tevoren in dienst
kwam om er een medisch-administratieve functie te
vervullen.
De Hillman liep in kalme vaart tussen de huizen door.
Zij moest de lange straat, de smalle straat, de straat
met de keien en de gevaarlijke bocht eerst achter
zich hebben, voor zij de klimmende weg, die aan de
andere kant van de stad naar de heidevelden liep, kon
inslaan. In de stad zelf was het overduidelijk waarom
de lichten zo vroeg brandden. Toch was de duisternis
niet drukkend.
(Wordt vervolgd)
winkeliers maar dat de middenstand
daarentegen diep het hoofd buigt voor de
eerbiedwaardige bisschop, blijkt wel over
duidelijk, dat hier inderdaad sprake is van
de enige, echte Sint Nicolaas. En daar
meent men in Amsterdam niet duidelijk
genoeg de aandacht op te kunnen vestigen.
De heer T. C. Neering in de Paletstraat
2 in Amsterdam is een van de weinige
Amsterdammers die niets te maken wil
hebben met de IJ-tunnel. En hij heeft zijn
schilderstalenten en zijn bromfiets aange
wend omdat alom duidelijk te maken.
Meneer Neering is met zijn van grote bor
den voorziene brommer een kruistocht be
gonnen tegen de IJ-tunnel door bij de pon
ten en bij grote bedrijven de aandacht
van de bevolking te trekken. Op een groot
bord heeft hij geschilderd: „Weg nu met
de waardeloze geldvretende IJ-tunnel al
leen voor auto's".
Wat hij dan wel wil? Als rechtgeaard
Amsterdammer of werkt hij voor be
paalde Haagse kringen die de tunnelbouw
tegenwerken? heeft hij een plan. Hij
wil varende bruggen over het IJ, die wei
nig geld kosten en in een jaar gereed kun
nen zijn.
Wij weten een nog snellere oplossing:
leg alle IJ-ponten achter elkaar en men
kan zo van de stad Noord en in omgekeer
de richting rijden.
Het scheepvaartverkeer? Tja, maar
daaraan heeft de heer Neering kennelijk
ook niet gedacht. En daarom zal zijn plan
niet verder reiken dan zijn uithoudings
vermogen om via brommer met borden
begrip te wekken bij zijn stadgenoten.
Sinds de IJ-tunnel, die alleen voor auto's
is bestemd, de volle aandacht van het ge
meentebestuur opeiste om alle aanvallen
van elders af te slaan, schijnt de fiets-
tunnel in het vergeetboek te zijn geraakt.
Toen de gemeenteraad destijds besloot tot
de bouw van de autotunnel zegde de wet
houder van publieke werken toe dat aan
de rijwieltunnel zou zijn begonnen eer de
autotunnel gereed zou zijn. Dit was geen
lichtzinnige belofte van de wethouder,
want ook hij kon niet bevroeden welke
ontwikkeling het tweewielige vervoer zou
doormaken. De fietstunnel, die achter het
Centraal Station is geprojecteerd, zou aan
vankelijk worden uitgerust met roltrap
pen, zoals ook de Rotterdamse tunnel
kent.
Voor fietsverkeer voldoen die roltrappen
wel en toen de rijwielen me' hulpmotortje
verschenen, konden deze ook nog wel de
trappen op en af komen. De hedendaagse
snelbrommers, die in steeds grotere aan
tallen onze wegen gaan bevolken, vragen
echter een ander systeem van stijgen en
afdalen dan de roltrappenconstructie. Zich
baserend op de problemen, die zich in dit
opzicht in Rotterdam voordoen, bestu
deren de Amsterdamse technici nu op wel
ke wijze de bromfietsen onder water door
kunnen worden gevoerd. Zodra de IJ-tun-
nelmoeilijkheden uit de weg zijn geruimd,
zal de rijwieltunnel wel weer ter sprake
komen. En dan hoopt men een systeem
te hebben gevonden, waar de Maasstad
jaloers op kan zijn.
Het plan van de Amsterdamse hoofd
commissaris •■•an politie om een brigade
van vrouwelijke verkeersagenten op te
richten ter assistentie van de bekende
„klaar-overs" van de scholen, is enthou
siast ontvangen. Er zijn al enkele tiental
len serieuze sollicitaties van buiten Am
sterdam op het hoofdbureau binnengeko
men. Amsterdam heeft hiet het Haagse
systeem willen volgen met gepensioneer
den en huismoeders. Men wil op de ver-
keersassistenten kunnen rekenen en de
meisjes die straks in Amsterdam in dienst
zullen komen, zijn een volledige werkdag
in dienst: vier uur assisteren op straat en
vier uur leren op de politieschool. Het aan
trekkelijke voor de meisjes van achttien
jaar die in de brigade worden opgenomen,
is wel dat zij kunnen kennismaken met de
politiedienst, alvorens definitief te beslui
ten politieagente te worden. Hiervoor ko
men zij na een leertijd van twee of drie
jaar in aanmerking.
Advertentie
Een wondermiddel! Wrijf een weinig
Clipp In de nog vochtige huid. Dit voor
komt „afwashanden". U merkt 't na één
behandeling: de huid blijft gaaf en soepel.
Uw handen zijn zacht als fluweel
hèt middel tegen, afwashanden
Er bestond vroeger een werkwoord
besteken dat letterlijk betekende:
iets aanraken door er een stok in te
steken. Vandaar dat men het werkwoord
ook kon gebruiken voor: iets afperken
door er stekken om te plaatsen, o m-
heinen. Daaruit vloeit de betekenis:
ontwerpen, regelen, gemak
kelijk voort.
Het zelfstandig naamwoord bestek,
dat van het werkwoord is afgeleid, be
tekent dus eigenlijk: omheining en van
daar: plan, ontwerp, schets. In de
bouwwereld is het bestek: de nauwkeu
rige beschrijving van een uit te voeren
werk; in de scheepvaart verstaat men
er onder: de bepaling van de plaats
waar zich het schip bevindt; in de we
reld der schrijvers: het plan waarnaar
een auteur zijn werk heeft opgezet.
Vandaar de uitdrukking: dit valt bui
ten mijn bestek, buiten de grenzen van
hetgeen ik wil behandelen.
